Krzysztof Sieroń Inżynieria Środowiska
Grupa IV Rok II
ĆW. 1
POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK
1. TEORIA
Zbiór promieni nazywamy wiązką. Jeżeli przedłużenia promieni przecinają się w jednym punkcie, to wiązkę nazywamy homocentryczną. Zadaniem układów optycznych jest zmiana każdej wiązki homocentrycznej w inną wiązkę, także homocentryczną. W optyce mamy do czynienia z obrazem rzeczywistym i pozornym. Obraz jest rzeczywisty gdy promienie po przejściu przez układ optyczny rzeczywiście się przecinają, natomiast jeśli przecinają się ich wsteczne przedłużenia, to obraz jest obrazem pozornym. Każdy układ optyczny ma dwie ogniskowe: przedmiotową i obrazową.
Z równania:
,
wynika że dla pewnej odległości p = f , zwanej odległością ogniskową przedmiotową, dla której p'= ∞ promienie po załamaniu tworzą wiązkę równoległą do osi optycznej.
Jeżeli p = ∞, to p' = f'', gdzie f' - nazywamy odległością ogniskową obrazową.
Jednym z ważniejszych wzorów w optyce jest wzór soczewkowy wiążący odległość ogniskową danej soczewki od promieni jej krzywizny i współczynników załamania ośrodka w jakim się znajduje i z jakiego jest zrobiona.
2. TABELA WYNIKÓW DLA METODY BESSELA
|
p1i [m] |
Δp1i [m] |
p2i [m] |
Δp2i [m] |
pśr [m] |
Δpśr [m] |
1 2 3 |
p11= 0.15 p12 = 0.147 p13= 0.148 |
Δp11= 0.002 Δp12= 0.001 Δp13= 0 |
p21= 0.690 p22= 0.689 p23= 0.690 |
Δp21= 0 Δp22= 0.001 Δp23= 0 |
pśr= 0.542 |
Δpśr= 0.006 |
|
p1= 0.148 |
T= 0.004 |
p2= 0.69 |
T= 0.002 |
|
|
|
p1= 0.148 ± 0.004 |
p2= 0.69 ± 0.002 |
p= 0.542 ± 0.006
|
|||
4 5 6 |
p14=0.136 p15=0.139 p16=0.138 |
Δp14= 0.002 Δp15= 0.001 Δp16= 0 |
p24= 0.888 p25= 0.887 p26= 0.888 |
Δp24= 0 Δp25= 0.001 Δp26=0 |
pśr= 0.750 |
Δpśr= 0.006 |
|
p1= 0.138 |
T= 0.004 |
p2=0.888 |
T= 0.002 |
|
|
|
p1= 0.138 ± 0.004 |
p2= 0.888 ±0.002 |
p= 0.750 ± 0.006
|
|||
7 8 9 |
p17=0.331 p18=0.332 p19=0.330 |
Δp17= 0 Δp18= 0.001 Δp19= 0.001 |
p27= 0.539 p28= 0.543 p29= 0.542 |
Δp27= 0.002 Δp28=-0.001 Δp29=-0.001 |
pśr= 0.210 |
Δpśr= 0.007 |
|
p1= 0.331 |
T= 0.002 |
p2 = 0.541 |
T= 0.005 |
|
|
|
p1= 0.331 ± 0.002 |
p2= 0.541 ± 0.005 |
p=0.210 ± 0.007 |
T = σP*tn,α
|
d [m] |
Δd [m] |
f' [m] |
Δf' [m] |
ε |
1 2 3 |
d= 0.8 |
Δd= 0.001 |
f2'= 0.108 |
Δf2'= 0.002 |
ε= 1.85% |
|
d= 0.8 ± 0.001
|
f2'= 0.108 ± 0.002 |
|
||
4 5 6 |
d= 1 |
Δd= 0.001 |
f2'= 0.109 |
Δf2'= 0.003 |
ε=2.75% |
|
d= 1 ± 0.001
|
f2'= 0.109 ± 0.003 |
|
||
7 8 9 |
d= 0.8 |
Δd= 0.001 |
f2,11'= 0.186 |
Δf2,11'=0.001 |
ε= 0.53% |
|
d= 0.8 ± 0.001
|
f2,11'= 0.186 ± 0.001 |
|
||
|
|
|
f12'= -0.263 |
Δf12'=0.007 |
ε=2.83% |
|
|
|
f12'= -0.263 ± 0.007 |
|
3. TABELA WYNIKÓW DLA METODY KOLIMATORA.
|
x1' [m] |
Δx1' [m] |
x2' [m] |
Δx' [m] |
xśr [m] |
Δxśr [m] |
1 2 3 |
x11'=0.00410 x12'=0.00412 x13'=0.00414 |
Δx11'= 0.00002 Δx12'=0 Δx13'=0.00002 |
x21'=0.00036 x22'=0.00033 x23'=0.00032 |
Δx21'=0.00002 Δx22'=0.00001 Δx23'=0.00002 |
xśr=0.0027
|
Δxśr=0.0001 |
|
x1'=0.00412 |
T=0.00005 |
x2'=0.00034 |
T=0.00005 |
|
|
|
x1'=0.00412 ± 0.00005 |
x2'=0.00034 ± 0.00005 |
xśr= 0.0027 ± 0.0001
|
|||
4 5 6 |
x14'=0.00819 x15'=0.00816 x16'=0.00817 |
Δx14'=0.00002 Δx15'=0.00001 Δx16'=0 |
x24'=0.00163 x25'=0.00160 x26'=0.00159 |
Δx24'=-.00003 Δx25'=0 Δx26'=-.00003 |
xśr=0.0047 |
Δxśr=0.0001 |
|
x1'=0.00817 |
T=0.00004 |
x2'=0.00160 |
T=0.00007 |
|
|
|
x1'=0.00817 ± 0.00004 |
x2'= 0.00160 ± 0.00007 |
xśr=0.0047 ± 0.0001 |
T = tn,α*σx
|
f' [m] |
Δf' [m] |
ε |
|
1 2 3 |
f2'= 0.108 |
Δf2'= 0.004 |
ε =3.7% |
|
|
f2'= 0.108 ± 0.004 |
|
||
4 5 6 |
f2,11'= 0.186 |
Δf2,11'=0.004 |
ε=2.15% |
|
|
f2,11'= 0.186 ± 0.004 |
|
||
|
f11'= -0.258 |
Δf11'= 0.015 |
ε =5.8% |
|
|
f11'= -0.258 ± 0.015 |
|
4. TABELA WYNIKÓW DLA METODY POMIARU KRZYWIZN
SOCZEWEK PRZY POMOCY SFEROMETRU
|
h1 [m] |
Δh1 [m] |
h2 [m] |
Δh2 [m] |
R1 [m] |
ΔR1 [m] |
R2 [m] |
ΔR2 [m] |
1. |
h1=0.00238 |
Δh1=0.00001 |
h2 =0.00172 |
Δh2 =0.00001 |
R1=0.0174 |
ΔR1=0.0001 |
R2=0.0124 |
ΔR2=0.0001 |
|
h1=0.00238 ± 0.00001
|
h2=0.00172 ± 0.00001 |
R1=0.0174 ± 0.0001 |
R2=0.0124 ± 0.0001 |
||||
2. |
h1=0.00068 |
Δh1=0.00001 |
h2=0.00280 |
Δh2=0.00001 |
R1=0.0174 |
ΔR1=0.0001 |
R2=0.0124 |
ΔR2=0.0001 |
|
h1=0.00068 ± 0.00001 |
h2=0.00280 ± 0.00001 |
R1=0.0174 ± 0.0001 |
R2=0.0124 ± 0.0001 |
|
r1 [m] |
Δr1 [m] |
ε |
r2 [m] |
Δr2 [m] |
ε |
f' [m] |
Δf' [m] |
ε |
1. |
0.033 |
0.005 |
13% |
0.089 |
0.009 |
10% |
f2'=0.101 |
Δf2'=0.009 |
8.91% |
|
r1=0.033 ± 0.005 |
|
r2=0.089 ± 0.009 |
|
f2'=0.101 ± 0.009 |
|
|||
2. |
0.113 |
0.0002 |
0.2% |
0.055 |
0.0004 |
0.8% |
f11'-0.206 |
Δf11'=.0008 |
3.8% |
|
r1=0.113 ±0.0002 |
|
r2=0.055 ±0.00004 |
|
f11'=-0.206 ± 0.0008 |
|
5. PRZYKŁADOWE OBLICZENIA BŁĘDÓW:
WZORY:
5.1. Metoda Bessela:
f' = (d2 - c2śr)/4d , gdzie cśr = c2 śr - c1 śr
5.2. Metoda pomiaru promieni krzywizn przy pomocy sferometru:
f' = [(n/n' - 1)(1/r1 - 1/r2)]-1, gdzie r1 - promień pow. wypukłej
r2 - promień pow. wklęsłej
r = (R2 + h2)/2h , gdzie R - promień użytego pierścienia
5.3. Metoda okularu mikrometrycznego i kolimatora:
f' = x' / tg (kαo), gdzie αo = 4.3'
x' - różnica odczytów na skali okularu mikrometrycznego dla dwóch skrajnych kresek kolimatora
5.4. Odległość ogniskową soczewki rozpraszającej liczę ze wzoru:
1 / fr' = 1 / f'r,s - 1/ f's
5.5 Błąd bezwaględny Δf' obliczam metodą różniczki zupełnej:
f'2 =(d2 - pśr2) / 4d d = 0.8 ± 0.001
pśr =0.542 ± 0.006
df2'= (d/4 - pśr2/4d) dd + (d/4 - pśr2/4d) dp = (1/4 + pśr2/4d2) dd + (-2pśr/4d) dpśr
dd → Δd, dp → Δp, df' → Δf'
Δf2'= 1/4 + pśr2/4d Δd + -2pśr/4d Δpśr
Po podstawieniu wartości:
Δf'2= 0.002
f2' =0.108
f2'= 0.108 ± 0.002 [m]
5.6. Błąd względny:
ε =
WNIOSKI:
Celem ćwiczenia było poznanie obrazów tworzonych przez soczewki oraz metod wyznaczania odległości ogniskowych soczewek.
Metoda Bessela jest względnie najdokładniejsza z trzech metod poznanych na ćwiczeniu, ze względu na najmniejszą ilość błędów mogących wystąpić przy pomiarze, jednak wpływ na wyniki, zarówno w metodzie Bessela, jak i w metodzie kolimatora i okularu mikrometrycznego, ma ustawienie ostrości obrazuna ekranie, gdyż do odczytu potrzebne jest ostre widzenie przedmiotu. Błąd, którego nie można uniknąć, spowodowany jest różną ostrością widzenia ludzkiego wzroku. Dodatkowy, duży błąd, wynika z tego, iż soczewka /której ogniskową należy obliczyć/ podczas pomiaru miała możliwość ruchu /nawet do 1 cm./, z powodu zbyt dużej szerokości oprawy, w której soczewka była umieszczona.