Filozofia Platona (427 - 347 p.n.e.)

Platon, Państwo, przeł. W. Witwicki

Rys. W. Witwicki

Parmenides z Elei (ok. 540 - ok. 470 p.n.e.): Myślenie oparte na zasadzie tożsamości (log. Jeśli p, to p) i niesprzeczności (nieprawda, że p i nie p). Nie może istnieć jednocześnie byt i nie-byt, niemożliwa jest przemiana z bytu w niebyt lub z niebytu w byt. Byt trwa - był, jest i zawsze będzie.

Heraklit z Efezu (ok. 540 - ok. 480 p.n.e.): Heraklit twierdził, że ciągłe stawanie się i przemijanie jest najważniejszą cechą physis, które nie ginie i nie powstaje, nieustannie staje się w wyniku nieprzerwanego ścierania się przeciwieństw, jak ciemność i jasność, zimno i ciepło (wariabilizm).

---