1

A

A

A

K

K

K

A

A

A

D

D

D

E

E

E

M

M

M

I

I

I

C

C

C

K

K

K

I

I

I

E

E

E

C

C

C

E

E

E

N

N

N

T

T

T

R

R

R

U

U

U

M

M

M

D

D

D

I

I

I

A

A

A

L

L

L

O

O

O

G

G

G

U

U

U

E

E

E

K

K

K

O

O

O

N

N

N

O

O

O

M

M

M

I

I

I

C

C

C

Z

Z

Z

N

N

N

E

E

E

G

G

G

O

O

O

АКАДЕМИЧЕСКИЙ ЦЕНТР ЭКОНОМИЧЕСКОГО ДИАЛОГА

Organizatorzy Centrum:

prof. Mieczysław Dobija, dr Ireneusz Górowski,

dr Marcin Jędrzejczyk, dr Bartosz Kurek, dr Wojciech Kozioł,

mgr Jurij Renkas

Kontakt email:

[e-mail]

Misja Centrum

Główną misją Centrum jest upowszechnianie wśród nauczycieli akademickich
postępowej myśli ekonomicznej dostępnej już w publikacjach polsko i
angielskojęzycznych. Pragniemy zjednoczyć wokół nowych idei naukowców
zaangażowanych w działania na rzecz postępu ekonomicznego i społecznego.

Istota nowej myśli ekonomicznej

Nowa myśl ekonomiczna wynika ze zrozumienia kapitału jako abstrakcyjnej zdolności
do wykonywania pracy i odkrycia stałej ekonomicznej potencjalnego wzrostu. Ta
wiedza pozwala na stworzenie poprawnej teorii ekonomii, w której proces pracy jest
źródłem pieniędzy. Gospodarka według nowej teorii jest bez deficytowa i bez
podatków obciążających godziwe płace. Produktywność pracy jest głównym
wskaźnikiem ekonomicznym.

Zadania Centrum

1. Źródło informacji o postępach myśli ekonomicznej. Utrzymywanie linków

do upowszechniania publikacji sieciowych oraz informacje o książkach i
artykułach

2. Działanie na rzecz przełomu w życiu społeczno-ekonomicznym, na który

pozwala postępowa teoria ekonomii

3. Dążenie do zastąpienia obecnej partiokracji demokratycznie wybieranym

systemem przedstawicielskim

4. Działania na rzecz konstytucji kodyfikującej postępowe idee społeczno-

ekonomiczne

2

5. Publiczne forum wymiany myśli na rzecz demokracji i postępu.

Zaproszenie ekonomistów do przedstawiania elementów wizji przyszłej
Polski w ramach nowej myśli ekonomicznej.

e-źródła

ᐁ Dialog o kapitale ludzkim (M. Dobija, I. Górowski)

http://biznes.pl/magazyny/manager/dialog-o-kapitale-ludzkim,5135694,magazyn-detal.html

ᐁ Rozmowy o ekonomii (M. Dobija, I. Górowski)

http://biznes.pl/magazyny/finanse/rozmowy-o-ekonomii,5216000,magazyn-detal.html

ᐁ Rozmowa o ekonomii (M. Dobija, I. Górowski, B. Kurek, W. Kozioł, H.

Górowska, M. Jędrzejczyk, J. Renkas)

http://www.youtube.com/watch?v=PgrZcIC22K4

Laboryzm zamiast monetaryzmu

– odpowiedź polskich ekonomistów na światowy

kryzys

ᐁ

http://ssrn.com/author=518110

ᐁ Wybrane pozycje bibliografii

1. Atkins P., (2007),

Four Laws that Drive the Universe,

Oxford University Press

2. Atkins Peter, (2005),

„Palec Galileusza. Dziesi

ęć

wielkich idei nauki

”, Dom Wydawniczy

Rebis, Poznań [Galileeo’s Finger – The Ten Great Ideas of Science, (2003)

3. Dobija M. (red), (2010),

Teoria pomiaru kapita

ł

u i zysku

, Wydawnictwo Uniwersytetu

Ekonomicznego w Krakowie, Kraków

4. Dobija M. (red), (2011)

, Kapita

ł

ludzki w perspektywie ekonomicznej

, Wydawnictwo

Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków

5. Dobija M., (2007),

Abstract Nature of Capital and Money

, [w], Linda M. Cornwall (ed.),

New Developments in Banking and Finance

, Chapter 4, pp. 89-114, New York: Nova

Science Publishers, Inc.

6. Dobija M., (2010),

Ekonomia w

ś

wietle fundamentalnych praw kapita

ł

u

, [w] Nauki

ekonomiczne wobec wyzwań współczesnej gospodarki światowej, Wydawnictwo
Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków, 2010

7. Dobija M., (2010),

Monetary Causes of the Instability of Financial Systems

, Argumenta

Oeconomica Cracoviensia, No 6/2010

3

8. Dobija M., (2011),

Abstract Nature of Money and the Modern Equation of Exchange

,

Modern Economy, 2011, Vol. 2, No 2

9. Dobija M., (2011),

How to convert economic to science

, The Małopolska School of

Economics in Tarnów, Research Papers Collection, Issue 1/2011. Vol. 17

10. Dobija M., (2011),

Labor Productivity vs. Minimum Wage Level,

Modern Economy, Vol.

02 No. 05

11. Dobija M., (2012),

Alternatywny program bada

ń

kapita

ł

u ludzkiego

, [w:] Nierówności

społeczne a wzrost gospodarczy. Modernizacja dla spójności społeczno -ekonomicznej
w czasach kryzysu, Zeszyt Nr 24, red. M.G. Woźniak, Uniwersytet Rzeszowski, Katedra
Teorii Ekonomii i Stosunków Międzynarodowych, Rzeszów 2012.

12. Dobija M., Kurek B., (2009),

Istota pracy w fizyce i rachunkowo

ś

ci

, Zeszyty Naukowe

Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, nr 796

13. Gleiser M., (2006),

Nie ma nic z

ł

ego w tym,

ż

e nie wiemy wszystkiego,

[w:] Brockman

John (red), Niebezpieczne idee we współczesnej nauce, Wydawnictwo Smak Słowa i
Wydawnictwo Academica

14. Górowski I. (red), (2008),

General Accounting Theory. Evolution and Design for

Efficiency

, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa

15. Jędrzejczyk M., (2011),

Estymacja warto

ś

ci godziwej. Podej

ś

cie symulacyjne.

Polskie

Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa

16.

Jędrzejczyk M., (2012),

Labor Productivity Parity vs. Trend of Exchange Rate,

Modern

Economy, Vol. 03 No. 06

17. Kieżun W., (2012),

Patologia transformacji

, Wydawnictwo Poltex, Warszawa

18. Kołodko G. W., (2009), Ś

wiatowy kryzys i jego implikacje dla Polski

, Management and

Business Administration, Nr 4(96), Warszawa

19. Kozioł W., (2010), Kształtowanie wynagrodzeń podstawowych nauczycieli akademickich

na podstawie pomiaru kapitału ludzkiego i intelektualnego, [w:] Nierówności społeczne
a wzrost gospodarczy. Spójność społeczno-ekonomiczna a modernizacja gospodarki,
Zeszyt Nr 16, red. M.G. Woźniak, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów
2009, s. 280-290

20. Kozioł W., (2011),

Rozwój rachunku kapita

ł

u ludzkiego

, [w:] Dobija M., (red), Kapitał

ludzki w perspektywie ekonomicznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w
Krakowie, Kraków

21. Kurek Bartosz., (2011),

Hipoteza deterministycznej premii za ryzyko

, Cracow University

of Economics

22. LaRouche L. jun., (1984),

A wi

ę

c chcecie dowiedzie

ć

si

ę

wszystkiego o ekonomii

? New

Benjamin Franklin House, New York, Printed in Poland

23. Mazur M., (1976),

Cybernetyka i charakter

, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa

24. Weatherford J.,( 1997),

The History of Money

,

From Sandstone to Cyberspace

, Three

Rivers Press, New York

25. Woźniak M. G., (2011),

Gospodarka Polski, 1990-2011

. Tom I. Transformacja,

Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

26.

http://ssrn.com/author=518110

ᐁ Idee pochodzące od Autorów

Przyślij swoją twórczą myśl:

[e-mail]

. Po przeczytaniu i ocenie

zostanie publicznie udostępniona w Centrum

Dialog o rozwoju kapitału ludzkiego w rodzinie i szkole

4

ᐁ Opinie P.T. Czytelników

Zachęcamy do dodawania opinii na temat Centrum:

[e-mail]

.

Komentarze będą publikowane na stronie Centrum

Agnieszka Giszterowicz

Laboryzm zamiast monetaryzmu - odpowiedź polskich ekonomistów na światowy kryzys.

Komentarz do publikacji

Laboryzm zamiast monetaryzmu - odpowiedź polskich ekonomistów na światowy kryzys

Komentarz do publikacji

Agnieszka Giszterowicz

1

Rozważając treść zawartą w publikacji: Laboryzm zamiast monetaryzmu-odpowiedź

polskich ekonomistów na światowy kryzys

2

i próbując przenieść ją na platformę życia

codziennego, można ze smutkiem stwierdzić, że monetaryzm stał się współczesnym

rodzajem świadomości.

W słownikach ekonomicznych monetaryzm określany jest jako teoria ekonomiczna

3

,

system poglądów

4

, czy jeszcze piękniej szkoła myśli ekonomicznej

5

. Natomiast prof. Dobija

6

określił monetaryzm jako doktrynę ekonomiczną, wyjaśniając, że: monetaryzm jest

nienaukowy, ponieważ dopuszcza tworzenie energii z niczego

7

.

1

Agnieszka Giszterowicz –projektantka wnętrz, absolwentka wydziału Media, Arts & Design na University

of Bedfordshire w Anglii, posiada Dyplom Regent Academy of Fine Arts w Londynie. Potrzeba zdobycia
niezbędnej wiedzy wspierającej działalność zawodową, zaowocowała rozwojem w kierunku nauk
ekonomicznych.

2

Dobija, M. Górowski, I. Laboryzm zamiast monetaryzmu – odpowiedź polskich ekonomistów na światowy

kryzys, 2012, źródło: Onet Biznes, http://m.onet.pl/biznes,rk3gb

3

Monetaryzm, źródło: Portal Edukacji Ekonomicznej, http://www.nbportal.pl

4

Monetaryzm, źródło: Onet Wiem, http://portalwiedzy.onet.pl

5

Moja Motywacja, Monetaryzm i Milton Friedman, źródło: http://www.mojamotywacja.eu/monetaryzm-i-

milton-friedman.html

6

prof. dr hab. Mieczysław Dobija jest profesorem nauk ekonomicznych i kierownikiem Katedry Rachunkowości

Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Od kilku lat prowadzi badania naukowe w zakresie teorii kapitału,
pracy i pieniędzy. Szczególne osiągnięcia odnotowuje na polu teorii kapitału ludzkiego, gdzie określił zasady i
stworzył metodę pomiaru. Naukowy program badawczy w zakresie kapitału ludzkiego przynosi oryginalne
rozwiązania wielu istotnych problemów poznawczych i decyzyjnych, w szczególności dotyczących
wynagradzania za pracę. Profesor jest autorem licznych publikacji w języku polskim, angielskim i rosyjskim.
Źródło: http://biznes.pl/magazyny/manager/dialog-o-kapitale-ludzkim,

7

Dobija, M. Górowski, I. Laboryzm zamiast monetaryzmu – odpowiedź polskich ekonomistów na światowy

kryzys, 2012, źródło: Onet Biznes, http://m.onet.pl/biznes,rk3gb

5

Różnice między nauką a doktryną świetnie opisał Marian Mazur

8

, który w bardzo trafny

i nieskomplikowany sposób wykazuje różnice w podejściu doktrynera i naukowca. To

zestawienie jest zresztą jednym z najbardziej lubianych przez Mazurowców

9

(i nie tylko)

fragmentem Cybernetyki i charakteru

10

.

Doktryna kojarzy się z wiarą, a wiara już niejednokrotnie była określana mianem

umysłowego samobójstwa. Często dyskutuje się „o wierze”, najczęściej jednak w odniesieniu

do Boga i religii. Nie porusza się tematu wiary i ślepego zaufania w dogmaty pseudonaukowe

czy też przekonania, które mają znaczący wpływ na nasze życie prywatne i zawodowe,

determinują naszą karierę i status społeczny. Często świadomie godzimy się, aby nas

zindoktrynowano jednocześnie głosząc, że jesteśmy niezależni, racjonalni i niepodatni na

manipulację, a przecież: Bezkrytyczne uznanie panujących przekonań i stawianie ich na

pozycji niepodważalnych odnośników, jest postawą nie wiedzy a wiary

11

(Rajska 2012).

Monetaryzm jest właśnie taką doktryną, której pozwoliliśmy zagnieździć się w naszych

umysłach i traktować jako jedynie słuszną. Codziennie narzekamy na wszechobecną

niesprawiedliwość, na brak perspektyw, na brak pracy i pieniędzy, ale jesteśmy tak bardzo

zmanipulowani, że nie zauważamy, iż nauka odkryła już przyczyny naszych problemów, a

co więcej, znaleziono receptę, aby tą negatywną sytuację poprawić.

Karnie powtarzamy, że „pieniądz rządzi światem” i godzimy się na ten stan, więc

możemy zaobserwować jak wielokrotnie powtarzane kłamstwo stało się prawdą.

Praca w konfrontacji z pieniądzem zawsze „pozostaje w tyle”. Z tej przyczyny,

naukowcy pragną przeciwstawić laboryzm monetaryzmowi , odpowiadając tym samym na

nasze problemy, również te związane z obecnym światowym kryzysem.

Zostawiając jednak problemy globalnej gospodarki, próbując skupić się na postawie

i problemach „zwykłego” pracownika i przedsiębiorcy, należy obserwować najbliższe

otoczenie, zastanowić się jak działamy i czego oczekujemy. Najczęściej oczekujemy godnej

zapłaty za naszą pracę, czyli określonej ilości pieniędzy, które pokryją nasze zobowiązania

i pozwolą egzystować bez nadmiernych obaw o przyszłość. Najczęstsze obawy, to takie

związane z dobrami materialnymi: czy będziemy w stanie zarobić wystarczająco, aby opłacić

8

Marian Mazur (ur. 1909, zm. 1983) – naukowiec zajmujący się elektrotermią i cybernetyką, twórca polskiej

szkoły cybernetycznej, źródło: Wikipedia

9

Mazurowcy – entuzjaści cybernetyki i twórczości Mariana Mazura, źródło:www.autonom.edu.pl/mazurowcy

10

Cybernetyka i charakter –najpopularniejsza praca Mariana Mazura, stanowiąca wykład „filozofii” autora,

okraszony licznymi anegdotami. Książka wydana w 1976 roku przez PIW jest także przystępnym wykładem
cybernetyki Mazura, a zwłaszcza najlepszym wykładem jego cybernetycznej teorii charakteru. Książka ta stała
się pewnego rodzaju „biblią mazurowców”. Źródło: Sienkiewicz, P. Poszukiwanie Golema. O cybernetyce
i cybernetykach, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1988.

11

Rajska, J. Zasady rozwoju świadomości, 2012, źródło: Portal Hiperfizyka, www.wolnaludzkosc.pl/hiperfizyka

6

rachunki za prąd, gaz, telefon i czy będziemy nadal w stanie spłacać kredyty hipoteczne, bo

brak spłat spowoduje, że stracimy dach nad głową. W obliczu tych obaw, wszystkie swoje

siły koncentrujemy na ślepej gonitwie, poddając się istniejącym trendom, żyjąc z dnia na

dzień i pozwalając „niewidzialnej, bliżej nieokreślonej sile” przesądzać o naszej wartości

i przyszłości.

Badania naukowe i rozwinięte teorie pragną nam wyjaśnić, że takie podejście prowadzi

do upadku (kryzysu), ale dają one też nadzieję na przemianę, która mogłaby zajść praktycznie

natychmiast.

Jak często zastanawiamy się nad pieniędzmi, a jak często myślimy o pracy jako wartości?

Panuje ogólne przekonanie, że pracować trzeba, aby przeżyć. Większe zarobki są jedynie

konsekwencją przypadku i szczęścia, a nie odzwierciedleniem teorii naukowych.

Jako społeczeństwo w większości katolickie, któremu treść Katechizmu Kościoła

Katolickiego nie jest obca, powinniśmy pamiętać, iż jest w nim napisane, że: podstawowa

wartość pracy tkwi w samym człowieku, który jest jej twórcą i adresatem (KKK, 2428)

i zastanowić się nad tymi słowami. Tym bardziej, że ceniony przez nas człowiek - Jan Paweł

II - w przemówieniu na sesji Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie w 1982 roku

zaznaczał: Praca zmienia wykonującego ją, stwarza nowe umiejętności, przysparza nowej

wiedzy i stwarza nowe potrzeby, zmienia zależności socjalne, samoświadomość i tożsamość.

Praca staje się środkiem realizacji potrzeb, dokonania czegoś i samorealizacji. Konsekwencją

takiego sposobu widzenia ludzkiej pracy będzie twierdzenie, że brak pracy spowoduje

obciążenia psychiczne i powstanie stanów kryzysowych

12

.

Praca jest wartością samą w sobie i pozwala na realizację innych wartości. Praca sprzyja

rozwojowi osobistemu. Pracując, możemy być „twórcami”, bo mamy możliwość

przekształcania rzeczywistości według własnego zamysłu. Nawet, zajmując się pracą

„odtwórczą” , można zostawić ślad swojej osobowości na jej wytworze. Praca służy

systematyzowaniu życia, wyznacza rytm działania; dzięki niej, człowiek wzbogaca się o

cechy takie jak: odpowiedzialność, systematyczność, przedsiębiorczość. Dzięki funkcjom

zawodowym, można realizować swoją potrzebę działania i aktywności. Pracując,

doświadczamy przynależności społecznej, możemy podnosić swoją pozycję i rozwijać się.

Często od pracy uzależniamy podjęcie życiowych decyzji związanych z założeniem rodziny,

czy realizacją marzeń. O tym, że praca jest niezwykle cenną wartością, przekonujemy się

obserwując wolontariat. Jest to forma aktywności zawodowej, którą realizuje człowiek, nie

12

Płoszyca, J. Praca jako wartość-prezentacja, s. 9, źródło: jan.ploszczyca.eu

7

otrzymując w zamian ekwiwalentu finansowego, ale realizuje swoją potrzebę pomocy innym

ludziom i może doświadczyć przeżyć związanych z czynieniem dobra dla innych. W żadnym

wypadku, człowiek nie powinien być pozbawiany, ani sam się pozbawiać, realizacji tak

cennej wartości, gdyż jest ona bardzo istotną częścią życia.

13

Aby pomnażać swój kapitał intelektualny, człowiek często decyduje się na inwestowanie.

Rodzice inwestują w edukację swoich dzieci, mając nadzieję, że tym sposobem wyposażą je

we wszystko co potrzebne w dorosłym życiu. Każdy oczekuje zwrotu poniesionych nakładów

w późniejszych zarobkach. Czemu zatem mamy wrażenie, że tak się nie dzieje, czemu

ogarnia nas poczucie niesprawiedliwości?

Dla ludzi, którzy nie zgłębiają nauk ekonomicznych w przestrzeni akademickiej, pojęcie

ekonomicznych teorii naukowych, a w tym również, pojęcie istoty kapitału ludzkiego jest

niezwykle trudne. Ciężko jest ogarnąć umysłem całą ideę kapitału i pracy, zwłaszcza kiedy

panujące przekonania są następujące: „płaca za wykonaną pracę jest uzależniona jedynie od

możliwości finansowych pracodawcy”. Większość w ten sposób postrzega pracę - nie jako

transfer obliczalnego kapitału.

Wydaje się, że należałoby rozpocząć „edukację od podstaw” i uświadomić

społeczeństwu, że praca nie służy jedynie pozyskaniu comiesięcznej pensji do celów

konsumpcyjnych. Istnieje potrzeba rozgłosu, że "praca jest wartością samą w sobie" i że

posiada również wartość pozaekonomiczną.

Chcąc zbadać nastroje i opinie w najbliższym otoczeniu i wczytując się w dyskusje na

przeróżnych forach internetowych, zauważamy, że świadomość w tym zakresie jest bardzo

znikoma.

Jak zatem teorie, które naukowcy próbują nam przybliżyć mają zagnieździć się na stałe

w głowach przedsiębiorców i polityków, a na końcu doprowadzić do znaczących zmian,

kiedy nawet myślenie większości społeczeństwa nie jest jeszcze na dobrym torze?

Jak wielki potencjał zostaje zmarnowany na rzecz próby zarobienia niezbędnych do życia

pieniędzy? Wielu może udaje się zgromadzić dobra materialne, ale nie jest to działaniem

wybitnie rozwojowym. Dzieci (potomkowie) takich osób, będą musiały znowu „zaczynać od

zera”, a nie opierając się na wiedzy pozyskanej w przeszłości, swobodnie funkcjonować

i pomnażać kapitał. Niekoniecznie w tej samej profesji, bo ta sama wiedza, może być

wykorzystana w wielu różnych dziedzinach.

13

Czarska-Kopeć, A. Praca jako wartość, źródło: Fundacja Fuga Mundi, http://www.praca.ffm.pl/

8

Współczesne postrzeganie rzeczywistości jest świetnie wyrażone we fragmencie filmu

Chłopaki nie płaczą, z którym niewiele polskich komedii powstałych po 1989 roku może się

równać. Chłopaki nie płaczą, Olafa Lubaszenki (2000), to film kultowy, pełen

niezapomnianych dialogów, przypominanych w rozmaitych rankingach i używanych w

języku potocznym

14

.

Jako widzowie, stajemy się świadkami pozornie śmiesznego dialogu. Słowo pozornie jest

dlatego użyte, bo kiedy zastanowimy się przez chwilę nad przeanalizowanym poniżej

fragmentem komedii, przestaje nam być do śmiechu, gdyż wyraża on niestety smutną prawdę

o pojmowaniu świata (nie tylko biznesowego).

Laska, jeden z głównych bohaterów filmu, w retrospekcji, rozmawia ze swoim ojcem,

który pochylając się nad muszlą klozetową mówi: Dziś syneczku, tak jak ja przed laty, spójrz

w tę studnię przeszłości… To, co w głębi niej widać, nazywa życiem, okraszając swą

wypowiedź nawiązaniami do historii, rewolucji, itd. Oczywiście, jako widz potrzebujący

rozrywki, nie mamy żadnego problemu, aby wyłapać specyficzne poczucie humoru twórców

obrazu, ale wyłapujemy jeszcze jedną rzecz - głębszy sens tych pozornie śmiesznych

wypowiedzi. Pamiętajmy, że bohaterowie pochylają się nad muszlą klozetową i patrzą na nią

jakby spoglądali w głąb życia (studnia przeszłości). Dialog kończy się wypowiedzią, że skoro

w głębi muszli klozetowej jest życie, to produkcja i sprzedaż sedesów uczyni z ich

producenta króla życia. Czyż czasami nie obserwujemy, jak twórcy niekoniecznie smacznych

„artefaktów” są przesadnie gloryfikowani?

Laska po tej zadumie mówi: jestem synem króla sedesów; to wysoko postawiona

poprzeczka. Snuje plany o podróżach po całym świecie i byciu ambasadorem, kiedy w

rzeczywistości jego zainteresowania skupiają się wokół imprez i palenia stuff’u. Twierdzi, że

życie T. Halika było właśnie pod tym względem wyjątkowe, więc chce iść w jego ślady.

Laska twierdzi, że jeśli nie masz na utrzymaniu rodziny, nie grozi ci głód, nie jesteś Tutsi, ani

Hutu i te sprawy, to powinieneś odpowiedzieć sobie na pytanie co lubisz w życiu robić, a

potem zacząć to robić

15

. Myśli on widocznie, że skoro jest synem króla życia (producenta

sedesów), to bez problemu może zostać ambasadorem. Oczywiście, marzyć można, a „dla

chcącego nic trudnego”, ale czyż pełniący taką funkcję nie powinien posiadać większego

kapitału intelektualnego i doświadczenia? Obserwując rzeczywistość, możemy

dojść do wniosku, że w wielu przypadkach tupet, chamstwo i głupota są uważane za

wystarczający kapitał do prowadzenia biznesu i zarabiania „dużych pieniędzy”, a niektórzy

14

Piotrowicz, P. Jak Bajer został Laską, źródło: Onet Film, http://film.onet.pl/wiadomosci/publikacje/artykuly

15

Lubaszenko, O. Chłopaki nie płaczą, Studio Filmowe Perspektywa, 2000

9

„Prezesi Zarządu” chyba sami wierzą, że wymieniona nazwa stanowiska, określa jakiś rodzaj

stopnia naukowego.

Przedstawiony fragment filmu jest metaforycznym wyrażeniem rzeczywistości

biznesowej i poglądów panujących w społeczeństwie. Na świecie jest wielu „królów

sedesów”, którzy dopisują ideologię do swojej działalności i nie potrafią nawet szczerze

zdefiniować swojej misji, która zazwyczaj ogranicza się niestety do: „kupić tanio, sprzedać

drogo”. Nie analizują, nie dążą do pomnażania kapitału i wiedzy, skupiają się jedynie na

materialnym zysku, swoją przyszłość budując na niestabilnych fundamentach, a wspomniana

w filmie Olafa Lubaszenki muszla klozetowa stała się ich studnią przeszłości i nie jest nią

nauka, ani dorobek wcześniejszych pokoleń.

Jako przedsiębiorcy oferujący usługi bazujące na pracy twórczej, czyli tej spoza

wspomnianej dziedziny: „kupić tanio, sprzedać drogo”, mamy problem z wyceną pracy.

Starając się sprostać wymaganiom klientów oraz rzeczywistości opartej na konkurencji,

zaniżamy do minimum wartość naszej pracy. Godzimy się tym samym, na to, co dyktuje w

naszym mniemaniu rynek. Zrezygnowani, nie staramy się już nawet wykazywać, że w cenę

naszych usług wliczony powinien być ten najważniejszy proces: proces myślowy, który

determinuje efekt finalny, czyli produkt pracy twórczej, będący przecież syntezą wiedzy,

talentu, zaangażowania i doświadczenia, które nie powstały z niczego, tylko w wyniku

wcześniejszych inwestycji w szeroko rozumiane metody poznawcze.

Jako poszukujący pracy, w Curriculum Vitae zamieszczamy konkretne informacje na

temat wykształcenia, uzyskanych tytułów naukowych, dyplomów, itd. „Chwalimy się”

również osiągnięciami oraz doświadczeniem zawodowym. Czasami, w rubryce dodatkowe

informacje, opisujemy zainteresowania i pasje, nie związane z naszym wykształceniem, które

potencjalnemu pracodawcy pozwalają zrozumieć strukturę naszej osobowości, jeżeli ten

oczywiście, postanowi zapoznać się wnikliwiej z naszym profilem, zanim jeszcze zaprosi nas

na rozmowę kwalifikacyjną. Podczas interview weryfikowana jest prawdziwość treści

zawartych w CV oraz najczęściej pada pytanie o oczekiwane wynagrodzenie. W takiej chwili,

zapominamy już o tym czego dotychczas dokonaliśmy, ile pracy, czasu, poświęcenia

i wyrzeczeń kosztowało nas zdobywanie wiedzy i doświadczenia zawodowego, a potencjalny

pracodawca sprawia wrażenie kogoś, kto zapomniał jakiego pracownika poszukuje i jaki opis

zamieścił w związku z tym w ogłoszeniu. Dodatkowo, jawi on się nam jako ignorant, który

nie przeczytał dokładnie naszego listu i nie zapoznał się z profilem zawartym w CV.

Niewątpliwie, nerwy i przejęcie związane z odbywaną rozmową, od której zależy nasza

przyszłość, nie pozwala nam zadać pytania o strukturę płac w przedsiębiorstwie, które ma

10

sprzyjać naszemu rozwojowi zawodowemu. Rzadko, jesteśmy na tyle odważni, aby zapytać

na jakie zarobki możemy liczyć, i ile zarabiają osoby na podobnych stanowiskach,

z podobnym wykształceniem, potencjałem i doświadczeniem. W takiej sytuacji, zwracamy

się do niekoniecznie zdrowego rozsądku i podajemy kwotę, która jest wypadkową poczucia

własnej wartości, domniemywań oraz opinii, które podzieliły z nami osoby z najbliższego

otoczenia. Najczęściej jednak, rządzi nami świadomość, że im niższej kwoty będziemy

oczekiwać, tym szanse na zatrudnienie będą wzrastać. Po rozmowie „trzymamy kciuki”

i mamy nadzieję, że jakaś nieokreślona siła sprawi, że przedsiębiorstwo do współpracy

wybierze właśnie nas.

Nie wiemy o tym, że laboryzm – nauka wywodząca się ze zrozumienia kapitału –

przychodzi nam z pomocą. O tym, że praca tworzy pieniądze, dowiadujemy się właśnie ze

zrozumienia kapitału. Dowiadujemy się również, że wartość pracy jest kategoria mierzalną, a

odkrycie stałej przez naukowców umożliwia pomiar kapitału ludzkiego, a tym samym

wyznaczenie godziwych płac. Dwa źródła określają moc ludzkiej pracy, a są nimi: określone

przez właściwy organ, obowiązujące tabele zaszeregowania, które są syntezą wiedzy o pracy

i zarobkach oraz teoria pomiaru kapitału ludzkiego, wynikająca z odkrycia stałej

potencjalnego wzrostu. Laboryzm jest nauką uwzględniającą fundamentalne prawo, któremu

podlega rzeczywistość. Jest nim prawo zachowania energii. Monetaryzm, jako doktryna

ekonomiczna, zakorzeniona w umysłach ekonomistów, przedsiębiorców i „zwykłych”

obywateli, stale łamie te prawa, dopuszczając tworzenie pieniędzy z niczego. Laboryzm

opiera się na teorii, że praca jest procesem transferu kapitału, a pieniądze stanowią należność

za jej wykonanie. Naukowcy próbują wykazać, że harmonia może być wprowadzona do

gospodarki, a ludzie mogą zrozumieć, że jedyną drogą do dobrobytu jest produktywna praca.

W czasie pracy, kapitał przepływa do obiektu pracy, ten transfer można zmierzyć dokonując

pomiaru wartości pracy, czyli należnych pieniędzy za wykonaną pracę. Zapisy należności za

wykonaną pracę to są właśnie pieniądze, które pracownik wymienia na produkty

16

.

Reasumując, istotną rolę w rozwoju naszej świadomości ekonomicznej i drodze ku

harmonijnemu gospodarowaniu odgrywają nauczyciele akademiccy , ich badania, teorie,

a także umiejętność przekazywania wiedzy bezpośrednio nas dotyczącej. Wiele też zależy od

nas samych. Jeśli będziemy wyrażać zgodę na aktualne trendy i pozwolimy, aby nieznane

nam siły sprawcze kontrolowały nasz rozwój, to nie uda nam się dotrzeć do celu, pomnożyć

kapitału i stworzyć imperium opartego na mocnych fundamentach. Jako pracownicy

16

Dobija, M. Górowski, I. Laboryzm zamiast monetaryzmu – odpowiedź polskich ekonomistów na światowy

kryzys, 2012, źródło: Onet Biznes, http://m.onet.pl/biznes,rk3gb

11

i przedsiębiorcy powinniśmy rozwijać się i zdobywać wiedzę z wielu dziedzin, a przede

wszystkim analizować, rozważać, szukać odpowiedzi na nurtujące nas pytania, nie

akceptować istniejącej sytuacji, mając bezpodstawną nadzieję, że coś się zmieni

i poprawi bez naszego zaangażowania. Musimy odkryć, że prawie wszystko ma swój

początek w produktywnej pracy i jeśli wszyscy będziemy respektować podstawowe prawa,

będzie to miało odzwierciedlenie w naszych zarobkach i poziomie życia, bo generowanie

pieniędzy z niczego jest po prostu niemożliwe, a kryzys światowy, jak również ten w naszych

gospodarstwach domowych, jest właśnie w ten sposób wygenerowany.

Powyższe rozważania należą do kategorii discoveries, nie inventions, są wyrazem

osobistego poszukiwania przyczyn funkcjonowania dzisiejszego „świata biznesu” oraz

wszechogarniającego poczucia niesprawiedliwości, które z nim jest związane.

Próbując znaleźć odpowiedzi na nurtujące pytania oraz problemy z jakimi zmagamy się

jako pracownicy czy przedsiębiorcy, napotykamy wiele publikacji związanych z naukami

ekonomicznymi, które czasami pogłębiają jedynie naszą frustrację, sprawiają, że tkwimy

w niewiedzy. Niektóre wypowiedzi nie dają nawet nadziei, że kiedykolwiek uda nam się coś

pojąć z tej skomplikowanej dziedziny jaką jest ekonomia.

Publikacje takie jak: Laboryzm zamiast monetaryzmu - odpowiedź polskich ekonomistów

na światowy kryzys, Dialog o kapitale ludzkim

17

, czy Rozmowy o ekonomii

18

, wskazują tą

właściwą drogę. Są źródłem niezbędnej wiedzy; uświadamiają, że poruszane problemy

i zadawane pytania, tak naprawdę nie powinny być już poruszane i zadawane. Naukowcy

znaleźli już odpowiedzi, podsuwają nam gotowe rozwiązania, a naszym zadaniem jest

wykorzystać ten dorobek nauki wprowadzając go w życie.

17

Dobija,

M.

Górowski,

I.

Dialog

o

kapitale

ludzkim,

2012,

źródło:

Biznes.pl,

http://biznes.pl/magazyny/manager/dialog-o-kapitale-ludzkim,5135694,magazyn-detal.html

18

Dobija, M. Górowski, I. Rozmowy o ekonomii, 2012, źródło: Onet Biznes, http://biznes.onet.pl/rozmowy-o-

ekonomii,18553,5216000,news-detal