CELE
Celem ćwiczenia było zapoznanie się z własnościami tachoprądnicy komutatorowej i jej przydatnością jako źródła sygnału do dalszej obróbki.
Zasilanie silnika napędowego z sieci 50 Hz odbywa się poprzez autotransformator, a z sieci prądu stałego przez dzielnik napięcia wykonany z opornicy 1075 .
Prędkość zespołu (3000 lub 2000 obr/min) kontroluje się przy pomocy tarczki z naklejonym białym paskiem oświetlanej mikroświetlówką. Efekt stroboskopowy daje przy 3000 obr/min obraz pozorny lekko rozmytej średnicy (dwa rozmyte promienie), a przy prędkości 2000 obr/min są to 3 rozmyte promienie.
Sygnał z tachoprądnicy podawany jest na dzielnik napięcia 10:1 i następnie przez filtr dolnoprzepustowy (ustawienie 250-500 Hz) na listwę wejściową komputera pomiarowego.
Prąd zmienny
3000 obr/min
Napięcie wyjściowe tachoprądnicy
Analiza harmonicznych
2000 obr/min
Napięcie wyjściowe tachoprądnicy
Analiza harmonicznych
Prąd stały
3000 obr/min
Napięcie wyjściowe tachoprądnicy
Analiza harmonicznych
2000 obr/min
Napięcie wyjściowe tachoprądnicy
Analiza harmonicznych
WNIOSKI
Główną wadą tachoprądnicy komutatorowej jest generowanie w napięciu wyjściowym częstotliwości związanych z pracą komutatora i szczotek. Są to jednak częstotliwości >1 kHz i w związku z tym można je łatwo odfiltrować przed dalszą obróbką sygnału. Trudniejsze do usunięcia są pojawiające się w napięciu składowe o częstotliwości “obrotowej” i ich kolejne harmoniczne np. 4, 8 itp. Częstotliwość obrotowa n.p. przy 3000 obr/min wynosi 50 Hz, a przy 2000 obr/min - 33.3 Hz. Przyczynami powstawania wyższych harmonicznych obrotowych są różne niedokładności wykonania tachoprądnic, niesymetrie magnetyczne przy 4 biegunach magnesów trwałych itp.
Wyszukiwarka