FASZYZM WŁOSKI

FASZYZM WŁOSKI:

●

29 października 1922 Mussolini przejął władzę. Powstało kilka filmów ekranizujących

te wydarzenia, ale nie była to jeszcze propaganda.

●

W 1924 z polecenia Mussoliniego powstała faszystowska wytwórnia LUCE(L’Unione

Cinematografica Educativa) finansowana z budżetu państwa:

●

Produkcja i wyświetlania dokumentalnych filmów propagandowych.

●

Stopniowo zaczęto wydawać szeregi dekretów

●

Wprowadzono nakaz wyświetlania kronik przed filmami

●

W 1934 powołano Generalną dyrekcje Kinematografii

●

W 1935 ukonstytuowała się ostatecznie rzymska szkoła filmowa- Centro

Sperimentale

głównie utwory propagandowe

●

W 1936 rozpoczęto budowę miastecka filmowego Cinecitta

●

Filmy faszystowskie- LUCE:

●

Czarna koszula,1933

●

Biały szwadron, A. Genina, 1936

●

Scypion afrykański C. Gallone 1937

●

Do 1928 praktycznie cała kinematografia była w rękach faszystów.

●

Władza przejęła całkowitą kontrolę nad kinematografią

●

Rozpoczął się okres propagandy

●

Scenariusze poddawano ostrej cenzurze, wszystko musiało mieć kontekst polityczny i
społeczny.

●

Lata 1929 -1939 -„kino ucieczki od rzeczywistości”

Kino białych telefonów:

●

błahe filmy

●

pozbawione akcentów społecznych i politycznych

●

większość reżyserów wybrała drogę kompromisu politycznego.

●

Styl konserwatywny

●

Zatarcie granic między rzeczywistością a wyobraźnią. (Tak jak w filmie
Cinelandia)

●

Był to kino sponsorowane przez drobnomieszczaństwo (90% produkcji)

●

W produkcji poszukiwano rozwiązania pośredniego pomiędzy amerykańską ilością a

radziecką jakością.

●

Dino Alfiri - szef włoskiej propagandy, w kryzysie zaproponował dotacje państwowe

dla małych wytwórni.

●

W latach 1927-1931 wytwórnia LUCE wyprodukowała około 900 kronik; zaspokajała

też artystyczne upodobania samego duce, najbardziej odpowiadała mu rola gwiazdora;
narodził się autentyczny kult politycznego idola. Trwało to do wybuchu drugiej wojny
światowej.

●

KRONIKI:

●

Zadziwiająca formalizacja przekazu audiowizualnego

●

Monumentalizacja świata przedstawionego za pomocą kontr świateł,
panoram wertykalnych, ruchowi kamery ku górze i autonomizacji efektów
dźwiękowych

●

Zneutralizowanie indywidualnej inwencji odbiorcy – jednoznaczność

●

Znaczne ograniczenie możliwości artystycznych reżyserów

●

Włochy ukazywane jako kraj szczęśliwy i bogaty; koszmarne relacje z reszty
świata

●

Dekret Belluzzy z 1928- nakaz wyświetlania w kinach przynajmniej 10% włoskich
produkcji

●

Próbowano tworzyć filmy na wzór amerykańskich – bez powodzenia; powstał nowy
gatunek filmów historycznych; większość jednak nie miała znaczenia.

●

„Puchar Mussoliniego”- główna nagroda dla filmów faszystowskich na festiwalu w
Wenecji.

●

Dominujące motywy kina faszystowskiego:

●

kult męskości

●

zachwyt nad pracą

●

obsesja pieniędzy

●

komfort religii

●

społeczna rola rodziny

●

przewaga życia w mieście nad nudną wsią

●

omijanie tematów związanych z walką klasową

●

słownictwo przypominające edukacyjną retorykę zabarwioną prostym
humorem

●

Allesandro Blasetti:

●

oficjalny bard idei nacjonalistycznych

●

egzorcyzmował widowiska

●

Stara gwardia-pierwszy poważny sukces filmu tendencyjnego

●

Carmine Gallone

Scypion Afrykański:

●

technicznie nawiązywał do monumentalnej szkoły historycznej (okres działań
Hannibala; apoteoza kolonializmu)

●

dobre wykonanie, ale marna fabuła.

●

Luis Trenker

Kondotierzy:

●

monumentalny fresk historyczny

●

dobrze zrobiony

●

duże powodzenie u publiczności.

●

Mario Camerini

Wielki apel:

●

konflikt między ojcem nieprzystosowanym do rzeczywistości a synem faszystą

●

bardzo ważna w filmach faszystowskich była tematyka rodziny

●

wpływ nauki Kościoła i szkoły

●

ojcowie najczęściej nieprzystosowani, kobiety i dzieci to postacie o silnie
zintegrowanych osobowościach (kobieta-matka-rodzicielka)

●

Faszyzm wywierał wielki wpływ na kinematografię, ale nie doprowadził do powstania
własnego kierunku filmowego.

●

Z pomocą propagandzie przyszła cenzura kościelna – wskazanie na walory moralne i
religijne filmów.

●

Jednocześnie w kinematografii przeprowadzano różne eksperymenty:

●

1935 rok – Carlo Belli i Luigi Figini kręcą Film metafizyczny

w stylu

eksperymentów z „filmem czystym” w wykonaniu francuskiej awangardy

●

Powstawały także filmy dokumentalne i hagiograficzne (sponsorowane przez Kościół)

●

Pod koniec lat ’30 zaczęły się pojawiać pierwsze głosy na temat zmiany sposobu
wyrażania się w filmach; za sprawą intelektualistów zmieniła się wizja kina; przełom
miał jednak nastąpić dopiero po wojnie.