Wolfgang Leibniz (1646 - 1716)

• filozof niemiecki, autor „Monadologii”

• źródłem inspiracji dla Leibniza byli Kartezjusz, Spinoza i Locke

• próba zjednoczenia przeciwstawnych wątków i przewartościowania właściwości tradycji

• podział substancji

• substancje proste (monady) - nasza jaźń i dusza, której stałość i nierozdzielność świadczy o jej substancyjnym charakterze

• świat i cała rzeczywistość składa się z monad

• substancje niematerialne, niepodzielne, nie podlegające oddziaływaniom wewnętrznym

• nie mogą być unicestwione ani wytworzone

• różnią się między sobą doskonałością (zdolnościami poznawczymi)

• tworzą strukturę hierarchiczną

• najniżej są ciała organiczne

• najwyżej jest Bóg

• działanie monad jest uporządkowane dzięki harmonii ustanowionej przez stwórcę

• dążą do doskonalenia i zmieniają swój stan przechodząc z jednego do drugiego (percepcja)

• współdziałają ze sobą i tworzą jeden żywy organizm, w którym dominuje centralna monada

• świat nie jest doskonały, ale został stworzony przez Boga w najdoskonalszy z możliwych sposobów

• zło

• zło metafizyczne - rzeczy stworzone nie mogą być doskonałe

• zło fizyczne - często jest usprawiedliwione

• zło moralne - grzechy, następstwo ludzkiej wolności

1

Historia filozofii - Wolfgang Leibniz

---