W y k a z z a g a d n i e ń i p o d s t a w o w y c h k a t e g o r i i p o j ę c i o w y c h

PEDAGOGIKA OGÓLNA

- wykład dr S . Jaronowska

Wybrane zasady i przesłanki edukacji, przyjęte w raporcie UNESCO pt.

„Uczyć się, aby być” (zwanym także raportem Edgara Faure’a):

Materiał źródłowy: Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, tom

III, księga druga, Kielce 1998, rozdz. Poszukiwanie nowych strategii

oświatowych.

1.

Każdemu człowiekowi należy stworzyć możliwości edukacyjne.

Założenie to wpisuje się w ideę edukacji permanentnej.

2.

Kształcenie powinno obfitować w oferty wychodzące naprzeciw

indywidualnym potrzebom i możliwościom jednostek z różnych grup

wiekowych.

3.

Realizacja

zasady

:

„odformalizowania

instytucji”

wymaga

zróżnicowania i wzbogacenia ofert edukacyjnych.

4.

Zgodnie z zasadą „drożności i szerokich możliwości wyboru”, odbiorcom

usług edukacyjnych należy ułatwiać dostęp do różnych instytucji

edukacyjnych.

5.

Zwrócenie uwagi na fakt, iż wychowanie w wieku przedszkolnym jest

warunkiem skuteczności polityki oświatowej rysuje konieczność

rozbudowy placówek wychowania przedszkolnego oraz poszerzenia

dostępności ich ofert.

W y k a z z a g a d n i e ń i p o d s t a w o w y c h k a t e g o r i i p o j ę c i o w y c h

PEDAGOGIKA OGÓLNA

- wykład dr S . Jaronowska

c.d. Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej

6.

Programy kształcenia ogólnego powinny obejmować wiedzę z różnych

dyscyplin naukowych.

7.

Zasada „optymalizacji ruchliwości zawodowej” akcentuje konieczność

działań przygotowujących młodzież do podejmowania wyzwań

związanych z dostosowywaniem się do zmiennych uwarunkowań rynku

pracy.

8.

W ideę edukacji ustawicznej wpisuje się realizacja wychowawczej roli

zakładów pracy.

9.

Kolejne wyzwanie edukacyjne dotyczy poszerzania oferty kształcenia na

poziomie wyższym i dostosowywania jej ofert do wymogów

współczesności.

10.

Idea samokształcenia wyniesiona do rangi istotnego wyzwania

edukacyjnego.

11.

Wyrównanie statusu zawodowego wszystkich nauczycieli. Różnice

między nauczycielami szkół różnych poziomów edukacji nie powinny

pociągać za sobą żadnej hierarchizacji.

12.

Zasada mobilizowania uczniów do aktywnego współuczestnictwa w

ż

yciu szkoły.

W y k a z z a g a d n i e ń i p o d s t a w o w y c h k a t e g o r i i p o j ę c i o w y c h

PEDAGOGIKA OGÓLNA

- wykład dr S . Jaronowska

Wybrane pojęcia z wykładu pt. Nowe idee na tle tradycji

pedagogicznej: Pajdocentryzm, Naturalizm, antypedagogika.

Naturalizm pedagogiczny – inaczej pedagogika faktów lub pedagogika

naturalistyczna.

Jest to nurt w myśli pedagogicznej, który bazuje na koncepcji wychowania

zgodnego z naturą człowieka.

Pajdocentryzm – pogląd, zgodnie z którym wychowanie to proces wspierania

rozwoju indywidualnych predyspozycji wychowanka. Upowszechnienie idei

pajdocentryzmu nastąpiło w XIX wieku za sprawą J.H. Pestalozziego, W.F.

Fröebla i E. Key.

W pajdocentryczny sposób ujęcia wychowania wpisują się: subiektywizm,

indywidualizm, aktywizm i naturalizm.

Współcześnie pajdocentryzm występuje w dwóch wersjach: humanistycznej i

interpretatywistycznej.

Antypedagogika - ruch w pedagogice zrodzony na początku lat 70-tych

minionego stulecia ze sprzeciwu wobec wszystkiego co w teorii i praktyce

pedagogicznej wiązało się z roszczeniem do dominacji nad wolą wychowanka.

Materiał źródłowy: Encyklopedia Pedagogiczna XXI Wieku, T. Pilch (red.), t. I,

III, IV.