pytania z egzaminu z meteo u prof. Wosia - pytania były niemal identyczne na turystyce i geografii .
DEFINICJE:
1. Stała słoneczna - Ilość energii słonecznej dopływająca do górnej granicy atmosfery na płaszczyznę jednostkową, prostopadła do promienia, w ciągu jednej minuty. Wynosi 1381,6 W *m-2
2. Usłonecznienie :
Usłonecznienie możliwe - możliwy czas bezpośredniej operacji Słońca zależny tylko od długości dnia.
Usłonecznienie rzeczywiste - rzeczywista suma godzin słonecznych w ciągu doby zależna od długości dnia i wielkości zachmurzenia ogólnego nieba.
Usłonecznienie względne - stosunek usłonecznieniea rzeczywistego do możliwego, eliminujący wpływ na wielkości usłonecznienia różnej długości dnia w ciągu roku i w różnych szerokościach geograficznych.
3. Mgła adwekcyjna - powstaje w sytuacji, gdy ciepłe i wilgotne powietrze napływa nad wychłodzony ląd lub morze. Dzieje się tak, gdy powietrze znad ciepłego morza nasuwa się nad wychłodzony ląd lub znad ciepłego lądu masy powietrza przemieszczają się nad chłodne morze, a także w sytuacji, gdy morskie powietrze z niskich szerokości geograficznych przesuwa się w wyższe
4. Konwekcja termiczna - pionowe przenoszenie energii cieplnej w płaszczu Ziemi poprzez unoszenie się ogrzanego materiału ku górze równoważone opadaniem materiału ochłodzonego. Powoduje tzw. prądy konwekcyjne.
5. Troposfera - najniższa warstwa atmosfery Ziemi. Cechuje ja spadek temperatury wraz ze wzrostem wysokości (0,65C/100 m). Zalega od powierzchnia Ziemi do wysokości 10-12 km w szerokościach umiarkowanych, 8-10 km w rejonie biegunów i do wysokości 16-18 km nad równikiem. Mieści się w niej ponad 4/5 całej masy atmosfery. Tutaj jest zgromadzona prawie cała para wodna znajdująca się w atmosferze i formują się wszystkie rodzaje chmur i opadów. Występują poziome i pionowe ruchy powietrza. W dolnej części troposfery występują znaczne zanieczyszczenia powietrza różnymi domieszkami, których źródłem są procesy i zjawiska zachodzące na powierzchni Ziemi. W troposferze formują się masy powietrza, fronty atmosferyczne, cyklony i antycyklony. Troposfera oddziela od warstwy położonej nad nią (stratosfery), stosunkowo cienka, warstwa przejściowa (0,5-2,0 km), zwana tropopauzą.
6. Temperatura punktu rosy - jest to temperatura, w której przy danym składzie gazu lub mieszaniny gazów i ustalonym ciśnieniu może rozpocząć się proces skraplania gazu lub wybranego składnika mieszaniny gazu. Rozpatrywany składnik gazu (np. para wodna) ma w obecnej temperaturze ciśnienie parcjalne równe ciśnieniu pary nasyconej tego składnika w temperaturze punktu rosy. W przypadku pary wodnej w powietrzu jest to temperatura, w której para wodna zawarta w powietrzu staje się nasycona (przy zastanym składzie i ciśnieniu powietrza), a poniżej tej temperatury staje się przesycona i skrapla się lub resublimuje. Zjawisko znalazło zastosowanie do budowy psychometrów, laboratoryjnych przyrządów do pomiaru wilgotności powietrza. Wypolerowaną płytkę ochładza się, aż do zauważenia na niej kropelek rosy, temperatura płytki określa temperaturę punktu rosy. Na podstawie tabeli określającej ciśnienie pary wodnej nasyconej określa się zawartość pary w powietrzu.
7. Fronty atmosferyczne - linia, wzdłuż której powierzchnia frontowa przecina się z powierzchnia Ziemi. Grubość powierzchni frontowej (niekiedy do 2 km) oraz jej nachylenie pod niewielkim kątem względem powierzchni Ziemi (trangens wynosi od 0,01 do 0,001) sprawiają, że wspomniana linia w rzeczywistości jest strefą o szerokości kilkudziesięciu kilometrów.
8. Prężność pary wodnej (e) - ciśnienie pary wodnej zawartej w powietrzu. Określa się ja w hPa lub mb. Parę wodną znajdująca się w danej objętości powietrza w określonej tem. , w ilości granicznej (maksymalnej) nazywamy parą nasyconą, a ciśnienie przez nią wywierane , prężnością maksymalna pary wodnej (E).
9. Masa powietrza - duża objętość powietrza, której poziome rozmiary dochodzą często do kilki tysięcy, a pionowe do kilku kilometrów, odznaczająca się względnie dużą jednorodnością w zakresie cech fizycznych. Przyjmując kryterium termiczne, wyróżnia się masy powietrza ciepłego i masy powietrza zimnego (chłodnego). Z punktu widzenia położenia geograficznego, wyodrębnia się masy powietrza arktycznego ( antarktycznego), polarnego, zwrotnikowego i równikowego, które rozdzielają tzw. Fronty gł (fronty klimatologiczne).
SCHARAKTERYZOWAĆ ROZKŁAD OPADÓW W STREFIE RÓWNIKOWEJ I ŚRÓDZIEMNOMORSKIEJ
1. Równikowy (do 10° szerokości geograficznej północnej i południowej) o sumie rocznej ponad 2000-3000 mm, obejmujący tereny, gdzie w ciągu roku występują dwa okresy deszczowe z obfitymi opadami pochodzenia konwekcyjnego, występującymi w czasie równonocy (tzw. deszcze zenitalne), oddzielone od siebie okresami stosunkowo suchymi
2. Śródziemnomorski, obejmujący obszar m.in. wybrzeża Morza Śródziemnego, Półwyspu Kalifornijskiego, południowej Afryki, południowej Australii, gdzie suma opadów jest zróżnicowana i wynosi od 500 do ponad 1000 mm, maksimum zaś przypada na zimę lub jesień.
SCHARAKTERYZOWAĆ FRONT CIERPŁY
Front ciepły - jeden z trzech rodzajów frontów atmosferycznych. Występuje wówczas, gdy ciepła masa powietrza odsuwa masę chłodną.
Masy powietrza na froncie ciepłym
Ponieważ powietrze ciepłe jest lżejsze od chłodnego, „pełznie” po nim w górę zużywając na to znaczną część swojej energii, niewiele jej zostaje na samo przesuwanie się frontu, dlatego ruch samego frontu ciepłego jest znacznie wolniejszy niż ruch samej ciepłej masy powietrza. Powierzchnia frontowa jest pochylona pod małym kątem w stosunku do powierzchni ziemi, a geograficznie powierzchnia taka może rozciągać się pasem o szerokości nawet do 1000 km. Wszelkie zjawiska pogodowe związane z przechodzeniem frontu ciepłego zachodzą na dużym obszarze geograficznym .
Zwiastuny frontu i sytuacja w atmosferze po przejściu frontu ciepłego
Przed nadejściem frontu ciepłego znajdujemy się w chłodnej masie powietrza. Pierwszą oznaką zbliżania się frontu ciepłego jest pojawienie się wysokich chmur cirrus, które z czasem gęstnieją i przechodzą w jednorodną zasłonę chmur cirrostratus. Wówczas linia frontu znajduje się w odległości ok. 900 km. Z biegiem czasu zachmurzenie gęstnieje, aż do braku widoczności tarczy słonecznej. Dotychczas występujące chmury kłębiaste charakterystyczne dla masy powietrza chłodnego powoli stają się coraz mniejsze, aż w odległości ok. 500 km od linii frontu zanikają. Chmury cirrostratus ustępują gęstszym altostratus i deszczowym nimbostratus, z których w odległości ok. 350 km od linii frontu zaczyna padać mżawka, która przechodzi stopniowo w trwały, jednostajny opad z chmury nimbostratus. Ponieważ prędkość przemieszczania się frontu ciepłego nie przekracza 100 km/dobę, opad ten utrzymuje się przez ok. 3 dni. W okolicach linii frontu przestaje padać, a napływające już przy ziemi powietrze ciepłe powoduje wytrącanie się mgieł adwekcyjnych. Od tego momentu pogoda jest już typowa dla ciepłej masy powietrza, a więc słaby wiatr, małe wahania dobowe temperatury, brak pionowych ruchów powietrza, zachmurzenie typu warstwowego.
Oznaczenie na mapach
Na mapach synoptycznych front ciepły oznacza się czerwoną linią z półkolami.
PROMIENIOWANIE SŁONECZNE
Promieniowanie słoneczne - strumień fal elektromagnetycznych i cząstek elementarnych (promieniowanie korpuskularne) docierający ze Słońca do Ziemi. Około 30% promieniowania słonecznego dochodzącego do naszej planety jest odbijane przez atmosferę, 20% jest przez nią pochłaniane, a tylko 50% energii dociera do powierzchni Ziemi.
rozkład na kuli ziemskiej
przemiany jakim ulega promieniowanie na Ziemi
Energia promieniowania słonecznego jest podstawowym źródłem energii na Ziemi. Energia paliw kopalnych, stanowiących obecnie główny surowiec energetyczny zwłaszcza w krajach rozwiniętych jest także energią pochodzącą od Słońca. Przed milionami lat została uwięziona w biomasie, a następnie uległa przekształceniu w skomplikowanych procesach biochemicznych i fizykochemicznych w węgiel, ropę naftową i gaz ziemny. Także energia wiatru, fal morskich oraz innych niekonwencjonalnych źródeł energii powstaje dzięki promieniowaniu słonecznemu.
Moc promieniowania słonecznego docierającego do zewnętrznej warstwy atmosfery wynosi około 1 400 W/m2/min i jest nazywana stałą słoneczną. Około 28% tej energii jest odbijana od atmosfery, pozostała część podgrzewa atmosferę, a także jest pochłaniana przez rośliny, które energię słoneczną zamieniają na energię biomasy. Pozostaje jednak jeszcze znaczna część energii, którą można wykorzystać do produkcji energii cieplnej lub elektrycznej.
Proces przetwarzania energii promieniowania słonecznego w inne rodzaje energii nazywa się konwersją. Istnieją trzy podstawowe rodzaje konwersji:
konwersja fotochemiczna
konwersja fototermiczna
konwersja fotowoltaiczna
Konwersja fotochemiczna zachodzi w roślinach podczas procesu fotosyntezy i prowadzi do przemiany energii promieniowania słonecznego w energię wiązań chemicznych. Dzięki procesom konwersji fotochemicznej istnieje nieprzerwana produkcja biomasy, która może być w dalszych procesach przekształcona w energie cieplną lub elektryczną.
W procesie konwersji fototermicznej energia słoneczna przetwarzana jest w energię cieplną. Proces ten wykorzystuje się do produkcji ciepła w kolektorach słonecznych. Istnieją dwa typy instalacji słonecznych tzw. systemy pasywne i aktywne. W obydwóch rodzajach instalacji przetworzenie energii słonecznej w energię cieplną odbywa w części kolektora zwanej absorberem. W instalacjach pasywnych absorbery są zwykle strukturalną częścią budynków, a ciepło wytworzone w procesie konwersji jest zużywane bezpośrednio do ogrzewania pomieszczeń. W systemach aktywnych ciepło oddawane jest do instalacji, a następnie transportowane jest na dalsze odległości za pomocą tzw. czynnika roboczego, którym zwykle jest woda lub powietrze. W systemach takich dostarcza się pewną ilość energii z zewnątrz, aby umożliwić pracę pompy lub wentylatora przetłaczającego czynnik roboczy.
Trzecim typem konwersji jest konwersja fotowoltaiczna. W procesie tym energia słoneczna przetwarzana jest w energię elektryczną w specjalnych przyrządach wykonanych z półprzewodników zwanych ogniwami fotowoltaicznymi. Półprzewodniki wykonane są zwykle z krzemu, czasami wykorzystuje się także arszenik galu, ponieważ pozwala na pracę ogniw w wysokich temperaturach. Gdy światło słoneczne pada na ogniwo fotony wybijają elektrony w półprzewodnikach. Przemieszczające się elektrony powodują powstawanie napięcia elektrycznego, czyli prądu. Chociaż występowanie efektu fotowoltaicznego zaobserwować można także w innych materiałach, tylko w ogniwach jest on na tyle duży, że może być wykorzystany do produkcji energii elektrycznej.
WARUNKI I PRODUKTY KONDENSACJI PARY WODNEJ
Osad atmosferyczny - produkty kondensacji pary wodnej, osadzania kropelek mgły a także opadu deszczu, pojawiające się na wychłodzonych powierzchniach podłoża (ziemi, roślin, przedmiotów). Za osad atmosferyczny uważa się takie formy, które wytwarzają się dopiero na powierzchni ciał stałych, podczas gdy formy pojawiające się na powierzchniach w wyniku opadu grawitacyjnego nazywane są opadem atmosferycznym. Osad atmosferyczny może pojawić się w wyniku wytrącenia się wody z pary wodnej, lub w wyniku przetworzenia opadu atmosferycznego. Osady atmosferyczne wchodzą w skład zjawisk meteorologicznych.
Najbardziej typowe to:
osady ciekłe
nalot ciekły
osady stałe
gołoledź
czarny lód
szadź
szron
zamroz
Nalot ciekły - nalot pojawiający się na powierzchniach pochyłych i pionowych w postaci łączących się i spływających kropel wody. Powstaje na skutek napływu ciepłego i wilgotnego powietrza na wychłodzone ściany budynków lub skał. Pojawia się od strony nawietrznej.
Rosa - osad w postaci kropel wody powstających na powierzchni skał, roślin i innych przedmiotów w wyniku skraplania się pary wodnej zawartej w powietrzu. Powstaje podczas ochłodzenia się powietrza poniżej punktu rosy, najczęściej wieczorem.
Szron - osad, którego mechanizm powstawania jest podobny do powstawania rosy, różni się tylko warunkami termicznymi - występuje przy ujemnej temperaturze powietrza. Tworzą go drobne lodowe kryształki w postaci igieł. Warunkiem powstania szronu jest obniżenie temperatury podłoża poniżej temperatury punktu potrójnego dla wody oraz ciśnienia parcjalnego pary wodnej w powietrzu poniżej ciśnienia punktu potrójnego wody. Zachodzi wówczas bezpośrednia zamiana pary w ciało stałe czyli resublimacja.
Szadź - osad w postaci pośredniej między szronem a zamrozem lub gołoledzią, najczęściej przybiera postać lodowych szczotek, zlepionych kryształków lodu zlepionych zamarzajacymi kroplami mgły. Powstaje, gdy przechłodzone, wilgotne powietrze zawierające drobne kropelki wody (mgła) napływa na obszar o często jeszcze niższej temperaturze. Wtedy na wyeksponowanych powierzchniach zaczynają narastać lodowe igiełki (patrz szron) w kierunku, z którego napływa zimne i wilgotne powietrze. Igiełki te są zlepiane przez zamarzające kropelki wody w wyniku czego tworzą się charakterystyczne szczotki. Przy dużej zawartości kropelek wody w powietrzu oraz gdy woda w kropelkach ma temperaturę niższą od zera stopni Celsjusza (patrz ciecz przechłodzona). Ilość osadu może być tak duża, że powoduje łamanie się gałęzi drzew. W ten sposób powstają, zwłaszcza w górach, tak zwane "drzewa sztandarowe". Są to drzewa, które po jednej stronie zostały pozbawione gałęzi.
Gołoledź - osad w postaci gładkiej, równej, przezroczystej warstwy lodu, pokrywającej podłoże. Powstaje wtedy, gdy deszcz (lub mgła) opada na podłoże o temperaturze mniejszej od zera. Spadające kropelki rozpływają się i zamarzają. Do gołoledzi najczęściej dochodzi wtedy, gdy po mroźnej i suchej pogodzie przychodzi ocieplenie, przynoszące również opady lub zamarzania cienkiej warstwy wody pokrywającej powierzchnię. Jest to zjawisko bardzo groźne, zwłaszcza dla użytkowników dróg. Gdy gołoledź pokrywa cienką warstwą przedmioty (szczególnie powierzchnię asfaltu drogi) wówczas wydaje się on szczególnie czarny, ten rodzaj gołoledzi nazywany jest czarnym lodem.
Zamroz - nalot stały pojawiający się w tych samych miejscach co nalot ciekły, jeżeli skały lub ściany budynków mają temperaturę poniżej 0°C.
MAPA SYNOPTYCZNA
Mapa synoptyczna, mapa pogody to mapa przedstawiająca obecny stan pogodowy na większym obszarze (np. kontynentu europejskiego).
Na mapach synoptycznych wyniki pomiarów ze stacji synoptycznej opisuje się graficznie - zobacz stacja meteorologiczna (legenda). Mapy synoptyczne mogą być powierzchniowe i górne. Analizując mapy synoptyczne na przestrzeni krótkiego okresu (kilka-kilkanaście godzin) można z pewnym prawdopodobieństwem prognozować stan pogody.
Fronty atmosferyczne |
|
Symbol |
Opis |
front ciepły - ciepłe powietrze nachodzi na zimne powierze. Front ciepły porusza się wolniej od zimnego. Na mapach pogody ciepły front jest zaznaczany czerwonym kolorem z pól-okrągami (słońca). |
|
front zimny - powietrze zimniejsze nachodzi na cieplejszą masę powietrza. Zimniejsze powietrze jest gęstsze i unosi mniej gęste powietrze ciepłe. Zimne fronty przesuwają się szybko i są zaznaczne na mapach pogodowych niebieskim kolorem z trójkątami (sople). |
|
okluzja - tworzy się kiedy wolniej poruszający się front ciepły jest doganiany przez front zimny. Front zimny jest w stanie wypchnąć front ciepły do góry. Oba fronty poruszają się wtedy razem i są zaznaczane na mapie pogodowej jako kolejne trójkąty i pól-okręgi. |
|
front stacjonarny - jest obszarem pomiędzy dwoma róznymi masami powietrza, które nie poruszają się. |
|
Oznaczenia systemów ciśnienia
Ciśnienie |
|
Nazwa |
Skrót |
Wyż |
W - polski [Hoch -niemiecki, High - angielski, Haut - francuski] |
Niż |
N - polski [Tief - niemiecki, Low - angielski, Dépression - francuski |
Prędkość wiatru, pokrywa chmur i tendencja ciśnienia
W tej sekcji opisane są symbole prędkość wiatru, pokrywa chmur i tendencja ciśnienia.
|
|
|
Symbole pogody i ich opis
Symbol |
Numer |
Opis po polsku |
00 |
niebo bezchmurne |
|
01 |
chmury na ogół zanikają lub stają sie cieńsze |
|
02 |
stan nieba na ogół bez zmian |
|
03 |
chmury w stadium tworzenia lub rozwoju |
|
04 |
widzialność zmniejszona przez dym |
|
05 |
zmętnienie |
|
06 |
pył zawieszony w powietrzu nie wzniesiony przez wiatr na stacji lub w jej pobliżu w czasie obserwacji) |
|
07 |
pył lub piasek wzniesiony przez wiatr w czasie obserwacji, na stacji lub w jej pobliżu, lecz bez wyraźnych wirów pyłowych lub piaskowych czy też wichury pyłowej lub piaskowej |
|
08 |
silnie rozwinięte wiry pyłowe lub piaskowe obserwowane na stacji lub w pobliżu stacji w czasie obserwacji lub w ciągu ostatniej godziny, lecz nie wichura pyłowa lub piaskowa |
|
09 |
wichura pyłowa lub piaskowa w zasiegu widzenia w czasie obserwacji lub na stacji w ciągu ostatniej godziny |
|
10 |
zamglenie |
|
11 |
cienka warstwa mgły lub mgły lodowej na stacji, do 2 m na lądzie lub do 10 m na morzu - w płatach |
|
12 |
cienka warstwa mgły lub mgły lodowej na stacji, do 2 m na lądzie lub do 10 m na morzu - mniej lub bardziej ciągła |
|
13 |
widoczna błyskawica, nie słychać grzmotu |
|
14 |
opad w polu widzenia nie sięgający gruntu lub powierzchni morza |
|
15 |
opad w polu widzenia sięgający gruntu lub powierzchni morza, lecz w większej odległości od stacji (ponad 5 km) |
|
16 |
opad w polu widzenia sięgający gruntu lub powierzchni morza w pobliżu stacji, lecz nie na stacji |
|
17 |
grzmot w czasie obserwacji, ale bez opadu na stacji |
|
18 |
nawałnica - na stacji lub w polu widzenia w czasie obserwacji lub w ciągu ostatniej godziny |
|
19 |
trąba powietrzna |
|
20 |
mżawka (nie marznąca) |
|
21 |
deszcz (nie marznący) |
|
22 |
śnieg |
|
23 |
deszcz ze śniegiem lub deszcz lodowy |
|
24 |
mżawka marznąca lub deszcz marznący |
|
25 |
przelotny deszcz |
|
26 |
przelotny śnieg |
|
27 |
przelotny grad |
|
28 |
mgła lub mgła lodowa |
|
29 |
burza |
|
30 |
słaba lub umiarkowana wichura pyłowa lub piaskowa o zmniejszającej się intensywności |
|
31 |
słaba lub umiarkowana wichura pyłowa lub piaskowa o niezmieniającej się intensywności |
|
32 |
słaba lub umiarkowana wichura pyłowa lub piaskowa o zwiększającej się intensywności |
|
33 |
silna wichura pyłowa lub piaskowa o zmniejszającej się intensywności |
|
34 |
silna wichura pyłowa lub piaskowa o niezmieniającej się intensywności |
|
35 |
silna wichura pyłowa lub piaskowa o zwiększającej się intensywności |
|
36 |
słaba lub umiarkowana zamieć śnieżna niska |
|
37 |
silna zamieć śnieżna niska |
|
38 |
słaba lub umiarkowana zamieć śnieżna wysoka |
|
39 |
silna zamieć śnieżna wysoka |
|
40 |
mgła (mgła lodowa) w pewnej odległości od stacji |
|
41 |
mgła (mgła lodowa) w płatach |
|
42 |
mgła (mgła lodowa), niebo widoczne, staje się rzadsza |
|
43 |
mgła (mgła lodowa), niebo niewidoczne, staje się rzadsza |
|
44 |
mgła (mgła lodowa), niebo widoczne, bez zmian w ciągu ostatniej godziny |
|
45 |
mgła (mgła lodowa), niebo niewidoczne, bez zmian w ciągu ostatniej godziny |
|
46 |
mgła (mgła lodowa), niebo niewidoczne, bez zmian w ciągu ostatniej godziny |
|
47 |
mgła (mgła lodowa), niebo widoczne, gęstnieje |
|
48 |
mgła osadzająca szadź, niebo widoczne |
|
49 |
mgła osadzająca szadź, niebo niewidoczne |
|
50 |
słaba, niemarznąca mżawka z przerwami |
|
51 |
słaba, niemarznąca, ciągła mżawka |
|
52 |
umiarkowana, niemarznąca mżawka z przerwami |
|
53 |
umiarkowana, niemarznąca, ciągła mżawka |
|
54 |
intensywna, niemarznąca mżawka z przerwami |
|
55 |
intensywna, niemarznąca, ciągła mżawka |
|
56 |
słaba marznąca mżawka |
|
57 |
umiarkowana lub silna marznąca mżawka |
|
58 |
słaba mżawka z deszczem |
|
59 |
umiarkowana lub silna mżawka z deszczem |
|
60 |
niemarznący, słaby deszcz z przerwami |
|
61 |
niemarznący, słaby, ciągły deszcz |
|
62 |
niemarznący, umiarkowany deszcz z przerwami |
|
63 |
niemarznący, umiarkowany, ciągły deszcz |
|
64 |
niemarznący, silny deszcz z przerwami |
|
65 |
niemarznący, silny, ciągły deszcz |
|
66 |
słaby marznący deszcz |
|
67 |
umiarkowany lub silny marznący deszcz |
|
68 |
słaby deszcz ze śniegiem |
|
69 |
umiarkowany lub silny deszcz ze śniegiem |
|
70 |
słaby śnieg z przerwami |
|
71 |
słaby, ciągły śnieg |
|
72 |
umiarkowany śnieg z przerwami |
|
73 |
umiarkowany, ciągły śnieg |
|
74 |
silny śnieg z przerwami |
|
75 |
silny, ciągły śnieg |
|
76 |
słupki lodowe |
|
77 |
śnieg ziarnisty |
|
78 |
oddzielne gwiazdki śniegu |
|
79 |
ziarna lodowe lub deszcz lodowy |
|
80 |
słaby przelotny deszcz |
|
81 |
umiarkowany lub silny przelotny deszcz |
|
82 |
gwałtowny przelotny deszcz |
|
83 |
słaby przelotny deszcz ze śniegiem |
|
84 |
umiarkowany lub silny przelotny deszcz ze śniegiem |
|
85 |
słaby przelotny śnieg |
|
86 |
umiarkowany lub silny przelotny śnieg |
|
87 |
słabe przelotne krupy lodowe lub śnieżne |
|
88 |
umiarkowane lub silne, przelotne krupy lodowe lub śnieżne |
|
89 |
słaby przelotny grad |
|
90 |
umiarkowany lub silny przelotny grad |
|
91 |
burza w ciągu ostatniej godziny, w czasie obserwacji lekki deszcz |
|
92 |
burza w ciągu ostatniej godziny, w czasie obserwacji umiarkowany lub silny deszcz |
|
93 |
burza w ciągu ostatniej godziny, w czasie obserwacji lekki śnieg lub deszcz ze śniegie |
|
94 |
burza w ciągu ostatniej godziny, w czasie obserwacji umiarkowany lub silny śnieg lub deszcz ze śniegiem |
|
95 |
lekka lub umiarkowana burza w czasie obserwacji |
|
96 |
lekka lub umiarkowana burza z gradem w czasie obserwacji |
|
97 |
silna burza |
|
98 |
silna burza z wichurą pyłową lub piaskową |
|
99 |
silna burza z gradem |
Synoptyczne mapy górne
Górne mapy są bardzo ważnym elementem prognozy pogody ponieważ zaburzenia powodowane przez łańcuchy górskie, lokalne zaburzenia temperatury, nie są na nich widoczne. Dzięki temu można wyłapać najważniejsze elementy cyrkulacji atmosfery. Wykres ciśnienia czy wiatrów na mapie górnej może wyglądać kompletnie inaczej niż na mapie powierzchniowej, a mimo to doświadczony synoptyk jest w stanie określić dzięki niej np. cyglogenezę (tworzenie się niżu). Nawet bardzo sprzyjające warunki na powierzchni ziemi (np baroklinowość) nie są wystarczające do rozwinięcia się niżu, potrzebny jest do tego impuls w górnej atmosferze. Podobnie cyklony tropikalne, mimo że temperatura oceanu jest dostatecznie wysoka, potrzebują impulsu np w postaci wymuszenia ruchu wstępującego do powstania cyklonu. Dane do górnych map synoptycznych uzyskiwane są za pomocą sondaży atmosfery. Mapy górne są zazwyczaj wykreślane na następujących poziomach:
Ciśnienie/wysokość |
|
850 hPa |
1457m |
700 hPa |
3013m |
500 hPa |
5574m |
300 hPa |
9164m |
200 hPa |
12000m |
pyt z klimatologii z tego roku z zaocznych: chłodna masa powietrza, najblizsza warstwa sfery nazwa i opis, jakie promieniowanie przechodzi przez atmosfere i co sie z nim dzieje, cel mapy pogody, i pojecia albedo, gradien poziomy cisnienia, uslonecznienie
