1999.04.15 uchwała SN I KZP 6/99 OSNKW 1999/5-6/30
Przewidziana w art. 152 k.k.w. możliwość warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności nie przekraczającej dwóch lat istnieje także wówczas, gdy co najmniej roczny okres odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności dotyczył takiej kary, której wykonanie w wyroku sąd warunkowo zawiesił, a następnie zarządził jej wykonanie, i to także w sytuacji, gdy zarządzenie wykonania kary było obligatoryjne.
WZ 2/05 - postanowienie z dnia 22 lutego 2005 r.
Dla warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej kary pozbawienia wolności przewidzianego w art. 152 k.k.w., oprócz rocznego łącznie okresu odroczenia wykonania kary nie przekraczającej 2 lat pozbawienia wolności, znaczenie ma również pozytywna prognoza kryminologiczna.
I KZP 15/08 - z dnia 30 czerwca 2008 r. w składzie 3 sędziów na pytanie prawne Sądu Okręgowego w Lublinie
Termin udzielonego na podstawie art. 151 k.k.w. odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności rozpoczyna bieg z dniem wydania postanowienia w tym przedmiocie (art. 151 § 2 k.k.w.) i o ile skazany (lub jego obrońca) złoży kolejny wniosek przed zakończeniem okresu wskazanego w tym postanowieniu, a sąd go uwzględni, biegnie nieprzerwanie do dnia wskazanego w ostatnim postanowieniu w tym przedmiocie, przy czym - zgodnie z art. 151 § 3 k.k.w. - nie może on przekroczyć roku.
Do sumowania poszczególnych okresów odroczeń wykonania kary, bez uwzględnienia czasu pomiędzy dniem zakończenia orzeczonego wcześniej odroczenia, a datą kolejnego postanowienia przedłużającego odroczenie, dochodzi tylko wówczas, gdy skazany (lub jego obrońca) złoży kolejny wniosek już po upływie okresu wskazanego we wcześniejszym orzeczeniu o odroczeniu i sąd go uwzględni.
Natomiast dla potrzeb art. 152 k.k.w. rozumieć i stosować należy „odroczenie wykonania kary” pozbawienia wolności tak, jak zostało ono ukształtowane w art. 151 k.k.w. Dotyczy to również sposobu obliczania terminów tego odroczenia, a zatem jeżeli łączny czas odroczenia udzielanego na podstawie art. 151 § 3 k.k.w. wynosił co najmniej rok kalendarzowy liczony od dnia wydania pierwszego postanowienia o odroczeniu, to stwarza to dla skazanego uprawnienie do ubiegania się o warunkowe zawieszenie wykonania kary, która nie przekracza 2 lat pozbawienia wolności.
I KZP 32/08 - z dnia 25 lutego 2009 r. w składzie 7 sędziów na wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich - ZASADA PRAWNA
I. Do łącznego okresu odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności, określonego w treści art. 151 § 3 k.k.w., stwarzającego możliwość ubiegania się o warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności na podstawie art. 152 k.k.w., okres pomiędzy datą zakończenia wcześniej udzielonego odroczenia a datą kolejnego postanowienia o odroczeniu, wlicza się tylko wówczas, gdy wniosek o kolejne odroczenie został złożony przed zakończeniem wcześniej udzielonego okresu odroczenia, przy czym łączny okres udzielonego kilkakrotnie odroczenia nie może, w żadnej sytuacji, przekroczyć roku od dnia wydania pierwszego postanowienia o odroczeniu, chyba że chodzi o kobietę ciężarną lub w okresie 3 lat po urodzeniu dziecka lub sprawowania nad nim opieki.
II. Nadano powyższej uchwale moc zasady prawnej.
Postanowienie z dnia 24 maja 2011, II KK 329/10 (Biuletyn Prawa Karnego nr 9/11)
Przepis art. 152 k.k.w. jednoznacznie wskazuje, że chodzi w nim o sytuacje, gdy kara pozbawienia wolności nie była wykonywana z powodu odroczenia jej wykonania, a nie o faktyczny okres pobytu skazanego na wolności, liczony od uprawomocnienia się orzeczenia Jeżeli zatem w powyższym przepisie jest mowa o odroczeniu wykonania kary, a nie o jej niewykonywaniu, które może być podyktowane różnymi przyczynami, to oczywistym jest, że przesłanką do warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności w postępowaniu wykonawczym jest wynikający wyłącznie z postanowienia sądu o odroczeniu wykonania kary okres, który musi trwać co najmniej rok i liczony jest od daty wydania pierwszego postanowienia w tej kwestii.
2
ART. 152 K.K.W.
2