1. Badanie zagadnień społecznych wymaga:
a. odwołania się do właściwej koncepcji filozofii
b. badania bytu materialnego
c. wykorzystania wyników różnych nauk

2. Człowiek jest jednostkową substancją
natury rozumnej - powiedział:
a. S.Kowalczyk
b. E.Gilson
c. Boecjusz

3. Definiując osobę uwzględniamy:
a. język nauk ścisłych
b. język ontologiczny i aksjologiczny
c. język ontologiczny

4. Nieprzekazywalność ontologiczna polega na
tym, że:
a. człowiek nie może przekazać wyników swoich
badań
b. człowiek jako byt społeczny nie jest wolny
c. człowiek nie może zrzec się swojej
duchowości, podmiotowości i bycia osobą

5. Według personalizmu chrześcijańskiego
życie społeczne:
a. powinno kierować byt osobowy do wartości
materialnych
b. odgrywa bardzo ważną rolę
c. kieruje człowieka do wartości materialnych

6. Człowiek jest istotą społeczną:
a. nie pomimo swej indywidualności
b. z powodu swej indywidualności
c. ponieważ istnieje w grupie

7. W życiu społecznym:
a. aktualizują się potrzeby materialne człowieka
b. człowiek może zrezygnować z wolności
c. aktualizują się potrzeby materialne i duchowe
człowieka

8. Przemiany w płaszczyźnie wartości badają:
a. nauki szczegółowe
b. socjologia i antropologia filozoficzna
c. socjologia i nauki o państwie

9. Jednostkowość i osobowość to ważne
płaszczyzny w człowieku – tak mówił:
a. S.Kowalczyk
b. J.Maritain
c. Boecjusz

10. Hierarchia ontologiczna wskazuje na:
a. realnie istniejący byt materialny
b. hierarchię aksjologiczną
c. relacje wewnątrz bytowe

11. Społeczność ludzką charakteryzuje:
a. struktura bytowa
b. organiczność
c. relacje osobowe

12. Problematyką dobra wspólnego w
encyklice Pacem in terris zajmował się:
a. Jan Paweł II
b. Paweł VI
c. Jan XXIII

13. Zagrożeniem dobra wspólnego według
liberalizmu jest:
a. brak wyraźnych wartości
b. relatywizacja norm moralnych
c. brak właściwego światopoglądu

14. Wartość dotyczy:
a. tylko różnych nauk
b. socjologii
c. także języka potocznego i życia codziennego

ad.1
Badając szeroko pojęte zagadnienia społeczne,
trzeba odwołać się do właściwej koncepcji
filozofii, która bada i zajmuje się niezbywalnym
elementem wszelkich społeczności, mianowicie
człowieka.

ad.2
Boecjusz określił osobę jako „jednostkową
substancję natury rozumnej”. W tej definicji są
uwyraźnione następujące elementy :
substancjalność (człowiek jest bytem
samodzielnym), indywidualność (człowiek jest
jednostkowym bytem mającym pryncypium w
postaci substancjalności) i rozumność
(charakteryzuje tylko człowieka).

ad.3
W opisie osoby uwzględniamy język
ontologiczny i aksjologiczny. Rozważania takie
stanowią czasami dużą trudność w
przedstawieniu charakterystycznych elementów
osoby ludzkiej.

ad.4
Nieprzekazywalność ontologiczna - polega na
tym, że człowiek będąc bytem cielesno-
duchowym nie może zrzec się swojej
duchowości, podmiotowości i bycia osobą.

ad.5
Ważna dla zrozumienia funkcjonowania
człowieka w strukturach społecznych jest
zapoznanie się ze stanowiskiem personalizmu
chrześcijańskiego, według którego życie
społeczne odgrywa istotną rolę.

ad.6
„Człowiek jest istotą społeczną nie pomimo swej
indywidualności, ale właśnie z jej powodu.
Jednostka zawsze dąży do swojego spełnienia,
które znajduje w środowisku społecznym.
Korzenie życia społecznego znajdują się więc w
samym człowieku, tak jego jednostkowość jak i
osobowość.” - Stanisław Kowalczyk

ad.7
Jest jednak faktem, że aktualizacja ludzkich
możliwości i potrzeb tak materialnych jak i
duchowych realizuje się dopiero w życiu
społecznym.

ad.8
Wydaję mi się, że b., ale znając Krysię mogło jej
chodzić o np. aksjologię, więc równie dobrze
może być a.

ad.9
Zagadnienie relacji pomiędzy jednostką a
społeczeństwem podał Jacques Maritain. Jego
zdaniem w człowieku należy wyróżnić dwie
płaszczyzny:

•

jednostkowość – człowiek jako posiadacz
materialnego ciała i egzemplarz gatunku
jest jednostką

•

osobowość – człowiek mając wewnątrz-
duchowe „ja” jest osobą.

Kowalczyk również o tym mówił, ale napisał też
książkę pt. „Wprowadzenie do filozofii
J.Maritaina”, więc był wtórny, czyli b.

ad.10
Hierarchia ontologiczna rzutuje na hierarchę
aksjologiczną.

ad.11
Cechy charakteryzujące społeczność ludzką:
organiczność, teologia, hierarchiczność,
wzajemność.

ad.12
Papież Jan XXIII w encyklice Pacem in terris
nawiązuje do pojęcia dobra wspólnego
rozumianego jako bonum humanum – dobro
człowieka.

ad.13
Największym zagrożeniem dobra wspólnego
związanym z doktryna liberalizmu jest
relatywizacja norm społecznych.

ad.14
Według mnie c., ale wiecie – Krysia Alert. :D