1

RZEKOMY POMÓR DROBIU ( CHOROBA

RZEKOMY POMÓR DROBIU ( CHOROBA

RZEKOMY POMÓR DROBIU ( CHOROBA

RZEKOMY POMÓR DROBIU ( CHOROBA

NEWCASTLE

NEWCASTLE

NEWCASTLE

NEWCASTLE –

–

–

– ND )

ND )

ND )

ND )

CZYNNIK ETILOGICZNY
Rzekomy pomór drobiu jest chorob

ą

zaka

ź

n

ą

i zara

ź

liw

ą

wywoływan

ą

przez wirus(PMV)

nale

żą

cy do rodziny Paramyxoviridae rodzaju Rubulavirus. Wielko

ść

wirusa 100-500 nm.

Wyró

ż

nia si

ę

9 serotypów wirusa (PMV-1 do PMV-9), wirus PMV nale

ż

y do

serotypu PMV-1. Jest 5 patotypów szczepów NDV:

-

welogeniczne wiscerotropowe: wysoce patogenna posta

ć

ND,

ś

miertelno

ść

do 100%,

cz

ę

sto krwotoczne zmiany w układzie pokarmowym.

-

welogeniczne neurotropowe: patogenna posta

ć

ND, wysoka

ś

miertelno

ść

poprzedzona objawami układu oddechowego i nerwowego

-

mezogeniczne: posta

ć

umiarkowana, objawy z układu oddechowego, rzadziej

nerwowego,

ś

miertelno

ść

u młodych ptaków

-

lentogeniczne: posta

ć

oddechowa, cz

ęś

ciej subkliniczne zaka

ż

enie układu

oddechowego

-

asymptomatyczne (jelitowe): subkliniczne zaka

ż

enie przewodu pokarmowego

Wirus rzekomego pomoru drobiu wykazuje du

żą

oporno

ść

na temperatur

ę

, wilgo

ć

, gnicie i

wysychanie. W temperaturze 100 st.C prze

ż

ywa kilka minut, w 37 st,C od kilku godzin do

kilku dni, w 4 do 20 st.C od kilku miesi

ę

cy do kilku lat. W kurniku do 7 tygodni, w tuszkach

zamro

ż

onych do 6 miesi

ę

cy, w tuszkach przechowywanych w temperaturze 5 st.C co

najmniej 134 dni.

WYST

Ę

POWANIE

W 1926 roku pierwsze przypadki na Jawie, w Indonezji, Anglii.
W ci

ą

gu 30 lat rozprzestrzenia si

ę

po całym

ś

wiecie, najwi

ę

cej w krajach Beneluksu i

Niemczech. W Polsce pierwsze przypadki w 1942, do 1974 stwierdzane corocznie.
Od 1975 kraj wolny od ND. Pocz

ą

tek lat 90-tych izolacja szczepów lento-mezogenicznych od

kurcz

ą

t brojlerów (zaburzenia oddechowe i zwi

ę

kszone upadki od 5 tyg.

ż

ycia)

PATOGENEZA
Wra

ż

liwy gatunek ( co najmniej 236 gatunków z 24 rz

ę

dów ptaków )

-

drób domowy: lury, indyki, ba

ż

anty, kuropatwy, przepiórki, kaczki, g

ę

si, goł

ę

bie, ptaki

bezgrzebieniowe

-

ptaki ozdobne (chowane w zamkni

ę

ciu), dzikie wolno

ż

yj

ą

ce w tym ptactwo wodne

-

ludzie: zapalenia spojówek, ogólna infekcja

Ź

ródło zaka

ż

enia: chore i padłe ptaki (wirus w wydzielinie z dróg oddechowych i odchodach)

-

kontakt bezpo

ś

redni

-

kontakt po

ś

redni: zaka

ż

ona pasza, woda,

ś

ciółka, sprz

ę

t, cz

ą

steczki pyłu, człowiek.

Droga zaka

ż

enia: układ oddechowy, przewód pokarmowy.

OBJAWY KLINICZNE
Okres inkubacji od 5 do 15 dni.
Zaka

ż

enie szczepami welogenicznymi:

-

przebieg nadostry lub ostry

-

osłabienie, apatia, duszno

ść

, obrz

ę

k spojówek i głowy, biegunka o zielonkawym

zabarwieniu odchodów, u cz

ęś

ci ptaków zaburzenia nerwowe (dr

ż

enie mi

ęś

ni,

pora

ż

enie skrzydeł i nóg, skr

ę

ty szyi i głowy), u niosek gwałtowny spadek nie

ś

no

ś

ci,

jaja odbarwione, bez skorup,

ś

miertelno

ść

do 100%.

Zaka

ż

enia szczepami mezogenicznymi:

-

przebieg umiarkowany

2

-

objawy głównie ze strony układu oddechowego, mog

ą

wyst

ą

pi

ć

równie

ż

nerwowe

(pora

ż

enia), spadek nie

ś

no

ś

ci a nawet jej zatrzymanie przez kilka tygodni, biegunka,

upadki u młodych kurcz

ą

t, mog

ą

dochodzi

ć

do 50%.

Zaka

ż

enia szczepami lentogenicznymi:

-

przebieg subkliniczny

-

objawy u młodych ptaków, łagodne ze strony układu oddechowego, przy doł

ą

czeniu

czynników komplikuj

ą

cych objawy bardziej nasilone oraz wzrost padni

ęć

.

ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
Zaka

ż

enie szczepami welogenicznymi:

-

wybroczyny w

ś

luzówce

ż

oł

ą

dka gruczołowego, jelit cienkich,

ś

lepych i rectum

-

przy dłu

ż

szym przebiegu zmiany dyfteroidalne (butony) w grudkach chłonnych

-

przekrwienie i martwica jelit

ś

lepych

-

u niosek przekrwienie jajnika i jajowodu

Zaka

ż

enia szczepami mezogenicznymi:

-

przekrwienie

ś

luzówki krtani, tchawicy, du

ż

a ilo

ść

ś

luzu

-

przekrwienie jajnika i jajowodu

Zaka

ż

enia szczepami lentogenicznymi:

-

zapalenia worków powietrznych

-

obraz kolibakteriozy

POBIERANIE I PRZESYŁANIE MATERJAŁU DO BADA

Ń

Izolacja wirusa: zarodki kurze SPF

-

identyfikacja wirusa HA+: okre

ś

lenie serotypu w HI

-

ś

redni czas zamierania zarodków (MDT)

-

indeks patogenno

ś

ci domózgowej (ICPI)

-

indeks patogenno

ś

ci do

ż

ylnej (IVPI)

Metody serologiczne:

-

hamowanie hemoglutynacji (HI):dodatnie miano HI 1/16 i wy

ż

sze

-

ELISA

ZWALCZANIE
Dewastacja zarazka w

ś

rodowisku

Post

ę

powanie administracyjne w przypadku podejrzenia i rozpoznania ND

Dyrektywa rady 92/66/EEC z 14.07.1992
Szczepienia ochronne

DEZYNFEKCJA
Rozpuszczalniki organiczne: eter, chloroform, alkohol

Ś

rodki dezynfekcyjne: soda

ż

r

ą

ca

formalina
preparaty zawieraj

ą

ce podchloryn sodu

jod