1. Starożytność

• Gospodarka naturalna

• Podstawową jednostką gospodarującą = oikos (gospodarstwo, dom)

• Przedstawiciele:

1. Ksenofont

2. Arystoteles

• Średniowiecze

• Poszerza się skala działania ożywiająca gospodarkę

• Przedstawiciele:

1. św. Tomasz z Akwinu (koncepcja ceny sprawiedliwej = zwrot kosztów)

3. Merkantylizm

• XVI-XVII w. W Anglii i Francji

• Podwaliny bilansu handlowego

• Bulioniści - bogactwo kraju zależy od liczby kruszcu

• Przedstawiciele

1. T. Mun (Anglia)

2. A. Montchretier (Francja)

• Fizjokratyzm

• Gospodarką rządzą prawa przyrody; zgodna z prawami natury jest tylko praca w rolnictwie

• Największym dokonaniem tablice ekonomiczne (1758r.)

• Przedstawiciele:

1. ?

5. Klasyczna ekonomia polityczna

• Powstanie i rozwój gospodarki kapitalistycznej

• Głównym zadaniem wyjaśnianie zasad funkcjonowania gospodarki

• Przedstawiciele:

1. A. Smith (twórca - obserwuje rozwój kapitalizmu manufakturowego)

2. D. Ricardo (twórca - żyje w okresie rewolucji przemysłowej)

3. J. S. Mill (twórca koncepcji homoekonomikus - osoba w pełni racjonalna)

4. T.R. Malthus (prawo ludnościowe)

5. J.B. Say (twórca teorii 3 czynników produkcji)

• Ekonomia marksistowska

• Doktryna ekonomiczna oparta na filozofii materialistycznej

• Krytyka innych kierunków ekonomicznych

• Formuje pierwszą sprzeczność kapitalizmu: praca (własność robotników) i kapitał (własność kapitalistów)

• Przedstawiciele:

1. K. Marks

7. Kierunek historyczny

• Przyczynił się do rozwoju historii gospodarczej, mniej do rozwoju ekonomi

• Przedstawiciele:

1. W. Roscher (starsza szkoła historyczna)

2. G. Schmdler (młodsza szkoła historyczna)

3. Wiąże się z nim Instytucjonalizm:

1. przypisuje decydującą rolę w zaspokojeniu potrzeb ludzi instytucjom

2. zintegrowanie z innymi naukami społecznymi (socjologia, psychologia, historia, etyka, polityka)

3. zadaniem ekonomi nie jest formułowanie abstrakcyjnych modeli a badanie zachowań ludzi pod wpływem zmieniających się warunków gospodarczych i kulturalnych

4. Przedstawiciele: T. Veblen, J.A. Schumpeter

8. Kierunek subiektywistyczno-marginalistyczny

• Fundament mikroekonomii

• Rozwinął teorię popytu, konsumenta i producenta, sformułował teorię równowagi cząstkowej (na poszczególnych rynkach) i ogólnej (globalny D = globalna S), sformułowanie warunku optimum pareto (warunek optymalnej alokacji dóbr), dostrzegli problem rzadkości zasobów --> konieczności dokonywania wyborów

• Powstał równolegla w 3 szkołach:

1. austryjacka psychologiczna: C. Menger, F. Wieser

2. lozańska szkoła matematyczna: L. Walras, E. Barone

3. angloamerykańska: W.S. Jevons, J.B. Clark

• Ekonomia dobrobytu

• rynek jest niedoskonały więc państwa powinno interweniować w gospodarkę, ale interwencja ta powinna wynikać z reguł rachunku ekonomicznego,

• poszukiwali optimum ekonomiczne

• Przedstawiciele:

1. A.C. Pigon, „Ekonomia dobrobytu”, 1920 r.

2. K. Arrow

3. G. Debew

10. Ekonomia Keynesowska

• Krytyczna wobec ekonomii wcześniejszych

• Gospodarka z natury jest niestabilna jest więc konieczna interwencja państwa

• Określana mianem teorii popytowej (brak popytu skutkuje bezrobociem, a rynek sam tego nie zmieni)

• Popyt rząd może pobudzić przez obniżenie podatku, stóp procentowych, działania redystrybucyjne, rzecznik robót publicznych

• Przedstawiciele:

1. J.M. Keynes, „Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza”, 1936r.

2. J. Robinson, E. Domar, R.F. Harrod -kontynuatorzy

11. Monetaryzm

• Teoria makroekonomii, w opozycji do Keynsa

• Gospodarka jest w stanie sama przywrócić się do równowagi (mechanizm rynkowy)

• Pieniądz wpływa w sposób bezpośredni na gospodarkę, a inflacja jest największym złem w gospodarce

• Postulują ograniczenie wpływy rządu na rynek, walkę z monopolami, ograniczenie wpływów związków zawodowych

• Podstawową funkcją prawa jest dbanie o dobre prawo, prowadzenie polityki monetarnej tak by ograniczyć inflację

• Przedstawiciele:

1. Milton

2. Friedman

• Ekonomia podażowa

• Koncepcja stojąca w opozycji do Keynisizmu

• Przypisują ogromną wagę do polityki podatkowej

• Za kadencji Regana (obniżono podatki z 70% do 20%)

• Przedstawiciele:

1. A. Laffer

2. G. Gilder

3. I. Kristol

13. Ekonomia racjonalnych oczekiwań (nowa ekonomia klasyczna)

• Tłumaczy zachowania podmiotów gospodarujących, przypisuje ogromną rolę informacji. Ludzie dysponujący informacją zachowują się racjonalnie

• Rolą rządu jest tworzenie ogólnych, stabilnych reguł funkcjonowania gospodarki a nie jej prowadzenie

• Dostrzegają problem czasowych opóźnień podaży

• Przedstawiciele:

1. R. Lucas

2. R. Barno

3. T. Sarget

---