SPRAWOZDANIE

Ćwiczenie nr: 6 czwartek, 22.03.2007r.

Temat: ANALIZA WARUNKÓW TLENOWYCH W WODACH PŁYNĄCYCH

Sekcja:

1. ŁOJEK Sylwia

2. MATYJA Agata

3. TRZASKALIK Lucyna

4. WINIARSKA Anna

1. Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest określenie przebiegu linii tlenowej w rzece poniżej punktu zrzutu ścieków w warunkach letnich i zimowych. Uzyskane wyniki należy wykorzystać do określenia położenia punktu krytycznego (odległość maksymalnego obniżenia stężenia tlenu w odbiorniku od punktu zrzutu ścieków) oraz ustalenia wymaganego stopnia oczyszczania ścieków.

2. Dane wyjściowe: B/21/07

3. Karty zebtranych wyników:

4. Przeliczenia:

Mając na celu obliczenie deficytu tlenu w rzece, najpierw obliczyłyśmy wszystkie stałe, czyli stałą szybkości biodegradacji, wartość BZT w punkcie całkowitego wynieszania, stałą szybkości reaeracji, szybkość wytwarzania tlenu w procesie fotosyntezy, szybkość zużycia tlenu w procesie oddychania mikroorganizmów wodnych, szybkość poboru tlenu przez bentos stosując podane wzory. Następnie poszczególne czasy szybkości przepływu hydraulicznego w przelidzeniu na dobę do poszczególnych odcinków. Posiadając wyżej wymienione wartości podstawiłyśmy je do podanego wzoru na deficyt tlenu w rzece w punkcie obliczeniowym. W dalszej kolejności obliczyłyśmy stęrzenie w punkcie obliczeniowym jako różnice stężenia tlenu w wodzie w punkcie obliczeniowym w stanie nasycenia dla temperatury obliczeniowej i deficytu tlenu w rzece w danym punkcie.

C_O = C_O^S - D_O

W dalszej części obliczałyśmy odległość punktu krytycznego od punktu odprowadzania ścieków korzystając ze wzoru:

Podany wzór znalazłyśmy w książce Adamskiego W. „Modelowanie systemów oczyszczania wód”, wyd. PWN, W-w 2002, rozdział 4.3, strona 68.

5. 
   Wyniki analiz:

Odległość punktu krytycznego od punktu odprowadzania ścieków odpowiednio wynosi:

• dla lata: x_KR = 4912,63 metrów

• dla zimy: x_KR = 3688,21 metrów

6. Wnioski:

Odbiornik w punkcie krytycznym zaliczany jest do klasy V latem i zimą ze względu na warunki tlenowe, ponieważ stężenie tlenu jest poniżej wartości granicznej wynoszącej 4 pomiędzy klasą IV i V. Z procesów „tlenowych” największy wpływ na warunki tlenowe w odbiorniku latem i zimą ma biodegradacja. Obserwując zmiany stężenia tlenu w wodzie w zależności od odległości stwierdzamy, że w punkcie końcowym wodę możemy zaliczyć do III klasy czystości w lecie, a do II klasy w zimie. W wyniku tych klasyfikacji możemy uznać za stosowne sztuczne napowietrzanie rzeki także zwiększenie stopnia oczyszczania wprowadzanych ścieków do rzeki w celu polepszenia jakości napowietrzenia rzeki w punkcie końcowym i dzięki temu zwiększenia klasy jakości wody do I w zimie i II w lecie, a może nawet do I w obu porach roku przy zastosowaniu bardzo dobrych metod napowietrzania i oczyszczania.

---