Dies Dominica

Gazetka parafii Świętej Jadwigi Królowej w Tomaszowie Mazowieckim.

www.archidiecezja.lodz.pl/~jadwiga [e-mail]

Co to jest SEKTA?

Słowo "sekta" (od łac. "secare" - odcinać, odrąbywać) - oznacza "grupę religijną, która oderwała się od któregoś z wielkich Kościołów panujących, wielkiej religii czy grupę izolującą się od ogółu społeczeństwa, silnie akcentującą rolę przywódcy. W przeciwieństwie do Kościoła sektę cechują następujące właściwości: podszywanie się pod grupę religijną, kulturalną lub terapeutyczną. kierownictwo typu charyzmatycznego, odwołujące się do nadprzyrodzonego autorytetu; dobrowolność uczestnictwa; chociaż nie każdy może zostać członkiem sekty, to jednak przynależność do niej nie jest obowiązkowa; przekonanie członków o ich wyjątkowości i wyłączności; ślepe podporządkowanie się członków przywódcom ruchu - władza totalitarna; zastosowanie rozbudowanego systemu kontroli, zakazów i kar, oraz technik psychologicznych; bezkompromisowa, radykalna postawa członków sekty wobec świata i uznawanych wartości, często połączona ze ślepym fanatyzmem; darmowa praca członków dla grupy i przywódcy izolację od świata zewnętrznego wynikającą z własnego, odrębnego, najczęściej opozycyjnego systemu wartości; silna więź wewnętrzna, najczęściej dla jej członków jedyna, a także wymóg bezwzględnej lojalności; kierowanie się woluntaryzmem w postępowaniu; tendencja do jednostronnej interpretacji doktryny i zawężenia kultu; fanatyzm w wyznawaniu prawd i zamknięcie na wszelki dialog z obcymi.

Zjawiskiem pokrewnym do sekt są "kulty" lub "ruchy kultowe". Słowo "kult" (od łacińskiego "cultus" - oddawanie czci bóstwu i czynności o charakterze rytualnym) podkreśla mocniej aspekt indywidualizacji życia religijnego w obrębie kultu. Celem uczestników tej luźnej i mało zwartej struktury społecznej jest czysto osobiste doświadczenie ekstatyczne, komfort oraz uzdrowienie fizyczne. Zamiast wstępowania do kultu, aktu, który wymagałby zgody innych, wybiera się po prostu wiarę w określone teorie i przestrzeganie określonych praktyk, a zgoda innych przestaje być konieczna.

Kult charakteryzuje się odmiennymi od konwencjonalnych poglądami na to, co jest realne, możliwe
i moralne. Kulty to często ruchy zostające w opozycji do dominującej tradycji naukowej, np. kulty lecznicze, astrologia czy Ruch Potencjału Ludzkiego. Niektóre kulty cechuje efemeryczność; brak określenia wyraźnych granic grupy, scentralizowanego przywództwa i standaryzacji doktryny; minimalne wymagania w stosunku do uczestników, którzy mogą się między sobą znacznie różnić pod względem zaangażowania. Kult określany jest też jako "sekta dla wybrańców" i "władza nad psychiką człowieka". Cztery elementy kultu szkodliwego: werbunek nowych członków dokonuje się bez podania ścisłych
i bliższych informacji o celach i pracy grupy; grupa lub jej przywódcy czerpią korzyści materialne
z tytułu posiadania członków bądź bezpośrednio, przez zagarnianie ich pieniędzy, bądź pośrednio -poprzez zmuszanie ich do pracy, za którą nie otrzymują nic albo bardzo nędzne wynagrodzenie; wśród członków grupy urabia się przekonanie, że inne poglądy i postawy są błędne i niesłuszne; skrzywdzeni zostają bliscy i znajomi członków grupy - rodzina, przyjaciele ,a także oni sami. Właściwie nie można wyznaczyć wyraźnych różnic między kultem a sektą. Często stosuje się, zamiennie lub bliskoznacznie
z pojęciem "kult", nowych terminów, jak np. "nowe ruchy religijne".

Jak rozpoznać sektę?

1. Już pierwszy kontakt z grupą otworzył całkowicie nowe widzenie świata (tzw. przeżycie kluczowe).

2. Obraz świata jest bardzo prosty i wyjaśnia rzeczywiście każdy problem.

3. W grupie znajdują Państwo wszystko, czego do tej pory na próżno szukaliście.

4. Grupa ma mistrza lub przywódcę, Ojca, Guru, lub największego myśliciela, który jedynie posiada całą prawdę i często jest czczony jak Bóg.

5. Świat zmierza nieuchronnie ku katastrofie i tylko grupa wie jak go uratować.

6. Grupa jest elitą. Pozostała ludzkość jest chora i zagubiona. Jeżeli nie będzie w grupie współuczestniczyć - nie może się uratować.

7. Grupa odrzuca naukę w szkołach i uczelniach. Jedynie nauka grupy jest uważana za wartościową i prawdziwą.

8. Grupa odrzuca racjonalne myślenie, umysł, rozum, jako negatywne, sataniczne, nieoświecone.

9. Krytyka i odrzucenie przez stojących z zewnątrz jest właśnie dowodem, że grupa ma rację.

10. Grupa ocenia siebie, jako prawdziwą rodzinę lub wspólnotę.

11. Grupa chce by wszelkie dawne relacje z rodziną, przyjaciółmi i środowiskiem zostały zerwane, ponieważ przeszkadzają w Państwa rozwoju.

12. Grupa oddziela się od reszty świata poprzez ubiór, żywienie, własny język, ograniczanie swobody w relacjach międzyludzkich.

13. Grupa żąda ścisłego posłuszeństwa regułom, albo dyscypliny, ponieważ jest to jedyna droga do zbawienia.

14. Grupa narzuca sposób zachowań seksualnych, np. kontakt z partnerami za zgodą kierownictwa, seks grupowy, całkowity zakaz kontaktów seksualnych dla osób niższych w hierarchii grupy.

15. Cały czas jest wypełniony zadaniami, np. sprzedażą książek, czasopism, werbowaniem nowych członków, udziałem w kolejnych kursach, medytacją.

16. Jeżeli obiecany przez grupę sukces, bądź uzdrowienie nie nastąpią, grupa uzna, że sami Państwo są za to odpowiedzialni, ponieważ nie zaangażowaliście się dostatecznie, lub nie wierzyliście wystarczająco silnie.

17. Członkiem grupy powinni Państwo zostać natychmiast, już dzisiaj.

18. Nie istnieje możliwość uzyskania obiektywnego obrazu grupy, gdyż ważniejsze od refleksji jest przeżycie, zgodnie z zasadą: Tego nie da się po prostu wyjaśnić. Proszę przyjść do nas i wziąć udział w spotkaniu. Kiedy przeżyjecie - zrozumiecie.
    

CECHY SPECYFICZNE SEKTY

tylko oni	Misjonarska gorliwość Najbardziej rzucającą się w oczy cechą sekt jest gorliwość, z jaką członkowie prowadzą działalność rozpowszechniającą swe koncepcje. Wierząc, że to oni znają wyłącznie prawdę o Bogu, i o jedynym posłaniu, które świat pragnie usłyszeć i bez którego jest skazany na zagładę i potępienie.
wódz	Przywództwo charyzmatyczne Zwolennicy przywódcy, wierzą w jego inność w stosunku do zwyczajnych śmiertelników i w jego wyjątkową moc.
Zbawienie tylko u nich	Prawda wyłączna Ma ona niemal wyłączne prawo do prawdy. Wysuwają one twierdzenia, że prawdziwe zbawienie można znaleźć jedynie zostając ich członkiem i w ten sposób akceptując ich wierzenia, przyjmując praktyki, lub zaczynając używać zalecanych technik.
Rodzinę zastępuje sekta	Nadrzędność grupy Stanowisko wyłączności sekty prowadzi z kolei do wiary, że owa sekta stanowi grupę elitarną. Ponieważ jej członkowie doświadczają wiedzy, znają prawdę lub stosują określone techniki, dochodzą do przekonania, że różnią się lub górują nad tymi, którzy nie należą do ich grona.
Ścisły rygor i pranie mózgu	Ścisła dyscyplina Ścisła dyscyplina przyjmuje formę kontroli nad niemal wszystkimi aspektami życia członków, tak, że mają oni mało czasu na cokolwiek innego niż działalność w sekcie.
nie ma swobody myśli	Dławienie indywidualności Ponieważ w sektach nie ma miejsca dla buntowników, większa część procesu kształcenia, szczególnie nowicjuszy, skierowana jest na dławienie indywidualności. Członkowie wyrzekają się odpowiedzialności osobistej i oddają się bez reszty w ręce swych przełożonych. Nie ma miejsca dla swobody myśli, różnic interpretacyjnych lub niezależności postępowania.
Dziedziny odchyleń wiary	Odchylenia doktrynalne Autorytet. Sekty dodają do Biblii ludzkie źródło autorytetu utrzymując, że jedynie słuszna interpretacja Biblii proponowana jest przez ich przywódcę lub w łonie ich organizacji. Bóg. Obraz Boga różny od Biblii, który ukazany jest na Osobie Chrystusa. Chrystus, staje się szczególną istotą ludzką, która bardziej niż inne istoty ludzkie pokazuje nam, jaki jest Bóg. Zbawienie. Sekty wymagają od ludzi, aby sami swoje zbawienie przygotowali.
Manipulacja psychiką	Techniki zniewalania To przede wszystkim kompletna izolacja zwerbowanych do sekty od rodziny i dotychczasowego towarzystwa; to także oddziaływanie za pomocą rytuałów (tańce, stroje, kadzidełka, monotonne śpiewy), które wprowadzają w trans, wzmacniają poczucie bezpieczeństwa i przekonanie o przynależności do grupy: ponadto posługiwanie się hermetycznym językiem (żyjesz we wspólnocie, w rodzinie, wśród braci i sióstr, a przywódca grupy jest twoim ojcem, mesjaszem, prorokiem); kolejnym elementem techniki zniewalania jest systematyczne odmawianie "modlitewek" z jednoczesnym potępianiem "błędów" dotychczasowego życia i składaniem obietnic o porzuceniu go; wreszcie propagowanie bezgranicznej wiary w zasady nowej nauki, których nie można podważyć.

Rady Francuskiego Komitetu Obrony Przed Sektami

Dowiedzieliście się, że ktoś z waszych bliskich odszedł do sekty: ojciec, matka, syn, córka, brat, siostra, najlepszy przyjaciel...

WASZA PIERWSZA REAKCJA

• Jesteście kolejno: przestraszeni, zmartwieni, oburzeni, ponieważ dowiadujecie się, że odebrano wam drogą istotę, istotę, do której jesteście przywiązani najbardziej na świecie.

• Czujecie się całkowicie bezsilni, niezdolni do reakcji wobec sekty.

• Próbujecie, używając całej potęgi waszego rozumu, przekonać bliską osobę, aby zaniechała tej niebezpiecznej drogi; ona jednak upiera się. Wyrzucacie jej ten krok, gniewacie się. Niestety, nic nie zyskujecie.

KILKA ZASAD, O KTÓRYCH NALEŻY ZAWSZE PAMIETAĆ

• Bliska Wam osoba, nowy adept sekty został ujarzmiony, oczarowany przez kierujących ruchem, do którego przystąpił. Ich słowa znieczuliły jego psychikę.

• Sposoby pozyskiwania nowych członków sekt nie opierają się na logicznym, kartezjańskim rozumowaniu adepta, odwołują się raczej do jego emocji: ideałów, zawiedzionych aspiracji, zmartwień. Każda sekta, niezależnie od przyjętej ideologii, przyciąga i pozyskuje nowych członków w taki sam sposób.

POSTAWA, JAKĄ POWINNIŚCIE PRZYJĄĆ WOBEC NOWEGO ADEPTA SEKTY

• Przede wszystkim nie spierajcie się z nim.

Zachowajcie bezwzględnie spokój i zimną krew, nie ujawniajcie Waszych wewnętrznych przeżyć.

• Okazujecie mu czułość, niewypowiedziane uczucie niezależnie od tego, co mógłby powiedzieć lub uczynić w stosunku do Was. Pamiętajcie, iż, poddany manipulacji, nie działa zgodnie z własną wolą.

• Powtarzajcie mu bez przerwy, że go kochacie i że go nie porzucicie niezależnie od tego, co powie lub zrobi. Wbrew pozorom wasze słowa są dla niego ważne, nawet jeśli tego nie okazuje. Będą one odtrutką na słowa manipulatorów, którymi jest "faszerowany".

• Niech uwierzy w waszą ogromna tolerancję, ale powtarzajcie mu jednocześnie Wasz punkt widzenia (to jest niezbędne): "Nie zgadzam się z Twoimi nowymi przekonaniami, ale chciałbym, abyś wiedział, że nadal Cię kocham, że możesz liczyć na mnie w każdej sytuacji, która może Ci się zdarzyć." Powtarzajcie to bez przerwy, niechaj to będzie Wasz slogan. Na uderzenie należy odpowiedzieć uczuciem i czułością.

• Nigdy nie zrywajcie całkowicie więzów łączących Was z osobą będącą pod wpływem sekty. Pamiętajcie, że ruch uczyni wszystko, aby Was rozdzielić: "Twoi rodzice nie potrafili Cię wychować. To już nie są twoi rodzice. Słuchaj nas." "Twój mąż (twoja żona) nie jest nic wart, bo nie przystał do nas. Powinieneś się rozwieść." Albo: "Twoi przyjaciele są do niczego, ponieważ nie przyznają nam racji. Są przewrotni, nie pragną twego dobra." Itd.

• Słuchajcie Waszego bliskiego, skłaniajcie go do mówienia, jeśli to tylko możliwe. Nie komentujcie , nie obwiniajcie go. Starajcie się wczuć w jego sytuację.

• Rzucajcie jak najczęściej, systematycznie ziarna zwątpienia do jego myślenia o sekcie, ale nie bądźcie natrętni.

• Np.: "Jesteś pewien, że wasi przewodnicy nigdy was nie zdradzają?" i przechodźcie na inny temat. Innym razem: "Wiesz na co przeznaczane są pieniądze, które dajesz?" (i zmiana tematu). Albo: "Żaden człowiek nie ma monopolu na prawdę, jak więc oni to robią, że wszystko wiedzą i nigdy się nie mylą?"

• Być może choć jedno z owych "ziaren zwątpienia", które próbowaliście zasiać w jego umyśle, wykiełkuje. Wygracie wówczas ten swoisty mecz. Musicie mieć dużo wyobraźni.

• Spod wpływu sekty można uwolnić tylko człowieka, który głęboko tego pragnie. To tak jak narkoman, czy alkoholik, który pragnie wyjść z nałogu. To może się udać tylko wtedy, gdy ludzie ci będą pewni, że mogą liczyć na uczucie i zrozumienie swoich bliskich.

PODSUMOWANIE

Musicie wykazać się:

• wielką cierpliwością

• stałym uczuciem

• wyczuciem psychologicznym

• opanowaniem

Nigdy:

• nie zniechęcajcie się

• nie obwiniajcie swego bliskiego

Skutki przynależności do sekt i kultów:

• destrukcja zdrowia psychicznego a nierzadko i fizycznego członków;

• całkowitej zależność adeptów od grupy przy zniszczeniu związków rodzinnych i społecznych;

• lęk i nieumiejętność życia w społeczeństwie;

• utrata majątku, pracy, szkoły;

Tekst ten jest fragmentem książki ks. Władysława Nowaka "Sekty w Polsce a młodzież”

Jak pomóc osobie uzależnionej od sekty?

• wysłuchać, okazać serdeczność i gotowość do pomocy;

• postawić trudne pytanie dotyczące "nowej wiary" adepta;

• przedstawić delikatnie swój punkt widzenia, zająć jednoznaczną negatywną postawę wobec sekty;

• podać dostępne obiektywne informacje o sekcie; nie dawać pieniędzy, dokumentów itp.;

• nie zatajać problemu przed rodziną i przyjaciółmi osoby uzależnionej licząc na opamiętanie;

skontaktować się z duszpasterzem lub ośrodkiem informacji o sektach;

Co na to Słowo Boże?

Księga Kapłańska, rozdz. 19, 26b-31a

Nie będziecie uprawiać wróżbiarstwa. Nie będziecie uprawiać czarów. Nie będziecie się zwracać do wywołujących duchy ani do wróżbitów. Nie będziecie zasięgać ich rady, aby nie splugawić się przez nich.

Księga Kapłańska, rozdz. 20,6.27

Także przeciwko każdemu, kto się zwróci do wywołujących duchy albo do wróżbitów, aby uprawiać z nimi nierząd, zwrócę oblicze i wyłączę go spośród jego ludu. Jeżeli jaki mężczyzna albo jaka kobieta będzie wywoływać duchy albo wróżyć, będą ukarani śmiercią. Kamieniami zabijecie ich. Sami ściągnęli śmierć na siebie.

Księga Powtórzonego Prawa, rozdz. 18, 10-13

Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie i czary; nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych. Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni. Z powodu tych obrzydliwości wypędza ich Pan, Bóg twój, sprzed twego oblicza. Dochowasz pełnej wierności Panu, Bogu swemu. Te narody bowiem, które ty wydziedziczysz, słuchały wróżbitów i wywołujących umarłych. Lecz tobie nie pozwala na to Pan, Bóg twój.

Drugi List do Tesaloniczan, rozdz. 2, 9-12

Pojawieniu się jego (antychrysta) towarzyszyć będzie działanie szatana, z całą mocą, wśród znaków i fałszywych cudów, [działanie] z wszelkim zwodzeniem ku nieprawości tych, którzy giną, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, aby dostąpić zbawienia. Dlatego Bóg dopuszcza działanie na nich oszustwa, tak iż uwierzą kłamstwu, aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie nieprawość.

KATECHIZM KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO

Wróżbiarstwo i magia

2115 Bóg może objawić przyszłość swoim prorokom lub innym świętym. Jednak właściwa postawa chrześcijańska polega na ufnym powierzeniu się. Opatrzności w tym, co dotyczy przyszłości, i na odrzuceniu wszelkiej niezdrowej ciekawości w tym względzie. Nieprzewidywanie może stanowić brak odpowiedzialności.

2116 Należy odrzucić wszystkie formy wróżbiarstwa: odwoływanie się do Szatana lub demonów, przywoływanie zmarłych lub inne praktyki mające rzekomo odsłaniać przyszłość Por. Pwt 18,10; Jr 29, 8.. Korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja, wyjaśnianie przepowiedni i wróżb, zjawiska jasnowidztwa, posługiwanie się medium są przejawami chęci panowania nad czasem, nad historią i wreszcie nad ludźmi, a jednocześnie pragnieniem zjednania sobie ukrytych mocy. Praktyki te są sprzeczne ze czcią i szacunkiem - połączonym z miłującą bojaźnią - które należą się jedynie Bogu.

Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągać nadnaturalną władzę nad bliźnim - nawet w celu zapewnienia mu zdrowia - są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności. Praktyki te należy potępić tym bardziej wtedy, gdy towarzyszy im intencja zaszkodzenia drugiemu człowiekowi lub uciekanie się do interwencji demonów. Jest również naganne noszenie amuletów. Spirytyzm często pociąga za sobą praktyki wróżbiarskie lub magiczne. Dlatego Kościół upomina wiernych, by wystrzegali się ich. Uciekanie się do tak zwanych tradycyjnych praktyk medycznych nie usprawiedliwia ani wzywania złych mocy, ani wykorzystywania łatwowierności drugiego człowieka.

SEKTY W EUROPIE

O. prof. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv

Sekty są grupami czy ruchami religijnymi, które wyodrębniły się z jakiejś religii, kościoła lub większych wspólnot religijnych. Ponieważ nazwa ma sens pejoratywny, zastępuje się ja innymi określeniami: "kulty", "Nowe ruchy religijne", "nowe grupy religijne", "nowe religie młodzieżowe" i "denominacje", co zaciera ostrość znaczeniowa. W historii zmieniało się rozumienie "sekty", która nie zawsze miała sens religijny. Do charakterystycznych cech sekty zalicza się następujące:

• odłączenie się od jakiejś religii, Kościoła czy większej wspólnoty religijnej (zdarza się także poza chrześcijaństwem),

• przypisywanie wyłącznie sobie prawdy i środków zbawienia (ekskluzywizm) oraz łączący się z tym izolacjonizm i antyekumenicznosc, czym różnią się od Kościołów wolnych,

• przyznawanie przywódcy wybitnej roli doktrynalnej i administracyjnej,

• przyjmowanie dodatkowego objawienia związanego najczęściej z osoba założyciela lub przywódcy

• proste i pewne odpowiedzi na ważne pytania człowieka

Dynamiczny rozwój sekt występuje przy końcu stuleci, tym bardziej tysiącleci. W ostatnim dwudziestoleciu w poszczególnych krajach europejskich pojawiło po kilkadziesiąt, a nawet powyżej stu nowych sekt (kultów, grup religijnych...) Pod względem formalnym i treściowym (teologicznym, socjologicznym, psychologicznym geograficznym, historycznym, etnicznym, rasowym) istnieje wiele typów sekt. Są na ogół odpowiedzią na doktrynalne, moralne czy prawne niewłaściwości w macierzystym Kościele (religii, większej wspólnocie religijnej):

1. Odwołujące się do korzeni, np. w średniowieczu waldensi, a później "apostolskie wspólnoty", liczne od XIX w. w anglikanizmie i protestantyzmie kontynentalnym; na ogol uznają siebie za Kościół ostateczny, czyli odnowiony Kościół pierwotnego chrześcijaństwa; na ok. 900.000 członków ok. polowa żyje w Niemczech - Kościół(y) Chrystusa (ok.2 mil.); Wspólnoty Apostolskie (Wspólnoty Katolickoapostolskie - w wielu krajach; ponad 300 wspólnot w północnych Niemczech; - Kościół Nowoapostolski - w świecie ok. 2.000.000, w Europie ok. 470.000 w tym, w Niemczech ok. 400.000; Wolne Wspólnoty Apostolskie, zwl. w Niemczech, Holandii i Szwajcarii).

2. Fundamentalistyczne, które przyjmują zasadę dosłownego rozumienia ksiąg świętych (Biblii, Koranu), np. liczne formy badaczy Pisma Świętego (Badacze Pisma Świętego, Wolni Badacze Pisma Świętego, Polscy Badacze Pisma Świętego, Chrześcijańscy Badacze Pisma Świętego, Świecki Ruch Misyjny "Epifania"; fundamentaliści islamscy sięgają po przemoc, by prawo państwowe opierało się na prawie Koranu; Świadkowie Jehowy łącza fundamentalistyczny biblicyzm z oficjalna i zmieniająca się interpretacja Biblii narzucona przez centrale w Brooklynie.

3. Apokaliptyczne, które rychły koniec świata czynią głównym tematem swego zwiastowania, np. Adwentyści Dnia Siódmego (od W. Millera + 1849) wraz z kilkudziesięcioma mniejszymi wspólnotami adwentystycznymi liczą w świecie ok. 4 mil., w Niemczech ok. 40.000, w Polsce ok. 9.000. Wyrosła z chrześcijaństwa, ale nie chrześcijańska (odrzuca naukę o Trójcy Świętej i bóstwie Chrystusa) sekta Świadków Jehowy, która za swoim drugim (po Charles Taze Russellu +1916) założycielu, Józefie Franklinie Ruthefordzie (1942) głosi rychły Armagedon, czyli wielka walkę w niebie miedzy siłami dobra i zła, po którym nastąpi tysiącletnie królowanie 144.000 wybranych Świadków Jehowy.

4. Odwołujące się do nowych objawień. Mormoni, czyli Kościół Jezusa Chrystusa Świętych Ostatnich Dni, zał. przez Josepha Smitha (1805-1844) w USA odwołują się do tzw. Ksiąg Mormona, która zawiera wiele nauk sprzecznych z Biblią w nauce o Bogu (politeizm), człowieku (poligamia, milenaryzm) i Kościele (Chrystus założył Kościół przez Smitha). Świetna organizacja misyjna i efektywna działalność ekonomiczna (np. hotel Mariott w Warszawie) zyskują licznych zwolenników również w Europie, ok. 4.000.000.

5. Odwołujące się do własnej misji prorockiej i mesjańskiej lub boskiego wcielenia. Ruch Grala (Gralsbewegung), nie chrześcijańska sekta gnostycko-synkretystyczna głosi wielostopniowe emanacje Boga. Założyciel, O.E. Bernhardt (1875-1941) podawał się za dawce nowego objawienia i wcielenie bóstwa. Ruch Muna, został tak nazwany od założyciela San Myung Moona, Koreańczyka, który w książce Zasady boże (1957) ogłosił się drugim Mesjaszem. Zwolennicy musza porzucić własne rodziny, bezwzględnie słuchać, pracować dla ruchu i apostołować. Elementy biblijne zostały zmieszane z elementami religii azjatyckiej. bóg jest nieosobowa mocą, odkupienie przez Chrystusa było niedoskonale, uzupełniają je doskonały Adam, czyli Moon, i jego przyjaciółka, doskonała Ewa. Korea jest ziemią świętą. Krzyż symbolizuje klęskę, a Ruch Muna jest droga sukcesu. Rozwija się zwłaszcza w Korei, Japonii, USA i Europie Zachodniej (ponad 2.000.000). Rożne nazwy: Święta i Spirytystyczna Wspólnota na Rzecz Zjednoczenia Całego Chrześcijaństwa, Wspólnota Ducha Świętego na Rzecz Zjednoczenia Całego Chrześcijaństwa, Ruch Zjednoczenia, Kościół Zjednoczenia).

6. Gnostyckie, ezoteryczne, antropozoficzne i okultystyczne. Wyjątkowy dynamizm wykazuje ruch Nowa Era (Epoka) - New Age, powstały w 60 latach w USA (głowni twórcy: Marily Freguson, Fritjof Capra, Stanisław Grof, Ken Wilber, Gregory Bateson, Georg Trevelyan), łączy elementy okultyzmu, spirytyzmu, teozofii, satanizmu, wschodnich medytacji, mistyczno-magicznej duchowości szamańskiej w połączeniu z hasłami humanitaryzmu, harmonii, miłości, naukowości, ekologii, ekumenizmu i nowoczesności. W Niemczech Zachodnich i Anglii w 1992 roku 18% ogółu sprzedawanych książek było spod znaku New Age. - Zachodni Zakon Sufi, związany z New Age, z centrala w Suresness (Francja), opiera się na pełnych ezoteryzmu pismach Pir-O-Murshid Hazrat Ynayat Khana (+1927). - Subud, ezoteryczny ruch tradycji islamskiej, działający na Zachodzie od 1957 roku.

7. Tzw. Religie Młodzieżowe (Jugendreligionen), zwane Sektami Młodzieżowymi, Kultami, Destruktywnymi kultami i Nowymi Organizacjami Młodzieżowymi, obejmują m.in. Kościół Scientologii, założony przez Lafayette'a Ronalda Hubbardta w 1954 r. w USA. Głosi naukę o wiedzy, według której człowiek jest wiecznym i wszechpotężnym duchem, który musi wyzwolić się przez wiedze; sam człowiek nie jest dla siebie przyczyna i celem. kościół liczy w świecie ok. 20.000.000 (uczestnicy kursów). - Rodzina Miłości (wcześniej Dzieci Boga), zwana tez Wspólnota Niezależnych Chrześcijańskich Zgromadzeń Misyjnych "Rodzina", lub krotko Rodzina, założona w 1968 roku w USA przez baptystycznego pastora, Davida Berga, zwanego Mose David, w skrócie MO, bez systemu doktrynalnego, akceptuje naukę o czasach ostatecznych, rychłym przyjściu Antychrysta i Chrystusa; usługi seksualne jako "chwyt apostolski" i forma okazywania chrześcijańskiej miłości oraz nie posyłanie dzieci do szkół powoduje negatywne reakcje społeczne wobec jej apokaliptycznych i ekskluzywnych komun. Liczy ponad 70.000. - Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kriszny (lub Ruch Kriszny), założone w 1966 roku w USA przez Abhay Choran De, znanego jako Abhay Caranarawinda Bhaktivedanta Swami Prabhupada (1896-1977). Wskazuje drogę do szczęścia (wyrwanie się z cyklu reinkarnacji oraz osiągniecie wyższej świadomości) poprzez śpiewanie mantry, dietę wegetariańska, powstrzymywanie się od narkotyków i używek, praktykowanie medytacji... - Medytacja Transcendentalna z Wiedza o Twórczej Inteligencji, założona przez byłego mnicha hinduskiego z Indii, Maharishi Mahesh Yogi, obejmuje ok. 200 rożnych organizacji szerzących nauki Yogi. Opierając się przede wszystkim na wedach, innych tekstach hinduistycznych, jako główna za główna praktykę uznał medytacje, w celu napełnienia się "Świadomością kosmiczna" i wtopienia w boskość, oraz mantry. Za naukę medytacji uiszcza się wysokie opłaty. Według TM żadna religia, również chrześcijaństwo, nie ma wartości, jeśli nie uprawia takiej medytacji. TM jest sekta religii hinduskich. Liczy w świecie ok. 2.000.000, w tym w Niemczech ponad 75.000. Zmiany na Wschodzie spowodowane rozpadem Związku Radzieckiego i względna wolność spowodowały wielkie przebudzenie religijne na tych terenach. Nastąpiła inwazja rożnych wspólnot religijnych, również sekt z Zachodu, zwłaszcza USA i z Południa. To fenomen religijny olbrzymich rozmiarów, niemożliwy do ujęcia przez wiarygodne statystyki. Tradycyjne Kościoły zdecydowanie im ustępują, jeśli chodzi o skuteczność działania. rodzą się tez rodzime sekty, np. Powszechna Cerkiew Bogarodzicy (Wsielenskaja Cerkow Bozijej Matieri), założona przez Joanna Bereslawkija (właściwie: W. Jakowlew), ur. w 1946 roku, głosi "trzecie przymierze" i sukcesje w duchu, powołuje się przy tym na otrzymane od Matki Boskiej objawienia ("Biała Ewangelia"); w nauczaniu i kulcie zerwał z chrześcijaństwem - w Kijowie Jurij Kriwogonow założył w 1990 roku Białe Bractwo, Jusmalos (ma znaczyć: Planetarny Logos Jezus Chrystus. Biblie (apokaliptyka) łączy z Bhagawadgita i rożnymi doktrynami mistycznymi; posługuje się przy tym terminologia naukowa ("prorok" jest doktorem nauk technicznych). Swoja przyjaciółkę, Maryne Cwigun, przedstawia jako Królową Pokoju, Maryje, Dziewice Chrystusa. Działa na Ukrainie i w Rosji. W Polsce działa kilkaset nowych sekt i ruchów religijnych. Biuro Bezpieczeństwa Narodowego w Raporcie o stanie bezpieczeństwa państwa stwierdziło m.in., ze niektóre z sekt przyczyniają się do powstania zagrożenia ładu i porządku publicznego. Jako najgroźniejsze wskazuje Kościół Zjednoczenia Muna, Kościół Scjentologiczny i Wspólnotę Niezależnych Zgromadzeń Misyjnych "Rodzina".

---