Wykład z teorii komunikacji 2 grudnia 2011
Dotyk jest pierwszym zmysłem jaki człowiek poznaje rodząc się. Dzieci ,które nie są przytulane źle rozwijają się. Jest to kontakt niewerbalny będący koniecznością.
Dotyk funkcjonalno-profesjonalny -> wykorzystywany w wypadku leczenia, człowiek traktowany jest jak przedmiot.
Dotyk grzecznościowo-rytualny -> typy powitania.
Dotyk przyjacielsko-koleżeński -> obejmuje rodzaj dotykania, traktowanie kogoś jako przyjaciela, sympatie (głaskanie)
Dotyk miłosno -intymny -> najbardziej zindywidualizowana forma kontaktu (pocałunki, pieszczoty itp.)
Dotyk seksualno-pobudzający -> partner jako obiekt erotyczny, który jest zaspokojeniem płciowym.
Kontakt dotykowy - >Ludzie ,którzy się dotykają, pokazują swój stan emocjonalny.
Zasady kontaktu :
W kontaktach publicznych należ wystrzegać się kontaktów bardzo emocjonalnych
Nie należy podchodzić do osoby od tyłu (może to wywołać efekt obronny)
Krzywdzenie drugiej osoby - ma konsekwencje prawne
Zachowanie ciepłe - bardzo otwarte spoglądanie w oczy, rozpromieniona twarz. W sytuacji koleżeńskiej można dotyka rękę rozmówcy. Powinno zachować się odpowiednią odległość od drugiej osoby, potwierdzenie ruchami twarzy (zgadzamy się z tym co dana osoba mówi), żywa gestykulacja to te cechy ,które charakteryzują zachowania ciepłe
Zachowanie zimne - lekko zwężone oczy, niedobry i zimny wzrok. Są to ludzie ,którzy zamiast patrzeć na rozmówce patrzą w dół (jak do ściany). Surowa powaga na twarzy (zaciśnięte usta,wyraz smutku) wysoko podniesiona głowa, ręce są nieruchome, osoba taka ogranicza gestykulacje (staje się manekinem). Wskazywanie palcem, rozsyłanie po kątach innych osób sygnalizuje zachowanie osoby zimnej. Jeżeli widzimy ,że osoba jest zimna i zachowuje się oschle nie możemy zastosować koleżeńskości, mocno gestykulować dlatego ,że osoba zimna zdominuje osobę ciepło. Przyjmując stanowisko rozmówcy chronimy się przed jej atakiem.
Większość zachowań ma charakter podświadomy. Nie wolno na podstawie jednego gestu osądzać drugiej osoby. Tylko ciąg zachowań werbalnych daje nam informacje o znaczeniach zachowania, o osobowości drugiego człowieka.
Teoria Goffmana - dramaturgiczna koncepcja życia społecznego.
- zakłada interakcje między nadawcą ,a odbiorcą. Ściśle wiąże się z komunikacją face to face.
Gofman uważa ,że nasze komunikowanie to teatr. My komunikując się przywdziewamy maski i role.
Interakcja wzajemny wpływ jednostek na siebie znajdujących się w pewnej interakcji.
Poszczególne interakcje można określić jako poszczególne działania.
Występ - to różnego typu działalność danego uczestnika interakcji w danej sytuacji.
W czasie zachowań komunikatywnych mówi się o roli i punkcie programu. Dotyczy to sytuacji w określonych kontekstach przyjmuje się określone role.
Scena- miejsce gdzie odbywa się przedstawienie. Tym miejscem dla nas jest sala wykładowa.
Kulisy (zaplecze) - miejsce przygotowania występu, przyszłych zachowań.
Modele interakcji :
Model dramaturgiczny - (występujemy w nich codziennie)
Model rytuału interakcyjnego - model ten zakłada ,że musimy w zależności od sytuacji przyjmować różne role .
Model interakcji strategicznej - model ,który każdy z nas stosuje (np. przed randką, kiedy przygotowujemy swoją strategie zachowania, oczekujemy od drugiej osoby przyjęcia drugiej osoby) ,szukamy punktu wspólnego z drugą osobą.
Model analizy - jakiego typu schematy musimy zastosować. Rytualne zachowanie, w które wchodzi strategia np. zdawania egzaminu. (występowanie analizy ramowej)
Wywoływanie wrażenia :
dotyczy elementów werbalno-symbolicznych (umiejętność przyjmowania ról) ,zachowanie twarzy ,robienie wizerunku.
Ludzie starają się robić wrażenie by być zapamiętane przez drugą osobę. Niestety nie zawsze jest to udany zabieg. Ważną rolę odgrywają wnętrza (dekoracje) ,które narzucają nam określoną sytuacje, zmuszają do pewnych zachowań. Z drugiej strony naszą dekoracją jest nasz wygląd i zachowanie. Widownia bardzo dokładnie obserwuje aktora (w tym wypadku ludzie człowieka) i wyrabia sobie o tej osobie pewne zdanie.
Hoffmana interesowały pojedyncze osoby , dzięki ,którym stworzył reguły. Na podstawi pojedynczych osób stworzył teorie i dramaturgiczną koncepcje życia ,które stały się podstawą do komunikacji interpersonalnej.