Na podstawie art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca

2004 r. o ochronie zdrowia zwierzàt oraz zwalczaniu
chorób zakaênych zwierzàt (Dz. U. Nr 69, poz. 625,
z póên. zm.

3)

) zarzàdza si´, co nast´puje:

§ 1. Rozporzàdzenie okreÊla:

1) sposób i tryb post´powania przy:

a) podejrzeniu klasycznego pomoru Êwiƒ, zwane-

go dalej „chorobà”,

b) stwierdzaniu choroby;

2) sposób i warunki okreÊlania obszaru zapowietrzo-

nego i zagro˝onego;

3) Êrodki stosowane przy zwalczaniu choroby;

4) sposoby czyszczenia i odka˝ania;

5) warunki i sposób ponownego umieszczania Êwiƒ

w gospodarstwie;

6) warunki i sposób wprowadzania szczepieƒ inter-

wencyjnych.

§ 2. U˝yte w rozporzàdzeniu okreÊlenia oznaczajà:

1) Êwinia — zwierz´ z rodziny Suidae;

2) dzik — Êwini´, która nie jest utrzymywana lub ho-

dowana w gospodarstwie;

3) instrukcja diagnostyczna — instrukcj´ przygoto-

wanà w celu zapewnienia jednolitych procedur
diagnozowania choroby, okreÊlonà w decyzji Ko-
misji 2002/106/WE z dnia 1 lutego 2002 r. zatwier-
dzajàcej Podr´cznik diagnostyczny ustanawiajàcy
procedury diagnostyczne, metody pobierania pró-
bek oraz kryteria oceny wyników badaƒ laborato-
ryjnych w celu potwierdzenia klasycznego pomoru
Êwiƒ (Dz. Urz. WE L 39 z 9.02.2002, str. 71; Dz. Urz.
UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 35,
str. 139);

4) Êwinia podejrzana o chorob´ lub zaka˝enie — Êwi-

ni´, u której za ˝ycia lub po Êmierci wyst´pujà ob-
jawy kliniczne lub zmiany patologiczne wskazujàce
na chorob´ lub zaka˝enie, albo Êwini´, co do któ-
rej powzi´to podejrzenie wystàpienia choroby lub
zaka˝enia na podstawie wyników badaƒ laborato-
ryjnych przeprowadzonych zgodnie z instrukcjà
diagnostycznà;

5) Êwinia chora lub zaka˝ona — Êwini´, u której za ˝y-

cia lub po Êmierci urz´dowy lekarz weterynarii
stwierdzi∏ chorob´ na podstawie objawów klinicz-
nych, zmian patologicznych lub wyników badaƒ
laboratoryjnych przeprowadzonych zgodnie z in-
strukcjà diagnostycznà;

6) metapopulacja dzików — grup´ lub podgrup´ dzi-

ków majàcà ograniczone kontakty z innymi grupa-
mi lub podgrupami dzików;

7) ognisko pierwotne choroby — ognisko choroby na

obszarze powiatu niepowiàzane epizootycznie z in-
nym ogniskiem choroby w tym samym powiecie
lub pierwsze stwierdzone ognisko choroby w in-
nym powiecie;

8) gospodarstwo kontaktowe — gospodarstwo, do

którego zosta∏a przeniesiona choroba;

9) obszar o wysokim zag´szczeniu Êwiƒ — obszar

o promieniu 10 km wokó∏ gospodarstwa, w któ-
rym znajdujà si´ Êwinie chore lub zaka˝one, podej-
rzane o chorob´ lub zaka˝enie oraz w którym za-
g´szczenie Êwiƒ jest wi´ksze ni˝ 800 Êwiƒ na km

2

,

a ponadto gospodarstwo to jest po∏o˝one w po-
wiecie, na obszarze którego zag´szczenie Êwiƒ jest
wy˝sze ni˝ 300 Êwiƒ na km

2

, lub w odleg∏oÊci nie

wi´kszej ni˝ 20 km od granic takiego powiatu;

10) szczepionka znakowana — szczepionk´, po zasto-

sowaniu której jest mo˝liwe odró˝nienie, poprzez
przeprowadzenie badaƒ laboratoryjnych zgodnie
z instrukcjà diagnostycznà, Êwiƒ szczepionych od
zwierzàt, które uleg∏y zaka˝eniu szczepem tereno-
wym wirusa choroby.

§ 3. 1. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu

zawiadomienia o podejrzeniu wystàpienia choroby
w gospodarstwie podejmuje niezw∏ocznie, zgodnie
z instrukcjà diagnostycznà, nast´pujàce czynnoÊci,
majàce na celu stwierdzenie albo wykluczenie choro-
by:

1) nakazuje posiadaczowi Êwiƒ sporzàdzenie spisu

wszystkich Êwiƒ w gospodarstwie, z okreÊleniem
kategorii wiekowych i hodowlanych tych Êwiƒ,
oraz podaniem liczby Êwiƒ pad∏ych i Êwiƒ podej-

Dziennik Ustaw Nr 2

— 39 —

Poz. 17

17

ROZPORZÑDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI

1)

z dnia 18 grudnia 2006 r.

w sprawie zwalczania klasycznego pomoru Êwiƒ

2)

———————

1)

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje dzia∏em admini-
stracji rzàdowej — rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1
rozporzàdzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca
2006 r. w sprawie szczegó∏owego zakresu dzia∏ania Mini-
stra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 131, poz. 915).

2)

Przepisy niniejszego rozporzàdzenia wdra˝ajà postano-
wienia dyrektywy 2001/89/WE z dnia 23 paêdziernika
2001 r. w sprawie wspólnotowych Êrodków zwalczania
klasycznego pomoru Êwiƒ (Dz. Urz. WE L 316 z 1.12.2001,
str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3,
t. 34, str. 234).

3)

Zmiany wymienionej ustawy zosta∏y og∏oszone w Dz. U.
z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289 oraz z 2006 r.
Nr 17, poz. 127, Nr 144, poz. 1045 i Nr 249, poz. 1830.

rzanych o chorob´ lub zaka˝enie, który jest udo-
st´pniany do wglàdu powiatowemu lekarzowi we-
terynarii; dane w spisie posiadacz Êwiƒ uaktualnia
z uwzgl´dnieniem Êwiƒ urodzonych lub pad∏ych
od dnia podejrzenia wystàpienia choroby;

2) przeprowadza:

a) dochodzenie epizootyczne,

b)

kontrol´ prawid∏owoÊci oznakowania Êwiƒ
i prowadzenia ksi´gi rejestracji, które sà okre-
Êlone w przepisach o systemie identyfikacji i re-
jestracji zwierzàt;

3) zakazuje:

a) wyprowadzania Êwiƒ z pomieszczeƒ, w których

sà utrzymywane, lub nakazuje ich utrzymywa-
nie w gospodarstwie w miejscu wykluczajàcym
kontakt z pozosta∏ymi Êwiniami i innymi gatun-
kami zwierzàt,

b) wprowadzania do gospodarstwa i wyprowa-

dzania z gospodarstwa Êwiƒ oraz mo˝e zakazaç
wyprowadzania z gospodarstwa innych gatun-
ków zwierzàt;

4) nakazuje:

a)

przeprowadzenie dezynsekcji lub deratyzacji
w gospodarstwie, je˝eli to konieczne,

b) stosowanie przy wejÊciach i wyjÊciach, wjaz-

dach i wyjazdach z gospodarstwa oraz z po-
mieszczeƒ, w których sà utrzymywane Êwinie,
wskazanych przez niego produktów biobój-
czych w rozumieniu przepisów o produktach
biobójczych, zwanych dalej „produktami bio-
bójczymi”,

c)

zachowanie zasad higieny niezb´dnych do

ograniczenia ryzyka rozprzestrzeniania choroby,
w szczególnoÊci odka˝anie ràk i obuwia przez
osoby wchodzàce do gospodarstwa lub z niego
wychodzàce,

d)

czyszczenie i odka˝enie Êrodków transportu
przed opuszczeniem przez nie gospodarstwa.

2. Powiatowy lekarz weterynarii wyra˝a pisemnà

zgod´ na:

1) przemieszczanie osób i Êrodków transportu do go-

spodarstwa oraz z gospodarstwa, w którym sà
utrzymywane Êwinie podejrzane o chorob´ lub za-
ka˝enie;

2) wynoszenie lub wywo˝enie z gospodarstwa zw∏ok

Êwiƒ, mi´sa pozyskanego ze Êwiƒ, wyrobów mi´-
snych pozyskanych ze Êwiƒ, materia∏u biologicz-
nego Êwiƒ, pasz, produktów ubocznych pochodze-
nia zwierz´cego oraz nawozów naturalnych w ro-
zumieniu przepisów o nawozach i nawo˝eniu, któ-
re mog∏yby przenieÊç wirusa choroby.

3. Niedopuszczalne jest wynoszenie lub wywo˝e-

nie z gospodarstwa mi´sa pozyskanego ze Êwiƒ oraz
wyrobów mi´snych pozyskanych ze Êwiƒ, podejrza-

nych o chorob´ lub zaka˝enie, w celu wprowadzania
na rynek, a tak˝e materia∏u biologicznego Êwiƒ podej-
rzanych o chorob´ lub zaka˝enie, w celu umieszczania
na rynku.

4. Ârodki, o których mowa w ust. 1—3, stosuje si´

do dnia wykluczenia choroby przez powiatowego le-
karza weterynarii.

5. Je˝eli wymaga tego sytuacja epizootyczna,

w szczególnoÊci gdy gospodarstwo jest po∏o˝one na
obszarze o wysokim zag´szczeniu Êwiƒ, powiatowy le-
karz weterynarii:

1) mo˝e zastosowaç Êrodki okreÊlone w § 4 w ca∏ym

gospodarstwie albo w cz´Êci gospodarstwa, gdzie
jest utrzymywane stado, w którym znajdujà si´
Êwinie podejrzane o chorob´ lub zaka˝enie, je˝eli
stado to jest utrzymywane w ca∏kowitej izolacji od
innych stad Êwiƒ w gospodarstwie;

2)

pobiera, zgodnie z

instrukcjà diagnostycznà,

w przypadku, o którym mowa w pkt 1, reprezenta-
tywnà liczb´ próbek od Êwiƒ zabitych w celu
stwierdzenia albo wykluczenia obecnoÊci wirusa
choroby;

3) mo˝e tymczasowo okreÊliç obszar zagro˝ony wo-

kó∏ gospodarstwa i w tym obszarze zastosowaç
niektóre albo wszystkie Êrodki, o których mowa
w ust. 1 i 2; przepis ust. 3 stosuje si´ odpowiednio.

§ 4. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku

stwierdzenia choroby w gospodarstwie wyznacza je
jako ognisko choroby oraz, poza Êrodkami okreÊlony-
mi w § 3 ust. 1—3, podejmuje dodatkowo nast´pujàce
dzia∏ania:

1) nakazuje i nadzoruje:

a) niezw∏oczne zabicie wszystkich Êwiƒ, w sposób

wykluczajàcy rozprzestrzenianie wirusa choro-
by, w szczególnoÊci podczas transportu i zabija-
nia zwierzàt,

b) pobranie od zabitych Êwiƒ, zgodnie z instrukcjà

diagnostycznà, odpowiedniej liczby próbek,
w celu ustalenia sposobu wprowadzenia wirusa
choroby do gospodarstwa oraz czasu, jaki móg∏
up∏ynàç od dnia jego wprowadzenia do dnia
stwierdzenia choroby,

c) przetworzenie zw∏ok Êwiƒ oraz mi´sa i wyro-

bów mi´snych pozyskanych ze Êwiƒ poddanych
ubojowi w okresie od dnia prawdopodobnego
wprowadzenia wirusa choroby do gospodar-
stwa do dnia stwierdzenia choroby w tym go-
spodarstwie, w sposób okreÊlony w rozporzà-
dzeniu 1774/2002/WE z dnia 3 paêdziernika
2002 r. ustanawiajàcym przepisy sanitarne do-
tyczàce produktów ubocznych pochodzenia
zwierz´cego nieprzeznaczonych do spo˝ycia
przez ludzi (Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2002,
str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne,
rozdz. 3, t. 37, str. 92), zwanym dalej „rozporzà-
dzeniem 1774/2002/WE”,

Dziennik Ustaw Nr 2

— 40 —

Poz. 17

d) zniszczenie:

—

materia∏u biologicznego Êwiƒ, pobranego
w okresie od dnia prawdopodobnego wpro-
wadzenia wirusa choroby do gospodarstwa
do dnia stwierdzenia choroby w tym gospo-
darstwie,

— przedmiotów i substancji, które mog∏y zostaç

ska˝one, w tym pasz, chyba ˝e poddano je
obróbce zapewniajàcej zniszczenie wirusa
choroby,

— przedmiotów jednorazowego u˝ytku, które

mog∏y zostaç ska˝one, w tym wykorzystywa-
nych przy uboju,

e) czyszczenie i odka˝enie, a je˝eli to konieczne —

dezynsekcj´, pomieszczeƒ, w

których by∏y

utrzymywane Êwinie, Êrodków transportu u˝y-
wanych do transportu Êwiƒ lub ich tusz oraz
przedmiotów, sprz´tu, Êció∏ki, obornika i gnojo-
wicy, które mog∏y zostaç ska˝one;

2) wysy∏a próbki, pobrane zgodnie z instrukcjà dia-

gnostycznà, do badaƒ laboratoryjnych w celu
okreÊlenia typu genetycznego wirusa choroby —
w przypadku ogniska pierwotnego choroby.

§ 5. 1. Powiatowy lekarz weterynarii mo˝e odstàpiç

od stosowania Êrodków, o których mowa w § 4 pkt 1:

1) lit. a i lit. d tiret pierwsze, je˝eli chorob´ stwierdzo-

no w laboratorium, ogrodzie zoologicznym, rezer-
wacie przyrody lub na ogrodzonym obszarze, na
którym sà utrzymywane Êwinie na potrzeby pro-
wadzenia podstawowych lub stosowanych badaƒ
naukowych lub do celów zwiàzanych z ochronà
gatunków lub rzadkich ras hodowlanych;

2) lit. a, je˝eli gospodarstwo sk∏ada si´ co najmniej

z dwóch stad Êwiƒ, w stosunku do stad, w których
nie podejrzewa si´ wystàpienia ani nie stwierdzo-
no choroby, w celu umo˝liwienia zakoƒczenia tu-
czu Êwiƒ w tych stadach.

2. Warunkiem odstàpienia od zabicia wszystkich

Êwiƒ w stadach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest ich
utrzymywanie w ca∏kowitej izolacji od innych stad
Êwiƒ w gospodarstwie, a zw∏aszcza zapewnienie od-
r´bnej obs∏ugi, oddzielnych pomieszczeƒ, ich wyposa-
˝enia oraz sprz´tu u˝ywanego przy utrzymywaniu
Êwiƒ, w szczególnoÊci do karmienia i pojenia.

3. Powiatowy lekarz weterynarii:

1)

okreÊla sposób post´powania w przypadkach,
o których mowa w ust. 1;

2) niezw∏ocznie przekazuje wojewódzkiemu lekarzo-

wi weterynarii informacj´ o wystàpieniu przypad-
ków, o których mowa w ust. 1.

4. Wojewódzki lekarz weterynarii po otrzymaniu

informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 2, powiadamia
o tym niezw∏ocznie G∏ównego Lekarza Weterynarii.

5. G∏ówny Lekarz Weterynarii niezw∏ocznie powia-

damia Komisj´ Europejskà o wystàpieniu przypad-
ków, o których mowa w ust. 1.

§ 6. 1. W gospodarstwach uznanych w wyniku do-

chodzenia epizootycznego za gospodarstwa kontakto-
we, powiatowy lekarz weterynarii:

1) pobiera, zgodnie z instrukcjà diagnostycznà, prób-

ki od Êwiƒ zabitych, w celu stwierdzenia albo wy-
kluczenia choroby;

2) stosuje Êrodki, o których mowa w:

a) § 3 — do dnia wykluczenia choroby,

b) § 4, je˝eli wymaga tego sytuacja epizootyczna,

w tym pobiera odpowiednià liczb´ próbek do
badaƒ laboratoryjnych w celu stwierdzenia albo
wykluczenia obecnoÊci wirusa choroby w go-
spodarstwie kontaktowym.

2. Kryteria oraz czynniki ryzyka, które sà uwzgl´d-

niane przez powiatowego lekarza weterynarii przy po-
dejmowaniu decyzji o zabiciu Êwiƒ w gospodarstwach
kontaktowych, sà okreÊlone w za∏àczniku nr 1 do roz-
porzàdzenia.

§ 7. 1. Je˝eli wyniki dochodzenia epizootycznego

wskazujà, ˝e choroba mog∏a zostaç przeniesiona z lub
do gospodarstw po∏o˝onych w innych paƒstwach
cz∏onkowskich Unii Europejskiej, powiatowy lekarz
weterynarii niezw∏ocznie przekazuje t´ informacj´ wo-
jewódzkiemu lekarzowi weterynarii.

2. Wojewódzki lekarz weterynarii po otrzymaniu

informacji, o której mowa w ust. 1, powiadamia o tym
niezw∏ocznie G∏ównego Lekarza Weterynarii.

3. G∏ówny Lekarz Weterynarii niezw∏ocznie powia-

damia o sytuacji, o której mowa w ust. 1, Komisj´ Eu-
ropejskà oraz w∏aÊciwe organy paƒstw cz∏onkowskich
Unii Europejskiej, z których lub do których mog∏a zo-
staç przeniesiona choroba.

§ 8. 1. Powiatowy lekarz weterynarii, wojewoda al-

bo minister w∏aÊciwy do spraw rolnictwa, w przypad-
ku wyznaczenia ogniska choroby, okreÊla obszar:

1) zapowietrzony, o promieniu co najmniej 3 km wo-

kó∏ ogniska choroby;

2) zagro˝ony, o promieniu co najmniej 10 km wokó∏

ogniska choroby.

2. Obszar zapowietrzony i zagro˝ony okreÊla si´,

uwzgl´dniajàc:

1) wyniki dochodzenia epizootycznego;

2) warunki geograficzne, bioràc pod uwag´ granice

naturalne lub sztuczne;

3) lokalizacj´ i odleg∏oÊci pomi´dzy gospodarstwa-

mi, w których sà utrzymywane Êwinie;

4) drogi przemieszczania Êwiƒ;

Dziennik Ustaw Nr 2

— 41 —

Poz. 17

5) lokalizacj´ rzeêni oraz miejsc, w których Êwinie

mogà byç zabijane lub poddawane ubojowi;

6) Êrodki transportu i sprz´t wykorzystywany do

przemieszczenia Êwiƒ w tych obszarach, w szcze-
gólnoÊci transportowanych do rzeêni, oraz liczb´
osób nadzorujàcych to przemieszczenie.

3. Je˝eli przy okreÊlaniu obszaru zapowietrzonego

lub zagro˝onego obszar ten przekracza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i obejmuje terytorium inne-
go paƒstwa cz∏onkowskiego Unii Europejskiej, G∏ów-
ny Lekarz Weterynarii wspó∏pracuje z w∏aÊciwymi or-
ganami tego paƒstwa w celu okreÊlenia tego obszaru.

4. Powiatowy lekarz weterynarii, wojewoda albo

minister w∏aÊciwy do spraw rolnictwa podaje do pu-
blicznej wiadomoÊci w Êrodkach masowego przekazu
lub w inny zwyczajowo przyj´ty sposób na danym te-
renie informacj´ o ograniczeniach i zagro˝eniach
zwiàzanych z wystàpieniem choroby.

§ 9. 1. Powiatowy lekarz weterynarii sporzàdza nie-

zw∏ocznie w obszarze zapowietrzonym spis wszyst-
kich gospodarstw, w których sà utrzymywane Êwinie.

2. Powiatowy lekarz weterynarii w terminie 7 dni

od dnia okreÊlenia obszaru zapowietrzonego:

1) przeprowadza badanie kliniczne wszystkich Êwiƒ

utrzymywanych w gospodarstwach obj´tych spi-
sem;

2) kontroluje prawid∏owoÊç oznakowania Êwiƒ i pro-

wadzenia ksi´gi rejestracji.

§ 10. 1. W obszarze zapowietrzonym powiatowy le-

karz weterynarii:

1) zakazuje:

a) wywo˝enia Êwiƒ oraz materia∏u biologicznego

Êwiƒ z gospodarstwa,

b) transportu Êwiƒ po drogach publicznych lub

prywatnych, z wy∏àczeniem dróg w gospodar-
stwie, je˝eli jest to konieczne;

2) nakazuje:

a) niezw∏oczne czyszczenie i odka˝enie Êrodków

transportu oraz sprz´tu u˝ywanego do trans-
portu:

— zwierzàt,

— tusz i zw∏ok zwierzàt,

— pasz,

— nawozów naturalnych w rozumieniu przepi-

sów o nawozach i nawo˝eniu,

— Êció∏ki,

— przedmiotów,

które mog∏y zostaç ska˝one wirusem choroby,

b)

zachowanie zasad higieny niezb´dnych do
ograniczenia ryzyka rozprzestrzeniania choroby,
w szczególnoÊci odka˝anie ràk i obuwia przez

osoby wchodzàce do gospodarstwa lub z niego
wychodzàce,

c) niezw∏oczne powiadamianie go przez posiada-

czy Êwiƒ o wszystkich przypadkach padni´cia
Êwiƒ lub wystàpienia choroby w gospodar-
stwie.

2. Powiatowy lekarz weterynarii wyra˝a pisemnà

zgod´ na:

1) wprowadzanie do gospodarstwa lub wyprowadza-

nie z gospodarstwa zwierzàt z gatunków innych ni˝
Êwinie;

2) ponowne u˝ycie Êrodka transportu po sprawdzeniu,

˝e czynnoÊci, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a,
zosta∏y przeprowadzone w sposób prawid∏owy.

3. Przepisu ust. 1 pkt 1 lit. b nie stosuje si´ do dro-

gowego lub kolejowego transportu Êwiƒ bez roz∏a-
dunku lub postojów w obszarze zapowietrzonym,
a tak˝e do transportu Êwiƒ pochodzàcych spoza ob-
szaru zapowietrzonego, przewo˝onych w celu nie-
zw∏ocznego poddania ich ubojowi w rzeêni znajdujà-
cej si´ w tym obszarze.

4. Powiatowy lekarz weterynarii, po up∏ywie 30 dni

od dnia zakoƒczenia wst´pnego czyszczenia i odka˝a-
nia we wszystkich ogniskach choroby, mo˝e odstàpiç
od zakazu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, i wyra-
ziç zgod´ na wywóz Êwiƒ z gospodarstwa bezpoÊred-
nio do:

1) wyznaczonej przez niego rzeêni, w celu niezw∏ocz-

nego poddania ich ubojowi, przy czym, je˝eli jest
to mo˝liwe — do rzeêni znajdujàcej si´ w obszarze
zapowietrzonym lub zagro˝onym; tusze Êwiƒ prze-
twarza si´ pod nadzorem powiatowego lekarza
weterynarii;

2)

zak∏adu prowadzàcego dzia∏alnoÊç w zakresie
przetwarzania, wykorzystywania lub usuwania
produktów ubocznych pochodzenia zwierz´cego,
w celu niezw∏ocznego zabicia tych Êwiƒ; zw∏oki
Êwiƒ przetwarza si´ pod nadzorem powiatowego
lekarza weterynarii;

3) innych miejsc znajdujàcych si´ w obszarze zapo-

wietrzonym, je˝eli jest to konieczne; przepisy § 5
ust. 3 pkt 2 oraz ust. 4 i 5 stosuje si´ odpowiednio.

5. Powiatowy lekarz weterynarii mo˝e wyraziç zgo-

d´, o której mowa w ust. 4, je˝eli:

1) przeprowadzi∏ w gospodarstwie badanie kliniczne

Êwiƒ, w tym wszystkich Êwiƒ, które majà byç wy-
wiezione, obejmujàce zw∏aszcza dokonanie po-
miaru temperatury ich cia∏a, oraz stwierdzi∏ prawi-
d∏owe oznakowanie Êwiƒ i prowadzenie ksi´gi re-
jestracji;

2) pobra∏ od Êwiƒ przeznaczonych do uboju lub zabi-

cia, zgodnie z instrukcjà diagnostycznà, próbki do
badaƒ w celu wykrycia albo wykluczenia choroby;

Dziennik Ustaw Nr 2

— 42 —

Poz. 17

3) na podstawie badaƒ, o których mowa w pkt 1 i 2,

nie stwierdzi∏ choroby.

6. Je˝eli powiatowy lekarz weterynarii wyrazi∏ zgo-

d´, o której mowa w ust. 4:

1) Êwinie przewozi si´ w zaplombowanych przez tego

lekarza Êrodkach transportu;

2)

po zakoƒczeniu transportu Êrodki transportu
i sprz´t u˝yty do transportu Êwiƒ niezw∏ocznie czy-
Êci si´ i odka˝a.

7. Je˝eli powiatowy lekarz weterynarii wyrazi∏ zgo-

d´, o której mowa w ust. 4 pkt 1:

1) lekarz ten informuje powiatowego lekarza wetery-

narii, w∏aÊciwego ze wzgl´du na miejsce po∏o˝enia
rzeêni, o planowanym terminie przywozu Êwiƒ;

2) powiatowy lekarz weterynarii, w∏aÊciwy ze wzgl´-

du na miejsce po∏o˝enia rzeêni, informuje tego le-
karza o przywozie Êwiƒ do rzeêni.

8. W rzeêni:

1) Êwinie, o których mowa w ust. 4 pkt 1, sà przetrzy-

mywane i poddawane ubojowi oddzielnie od in-
nych Êwiƒ;

2) urz´dowy lekarz weterynarii przeprowadza bada-

nie przed- i poubojowe, ze szczególnym uwzgl´d-
nieniem wyst´powania objawów klinicznych lub
zmian patologicznych wskazujàcych na chorob´.

9. Mi´so pozyskane ze Êwiƒ, o których mowa

w ust. 4 pkt 1, jest:

1)

znakowane znakiem okreÊlonym w przepisach
o produkcji produktów pochodzenia zwierz´cego
wyprodukowanych na obszarach podlegajàcych
ograniczeniom;

2) przetwarzane w zak∏adzie wyznaczonym przez po-

wiatowego lekarza weterynarii, w sposób okreÊlo-
ny w przepisach, o których mowa w pkt 1;

3) przewo˝one w Êrodkach transportu zaplombowa-

nych przez powiatowego lekarza weterynarii,
w przypadku transportu do zak∏adu, o którym mo-
wa w pkt 2.

§ 11. Je˝eli Êrodki, o których mowa w § 10 ust. 1

i 2, sà utrzymywane powy˝ej 30 dni z powodu wystà-
pienia kolejnych ognisk choroby lub je˝eli jest to uza-
sadnione dobrostanem zwierzàt lub problemami
w utrzymywaniu Êwiƒ, powiatowy lekarz weterynarii,
na wniosek posiadacza Êwiƒ, mo˝e wyraziç zgod´ na
wywóz Êwiƒ z gospodarstwa bezpoÊrednio do:

1) wyznaczonej przez niego rzeêni, w celu niezw∏ocz-

nego poddania ich ubojowi, przy czym, je˝eli jest
to mo˝liwe — do rzeêni znajdujàcej si´ w obszarze
zapowietrzonym lub zagro˝onym; tusze Êwiƒ prze-
twarza si´ pod nadzorem powiatowego lekarza
weterynarii, w sposób okreÊlony w przepisach
o produkcji produktów pochodzenia zwierz´cego

wyprodukowanych na obszarach podlegajàcych
ograniczeniom;

2)

zak∏adu prowadzàcego dzia∏alnoÊç w zakresie
przetwarzania, wykorzystywania lub usuwania
produktów ubocznych pochodzenia zwierz´cego,
w celu niezw∏ocznego zabicia tych Êwiƒ; zw∏oki
Êwiƒ przetwarza si´ w sposób okreÊlony w rozpo-
rzàdzeniu 1774/2002/WE;

3) innych miejsc znajdujàcych si´ w obszarze zapo-

wietrzonym; przepisy § 5 ust. 3 pkt 2 oraz ust. 4 i 5
stosuje si´ odpowiednio.

§ 12. 1. Przepisy § 10 i 11 stosuje si´ w obszarze za-

powietrzonym, co najmniej do dnia:

1) zakoƒczenia czyszczenia i odka˝ania przeprowa-

dzonego we wszystkich ogniskach choroby;

2) uzyskania u Êwiƒ we wszystkich gospodarstwach

wyników badaƒ klinicznych i laboratoryjnych, prze-
prowadzonych zgodnie z instrukcjà diagnostycznà,
wykluczajàcych zaka˝enie wirusem choroby.

2. Badania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przepro-

wadza si´ po up∏ywie 30 dni od dnia zakoƒczenia
wst´pnego czyszczenia i odka˝ania we wszystkich
ogniskach choroby.

§ 13. 1. W obszarze zagro˝onym:

1) sporzàdza si´ spis wszystkich gospodarstw, w któ-

rych sà utrzymywane Êwinie;

2) Êrodki okreÊlone w § 10 ust. 1 i ust. 3—9 stosuje

si´ odpowiednio, co najmniej do dnia:

a) zakoƒczenia czyszczenia i odka˝ania przeprowa-

dzanego we wszystkich ogniskach choroby,

b) uzyskania u Êwiƒ we wszystkich gospodar-

stwach wyników badaƒ klinicznych i laborato-
ryjnych, przeprowadzonych zgodnie z instruk-
cjà diagnostycznà, wykluczajàcych zaka˝enie
wirusem choroby.

2. Powiatowy lekarz weterynarii wyra˝a zgod´ na

przywo˝enie do gospodarstwa lub wywo˝enie z go-
spodarstwa zwierzàt z gatunków innych ni˝ Êwinie
w terminie 7 dni od dnia okreÊlenia obszaru zagro˝o-
nego.

3. W obszarze zagro˝onym termin, o którym mowa

w:

1) § 10 ust. 4 — wynosi 21 dni;

2) § 12 ust. 2 — wynosi 20 dni.

§ 14. 1. CzynnoÊci zwiàzane z zabijaniem Êwiƒ

przeprowadza si´ pod nadzorem powiatowego lekarza
weterynarii w sposób wykluczajàcy przetrwanie i roz-
przestrzenianie wirusa choroby, a czynnoÊci zwiàzane
z czyszczeniem, odka˝aniem, dezynsekcjà i deratyza-
cjà przeprowadza si´ ponadto zgodnie z wytycznymi
powiatowego lekarza weterynarii.

Dziennik Ustaw Nr 2

— 43 —

Poz. 17

2. Warunki i sposoby przeprowadzania czyszczenia

i odka˝ania sà okreÊlone w za∏àczniku nr 2 do rozpo-
rzàdzenia.

§ 15. 1. Ponowne umieszczanie Êwiƒ w gospodar-

stwie, wyznaczonym przez powiatowego lekarza wete-
rynarii jako ognisko choroby, które mo˝e nastàpiç po
up∏ywie 30 dni od dnia zakoƒczenia czyszczenia i od-
ka˝ania w tym gospodarstwie, odbywa si´ pod nadzo-
rem powiatowego lekarza weterynarii.

2. Ponowne umieszczanie Êwiƒ w gospodarstwie,

wyznaczonym przez powiatowego lekarza weterynarii
jako ognisko choroby, w którym Êwinie sà utrzymywa-
ne na otwartym terenie, rozpoczyna si´ od wprowa-
dzenia Êwiƒ, które zosta∏y zbadane i nie wykryto
u nich obecnoÊci przeciwcia∏ przeciwko wirusowi cho-
roby, lub pochodzàcych z gospodarstw nieobj´tych
ograniczeniami zwiàzanymi z chorobà.

3. Powiatowy lekarz weterynarii, po up∏ywie 40 dni

od dnia wprowadzenia do gospodarstwa Êwiƒ, o któ-
rych mowa w ust. 2, pobiera od tych Êwiƒ, zgodnie
z instrukcjà diagnostycznà, próbki do badaƒ serolo-
gicznych majàcych na celu stwierdzenie albo wyklu-
czenie obecnoÊci przeciwcia∏ przeciwko wirusowi cho-
roby.

4. Pe∏ne ponowne umieszczenie Êwiƒ w gospodar-

stwie, o którym mowa w ust. 2, jest dopuszczalne
w przypadku, gdy badania, o których mowa w ust. 3,
nie wykaza∏y u ˝adnej ze Êwiƒ obecnoÊci przeciwcia∏
przeciwko wirusowi choroby.

5. Ponowne umieszczanie Êwiƒ w gospodarstwie

innym ni˝ gospodarstwo, o którym mowa w ust. 2:

1) przeprowadza si´ w sposób okreÊlony w ust. 2—4

albo

2) polega na ca∏kowitym odnowieniu stada z zacho-

waniem nast´pujàcych warunków:

a) wszystkie Êwinie sà przywo˝one, w okresie

20 dni od dnia zakoƒczenia czyszczenia i odka-
˝ania w tym gospodarstwie, z gospodarstw nie-
obj´tych ograniczeniami zwiàzanymi z chorobà,

b) po up∏ywie 40 dni od dnia ostatniego wprowa-

dzenia Êwiƒ, o których mowa w lit. a, powiato-
wy lekarz weterynarii pobiera od tych Êwiƒ,
zgodnie z instrukcjà diagnostycznà, próbki do
badaƒ serologicznych majàcych na celu stwier-
dzenie albo wykluczenie obecnoÊci przeciwcia∏
przeciwko wirusowi choroby.

6. Niedopuszczalne jest przemieszczanie Êwiƒ po-

za gospodarstwo, o którym mowa w ust. 2 i 5, przed
uzyskaniem wyników badaƒ serologicznych, wyklu-
czajàcych obecnoÊç przeciwcia∏ przeciwko wirusowi
choroby.

7. Powiatowy lekarz weterynarii, uwzgl´dniajàc sy-

tuacj´ epizootycznà, mo˝e wyraziç zgod´ na inny spo-
sób umieszczania Êwiƒ w gospodarstwie, wyznaczo-
nym jako ognisko choroby, je˝eli up∏yn´∏o 6 miesi´cy

od dnia zakoƒczenia czyszczenia i odka˝ania w tym
gospodarstwie.

§ 16. 1. Przepisów § 3—7 i 9—15 nie stosuje si´ do

przypadków podejrzenia lub stwierdzenia choroby
w rzeêni lub w Êrodkach transportu.

2. Przepisów § 3—15 nie stosuje si´ do przypad-

ków podejrzenia lub stwierdzenia choroby u dzików.

§ 17. 1. W przypadku podejrzenia wystàpienia cho-

roby w rzeêni lub Êrodkach transportu, powiatowy le-
karz weterynarii podejmuje niezw∏ocznie, zgodnie z in-
strukcjà diagnostycznà, czynnoÊci majàce na celu wy-
krycie albo wykluczenie choroby.

2. W przypadku stwierdzenia choroby w rzeêni lub

w Êrodkach transportu, powiatowy lekarz weterynarii:

1) nakazuje i nadzoruje:

a) niezw∏oczne zabicie wszystkich Êwiƒ znajdujà-

cych si´ na terenie rzeêni lub w Êrodkach trans-
portu,

b) przetworzenie, w sposób okreÊlony w rozporzà-

dzeniu 1774/2002/WE, tusz, zw∏ok, mi´sa i pro-
duktów ubocznych:

— pozyskanych ze Êwiƒ podejrzanych o choro-

b´ lub zaka˝enie, chorych lub zaka˝onych,

— ska˝onych lub podejrzanych o ska˝enie,

c) czyszczenie i odka˝enie budynków, sprz´tu i wy-

posa˝enia oraz Êrodków transportu;

2) przeprowadza dochodzenie epizootyczne;

3) poddaje izolat wirusa choroby badaniom laborato-

ryjnym, zgodnie z instrukcjà diagnostycznà, w ce-
lu okreÊlenia typu genetycznego wirusa choroby;

4) zakazuje wprowadzenia do rzeêni lub Êrodków

transportu zwierzàt przeznaczonych do uboju lub
ich transportu, przed up∏ywem co najmniej 24 go-
dzin od zakoƒczenia czyszczenia i odka˝ania.

3. Przepisy § 6, w przypadku stwierdzenia choroby

w rzeêni lub w Êrodkach transportu, stosuje si´ w go-
spodarstwach:

1) z których pochodzà:

a) Êwinie podejrzane o chorob´ lub zaka˝enie,

chore lub zaka˝one,

b) tusze i zw∏oki Êwiƒ, o których mowa w lit. a,

c) ska˝one tusze Êwiƒ,

2) kontaktowych w stosunku do gospodarstw, o któ-

rych mowa w pkt 1

— chyba ˝e na podstawie dochodzenia epizootyczne-
go powiatowy lekarz weterynarii stwierdzi koniecz-
noÊç zastosowania innych Êrodków.

§ 18. 1. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzyma-

niu zawiadomienia o podejrzeniu choroby u dzików
niezw∏ocznie:

Dziennik Ustaw Nr 2

— 44 —

Poz. 17

1) powiadamia posiadaczy Êwiƒ i myÊliwych o podej-

rzeniu choroby u dzików;

2) podejmuje czynnoÊci majàce na celu wykrycie al-

bo wykluczenie choroby, w szczególnoÊci przepro-
wadza badanie poubojowe lub sekcyjne odstrzelo-
nych lub pad∏ych dzików oraz przesy∏a do badaƒ
laboratoryjnych próbki pobrane ze wszystkich od-
strzelonych lub pad∏ych dzików.

2. Powiatowy lekarz weterynarii po stwierdzeniu

choroby u dzików na obszarze, na którym nie stosuje
si´ Êrodków zwalczania choroby u dzików, podejmuje
niezw∏ocznie nast´pujàce czynnoÊci:

1) zwraca si´, za poÊrednictwem wojewódzkiego le-

karza weterynarii, z pisemnà proÊbà do G∏ównego
Lekarza Weterynarii, o zwo∏anie posiedzenia Rady
Sanitarno-Epizootycznej;

2) wyznacza ognisko choroby oraz okreÊla obszar, na

którym po stwierdzeniu jednego albo wi´kszej licz-
by przypadków choroby stosuje si´ Êrodki zwal-
czania choroby okreÊlone w ust. 4 i 5 lub w § 19.

3. Obszar, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, okreÊla

si´, uwzgl´dniajàc:

1) wyniki przeprowadzonego dochodzenia epizootycz-

nego;

2) wielkoÊç populacji dzików na danym obszarze;

3) geograficzne rozprzestrzenienie choroby;

4) drogi przemieszczania dzików oraz istnienie natu-

ralnych lub sztucznych barier dla przemieszczania
si´ dzików.

4. Powiatowy lekarz weterynarii w obszarze, o któ-

rym mowa w ust. 2 pkt 2:

1) przeprowadza badania wszystkich Êwiƒ chorych

oraz pad∏ych;

2) przeprowadza, zgodnie z instrukcjà diagnostycznà,

badania wszystkich dzików odstrzelonych lub pa-
d∏ych, w celu wykrycia albo wykluczenia choroby;

3) wysy∏a próbki pobrane, zgodnie z instrukcjà dia-

gnostycznà, od Êwiƒ lub dzików do badaƒ labora-
toryjnych, w celu okreÊlenia typu genetycznego
wirusa choroby;

4) nakazuje:

a) posiadaczom Êwiƒ sporzàdzenie oraz uaktual-

nianie spisu wszystkich Êwiƒ w gospodarstwie,
z okreÊleniem kategorii wiekowych i hodowla-
nych tych Êwiƒ, który jest udost´pniany do
wglàdu powiatowemu lekarzowi weterynarii;
w gospodarstwach, w których Êwinie sà utrzy-
mywane na otwartym terenie, pierwszy spis
mo˝e byç sporzàdzony na podstawie danych
szacunkowych,

b) u˝ywanie wskazanych przez niego produktów

biobójczych przy wejÊciach i wyjÊciach, wjaz-

dach i wyjazdach z gospodarstwa oraz z po-
mieszczeƒ, w których sà utrzymywane Êwinie,

c) osobom majàcym kontakt z dzikami zachowanie

zasad higieny niezb´dnych do ograniczenia ry-
zyka rozprzestrzeniania choroby, w szczególno-
Êci odka˝anie ràk i obuwia,

d) przetworzenie, w sposób okreÊlony w rozporzà-

dzeniu 1774/2002/WE, zw∏ok, tusz oraz mi´sa
pozyskanego ze Êwiƒ lub dzików, u których wy-
niki badaƒ, o których mowa w pkt 3, wykaza∏y
zaka˝enie wirusem choroby,

e) przetworzenie, w sposób okreÊlony w rozporzà-

dzeniu 1774/2002/WE, produktów ubocznych
pochodzàcych od Êwiƒ lub dzików;

5) zakazuje:

a) wyprowadzania Êwiƒ z pomieszczeƒ, w których

sà utrzymywane, lub nakazuje utrzymywanie
ich w miejscu wykluczajàcym bezpoÊredni lub
poÊredni kontakt z dzikami,

b) przywo˝enia i wywo˝enia, bez uzyskania jego

zgody, Êwiƒ z gospodarstwa,

c) wnoszenia i wwo˝enia do gospodarstwa tusz

i zw∏ok dzików oraz ich cz´Êci, a tak˝e materia-
∏ów lub przedmiotów, które mog∏y zostaç ska˝o-
ne wirusem choroby,

d) wprowadzania Êwiƒ na rynek oraz umieszczania

materia∏u biologicznego Êwiƒ na rynku,

e) wprowadzania mi´sa dzików na rynek, w przy-

padku gdy badania, o których mowa w pkt 2,
wykluczà obecnoÊç wirusa choroby,

f) wst´pu osobom majàcym kontakt z dzikami do

gospodarstw, w których sà utrzymywane Êwi-
nie.

5. G∏ówny Lekarz Weterynarii wspó∏pracuje z w∏a-

Êciwymi organami paƒstw cz∏onkowskich Unii Euro-
pejskiej w celu okreÊlenia Êrodków zwalczania choro-
by, je˝eli zostanie ona stwierdzona na terytorium paƒ-
stwa cz∏onkowskiego Unii Europejskiej graniczàcego
z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 19. 1. G∏ówny Lekarz Weterynarii w terminie

90 dni od dnia stwierdzenia choroby u dzików na ob-
szarze, na którym nie stosuje si´ Êrodków zwalczania
choroby u dzików, przedstawia Komisji Europejskiej do
zatwierdzenia plan Êrodków stosowanych przy zwal-
czaniu choroby na obszarze, o którym mowa w § 18
ust. 2 pkt 2, w tym w gospodarstwach znajdujàcych si´
na tym obszarze, zwany dalej „planem zwalczania”.

2. Ârodki zawarte w planie zwalczania sà stosowa-

ne zamiast Êrodków okreÊlonych w § 18 od dnia,
w którym plan zwalczania zosta∏ zatwierdzony przez
Komisj´ Europejskà.

3. G∏ówny Lekarz Weterynarii podaje do publicznej

wiadomoÊci w Êrodkach masowego przekazu informa-
cj´ o zatwierdzeniu przez Komisj´ Europejskà planu
zwalczania.

Dziennik Ustaw Nr 2

— 45 —

Poz. 17

4. Plan zwalczania zawiera zw∏aszcza informacje o:

1)

wynikach przeprowadzonego dochodzenia epi-
zootycznego oraz badaƒ, o których mowa w § 18
ust. 4 pkt 1—3;

2) geograficznym rozprzestrzenieniu choroby;

3) obszarze, o którym mowa w § 18 ust. 2 pkt 2;

4) organizacji wspó∏pracy mi´dzy biologami, myÊli-

wymi, organizacjami ∏owieckimi, s∏u˝bami ochro-
ny przyrody i s∏u˝bami weterynaryjnymi w zakre-
sie zdrowia publicznego i zdrowia zwierzàt;

5) akcji informacyjnej prowadzonej przez organy In-

spekcji Weterynaryjnej w celu zapoznania myÊli-
wych ze Êrodkami, okreÊlonymi w planie zwalcza-
nia, jakie powinni stosowaç;

6) sposobach ustalania liczby i lokalizacji metapopu-

lacji dzików na obszarze i wokó∏ obszaru, o którym
mowa w § 18 ust. 2 pkt 2;

7)

szacunkowej liczbie dzików oraz wielkoÊci ich
metapopulacji na obszarze i wokó∏ obszaru, o któ-
rym mowa w § 18 ust. 2 pkt 2;

8) skali zaka˝enia wirusem choroby populacji dzików

ustalonej na podstawie:

a) badaƒ, w tym badaƒ laboratoryjnych, dzików

odstrzelonych lub pad∏ych,

b) dochodzenia epizootycznego, z uwzgl´dnie-

niem podzia∏u na kategorie wiekowe dzików;

9) Êrodkach podj´tych w celu ograniczenia:

a) rozprzestrzeniania choroby zwiàzanego z prze-

mieszczaniem dzików oraz kontaktami mi´dzy
metapopulacjami dzików, w tym zakazie polo-
waƒ na dziki,

b) cz´Êci populacji dzików, która nie ma odporno-

Êci na wirusa choroby, w szczególnoÊci war-
chlaków;

10) Êrodkach, jakie powinni stosowaç myÊliwi, aby

uniknàç rozprzestrzeniania choroby;

11) sposobie post´powania z odstrzelonymi lub pa-

d∏ymi dzikami, w tym:

a) przetworzeniu, w sposób okreÊlony w rozporzà-

dzeniu 1774/2002/WE:

— zw∏ok, tusz oraz mi´sa pozyskanego z dzi-

ków, u których wyniki badaƒ przeprowadzo-
nych przez powiatowego lekarza weterynarii,
zgodnie z instrukcjà diagnostycznà, wykaza∏y
obecnoÊç wirusa choroby,

— produktów ubocznych pochodzàcych z dzi-

ków,

b) zakazie wprowadzania mi´sa dzików na rynek,

w przypadku gdy wyniki badaƒ, o których mo-
wa w lit. a tiret pierwsze, wykluczy∏y obecnoÊç
wirusa choroby;

12)

dochodzeniu epizootycznym przeprowadzanym
w odniesieniu do ka˝dego odstrzelonego lub pa-
d∏ego dzika, które pozwoli na ustalenie co naj-
mniej:

a) obszaru, w którym dzik zosta∏ odstrzelony lub

pad∏,

b) daty odstrzelenia lub znalezienia pad∏ego dzika,

c) osoby, która odstrzeli∏a lub znalaz∏a pad∏ego

dzika,

d) wieku i p∏ci dzika,

e) objawów przed odstrzeleniem — w przypadku

odstrzelenia dzika,

f) stanu zw∏ok — w przypadku znalezienia pad∏e-

go dzika,

g) obecnoÊci wirusa choroby, na podstawie wyni-

ków badaƒ laboratoryjnych;

13) przeprowadzanych kontrolach i Êrodkach stosowa-

nych w gospodarstwach znajdujàcych si´ na ob-
szarze lub, je˝eli to konieczne, wokó∏ obszaru,
o którym mowa w § 18 ust. 2 pkt 2, w tym:

a) kontroli przemieszczania zwierzàt na tym obsza-

rze, z tego i do tego obszaru,

b) zakazie przemieszczania Êwiƒ oraz materia∏u

biologicznego Êwiƒ z tego obszaru, w celu
umieszczania na rynku;

14) okolicznoÊciach uzasadniajàcych uchylenie Êrod-

ków majàcych na celu zwalczanie choroby na ob-
szarze, o którym mowa w § 18 ust. 2 pkt 2, oraz
w gospodarstwach znajdujàcych si´ na tym obsza-
rze;

15) podmiocie odpowiedzialnym za nadzór i koordy-

nacj´ realizacji planu zwalczania;

16) sposobie dokonywania przez Rad´ Sanitarno-Epi-

zootycznà regularnej oceny wyników realizacji pla-
nu zwalczania;

17)

Êrodkach podj´tych po up∏ywie co najmniej
12 miesi´cy od dnia stwierdzenia ostatniego przy-
padku choroby dzików na obszarze, o którym mo-
wa w § 18 ust. 2 pkt 2, majàcych na celu ocen´
skutecznoÊci zwalczenia choroby.

5. Ârodki, o których mowa w ust. 4 pkt 17, polega-

jàce na zastosowaniu zw∏aszcza Êrodków okreÊlonych
w ust. 4 pkt 8, 11 i 12, sà stosowane co najmniej przez
12 miesi´cy.

6. Zmiany lub uzupe∏nienia dokonywane w planie

zwalczania sà zatwierdzane przez Komisj´ Europejskà.

7. G∏ówny Lekarz Weterynarii przesy∏a do Komisji

Europejskiej i innych paƒstw cz∏onkowskich Unii Eu-
ropejskiej, co 6 miesi´cy, sprawozdanie o sytuacji
epizootycznej oraz o wynikach realizacji planu zwal-
czania.

Dziennik Ustaw Nr 2

— 46 —

Poz. 17

§ 20. 1. W przypadku stwierdzenia choroby u Êwiƒ

oraz gdy sytuacja epizootyczna wskazuje na zagro˝e-
nie jej rozprzestrzeniania, dopuszcza si´ wprowadze-
nie szczepieƒ interwencyjnych.

2. Kryteria oraz czynniki ryzyka, które sà uwzgl´d-

niane przez G∏ównego Lekarza Weterynarii przy podej-
mowaniu decyzji o wprowadzeniu szczepieƒ interwen-
cyjnych u Êwiƒ, sà okreÊlone w za∏àczniku nr 3 do roz-
porzàdzenia.

§ 21. 1. G∏ówny Lekarz Weterynarii informuje Ko-

misj´ Europejskà o podj´ciu decyzji, o której mowa
w § 20 ust. 2, oraz przedstawia tej Komisji do zatwier-
dzenia plan szczepieƒ interwencyjnych Êwiƒ, który za-
wiera zw∏aszcza informacje o:

1) sytuacji epizootycznej, która doprowadzi∏a do ko-

niecznoÊci wprowadzenia szczepieƒ interwencyj-
nych;

2)

obszarze geograficznym i liczbie gospodarstw,
gdzie sà utrzymywane Êwinie, w których zostanà
wprowadzone szczepienia interwencyjne;

3) szacunkowej liczbie Êwiƒ, które zostanà zaszcze-

pione, z okreÊleniem kategorii wiekowych i ho-
dowlanych tych Êwiƒ;

4) rodzaju szczepionki, jaka ma zostaç u˝yta;

5) czasie trwania szczepieƒ interwencyjnych;

6) sposobie trwa∏ego znakowania oraz rejestracji za-

szczepionych Êwiƒ;

7) szczegó∏owym okreÊleniu warunków przemiesz-

czania Êwiƒ lub produktów z nich pozyskanych;

8) kryteriach, które zosta∏y wzi´te pod uwag´ przy

podejmowaniu decyzji o wprowadzeniu szczepieƒ
interwencyjnych lub Êrodków okreÊlonych w § 4
w gospodarstwach kontaktowych;

9) opisie badaƒ klinicznych i laboratoryjnych prze-

prowadzonych w gospodarstwach obj´tych szcze-
pieniami interwencyjnymi oraz w innych gospo-
darstwach znajdujàcych si´ na obszarze tych
szczepieƒ, zw∏aszcza je˝eli majà zostaç u˝yte szcze-
pionki znakowane.

2. Zmiany lub uzupe∏nienia dokonywane w planie

szczepieƒ interwencyjnych Êwiƒ sà zatwierdzane przez
Komisj´ Europejskà.

§ 22. 1. Na obszarze szczepieƒ interwencyjnych,

oprócz Êrodków stosowanych na obszarach zapowie-
trzonym i zagro˝onym:

1) zakazuje si´:

a) wywo˝enia Êwiƒ z obszaru szczepieƒ interwen-

cyjnych, z wyjàtkiem transportu do:

— wyznaczonej przez powiatowego lekarza we-

terynarii rzeêni znajdujàcej si´ na obszarze
szczepieƒ interwencyjnych lub w pobli˝u te-
go obszaru, w celu niezw∏ocznego poddania

ich ubojowi; tusze Êwiƒ przetwarza si´ pod
nadzorem powiatowego lekarza weterynarii,

— zak∏adu prowadzàcego dzia∏alnoÊç w zakre-

sie przetwarzania, wykorzystywania lub usu-
wania produktów ubocznych pochodzenia
zwierz´cego, w celu niezw∏ocznego zabicia
tych Êwiƒ; zw∏oki Êwiƒ przetwarza si´ pod
nadzorem powiatowego lekarza weterynarii,

b) wyprowadzania z gospodarstwa Êwiƒ, u któ-

rych wyniki badaƒ serologicznych wykaza∏y
obecnoÊç przeciwcia∏ przeciwko wirusowi cho-
roby, z wy∏àczeniem bezpoÊredniego transpor-
tu do rzeêni w celu niezw∏ocznego poddania ich
ubojowi,

c) pobierania materia∏u biologicznego od Êwiƒ,

o których mowa w lit. b,

d) wyprowadzania z gospodarstwa prosiàt pocho-

dzàcych od macior, u których wyniki badaƒ se-
rologicznych wykaza∏y obecnoÊç przeciwcia∏
przeciwko wirusowi choroby, z wyjàtkiem bez-
poÊredniego transportu tych prosiàt do:

— rzeêni w celu niezw∏ocznego poddania ich

ubojowi,

— wyznaczonego przez powiatowego lekarza

weterynarii gospodarstwa, z którego nast´p-
nie zostanà bezpoÊrednio przetransportowa-
ne do rzeêni w celu niezw∏ocznego poddania
ich ubojowi,

— gospodarstwa, po uzyskaniu u nich wyniku

badania serologicznego wykluczajàcego
obecnoÊç przeciwcia∏ przeciwko wirusowi
choroby;

2) przepisy § 10 ust. 9 stosuje si´ odpowiednio;

3) niszczy si´ materia∏ biologiczny Êwiƒ, które majà

byç zaszczepione, pobrany w okresie 30 dni przed
rozpocz´ciem wykonywania szczepieƒ interwen-
cyjnych.

2. Ârodki, o których mowa w ust. 1, stosuje si´ na

obszarze szczepieƒ interwencyjnych przez okres co
najmniej 6 miesi´cy od dnia zakoƒczenia wykonywa-
nia tych szczepieƒ.

3. G∏ówny Lekarz Weterynarii, przed zatwierdze-

niem przez Komisj´ Europejskà planu szczepieƒ inter-
wencyjnych, mo˝e podjàç decyzj´ o wprowadzeniu
szczepieƒ interwencyjnych u Êwiƒ, je˝eli:

1) plan szczepieƒ interwencyjnych:

a) zawiera informacje okreÊlone w § 21,

b) zosta∏ wraz z decyzjà o jego wprowadzeniu

zg∏oszony Komisji Europejskiej przed rozpocz´-
ciem wykonywania szczepieƒ interwencyjnych;

2) wszystkie Êwinie w gospodarstwie, w którym zo-

stanà wprowadzone szczepienia interwencyjne,
zostanà zabite lub poddane ubojowi w zak∏adach,
o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 1 lit. a, niezw∏ocz-
nie po zakoƒczeniu wykonywania szczepieƒ;

Dziennik Ustaw Nr 2

— 47 —

Poz. 17

3) sposób post´powania ze Êwie˝ym mi´sem pozy-

skanym ze Êwiƒ jest zgodny ze sposobem okreÊlo-
nym w § 10 ust. 9.

§ 23. Ârodki, o których mowa w § 22 ust. 1, mogà

zostaç uchylone, gdy:

1) wszystkie Êwinie w gospodarstwach, gdzie wpro-

wadzono szczepienia interwencyjne, zosta∏y zabite
lub poddane ubojowi w zak∏adach, o których mo-
wa w § 22 ust. 1 pkt 1 lit. a;

2) sposób post´powania z mi´sem pozyskanym ze

Êwiƒ szczepionych jest zgodny ze sposobem okre-
Êlonym w § 10 ust. 9;

3) we wszystkich gospodarstwach, w których by∏y

utrzymywane szczepione Êwinie, przeprowadzono
czyszczenie i odka˝anie w sposób okreÊlony w za-
∏àczniku nr 2 do rozporzàdzenia;

4) ponowne umieszczenie Êwiƒ w gospodarstwie,

w którym wprowadzono szczepienia interwencyj-
ne, nastàpi∏o po up∏ywie co najmniej 10 dni od
dnia zakoƒczenia czyszczenia i odka˝ania gospo-
darstwa po zabiciu lub poddaniu ubojowi Êwiƒ;

5) po ponownym umieszczeniu, Êwinie we wszyst-

kich gospodarstwach na obszarze szczepieƒ inter-
wencyjnych zosta∏y poddane badaniom klinicz-
nym i laboratoryjnym w celu wykrycia albo wyklu-
czenia wirusa choroby; w przypadku Êwiƒ ponow-
nie umieszczanych w gospodarstwach, gdzie by∏y
wprowadzone szczepienia, badania mogà byç
przeprowadzone po up∏ywie co najmniej 40 dni od
dnia ponownego umieszczenia; w tym czasie Êwiƒ
nie wywozi si´ z tych gospodarstw.

§ 24. 1. Mo˝na odstàpiç od stosowania Êrodków,

okreÊlonych w § 22 ust. 1, przez okres, o którym mo-
wa w § 22 ust. 2, po spe∏nieniu nast´pujàcych warun-
ków:

1) plan szczepieƒ interwencyjnych zosta∏ zatwierdzo-

ny przez Komisj´ Europejskà;

2) G∏ówny Lekarz Weterynarii przedstawi∏ Komisji

Europejskiej wniosek o wyra˝enie zgody na odstà-
pienie od stosowania Êrodków okreÊlonych w § 22
ust. 1, wraz z obszernym sprawozdaniem zawiera-
jàcym raport z wykonania szczepieƒ interwencyj-
nych Êwiƒ, wyników szczepieƒ oraz ogólnej sytu-
acji epizootycznej;

3)

zosta∏a przeprowadzona kontrola wykonania
szczepieƒ interwencyjnych, w sposób okreÊlony
w art. 55 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochro-
nie zdrowia zwierzàt oraz zwalczaniu chorób zakaê-
nych zwierzàt.

2. Odstàpienie od Êrodków, o których mowa w § 22

ust. 1, jest mo˝liwe po:

1) uzyskaniu zgody Komisji Europejskiej, o której mo-

wa w ust. 1 pkt 2;

2) przeprowadzeniu analizy ryzyka zwiàzanej z roz-

przestrzenianiem wirusa choroby poprzez prze-
mieszczanie lub wprowadzanie na rynek zaszcze-
pionych Êwiƒ, ich potomstwa lub produktów z nich
pozyskanych.

§ 25. 1. W przypadku wystàpienia choroby u dzi-

ków oraz je˝eli istnieje zagro˝enie dalszego rozprze-
strzeniania choroby, dopuszcza si´ wprowadzenie
szczepieƒ interwencyjnych dzików.

2. G∏ówny Lekarz Weterynarii przedstawia Komisji

Europejskiej plan szczepieƒ interwencyjnych dzików,
który zawiera zw∏aszcza informacje o:

1) sytuacji epizootycznej, która doprowadzi∏a do ko-

niecznoÊci wprowadzenia szczepieƒ interwencyj-
nych;

2)

obszarze, b´dàcym cz´Êcià obszaru zapowie-
trzonego, okreÊlonego w sposób, o którym mowa
w § 18 ust. 3, w którym majà zostaç wprowadzone
szczepienia interwencyjne;

3) rodzaju szczepionki;

4) dzia∏aniach podj´tych w celu zaszczepienia war-

chlaków;

5)

sposobie wykonywania szczepieƒ interwencyj-
nych;

6) przewidywanym czasie trwania szczepieƒ inter-

wencyjnych;

7) przybli˝onej liczbie dzików, które majà zostaç za-

szczepione;

8) Êrodkach stosowanych w celu unikni´cia:

a) znaczàcych zmian populacji dzików,

b) ewentualnego przeniesienia wirusa szczepion-

kowego na Êwinie utrzymywane w gospodar-
stwach na obszarze szczepieƒ dzików;

9) oczekiwanych wynikach wprowadzonych szcze-

pieƒ interwencyjnych oraz kryteriach, które b´dà
brane pod uwag´ przy kontroli skutecznoÊci tych
szczepieƒ;

10) organie odpowiedzialnym za nadzór nad wykony-

waniem szczepieƒ interwencyjnych;

11) mo˝liwoÊci oceny wyników wykonanych szcze-

pieƒ interwencyjnych przez Rad´ Sanitarno-Epi-
zootycznà.

3. Zmiany lub uzupe∏nienia dokonywane w planie

szczepieƒ interwencyjnych dzików sà zatwierdzane
przez Komisj´ Europejskà.

4. G∏ówny Lekarz Weterynarii zapewnia spójnoÊç

mi´dzy planami szczepieƒ interwencyjnych i Êrodkami
stosowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w da-
nym paƒstwie cz∏onkowskim Unii Europejskiej, je˝eli
obszar szczepieƒ interwencyjnych dzików znajduje si´

Dziennik Ustaw Nr 2

— 48 —

Poz. 17

w pobli˝u granicy z innym paƒstwem cz∏onkowskim
Unii Europejskiej, w którym stosuje si´ Êrodki majàce
na celu zwalczanie choroby u dzików.

5. G∏ówny Lekarz Weterynarii przesy∏a Komisji Eu-

ropejskiej oraz w∏aÊciwym organom paƒstw cz∏on-
kowskich Unii Europejskiej, co 6 miesi´cy, sprawozda-
nie z wyników wprowadzonych szczepieƒ interwencyj-
nych u dzików.

§ 26. Traci moc rozporzàdzenie Ministra Rolnictwa

i Rozwoju Wsi z dnia 11 paêdziernika 2004 r. w sprawie
zwalczania klasycznego pomoru Êwiƒ (Dz. U. Nr 231,
poz. 2324).

§ 27. Rozporzàdzenie wchodzi w ˝ycie po up∏ywie

14 dni od dnia og∏oszenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: w z. M. Zagórski

Dziennik Ustaw Nr 2

— 49 —

Poz. 17

Za∏àczniki do rozporzàdzenia Ministra Rolnictwa
i Rozwoju Wsi z dnia 18 grudnia 2006 r. (poz. 17)

Za∏àcznik nr 1

KRYTERIA ORAZ CZYNNIKI RYZYKA, KTÓRE SÑ UWZGL¢DNIANE PRZEZ POWIATOWEGO LEKARZA

WETERYNARII PRZY PODEJMOWANIU DECYZJI O ZABICIU ÂWI¡ W GOSPODARSTWACH KONTAKTOWYCH

Kryteria oraz czynniki ryzyka

Decyzja

za zabiciem

przeciwko zabiciu

Objawy kliniczne wskazujàce na chorob´ w gospo-
darstwie kontaktowym

Tak

Nie

Przemieszczanie Êwiƒ z ogniska choroby do gospo-
darstwa kontaktowego po dniu prawdopodobnego
wprowadzenia wirusa choroby do zapowietrzonego
gospodarstwa

Tak

Nie

Po∏o˝enie gospodarstwa kontaktowego na obszarze
o wysokim zag´szczeniu Êwiƒ

Tak

Nie

Masowe lub nieznane rozprzestrzenienie wirusa cho-
roby z ogniska choroby przed zastosowaniem Êrod-
ków zwalczania choroby

Tak

Nie

Po∏o˝enie gospodarstwa kontaktowego w zasi´gu
500 m

1)

od ogniska choroby

Tak

Nie

Po∏o˝enie gospodarstwa kontaktowego w pobli˝u
wi´cej ni˝ jednego ogniska choroby

Tak

Nie

Du˝a liczba Êwiƒ w ognisku choroby lub gospodar-
stwie kontaktowym

Tak

Nie

———————

1)

W przypadku obszarów o wysokim zag´szczeniu Êwiƒ, przyjmuje si´ wi´kszà odleg∏oÊç.

Za∏àcznik nr 2

WARUNKI I SPOSOBY PRZEPROWADZANIA CZYSZCZENIA I ODKA˚ANIA

1. Powiatowy lekarz weterynarii:

1) okreÊla produkty biobójcze, jakie majà zostaç u˝y-

te w celu zniszczenia wirusa choroby, oraz ich st´-
˝enia, uwzgl´dniajàc:
a) skutecznoÊç dzia∏ania produktów biobójczych,
b) charakterystyk´ budynków, Êrodków transportu

lub przedmiotów, które majà byç poddane od-
ka˝aniu;

2)

okreÊla parametry techniczne dla stosowania
Êrodków czyszczàcych i produktów biobójczych,
w szczególnoÊci ciÊnienie, minimalnà temperatur´
i czas oddzia∏ywania, majàc na wzgl´dzie zalece-
nia producenta;

3)

okreÊla sposób usuni´cia wody u˝ywanej do
czyszczenia, majàc na wzgl´dzie uniemo˝liwienie
rozprzestrzenienia wirusa choroby;

4) prowadzi dokumentacj´ dotyczàcà przeprowadzo-

nych czynnoÊci zwiàzanych z czyszczeniem i odka-
˝aniem.

2. Czyszczenie i odka˝anie obejmuje w szczególno-

Êci:

1)

spryskanie produktami biobójczymi wszystkich
miejsc, w których by∏y utrzymywane Êwinie, oraz
nasàczenie tymi Êrodkami legowisk i Êció∏ki;

2) usuni´cie nawozu naturalnego i Êció∏ki oraz pod-

danie ich obróbce w celu zniszczenia wirusa cho-
roby;

3) demonta˝ lub usuni´cie sprz´tu i wyposa˝enia

z pomieszczeƒ, w których by∏y utrzymywane Êwi-
nie;

4) usuni´cie t∏uszczu i brudu ze wszystkich odka˝a-

nych powierzchni przy u˝yciu Êrodków odt∏uszcza-
jàcych oraz zmycie ich wodà;

5)

szorowanie oraz zmywanie odka˝anych po-
wierzchni przy u˝yciu produktów biobójczych pod
ciÊnieniem; Êrodki te pozostawia si´ na odka˝a-
nych powierzchniach przez czas zalecany przez
producenta, przy czym nie krócej ni˝ przez 24 go-
dziny; zmywanie przeprowadza si´ w sposób unie-
mo˝liwiajàcy ska˝enie wczeÊniej zmytych po-
wierzchni;

6) zmywanie odka˝anych powierzchni przy u˝yciu

wody pod ciÊnieniem, po up∏ywie okresu, o któ-
rym mowa w pkt 5;

7) zniszczenie sprz´tu, o którym mowa w pkt 3, oraz

innego sprz´tu, który móg∏ zostaç ska˝ony — je˝e-
li jego oczyszczenie lub odka˝enie nie jest mo˝li-
we.

3. Obróbka, o której mowa w ust. 2 pkt 2, polega

na:

1) kopcowaniu co najmniej przez 42 dni w celu bio-

termicznego odka˝enia, po uprzednim spryskaniu
produktami biobójczymi, albo na niszczeniu po-
przez spalenie lub zakopanie — w przypadku obor-
nika i Êció∏ki;

2) przechowywaniu co najmniej przez 42 dni od dnia

ostatniego dodania zaka˝onego materia∏u —
w przypadku gnojowicy; powiatowy lekarz wetery-
narii mo˝e wyraziç zgod´ na skrócenie okresu
przechowywania gnojowicy, je˝eli zosta∏a podda-
na innej obróbce zapewniajàcej zniszczenie wirusa
choroby.

4. Warunki i sposoby przeprowadzania wst´pnego

czyszczenia i odka˝ania:

1) przed przystàpieniem do zabijania Êwiƒ podejmu-

je si´ czynnoÊci niezb´dne do wykluczenia lub
ograniczenia rozprzestrzeniania wirusa choroby,

w szczególnoÊci zaopatruje si´ osoby dokonujàce
czyszczenia lub odka˝ania w sprz´t s∏u˝àcy do
przeprowadzenia odka˝ania, odpowiednià iloÊç
odzie˝y ochronnej oraz wy∏àcza si´ wentylacj´
w pomieszczeniach, w których Êwinie by∏y utrzy-
mywane;

2) wst´pne czyszczenie i odka˝anie przeprowadza si´

niezw∏ocznie po zabiciu wszystkich Êwiƒ;

3) sprz´t u˝ywany przy zabijaniu Êwiƒ czyÊci si´ i od-

ka˝a;

4) zw∏oki zabitych Êwiƒ odka˝a si´ poprzez spryska-

nie ich produktami biobójczymi;

5) tusze Êwiƒ, które majà byç przetworzone, przewo-

zi si´ w zakrytych oraz szczelnych pojemnikach;

6)

krew oraz cz´Êci zw∏ok zwierz´cych pozosta∏e
w miejscu zabicia Êwiƒ zbiera si´ i przetwarza wraz
z tymi zw∏okami;

7) niezw∏ocznie po usuni´ciu Êwiƒ z miejsc, w któ-

rych by∏y one utrzymywane, miejsca te czyÊci si´
i odka˝a w sposób okreÊlony w ust. 2;

8) przepis pkt 6 do miejsc, w których Êwinie by∏y za-

bijane, stosuje si´ odpowiednio.

5. Koƒcowe czyszczenie i odka˝anie przeprowadza

si´ w nast´pujàcy sposób:

1) usuwa si´ nawóz naturalny, Êció∏k´ oraz poddaje

si´ je obróbce w celu zniszczenia wirusa choroby,
w sposób okreÊlony w ust. 3;

2) usuwa si´ t∏uszcz i brud ze wszystkich odka˝anych

powierzchni przy u˝yciu Êrodków odt∏uszczajà-
cych, a nast´pnie zmywa si´ te Êrodki przy u˝yciu
wody;

3) zmywa si´ odka˝ane powierzchnie przy u˝yciu

produktów biobójczych pod ciÊnieniem; Êrodki te
pozostawia si´ na tych powierzchniach przez czas
zalecany przez producenta, przy czym nie krócej
ni˝ przez 24 godziny; zmywanie przeprowadza si´
w sposób uniemo˝liwiajàcy ska˝enie wczeÊniej
zmytych powierzchni;

4) po up∏ywie 7 dni od dnia zakoƒczenia czynnoÊci,

o których mowa w pkt 3, czynnoÊci, o których mo-
wa w pkt 2 i 3, wykonuje si´ ponownie, a nast´p-
nie zmywa si´ odka˝ane powierzchnie przy u˝yciu
wody.

6. Powiatowy lekarz weterynarii mo˝e ustaliç

szczególne sposoby czyszczenia i odka˝ania w przy-
padku gospodarstw, w których Êwinie sà utrzymywa-
ne na otwartym terenie.

7. Przepisu ust. 6 nie stosuje si´ do obróbki, o któ-

rej mowa w ust. 2 pkt 2.

Dziennik Ustaw Nr 2

— 50 —

Poz. 17

Dziennik Ustaw Nr 2

— 51 —

Poz. 17

Za∏àcznik nr 3

KRYTERIA ORAZ CZYNNIKI RYZYKA, KTÓRE SÑ UWZGL¢DNIANE PRZEZ G¸ÓWNEGO LEKARZA

WETERYNARII PRZY PODEJMOWANIU DECYZJI O WPROWADZENIU SZCZEPIE¡ INTERWENCYJNYCH

U ÂWI¡

Kryteria oraz czynniki ryzyka

Decyzja

za szczepieniem

przeciwko szczepieniu

Du˝a liczba ognisk choroby lub szybki wzrost zacho-
rowaƒ w poprzednich 10—20 dniach

Tak

Nie

Po∏o˝enie gospodarstwa na obszarze o wysokim za-
g´szczeniu Êwiƒ

Tak

Nie

Wysokie prawdopodobieƒstwo wyznaczenia kolej-
nych ognisk choroby na obszarze o wysokim zag´sz-
czeniu Êwiƒ w okresie nast´pnych 2 miesi´cy lub
póêniej

Tak

Nie

Brak mo˝liwoÊci przetworzenia zw∏ok zabitych Êwiƒ

Tak

Nie