Zanieczyszczenie wód podziemnych
Wody podziemne stanowią ważne z
ródło wody pitnej. W porównaniu z wodami
powierzchniowymi charakteryzuje je lepsza jakość, zwłaszcza gdy wez
miemy pod uwagę ich
walory organoleptyczne, stałość temperatury czy odporność na różnego rodzaju skażenia
o zasięgu lokalnym. Również pozyskanie ich do celów konsumpcyjnych jest tańsze aniżeli
wód powierzchniowych, jeżeli wliczy się koszty oczyszczania tych ostatnich.
Powszechnie uważa się, że głównymi z
ródłami zanieczyszczenia wód podziemnych są:
niewłaściwie przygotowane składowiska odpadów, przeciekające podziemne zbiorniki i rurociągi,
pestycydy i nawozy stosowane na polach, sole stosowane do odmrażania dróg, wycieki
podczas transportu i odpady górnicze. Wody podziemne są w znacznie mniejszym stopniu
zdegradowane jakościowo aniżeli wody powierzchniowe. Wynika to z faktu, iż są one chronione
przed bezpośrednim wpływem z powierzchni przez strefę aeracji lub odizolowane od
niej warstwami nieprzepuszczalnymi. Gdy nastąpi jednak duże zanieczyszczenie, ma ono
charakter trwały. Z tego względu na problem ich zanieczyszczenia należy zwrócić szczególną
uwagę i traktować priorytetowo. Zasoby wodne raz zanieczyszczone nie będą oczyszczone
za naszego życia lub, co gorsze, nigdy. Spośród z
ródeł zanieczyszczeń najpowszechniejsze w
zanieczyszczeniu wód podziemnych są wysypiska i składowiska odpadów, które są
producentami odcieków o dużym ładunku zanieczyszczenia. Na terenach wiejskich, gdzie stosuje
się dużo nawozów lub prowadzi się intensywną hodowlę, z
ródła wody często są zanieczyszczone
azotanami. Ocenia się, że w Polsce ponad 80% studni gospodarskich we wsiach i małych
miasteczkach ma wodę nie nadającą się do picia. Jednak sytuacja ta jest nie tyle efektem
zanieczyszczenia rolniczego, ile następstwem złego stanu sanitarnego gospodarstw
indywidualnych. Ważnym z
ródłem degradacji płytkich wód podziemnych są zanieczyszczone
opady atmosferyczne oraz opady pyłów przemysłowych. Zakwaszenie opadów
atmosferycznych sprzyja uruchomieniu niektórych składników zawartych w glebie (np. glin) i
przenoszenie ich w głąb, aż do wód gruntowych. W obszarach nadmorskich, gdy wody
podziemne eksploatuje się na dużą skalę, może dojść do wdarcia się (ingresji) wód słonych w
głąb lądu (ryc. 59). Dotyczy to najczęściej wielkich aglomeracji miejskich, jak Houston-Galveston
(Texas) czy Nowy Jork. W Polsce na Żuławach Wiślanych, na skutek obniżenia poziomu wód
podziemnych, zaobserwowano intruzję wód słonych do około 25 km w głąb lądu.