PODSTAWY KOMUNIKACJI LĄDOWEJ

Ćwiczenie projektowe

Rafał Rogowski

Gr. KBI 2

Rok akademicki 97/98

Opis techniczny

1.1. Podstawa opracowania

Podstawą opracowania jest temat wydany przez Katedrę Inżynierii Drogowej Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej

2. Cel i zakres projektowania

Celem opracowania jest zlecenie wstępnego zaprojektowania drogi III klasy od punktu A do punktu B. Zleceniodawcą jest Katedra Inżynierii Drogowej Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej.

Zakres opracowania obejmuje:

1. plan sytuacyjno-wysokościowy

2. profil podłużny

3. dwa przekroje poprzeczne drogi

4. opis techniczny

2. Założenia projektowe

1. droga klasy III

2. prędkość projektowa ν = 80 km/h

3. maksymalne pochylenie niwelety i = 6 %

4. najmniejszy promień łuku poziomego: zalecany R = 600m

najmniejszy R = 300m

5. najmniejszy promień łuku pionowego: wklęsłych R = 3000 m

wypukłych R = 4500 m

3. Plan sytuacyjny

Na planie sytuacyjnym zaprojektowano przebieg drogi w skali 1:2000. Łączy on punkt A (wysokość 49,25m) z punktem B (wysokość 47,25m). Jest to wariant najkorzystniejszy, ponieważ charakteryzuje się, minimalnymi pochyleniami i małymi różnicami wysokości, co pozwala na wykonanie optymalnych robót ziemnych.

I. Łuk poziomy

*współrzędne punktów [m]

A (531,0) B (0,433) C (253,101)

*odległości odpowiednich odcinków

AB = 685,16 m

BC = 417,41 m

CA = 295,78 m

*projektowany promień

R = 400 m

kąt wewnętrzny łuku

AB^2 = BC^2 + CA^2 - 2*BC*CA*cosβ ⇒ cosβ = -0,8413

β = 147°16'

α = 180° - β

α = 32°44'

długość stycznej

T = R*tg(α/2)

T = 117,45m

długość strzałki łuku

B = R*[1/cos(α/2) - 1]

B = 16,89m

długość łuku

Ł = π*R*α/180°

Ł = 228,36m

4. Profil podłużny

Profil podłużny wykonano w skali 1:200 w pionie i 1:2000 w poziomie.

Kierowano się kryteriami minimalizacji robót ziemnych i prowadzenia drogi na niskich nasypach. Przy wykonaniu profilu podłużnego zachowane zostały wszystkie dopuszczalne parametry dla danej klasy technicznej.

II. Łuk pionowy 1

*projektowany promień

R = 2500 m

Pochylenia dwóch prostych dochodzących do łuku

i, = -4,8%

i,,= -0,5%

ω = 4,3%

długość stycznej

T = R*ω/2

T = 53,75m

długość strzałki łuku

B = R*ω^2/2

B = 0,58m

długość pozioma łuku

Ł = 104,50m

III. Łuk pionowy 2

*projektowany promień

R = 10000 m

Pochylenia dwóch prostych dochodzących do łuku

i, = -0,5%

i,,= 0,5%

ω = 1%

długość stycznej

T = R*ω/2

T = 50,00m

długość strzałki łuku

B = R*ω^2/2

B = 0,125m

długość pozioma łuku

Ł = 100,00m

5. Przekrój poprzeczny

Przekroje poprzeczne wykonano w skali 1:100. Jezdnia ma szerokość 7m i pochylenie poprzeczne 2%. Pobocza mają szerokość po 2m i pochylenie poprzeczne 6%. Nachylenie skarp 1:1,5.

6. Zakończenie

Projektowany odcinek drogi zawiera jeden łuk poziomy i dwa pionowe. Maksymalne uzyskane pochylenie niwelety i = 4,8%.

Minimalny promień łuku poziomego R = 400m.

Minimalny promień łuku pionowego R = 2500m.

Jacek Sokołowski

Część obliczeniowa-

Obliczenie łuków poziomych i pionowych

1

2

---