EKOLOGIA
POJĘCIA:
OCHRONA ŚRODOWISKA - i związane z nią kształtowanie środowiska jest zespołem środków i działań zmierzających do otrzymania środowiska w stanie zapewniającym optymalne warunki bytowania. W takim znaczeniu o. ś. jest działalnością praktyczną, prawną, organizacyjną i techniczną zorientowaną na potrzeby człowieka. Skuteczna o. ś. powinna respektować zasady ekologii.
OCHRONA PRZYRODY- ogół działań zmierzających do zachowania w niezmienionym lub optymalnym stanie przyrody ożywionej i nieożywionej, a także krajobrazu. Głównym celem ochrony przyrody jest utrzymanie stabilności ekosystemów i procesów ekologicznych oraz zachowanie różnorodności biologicznej.
SOZOLOGIA- jest nauką, która zajmuje się oceną oddziaływania człowieka na środowisko.
AUTOEKOLOGIA- dział ekologii zajmujący się zależnościami organizmów danego gatunku od środowiska.
BIOCENOZA- zespół populacji różnych gatunków zwierząt i roślin danego środowiska podlegających czynnikom tego środowiska czyli biotopu i powiązanych ze sobą pośrednio lub bezpośrednio zależnościami pokarmowymi oraz konkurencją biologiczną zarówno między jak i wewnątrz gatunkową.
Biocenoza podlega zmianom w wyniku oddziaływań przyrodniczych a także
antropogenicznych.
BIOM - duży obszar o jednakowym klimacie, charakterystycznej szacie roślinnej i szczególnym świecie zwierzęcym. Typ roślinności biomu jest charakterystyczny, choć skład gatunkowy może być różny w zależności od położenia geograficznego. Podobnie rzecz się ma ze składem gatunkowym zwierząt.
BIOTOP- środowisko życia organizmów roślinnych i zwierzęcych, fragment powierzchni ziemi charakteryzujący się jednakowymi abiotycznymi warunkami środowiska. Występowanie tego gatunku jako specjalnego wskaźnika tychże warunków stanowi jego wypadkową.
EKOROZWÓJ- to prowadzenie działalności gospodarczej w harmonii z przyrodą tak, aby nie spowodować w przyrodzie nieodwracalnych zmian lub jako gospodarowanie dopuszczalne ekologicznie, pożądane społecznie i uzasadnione ekonomicznie.
EKOSYSTEM- podstawowa jednostka funkcjonalna w przyrodzie. Składa się z biotopu i biocenozy.
FENOTYP- to ogół cech organizmu. Charakterystyka fenotypu tworzona jest przez ekspresję genów oraz przez środowisko (zmiany fluktuacyjne).
GENOTYP- |
informacja zawarta w materiale genetycznym organizmu |
HYDROSFERA- jedna z geosfer, ogół wód na Ziemi, tak tych powierzchniowych (oceany, morza, jeziora, rzeki) jak i tych znajdujących się pod ziemią, w atmosferze (para wodna) i zamrożonych w lodowcach.
PEDOSFERA- (sfera gleb) - powierzchniowa warstwa skorupy ziemskiej, składająca się z części mineralnych i organicznych powstałych w wyniku oddziaływania czynników glebotwórczych, takich jak klimat, woda, drobnoustroje glebowe, rośliny, zwierzęta oraz działalność gospodarcza człowieka.
JAKOŚĆ ŚRODOWISKA - ogólna ocena stanu środowiska z punktu widzenia potrzeb i oczekiwań człowieka Jakość środowiska zależy od naturalnych właściwości przyrody na określonym obszarze, zmian dokonanych wcześniejszymi działaniami i osadnictwem ludzi, świadomymi działaniami dla poprawy tego stanu, a w dużym stopniu od pozycji społecznej i zapatrywań oceniającego stan środowiska człowieka. Najprostszymi wskaźnikami jakości środowiska są: stan czystości powietrza atmosferycznego, stan czystości i dostępności wody, ilość odpadów zgromadzonych na składowiskach, powierzchnia lasów i zieleni przypadająca na jednego mieszkańca.
NISZA EKOLOGICZNA - warunki graniczne czyli maksymalne i minimalne występowanie poszczególnych gatunków lub biocenoz. Charakteryzują ją 3 wielkości:
temperatura
wilgotność ciśnienie.
W ekosystemie muszą być spełnione 2 podstawowe warunki
energia słoneczna - pierwiastki biogenne
warunki fizyczne, które stanowią odpowiednie podłoże
POJEMNOŚĆ ŚRODOWISKA- zdolność środowiska do regeneracji (ponoszenie obciążeń antropologicznych), określa do jakiego poziomu może się regenerować na różnych obszarach (samochód myty w jeziorku - przyroda się nie zregeneruje po brudzie, w rzece tak).
1