PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA - ćwiczenia (semestr II)
Data |
Temat |
Literatura obowiązkowa |
Literatura uzupełniająca |
06.03 |
Zajęcia organizacyjne |
||
13.03 |
Autoprezentacja i strategie autoprezentacji. |
Kenrick, D. T., Neurberg, S. L., Cialdini, R. B. (2002). Psychologia społeczna. Rozwiązane tajemnice. Gdańsk: GWP, rozdz. 4 Autoprezentacja. s. 179-227. |
Szmajke, A. (1999). Autoprezentacja. Maski, pozy, miny. Olsztyn: Ursa Consulting. Martin, K., Leary, M.(1999). Would you drink after stranger? The influence of self-presentational motives on willingness to take a health risk. Personality and Social Psychology Bulletin, 25; 1092-1100. Tiedens, L. (2001) Anger and Advancement Versus Sadness and Subjugation: The Effect of Negative emotion Expression on Social Status Conferral. Journal of Personality and Social Psychology, 80; 86-94.
Schau, H.,Gilly M.(2003). We are what we post? Self-presentation in |
20.03 |
Atrakcyjność interpersonalna |
Kenrick, D.T., Neuberg, S.L., Cialdini, R.B. (2002). Psychologia społeczna. Rozwiązane tajemnice. Rozdział 7 i 8, Afiliacja i przyjaźń, Miłość i związki romantyczne, s. 335-431. Gdańsk: GWP.
|
Wojciszke, B. (2002). Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej. rozdz. 8 (atrakcyjność i miłość) (s. 278-312). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. Wojciszke B. (2000). Psychologii miłości. Gdańsk: GWP Szmajke, A., (2004). Proporcja talia/biodra czy ramiona/biodra? Anatomiczne wyznaczniki atrakcyjności męskiej sylwetki w procesie doboru płciowego. Studia Psychologiczne, 42, 106-115. Głębocka, A., Kulbat, J. (2003). Różnice między kobietami i mężczyznami w spostrzeganiu kształtów ciała. Studia Psychologiczne, 41, 209-217. |
27.03 |
Procesy grupowe |
Kenrick, D. T., Neurberg, S. L., Cialdini, R. B. (2002). Psychologia społeczna. Rozwiązane tajemnice. Gdańsk: GWP, rozdz. 12 Grupy. s. 597-648 |
Sherif M. (2001) Eksperyment z zakresu konfliktu grupowego W: Aronson E. (red.). Człowiek istota społeczna - wybór tekstów, s. 517 - 528. Forges, J.,Kipling, W.,;Wheeler, L. Umysł społeczny. Rozdział 19 Motywacja poznawcza i społeczna w procesie grupowego podejmowania decyzji. S. 409-424, Warszawa, GWP Tyszka, T (1999)Psychologiczne pułapki oceniania i podejmowania decyzji, rozdz. 4 -II Myślenie grupowe. GWP |
17.04 |
Procesy grupowe: omówienie ról w zespole na podstawie ćwiczenia grupowego |
|
Oyster, C. (2002) Grupy rozdz. 3 i 6 (Rozwój grupy; produktywność grupy), s. 81-95. s. 179-206. Poznań, wud. Zysk i spółka. Czarnota-Bojarska J. (2002). Style funkcjonowania w grupie zadaniowej. W: M. Lewicka i J. Grzelak. (red.) Jednostka i społeczeństwo, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 239-247. Ilski, S.(2000) Zastosowanie teorii ról w przeiwdywaniu i wyjaśnianiu zachowań członków zespołu. S 129-139 W: Witkowski,S; Psychologiczne wyznaczniki sukcesów w zarządzaniu, wyd UW, 2000 |
24.04 |
Uprzedzenia |
Kenrick, D. T., Neurberg, S. L., Cialdini, R. B. (2002). Psychologia społeczna. Rozwiązane tajemnice. Gdańsk: GWP, rozdz. 11 Uprzedzenia, stereotypy, dyskryminacja. s. 541-596. |
Bukowski, M., Drogosz, M. (2005). Poznawcze podstawy funkcjonowania stereotypów. [W:] M. Kossowska, M. Śmieja, S. Śpiewak (red), Społeczne ścieżki Poznania. Gdańsk: GWP.
Stangor, Ch, Schaller, M. (1999). Stereotypy jako reprezentacje indywidualne Schneider, D.J. (1999). Wspolczesne badania nad stereotypami: niedokonczone zadanie. [w:] C.N.Macrae, Ch. Stangor, M.Hewstone Stereotypy i uprzedzenia. Gdansk: GWP |
08.05 |
Prezentacja i omówienie filmów nt źródeł uprzedzeń oraz wpływu mediów na kształtowaniu się agresji (`Ekrany śmierci') |
||
15.05 |
Agresja |
Kenrick D.T., Neuberg S.L., Cialdini R.B. (2002). Psychologia społeczna. Rozdz. 10. Agresja (s. 487-539)
|
Harris J. R. Geny czy wychowanie Rozdział 13: Dysfunkcjonalne rodziny i trudne dzieci. Geen, R.G., Stonner, D., Shope, G.L. (1975). Agresja sprzyja agresji: Materiał dowodowy przeciw hipotezie katharsis. [W]: E. Aronson (red.) (2001). Człowiek istota społeczna. Wybór tekstów. Warszawa: PWN (s. 377-388) Badura-Madej W. (red.) Wybrane zagadnienia interwencji kryzysowej. rozdz. 7. Przemoc w rodzinie: diagnoza i interwencja kryzysowa (s. 115-143) |
22.05 |
Zachowanie prospołeczne |
Kenrick D.T., Neuberg S.L., Cialdini R.B. (2002). Psychologia społeczna. Rozdz. 9. Zachowania prospołeczne (s. 433-486) |
Davis M.H. (2001). Empatia. rozdz. 7. Altruizm i pomaganie (s. 149-176) Osiński, J. (2003). Ewolucyjne wyjaśnienia zachowań altruistycznych człowieka. Studia Psychologiczne, 41, z.2 (s. 89-105) |
29.05 |
Stosowana psychologia społeczna: Globalne dylematy społeczne |
Kenrick D.T., Neuberg S.L., Cialdini R.B. (2002). Psychologia społeczna. Rozdz. 13. Globalne dylematy społeczne (s. 649-696) |
Memon, A., Vrij A., Bull R. (2003) Prawo i psychologia, rozdz. 1. Komunikacja werbalna a wiarygodność. Ocenianie prawidłowości zeznań, str. 15-42 oraz rozdz. 3. Wygląd twarzy a przestępczość, str. 80-97. GWP Dąbek M., Jarmuż S., Witkowski T. (1994) Tajemnice polskiego menedżera. Charakterystyka psychologiczna, W: Witkowski S. (red.) Psychologia sukcesu, Warszawa: PWN. |
05.06 |
Zajęcia autorskie |
|
|
12.06 |
Zaliczenie zajęć i kolokwium końcowe |
||
Warunki zaliczenia:
Zaliczenie ćwiczeń następuje na podstawie obecności na zajęciach. Dopuszczalna jest jedna nieobecność, każda kolejna wymaga zaliczenia materiału omawianego na opuszczonych zajęciach u prowadzącego. Aby uzyskać zaliczenie student musi być obecny na min 7. zajęciach w semestrze.
Zajęcia muszą zostać nadrobione nie później niż w tygodniu poprzedzającym ostatnie zajęcia w semestrze. Po tym terminie kończy się możliwości nadrobienia zajęć - a więc w konsekwencji uzyskania zaliczenia z ćwiczeń.
Punktacja:
3 niezapowiedziane kolokwia po 5 pkt. = 15 pkt.
Kolokwia dotyczą bieżącej literatury obowiązkowej. Osoby nieobecne na zajęciach, na których odbyło się kolokwium, mają szansę zaliczyć test na ostatnich zajęciach w semestrze. Wtedy zostanie przeprowadzony test z całego materiału w semestrze. W ten sposób można „nadrobić'” tylko jedno kolokwium.
Zadania specjalne - przygotowanie ćwiczenia lub zadania aktywizującego grupę: 10 pkt,
Każda uczestnik zajęć przygotowuje samodzielnie ćwiczenie aktywizujące lub zachęcające do dyskusji grupowej. Można przygotować ćwiczenie oparte na procedurze dowolnego eksperymentu nie omawianego w literaturze obowiązkowej lub przygotować dyskusję nt. dodatkowego tekstu (można dodatkowo przedstawić ilustrację omawianego zjawiska korzystając z materiałów dokumentalnych np. film, gazeta, nagranie video). Zadanie specjalne powinno angażować i prowokować do dyskusji związanej z merytorycznie z tematem zajęć. Osoba przygotowująca zajęcie będzie oceniana zarówno przez grupę (0-5 pkt) jak i przez prowadzącego (0-5 pkt). Niewywiązanie się w terminie z zaplanowanej aktywności wiąże się z utratą punktów.
Czas trwania zadania powinien wynosić ok. 30 min (max 45 min łącznie, gdy na zajęciach zaplanowane dwie aktywności). W sytuacji kilku aktywności przygotowywanych na jednych zajęciach uczestnicy uzgadniają między sobą tematy, w celu uniknięcia powtarzania tych samych informacji.
Razem: 25 pkt.
psychologia społeczna rok akad. 2006/2007 semestr II