CHOROBY PASOŻYTNICZE SKÓRY

Świerzb (Scabies)

• świerzb jest chorobą zakaźną

• wywoływany jest przez rodzaj roztoczy-świerzbowca ludzkiego

• okres wylegania w zależności od masywności zakażenia wynosi od 3 dni do 3 tygodni

• zakażenie następuje drogą kontaktu bezpośredniego lub za pośrednictwem zakażonych przedmiotów, zwłaszcza pościeli

• czynnikami sprzyjającymi rozwojowi zakażenia są: obniżenie odporności i wyniszczenie fizyczne ustroju, świerzb często występuje u osób chorych psychicznie

• cechą charakterystyczną jest świąd nasilający się w nocy, pod wpływem rozgrzania ciała w pościeli (uczynnianie się świerzbowców)

Obraz kliniczny

• wykwitem podstawowym w świerzbie jest nora świerzbowcowa w kształcie litery C, L lub S umiejscowiona w warstwie rogowej naskórka

• w wyniku drapania w obrębie skóry powstają zmiany wtórne: przeczosy, nadżerki, grudki, pęcherzyki, strupki

• najczęstsze umiejscowienie zmian:

• brzuch (głównie ok. pępka)

• zgięcia i fałdy skórne

• brodawki sutkowe u kobiet

• okolice narządów płciowych u mężczyzn

• pośladki

• dłonie i podeszwy u małych dzieci

• świerzb nie zajmuje okolicy międzyłopatkowej, dłoni i podeszew u osób dorosłych, twarzy

• u osób dbających o higienę objawy mogą być bardzo słabo nasilone, a obraz chorobowy niecharakterystyczny, tzw. świerzb ludzi czystych

Leczenie

• leczenie należy przeprowadzić u wszystkich członków rodziny jednoczasowo

• najczęściej stosuje się Jacutin w emulsji lub żelu

• z innych leków można stosować: maść Wilkinsona, Novoscabin, Crotamiton

1

---