1. Pojęcie pracodawcy samorządowego - kto jest pracodawcą dla wójta, Marszałka i starosty oraz kto wykonuje czynności z zakresu prawa pracy za pracodawcę samorządowego.
Art. 8. 1. Pracodawcą wójta jest urząd gminy.
2. Czynności z zakresu prawa pracy wobec wójta (burmistrza, prezydenta miasta), związane z nawiązaniem i rozwiązaniem stosunku pracy, wykonuje przewodniczący rady gminy, a pozostałe czynności - wyznaczona przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) osoba zastępująca lub sekretarz gminy, z tym że wynagrodzenie wójta ustala rada gminy, w drodze uchwały.
Art. 9. 1. Pracodawcą starosty, wicestarosty i członków zarządu powiatu jest starostwo powiatowe.
Czynności z zakresu prawa pracy wobec starosty, związane z nawiązaniem i rozwiązaniem stosunku pracy, wykonuje przewodniczący rady powiatu, a pozostałe czynności - wyznaczona przez starostę osoba zastępująca lub sekretarz powiatu, z tym że wynagrodzenie starosty ustala rada powiatu, w drodze uchwały.
Czynności w sprawach z zakresu prawa pracy wobec pozostałych członków zarządu powiatu wykonuje starosta powiatu.
Art. 10. 1. Pracodawcą marszałka, wicemarszałka i członków zarządu województwa jest urząd marszałkowski.
2. Czynności z zakresu prawa pracy wobec marszałka województwa, związane z nawiązaniem i rozwiązaniem stosunku pracy, wykonuje przewodniczący sejmiku województwa, a pozostałe czynności wyznaczona przez marszałka osoba zastępująca lub sekretarz województwa, z tym że wynagrodzenie marszałka województwa ustala sejmik województwa, w drodze uchwały.
3. Czynności w sprawach z zakresu prawa pracy wobec pozostałych członków zarządu województwa wykonuje marszałek województwa.
2. Prawne podstawy zatrudnienia pracowników samorządowych (powołanie , wybór) i wobec kogo ma one zastosowanie.
Art. 4. 1. Pracownicy samorządowi są zatrudniani na podstawie:
1) wyboru:
w urzędzie marszałkowskim: marszałek województwa, wicemarszałek oraz pozostali członkowie zarządu województwa - jeżeli statut województwa tak stanowi,
w starostwie powiatowym: starosta, wicestarosta oraz pozostali członkowie zarządu powiatu -jeżeli statut powiatu tak stanowi,
w urzędzie gminy: wójt (burmistrz, prezydent miasta),
w związkach jednostek samorządu terytorialnego: przewodniczący zarządu związku i pozostali członkowie zarządu - jeżeli statut związku tak stanowi;
powołania - zastępca wójta (burmistrza, prezydenta miasta), skarbnik gminy, skarbnik powiatu, skarbnik województwa;
umowy o pracę - pozostali pracownicy samorządowi.
3. Warunki jakie trzeba spełnić by zostać pracownikiem samorządowym oraz procedury wyboru do pracy w urzędzie
Art. 6. 1. Pracownikiem samorządowym może być osoba, która:
jest obywatelem polskim, z zastrzeżeniem art. 11 ust. 2 i 3;
ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych;
posiada kwalifikacje zawodowe wymagane do wykonywania pracy na określonym stanowisku.
Pracownikiem samorządowym zatrudnionym na podstawie wyboru lub powołania może być osoba, która spełnia wymagania określone w ust. 1 oraz nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe.
Art. 5. 1. W urzędzie gminy, starostwie powiatowym i urzędzie marszałkowskim tworzy się odpowiednio stanowisko sekretarza gminy, powiatu i województwa, zwanego dalej "sekretarzem".
2. Na stanowisku sekretarza może być zatrudniona osoba posiadająca co najmniej czteroletni staż pracy na stanowisku urzędniczym w jednostkach, o których mowa w art. 2, w tym co najmniej dwuletni staż pracy na kierowniczym stanowisku urzędniczym w tych jednostkach lub osoba posiadająca co najmniej czteroletni staż pracy na stanowisku urzędniczym w jednostkach, o których mowa w art. 2, oraz co najmniej dwuletni staż pracy na kierowniczym stanowisku urzędniczym w innych jednostkach sektora finansów publicznych.
3. Sekretarz podlega bezpośrednio kierownikowi urzędu.
4. Kierownik urzędu może upoważnić sekretarza do wykonywania w jego imieniu zadań, w szczególności z zakresu zapewnienia właściwej organizacji pracy urzędu oraz realizowania polityki zarządzania zasobami ludzkimi.
5. Sekretarz nie ma prawa tworzenia partii politycznych ani przynależności do nich.
4. Odpowiedzialność porządkowa pracowników samorządowych (art 108-113 kp)
Ustawa różnicuje przewinienia według ciężaru gatunkowego. Przewinienia „mniejszej wagi” stanowią przedmiot odpowiedzialności porządkowej. Jedyną przewidzianą za nie karą jest upomnienie wymierzone pracownikowi mianowanemu przez bezpośredniego przełożonego. Wymierzenie kary nie musi poprzedzać przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, ani choćby wcześniejsze wysłuchanie pracownika. W ciągu 3 dni od doręczenia pracownikowi zawiadomienia na piśmie o ukaraniu może on odwołać się do wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty, marszałka lub kierownika jednostki administracyjnej, w której jest zatrudniony. Podmiot ten jednoosobowo podejmuje decyzje o uwzględnieniu bądź odrzuceniu sprzeciwu.
5. Różnice między rozwiązaniem a wygaśnięciem stosunku pracy
Wygaśnięcie umowy o pracę, tak jak wypowiedzenie lub rozwiązanie stosunku pracy, powoduje jego ustanie. W odróżnieniu jednak od pozostałych form zakończenia zatrudnienia wygaśnięcie umowy o pracę następuje z mocy prawa w razie zaistnienia określonych zdarzeń, z którymi przepisy prawa wiążą skutek w postaci ustania stosunku pracy.
Istotną różnicą pomiędzy niezwłocznym zakończeniem zatrudnienia a wygaśnięciem stosunku pracy jest to, że w tej pierwszej sytuacji dla zaistnienia skutku w postaci rozwiązania umowy o pracę konieczne jest oświadczenie jednej ze stron. Natomiast w przypadku wygaśnięcia umowy o pracę skutek ten następuje z mocy prawa, niezależnie od woli stron.
Wygaśnięcie umowy następuje zawsze w dacie zaistnienia okoliczności, z jakimi przepisy prawa wiążą ustanie zatrudnienia. Rozwiązanie umowy o pracę w trybie niezwłocznym powoduje natomiast zakończenie pracy natychmiast.
6. Sposoby w rozwiązaniu umów z pracownikiem samorządowym
Uwzględniając to założenie kodeks pracy w art. 39 stanowi, że umowę o pracę można rozwiązać:
* na mocy porozumienia stron,
* przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem),
* rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia,
* z upływem czasu, na który była zawarta,
* z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.
7. Przyczyny wygaśnięcia stosunku pracy
Stosunek pracy pracownika samorządowego mianowanego wygasa w przypadku:
prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych;
prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.
8. Rozwiązywanie stosunku pracy z mianowanym pracownikiem państwowym przez urząd pracy
1. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym może nastąpić w drodze wypowiedzenia w razie:
1) otrzymania ujemnej oceny kwalifikacyjnej, potwierdzonej ponowną ujemną oceną, która nie może być dokonana wcześniej niż po upływie trzech miesięcy,
2) likwidacji urzędu lub jego reorganizacji, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie urzędnika państwowego mianowanego na inne stanowisko w tym samym urzędzie,
3) niezawinionej utraty uprawnień wymaganych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku,
4) trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pracy na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, jeżeli nie ma możliwości zatrudnienia urzędnika państwowego mianowanego na innym stanowisku, odpowiednim do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych, albo gdy urzędnik państwowy mianowany odmawia przejścia do takiej pracy,
5) nabycia prawa do emerytury na podstawie przepisów dotyczących ogółu pracowników.
Stosunek pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym ulega z mocy prawa rozwiązaniu z jego winy bez wypowiedzenia, w razie:
1) prawomocnego skazania na karę pozbawienia praw publicznych albo prawa wykonywania zawodu,
2) prawomocnego ukarania karą dyscyplinarną wydalenia z pracy w urzędzie,
3) zawinionej utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.
2. Stosunek pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym ulega z mocy prawa rozwiązaniu bez wypowiedzenia również w razie utraty obywatelstwa polskiego.
3. Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z urzędnikiem państwowym mianowanym może nastąpić także w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną, a także w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn
3a. W razie niezdolności do pracy z powodu choroby, o której mowa w ust. 3, urzędnik państwowy mianowany zachowuje prawo do świadczeń pieniężnych przez okres przewidziany w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
4. Stosunek pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym wygasa w wypadkach określonych w Kodeksie pracy oraz przepisach szczególnych.
Art. 15. Stosunek pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym ulega rozwiązaniu w drodze porozumienia stron lub z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia dokonanego przez tego urzędnika.
Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z urzędnikiem państwowym mianowanym może nastąpić także w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną, a także w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn - po upływie okresów przewidzianych w art. 53 Kodeksu pracy.
9. Rodzaje kar dyscyplinarnych stosowanych wobec mianowanego urzędnika państwowego postępowanie dyscyplinarne , uznanie kary dyscyplinarnej
Art. 34. 1. Urzędnicy państwowi mianowani ponoszą odpowiedzialność porządkową lub dyscyplinarną za naruszenie obowiązków pracownika.
2. Karę porządkową za przewinienie mniejszej wagi stanowi upomnienie.
3. Karami dyscyplinarnymi są:
1) nagana,
2) nagana z ostrzeżeniem,
3) nagana z pozbawieniem możliwości awansowania przez okres do dwóch lat do wyższej grupy wynagrodzenia lub na wyższe stanowisko,
4) przeniesienie na niższe stanowisko,
5) wydalenie z pracy w urzędzie.
Art. 35. Upomnienia udziela kierownik urzędu. Urzędnik państwowy może, w ciągu trzech dni od zawiadomienia go o ukaraniu, odwołać się do kierownika jednostki nadrzędnej. Odwołanie nie przysługuje, jeżeli karę wymierzył minister.
Art. 36. 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.
2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.
3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.
4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [8]. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego w stosunku do podległych im urzędów.
Po upływie 5 lat od uprawomocnienia się orzeczenia komisji dyscyplinarnej ukarany może wystąpić o uznanie za niebyłą kary wydalenia z pracy w urzędzie.
Nie ponosze odpowiedzialności za bledy wszelakiej masci ;]
Bartek A.