Hoc te vehementer rogo. Bardzo cię proszę o to. (acc. duplex osoby i rzeczy)
	Illud me decet. Tamto mi przystoi. (acc. dopełnienia bliższego po impersonaliach)
	Iram bene Ennius initium dixit insaniae. Słusznie Enniusz powiedział, że nazwał gniew jest początkiem szaleństwa. (acc. duplex DB + orzecznika)
	Iucundiorem facit libertatem servitutis recordatio. Wspomnienie niewoli czyni wolność milszą. (acc. duplex DB + orzecznika)
	Legiones mille passuum spatium ab hoste constiterunt. Legiony rozstawią się stanęły (pf!) w odległości tysiąca kroków od wroga. (acc. rozciągłości w przestrzeni)
	Lysander iniit consilia reges Lacedaemoniorum tollere. Lizander powziął zamiar(y) usunięcia królów Lacedemońskich. (acc. dopełnienia bliższego x 2)
	Marathon abest ab Athenis circiter milia passuum viginti. Maraton jest oddalony od Aten około 20 000 kroków. (acc. rozciągłości w przestrzeni)
	Milites legatos testes suae virtutis habuerunt. Żołnierze mieli w posłach uznają posłów za świadków swojego męstwa. (acc. duplex DB + orzecznika) Przypominam, co mówiłam na zajęciach habere + acc. nie znaczy mieć kogoś za coś (uważać kogoś za coś), lecz mieć w kimś kogoś mimo że w stronie biernej haberi znaczy być uważanym za kogoś (czynnie habere alqm pro alquo; loco alcis)
	Mirari satis tuam neglegentiam non queo. Nie mogę się nadziwić twojemu lekceważeniu. (acc. dopełnienia bliższego po v. affectus)
	O miserum senem, cui mortem contemnendam esse in tam longa aetate non viderit! O nieszczęsny starzec, który w tak późnym wieku nie uważa spostrzegł (=przekonał się), że w tak późnym wieku należy gardzić śmiercią! (acc. exclamationis, acc. duplex = ACI)
	Oratorem irasci dedecet. Mówcy nie przystoi unosić się. (acc. dopełnienia bliższego po impersonalia)
	Parvum parva decent. Niskie niskim przystoi. (acc. dopełnienia bliższego po impersonalia) = ludziom mało znaczącym przystoi zajmowanie się sprawami niewielkiej wagi (=sprawy doniosłe są dla VIPów)
	Piraeus pulchritudine ipsam urbem adaequavit. Pireus pięknością dorównał samemu miastu. (acc. dopełnienia bliższego po innych:))
	Post Romulum Romani Numam regem creaverunt. Rzymianie po Romulusie wybrali na króla Numę. (acc. duplex DB + orzecznika)
	Praetorem decet manus abstinentes habere. Pretorowi wypada mieć czyste ręce. (acc. duplex po impersonalia)
	Pythagoras Persarum magos adiit. Pitagoras przybył do zasięgnął porady kapłanów perskich. (acc. directionis adire + ad + acc. directionis = przychodzić do kogoś; adire + DB = znaczenie przenośne - radzić się, konsultować; liczne verba composita, które sensu proprio łączą się z przyimkami, sensu translato łączą się z DB. por też. zdanie 6 inire in + acc : inire alqd; jest to podobne zjawisko jak przy verba composita z dat.)
	Pythagoras primus se philosophum apellavit. Pitagoras nazwał się filozofem jako pierwszy. (acc. duplex DB + orzecznika)
	Quam id te, di boni, non decebat! Jak bardzo tobie to, dobrzy bogowie, nie przystawało! (acc. przysłówkowy - quam = zaimek pytajny nieodmienny, id - podmiot gramatyczny, acc. dopełnienia bliższego = te)
	Quid intellegit Epicurus honestum? Co Epikur uznawał rozumiał za przyzwoite? (acc. duplex DB + orzecznika) / Co E. rozumiał pod pojęciem przyzwoitości.
	Quis est, qui suorum mortem non lugeat? Kim jest ten, który nie boleje nad śmiercią swoich bliskich? (acc. dopełnienia bliższego po v. affectus) - uwaga - con. ponieważ zdanie względno- stkutkowe.
	Res publica vim et severitatem desiderabat. Rzeczypospolitej nie dostawało siły i surowości. (acc. dopełnienia bliższego po. v. desiderandi)
	Legati Henenses Verrem simulacrum Cereris reposcebant. Legaci - to jednak była moja literówka:( - Heneńscy domagali się (spowrotem) od Werresa wizerunku posągu Ceres Cerery. (acc. duplex osoby i rzeczy)
	Senatus Antonium hostem iudicavit. Senat uznał Antoniusza za wroga. (acc. duplex DB + orzecznika)
	Suae quemque fortunae maxime paenitet. Najbardziej żałuje wszystkiego z jego majątku. Każdemu najbardziej żal własnego losu = każdy najbardziej narzeka na swoją dolę (nie jest zadowolony ze swojego losu) (acc. personae = dopełnienia bliższego = quemque, fortunae - gen. rei)
	Tarentinii Pyrrhum auxilium poposcunt. Tarentyńczycy domagali się pomocy od Pyrrusa. (acc. duplex osoby i rzeczy)
	Themistocles Athenienses belli navalis peritissimos reddidit. Temistokles uczynił Ateńczyków najbardziej biegłymi w walce na morzu. (acc. DB + orzecznika)

---