Siły oporu bezwładnego to:
a) siła występująca w ruchu prostoliniowym
b) siła dośrodkowa
c) siła Coriolisa
Przyspieszenie Coriolisa występuje, gdy poruszające się z prędkością V ciało znajduje się w obracającym się układzie odniesienia.
aC=2(Vxw)
Siła Coriolisa - jedna z sił bezwładności występujących w obracających się układach odniesienia, a ściślej przy złożeniu ruchów ciała, które porusza się ruchem prostoliniowym z prędkością V i obracającym się z prędkością w w układzie odniesienia.
FC=-maC=-2m(Vxw)
gdzie:
V - prędkość ciała względem obracającego się układu
w - prędkość kątowa układu ruchomego
|ac|=2|V||w|sina
a - kąt między wektorami V oraz w
Kierunek wektora przyspieszenia wyraża reguła śruby prawoskrętnej, czyli wektor jest prostopadły do płaszczyzny w której leżą wektory V oraz w , czyli jest prostopadły do osi obrotu (w) oraz prędkości ciała.
Opis zjawisk zachodzących w wirującym układzie odniesienia:
a) z punktu widzenia obserwatora ruchomego (związanego z układem)
b) opis obserwatora nieruchomego względem układu
Tabela pomiarowa:
IV. Wnioski:
1. Na błąd pomiaru przyspieszenia Coriolisa wpłynęły niedokładności w pomiarze:
a) wysokości równi z jakiej staczała się kulka, gdyż dokładne określenie tej wartości było dość trudne i niedokładne, pomiar ten mógł wpłynąć w zasadniczy sposób na określenie prędkości liniowej kulki
b) kąta zawartego pomiędzy styczną do wykresu toru wyrysowanego przez toczącą się kulkę a prostą łączącą początek i koniec tego toru.
Błąd ten wynikał głównie z niedokładności przy wykreślaniu stycznej do toru, mógł on wynosić nawet kilka stopni chociaż samo określenie wartości kąta przy pomocy kątomierza było obarczone niewielkim błędem.
c) na toczącą się kulkę działały również siły tarcia, chociaż na pomiar nie miały one znacznego wpływu, gdyż tarcie toczne ma mniejszą wartość niż tarcie ślizgowe
2. Błąd jakim był obarczony pomiar przyspieszenia ac miał również duży wpływ na określenie wartości siły Coriolisa działającej na kulkę znajdującą się w badanym układzie.