3R


W Unii Europejskiej centralny personel administracyjny skupiony wokół Komisji Europejskiej jest poza tym stosunkowo niewielki bo liczy jedynie około 2 tyś. Personelu urzędniczego nie licząc pracowników technicznych i tłumaczy. Wraz z nimi liczebność w dotychczasowej UE wahała się na poziomie 10-12 tysięcy personelu urzędniczego.

• Określeniem rozwiązań w obrębie zasady merytorycznej - zasada ta stanowi o specjalizacji poszczególnych segmentów administracyjnych, które zajmują się wydzielonymi blokami zagadnień merytorycznych. Proces wdrażania zasady merytorycznej postępuje drogą wyodrębniania i łączenia procedur typowych dla określonej sfery działalności administracyjnej np. związanej z obsługa procesów standaryzacji pomiarów (urząd miar i wag) lub obsługa realizacji sprzedaży mienia powojskowego (Agencja Własności Mienia Wojskowego).

Wyodrębnione według zasady merytorycznej jednostki będą zatrudniać personel o odpowiednim wykształceniu kierunkowym. Dąży się również do uniwersalizacji działań podejmowanych przez komórki merytoryczne administracji, zarówno w skali kraju jak i kontynentu (Unia Europejska) Postępowanie w myśl zasady merytorycznej prowadzi do ukształtowania się w administracji wewnętrznej podziałów struktur na komórki sztabowe (strategiczne) waz komórki liniowe (operacyjne). Podział ten jest najwyraźniej widoczny w armii oraz w służbach policyjnych i specjalnych. Współcześnie tą formułę stosuje się w szerszym zakresie, organizując np. na poziomie województw sztaby zarządzania kryzysowego. Komórki sztabowe zlokalizowane są przy stanowiskach kierowania. Ich głównym zadaniem jest koordynacja zadań komórek operacyjnych. Sztaby rozstrzygają w sprawach zasadniczych i wypracowują założenia dotyczące działania podległych im struktur. Sztaby pracują na potrzeby centrum kierowniczego. Stanowią ich zaplecze polityczne. Zadaniem jednostek liniowych jest bezpośrednie realizowanie zadań np. związanych z akcją przeciwpowodziową.

Przykładem komórek sztabowych na poziomie egzekutywy mogą być także te resorty, które odgrywają „pierwsze skrzypce^ w centrum administracyjnym — np. nadzorują stan finansów publicznych jak Polskie Ministerstwo Finansów. Interesującym rozwiązaniem w procesie sztabów jest oddzielenie administracji publicznej od tzw. rad administracyjnych, które funkcjonują w terenie. Rozwiązanie takie jest obecne w krajach nordyckich, ministerstwa pełnią role sztabów planistyczno - koncepcyjnych. Natomiast zadania wykonawcze powierzane są strukturom w postaci rad, które działają w terenie. L Wykład 8 27.11.2003 r. ^ Rozwiązania związane z wdrażaniem komórek sztabowych i liniowych działają w różnych wariantach w wielu krajach demokratycznych. Oprócz państw skandynawskich można wymienić Nową Zelandię, gdzie rozwinął się system zdecentralizowanej administracji określanej mianem systemem kiwi czy Holandię, gdzie wykreowano tzw. system polderowy.

Nie wszędzie jednak reformy tego typu powiodły się czego przykładali jest np. Belgia, gdzie wciąż daje o sobie znać podział o charakterze socjopolitycznym pomiędzy Flandrią a Walenia. Efektem tego podziału jest skolonizowanie poszczególnych pionów administracji przez urzędników pochodzenia flandryjskiego bądź walońskiego. Sytuacja ta prowadzi do blokad sytuacyjnych pomiędzy strukturami, które mają ze sobą współpracować. Z tego właśnie powodu w Belgii obserwuje się odwrót od reform zapoczątkowanych w latach 80 — tych w Anglii w kierunku ponownej centralizacji aparatu. Formuły zasady merytorycznej

Prywatne gabinety ministra to jedno z wcieleń formuły sztabowej. Rozwiązanie to polega na utworzeniu wokół urzędu ministra ^iq>y osób ściśle z nim współpracujących. Grupa ta nosi miano prywatnego gabinetu ministra albo gabinetu politycznego ministra. Jej zadaniem jest bezpośrednia obsługa merytoryczna i polityczna szefa resortu.

Inna formułą zasady merytorycznej jest tworzenie korpusów urzędniczych czyli wewnętrznych jednolitych struktur organizacyjnych w ramach administracji publicznej. Formuła ta pochodzi z systemu francuskiego, gdzie korpus to wyodrębniony zespół urzędników charakteryzujący się podobnym wykształceniem i poziomem umiejętności zawodowych, którzy przeznaczeni są do realizacji wyspecjalizowanych zadań. W ten sposób powstają systemy służby cywilnej, które z zasady maja być odpolitycznione czyli nie poddawane wpływom wyników elekcji. Aby system korpusów poprawnie działał muszą zostać spełnione trzy podstawowe warunki:

- przedstawiciele korpusu powinni posiadać znaczne umiejętności i wysokie kwalifikacje co wiąże się z odpowiednim poziomem kształcenia oraz systemem egzaminów urzędniczych. We Francji, gdzie jest kolebką system korpusów istnieje ponad 300 szkół administracji publicznej, z których każda specjalizuje się w nieco innym typie kształcenia. Istnieje także gradacja tych szkół. Centralna pozycje zajmuje ENA oraz inne szkoły uniwersyteckie. Niższą pozycje zajmują wyższe szkoły zawodowe, które nie zajmują się kształceniem ogólnym lecz ściśle ukierunkowanym np. administracja celna. ENA przygotowuje tzw. uniwersalistów, którzy następnie (Asadzają najwyższe stanowiska polityczne i administracyjne.

- prezentowanie przez przedstawicieli korpusu wysokiego morale co jest związane z kreowaniem formalnych lub nieformalnych kodeksów etycznych administracji publicznej.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
metoda 3R - cześć. II, PG, rok2
Materialy Budowlane-3R, NAUKA, budownictwo nowe 4.12.2011, Materiały budowlane
3R - OBLICZENIA, Budownictwo, Semestr 4
F' Test z wykładów 2s 3r 15
zadania!!!!!!!!OMG omg03 3r[1]
Term-3R, Budownictwo, Mechanika, Dynamika
3R
Student 3r
3R
metoda 3R- II cz.projektu, Budownictwo, Semestr 4
wytyczne-3r-5s-lic-stac-2009-2010, Materiały z zajęć

więcej podobnych podstron