ORZECZNICTWO

Sa˛d Najwyz˙szy w uzasadnieniu zasady prawnej składu 7 se˛dzio´w

z dnia 28.09.1990 r., III CZP 33/90, OSNCP 1991/1/3

Kaz˙de os´wiadczenie woli odpowiadaja˛ce wymaganiom art. 66 § 1 k.c., tj.
be˛da˛ce skierowana˛ do drugiej strony stanowcza˛ propozycja˛ zawarcia umowy,
obejmuja˛ce minimalna˛ jej tres´c´ nalez˙y uznac´ za oferte˛, bez wzgle˛du na to,
czy okres´lenie ,,oferta’’ zostało uz˙yte, czy tez˙ nie i czy jest skierowane do
konkretnej osoby, czy do nie okres´lonego kre˛gu oso´b.

Sa˛d Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 30.04.1991 r., I Acr

95/91, Orzecznictwo SA w Krakowie w spr. Cyw. I/93, s. 95–98

Nie jest wymagane dojs´cie do oferenta os´wiadczenia oblata o przyje˛ciu oferty
w wypadku, gdy adresat oferty dokonuje odbioru nadesłanego mu przez
oferenta towaru wraz z faktura˛, przeznaczonego do uz˙ycia w ramach jego
działalnos´ci gospodarczej; w takim wypadku zachowanie oferenta ma skutki
oferty umowy sprzedaz˙y, a zachowanie oblata stanowi konkludentne przyje˛cie
oferty, przy czym umowa zostaje zawarta z chwila˛ tego przyje˛cia.