Postanowienie
z dnia 7 września 2005 r.
wojewódzki sąd administracyjny w Lublinie
III SA/Lu 399/2005
Niedopełnienie przez organ administracyjny obowiązku odpowiedzi na postanowienie sygnalizacyjne sądu administracyjnego, wydane na podstawie art. 155 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, może skutkować wymierzeniem organowi grzywny na podstawie art. 112 tejże ustawy.
ZNSA 2006/1/131
173455
Dz.U.02.153.1270: art. 112; art. 155
W dniu 29 czerwca 2005 r. Helena P. i Janusz P. wnieśli za pośrednictwem Rady Miasta L. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie o wymierzenie radzie Miasta L. grzywny w trybie art. 154 w związku z art. 112 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w maksymalnej przewidzianej prawem wysokości, z powodu niewykonania postanowienia sygnalizacyjnego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 maja 2004 r. (sygn. akt 3 II SA/Lu 1426/02).
W odpowiedzi na skargę, Rada Miasta L. wniosła o odrzucenie skargi ewentualnie o umorzenie postępowania, a w przypadku nieuwzględnienia powyższych wniosków - o oddalenie skargi. Zdaniem Rady Miasta L., przedmiotowe postanowienie wydane zostało w toku rozpoznawania sprawy bez udziału - jako strony - Rady Miasta L. i w oparciu o art. 155 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Przywołany zaś przez skarżących art. 112 ww. ustawy dotyczy postanowień adresowanych do organu będącego stroną toczącego się postępowania. Nie ma więc on zastosowania do postanowień wydanych na podstawie art. 155 § 1 ustawy.
Ponadto wniosek o wymierzenie grzywny jest nieuzasadniony, gdyż przedmiotowe postanowienie zostało wykonane przez Przewodniczącego Rady Miasta na XX sesji Rady Miasta w dniu 24 czerwca 2004 r., o czym poinformowano Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, mając na względzie wymóg art. 155 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie stwierdzić należy, że Wojewódzki Sąd Administracyjny nie podziela stanowiska Rady Miasta L., że przepis art. 112 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dotyczy postanowień sądu administracyjnego adresowanych wyłącznie do organu będącego stroną toczącego się postępowania. Z przepisu owego nie wynika, aby ustawodawca chciał ograniczyć możliwość wymierzenia przez sąd administracyjny grzywny w razie uchylania się organu od zastosowania się do postanowienia sądu podjętego w toku postępowania i w związku z rozpoznawaniem sprawy - do postanowień sądowych kierowanych do organu będącego stroną postępowania sądowoadministracyjnego. Uprawnienie sądu administracyjnego do wymierzenia grzywny uzależniono od uchylania się szeroko pojmowanego "organu" od zastosowania się do postanowienia sądu podjętego w toku postępowania i w związku z rozpoznawaniem sprawy.
Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 maja 2004 r. (sygn. akt 3 II SA/Lu 1426/02) wydano na podstawie art. 155 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jako tzw. postanowienie sygnalizacyjne. Istotą postanowienia sygnalizowanego jest poinformowanie organu administracji publicznej o nieprawidłowościach w jego funkcjonowaniu, które zostały ujawnione w toku postępowania sądowego. Zgodnie z powołanym przepisem art. 155 § 1 cyt. ustawy, w razie stwierdzenia w toku rozprawy sprawy istotnych naruszeń prawa lub okoliczności mających wpływ na ich powstanie, skład orzekający sądu może, w formie postanowienia, poinformować właściwe organy lub ich organy zwierzchnie o tych uchybieniach. Tak uczynił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w toku postępowania 3 II SA/Lu 1426/02, wydając postanowienie z dnia 6 maja 2004 r., w którym poinformował Radę Miejską w L. o uchybieniu w załatwieniu skargi Heleny P. i Janusza P. z dnia 31 maja 2002 r. polegającym na udzieleniu informacji przez Przewodniczącą Rady Miejskiej w L. zamiast rozpatrzenia skargi stosownie do art. 229 pkt 3 k.p.a. W myśl art. 155 § 2 cyt. ustawy organ, który otrzymał postanowienie, obowiązany jest je rozpatrzyć i powiadomić w terminie 30 dni sąd o zajętym stanowisku. Niedopełnienie obowiązku udzielenia odpowiedzi może skutkować wymierzeniem organowi grzywny w trybie i na zasadach określonych w art. 112 cyt. ustawy (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004, s. 229; T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 486).
Z akt sprawy wynika, że po doręczeniu w dniu 3 czerwca 2004 r. postanowienia sądu z dnia 6 maja 2004 r. Przewodniczący Rady Miejskiej w L. wezwany pismem z dnia 18 sierpnia 2004 r. Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie do nadesłania informacji z podjętych czynności oraz udzielenia odpowiedzi, dlaczego nie wykonano obowiązku wynikającego z art. 155 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - nadesłał informację z dnia 3 września, że przedmiotowe postanowienie wykonał na XX sesji Rady Miasta L. w dniu 24 czerwca 2004 r. w punkcie "Komunikaty Przewodniczącego Rady Miasta L.". Jednocześnie wyjaśnił, że opóźnienie w zawiadomieniu sądu o podjętych czynnościach spowodowane było tym, że Rada Miasta zatwierdziła protokół XX sesji dopiero w dniu 2 września 2004 r.
Zważywszy na długotrwałe i specyficzne w porównaniu do trybu postępowania innego rodzaju organów administracji publicznej niż rada gminy procedury zwoływania sesji rady, zawiadamiania o zwołaniu sesji rady, ustalania porządku obrad, wprowadzania spraw do porządku obrad rady, podejmowania uchwał, przyjmowania protokołów z obrad - przyjąć należy, że w przedmiotowej sprawie Rada Miasta L. wykonała obowiązek wynikający z art. 155 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zwrócić również trzeba uwagę, że w dniu 7 lipca 2005 r. Rada Miasta L. uchwałą nr (...) rozpatrzyła skargę Heleny P. i Janusza P. z dnia 31 maja 2002 r. na ówczesny Zarząd Miasta L., uznając ją za bezzasadną.
W świetle powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie stoi na stanowisku, że Rada Miasta L. zapoznała się z przedmiotowym postanowieniem sygnalizacyjnym sądu z dnia 6 maja 2004 r. oraz rozpatrzyła skargę Heleny P. i Janusza P. z dnia 31 maja 2002 r. w zgodzie z art. 229 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego. Zatem zasadne jest odmówienie wymierzania grzywny Radzie Miasta L.