Sprawozdanie z ćwiczenia z fizyki medycznej
Temat:	Wyznaczenie powiększenia mikroskopu za pomocą kamery lucida
Wykonujący:					Wydział stomatologii
1 Agnieszka Jasiak						Rok I
2 Justyna Haus						Semestr I
Prowadzący:
Grupa i podgrupa:		Data wykonania		Data oddania		Ocena	Podpis
		ćwiczenia:		sprawozdania:
K2B

Wprowadzenie:

Do pomiarów rozmiarów obiektów- głównie mikroobiektów- stosuje się okulary pomiarowe, ale również kamery lucida. Dodatkowym elementem niezbędnym do wykonania pomiarów jest skala wzorcowa. Może to być, na przykład stolik Burkera.

Stolik Burkera jest prostokątną, szklaną płytką, której część środkowa jest od pozostałej powierzchni niższa o 0,1mm.Gdy przykrywamy cały stolik szkiełkiem nakrywkowym uzyskujemy komorę o wysokości 0,1 mm . Na wspomnianej części środkowej wyryta jest siatka o określonych odległościach między liniami.

Rys. Siatka Burkera

Średnie kwadraty służą w praktyce do liczenia istotnych dla życia organizmu mikroobiektów. Chodzi tu głównie o leukocyty i erytrocyty.Ta metoda pomiarowa zapewnia zbadanie ich ilości, zagęszczenia i wielkości.

Cel ćwiczenia: Określenie powiększenia mikroskopu za pomocą kamery lucida.

Przebieg ćwiczenia:

Włączamy oświetleni mikroskopu. Zwykły okular zastępujemy kamerą lucida. W bieg promieni wprowadzamy obiektyw, którego powiększenie wynosi- 10. Następnie na stoliku podstawowym umieszczamy stolik Burkera i znajdujemy obraz w następujący sposób:

Stolik Burkera przybliżamy do obiektywu za pomocą pokrętła ruch zgrubnego, na odległość 0,5 mm . Następnie oddalamy stolik od obiektywu aż pojawi się obraz w środku pola widzenia. W ten sposób uzyskujemy możliwie ostry obraz siatki podziałki wzorcowej. Po ustawieniu ostrości widzenia, układamy papier przed sobą na stole .Wszystkie elementy, czyli: mikroskop, lampę oświetleniową, kamerę lucida ustawiamy w ten sposób, by patrząc przez kamerę lucida uzyskać widoczny obraz skali wzorcowej na tle papieru. Na połowie kartki widocznej w polu widzenia mikroskopu rysujemy obraz. Mierzymy odległości wybranych linii na rysunku obrazu skali.

Wyznaczamy powiększenie, dzieląc otrzymane wartości przez odpowiadające im rzeczywiste wartości odległości na skali wzorcowej. Wyznaczamy średnie wartości. Wszystkie czynności powtarzamy dla powiększenia obiektywu- 40. Następnie układamy papier na drewnianej skrzynce i czynności powtarzamy dla powiększeń obiektywu wynoszących odpowiednio 10 i 40. Obraz siatki rysujemy na drugiej połowie kartki .Wszystkie dane umieszczamy w tabeli pomiarów.

				Powiększenie obiektywu: 10
		bez skrzynki					ze skrzynką
1) 180		1) 262		1) 180		1) 200		1) 180		1) 200
2) 200	189	2) 240	251	2) 200	206	2) 180	180	2) 180	180	2) 180	180
3) 188				3) 240		3) 160		3) 180		3) 160

		Powiększenie	obiektywu:	40
bez skrzynki					ze skrzynką
1) 840	860	1) 840	850	1) 720	700	1) 640	630
2) 880		2) 860		2) 680		2) 620

Wnioski:

Wielkość obserwowanego obiektu zależy nie tylko od powiększenia obiektywu, ale również od odległości, w jakiej ten obiekt znajduje się względem mikroskopu.

1

---