NT 05 Dzieje Apostolskie

Dokonania

Dokonania apostołów

w Panu Jezusie Chrystusie

Oto sporz

dziłem pierwsze opowiadanie, Teofilu, o wszystkich

rzeczach

, które

Jezus rozpocz

ł czyni

i nauczał,

do tego dnia,

gdy

wydał polecenie apostołom,

których sobie wybrał przez Ducha

tego,

został wzi

ty do góry.

Tym te

, po

swojej m

ce, w wielu niew

tpliwych znakach polecił

samego siebie jako

cego,

ukazuj

c si

im przez czterdzie

ci dni oraz mówi

c o Królestwie Boga.

kiedy

zgromadził ich razem, nakazał im nie odchodzi

z Jerozolimy, ale oczekiwa

obietnicy Ojca, o której

ode

mnie usłyszeli

cie.

Poniewa

Jan chrzcił wod

, ale wy,

po niewielu tych dniach, zostaniecie ochrzczeni

w Duchu

tym.

Nast

pnie,

kiedy

oni si

zeszli, pytali go, mówi

c: Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo

Israelowi?

Ale do nich powiedział: Nie jest wasze by pozna

czasy i okresy, które

Ojciec ustanowił sobie w swojej władzy.

Lecz we

miecie moc Ducha

tego,

który

was przychodzi, i b

dziecie moimi

wiadkami w Jerozolimie, w całej Judei,

Samarii, i a

do najodleglejszych krain.

gdy

powiedział te rzeczy, został uniesiony

ród

tych,

patrzeli, oraz chmura usun

ła go z ich oczu.

A kiedy on wyruszył

gdy uporczywie patrzeli ku niebu, oto stan

li przy nich dwaj m

ęż

owie w białych

szatach,

i powiedzieli: M

ęż

owie galilejscy, dlaczego stoicie patrz

c w niebo? Ten

Jezus - wzi

ty od was do góry, ku Niebu - tak przyjdzie, jak go widzieli

cie id

cego

do Nieba.

Wtedy wrócili do Jerozolimy, od góry zwanej Oliwn

, która jest blisko Jerozolimy,

uwa

anej za szabat marszu.

A gdy przybyli, weszli do górnej komnaty, gdzie

przebywali: Piotr, Jakób, Jan, Andrzej, Filip, Tomasz, Bartłomiej, Mateusz, Jakób
Alfeusza, Szymon Zelota

i Judas

Jakóba.

Ci wszyscy jednomy

lnie trwali przy

modlitwie i pro

bach, razem z kobietami, i Mari

, matk

Jezusa oraz jego bra

mi.

W tych dniach powstał w

rodku uczniów Piotr (poniewa

na tym samym

miejscu

był

tłum imion

, około stu dwudziestu) i powiedział:

ęż

owie, bracia, było konieczne,

aby

zostało wypełnione Pismo, które Duch

ty zapowiedział przez usta Dawida o

Judasu, b

cym przewodnikiem

tych, którzy

pojmali Jezusa;

Psalm 41,10

e był

policzony ł

cznie z nami oraz dostał w udziale

dział

tej słu

by.

(Ten

rzeczywi

cie nabył pole z zapłaty niesprawiedliwo

ci; a

gdy

stało,

e padł na

twarz,

wtedy

roztrzaskał si

rodku i rozlały si

całe jego wn

trzno

ci).

Zatem

stało si

jawne wszystkim, zamieszkuj

cym Jerozolim

, tak,

e to pole zostało

nazwane ich własnym j

zykiem - Akeldamach, to jest Pole Krwi.

Bowiem napisano

w Ksi

dze Psalmów: Niech jego siedziba stanie si

pusta i niech nie b

dzie w niej

zamieszkuj

cego, a jego dogl

danie

niech we

mie inny.

Psalm 69,26 + 109,8

Zatem trzeba,

aby

jeden z m

ęż

ów,

którzy

zgromadzaj

nami - w całym okresie,

którym przybył i oddalił si

dla

nas Pan Jezus,

pocz

wszy od chrztu Jana, a

do dnia, którego został wzi

ty od nas do góry,

był

wiadkiem jego wskrzeszenia -

został jednym z tych,

co s

razem

nami.

c postawili dwóch: Józefa zwanego

Barsab

, który został nazwany Justem, i Macieja.

Nadto modl

c si

, powiedzieli:

Ty Panie, znawco wszystkich serc, wska

jednego z tych dwóch, którego sobie

wybrałe

aby

wzi

ł dział tej słu

by i apostolstwa, odk

d opu

cił je Judas, by pój

ść

ku swojemu miejscu

Tak

e wr

czyli im losy, a los padł na Macieja; wi

c zostało

mu przydzielone wspólne miejsce w

ród jedenastu apostołów.

co znaczy: wysłanników

*1,3

tak

e: przedło

ył, wykazał, zalecił, ofiarował, postawił obok

*1,5

co znaczy: zanurzeni

*1,8

tak

e: na, przez, dla

*1,13

nazwa radykalnego stronnictwa judaistycznego, d

ążą

cego do wyzwolenia Israela spod

panowania Rzymu

*1,15

w znaczeniu: osób

*1,17

tak

e: wylosował

**1,17

tak

e: los, spadek

*1,20

gr. episkope; tak

e: stra

*1,21

tak

e: przy, wobec

*1,25

tak

e: grobowi

A w wypełnieniu pi

ęć

dziesi

tego dnia

wszyscy byli jednomy

lnie przy tym

samym.

I nieoczekiwanie powstał szum z nieba, jakby gwałtownego, wiej

cego

wiatru

oraz napełnił cały dom, gdzie przebywali, siedz

Zostały im tak

ukazane rozdzielaj

ce si

zyki jakby ognia i osiadł na ka

dym jednym

nich.

c wszyscy zostali napełnieni Duchem

tym oraz zacz

li mówi

innymi

zykami, jak im Duch dawał wypowiedzie

A byli

ydzi

którzy

przebywali w Jerozolimie, pobo

ni m

ęż

owie, z ka

dego ludu

pod niebem.

gdy powstał tamten głos, zeszło si

mnóstwo i zatrwo

yło, bo

dy jeden słyszał ich mówi

cych własnym j

zykiem.

Zatem wszyscy byli

oszołomieni oraz si

dziwili, mówi

c jedni do drugich: Czy ci wszyscy,

mówi

, nie

Galilejczykami?

c jak

e my słyszymy - ka

dy nasz własny j

zyk, w którym

zostali

my urodzeni?

Partowie, Medowie, Elamici oraz

ci,

zamieszkuj

Mezopotami

, Jude

, Kapadocj

, Pont i Azj

Frygi

i Pamfili

, Egipt oraz tereny

Libii, naprzeciw Cyreny; tak

e ci, przebywaj

cy w kraju Rzymianie,

ydzi i prozelici

Krete

czycy i Arabowie. Słyszymy ich mówi

cych wzniosłe

rzeczy

Boga naszymi

zykami.

Zatem wszyscy byli oszołomieni i w kłopocie, mówi

c jeden do drugiego:

Co by tu miało si

zdarzy

drudzy mówili, drwi

c: Młodym winem s

napełnieni.

A Piotr stan

ł razem z jedenastoma, podniósł swój głos i do nich powiedział:

ęż

owie judzcy i wszyscy, zamieszkuj

cy Jerozolim

! Niech wam to b

dzie jawne,

zatem wysłuchajcie moich słów.

Bo oni nie s

, jak wy s

dzicie - pijani, gdy

jest

trzecia godzina dnia;

ale dzieje si

to,

zapowiedziano przez proroka Joela:

w ostatnich dniach zdarzy si

, mówi Bóg,

e wylej

mojego Ducha na wszelkie

ciało wewn

trzne, zatem wasi synowie i wasze córki b

prorokowa

, wasi

młodzie

***

ujrz

wizje, a wasi starsi

snami.

Tak

e w tych dniach

wyleje z mojego Ducha na moje sługi oraz na moje słu

ebnice i b

prorokowa

W górze wyznacz

znaki na niebie, a na dole cuda na ziemi, krew

, ogie

i wyziew

dymu;

sło

ce obróci si

w ciemno

ść

, a ksi

ęż

yc w krew, zanim przyjdzie wielki i

jawny dzie

Pana.

Zdarzy si

e ka

dy, kto wezwie Imienia Pana, zostanie

uratowany

Joel 2,28 - 31; Izajasz 44,3; Ezechiel 36,27; Zachariasz 12,10

ęż

owie Israelici, słuchajcie tych słów Jezusa Nazarejczyka - m

ęż

a od Boga,

ogłoszonego dla was przejawami mocy, cudami oraz znakami, które - jak sami wiecie
- Bóg przez niego uczynił w

rodku was.

Tego wzi

cie - wydanego przez r

niegodziwych wyznaczonym postanowieniem oraz

uprzedni

wiedz

Boga -

ukrzy

owali

cie i zabili

cie.

Jego Bóg wskrzesił, zniszczywszy udr

mierci,

poniewa

nie było mo

liwe,

on był na jej skutek wi

ziony

Gdy

Dawid o nim

mówi: Przez cały

czas

widziałem przede mn

Pana,

e jest po mojej prawicy, abym

nie został zachwiany.

Psalm 16,8

Przez to zostało rozweselone moje serce oraz

rozradował si

mój j

zyk, ale te

moja cielesna natura rozbije namiot nadziei.

Gdy

nie zostawisz mojej duszy dla Krainy Umarłych, ani Twojemu czystemu

nie dasz

wiadczy

zepsucia.

Dałe

mi wyja

drogi

ycia, z Twego oblicza napełnisz

mnie rado

ęż

owie bracia, z otwarto

mog

do was powiedzie

o patriarsze Dawidzie,

umarł i został pogrzebany, a jego grobowiec jest po

ród nas a

do tego dnia.

c wi

c prorokiem, wiedział - poniewa

Bóg potwierdził mu przysi

według

cielesnej natury, z owocu jego bioder wyprowadzi i osadzi na jego tronie Chrystusa.

Co zobaczył zawczasu i powiedział odno

nie wskrzeszenia Chrystusa: Nie została

pozostawiona jego dusza

dla Krainy Umarłych, ani jego cielesna natura

nie

wiadczyła zepsucia.

Psalm 16,10

Tego Jezusa wskrzesił Bóg, czego my

wszyscy jeste

wiadkami.

Gdy

c został wywy

szony prawic

Boga, a

otrzymał od Ojca obietnic

Ducha

tego - wylał Tego, którego wy teraz

postrzegacie oraz słyszycie.

Bowiem nie Dawid wst

pił do niebios, ale sam mówi:

Rzekł Pan Panu memu: Usi

z mojej prawej

strony

uczyni

twych

nieprzyjaciół podnó

kiem twoich nóg.

Psalm 110,1

Niech wi

c niezawodnie wie

dy dom Israela,

e Bóg uczynił go Panem i Chrystusem

; tego Jezusa, którego

wy ukrzy

owali

cie.

kiedy to

usłyszeli, przej

li si

sercem oraz powiedzieli do Piotra i pozostałych

apostołów: Co mo

emy uczyni

, m

ęż

owie, bracia?

Piotr do nich powiedział:

Skruszcie si

i niech ka

dy z was da si

ochrzci

dzi

ki Imieniu Jezusa Chrystusa na

odpuszczenie grzechów, a we

miecie dar Ducha

tego.

Gdy

obietnica jest

dla

was oraz

dla

waszych dzieci, i wszystkich, a

do dalekich, których nasz Pan Bóg

sobie powoła.

Lecz tak

e za

wiadczył wieloma innymi słowami oraz wzywał,

mówi

c: Dajcie si

wyratowa

, z dala od tego przewrotnego rodu

Zatem zostali

ochrzczeni

ci, którzy

tnie przyjmowali jego słowo; i w tym dniu zostało

przył

czonych blisko trzy tysi

ce osób.

Potem

trwali przy apostolskim

nauczaniu, wspólnocie, łamaniu chleba oraz modlitwach.

Ale pojawiła si

boja

źń

w ka

dej duszy, a przez apostołów działy si

liczne cuda i

znaki.

Zatem wszyscy wierz

cy byli blisko siebie oraz mieli wszystko wspólne.

Tak

e sprzedawali posiadło

ci i maj

tki oraz rozdzielali je wszystkim, według tego jak

kto

miał potrzeb

Co dnia zgodnie trwaj

c w

tyni oraz łami

c chleb w domu,

przyjmowali pokarm w rado

ci oraz prostocie serca,

chwal

Boga i maj

przychylno

ść

u całego ludu. A Pan codziennie przył

czał zgromadzeniu wybranych

tych,

byli zbawionymi.

*2,1

czyli w

to Szawuot

(Zbiorów, Pierwszych Owoców, Zielonych

*2,2

tak

e: tchnienia

*2,5

poprawnie: Judejczycy, czyli Israelici z pokolenia Judasa /Judy

*2,11

czyli: nowo nawróceni na judaizm

*2,17

tak

e: przez, od

**2,17

czyli: zapowiada

w Imieniu Boga, lub naucza

pod natchnieniem Ducha

tego

***2,17

tak

e: słudzy

*2,19

tak

e: przelew krwi, zabójstwo

*2,21

tak

e: ocalony, zbawiony, wyzwolony

*2,24

tak

e: zawładni

ty, trzymany w r

*2,27

tak

temu, bezgrzesznemu

*2,31

tak

e: osoba,

ycie

*2,36

z hebr. Mesjaszem; czyli Pomaza

cem

Boga

*2,40

tak

e: pokolenia, rodzaju

*2,47

tak

e: wielbi

**2,47

tak

e: zborowi

Piotr i Jan chodzili dla nich do

tyni na dziewi

godzin

modlitwy.

został wniesiony pewien m

ąż

- chromy od łona swojej matki, którego codziennie

umieszczano przy bramie

tyni, zwanej Pi

, aby od

tych, co

wchodzili do

tyni prosił

jałmu

Ten,

kiedy

ujrzał Piotra i Jana maj

cych wej

ść

tyni, prosił

jałmu

Ale Piotr spojrzał na niego razem z Janem i powiedział:

Popatrz na nas.

ten skierował si

ku nim, spodziewaj

c si

od nich wzi

ąć

A Piotr powiedział: Srebro i złoto nie jest moje; ale co mam, to ci daj

; w Imieniu

Jezusa Chrystusa, Nazarejczyka, powsta

i chod

Potem uj

ł go

prawej r

oraz wzniósł; a natychmiast zostały utwierdzone jego nogi i kostki.

podskoczył, stan

ł i chodził, oraz wszedł razem z nimi do

tyni, chodz

c, skacz

i wielbi

c Boga.

Zatem zobaczył go cały lud,

chodzi i chwali Boga.

Ale go

rozpoznali,

e on był

tym, co

siedział odno

nie jałmu

ny przy Pi

knej bramie

tyni. Zostali te

napełnieni strachem i uniesieniem, z powodu

tego

, co mu si

wydarzyło.

Nadto - do portyku zwanego Salomona, do tego chromego,

który

wyzdrowiał oraz

trzymał si

Piotra i Jana - zbiegł si

przed nich cały zdumiony lud.

A Piotr

widz

c, powiedział do ludu: M

ęż

owie Israelici, dlaczego z tego powodu si

dziwicie,

albo czemu nam si

przypatrujecie, jakby

my własn

moc

czy pobo

czynili,

e on chodzi?

Bóg Abrahama, Izaaka i Jakóba; Bóg naszych przodków wysławił

swojego Syna Jezusa. Wy go wydali

cie oraz zaparli

cie si

go przed obliczem

Piłata,

który

go postanowił

uniewinni

Ale wy zaparli

cie si

tego

tego i

sprawiedliwego oraz prosili

cie,

aby

wam podarowa

ęż

a - zabójc

A zabili

cie

sprawc

ycia, którego Bóg wskrzesił z martwych, czego my jeste

wiadkami.

Tak

e tego, którego widzicie i znacie, Jego Imi

uczyniło silnym ku sławie Jego

Imienia; a wiara z powodu Niego, dała mu wobec was wszystkich to zdrowie.

Teraz te

, bracia, wiem,

oraz wasi przywódcy dokonali

cie tego podczas

nie

wiadomo

ci.

Bóg sprawił,

Chrystus wycierpiał tego rodzaju

rzeczy

jakie zapowiedział przez usta wszystkich swoich proroków.

Zatem skruszcie si

oraz zawró

cie, a

do zatarcia

waszych grzechów,

eby mogły przyj

ść

czasy

wytchnienia z powodu osoby Pana.

Po to

wysłał przedtem ogłoszonego wam

Jezusa Chrystusa,

którego trzeba rado

nie przyj

ąć

Niebu, a

do czasu

przywrócenia wszystkich spraw, o których powiedział Bóg za obecnego

ycia, przez

usta wszystkich swoich

tych proroków.

Bowiem Moj

esz rzeczywi

cie

powiedział do przodków: Z waszych braci,

takiego

jak ja proroka podniesie

wam

Pan, wasz Bóg; jego b

dziecie słucha

we wszystkim, cokolwiek do was powie.

Moj

esza 18,15

A b

dzie

tak

e ka

da osoba, która nie usłucha tego proroka,

zostanie wytracona z ludu.

Ale i wszyscy prorocy od Samuela, jacykolwiek mówili

jeden za drugim, tak

e zwiastowali te dni.

Wy jeste

cie synami proroków i

Przymierza, jakie ustalił sobie

Bóg

w stosunku do waszych ojców, mówi

c do

Abrahama: W twoim nasieniu zostan

uwielbione

w Panu

wszystkie narody ziemi.

Moj

esza 12,3

Bóg wzbudził swojego syna Jezusa i najpierw go wysłał wam,

błogosławi

c ka

demu

was w odwracaniu si

od waszych niegodziwo

ci.

*3,6

tak

e: obud

, zmartwychwsta

**3,6

tak

*3,15

tak

e: zało

yciela, przywódc

*3,19

tak

e: skre

lenia, usuni

cia

*3,22

tak

e: wzbudzi, wskrzesi

*3,25

tak

e: sporz

dził testamentem, zawarł umow

A gdy oni mówili do ludu - kapłani, rz

dca

tyni i saduceusze im zagrozili,

byli rozdra

nieni z

tego

powodu,

e nauczaj

ludzi, i w Jezusie zwiastuj

wskrzeszenie z martwych.

Narzucili te

nich r

ce oraz wprowadzili

ich

sobie do

zienia, do jutra, bo był ju

wieczór.

Ale wielu,

gdy

wysłuchało słowa – uwierzyło,

i urodziła si

liczba około pi

ciu tysi

cy m

ęż

ów.

nazajutrz zdarzyło si

e w Jerozolimie zostali zebrani ich przeło

eni, starsi

oraz uczeni w Pi

mie.

Tak

e arcykapłan Annasz i Kaifasz, Jan, Aleksander, i jacy

jeszcze

byli z rodu arcykapła

skiego.

kiedy

postawili ich w

rodku, pytali si

: W

jakiej mocy, lub w jakim imieniu wy to uczynili

cie?

Wtedy Piotr został napełnionym

przez

Ducha

tego oraz do nich powiedział: Przeło

eni ludu i starsi Israela!

Skoro my, dzisiaj, jeste

my os

dzani dzi

ki dobremu uczynkowi

wzgl

dem

chorego

człowieka, przez który został on wyratowany,

niech wam wszystkim b

dzie

wiadome oraz całemu ludowi Israela,

został on uleczony

w Imieniu Jezusa

Chrystusa Nazarejczyka, którego wy ukrzy

owali

cie

którego Bóg wskrzesił z

martwych. W tym

Imieniu

ten

człowiek

stan

ł przed wami zdrowy.

Ten jest owym

kamieniem,

przez was, buduj

cych, został wzi

ty za nic

który stał si

dla

kamienia w

gielnego.

Psalm 118,22; Izajasz 28,16

Nie istnieje te

w nikim innym

zbawienie; bo nie istnieje inne Imi

pod niebem

, które

zostało wyznaczone

ród

ludzi, w którym jest nam konieczne zosta

zbawionymi

A widz

c szczero

ść

Piotra i Jana, oraz po

zrozumieniu,

e s

nieuczonymi prostakami - dziwili si

kiedy

ich rozpoznali,

e byli razem z Jezusem.

widz

c człowieka,

z nimi stał i

został uzdrowiony - nie umieli nic odpowiedzie

c rozkazali im odej

ść

zewn

trz posiedzenia

cierali si

jedni przeciw drugim,

mówi

c: Co mo

emy

uczyni

tym ludziom? Bo,

e dokonał si

przez nich znany cud,

jest

jawne wszystkim

zamieszkuj

cym Jerozolim

; wi

c nie mo

emy zaprzeczy

Lecz aby

nie zostało

w wi

kszym stopniu rozpowszechnione mi

dzy ludem, zabronimy im gro

adnemu z ludzi nie pletli wzgl

dem tego imienia.

Zatem ich zawołali oraz im

nakazali w ogóle nie głosi

i nie naucza

wzgl

dem imienia Jezusa.

Ale Piotr i Jan

odpowiedzieli, mówi

c do nich: Oskar

ajcie, je

eli wobec Boga jest sprawiedliwe

bardziej

was słucha

- ni

Boga.

Bo my nie mo

emy nic

nie

mówi

z tego

zobaczyli

my i usłyszeli

my.

Zatem

jeszcze

raz im

zagrozili,

nie znajduj

jakby ich mogli ukara

, wypu

cili ich z powodu ludu, gdy

wszyscy oddawali chwał

Bogu za

to, co

stało.

Poniewa

ten człowiek, na którym dokonał si

cud

uleczenia,

ył wi

cej ni

czterdzie

ci lat.

wypuszczeni przyszli do swoich oraz oznajmili

im wszystko

, cokolwiek

powiedzieli do nich przedniejsi kapłani i starsi.

A ci

ich

wysłuchali

jednomy

lnie

podnie

li głos ku Bogu, mówi

c: Władco Absolutny

, Ty,

który

uczyniłe

Niebo i

ziemi

, morze i wszystko w nich;

powiedziałe

przez Ducha

tego ustami

Dawida, Twego sługi: W jakim celu wzburzyli si

poganie, a ludy piel

gnowały

to,

co jest

bezwarto

ciowe

Stan

li królowie ziemi, a przeło

eni dali si

zebra

to samo, przeciw Panu i przeciwko Jego Pomaza

cowi.

Psalm 2,1 - 2

Gdy

wobec

prawdy, Herod i Poncjusz Piłat, razem z poganami oraz plemionami Israela dali si

zebra

przeciwko Twojemu

temu Synowi - Jezusowi, którego pomazałe

aby

dokonało

cokolwiek przedtem przeznaczyła Twoja r

ka oraz Twoje

postanowienie.

Teraz wi

c, Panie, wejrzyj na ich gro

by oraz daj Twoim sługom z

cał

otwarto

mówi

Twe słowo.

Za pomoc

Twojej r

ki, Ty wyci

gaj ku

uzdrawianiu oraz dokonywaniu znaków i cudów, przez Imi

Twego

tego Syna -

Jezusa.

gdy

oni prosili, zostało potrz

ąś

te miejsce na którym byli zebrani,

wszyscy zostali napełnieni Duchem

tym, i z otwarto

mówili słowo Boga.

serce i dusza owego mnóstwa wierz

cych było jedno, tak

e ani jeden nie

mówił

czym

z dobytku,

jest odr

bne, ale wszystko było im wspólne.

apostołowie wielk

moc

dawali

wiadectwo wskrzeszenia Pana Jezusa i nad

nimi

wszystkimi była wielka łaska.

Bo nie było mi

dzy nimi kogo

kto

jest w potrzebie;

gdy

którzykolwiek byli posiadaczami terenów lub domów - sprzedawali

je,

przynosili

warto

ść

sprzedawanych

maj

tków

oraz kładli przed nogi apostołów. I rozdawano

demu tak, jak kto

miał potrzeb

Józef, nazwany przez apostołów

Barabaszem (to jest

tłumaczeniu: Synem Pocieszenia

), Lewita, rodem

Cypryjczyk,

gdy

sprzedał pole,

które

przedtem było jego, przyniósł pieni

dze i

poło

ył u nóg apostołów.

*4,11

tak

e: wzgardzonym

**4,11

tak

e: narodził si

, pojawił si

, powstał, był

*4,12

tak

e: podarowane, dane, mianowane

**4,12

tak

e: zachowani przy

yciu, ocaleni od

mierci, uzdrowieni, uratowani

*4,19

tak

e: raczej

*4,22

tak

e: znak

*4,24

tak

e: panie domu, panie

*4,25

tak

e: troszczyły si

, pilnie si

zajmowały, uprawiały

**4,25

tak

e: daremne, puste, bezowocne

*4,28

dokładnie: uczyni

dokonuj

cym si

*4,33

tak

e: przez, dla, dzi

*4,36

tak

e: wezwania, apelu, zach

Ale pewien m

ąż

imieniu Ananiasz, razem ze swoj

Safir

, sprzedał

maj

tek,

oraz zabrał sobie

troch

z ceny, za wiedz

swojej

ony. Przyniósł te

pewn

ęść

poło

ył u nóg apostołów.

A Piotr powiedział: Ananiaszu, czemu

szatan wypełnił twoje serce,

okłamał Ducha

tego oraz oddzielił sobie

ęść

z ceny terenu?

Czy

pozostaj

c twoim - nie pozostawał na miejscu, a

kiedy

został sprzedanym -

czy nie

był w twojej władzy? Po co umie

ciłe

sobie t

spraw

twoim sercu? Nie ludziom skłamałe

, ale Bogu.

Ananiasz słysz

c te słowa,

padł

wyzion

ł ducha. Powstała wi

c wielka boja

źń

we wszystkich,

którzy to

słyszeli.

A młodsi wstali, szczelnie go owin

li, wynie

li i pogrzebali.

Ale

gdy

dokonał odst

p czasu około trzech godzin, weszła i jego

ona, nie

wiedz

c co si

stało.

Piotr oddzielił j

pytaniem

: Powiedz mi, czy

tyle

sprzedali

cie teren? A ona powiedziała: Tak,

tyle.

A Piotr do niej powiedział:

Dlaczego została zharmonizowana wam

wypowied

, aby do

wiadczy

Ducha Pana?

Oto przed drzwiami nogi tych,

pogrzebali twojego m

ęż

lecz

tak

e ciebie

wynios

c natychmiast padła nie

ywa przed jego nogami. A młodzie

cy weszli

oraz znale

li j

martw

; zatem wynie

pogrzebali przy jej m

ęż

Pojawiła si

wielka boja

źń

nad całym zgromadzeniem wybranych

oraz nad wszystkimi,

którzy

tego słuchali.

przez r

ce apostołów dokonywały si

w ludzie liczne znaki i cuda; wszyscy te

yli jednomy

lnie w portyku Salomona.

Ale

pozostałych nikt si

nie odwa

ał

nimi ł

czy

; lecz lud ich chwalił.

A bardziej wierz

c, przył

czało si

Pana

mnóstwo m

ęż

czyzn i niewiast.

Dlatego na ulice wynoszono chorych, kładziono na

ło

ach i matach, by przynajmniej cie

przechodz

cego Piotra ocienił niektórych

nich.

Ale schodziło si

wielu

okolicznych miast Jerozolimy, nios

c chorych

oraz n

kanych na skutek nieczystych duchów, i wszyscy zostawali uzdrawiani.

arcykapłan i wszyscy,

co byli

razem z nim - istniej

ce stronnictwo

saduceuszów - powstali, i zostali napełnieni zazdro

Narzucili te

ce na

apostołów oraz umie

cili ich sobie w publicznym wi

zieniu.

Ale anioł Pana otworzył

ród nocy bramy wi

zienia, wyprowadził ich i powiedział:

cie, sta

cie w

tyni oraz mówicie ludowi wszystkie słowa

ycia.

gdy to

usłyszeli, podczas

witu weszli do

tyni i nauczali. Za

kiedy

przybył arcykapłan oraz ci razem z nim,

zwołali Sanhedryn i cał

starszyzn

synów Israela oraz posłali do wi

zienia,

aby

zostali przyprowadzeni.

Zatem słudzy

przybyli,

lecz

nie znale

li ich w wi

zieniu;

c wrócili si

i oznajmili, mówi

Rzeczywi

cie, z cał

pewno

ci znale

zamkni

te wi

zienie i na zewn

trz, stoj

cych z przodu drzwi stra

ników; ale

kiedy

otworzyli do wewn

trz - nikogo nie znale

my.

kiedy arcykapłan oraz rz

dca

tyni usłyszeli te słowa, byli odno

nie nich w kłopocie, co by to si

zdarzyło.

Ale kto

przyszedł

im oznajmił, mówi

c: Oto m

ęż

owie, których umie

cili

cie w

zieniu, s

tyni, stoj

c i nauczaj

c lud.

Wtedy rz

dca odszedł wraz ze

sługami oraz ich przyprowadził. Nie w

ród przemocy, bowiem bali si

ludu, aby nie

zostali ukamienowani.

kiedy

przyprowadził, postawili ich w miejscu posiedze

. Wi

c arcykapłan ich

pytał, mówi

Czy

nie nakazali

my wam rozkazem, by nie naucza

przy tym

imieniu? A oto waszym nauczaniem napełnili

cie Jerozolim

oraz chcecie

sprowadzi

na nas krew tego człowieka.

zaczynaj

c odpowiada

, Piotr i

apostołowie powiedzieli: Trzeba by

cej posłusznym Bogu ni

ludziom.

Bóg

naszych przodków wskrzesił Jezusa, którego wy wzi

cie w swoje r

zawieszaj

c na drewnie.

Tego, Sprawc

i Zbawiciela, Bóg wywy

szył swoj

prawic

aby

skruch

Israelowi i darowanie

grzechów.

A my jeste

wiadkami tych spraw oraz Duch

ty, którego Bóg dał

tym, którzy

Mu s

posłuszni.

oni, gdy tego

wysłuchali, zostali rozpiłowani

oraz postanowili ich zgładzi

Ale pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel, szanowany

przez

cały lud nauczyciel

Prawa, wstał w Sanhedrynie i

ich

wezwał

, by

na chwil

wyprowadzono apostołów na

zewn

trz.

Potem

do nich powiedział: M

ęż

owie Israelici, dzi

ki tym ludziom

zajmijcie si

sami sob

, co macie czyni

Bo na pocz

tku tych dni podniósł si

Teodas,

który

mówił,

sam jest kim

została mu przyczepiona liczba około

czterystu m

ęż

czyzn.

Lecz

został on zabity, a wszyscy, którzy mu ulegali - zostali

rozproszeni; zatem pojawili si

na nic.

Po nim, w dniach spisu podniósł si

Judas

Galilejczyk i oderwał za sob

ść

o ludu.

Lecz

tak

e on zgin

ł oraz zostali

rozproszeni wszyscy, którzy mu ulegali.

c teraz mówi

wam: Odst

pcie od tych

ludzi oraz ich uwolnijcie; bo je

li to postanowienie lub to dzieło

jest

z ludzi - zostanie

zniszczone.

A je

eli jest z Boga - nie b

dziecie mogli ich zniszczy

; i aby

cie nie

zostali znalezieni

jako ci, co

walcz

przeciwko Bogu.

I zostali

przez

niego

przekonani. Potem przywołali apostołów, złoili

skór

oraz nakazali, by nie mówi

przy imieniu Jezusa; po czym ich uwolnili.

Zatem szli od oblicza Sanhedrynu oraz

radowali,

e zostali uznani godnymi

dozna

zniewagi z powodu Jego Imienia.

dego dnia nie przestawali

naucza

tyni i naprzeciwko Domu, oraz

głosi

dobr

nowin

Jezusa Chrystusa.

*5,11

tak

e: zborem, społeczno

wywołanych

*5,30

tak

e: zabili

cie

*5,31

tak

e: odpuszczenie

*5,33

tak

e: zdenerwowali si

Ale w dniach powi

kszania si

liczby

uczniów, pojawiło si

szemranie

hellenistów

przeciwko Hebrajczykom,

e w codziennej słu

bie pomijane

ich

wdowy.

c dwunastu przywołało wielu uczniów i powiedziało: Nie jest mile

widziane, by słu

stołom,

pozostawi

Słowo Boga.

Ale poszukajcie, bracia,

siedmiu m

ęż

ów,

którzy

maj

dobr

opini

, pełnych Ducha

tego i m

dro

ci, i ich

ustanowimy do tej sprawy.

my b

dziemy wierni modlitwie oraz słu

bie słowa.

c spodobała si

ta mowa wobec całego mnóstwa

uczniów

oraz wybrali sobie:

Szczepana, m

ęż

a pełnego wiary i Ducha

tego, Filipa, Prochora, Nikanora,

Tymona, Parmenasa i Mikołaja, nowonawróconego Antioche

czyka,

których

postawili przed apostołów. Zatem si

pomodlili

poło

yli na nich r

ce.

A Słowo Boga sprawiało rozwój oraz w Jerozolimie bardzo si

mno

yła liczba

uczniów.

Tak

liczny tłum kapłanów poddał si

wierze.

Szczepan, pełen

ufno

ci i mocy, czynił przy ludzie wielkie cuda i znaki.

Lecz powstali niektórzy z

bó

nicy zwanej Libertynów

, Cyrenejczyków, Aleksandryjczyków i tych z Cylicji oraz

Azji, i rozprawiali ze Szczepanem.

Ale nie mieli siły stawi

czoła m

dro

ci oraz

Duchowi, którym mówił.

Wtedy podsun

li m

ęż

ów,

twierdzili: Usłyszeli

my go,

gdy

mówił blu

niercze słowa wzgl

dem Moj

esza i Boga.

Tak

e podburzyli lud,

starszych oraz uczonych w Pi

mie, wi

c stan

li, porwali go oraz poprowadzili do

Sanhedrynu.

I postawili fałszywych

wiadków,

twierdzili: Ten człowiek nie

powstrzymuje si

, mówi

c blu

niercze słowa przeciw temu

temu miejscu oraz

Prawu.

Bowiem usłyszeli

my go

jak

mówił,

e ten Jezus Nazarejczyk zniesie to

miejsce oraz zmieni zwyczaje, które przekazał nam Moj

esz.

A wszyscy,

którzy

siedzieli w Sanhedrynie, popatrzyli na niego

ujrzeli jego oblicze jak oblicze anioła.

*6,1

ydów

cych pod wpływami greckimi

**6,1

tak

e: zaniedbane, przeoczone

*6,9

ydów z Libertum w Afryce, b

członków synagogi wyzwole

ców

arcykapłan powiedział: Czy tak si

maj

sprawy

Szczepan

mówił:

ęż

owie, bracia, ojcowie - posłuchajcie. Bóg chwały dał si

zobaczy

naszemu ojcu

Abrahamowi,

gdy

był w Mezopotamii, zanim zamieszkał

w Haranie.

Powiedział

do niego: Wyjd

z twojej ziemi i spo

ród twej rodziny,

do ziemi, któr

uka

żę

Wtedy wyszedł z ziemi Chaldejczyków

oraz zamieszkał w Haranie; a

stamt

d, gdy umarł jego ojciec,

Bóg

przesiedlił go do tej ziemi, na której wy teraz

mieszkacie.

I nie dał mu w niej dziedzictwa ani na krok nogi, ale przypisał

sobie

mu j

na posiadło

ść

, oraz po nim - jego nasieniu

; jemu,

cho

nie miał dziecka.

Ale Bóg tak powiedział: Twoje potomstwo b

dzie przybyszem

w cudzej ziemi i

uczyni

je niewolnikami oraz b

ich

krzywdzi

przez

czterysta lat.

A lud, któremu

słu

- Ja os

, powiedział Bóg. Za

po tych

latach

wyjd

oraz b

słu

w tym miejscu.

Dał mu tak

e przymierze

obrzezki. Wi

c Abraham spłodził

Izaaka oraz ósmego dnia go obrzezał, a Izaak

spłodził

Jakóba, a Jakób dwunastu

patriarchów.

patriarchowie

kiedy

pozazdro

cili Józefowi, sprzedali

do Egiptu

; ale Bóg

był z nim.

Wyrwał go tak

e ze wszystkich jego utrapie

, oraz dał mu łask

dro

ść

wobec faraona - króla Egiptu, zatem ustanowił go dowodz

cym nad

Egiptem oraz nad całym swoim domem.

Lecz na cał

ziemi

Egiptu i Kanaanu

przyszedł głód, i wielkie utrapienie, gdy

nasi przodkowie nie znajdowali

ywno

ci.

Jakób usłyszał,

e jest zbo

e i wysłał najpierw do Egiptu naszych przodków.

przy drugim

pobycie

Józef dał si

rozpozna

jego braciom, wi

c ród Józefa stał si

widoczny faraonowi.

Józef wysłał i przywołał swojego ojca Jakóba oraz cał

swoj

rodzin

liczbie

siedemdziesi

ciu pi

ciu osób.

Zatem Jakób zszedł do

Egiptu. I umarł on oraz nasi przodkowie;

i zostali przeniesieni do Sychem oraz

umieszczeni w grobowcu, który Abraham kupił sobie

warto

ść

srebra od synów

Hamora z Sychem.

Ale kiedy si

zbli

ał czas obietnicy, któr

Bóg zaprzysi

gł Abrahamowi - lud

rozwin

ł si

w Egipcie i został pomno

ony,

nastał inny władca, który nie znał

Józefa.

Ten - kpi

c oszustwem z naszego rodu - skrzywdził naszych przodków,

czynił porzuconymi ich niemowl

ta, a

do nie zachowania przy

yciu.

W tym czasie

został zrodzony Moj

esz, a był pi

kny

dla Boga. Ten został wychowany

przez

trzy

miesi

ce w domu jego ojca.

kiedy

został on umieszczony na zewn

trz, wzi

ła

go sobie córka faraona i wychowywała go za syna.

c Moj

esz został

wiczony w całej wiedzy Egipcjan, oraz był silny w słowach i uczynkach.

A gdy mu si

dopełnił czterdziestoletni wiek, wst

piło do jego serca

przyjrze

swoim braciom, synom Israela.

I ujrzał,

e jaki

doznaje niesprawiedliwo

ci;

zatem

przyszedł z pomoc

temu, co

był uciskany oraz wymierzył kar

, zabijaj

Egipcjanina.

dził,

jego bracia zrozumiej

e Bóg przez jego r

daje im

wyzwolenie - ale nie rozumieli.

Lecz tak

e dał im si

zobaczy

nast

pnego dnia,

kiedy walczyli i pobudzał ich do pokoju, mówi

c: M

ęż

owie, jeste

cie sobie bra

mi;

dlaczego jedni drugim czynicie niesprawiedliwo

ść

Ale ten, co czynił

niesprawiedliwo

ść

bliskiemu, odepchn

ł go

powiedział: Kto ci

ustanowił przywódc

oraz s

dzi

nad nami?

Czy chcesz mnie zgładzi

ty,

który wczoraj w ten sposób

usun

łe

Egipcjanina?

Moj

esz uciekł na to słowo i stał si

cudzoziemcem na

ziemi Madian, gdzie spłodził dwóch synów.

A kiedy zostało wypełnione czterdzie

ci lat, na pustkowiu wy

yny Synaj dał mu si

zobaczy

Anioł Pa

ski w płomieniu ognia je

yny

Moj

esz,

gdy to

zobaczył,

dziwił si

temu widzeniu; a

kiedy

zbli

ył

niego,

by go

obejrze

, pojawił si

niego głos Pana:

jestem

Bóg twoich przodków, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i

Bóg Jakóba. A Moj

esz stał si

żą

cym

nie odwa

ył si

przypatrywa

Pan

mu powiedział: Odwi

ąż

obuwie

twoich nóg, bo miejsce na którym stan

łe

jest

ziemi

Widz

c, zobaczyłem w Egipcie cierpienie mojego ludu,

wysłuchałem ich wzdychania oraz zst

piłem ich wyzwoli

. Wi

c teraz, tutaj, wy

do Egiptu.

Tego Moj

esza, którego si

zaparli, mówi

c: Kto ci

ustanowił

przywódc

i s

dzi

? Jego Bóg wysyła

jako

przywódc

oraz

jako

wyzwoliciela, przez

ce Anioła, który dał mu si

zobaczy

w cierniu.

To ten ich wyprowadził, uczynił

cuda i znaki w ziemi Egiptu, na morzu Czerwonym oraz czterdzie

ci lat na pustkowiu.

To jest ten Moj

esz, który powiedział synom Israela: Pan, wasz Bóg, wzbudzi z

waszych braci proroka jak mnie; jego b

dziecie słucha

On jest Tym,

pojawił

w zgromadzeniu wybranych za Anioła mówi

cego do niego na pustkowiu, na

ynie Synaj oraz

naszych przodków. Ten otrzymał słowa

ce, by nam je da

Temu nie zechcieli by

posłuszni nasi przodkowie, ale

odepchn

li od siebie

oraz zwrócili swe serca do Egiptu,

mówi

c do Aarona

: Uczy

nam bogów, którzy

szli przed nami, bo nie wiemy co si

stało temu Moj

eszowi, który nas

wyprowadził z ziemi Egiptu.

W owych dniach uczynili te

cielca, zło

yli ofiar

figurze

oraz cieszyli si

pomi

dzy wyrobami swoich r

Zatem Bóg si

odwrócił

oraz ich pozostawił

, aby słu

yli wojsku niebios, jak jest napisane w ksi

dze

proroków: Czy mnie ofiarowali

cie

przez

czterdzie

ci lat na pustkowiu bydl

ta i ofiary,

domu Israela?

Jeremiasz 19,13; Amos 5,25

Nawet zabrali

cie przybytek Molocha

oraz gwiazd

waszego boga Remfana - wizerunki, które uczynili

cie, by si

kłania

; wi

c przesiedl

was na tamt

stron

Babilonu.

Na pustkowiu był Namiot

wiadectwa naszych przodków,

tak

jak rozporz

dził

sobie Ten,

mówił

Moj

esza, by go uczyni

według wzoru, który

Moj

esz

zobaczył.

Jego odziedziczyli nasi przodkowie z Jezusem

* synem Nuna

oraz

wprowadzili na posiadło

ść

pogan, których Bóg wygnał z dala od oblicza naszych

przodków, a

do dni Dawida.

Ten znalazł łask

przed obliczem Boga oraz wyprosił

sobie, by znale

źć

mieszkanie

* dla

Boga Jakóba.

Salomon zbudował Mu

tyni

Ale Najwy

szy nie zamieszkuje w

budowlach

uczynionych r

, jak

mówi prorok:

Niebo

jest

moim tronem, a ziemia podnó

kiem moich nóg; jaki mi

dom zbudujecie, mówi Pan, lub które

jest

miejsce mojego odpoczynku?

Izajasz 66,1

Czy

nie moja r

ka to wszystko uczyniła?

Ludzie

twardego karku, nieobrzezani na sercu i na uszach, wy si

zawsze

sprzeciwiacie Duchowi

temu; zarówno wasi ojcowie

jak

i wy.

Którego z

proroków nie prze

ladowali wasi przodkowie? Tak

e pozabijali tych,

wcze

niej

opowiadali odno

nie przyj

cia Sprawiedliwego, którego wy stali

cie si

teraz

zdrajcami i zabójcami.

Wy,

którzy na rozporz

dzenia Aniołów otrzymali

cie Prawo,

a nie stali

cie na stra

To za

słysz

c, z

ymali si

ich sercami oraz zgrzytali na niego z

bami.

Ale

c pełnym Ducha

tego, popatrzył ku Niebu, zobaczył chwał

Boga i Jezusa

stoj

cego po prawicy Boga.

c powiedział: Oto widz

niebiosa,

które

zostały

otwarte oraz Syna Człowieka stoj

cego po prawicy Boga.

Lecz

oni

krzykn

wielkim głosem, zatkali swoje uszy oraz jednomy

lnie rzucili si

na niego.

wyrzucili

na zewn

trz miasta oraz kamienowali; a

wiadkowie zło

yli swoje szaty

u stóp młodzie

ca nazwanego Saulem.

Zatem kamienowali Szczepana,

a on

przyzywał

Boga

i mówił: Panie Jezu, przyjmij mojego ducha.

tak

e zgi

ł kolana

oraz zawołał wielkim głosem: Panie, nie utwierd

im tego grzechu. A

gdy

powiedział - zasn

ł.

*7,4 ST

z hebr. Kasdejczyków

*7,5

tak

e: obiecał, zapowiedział

**7,5

tak

e: potomstwu

*7,6

dosłownie: obce, cudzoziemskie

*7,8

tak

e: umow

; testament

*7,9 ST

hebr. Micraimu

*7,18

tak

e: dostrzegał

*7,20

tak

e: czaruj

*7,30

tak

e: ciernia

*7,40 ST

z hebr. Ahrona

*7,41

tak

e: wizerunkowi, pos

gowi bóstwa, bałwanowi

*7,42

tak

e: oddał, przekazał, pozwolił

*7,43

bóstwa ammonickiego

*7,45

wg.

- Jezus

syn Nuna

to Jehoszua syn Nuna; wg. Judische Lexikon, Berlin 1930 - Jehoszua

/ Jeszua; wg. New Bible Dictionary 1962, z aramejskiego - Yešu (czytaj: Jeszu; porównaj w innych
tłumaczeniach:

Nehemiasza 3,19)

; wg.

- Jesous (czytaj: Jesus); st

d polskie - Jezus syn Nuna.

*7,46 - 47

tak

e: Dom,

tyni

, Namiot

Saul był

tym, który

zgadzał si

go zabi

. A w tamtym dniu powstało

wielkie prze

ladowanie przeciwko zgromadzeniu wybranych

w Jerozolimie, wi

wszyscy, oprócz apostołów, zostali rozproszeni po krainach Judei i Samarii.

bogobojni m

ęż

owie pogrzebali Szczepana oraz wywołali po nim wielki płacz.

A Saul

czył zbór

oraz

wchodz

c do domów - wywlekał m

ęż

ów i niewiasty,

przekazywał

ich

do wi

zienia.

Zatem ci, co zostali rozproszeni, rozeszli si

, słowem głosz

c dobr

nowin

Filip, zszedł do miasta Samarii oraz rozgłaszał im Chrystusa.

A tłumy - kiedy

słyszały i widziały znaki, które czynił - jednomy

lnie oddały si

temu, co było

mówione przez Filipa.

Bowiem

wielu,

mieli duchy nieczyste,

duchy te

wychodziły, wołaj

c wielkim głosem; tak

e zostali uzdrowieni liczni sparali

owani i

chromi.

Zatem powstała wielka rado

ść

w tamtym mie

cie.

Ale był pewien m

ąż

imieniu Szymon,

który

wcze

niej uprawiał w

mie

cie magi

oraz zdumiewał lud Samarii mówi

e on sam jest kim

wielkim.

Do niego

kierowali si

wszyscy, od najni

szego do najwi

kszego, mówi

c: Jemu dzieje si

wielka moc Boga.

A kierowali si

nim z

tego

powodu,

e od

dłu

szego czasu

zdumiewał ich magi

kiedy m

ęż

owie i niewiasty uwierzyli Filipowi głosz

cemu

Dobr

Nowin

odno

nie Królestwa Boga oraz Imienia Jezusa Chrystusa - zostawali

ochrzczeni.

Ale uwierzył te

sam Szymon, dał si

ochrzci

, trzymał si

Filipa i

doprowadzał si

do zdumienia, ogl

daj

c znaki,

które

działy oraz wielkie

przejawy Boskiej mocy.

kiedy

apostołowie w Jerozolimie usłyszeli,

e Samaria przyj

ła Słowo Boga,

wysłali do nich Piotra i Jana,

którzy zeszli oraz pomodlili si

za nich, by otrzymali

Ducha

tego.

Bowiem jeszcze na nikogo z nich nie spadł, a byli jedynie na

pocz

tku,

jako ci,

dali ochrzci

wzgl

dem Imienia Pana Jezusa.

Wtedy

nakładali na nich r

ce i otrzymywali Ducha

tego.

A Szymon ujrzał,

e Duch

jest dawany z powodu nało

enia r

k apostołów - wi

c przyniósł im pieni

dze,

mówi

c: Dajcie i mnie t

moc, aby

dy, na

kogo nało

żę

ce, otrzymał Ducha

tego.

Ale Piotr powiedział do niego: Oby twoje srebro było na zgub

poza

tob

, bo byłe

zdania,

dar Boga

nabywa

ród

***

pieni

dzy.

Nie masz

ęś

ci ani działu w tej Nowinie, gdy

twoje serce nie jest proste

wobec Boga.

Zatem skrusz si

z powodu tego twego wyst

pku i popro

Boga; mo

e wtedy

zostanie ci odpuszczony zamysł twojego serca.

Bo widz

yjesz dla

gorzko

ółci oraz w

złów niesprawiedliwo

ci.

Szymon,

gdy

zacz

odpowiada

, rzekł: Wy si

módlcie

z mojego powodu do Pana, aby nie mogło do

mnie przyj

ść

nic

z tego,

co powiedzieli

cie.

Oto wi

c ci,

kiedy

wiadczyli oraz opowiedzieli słowo Pana, wracali do

Jerozolimy, głosz

c Dobr

Nowin

wielu wsiach Samarytan.

Ale anioł Pana powiedział do Filipa, mówi

c: Wsta

oraz id

na południe, do drogi

schodz

cej od Jerozolimy ku Gazie, która jest pusta.

c wstał

poszedł. A oto

ąż

, Etiopczyk, eunuch, naczelnik Kandaki - królowej Etiopczyków, który był

postawiony

nad całym jej skarbem

przybył zło

hołd do Jerozolimy,

teraz

wracał, siedz

c na swoim wozie, oraz czytał proroka Izajasza.

A Duch powiedział

Filipowi: Podejd

i przył

cz si

do tego wozu.

c Filip podbiegł, usłyszał go

czytaj

cego proroka Izajasza i powiedział: Czy przynajmniej zrozumiałe

, co

czytasz?

rzekł: Jak

mógłbym, je

li kto

mnie nie poprowadzi

? Lecz

tak

e zaprosił Filipa, by wszedł

usiadł razem z nim.

urywek Pisma, który

czytał, był taki: Jak owca dał si

prowadzi

na zabicie i jak cichy baranek naprzeciw

tego, który

go strzy

e - tak nie otwiera swoich ust.

W jego uni

eniu został

podniesiony jego proces

; jak si

w szczegółach

wyło

jego pochodzenie? Jako

e z ziemi zostaje usuwane

***

jego

ycie.

Izajasz 53,7 - 8

A eunuch odpowiadaj

c Filipowi, rzekł: Prosz

powiedz

, o kim to prorok mówi?

O samym sobie, czy o kim

innym?

Filip otworzył swoje usta i pocz

wszy od

tego

wersetu

Pisma, ogłosił mu dobr

nowin

Jezusie.

A gdy jechali wzdłu

drogi, dotarli nad jak

ąś

wod

; wi

c eunuch mówi: Oto woda; co mi przeszkadza

zosta

ochrzczonym?

Filip powiedział: Mo

na, je

li z całego serca wierzysz.

Zatem odpowiadaj

c, rzekł: Wierz

e Jezus Chrystus jest Synem Boga.

polecił stan

ąć

wozowi i obydwaj zeszli do wody, Filip i eunuch; i go ochrzcił.

kiedy wyszli z wody, Duch Pana porwał Filipa, wi

c eunuch wi

cej go nie ogl

dał,

lecz raduj

c si

, jechał swoj

drog

Filip został przypadkiem napotkany przed

Azotem

. A przechodz

c, głosił on dobr

nowin

wszystkim miastom, a

przyszedł

do Cezarei

*8,1

tak

e: zborowi

*8,20

tak

e: zatrat

, pot

pienie

**8,20

tak

e: razem z

***8,20

tak

e: dla, z powodu

*8,21

dokładnie: nie dzieje si

**8,21

tak

e: szczere, prawe, sprawiedliwe

*8,24

tak

e: pro

cie

*8,31

tak

e: nie b

dzie mi przewodnikiem

*8,33

tak

e: sprawa s

dowa, próba, zas

dzenie, oddzielenie

**8,33

tak

e: scharakteryzuje, opowie, opisze

***8,33

tak

e: unoszone wzwy

, d

wigni

*8,36

tak

e: uniemo

liwia, powstrzymuje, odmawia

*8,40

port filisty

ski

**8,40

port wybudowany przez Heroda Wielkiego

A Saul - dysz

c jeszcze gro

i zabójstwem wzgl

dem uczniów Pana - zaj

ł si

arcykapłanem,

wyprosił sobie u niego listy do bó

nic w Damaszku,

e je

znajdzie jakich

ęż

czyzn, czy niewiasty - b

cych

pod wpływem

tej nauki

by ich

zwi

zał

przyprowadził do Jerozolimy.

Ale w drodze

kiedy

zbli

ał si

Damaszku, zdarzyło si

e nagle ol

niło go

wiatło z Nieba.

c padł na ziemi

oraz

usłyszał głos,

który

mu mówił: Saulu, Saulu, dlaczego mnie prze

ladujesz?

Zatem powiedział: Kim jeste

, panie? A Pan powiedział: Ja jestem Jezusem, którego

ty prze

ladujesz; trudno ci wierzga

zgodnie z

żą

dłem.

c dr

żą

c i si

boj

Saul

powiedział: Panie, co chcesz,

bym

ja uczynił? A Pan do niego: Wsta

, wejd

miasta, a zostanie ci powiedziane co ty masz czyni

ęż

owie,

którzy

podró

owali razem z nim, stan

li oniemiali - z jednej strony słyszeli głos, ale nikogo

nie widzieli.

Saul został podniesiony z ziemi; ale kiedy otworzył swoje oczy, nic

nie

widział. Zatem prowadz

c go za r

, wprowadzili

do Damaszku.

I był trzy

dni niewidz

cym, oraz nie zjadł, ani nie wypił.

Ale w Damaszku był pewien ucze

, imieniem Ananiasz, wi

c w widzeniu Pan

powiedział do niego: Ananiaszu. A

powiedział: Oto ja, Panie.

Pan do niego:

Wsta

, id

na ulic

zwan

Prost

, oraz w domu Judasa odszukaj Saula,

nazwy

Tarse

czyka, bo oto si

modli.

I w widzeniu zobaczył m

ęż

a, imieniem Ananiasz,

który

wchodził oraz kładł na nim r

ce, aby mógł widzie

Ale Ananiasz

odpowiedział: Panie, od licznych

osób

usłyszałem o tym m

ęż

e wiele złych

rzeczy

uczynił Twoim

tym w Jerozolimie.

Tak

e tu ma władz

od arcykapłanów, aby

zwi

wszystkich,

wzywaj

Twego Imienia.

A Pan powiedział do niego: Id

gdy

ten jest moim naczyniem wybrania,

zanie

ść

moje Imi

przed narody i królów;

dzieci nie tylko

Israela.

Bowiem ja mu uka

żę

, jak wiele trzeba mu wycierpie

dla

Mojego Imienia.

Zatem Ananiasz poszedł, wszedł do owego domu, poło

ył na

niego r

ce i powiedział: Bracie Saulu, Pan mnie posłał, Jezus,

który

dał ci si

zobaczy

w drodze, któr

przebywałe

, aby

mógł widzie

oraz został napełniony

Duchem

tym.

Zaraz te

spadły mu z oczu jakby łuski i widział. Tak

e wstał

został ochrzczony.

kiedy

przyj

ł pokarm - wrócił do sił. I Saul został z uczniami

kilka dni w Damaszku.

Zaraz te

głosił w bó

nicach Chrystusa,

e ten jest Synem

Boga.

wszyscy,

którzy

słuchali, doprowadzali si

do oszołomienia i mówili: Czy

nie jest

ten,

pustoszył w Jerozolimie wzywaj

cych tego Imienia? Tak

e tu

przybył dla tego

celu

, aby ich zwi

i zaprowadzi

do arcykapłanów.

Saul

coraz bardziej nabierał mocy i niepokoił

ydów mieszkaj

cych w Damaszku, ucz

e ten jest Chrystusem.

A gdy zostało dopełnionych do

ść

o dni,

ydzi uradzili mi

dzy sob

aby

zabi

Saulowi zostało dane poznanie ich spisku. Bo dniem i noc

pilnowali

siebie i bram, aby go mogli usun

ąć

uczniowie wzi

li go noc

po czym

koszu spu

cili go wzdłu

muru

kiedy

przybył do Jerozolimy, próbował si

czy

z uczniami; lecz wszyscy go si

bali, nie wierz

e jest uczniem.

Barnabasz go wzi

ł oraz zaprowadził do

apostołów. Wi

c wyło

ył im w szczegółach jak w drodze zobaczył Pana,

nim

rozmawiał, oraz jak w Damaszku zacz

ł otwarcie mówi

w Imieniu Jezusa.

I był

ród nich, w Jerozolimie,

jako

wchodz

cy sobie i wychodz

cy.

Lecz tak

miało

mówił w Imieniu Pana Jezusa, gadaj

c oraz dyskutuj

c z hellenistami; za

oni

usiłowali go zgładzi

Ale bracia dowiedzieli si

o tym, wi

c sprowadzili go na dół,

do Cezarei, oraz wysłali go do Tarsu.

Zatem zgromadzenie wybranych miało pokój w całej Judei, Galilei i Samarii,

buduj

c si

oraz id

c w boja

Pana; było te

mno

one wezwaniem Ducha

tego.

Wydarzyło si

tak

Piotr,

kiedy

chodził z powodu wszystkich, zszedł do

tych zamieszkuj

cych Lidd

tam znalazł pewnego człowieka imieniem

Eneasz, który był sparali

owany i

ał od o

miu lat na łó

ku.

Ale Piotr mu

powiedział: Eneaszu, uzdrawia ci

Jezus Chrystus; wsta

oraz po

ciel sobie. I zaraz

wstał.

Zatem zobaczyli go wszyscy zamieszkuj

cy Lidd

i Saron, którzy zawrócili

do Pana.

w Joppie

była pewna uczennica, imieniem Tabita, co tłumacz

c powiem -

Gazela

; ta była pełna szlachetnych

***

uczynków oraz jałmu

n, które czyniła.

Lecz w owych dniach zdarzyło si

e ona zachorowała

umarła. Zatem

umyli

oraz

poło

yli w górnej komnacie.

Ale Lidda była blisko Joppy,

uczniowie

usłyszeli,

e jest w niej Piotr i posłali do niego dwóch m

ęż

ów, prosz

c: Nie wahaj si

dotrze

do nas.

Zatem Piotr wstał i poszedł razem z nimi.

A kiedy

przybył,

zaprowadzili go do górnej komnaty. Obst

piły go tak

e wszystkie wdowy, płacz

c i

pokazuj

c suknie, i płaszcze, które robiła Gazela,

gdy

była z nimi.

A Piotr oddalił

wszystkich na zewn

trz, zgi

ł kolana, pomodlił si

i zwrócił si

do ciała, mówi

Tabito, wsta

. Za

ona otwarła swoje oczy, a

kiedy

ujrzała Piotra, usiadła.

podał jej r

, podniósł j

, zwołał

tych i wdowy, i oddał j

Zatem stało

znane wzdłu

całej Joppy, i wielu uwierzyło w Pana.

Piotrowi

zdarzyło,

pozostał wiele dni w Joppie, u pewnego Szymona, garbarza.

*9,1

tak

e: drogi

*9,2

dosłownie: w udaniu si

*9,11

tak

ze sławy

*9,16

tak

e: z powodu

*9,31

tak

e: czci, szacunku

*9,36

obecnie - Jaffie

**9,36

gr. Dorkas

***9,36

tak

e: odpowiednich, dobrych, prawych, sprawiedliwych, doskonałych

10.

A był w Cezarei pewien m

ąż

, imieniem Korneliusz, setnik z kohorty zwanej

Italsk

pobo

ny i z całym swoim domem boj

cy si

Boga,

czynił wielkie

jałmu

ny, oraz po

ród wszystkiego prosił Boga.

Ten

, około dziesi

tej godziny dnia,

zobaczył ukazanego mu w widzeniu anioła Boga,

który

wszedł do niego oraz

powiedział: Korneliuszu.

on,

kiedy

na niego spojrzał, b

c napełniony

boja

, powiedział: Co jest, panie? Wi

c mu powiedział: Twoje modlitwy i twoje

jałmu

ny doszły na pami

przed Boga.

Teraz po

lij m

ęż

ów do Joppy oraz wezwij

pewnego Szymona, który jest nazywany Piotrem.

Ten jest podejmowany u

niejakiego Szymona, garbarza, którego dom znajduje si

przy morzu. On ci powie, co

masz czyni

kiedy odszedł anioł,

który

mówił z Korneliuszem, zawołał

dwoje sług oraz pobo

nego

ołnierza,

trwali z nim ustawicznie,

wszystko im

wyło

ył i posłał ich do Joppy.

A nazajutrz,

kiedy

tamci byli w drodze i przybli

ali si

do miasta, około szóstej

godziny Piotr wyszedł na dach,

pomodli

Ale stał si

głodny i chciał zje

ść

gdy

oni przygotowywali

jedzenie,

ogarn

ło go uniesienie

c widzi otwarte

Niebo oraz schodz

ce do niego jakie

naczynie, jak wielka tkanina, zwi

zana

czterema rogami oraz spuszczana na ziemi

Mie

ciły si

w niej wszystkie

czworono

ne i dzikie zwierz

ta ziemi oraz ptaki nieba.

Tak

e pojawił si

głos do

niego: Wsta

Piotrze, zabij i zjedz.

Piotr powiedział: Wcale nie, Panie, gdy

nigdy nie zjadłem niczego powszechnego i nieczystego

Zatem głos znowu do

niego, po raz drugi:

Te,

które Bóg oczy

cił, ty nie poni

A stało si

to po

trzykro

i zaraz owo naczynie zostało wzi

te do Nieba.

kiedy Piotr zastanawiał si

w sobie, czym by mogło by

to widzenie, co

zobaczył, oto m

ęż

owie wysłani przez Korneliusza, zapytali o dom Szymona i

przystan

li przy drzwiach.

Tak

e zawołali, dowiaduj

c si

czy jest tu goszczony

Szymon, zwany Piotrem.

A do Piotra,

który

rozwa

ał wzgl

dem widzenia, Duch

powiedział

: Oto trzej m

ęż

owie,

szukaj

Dlatego wsta

, zejd

i id

razem

z nimi, nic siebie nie oddzielaj

c, poniewa

Ja ich wysłałem.

c Piotr zszedł do

tych m

ęż

ów, co zostali do niego wysłani od Korneliusza

oraz

powiedział: Oto ja

jestem

tym,

którego szukacie. Jaki

jest

powód dla którego przyszli

cie?

oni

powiedzieli: Setnik Korneliusz, m

ąż

sprawiedliwy,

zatrwo

ony Bogiem i

wiadczany mi

dzy całym ludem

ydowskim, przez

tego anioła otrzymał

wyroczni

aby

wezwa

do jego domu i usłysze

od ciebie mow

c ich

zaprosił i ugo

cił. Za

nazajutrz, Piotr wyszedł razem z nimi. Tak

e zabrali si

z nim

niektórzy bracia z Joppy.

A nast

pnego dnia weszli do Cezarei. Za

Korneliusz

zwołał swoich krewnych oraz bliskich przyjaciół, i

ył ich oczekuj

Ale kiedy Piotr

wszedł, wydarzyło si

gdy

Korneliusz si

z nim spotkał, oddał mu cze

ść

przypadaj

c do nóg.

Piotr go podniósł, mówi

c: Wsta

, ja sam tak

e jestem

człowiekiem.

I rozmawiaj

c z nim - wszedł, oraz znajduje wielu

tych, którzy

zeszli.

Zatem do nich powiedział: Wy wiecie,

e m

ęż

czy

nie,

ydowi,

niedozwolone

jest spaja

razem

, czy te

zajmowa

obcym

***

- ale Bóg mi

ukazał, abym nikogo nie nazywał pospolitym albo nieczystym człowiekiem.

Dlatego

kiedy

zostałem wezwany, przyszedłem bez sprzeciwu. Zatem pytam, jak

racj

mnie

wezwali

cie?

A Korneliusz powiedział: Po

ciłem od czwartej, a

do tej godziny

dnia, a o godzinie dziewi

tej modliłem si

w moim domu. I oto w jasnym odzieniu

stan

ł przede mn

ąż

oraz powiedział: Korneliuszu, twoja modlitwa została

wysłuchana, a twoje jałmu

ny zostały zapami

tane wobec Boga.

Zatem po

lij do

Joppy i przywołaj Szymona, który jest nazywany Piotrem; ten jest goszczony nad
morzem, w domu Szymona, garbarza.

A gdy

przyjdzie, b

dzie z tob

rozmawiał.

c zaraz posłałem do ciebie, a ty słusznie uczyniłe

przychodz

Teraz my wszyscy jeste

my obecni przed obliczem Boga,

aby

usłysze

wszystko,

ci nakazane przez Pana.

Piotr otworzył usta i powiedział: Według prawdy rozumiem,

e Bóg nie jest

stronniczy

ale w ka

dym narodzie jest Mu miły

* ten, kto

Go boi i czyni

sprawiedliwo

ść

On te

Słowem, które wysłał synom Israela, głosił

dobr

nowin

pokoju przez Jezusa Chrystusa - ten jest Panem wszystkich.

Wy znacie

opowiadanie, które si

pojawiło pocz

wszy od Galilei, wzdłu

całej Judei, po chrzcie,

który oznajmił Jan;

e Jezusa z Nazaretu Bóg nama

cił Duchem

tym i moc

przyszedł

wiadcza

przysług

oraz uzdrawia

wszystkich ciemi

ęż

onych

przez

tego

oszczerczego

, bo Bóg był z nim.

A my

jeste

wiadkami

wszystkiego, co uczynił w judzkiej krainie oraz w Jerozolimie.

wiadkami Jezusa,

którego zabili,

gdy

zawiesili na drewnie.

Tego Bóg wskrzesił trzeciego dnia i

wyznaczył,

eby stał si

on jawny

Nie całemu ludowi, ale

wiadkom,

wybrani przez Boga; nam, którzy po jego wskrzeszeniu z martwych - razem z nim
zjedli

my i wypili

my.

Nam nakazał ogłosi

ludowi i za

wiadczy

e on jest

ustalonym przez Boga s

dzi

cych i umarłych.

Jemu po

wiadczaj

wszyscy

prorocy,

e przez jego Imi

, ka

dy wierz

cy wzgl

dem niego otrzyma

odpuszczenie

grzechów.

A gdy

Piotr jeszcze mówił te słowa, na wszystkich,

słuchali

tych

słów spadł

Duch

ty.

c zdumieli si

wierz

cy spo

ród obrzezania, którzy przyszli z

Piotrem,

e dar Ducha

tego jest wylany tak

e na pogan.

słyszeli

ich

mówi

cych j

zykami oraz wynosz

cych Boga. Wtedy Piotr odpowiedział:

Czy kto

e zabroni

wody,

eby nie zostali ochrzczeni ci, którzy wzi

li jak i my Ducha

tego?

Zatem nakazał, by zostali oni ochrzczeni w Imieniu Pana. Wtedy

poprosili go

, aby

pozostał kilka dni.

*10,10

tak

e: ekstaza

*10,14

w my

l Prawa Moj

esza

*10,15

tak

e: traktuj jako nieczyste

*10,28

tak

e: bezprawne

**10,28

tak

e: ł

czy

, budowa

***10,28

tak

e: nie Israelit

*10,34

tak

e: maj

cy wzgl

d na osob

*10,35

tak

e: mile widziany, mo

liwy do przyj

cia

**10,35

tak

e: prawo

ść

(według Praw Boga)

*10,38

tak

e: niesłusznie obmawiaj

cego, oskar

cego (cechy szatana)

*10,40

tak

e: widoczny, oczywisty

*10,43

tak

e: przyjmie, ogarnie, zrozumie

**10,43

tak

e: uwolnienie od, wyzwolenie od

11.

apostołowie oraz bracia, którzy byli w Judei, usłyszeli,

e i poganie przyj

Słowo Boga.

A gdy Piotr wszedł do Jerozolimy, oddzielali si

przeciw niemu

obrzezania,

mówi

c: Wszedłe

do m

ęż

ów maj

cych napletek i z nimi zjadłe

Piotr zacz

wyja

niał im po kolei, mówi

Ja byłem w mie

cie Joppie i si

modliłem. Potem w uniesieniu zobaczyłem widzenie - jakie

schodz

naczynie, jak

wielkie płótno, czterema rogami spuszczane z Nieba; i dotarło a

do mnie.

A kiedy

w nie spojrzałem, poznałem i zobaczyłem czworonogi ziemi, stworzenia, istoty
pełzaj

ce i ptaki nieba.

Usłyszałem te

głos,

który

do mnie mówił: Wsta

Piotrze,

zabij i zjedz.

Ale powiedziałem: Wcale nie, Panie, gdy

nigdy nic pospolite czy

nieczyste nie weszło do moich ust.

Ale głos z Nieba odpowiedział po raz drugi:

Te,

które Bóg oczy

cił, ty nie poni

aj.

A stało si

to po trzykro

i znowu wszystko

zostało wci

gni

te do Nieba.

I oto natychmiast, przed domem w którym byli

my,

stan

li trzej m

ęż

owie, wysłani do mnie z Cezarei.

Duch mi powiedział,

nic

nie wahaj

c, i

ść

razem z nimi. Przyszło te

ze mn

sze

ciu braci i weszli

my do

domu

tego

ęż

nam oznajmił, jak zobaczył w swoim domu stoj

cego

anioła,

który

mu powiedział: Po

lij m

ęż

czyzn do Joppy oraz wezwij Szymona,

zwanego Piotrem,

on ci powie słowa, w

ród których zostaniesz zbawiony, ty i cały

twój dom.

Ale w czasie,

gdy

ja zacz

łem mówi

, spadł na nich Duch

ty, jak i

na pocz

tku na nas.

przypomniałem sobie słowo Pana, jak mówił: Jan

chrzcił wod

, ale wy zostaniecie ochrzczeni w Duchu

tym.

li wi

c Bóg dał

im równy dar, jak i nam,

którzy

uwierzyli

my wzgl

dem Pana Jezusa Chrystusa,

jak

e ja byłbym władny zabroni

Bogu?

kiedy

to usłyszeli, uspokoili si

oraz

chwalili Boga, mówi

c: Zatem i poganom Bóg dał skruch

yciu.

A ci, którzy zostali rozproszeni z dala od utrapienia powstaj

cego przeciwko

Szczepanowi, przeszli a

do Fenicji, Cypru oraz Antiochii, nikomu nie mówi

c słowa,

chyba

e tylko

ydom.

Ale byli niektórzy z nich, m

ęż

owie Cypryjczycy i

Cyrenejczycy, którzy przyszli do Antiochii oraz mówili do hellenistów, głosz

c dobr

nowin

Pana Jezusa.

Nadto była w

ród nich r

ka Pana, a wielka liczba uwierzyła

oraz zwróciła si

do Pana.

relacja o nich dotarła

do uszu zboru,

który

był w

Jerozolimie; zatem wysłali Barnabasza, by poszedł do Antiochii.

Ten

kiedy

przybył oraz zobaczył łask

Boga, uradował si

oraz zach

cał wszystkich, aby

postanowieniem serca pozostawa

przy Panu;

bowiem był m

ęż

em odpowiednim

pełnym Ducha

tego i wiary

. Tak został przypisany Panu liczny tłum.

Potem

Barnabasz wyszedł do Tarsu,

aby

odszuka

Saula, a

gdy

go znalazł, przyprowadził

go do Antiochii.

I im si

zdarzyło,

byli goszczeni w zborze cały rok oraz nauczyli

wielki tłum. Po raz

pierwszy, w Antiochii, uczniowie byli nazywani chrystianami

Ale w tych dniach z Jerozolimy do Antiochii zeszli prorocy.

A jeden z nich,

imieniem Agabus, wstał oraz zapowiedział przez Ducha,

e ma by

wielki głód na

całej zamieszkałej ziemi, który si

wydarzył za cesarza Klaudiusza.

uczniowie

ustalili,

e ka

dy z nich po

le na usług

braciom,

którzy

zamieszkuj

w Judei, w

miar

tego, jak ka

dy był w stanie.

Co te

uczynili przez r

Barnaby i Saula,

posyłaj

rodki

do starszych.

*11,24

tak

e: dobrym, szlachetnym, prawym, sprawiedliwym

**11,24

tak

e: ufno

*11,26

co znaczy: zwi

zanymi z Chrystusem, nale

żą

cymi do Chrystusa

12.

Ale podczas tamtego czasu król Herod narzucił r

na braci

, by skrzywdzi

niektórych ze zboru.

A brata Jana - Jakóba, zabił mieczem.

widz

to jest

miłe

ydom, postanowił schwyta

i Piotra; a były dni Prza

ników.

c go pojmał,

wsadził do wi

zienia i powierzył,

go strzegły cztery czwórki

ołnierzy. I postanowił

wyprowadzi

go ludowi po

cie

Paschy.

Zatem Piotr był strze

ony w wi

zieniu;

ale była tak

e za niego gorliwa modlitwa do Boga, rodz

ca si

ród zboru.

A gdy Herod zamierzał go wyprowadzi

, Piotr - zwi

zany dwoma ła

cuchami, spał

tamtej nocy na

rodku dwóch

ołnierzy,

przed drzwiami strzegli wi

zienia stra

nicy.

I oto stan

ł obok anioł Pana, a

wiatło zaja

niało w budynku. Potem uderzył bok

Piotra i go obudził, mówi

c: Wsta

w po

piechu. A kajdany odpadły z jego r

anioł powiedział do niego: Opasz si

oraz podwi

ąż

twoje obuwie. Wi

c tak uczynił. I

mu mówi: Odziej si

twoim płaszczem oraz pójd

za mn

Zatem wyszedł oraz

szedł za nim; ale nie wiedział,

e to,

działo przez anioła jest prawdziwe, lecz

uwa

ał,

widzi sen.

kiedy

przeszli pierwsz

i drug

stra

, przyszli do

elaznej

bramy prowadz

cej do miasta, która im si

samorzutnie otworzyła; zatem wyszli,

przeszli jedn

ulic

i zaraz anioł oddalił si

od niego.

Piotr,

kiedy

przyszedł do

siebie, powiedział: Teraz naprawd

wiem,

e Pan posłał swojego anioła oraz

wyrwał mnie z r

ki Heroda i całego oczekiwania

ydowskiego ludu.

Lecz tak

e si

zastanowił,

po czym

wyruszył do domu Marii, matki Jana, zwanego Markiem, gdzie

było wielu zebranych oraz si

modlili.

gdy

Piotr zapukał

podwoje bramy,

podeszła dzieweczka imieniem Rode,

posłucha

I poznawszy głos Piotra, z

rado

ci nie otworzyła bramy, ale wbiegła i oznajmiła,

e Piotr stoi u bramy.

A oni

do niej powiedzieli: Szalejesz. Ale ta zapewniała,

e tak si

sprawa

. Za

oni

mówili: To jest jego anioł.

A kiedy Piotr trwał pukaj

c i otworzyli, zobaczyli go i stali

zdumieni.

Ale skin

ł im r

milczeli, i im opisał, jak go Pan wyprowadził z

zienia. Tak

e powiedział: Oznajmijcie to Jakóbowi oraz braciom. I wyszedł,

udaj

c si

na inne miejsce.

Ale gdy nastał dzie

, powstało niemałe wzburzenie pomi

dzy

ołnierzami - co,

mianowicie, stało si

Piotrowi.

Herod - gdy go poszukał i nie znalazł - os

dził

stra

ników i rozkazał,

aby

zostali uwi

zieni. I wyjechał z Judei do Cezarei,

tam

dzaj

c czas.

Ale Herod rozpaczliwie walczył przeciwko Tyryjczykom i

Sydo

czykom. Za

oni

przybyli jednomy

lnie do niego oraz zjednawszy Blasta,

szambelana króla, prosili o pokój dlatego, bo ich kraina była karmiona z królewskiej.

c ustalonego dnia, Herod wło

ył królewskie szaty, zasiadł na trybunie oraz

publicznie do nich przemawiał.

mieszka

cy wołali: Głos boga, a nie człowieka.

Lecz natychmiast uderzył go anioł Pana, z tego powodu,

e nie oddał chwały

Bogu; zatem b

c stoczony przez robaki - oddał ducha.

A Słowo Boga sprawiało rozwój i pomna

ało.

Barnabasz i Saul

wypełnieniu słu

by wrócili z Jerozolimy, bior

c ze sob

Jana, zwanego Markiem.

13.

Ale z powodu istniej

cego zboru, w Antiochii byli prorocy oraz nauczyciele,

tak

e Barnabasz i Szymon - zwany Nigrem, Lucjusz Cyrenejczyk, Manaen - mleczny

brat tetrarchy Heroda oraz Saul.

gdy

oni spełniali słu

Panu i po

cili, Duch

ty powiedział: Oto odł

czcie mi Barnab

oraz Saula dla sprawy, do której ich

sobie powołałem.

Wtedy poddali si

postom, modlitwom oraz nało

yli

nich r

ce i

odprawili.

Zatem oni,

gdy

zostali wysłani przez Ducha

tego, zeszli do Saleucji,

stamt

odpłyn

li na Cypr.

c te

w Salaminie, zwiastowali w bó

nicach

ydów słowo

Boga; a mieli sług

Jana.

kiedy

przeszli cał

wysp

do Pafos, znale

pewnego szarlatana

, fałszywego proroka,

yda, który

miał na

imi

Barjezus

był on razem z rozumnym m

ęż

em - prokonsulem Sergiuszem Pawłem. Ten przywołał

Barnabasza i Saula oraz pragn

ł usłysze

słowo Boga.

Ale przeciwstawił im si

Elimas, mag

(bo tak jest tłumaczone jego imi

), pragn

c odwie

źć

prokonsula od

wiary.

Saul, ten

zwany

równie

Pawłem, b

c pełnym Ducha

tego,

popatrzył uporczywie na niego,

powiedział: O pełny wszelkiego podst

oraz

wszelakiego

oszustwa,

synu

tego

oszczerczego,

nieprzyjacielu

wszelkiej

sprawiedliwo

ci - nie przestaniesz wykr

prostych dróg Pana?

Oto teraz r

Pana przeciwko tobie, wi

c b

dziesz

lepy, nie widz

c sło

ca a

do stosownej pory.

I natychmiast spadła na niego mgła i ciemno

ść

, zatem obchodz

c, szukał

przewodników.

A prokonsul,

kiedy

zobaczył co si

stało - uwierzył, jak równie

był

zdumionym nad nauk

Pana.

A ci wokoło Pawła wypłyn

li z Pafos

przybyli do Perge Pamfilii. Za

Jan od nich

odszedł oraz wrócił do Jerozolimy.

A oni,

wyj

ciu z Perge, przybyli do Antiochii

Pizydyjskiej, w dniu szabatu weszli do bó

nicy i usiedli.

po odczytaniu Prawa

i Proroków

, przeło

eni bó

nicy wysłali do nich, mówi

c: M

ęż

owie, bracia; je

li jest

w was słowo zach

***

do ludu, mówcie.

c Paweł wstał, dał znak r

oraz

powiedział: M

ęż

owie Israelici oraz ci, którzy si

boicie Boga, posłuchajcie.

Bóg

tego ludu, Israela, wybrał sobie naszych przodków oraz wywy

szył

ten

lud w czasie

zamieszkiwania w ziemi Egiptu, i z niej ich wyprowadził w

ród pot

ęż

nego ramienia.

Tak

e znosił ich na pustkowiu

przez

około czterdziestoletni okres.

I zniszczył

siedem ludów w ziemi Kanaana, a t

ziemi

zostawił jako ich dziedzictwo

ród tych prawie czterystu pi

ęć

dziesi

ciu lat dawał s

dziów, a

do proroka

Samuela.

Ale odt

d domagali si

króla. Wi

czterdzie

ci lat Bóg wyznaczył im

Saula, syna Kisza, m

ęż

a z plemienia Beniamina

kiedy

go usun

ł, wzniósł im

na króla Dawida, któremu te

wiadczaj

c, powiedział: Znalazłem Dawida,

syna

Jessego, m

ęż

a według Mojego serca, który uczyni wszystkie moje pragnienia.

jego nasienia, według obietnicy, Bóg wzbudził Israelowi Jezusa Zbawiciela.

Tego,

który

przed przyj

ciem

był ogłoszony przez Jana chrztem skruchy całemu ludowi

Israela.

kiedy Jan dokonywał biegu, mówił: Kim my

licie,

ja jestem? Ja nie

jestem; ale za mn

oto idzie

Ten,

któremu nie jestem godny rozwi

sandała u

nóg.

ęż

owie, bracia plemienia Abrahama oraz ci po

ród was, którzy si

boj

Boga -

nam zostało wysłane słowo tego zbawienia.

Gdy

nie poznali tego

ci, co

mieszkaj

w Jerozolimie i ich władcy.

Nie poznali

głosów proroków,

które

czytane s

dy szabat, wi

c os

dzili

i wypełnili

Pismo

A nie znale

adnego powodu

mierci,

ale

wyprosili sobie

Piłata,

aby

on został zabity.

kiedy wykonali

wszystko,

o nim jest napisane, zdj

z drewna oraz wło

yli do grobowca.

Ale

Bóg wskrzesił go z martwych.

Po czym

On dał si

zobaczy

przez wiele dni

tym,

którzy

razem z nim przyszli z Galilei do Jerozolimy

co s

jego

wiadkami przed

ludem.

My tak

e głosimy wam dobr

nowin

, t

obietnic

wzgl

dem przodków,

która

dokonała; poniewa

nam, ich dzieciom, Bóg j

wypełnił

poprzez

wskrzeszenie Jezusa.

Gdy

w drugim Psalmie jest napisane: Ty jeste

moim

Synem, Ja ci

dzisiaj zrodziłem.

Psalm 2,7

e go wskrzesił z martwych

jako

tego, który

nie ma powraca

do zepsucia, tak powiedział: Dam wam

Dawida, wierne

Izajasz 55,3

Dlatego i w innym

miejscu

mówi: Nie dasz twojemu

temu zobaczy

zepsucia.

Psalm 16,10

Bowiem Dawid,

kiedy

usłu

ył swoim

rodem - zasn

ł postanowieniem Boga i został przył

czony do swoich przodków - czyli

zobaczył zepsucie.

ten,

którego Bóg wskrzesił - nie zobaczył zepsucia.

Niech wam wi

c b

dzie wiadome, m

ęż

owie, bracia,

e dzi

ki niemu jest wam

zwiastowane darowanie grzechów.

Tak

wszystkiego,

przez

co nie mogli

cie

zosta

uznani za sprawiedliwych w Prawie Moj

esza; za

w nim, ka

dy,

kto

wierzy

jest uznawany za sprawiedliwego.

c uwa

ajcie, aby na was nie przyszło

to, co

powiedziano w Prorokach:

Zobaczcie

wy,

wzgardziciele oraz zadziwcie si

zosta

cie zgładzeni; gdy

Ja, w waszych dniach tworz

dzieło; spraw

, której nie

uwierzycie, cho

by wam kto

szczegółowo opowiadał.

Habakuka 1,5

gdy

oni wychodzili z bó

nicy

ydów, prosili

ich

poganie, by do nast

pnego

szabatu im zostały oznajmione te sprawy.

kiedy

zgromadzenie zostało

rozwi

zane, wielu

ydów oraz bogobojnych prozelitów zacz

ło towarzyszy

Pawłowi

i Barnabaszowi, którzy mówili do nich oraz ich przekonywali,

aby

trwa

łasce Boga.

A nast

pnego szabatu zebrało si

prawie całe miasto,

aby

usłysze

słowo Boga.

ydzi,

gdy

zobaczyli tłumy, zostali napełnieni zazdro

oraz sprzeciwiali si

sprawom

mówionym przez Pawła, oponuj

c i blu

Lecz Paweł i Barnabasz,

mówi

c otwarcie, powiedzieli: Było konieczne,

aby

najpierw wam opowiedzie

słowo

Boga; a skoro je odrzucacie i oddzielacie

siebie

jako

niegodnych

ycia wiecznego,

oto kierujemy si

do pogan.

Bowiem Pan tak nam przykazał o sobie: Wyznaczyłem

wiatło pogan,

ty był na zbawienie a

do kra

ców ziemi.

Izajasz 42,6

poganie, słuchaj

c, radowali si

oraz wynosili Słowo Pana, a

ci,

którzy uwierzyli,

byli wybrani

ycia wiecznego.

Zatem słowo Pana było roznoszone po całej tej

krainie.

Ale

ydzi zach

cili powa

ne, religijne kobiety oraz pierwszych

obywateli

miasta i wzbudzili prze

ladowanie

Pawła, i Barnabasza; wi

c wyrzucili ich ze

swych granic.

oni

strz

li przeciwko nim pył ze swych nóg i przyszli do

Ikonium.

Lecz uczniowie Pana byli urzeczywistnieniem rado

ci oraz Ducha

tego.

*13,1

czyli - razem wychowany

*13,6; 13,8

tak

e: maga, czarodzieja, oszusta

**13,6

co znaczy: Syn Jezusa

*13,10

tak

e: chytro

ci, zdrady

**13,10

tak

e: wykrzywia

, odwraca

, psu

*13,15

hebr. Tory, co znaczy: Nauki, Prawa

**13,15

prorockich Ksi

g Starego Testamentu

***13,15

tak

e: wezwania, apelu, pocieszenia

*13,19

tak

e: przedzielił losem

*13,21 ST

z hebr. Binjamina

*13,24

dokładnie: przed obliczem jego przybycia

*13,34

tak

e: godne zaufania, prawdziwe, maj

ce wiar

*13,46

tak

e: s

dzicie, rozstrzygacie, wydajecie wyrok

*13,47

tak

e: umie

ciłem, ustanowiłem, zgi

łem, zdeponowałem

*13,48

tak

e: wyznaczeni, mianowani, ustanowieni

14.

I na wzór tego samego zdarzyło si

w Ikonium,

oni weszli do bó

nicy

ydów oraz tak opowiedzieli,

e uwierzyło wielkie mnóstwo

ydów i Greków.

Ale

ydzi,

którzy

nie uwierzyli, podburzyli i zrujnowali serca pogan przeciwko braciom.

Zatem sp

dzili

tam

ść

y czas, mówi

c otwarcie dzi

ki Panu, który

wiadczył za

słowem swojej łaski i pozwalał,

przez ich r

ce działy si

znaki, i cuda.

Lecz

rzesze miasta zostały podzielone; wi

c z jednej strony

ludzie

byli z

ydami, a

drugiej

, z apostołami.

Potem powstało poruszenie pogan i

ydów, razem z ich

władcami,

ich zel

oraz ukamienowa

gdy

dostrzegli, uciekli do miast -

Likaonii, Listry, Derbe i okolicy;

oraz tam głosili dobr

nowin

A w Listrze siedział pewien m

ąż

, chory

nogi, który nigdy nie chodził,

był

chromym od łona swojej matki.

Ten usłyszał mówi

cego Pawła, który spojrzał na

niego i zobaczył,

e ma wiar

zosta

uzdrowionym;

zatem

powiedział wielkim

głosem: Sta

wyprostowany na swoich nogach. Wi

c podskoczył i chodził.

Lecz

kiedy

tłumy zobaczyły, co uczynił Paweł, podniosły swój głos, mówi

c po likao

sku:

Zeszli do nas bogowie i zostali upodobnieni

ludzi.

Nazwali te

Barnabasza -

Zeusem, za

Pawła - Hermesem, gdy

był on

tym, co

szedł na przedzie słowa.

Lecz i kapłan

pos

Zeusa,

który

był z przodu ich miasta, sprowadził do wrót byki

oraz girlandy, i wraz z tłumem chciał zło

ofiar

kiedy

apostołowie -

Barnabasz i Paweł

poj

li, rozdarli swoje szaty oraz wpadli mi

dzy tłum, krzycz

i mówi

c: M

ęż

owie, dlaczego te rzeczy czynicie? My tak

e jeste

my podobnymi do

was lud

mi i głosimy dobr

nowin

, by

cie

zawrócili od tych bezu

ytecznych

rzeczy

do Boga

cego, który stworzył Niebo, ziemi

, morze i wszystko,

w nich

jest

Do Tego,

który w przeszłych pokoleniach pozwalał wszystkim poganom

chodzi

swoimi drogami.

Jednak

e nie zostawił samego siebie bez

wiadectwa,

czyni

c dobro, daj

c nam z nieba deszcze i urodzajne plony, napełniaj

c pokarmem

oraz rado

nasze serca.

A to mówi

c, ledwie uspokoili tłumy,

aby

im nie zło

yli

ofiary.

Ale z Antiochii i Ikonium przyszli

ydzi, którzy przekonali tłumy; zatem

ukamienowali Pawła oraz wywlekli go za miasto, s

e umarł.

gdy

uczniowie go obst

pili, wstał oraz wszedł do miasta. A nazajutrz odszedł z

Barnabaszem do Derbe.

I ogłosił dobr

nowin

temu miastu, wielu uczynił

uczniami oraz wrócili do Listry, Ikonium i Antiochii,

utwierdzaj

c dusze uczniów

oraz

zach

caj

aby

trwa

wiar

. Tak

e trzeba, aby

my przez utrapienia

weszli

do Królestwa Boga.

A wybrawszy im przez głosowanie starszych w zborach oraz

pomodliwszy si

ród postów - powierzyli ich Panu w którego uwierzyli.

kiedy

przeszli Pizydi

, przyszli do Pamfilii.

opowiedzeniu Słowa w Perge, zeszli do

Attalii.

stamt

d odpłyn

li do Antiochii, sk

d byli powierzani łasce Boga,

wzgl

dem sprawy, któr

spełnili.

gdy

przybyli oraz zebrali zbór - zdawali relacj

co Bóg w

ród nich uczynił, i

e poganom otworzył drzwi wiary.

Przebywali te

niemały okres czasu wraz z uczniami.

*14,22

tak

e: naciski, uciski

15.

A jacy

zeszli z Judei oraz nauczali braci,

e je

li nie dacie si

obrzeza

według

zwyczaju Moj

esza, nie mo

ecie zosta

zbawieni.

Ale

gdy

z nimi pojawiła si

kłótnia oraz niemała dyskusja Pawła i Barnabasza, postanowili, aby Paweł,
Barnabasz i niektórzy inni z nich weszli odno

nie tej kwestii spornej do Jerozolimy,

do apostołów i starszych.

I rzeczywi

cie, wyprawieni przez zbór, poszli przez

Fenicj

oraz Samari

, opowiadaj

c o nawróceniu pogan; zatem sprawiali wielk

rado

ść

wszystkim braciom.

gdy

przybyli do Jerozolimy, zostali przyj

przez

zbór, apostołów i starszych

oraz

opowiedzieli, co Bóg w

ród nich uczynił.

Ale

powstali niektórzy wierz

cy ze stronnictwa faryzeuszów, mówi

e trzeba ich

obrzezywa

, a tak

e nakazywa

przestrzeganie Prawa Moj

esza.

c odno

nie tej sprawy zostali zebrani apostołowie i starsi,

by to

pozna

A gdy

powstała wielka dysputa

, Piotr wstał i do nich powiedział: M

ęż

owie bracia, wy

wiecie,

e za dawnych dni Bóg wybrał sobie

mnie

spo

ród was, aby z moich ust

poganie usłyszeli słowo Dobrej Nowiny i uwierzyli.

Tak

e Bóg - znawca serc im

wiadczył i dał im Ducha

tego jak i nam.

Zatem nic

nie

rozdzielił mi

dzy

nami - a nimi,

kiedy

wiar

oczy

cił ich serca.

Zatem czemu teraz do

wiadczacie

Boga, kład

c na szyj

uczniów jarzmo, którego ani nasi przodkowie, ani my nie

mieli

my siły nosi

Przecie

z powodu łaski Pana Jezusa Chrystusa jeste

przekonani,

e zostali

my zbawieni jak i tamci - z powodu sposobu

ycia

zamilkło całe

ich

mnóstwo oraz słuchali Barnabasza i Pawła,

którzy

opowiadali, jak

Bóg uczynił przez nich wielkie znaki i cuda po

ród pogan.

A zaraz po zako

czeniu

ich mowy, odpowiedział Jakób, mówi

c: M

ęż

owie bracia, mnie posłuchajcie.

Szymon wytłumaczył, jak najpierw Bóg si

zatroszczył, aby wzi

ąć

sobie spo

ród

pogan lud

dla

Jego Imienia.

tym te

współbrzmi

słowa proroków, jak jest

napisane:

Po tych, przyprowadz

was

z powrotem i odbuduj

upadły przybytek

Dawida, odbuduj

jego do szcz

tu zburzone oraz znowu go odnowi

aby

ci, co

pozostali z ludzi - odszukali Pana,

tak

e wszystkie narody wobec których

przyzywane jest dla nich Moje Imi

, mówi Pan,

który

te wszystkie

rzeczy

czyni.

Amos

9,11-12

Znane s

Bogu wszystkie Jego dzieła od wieczno

ci.

Dlatego ja

uwa

am, aby nie niepokoi

tych z pogan,

którzy

nawracaj

do Boga,

ale

napisa

im, by si

trzymali z dala

zmaz wizerunków

, prostytucji

, uduszonego i

krwi.

Bowiem Moj

esz ma od dawnych pokole

takich, co

go głosz

po kraju,

gdy

jest czytany w bó

nicach na ka

dy szabat.

Wtedy apostołom i starszym wraz z całym zborem wydało si

słuszne,

aby

wybra

spo

ród siebie m

ęż

ów oraz posła

ich

do Antiochii, wraz z Pawłem i Barnabaszem:

Judasa - zwanego Barsabasem oraz Sylasa,

czyli

ęż

ów pokazuj

cych drog

ród

braci.

Tak

napisali przez ich r

: Apostołowie, starsi i bracia tym,

którzy s

Antiochii, Syrii i Cylicji, braciom z pogan - witajcie.

Poniewa

usłyszeli

my,

jacy

od nas wyszli, wprowadzaj

w zam

t wasze dusze i niepokoj

was

słowami, których nie nakazali

my; mówi

e musicie si

obrzeza

oraz

przestrzega

Prawa -

jednomy

lnie nam si

wydało,

wybra

i posła

do was

dwóch

ęż

ów, razem z naszymi umiłowanymi - Barnabaszem i Pawłem,

lud

mi,

którzy oddali swoje dusze dla Imienia naszego Pana, Jezusa Chrystusa.

wysłali

my Judasa oraz Sylasa,

i oni oznajmili to po

ród słowa.

Bowiem

Duchowi

temu oraz nam wydało si

słuszne,

aby

nie kła

ść

na was

adnego

kszego ci

ęż

aru, oprócz tych koniecznych:

Trzymania si

z dala od

rzeczy

ofiarowanych wizerunkom, krwi, uduszonych

zwierz

prostytucji. Zachowuj

siebie z dala od tych

rzeczy

- b

dziecie działa

pomy

lnie. Miejcie si

dobrze.

c rzeczywi

cie,

kiedy

zostali odprawieni, zeszli do Antiochii, zebrali wielu

braci

oraz oddali

im ten

list.

oni

odczytaniu, uradowali si

z powodu tej zach

A Judas i Sylas -

c te

prorokami, w

ród licznego słowa pocieszyli i

utwierdzili braci.

gdy

dzili

tam pewien

okres, z pokojem zostali odprawieni

przez braci do apostołów.

Ale Sylas uznał za słuszne tam zosta

Paweł i

Barnabasz sp

dzali czas w Antiochii, nauczaj

c oraz głosz

c dobr

nowin

Słowa

Pana tak

e w

ród wielu innych.

A po kilku dniach Paweł powiedział do

Barnabasza: Zawró

odwied

my naszych braci w ka

dym mie

cie, w których

głosili

my słowo Pana.

Dowiemy si

tak

e, jak si

maj

Barnabasz, po

rozwa

eniu, postanowił wzi

ąć

razem Jana, zwanego Markiem.

Ale Paweł nie

uznawał za słuszne bra

tego,

który

odszedł od nich z Pamfilii i nie poszedł z nimi do

pracy.

Zatem powstało takie rozdra

nienie,

e zostali oni oddzieleni od siebie.

c Barnabasz wzi

ł Marka i odpłyn

ł na Cypr.

Paweł wzi

ł sobie Sylasa i

wyszedł, przekazany przez braci łasce Boga.

A przechodz

przez

Syri

oraz

Cylicj

, utwierdzał zgromadzenia wybranych.

*15,4

tak

e: uznani

*15,7

tak

e: wspólne badanie, dociekanie

*15,10

tak

e: unie

ść

, wytrzyma

*15,11

tak

e: usposobienia, charakteru

*15,19

tak

e: kieruj

, odchodz

od bł

du, zawracaj

, skruszaj

ałuj

*15,20

tak

e: obrazów, figur, pos

gów bóstw, bałwanów

**15,20

cielesnej, lecz przede wszystkim duchowej - czyli bałwochwalstwa

*15,31

tak

e: wezwania, apelu, pocieszenia

16.

Przyszedł tak

e do Debre i do Listry. A oto był tam pewien ucze

, imieniem

Tymoteusz, syn pewnej godnej zaufania

niewiasty -

ydówki, a ojca Greka;

który

był po

wiadczany przez braci w Listrze oraz Ikonium.

Tego Paweł zach

cał,

poszedł razem z nim; wzi

ł go,

po czym

obrzezał z powodu

ydów,

byli w tamtych

miejscach, gdy

wszyscy wiedzieli,

e jego ojciec był Grekiem.

A kiedy przechodzili

ró

miasta, przekazywali im,

aby

strzec nauki

ustanowionej przez apostołów i

starszych w Jerozolimie.

Tak wi

c, społeczno

ci wybranych były wzmacniane wiar

oraz co dzie

obfitowały ilo

kiedy

przeszli Frygi

oraz krain

galack

, zostali powstrzymani przez Ducha

tego od opowiadania słowa w Azji;

przej

ciu naprzeciw Mizji, próbowali

pój

ść

do Bitynii, ale Duch Jezusa im nie pozwolił.

Zatem min

li Mizj

i zeszli do

Troady.

A po

ród nocy, Pawłowi zostało ukazane widzenie: M

ąż

, jaki

Macedo

czyk, stał, wzywał go i mówił: Przepraw si

do Macedonii

biegnij nam na

pomoc.

A kiedy zobaczył to widzenie, zaraz pragn

my wyj

ść

do Macedonii,

wnioskuj

e Pan nas powołuje,

ogłosi

im dobr

nowin

Zatem wyprowadzili

my si

z Troady i pojechali

my prosto do Samotraki, a

nazajutrz do Neapolis.

stamt

d do Filippi, która jest miastem - koloni

przedniej cz

ęś

ci Macedonii; i byli

tam

pewn

ilo

ść

dni, sp

dzaj

c czas w tym

mie

cie.

Lecz

okresie szabatów wychodzili

my na zewn

trz miasta od strony

rzeki, gdzie mieli

my w zwyczaju by

modlitwie, i siedz

c, mówili

zgromadzonym kobietom.

A słuchała

nas

pewna boj

ca si

Boga niewiasta,

imieniem Lidia, sprzedawczyni purpury z miasta Tiatyry, której Pan otworzył serce, by
po

słu

bie

sprawom

omawianym przez Pawła.

kiedy została

ochrzczona, jak równie

jej dom, poprosiła, mówi

c: Je

li zbadali

cie,

ja jestem

wiern

Panu, wejd

cie do mojego domu

mieszkajcie;

nawet nas zmusiła.

Ale zdarzyło si

, gdy szli

my na modlitw

e wyszła nam naprzeciw pewna

dziewczyna, maj

ca ducha pytona

, która przepowiadaj

c, przynosiła wielki zarobek

swoim panom.

Ta, chodz

c za Pawłem i za nami, wołała, mówi

c: Ci ludzie s

sługami Boga Najwy

szego, co zwiastuj

wam drog

zbawienia.

A czyniła to przez

wiele dni. Ale Paweł stał si

rozdra

nionym, wi

c zawrócił

powiedział duchowi:

Rozkazuj

ci w Imieniu Jezusa Chrystusa wyj

ść

z niej; i

duch

wyszedł owej godziny.

Ale

gdy

jej panowie zobaczyli,

e sko

czyła si

nadzieja ich zysku, chwycili Pawła

i Sylasa oraz zaci

ich

na rynek, przed rz

dców.

przyprowadzeniu ich

przed

urz

dników, powiedzieli: Ci ludzie, b

ydami, niepokoj

nasze miasto,

oraz zwiastuj

obyczaje, których nie wolno nam przyjmowa

, ani robi

- b

Rzymianami.

c tłum rzucił si

przeciwko nim, a urz

dnicy rozdarli ich szaty

oraz nakazywali

ich

chłosta

Lecz tak

kiedy

zadali im wiele razów, wrzucili

ich

do wi

zienia

nakazali stra

nikowi, aby ich niezawodnie pilnował.

A ten,

otrzymaniu rozkazu, wrzucił ich do wewn

trznej celi wi

ziennej, za

ich nogi zakuł na

kłodzie.

około północy Paweł i Sylas, modl

c si

piewali Bogu, wi

c wi

ęź

niowie im

przysłuchiwali.

Ale nagle powstało wielkie trz

sienie ziemi, tak,

e zostały

poruszone fundamenty wi

zienia, a zarazem otwarte ka

de drzwi; zostały te

zwolnione p

ta wszystkich

ęź

niów

zbudzony stra

nik,

kiedy

powstał i ujrzał

otwarte drzwi wi

zienia, dobył miecza

chciał si

zabi

, s

e wi

ęź

niowie

uciekli.

Ale Paweł zawołał wielkim głosem, mówi

c: Nie czy

sobie nic złego, bo

wszyscy tutaj jeste

my.

Zatem za

żą

dał

wiatła, wtargn

ł, pojawił si

żą

cy oraz

przypadł do nóg Pawła i Sylasa.

Po czym ich wyprowadził na zewn

trz i

powiedział: Panowie, co ja mam czyni

, abym został zbawiony?

Zatem

powiedzieli: Uwierz wzgl

dem Pana Jezusa Chrystusa, a zostaniesz zbawiony ty i

twój dom.

Powiedzieli mu tak

e słowo Pana, jak równie

wszystkim w jego domu.

c wzi

ł ich do siebie owej godziny nocy, obmył z powodu ran i zaraz dał si

ochrzci

; on

wszyscy jego

domownicy

Lecz tak

e zaprowadził ich do siedziby,

podał im jedzenie i uwierzywszy Bogu, rozweselił si

z całym domem.

gdy

pojawił si

dzie

, urz

dnicy wysłali wo

nych, mówi

c: Odprawcie tych ludzi.

stra

nik oznajmił te słowa wobec Pawła: Urz

dnicy wysłali, aby

cie zostali

odprawieni; zatem teraz wyjd

cie oraz id

cie w pokoju.

Ale Paweł im powiedział:

Publicznie nas obili oraz wrzucili do wi

zienia - ludzi nie zas

dzonych,

którzy

Rzymianami; a teraz skrycie nas wyrzucaj

? Nic z tego; niech

przyjd

niech sami

nas wyprowadz

A wo

ni przekazali te słowa urz

dnikom. Zatem si

wystraszyli,

gdy

usłyszeli,

e s

Rzymianami.

przyszli, wezwali ich, wyprowadzili

prosili,

aby

wyszli z miasta.

kiedy

wyszli z wi

zienia, weszli do Lidii; a ujrzawszy braci,

zach

cili

ich i odeszli.

*16,1

tak

e: wierz

cej

*16,4

tak

e: opinii, postanowie

*16,16

ąż

wyroczni w Delfach, duch wieszczy

*16,40

tak

e: dodali odwagi, pobudzili, pocieszyli

17.

przej

ciu Amfipolis i Apolonii, przyszli do Tesaloniki, gdzie była bó

nica

ydów.

Paweł wszedł do nich według zwyczaju i przez trzy szabaty wyło

ył im

z Pism,

wyja

niaj

c i przedstawiaj

e Chrystus miał cierpie

, powsta

martwych, i

e ten Jezus, którego on zwiastuje, jest Chrystusem.

c niektórzy z

nich zostali przekonani oraz przył

czeni do Pawła i Sylasa; lecz tak

e du

e mnóstwo

bogobojnych Greków, jak i niemało prostych niewiast.

Ale niewierz

ydzi

pozazdro

cili

, zabrali ze sob

jakich

rynkowych pró

niaków - m

ęż

ów

niegodziwych, oraz wszcz

li rozruchy, niepokoj

c miasto. Nadto ich szukali, stoj

obok domu Jazona,

aby ich

przyprowadzi

do ludu.

Ale

kiedy

ich nie znale

li, wlekli

Jazona oraz niektórych braci do urz

dników miejskich, wołaj

c: Ci,

burz

zamieszkał

ziemi

i tutaj s

obecni,

podj

ł ich Jazon. Zatem oni wszyscy działaj

wbrew dekretom cesarza, powiadaj

e jest inny król - Jezus.

To za

wstrz

ło

tłumem oraz słuchaj

cymi tego urz

dnikami miejskimi.

Ale wzi

li wystarczaj

Jazona i innych, oraz ich pu

cili.

Lecz bracia zaraz, w

ród nocy, wysłali Pawła i Sylasa do Berei.

Zatem

oni powstali

odjechali do bó

nicy

ydów.

Ci byli szlachetniejsi

od tych

w Tesalonikach,

poniewa

z cał

ochot

przyj

li słowo, co dzie

badaj

c Pisma, czy to si

tak ma.

Dlatego wielu z nich uwierzyło, tak

porz

dnych greckich niewiast oraz niemało

ęż

czyzn.

A kiedy

ydzi z Tesalonik si

dowiedzieli,

e przez Pawła zostało

zwiastowane słowo Boga i w Berei, przyszli te

tam, podburzaj

c tłumy.

Ale wtedy

bracia zaraz wysłali Pawła, aby szedł prawie do morza; lecz Sylas i Tymoteusz tam
zostali.

ci, co

przewozili Pawła, zawie

do Aten i odeszli, wzi

wszy

polecenie odno

nie Sylasa i Tymoteusza, by jak najszybciej do niego przyszli.

kiedy

Paweł czekał

nich w Atenach, został w nim pobudzony jego duch,

gdy

widział,

e miasto było pełne bałwanów.

c w bó

nicy wykładał

ydom,

ludziom

co byli bogobojnymi, oraz w ci

gu ka

dego dnia na rynku, w obecno

ci przypadkowo

znajduj

cych si

blisko

osób

Spotkali si

z nim niektórzy z epikurejczyków

oraz stoickich filozofów; ale niektórzy mówili: Co ten plotkarz znowu chce mówi

inni

: Wydaje si

głosicielem obcych bóstw

- bo głosił dobr

nowin

Jezusie i

wskrzeszeniu.

Lecz tak

e go chwycili

oraz

poprowadzili na wzgórze

Aresa

, mówi

Czy

emy pozna

jaka

jest

ta, głoszona przez ciebie, nowa

nauka?

Bo jakie

obce

rzeczy

wprowadzasz do naszych uszu; zatem chcemy

wiedzie

, czym one maj

(A wszyscy Ate

czycy oraz cudzoziemscy go

cie na

nic innego nie mieli czasu, tylko

mówienie lub słuchanie czego

nowszego).

Paweł

został postawiony na

rodku Areopagu i powiedział: M

ęż

owie ate

scy!

W ka

dym

rodzaju

widz

was jako

ludzi

bardzo religijnych.

Bowiem

kiedy

dotarłem

i zobaczyłem wasze podmioty czci, znalazłem tak

e ołtarz, na którym zostało

napisane: Nieznanemu bogu. Zatem ja wam zwiastuj

Tego, którego nie znaj

c -

czcicie.

Bóg,

który

uczynił

wiat oraz wszystko na nim; Ten,

jest Panem Nieba i

ziemi, nie mieszka w r

cznie zrobionych

tyniach,

ani nie został sług

ludzkich,

jako Ten, co

czego

dodatkowo potrzebuje,

gdy

sam daje wszystkim

istnienie, tchnienie i wszystko.

Z jednej krwi uczynił te

wszystek lud człowieczy,

mieszkaj

cy na całym obliczu ziemi; wcze

niej ustaliwszy wyznaczone czasy oraz

granice ich zamieszkania.

Aby

szukali

Pana, by Go wła

nie szukali po omacku i

znale

li. Zatem

Pana, który

jest niedaleko od ka

dego jednego z nas.

Bowiem w Nim

yjemy, zostali

my wprawieni w ruch

i jeste

my. Jak i u was

niektórzy z poetów powiedzieli: Gdy

jeste

my Jego plemieniem.

Zatem b

plemieniem Boga, nie powinni

my uwa

e to Boskie podobne

jest do złota,

srebra lub kamienia,

e jest

kodziełem rytu oraz umysłu człowieka.

Rzeczywi

cie, Bóg nie zwracaj

c uwagi

czasy niewiedzy

, teraz przekazuje

wszystkim ludziom,

wsz

dzie okazywa

skruch

Poniewa

ustanowił dzie

, i w

jego czasie, w sprawiedliwo

ci, ma s

dzi

zamieszkał

ziemi

przez m

ęż

a, którego

wyznaczył, daj

c wszystkim dowód

przez

podniesienie go z martwych.

Psalm 9,9

kiedy

usłyszeli o podniesieniu martwych, z jednej strony si

miewali, lecz

powiedzieli: Znowu ci

posłuchamy odno

nie tej

sprawy

Tak Paweł wyszedł z ich

rodka.

Ale niektórzy m

ęż

owie, przystali

nim

oraz

uwierzyli; w

ród nich Dionizos

Areopagita, niewiasta imieniem Damaris i inni z nimi.

*17,9

rzeczownikowo: kaucj

*17,18

tak

e: demonów

*17,19

Areopag - wzgórze Aresa-Marsa w Atenach; tak

e: najwy

szy trybunał ate

ski

*17,27

tak

e: badali, dociekali, pod

ąż

ali, pragn

*17,28

tak

e: zbuntowani, zaniepokojeni, wstrz

ąś

ci, wywołani

*17,29

tak

e: równe, takie same

*17,30

tak

e: nie

wiadomo

18.

po tych

wydarzeniach,

Paweł odszedł z Aten

przyszedł do Koryntu.

Znalazł te

pewnego

yda imieniem Akwilan, rodem

Pontu,

który

niedawno przybył

z Italii wraz ze sw

Pryscyll

dlatego, bo Klaudiusz rozporz

dził,

eby wszyscy

ydzi odjechali z Rzymu. Zatem do nich poszedł.

A poniewa

uprawiał to samo

rzemiosło -

gdy

ich rzemiosłem było sporz

dzanie namiotów - mieszkał u nich oraz

pracował.

podczas ka

dego szabatu rozmawiał w bó

nicy, zjednuj

ydów i

Greków.

A gdy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł przynaglał Ducha, zaklinaj

ydom,

e Jezus jest Chrystusem.

kiedy

oni si

sprzeciwiali oraz rzucali

oszczerstwa, otrz

ł szaty oraz do nich powiedział: Krew wasza na waszej głowie;

jestem

czysty; teraz pójd

do pogan.

I stamt

d wyszedł,

oraz

wszedł do domu

pewnego

człowieka

oddaj

cego cze

ść

Bogu, imieniem Justus, którego dom graniczył

z bó

nic

Kryspus, przeło

ony bó

nicy, uwierzył Panu z całym swoim domem,

i słuchaj

c, uwierzyło wielu Koryntian oraz zostawali ochrzczeni.

A Pan, poprzez

widzenie, powiedział w nocy Pawłowi: Nie bój si

, ale mów i nie

staraj si

milcze

;

gdy

liczny jest Mój lud w tym mie

cie. Bowiem Ja jestem z tob

i nikt ci

nie

napadnie,

aby

skrzywdzi

Zatem przebywał tam rok i sze

ść

miesi

cy,

nauczaj

c w

ród nich słowa Boga.

Ale

kiedy

Gallio był prokonsulem Achai,

ydzi jednomy

lnie powstali przeciwko

Pawłowi oraz przyprowadzili go do trybunału, mówi

Ten namawia ludzi,

czci

Boga przeciwko Prawu.

gdy

Paweł zamierzał otworzy

usta, Gallio powiedział

ydów: O,

ydzi! Je

li byłby

jaki

niesprawiedliwy czyn lub niegodziwy

wyst

pek, to zniósłbym was cierpliwie - według zasady.

skoro s

kwestie

sporne wzgl

dem słowa, imion i według waszego prawa, sami zrozumcie,

ja nie

chc

im s

dzi

I odp

dził ich z trybunału.

A wszyscy Grecy chwycili mocno

Sostenesa, przeło

onego bó

nicy, oraz bili

przed trybun

, lecz Galiona to nic nie

przejmowało.

Paweł pozostał jeszcze do

ść

o dni,

po czym

egnał si

bra

mi oraz

odpływał do Syrii, a razem z nim Pryscylla i Akwilas. Lecz poniewa

miał pro

ostrzygł sobie głow

w Kenchrach.

kiedy

przyszli do Efezu, tam ich pozostawił, a

sam wszedł do bó

nicy oraz wyło

ył

ydom

spraw

oni prosili,

pozostał na

dłu

szy czas -

ale

nie zgodził;

lecz po

egnał si

nimi i powiedział:

Nadchodz

musz

niew

tpliwie obchodzi

w Jerozolimie;

niemniej

znowu do was wróc

Bóg sobie

tego

yczy. Wi

c został wyprowadzony do

Efezu.

kiedy

zszedł do Cezarei, wst

pił, pozdrowił zbór oraz zszedł do Antiochii.

I pozostał tam jaki

czas,

po czym

wyszedł; a przechodz

c po kolei galack

krain

i Frygi

- utwierdzał wszystkich uczniów.

do Efezu przyszedł pewien

yd, imieniem Apollos, m

ąż

wymowny, rodem

Aleksandryjczyk,

który

był mocnym w Pismach.

Ten

informował

drodze Pana

oraz pałaj

c duchem, mówił i skrupulatnie nauczał odno

nie Pana, wiedz

c tylko

chrzcie Jana.

On zacz

ł otwarcie mówi

w bó

nicy. Za

Pryscylla oraz Akwilas,

kiedy

go usłyszeli, zabrali go ze sob

i dokładniej mu wyło

yli nauk

Boga.

poniewa

chciał on pój

ść

do Achai, bracia go zach

cili oraz napisali uczniom,

przyj

ąć

przybyciu, zgromadził on wielu

tych, którzy

uwierzyli z łaski.

Gdy

energicznie przekonywał

ydów, publicznie dowodz

c w

ród Pism,

e Jezus jest

Chrystusem.

*18,5

tak

e: za

wiadczaj

*18,18

tak

lub

*18,26

tak

e: drog

*18,28

tak

e: całkowicie zbijał (czyje

twierdzenia)

19.

A gdy Apollos był w Koryncie, zdarzyło si

Paweł przeszedł wy

ej poło

one

tereny, zszedł do Efezu, znalazł pewnych uczniów,

oraz do nich powiedział: Czy

uwierzeniu otrzymali

cie Ducha

tego? A oni mu powiedzieli: Nawet nie

słyszeli

my,

jest Duch

ty.

Lecz tak

e do nich powiedział: Wzgl

dem

czego, zatem, zostali

cie ochrzczeni? A

oni

powiedzieli: Wzgl

dem chrztu Jana.

Paweł powiedział: Jan chrzcił chrztem skruchy mówi

c ludowi, aby uwierzyli

wzgl

dem

tego, który

po nim przychodzi - to jest w Jezusa Chrystusa.

kiedy

usłyszeli, dali si

ochrzci

wzgl

dem Imienia Pana Jezusa.

gdy

Paweł poło

ył na

nich r

ce, przybył dla nich Duch

ty,

zatem

mówili j

zykami

oraz prorokowali.

A wszystkich m

ęż

czyzn było dwunastu.

Wszedł tak

e do bó

nicy oraz otwarcie mówił przez trzy miesi

ce, wykładaj

c i

przekonuj

c odno

nie Królestwa Boga.

Ale kiedy niektórzy zostali twardymi i byli

nieposłusznymi, wobec wielu złorzecz

tej

drodze, odszedł od nich oraz odł

czył

uczniów, co dzie

ucz

c w szkole pewnego Tyrannosa.

A działo si

to przez dwa

lata; tak,

e wszyscy,

zamieszkiwali Azj

ydzi i Grecy - usłyszeli słowo Pana

Jezusa.

Lecz te

przez r

ce Pawła Bóg czynił niespotykane przejawy mocy;

tak,

równie

na choruj

cych były nakładane chustki lub przepaski z jego skóry i były

usuwane od nich choroby, ale i wychodziły z nich złe duchy.

A niektórzy,

chodzili wokół

ydowskich zaklinaczy duchów, próbowali wzywa

Imi

Pana Jezusa

nad

tymi, którzy

mieli złe duchy, mówi

c: Zaklinam was Jezusem, którego głosi

Paweł.

Było te

siedmiu synów pewnego

yda, przedniego kapłana Skewasa,

którzy to czynili.

zły duch, odpowiadaj

c, rzekł: Wiem

Jezusie i znam Pawła,

ale kim wy jeste

cie?

Zatem ten człowiek, w którym był zły duch, zastosował w

stosunku do nich sił

, rzucił si

na nich i ich zwyci

ęż

ył; tak,

e nadzy i poranieni

uciekli z owego domu.

A stało si

to wiadome wszystkim

ydom i Grekom

zamieszkuj

cym Efez, wi

c przypadł strach na nich wszystkich oraz rosło w sław

Imi

Pana Jezusa.

Lecz tak

e przychodziło wielu wierz

cych, wysławiaj

Pana

oznajmiaj

c ich działalno

ść

liczni

ludzie

zaj

ci bezu

ytecznymi

* sprawami

znie

li ksi

gi i je palili przed wszystkimi. Zliczyli te

ich cen

oraz dowiedzieli si

warte s

ęć

dziesi

t tysi

cy sztuk srebra.

Tak wzrastało na sile oraz miało moc

słowo Pana.

A gdy zostało to wypełnione, Paweł postanowił w Duchu, aby pój

ść

do Jerozolimy,

przechodz

c Macedoni

i Achaj

; i powiedział: Po moim pojawieniu si

tam, trzeba

mi tak

e Rzym zobaczy

I wysłał do Macedonii dwóch,

którzy

mu słu

yli -

Tymoteusza i Erasta, a sam zatrzymał

swój

czas dla Azji.

A około tego okresu powstał niemały zam

t co do nauki

Bowiem pewien

mincarz

, imieniem Demetriusz, robi

c srebrne

tynie Artemidy - dostarczał

niemały zarobek rzemie

lnikom.

Zatem

zebrał ich razem, a tak

e podobnych

pracowników i powiedział: M

ęż

owie! Wiecie,

e z tego zarobku jest nasz dobrobyt.

A widzicie i słyszycie,

e ten Paweł przekonał oraz nakłonił liczny tłum - nie tylko

Efezu, ale prawie

całej Azji - mówi

e nie ci,

powstaj

przez r

ce s

bogami.

Ale nie tylko ta sprawa jest naszym zagro

eniem, a

do pozbawienia warto

ci; lecz

równie

za nic ma by

uwa

ana

tynia wielkiej bogini Artemidy, i

zosta

odarta ze swej wielko

, któr

czci cała Azja oraz zamieszkała ziemia.

kiedy

to usłyszeli, byli pełni gniewu i krzyczeli, mówi

c: Wielka

jest

Artemida Efezjan.

Zatem miasto było pełne zam

tu. Jednomy

lnie p

dzili te

do teatru, porwawszy

Macedo

czyków - Gajusa i Artstarcha, towarzyszy podró

y Pawła.

gdy

Paweł

chciał wyj

ść

do mieszka

ców, uczniowie mu nie pozwalali.

A i niektórzy z

azjarchów

, b

c mu przyjaciółmi, posłali do niego oraz go prosili, aby sam nie

wychodził

do teatru.

I doprawdy, jedni co

drugim krzyczeli, gdy

społeczno

ść

została doprowadzona do zamieszania oraz wi

kszo

ść

nie wiedziała z jakiego

powodu si

zeszli.

Ale z tłumu wywlekli Aleksandra,

poniewa

wypchn

li go

ydzi.

A Aleksander skin

ł r

gdy

chciał przemówi

ludu w swej obronie.

Ale

kiedy

poznali,

e jest

ydem, mniej wi

cej przez dwie godziny pojawił si

jeden głos od

wszystkich,

wołali: Wielk

jest

Artemida Efezjan.

sekretarz powstrzymał tłum

oraz

mówi: M

ęż

owie Efezjanie, jak

e to!

Czy

jest kto

z ludzi, co nie wie,

e miasto

Efezjan zostało opiekunem

tyni wielkiej bogini Artemidy i

wizerunku, który

spadł

z nieba

Zatem słuszne jest -

wietle

tych istniej

cych

oraz

niezaprzeczalnych

faktów

- aby

cie byli pow

gni

tymi i niczego porywczo nie działali.

Bowiem

przyprowadzili

cie tych m

ęż

ów - ani nie

tokradców

, ani nie blu

nierców naszej

bogini.

li zatem Demetriusz oraz ci, razem z nim rzemie

lnicy, maj

przeciwko

komu

spraw

niech

zostan

pozwani

przed

dy rynkowe. S

tak

prokonsulowie

- oskar

ajcie

jedni drugich.

Ale je

li czego

ponadto szukacie - zostanie

wyja

nione w zgromadzeniu,

które

trzyma si

prawa.

Poniewa

nara

amy,

zostaniemy oskar

onymi w sprawie dzisiejszych rozruchów. Gdy

nie ma

adnej

przyczyny, wobec której b

dziemy mogli zda

spraw

odno

nie tego skupiska. To

powiedział oraz rozwi

zał zgromadzenie.

*19,6

tak

e: mow

, dialektem

*19,19

rzeczownikowo: zabobonami, magi

*19,23

tak

e: drogi

*19,25

kuj

cy w srebrze, wybijaj

cy pieni

dze

*19,31

wysokich urz

dników rzymskiej prowincji - Azji

**19,31

dosłownie: by nie wydawał samego siebie

*18,35

tak

e: spadł od Zeusa

*19,37

czyli: okradaj

cych

tyni

20.

kiedy zam

t si

uciszył, Paweł wezwał uczniów, po

egnał si

oraz

wyszedł,

ść

do Macedonii.

gdy

przeszedł tamte tereny i zach

cił ich licznym

słowem - przybył do Grecji.

Ale działał trzy miesi

ce, poniewa

na skutek

ydów

powstała

przeciwko

niemu zmowa.

zamierzał wypłyn

ąć

do Syrii. Nadto pojawił

zamiar, by powróci

wzdłu

Macedonii.

do Azji towarzyszył mu Berianin

Sopater, a z Tesalo

czyków: Artstarchus, Sekundus, Gajusz Debrejczyk i

Tymoteusz;

oraz Azjaci: Tychikus i Trofimus. Lecz oni poszli najpierw i oczekiwali

nas w Troadzie.

my, po Dniach Prza

ników, odpłyn

my z Filipii, i w ci

ciu dni przybili

my do nich, do Troady, gdzie mieszkali

my siedem dni.

A w pierwszym

dniu

tygodnia

, kiedy uczniowie si

zebrali,

aby

połama

chleb,

Paweł im wykładał, zamierzaj

c wyruszy

nazajutrz. Ale przeci

ł mow

północy.

Lecz w górnej sali, gdzie byli

my zebrani, było wiele lamp.

pewien

młodzieniec,

który

siedział w oknie - imieniem Eutychus, kiedy Paweł przez dłu

wykładał, zmorzony gł

bokim snem, z trzeciego pi

tra spadł na dół i został

wigni

ty martwy.

Ale Paweł zszedł, przypadł do niego, obj

i powiedział: Nie

cie niespokojni, bo jest w nim jego dusza

kiedy

wszedł - połamał chleb i

zjadł, oraz przez do

ść

czas

przemawiał a

do brzasku. Tak wyruszył.

chłopca przyprowadzili

ywego, wi

c zostali niezmiernie pobudzeni.

my przyszli

my wcze

nie na statek

oraz

wypłyn

my do Assos

zamierzaj

c zabra

stamt

d Pawła. Bo

tak

sobie zorganizował,

sam zamierzał

ść

pieszo.

A po spotkaniu z nami w Assos, wzi

my go i wyruszyli

my do

Mityleny

gdy

stamt

d odpłyn

my, nast

pnego

dnia

dotarli

naprzeciwko Chios

, za

kolejnego przypłyn

my na Samos

, i zamieszkali

my w

Trogillum; a nazajutrz przybyli

my do Miletu

***

Gdy

Paweł rozstrzygn

ł,

min

ąć

Efez, poniewa

spieszył. Aby mu si

nie zdarzyło przeci

ąć

czasu w Azji

i by - o ile to

było mo

liwe - pojawi

dniu Pi

ęć

dziesi

tnicy dla Jerozolimy.

z Miletu posłał do Efezu i przywołał do siebie starszych zgromadzenia

wybranych.

A kiedy do niego przybyli, powiedział im: Wy wiecie od pierwszego

dnia, od którego przybyłem do Azji, jak cały czas byłem z wami,

słu

żą

c Panu z cał

pokor

. Nieraz tak

ród

łez i do

wiadcze

, zdarzaj

cych mi si

dzy

zmowami

ydów.

Ucz

c publicznie i po domach, nie unikałem niczego

ze spraw,

które

ytecznymi,

bym

ich

wam nie oznajmił;

wiadczaj

ydom i Grekom

wzgl

dem skruchy

przed

Bogiem oraz wiary

co do naszego Pana, Jezusa

Chrystusa.

c oto teraz, b

c zwi

zany Duchem - jad

do Jerozolimy, nie

znaj

c tych

rzeczy, które

w niej maj

mi si

przydarzy

Z wyj

tkiem

tego

e Duch

ty za

wiadcza mi po mie

cie, mówi

e czekaj

mnie p

ta i uciski.

Ale nie

stworzyłem sobie

adnej zasady

oraz

nie jest mi cenne moje

ycie, byle z rado

wypełni

mój bieg i słu

, któr

otrzymałem od Pana Jezusa, za

wiadczaj

c Dobrej

Nowinie łaski Boga.

Oto teraz ja wiem,

e wy wszyscy, mi

dzy których dotarłem, ogłaszaj

c Królestwo

Boga, ju

cej mojego oblicza nie zobaczycie.

Dlatego wam

wiadcz

w dniu

dzisiejszym,

e jestem czysty od krwi

wszystkich.

Gdy

nie chroniłem siebie,

aby

wam nie oznajmi

całego planu

Boga.

Zajmijcie si

sami sob

i cał

trzod

, w

której Duch

ty ustanowił was dogl

daj

cymi

, aby pa

ść

zgromadzenie

wybranych Boga, które nabył dla siebie poprzez szczególn

krew.

Bo ja to wiem,

e po moim odej

ciu wejd

do was gwałtowne

wilki, nie oszcz

dzaj

trzody.

Tak

e z powodu was samych powstan

ęż

owie,

którzy

mówili wykrzywione

nauki, by poci

ąć

za sob

uczniów.

Dlatego czuwajcie, przypominaj

c sobie,

przez trzy lata, dniem i noc

, nie przestałem ze łzami ostrzega

dego jednego.

A teraz, bracia, powierzam was Bogu oraz słowu Jego łaski, mog

cemu zbudowa

oraz da

wam dziedzictwo mi

dzy wszystkimi,

którzy

zostali u

ceni.

Nikogo

srebra, złota, czy te

odzie

nie

żą

dałem.

Sami wiecie,

e te r

ce pełniły słu

mym potrzebom oraz

tych, którzy

byli ze mn

Wszystkim wam przekazałem,

pracuj

c, trzeba pomaga

tym, co

w potrzebie, lecz tak

e pami

o słowach

Pana Jezusa,

e on powiedział: Błogosławione jest raczej dawa

bra

To powiedział oraz ukl

ł na swe kolana i razem z nimi wszystkimi si

pomodlił.

Ale powstał wielki płacz wszystkich

braci

. I przypadli do szyi Pawła oraz go

całowali;

najbardziej smuc

c si

z powodu słowa, które powiedział,

e ju

cej

nie b

ogl

dali jego oblicza. Po czym odprowadzili go do okr

tu.

*20,4

czyli: mieszkaniec Berei

*20,7

szabatu; co znaczy tak

e: tygodnia

*20,10

tak

ycie, siła o

ywiaj

*20,13

miasto w Mizji, prowincji Azji Mniejszej

*20,14

miasto na wyspie Lesbos, na morzu Egejskim

*20,15

wyspa na morzu Egejskim

**20,15

wyspa na morzu Egejskim

***20,15

miasto nadmorskie w Jonii

*20,21

tak

e: ufno

*20,26

tak

e: zabójstwa

*20,27

tak

e: zamysłu, postanowienia

*20,28

gr. episkopos

**20,28

tak

e: odr

, własn

*20,29

tak

e: silne, bezwzgl

dne, ci

ęż

kie do zniesienia, przykre, bolesne

**20,29

tak

e: nie lituj

c si

, nie miłuj

c, nie przepuszczaj

*20,30

tak

e: wykr

cone, zepsute, odwrócone, odwiedzione

21.

A gdy zdarzyło si

nam wypłyn

ąć

, zostali

my od nich oddzieleni i jad

c prosto,

przybyli

my na Kos

, a nast

pnie na Rodos

**,

i stamt

d do Patary

***

Potem

znale

my okr

t przeprawiaj

cy si

do Fenicji

, wsiedli

na niego

oraz

wypłyn

my.

kiedy

pojawili

my si

blisko

Cypru, zostawili

my go z lewej

strony,

płyn

c do Syrii i przybili

my do Tyru, bo tam okr

wyładowywał ładunek.

znale

my uczniów, którzy przez Ducha mówili Pawłowi, by nie wchodził do

Jerozolimy oraz zamieszkali

my tam siedem dni.

Ale kiedy si

dokonało,

wypełnili

dni, wyszli

oraz

poszli

my, a wszyscy odprowadzali nas a

poza

miasto, razem z kobietami i dzie

mi. Za

na pla

y zgi

my kolana

pomodlili

my.

egnali

my te

jedni drugich oraz weszli

my na okr

t, a tamci

wrócili do swoich.

my,

przebyciu

eglugi z Tyru, przybyli

my do Ptolemaidy

, i

pozdrowieniu braci, pozostali

my u nich jeden dzie

A nazajutrz,

gdy

wyszli

my za

Pawłem, przyszli

my do Cezarei i weszli

my do domu Filipa - ewangelisty, który był z

siedmiu

; wi

c zostali

my u niego.

Miał on cztery córki, prorokuj

ce panny.

kiedy

pozostali

my wi

cej dni, z Judei zszedł pewien prorok, imieniem Agabus.

c przyszedł do nas, wzi

ł pas Pawła, zwi

zał swoje r

ce i nogi, oraz powiedział:

słowa

mówi Duch

ty: M

ęż

a, którego jest ten pas, tak zwi

ążą

ydzi w

Jerozolimie i wydadz

w r

ce poganom.

A gdy to usłyszeli

my, prosili

my my,

lecz tak

e i miejscowi,

on nie wchodził do Jerozolimy.

Wtedy Paweł

odpowiedział: Co czynicie, płacz

c i łami

c moje serce? Bowiem ja nie tylko zostan

zwi

zany, ale w Jerozolimie mam te

tnie umrze

dla Imienia Pana Jezusa.

kiedy

nie dał si

on przekona

, uspokoili

my si

, mówi

c: Niech si

dzieje wola

Pana.

po tych dniach, spakowali

my si

poszli

my do Jerozolimy.

A razem z

nami przyszli uczniowie z Cezarei, prowadz

c pewnego Cypryjczyka, starego ucznia

Mnazona, u którego mieli

my zosta

ugoszczeni.

gdy

pojawili

my w Jerozolimie, bracia przyj

li nas z rado

nazajutrz, Paweł wst

pił z nami do Jakóba, lecz tak

e przybyli wszyscy starsi.

Zatem ich pozdrowił

oraz

w jednym czasie opowiedział wszystko, co Bóg uczynił

przez jego słu

ród pogan.

Kiedy to usłyszeli, oddali chwał

Panu, lecz tak

mu powiedzieli: Widzisz bracie, jak jest wielka,

jak

niezliczona ilo

ść

tych, co

uwierzyli

ród

ydów - ale wszyscy s

zwolennikami Prawa.

o tobie zostali

poinformowani,

e u pogan nauczasz wszystkich

ydów odst

pstwa od Moj

esza,

mówi

c, by nie obrzezywali

dzieci oraz nie

yli

* według

obyczajów.

Zatem, co

jest? Zapewne zejdzie si

lud, kiedy usłysz

e przyszedłe

Uczy

to, co ci

mówimy: S

ród

nas czterej m

ęż

owie,

maj

wzgl

dem siebie

lub.

Tych

przyjmij, oczy

ść

razem z nimi; ponie

koszty, aby ogoli

sobie głow

- a wszyscy

przekonaj

to,

w czym zostali o tobie pouczeni jest niczym; ale,

przestrzegaj

c Prawa, sam si

posuwasz w szeregu.

co do wierz

cych pogan

- my

my rozstrzygn

ich

zawiadomili,

adnego takiego

nakazu nie

przestrzegali, tylko wystrzegali si

ofiar dla wizerunków, krwi, uduszonego i nierz

du.

Wtedy Paweł przyj

ł tych m

ęż

ów,

nast

pnego dnia został oczyszczony i razem z

nimi wszedł do

tyni, oznajmiaj

c wypełnienie dni oczyszczenia, a

czasu

, gdy

za ka

dego z nich zostanie zło

ona ofiara.

kiedy miało si

wypełni

siedem dni,

ydzi z Azji zobaczyli go w

tyni,

wzburzyli cały tłum oraz narzucili na niego r

ce,

wołaj

c: M

ęż

owie Israelici,

przychod

cie z pomoc

! To jest człowiek,

który

wszystkich wsz

dzie naucza przeciw

ludowi, Prawu oraz temu miejscu. Ale te

Greków wprowadził do

tyni oraz

splugawił to

te miejsce.

Gdy

wcze

niej si

zdarzyło,

e w mie

cie widzieli z

nim Trofima Efezja

czyka,

którym uwa

ali,

e Paweł

wprowadził do

tyni.

Lecz tak

e zostało poruszone całe miasto i zrobiło si

zbiegowisko ludu. Chwycili

Pawła, wyci

li go na zewn

trz

tyni oraz zaraz zamkni

to drzwi.

kiedy

żą

dali

go zabi

, poszła wiadomo

ść

do tysi

cznika

kohorty,

e została wzburzona

cała Jerozolima.

Ten natychmiast przyj

ołnierzy i setników i do nich zszedł; a oni

jak zobaczyli tysi

cznika oraz

ołnierzy, przestali bi

Pawła.

Wtedy tysi

cznik si

zbli

ył, chwycił go i kazał

zwi

dwoma ła

cuchami. Pytał si

tak

e kim jest

oraz co mu si

zdarzyło zrobi

Ale ró

ni ró

nie co

wykrzykiwali w tłumie; za

on,

z powodu zam

tu, nie mógł si

dowiedzie

czego

pewnego. Wi

c rozkazał, aby go

prowadzi

do kwatery.

A kiedy był przed schodami, z powodu przemocy tłumu

przydarzyło si

e był on niesiony przez

ołnierzy.

Bowiem towarzyszyła

rzesza ludu, wołaj

c: Zgład

go.

Paweł, kiedy miał zosta

wprowadzony do kwatery, mówi tysi

cznikowi: Czy

wolno mi co

powiedzie

do ciebie? A ten rzekł: Rozumiesz grecki?

Zatem ty nie

jeste

Egipcjaninem,

który

przed tymi dniami wzburzył i wyprowadził na pustkowie

cztery tysi

ce m

ęż

ów - rozbójników?

Paweł powiedział: Ja jestem człowiek

ydowski, Tarsyjczyk z Cylicji, obywatel miasta nie bez znaczenia; ale prosz

pozwól mi

powiedzie

do ludu.

kiedy

on pozwolił, Paweł stan

ł na schodach

skin

ł r

ludowi. Za

gdy

nastało wielkie milczenie, przemówił hebrajskim

zykiem, powiadaj

*21,1

mała wyspa na morzu Egejskim

**21,1

wyspa na morzu Egejskim, u wybrze

y Licji w Azji Mniejszej

***21,1

miasto nadmorskie w Licji

*21,2

rejon na północ od Israela

*21,7

miasto portowe na północy Israela, obecnie Akko.

*21,8

patrz:

Dokonania Apostołów 6,5

*21,21

tak

e: zachowywali si

*21,25

tak

e: postanowili

*21,31

dowódcy 1000-ca

ołnierzy

22.

ęż

owie, bracia i ojcowie! Posłuchajcie teraz mojej obrony wzgl

dem was.

kiedy

usłyszeli,

e przemawia

nich hebrajskim j

zykiem, bardziej okazali spokój.

c powiedział:

Ja jestem m

ęż

ydowskim,

który

urodził w Tarsie Cylicji,

wychował w tym mie

cie, u nóg Gamaliela.

Zatem

wykształconym w zgodzie z

dokładno

ojczystego Prawa oraz b

cym gorliwym wielbicielem Boga, jak wy

wszyscy dzisiaj jeste

cie.

Nadto tym

, co prze

ladował t

nauk

mierci,

ążą

c oraz wydaj

c do wi

zie

ęż

czyzn i kobiety,

na co jest mi

wiadkiem

arcykapłan oraz cała starszyzna. Od nich wzi

łem listy do braci

wyruszyłem do

Damaszku, by

tych, co

tam b

- zwi

przyprowadzi

do Jerozolimy, aby

zostali ukarani.

kiedy

wyruszyłem i koło południa zbli

ałem si

do Damaszku, zdarzyło mi si

e nagle, z nieba, wokół, ogarn

ło mnie blaskiem wielkie

wiatło.

Tak

e upadłem

na ziemi

i usłyszałem mówi

cy mi głos: Saulu, Saulu, czemu mnie prze

ladujesz?

A ja odpowiedziałem: Kim jeste

, Panie? Zatem do mnie powiedział: Ja jestem

Jezusem Nazarejczykiem, którego ty prze

ladujesz.

ci,

ze mn

byli, widzieli

wiatło i byli przestraszeni - ale głosu,

który

mi mówił nie słyszeli.

powiedziałem: Co mam czyni

, Panie? Za

Pan do mnie rzekł: Wsta

Damaszku, a tam ci zostanie powiedziane o wszystkim, co ci ustanowiono

uczyni

A poniewa

od blasku tego

wiatła

nic

nie widziałem, byłem prowadzony

za r

przez

tych, co

mi towarzyszyli w podró

i tak

przyszedłem do Damaszku.

A niejaki Ananiasz, pobo

ny m

ąż

według Prawa,

który

wiadectwo od wszystkich

mieszkaj

cych

tam

ydów,

przyszedł do mnie, stan

ł obok i mi powiedział: Saulu,

bracie, przejrzyj. Zatem ja

patrzałem na niego od tej godziny.

Ale powiedział: Bóg

naszych przodków wybrał ciebie, by

poznał Jego wol

, zobaczył Sprawiedliwego

oraz usłyszał głos z Jego ust.

Gdy

wzgl

dem wszystkich ludzi b

dziesz Mu

wiadkiem tych

rzeczy,

zobaczyłe

i usłyszałe

Zatem dlaczego teraz

zwlekasz? Wsta

, ochrzcij si

i wzywaj

c Imienia Pana, zmyj z siebie twoje grzechy.

gdy

wróciłem do Jerozolimy oraz modliłem si

tyni, zdarzyło mi si

byłem w ekstazie.

I zobaczyłem Go,

jak

mi mówi: Gorliwie si

staraj; wyjd

pospiesznie z Jerozolimy, poniewa

nie przyjm

twojego

wiadectwa o mnie.

A ja

odpowiedziałem: Panie, oni wiedz

e ja byłem

tym, co

wierz

cych w Ciebie wtr

cał

do wi

zienia oraz bił po bó

nicach.

Tak

e kiedy została wylana krew Szczepana,

Twojego

wiadka, i ja stałem obok, wyra

ałem zgod

by go zabi

oraz pilnowałem

szat

tych, którzy

go zabijali.

I do mnie powiedział: Id

, gdy

ja ci

daleko, do

pogan.

c słuchali go a

do tego słowa,

po czym

podnie

li swój głos, mówi

Usu

takiego z ziemi, bo nie jest słuszne,

yje.

Lecz

kiedy

oni wołali, rzucali

szaty oraz ciskali pyłem na powietrze,

tysi

cznik nakazał wprowadzi

go do obozu.

Powiedział

, aby go batogami bada

na torturach, oraz

pozna

, z jakiego powodu

mu tak wykrzykuj

kiedy go przywi

zali rzemieniami, Paweł powiedział do

stoj

cego setnika: Czy wolno wam bato

człowieka - Rzymianina i

nawet

nies

dzonego?

A setnik

gdy

to usłyszał, podszedł

oznajmił tysi

cznikowi,

mówi

c: Uwa

aj, co zamierzasz czyni

, gdy

ten człowiek jest Rzymianinem.

tysi

cznik podszedł

mu powiedział: Powiedz mi, czy ty jeste

Rzymianinem? Wi

rzekł: Tak.

A tysi

cznik odpowiedział: Ja to prawo obywatelskie nabyłem za wielk

sum

. Za

Paweł powiedział: A ja zostałem

tak

urodzony.

c zaraz odst

pili od

niego

ci, co

zamierzali go przesłuchiwa

; a tysi

cznik zacz

ł si

poznał,

jest Rzymianinem i

e zdarzyło si

go zwi

nazajutrz, chc

c niezawodnie pozna

co został oskar

ony przez

ydów,

uwolnił go z p

t oraz kazał si

zej

ść

arcykapłanom i całemu ich Sanhedrynowi.

Sprowadził

tak

Pawła

oraz

postawił

przed nimi.

*22,4

tak

e: drog

*22,15

czas tera

niejszy, dokonany

23.

Paweł przypatrzył si

Sanhedrynowi

powiedział: M

ęż

owie, bracia! Ja,

ród obywateli,

yłem

dla

Boga całym dobrym

sumieniem a

do tego dnia.

arcykapłan Ananiasz nakazał

tym, co

przy nim stali, uderzy

pysk.

Wtedy

Paweł powiedział do niego: Bóg ci

zamierza uderzy

ciano pobielona. Ty siedzisz,

c mnie według Prawa, a wbrew Prawu nakazujesz, bym ja był bity?

Ale

stoj

cy obok powiedzieli: Wymy

lasz arcykapłanowi Boga?

c Paweł powiedział:

Nie wiedziałem, bracia,

e jest arcykapłanem; bowiem napisano: O przeło

onym

twojego ludu nie powiesz

le.

II Moj

esza 22,28

Lecz Paweł poznał,

e jedna cz

ęść

jest

saduceuszy, a druga

faryzeuszy, wi

krzyczał w Sanhedrynie: M

ęż

owie, bracia! Ja jestem faryzeuszem, synem

faryzeuszów; ja jestem s

dzony za nadziej

oraz wskrzeszenie martwych.

kiedy

on to powiedział, powstała kłótnia faryzeuszy z saduceuszami, zatem rzesza

została rozłamana.

Bowiem saduceusze mówi

e nie istnieje wskrzeszenie, ani

anioł, ani Duch; za

faryzeusze uznaj

jedno i drugie.

c powstał wielki wrzask;

lecz tak

e cz

ęść

uczonych w Pi

mie faryzeuszów wstała

upierała si

, mówi

c: Nie

znajdujemy niczego złego w tym człowieku; a je

li Duch mu powiedział, albo anioł -

nie walczmy przeciwko Bogu.

gdy

stała si

wielka kłótnia, tysi

cznik obawiaj

, by Paweł nie został przez nich rozszarpany, rozkazał wojsku zej

ść

na dół,

porwa

go z ich

rodka oraz prowadzi

do obozu.

Ale nast

pnej nocy stan

ł przy

nim Pan

powiedział: B

dobrej my

li, Pawle, bo jak dałe

o mnie

wiadectwo w

Jerozolimie, tak ci trzeba za

wiadczy

i w Rzymie.

kiedy

stał si

dzie

, pewni

ydzi uczynili zbiorowisko oraz zakl

li samych

siebie, mówi

e nie

ani je

ść

, ani pi

, a

do kiedy

nie

zabij

Pawła.

A było

cej

czterdziestu

tych, co

uczynili to sprzysi

ęż

enie.

Potem

zaj

li si

arcykapłanami oraz starszymi i powiedzieli: Zakl

my zakl

ciem samych siebie,

niczego

nie

skosztujemy, póki

nie

zabijemy Pawła.

c teraz wy, razem z

Sanhedrynem obja

nijcie tysi

cznikowi, by go jutro do was sprowadził - bowiem

chcecie dokładniej rozpozna

, wokół niego

spraw

. A my, zanim on si

zbli

jeste

my gotowi go zabi

kiedy

syn siostry Pawła usłyszał

zasadzce,

przybył, wszedł do obozu oraz oznajmił

Pawłowi.

A Paweł zawołał do siebie

jednego setnika i powiedział: Odprowad

tego młodzie

ca do tysi

cznika, gdy

mu co

oznajmi

c ten go wzi

ł, poprowadził do tysi

cznika i mówi: Przywołał

mnie do siebie wi

zie

Paweł

oraz

poprosił, bym przyprowadził do ciebie tego

młodzie

ca,

który

ma ci co

powiedzie

tysi

cznik chwycił jego r

, wycofał

na odr

bny

teren

, i si

pytał: Co

jest, co mi masz oznajmi

c powiedział:

ydzi postanowili ci

poprosi

, aby

jutro sprowadził Pawła do Sanhedrynu, bo

zamierzaj

dokładniej si

o nim dowiedzie

Zatem ty, nie daj si

im namówi

gdy

cej ni

czterdziestu z tych m

ęż

ów przygotowuje zasadzk

To s

ci,

którzy

zakl

li samych siebie,

ani

nie zjedz

, ani

nie

wypij

, a

do kiedy

nie zabij

. A

teraz s

przygotowani

czekaj

na nakaz od ciebie.

c tysi

cznik odesłał

młodzie

ca, rozkazuj

c, aby nikomu nie wygadał,

e to wobec niego oznajmił.

Nadto przywołał do siebie jakich

dwóch setników i powiedział: Od trzeciej godziny

nocy przygotujcie dwustu

ołnierzy, siedemdziesi

ciu je

ców oraz dwustu

włóczników, aby mogli pój

ść

do Cezarei.

Lecz tak

e ustawcie bydl

ta, by wsadzi

na nie

Pawła oraz bezpiecznie

dostarczy

do namiestnika Feliksa.

Napisał te

list,

który

miał tak

form

Klaudiusz Lizjasz

yczy zdrowia

czcigodnemu namiestnikowi Feliksowi!

Do tego m

ęż

a, pojmanego przez

ydów i

maj

cego by

przez nich zabitym, zbli

yłem si

z wojskiem oraz uwolniłem

kiedy

dowiedziałem,

e jest Rzymianinem.

Lecz tak

e pragn

c pozna

przyczyn

przez któr

go oskar

ali, sprowadziłem ich do Sanhedrynu.

To znalazłem,

oskar

o kwestie sporne ich Prawa, ale

nie

maj

adnego oskar

enia godnego

mierci lub p

kiedy

została mi wyjawiona zmowa, któr

ydzi mieli zamiar

uczyni

wzgl

dem

tego

ęż

a, natychmiast posłałem

do ciebie oraz poleciłem

oskar

ycielom,

przed tob

mówili przeciw niemu. B

zdrowy!

ołnierze, według wydanego im rozkazu, wzi

li Pawła

przez noc

poprowadzili go do Antypatrydy

nazajutrz zostawili je

ców,

aby

wrócili do

obozu i razem z nim odeszli.

Potem

weszli do Cezarei, oddali list namiestnikowi

oraz pozostawili przy nim i Pawła.

A namiestnik przeczytał

list oraz

zacz

ł si

dopytywa

z jakiej jest prowincji. A

gdy

dowiedział,

e z Cylicji,

powiedział:

Przesłucham ci

, kiedy przyb

twoi oskar

yciele. Lecz tak

e rozkazał, by go strzec

w pretorium Heroda.

*23,1

tak

e: odpowiednim, prawym, szlachetnym

*23,31

miasto pomi

dzy Jopp

, a Cezare

24.

po pi

ciu dniach zszedł arcykapłan Ananiasz wraz z pewnymi starszymi i

mówc

Tertullosem, oraz pokazali si

namiestnikowi z powodu Pawła.

A kiedy

został pozwany, zacz

ł go Tertullos oskar

, mówi

Z twojego powodu, dostojny

Feliksie, dost

pili

my wielkiego pokoju oraz reform, które - na wszelki sposób -

zdarzyły si

temu ludowi z powodu twojej troski. Zawsze i wsz

dzie uznajemy

cał

wdzi

czno

Ale by ci

nie zatrzymywa

przez dłu

ej, prosz

aby

nas

krótko posłuchał

swej zacno

ci.

Bowiem znale

my tego m

ęż

a -

niebezpiecznego

oraz wszczynaj

cego rozruchy na zamieszkałej ziemi

pomi

dzy

wszystkimi

ydami - lecz tak

e przywódc

sekty

nazarejczyków,

który nawet

tyni

próbował sprofanowa

. Jego pojmali

chcieli s

dzi

według naszego

Prawa.

Lecz z wielk

sił

przyszedł tysi

cznik Lizjasz oraz zabrał go z naszych r

a tym, co

go oskar

ali polecił i

ść

do ciebie. Od niego - prowadz

ledztwo - sam

dziesz mógł dowiedzie

o tych wszystkich

rzeczach,

o które my go oskar

amy.

A zgadzali si

z tym

ydzi, zapewniaj

e tak si

maj

sprawy

Lecz tak

e Paweł, gdy mu namiestnik skin

ł,

mówił, zacz

ł odpowiada

Wiedz

od wielu lat ty jeste

dzi

tego ludu, broni

wzgl

dem mnie z

dobr

esz si

dowiedzie

e nie s

ksze od dwunastu dni, od

których wszedłem do Jerozolimy, by zło

hołd

Bogu

Nie znale

li mnie te

tyni, gadaj

cego przeciwko komu

, lub wywołuj

cego bunt w bó

nicach, czy po

mie

cie.

Ani nie mog

ci udowodni

tych rzeczy

, co do których mnie teraz

oskar

Ale to ci wyznaj

e słu

żę

tylko ojczystemu Bogu według drogi

, któr

oni

nazywaj

sekt

; wierz

c we wszystko przedstawione przez Prawo i Proroków.

Mam te

nadziej

wzgl

dem Boga - któr

i oni sami uznaj

e ma by

zbudzenie

zmarłych, sprawiedliwych, lecz i niesprawiedliwych.

Staram si

w tym przez

wszystko,

abym

miał niegorsz

wiadomo

ść

przed Bogiem i lud

mi.

Tak

od wielu lat przybywałem do mego ludu, by czyni

jałmu

ny i dobrodziejstwa.

tym czasie znale

li mnie w

tyni - nie z tłumem, ani z zam

tem,

lecz

cego

oczyszczonym - niektórzy

ydzi z Azji.

Ci,

co mieli stan

ąć

przed tob

i oskar

li co

maj

przeciw mnie.

Albo tamci niech sami powiedz

, je

li znale

jaki

wyst

pek

gdy

stan

łem przed Sanhedrynem.

Oprócz tego jednego zdania,

które wykrzyczałem stoj

c w

ród nich: Ja dzi

jestem przed wami s

dzony odno

nie

powstania umarłych.

A Feliks,

gdy

to usłyszał,

chc

dokładnie pozna

te nauki, kazał im przyj

ść

pó

niej, mówi

c: Kiedy zejdzie tysi

cznik Lizjasz, rozpoznam w waszych

sprawach

Rozkazał te

setnikowi,

Paweł był strze

ony, lecz tak

aby

miał odpoczynek i

nikomu z jego bliskich nie zabrania

mu usługiwa

, czy przychodzi

po kilku dniach przybył Feliks wraz ze sw

Druzyll

która

była

ydówk

wezwał Pawła oraz go wysłuchał wzgl

dem wiary w Jezusa Chrystusa.

kiedy

wykładał odno

nie sprawiedliwo

ci, panowania nad sob

oraz przyszłego s

Feliks, b

c napełniony boja

, odpowiedział: Uwa

am,

teraz id

, a

gdy

miał sposobno

ść

, przywołam ci

z powrotem.

Równocze

nie miał nadziej

przez Pawła zostan

mu dane pieni

dze, aby go wypu

cił; dlatego te

z nim

rozmawiał, cz

ęś

ciej go wzywaj

Ale

wypełnieniu dwóch lat, Feliks otrzymał nast

- Porcjusza Festusa; a

chc

c zdoby

przychylno

ść

ydów, Feliks zostawił Pawła uwi

zionym.

*24,5

tak

e: zara

liwego

**24,5

tak

e: stronnictwa, odłamu

*24,14

tak

e: nauki

*24,15

tak

e: powstanie

*24,16

tak

e: nie potykaj

, nie powoduj

czyjego

upadku

**24,16

tak

e: sumienie

*24,20

tak

e: niesprawiedliwy czyn

*24,25

tak

oceny, pot

pieniu, skazaniu

25.

Zatem Festus,

gdy

wjechał

prowincji, po trzech dniach wszedł z Cezarei do

Jerozolimy.

Tak

e pokazali mu si

przedniejsi kapłani oraz pierwsi z

ydów i prosili

go odno

nie Pawła,

go wezwał do Jerozolimy.

Żą

dali w stosunku do niego łaski,

aby

zrobi

zasadzk

i zabi

go na drodze.

c Festus odpowiedział,

e Paweł jest

strze

ony w Cezarei, a on sam zamierza wyj

ść

w po

piechu.

Zatem

ci,

dzy

wami – mówi, którzy s

zdatni, je

li jest co

niegodziwego w tym m

ęż

u, niech razem

zejd

oraz go oskar

A kiedy sp

dził w

ród nich nie wi

cej

dziesi

ęć

dni, zszedł do Cezarei, usiadł

nazajutrz na trybunie i rozkazał,

został przyprowadzony Paweł.

gdy

przybył, stan

li wokół niego

ydzi,

zeszli z Jerozolimy, kieruj

c przeciwko Pawłowi

liczne i ci

ęż

kie oskar

enia, których nie mogli dowie

ść

on przemawiał w swojej

obronie: Nic

nie

uchybiłem ani wzgl

dem Prawa

ydów, ani wzgl

dem

tyni,

ani wzgl

dem cezara.

Ale Festus, chc

ydom ofiarowa

przychylno

ść

odpowiedział Pawłowi, mówi

c: Chcesz wej

ść

do Jerozolimy

oraz

tam zosta

przede

dzony odno

nie tych

spraw

Paweł powiedział: Jestem postawiony

przed trybun

cezara, gdzie nale

y mi by

dzonym.

ydom

nie

uczyniłem

adnej

niesprawiedliwo

ci, jak i ty słusznie oceniasz.

A je

li czyni

niesprawiedliwo

ść

oraz

dokonałem czego

godnego

mierci, nie wymawiam si

umrze

. Ale je

li nie istnieje

nic

z tych

rzeczy

, o które mnie oskar

- nikt im

nie

e mnie wyda

; odwołuj

cezara.

Wtedy Festus rozmówił si

z rad

i odpowiedział: Odwołałe

cezara - pójdziesz do cezara.

kiedy

min

ło kilka dni, przybyli do Cezarei: król Agryppa i Berynika -

yczliwie

wita

Festusa.

A gdy byli tam wiele dni, Festus przedstawił królowi

spraw

wynikł

z powodu Pawła, mówi

c: Jest

zostawiony przez Feliksa pewien m

ąż

, wi

zie

co do którego - kiedy

byłem w Jerozolimie - stawili si

przedniejsi kapłani oraz

starsi

ydowscy,

żą

daj

c przeciwko niemu wyroku.

W ich obecno

odpowiedziałem,

e nie jest rzymskim zwyczajem wyda

jakiego

człowieka na

skazanie, zanim oskar

ony

nie

miałby przed sob

oskar

ycieli, lecz tak

e nie

otrzymał okazji obrony co do oskar

enia.

Zatem

gdy

zeszli, nie spowodowałem

adnej zwłoki

nazajutrz zasiadłem na trybunie, rozkazuj

c, by

ten

ąż

został

przyprowadzony.

Ale oskar

yciele, stoj

c obok niego,

adnego oskar

enia

nie

wnie

li -

tych

, których ja si

spodziewałem -

lecz mieli wobec niego jakie

pytania

odno

nie swoich zabobonów

i odno

nie jakiego

umarłego Jezusa, o którym

Paweł twierdzi,

yje.

ja pytałem - b

c w kłopocie odno

nie tych docieka

- czy chciałby i

ść

do Jerozolimy oraz tam by

dzony odno

cie tych

spraw

Ale

gdy

Paweł si

odwołał, by został on zachowany do decyzji Czcigodnego

rozkazałem go strzec a

czasu,

kiedy go wy

do cezara.

A Agryppa

powiedział do Festusa: Sam tak

e chciałbym usłysze

tego

człowieka. Jutro go

usłyszysz - mówi

Festus

Zatem nazajutrz,

gdy

z wielk

okazało

przyszedł Agryppa i Berenika, oraz

razem z tysi

cznikami i starszyzn

miasta weszli do miejsca przesłucha

- Festus

rozkazał,

został wprowadzony Paweł.

I Festus mówi: Królu Agryppo oraz

wszyscy m

ęż

owie obecni razem z nami! Widzicie tego, z powodu którego całe

mnóstwo

ydów zwróciło si

do mnie w Jerozolimie i tutaj, wołaj

nie jest

słuszne,

ył dłu

ej.

Ale ja zrozumiałem,

e nie uczynił on nic godnego

mierci. A poniewa

sam odwołał si

do Czcigodnego, postanowiłem go posła

Lecz

nie mog

napisa

panu czego

o nim pewnego, dlatego wprowadziłem go

najpierw przed was; a najbardziej przed ciebie, królu Agryppo, abym miał co napisa

gdy odb

dzie si

przesłuchanie.

Bo wydaje mi si

nierozumne,

wysyłaj

c m

ęż

nie wskaza

przeciwko niemu oskar

enia.

*25,19

tak

e: kwestie sporne

**25,19

tak

e: bogobojno

*25,21

Augusta - tytuł cesarzy rzymskich

26.

Agryppa powiedział do Pawła: Pozwala ci si

mówi

o sobie samym.

Wtedy Paweł, wyci

ł r

przemówił w swojej obronie:

Królu Agryppo! Wobec

wszystkich

spraw

, o które jestem oskar

any przez

ydów, uznałem si

szcz

ęś

liwego,

dzisiaj mam si

broni

przed tob

Gdy

ty jeste

najwi

kszym

znawc

wszystkich zwyczajów u

ydów, lecz tak

e i kwestii spornych; dlatego ci

prosz

aby

mnie cierpliwie wysłuchał.

A jaki był od młodo

ci mój sposób

ycia

pomi

dzy moim ludem w Jerozolimie - znaj

wszyscy

ydzi,

poznali mnie od

pocz

tku. Gdyby

tylko

chcieli wyda

wiadectwo,

yłem

jako

faryzeusz, według

najdokładniejszego stronnictwa naszego kultu.

A teraz stoj

dzony z powodu

nadziei obietnicy, która pojawiła si

przodkom od Boga,

ku której ma nadziej

doj

ść

nasze dwana

cie pokole

, w zapale słu

żą

c Bogu dniem i noc

. Wzgl

dem tej

nadziei, królu Agryppo, jestem oskar

any przez

ydów.

Czemu u nas jest pot

piane

jako

niewiarygodne,

e Bóg wskrzesza umarłych?

I ja dlatego

uwa

ałem,

powinienem zrobi

wiele wrogich

rzeczy

przeciwko Imieniu Jezusa Nazare

skiego.

Co te

w Jerozolimie uczyniłem, po czym wzi

łem władz

od przedniejszych

kapłanów oraz zamkn

łem w wi

zieniach wielu

tych. Lecz tak

gdy

byli

zabijani, ja kierowałem kamyk przeciwko nim.

I cz

stokro

ich karz

c po

wszystkich bó

nicach, zmuszałem

blu

nili; jak te

niezwykle szalej

c, szedłem za

nimi a

do obcych miast.

W tych

sprawach

wyruszyłem do Damaszku, razem z władz

i pełnomocnictwem

arcykapłanów.

Ale

rodku dnia, królu, nieopodal sło

ca zobaczyłem na drodze

blask z nieba -

wiatło o

wietlaj

ce mnie oraz

tych, co

szli razem ze mn

gdy

wszyscy upadli

my na ziemi

, usłyszałem głos,

który

mówił do mnie hebrajskim

zykiem: Saulu, Saulu, dlaczego mnie prze

ladujesz? Trudno ci wierzga

zgodnie z

żą

dłem.

ja powiedziałem: Kim jeste

, Panie? Wi

c powiedział: Ja jestem

Jezusem, którego ty prze

ladujesz.

Ale wsta

i stój na swoich nogach; bo dałem ci

zobaczy

po to,

aby

dobra

jako sług

oraz

wiadka

tych rzeczy

, które

zobaczyłe

; lecz i

tych,

które dam ci zobaczy

Wył

czyłem sobie ciebie z ludu,

tak

e z powodu pogan, do których ci

teraz posyłam,

otworzy

ich oczy,

zawróci

z ciemno

ci ku

wiatłu i

władzy szatana do Boga.

Aby

wzi

darowanie

grzechów i dziedzictwo pomi

dzy u

conymi wiar

wzgl

dem mnie.

Dlatego, królu Agryppo, nie byłem nieposłuszny niebia

skiemu widzeniu;

lecz

najpierw

tym

w Damaszku, potem tak

Jerozolimie, całej krainie Judei oraz

poganom oznajmiałem,

aby

odczuli skruch

i zawrócili do Boga, czyni

c uczynki

godne zmiany my

lenia

Ze wzgl

du na te

sprawy

ydzi mnie uj

próbowali

zabi

kiedy byłem w

tyni.

Ale uzyskałem opiek

od Boga a

do tego dnia.

Zatem

stoj

wiadcz

c małemu, lecz i wielkiemu. Nic

nie

mówi

c oprócz

tego

, co

powiedzieli Prorocy i Moj

esz,

e ma si

sta

To znaczy

e Chrystus

został

skazany na cierpienie, i

jako

pierwszy z podniesienia martwych, ma zwiastowa

wiatło ludowi oraz poganom.

kiedy

on si

tak bronił, Festus mówi wielkim głosem: Szalejesz Pawle, wielka

wiedza doprowadza ci

do szale

stwa.

Paweł

mówi: Nie szalej

dostojny

Festusie, lecz wypowiadam wyrazy prawdy oraz rozs

dku.

Bo o tych

rzeczach

wie

król, do którego otwarcie mówi

; gdy

ufam,

e nic si

przed nim nie ukryło z tych

spraw

, bo nie było to dokonane w miejscu odosobnionym.

Wierzysz, królu

Agryppo, Prorokom? Wiem,

e wierzysz.

A Agryppa do Pawła: W krótkim czasie

mnie przekonasz

zosta

chrystianinem.

Paweł powiedział: Prosiłbym Boga,

aby z małych i wielkich,

którzy

mnie dzisiaj słuchaj

, nie tylko ty, ale i wszyscy stali

takimi, jaki ja jestem; za wyj

tkiem tych wi

zów.

gdy

on to powiedział, wstał król, namiestnik, lecz tak

e Berenika oraz

ci, co

siedzieli razem z nimi.

kiedy

cofn

li, powiedzieli jedni do drugich, mówi

Ten człowiek nie czyni nic godnego

mierci lub wi

zienia.

Agryppa mówił

Festusowi: Ten człowiek mógłby zosta

uwolniony, gdyby si

nie odwołał

cezara.

*26,20

tak

e: skruchy

27.

gdy zostało postanowione, aby

my płyn

li do Italii, przekazano Pawła oraz

niektórych innych wi

ęź

niów setnikowi imieniem Juliusz, z kohorty Czcigodnego.

Zatem wypłyn

my, wsiadłszy na adramytte

ski

statek, maj

cy płyn

ąć

wzdłu

Azji;

a był z nami Arystarchus - Macedo

czyk, Tesalonejczyk.

A nazajutrz wpłyn

my do Sydonu,

gdzie

Juliusz uprzejmie si

obszedł z Pawłem

pozwolił,

poszedł

do przyjaciół,

aby

uzyska

piecz

kiedy

stamt

wypłyn

my, podpłyn

my pod Cypr, gdy

wiatry były przeciwne.

Lecz

przepłyni

ciu gł

bi naprzeciw Cylicji i Pamfilii, zeszli

my do Myry Licji

Tam setnik

znalazł statek aleksandryjski, płyn

cy do Italii

wsadził nas na niego.

Ale w czasie

wielu dni, płyn

c powoli, z trudem pojawili

my si

naprzeciwko Knidos

;

poniewa

wiatr nam nie pozwalał, podpłyn

my pod Kret

, naprzeciw Salmony.

Lecz z

trudem wzdłu

niej

egluj

c, przybyli

my do pewnego miejsca, zwanego Pi

kne

Porty, od którego blisko było miasto Lasaia.

kiedy

min

ł do

ść

y czas,

eglowanie było ju

niebezpieczne, a tak

upłyn

ł post, Paweł zach

cał

ludzi

mówi

c im: M

ęż

owie, widz

e to

eglowanie

zamierza by

ze szkod

, jak równie

wielk

strat

nie tylko ładunku i okr

tu, ale i

naszych osób.

Ale setnik bardziej ufał zarz

dcy okr

tu i sternikowi, ni

mowie

Pawła.

Lecz poniewa

przysta

była niedogodna do zimowania, wi

kszo

ść

ustaliła

plan,

aby

stamt

d wypłyn

ąć

, przeprawi

do Feniksu

i jako

przezimowa

przystani Krety zwróconej na południowy, i na północny zachód.

kiedy lekko zawiał wiatr południowy, spodziewaj

c si

dopi

ąć

postanowienia,

podnie

agle

oraz płyn

li wzdłu

, bli

ej Krety.

Lecz po niewielkim

czasie

uderzył

z niej gwałtowny wiatr, zwany Euroklionem.

gdy

statek został porwany i nie mógł

oprze

wiatrowi, pu

cili

ster i

byli

my niesieni

dem

podpłyn

wszy pod

pewn

wysepk

, nazywan

Klauda, z trudem mieli

my sił

okaza

panuj

cymi

nad łodzi

Potem

podniesiono, podpasuj

c statek i posługuj

c si

wspomaganiem; ale równocze

nie si

obawiano, aby nie wpa

ść

na Sytr

. Tak

płyn

li,

rozlu

nieniu osprz

tu okr

towego.

poniewa

byli

my gwałtownie

gnani przez wiatr, nazajutrz

ludzie

spowodowali wyrzucenie

ładunku

trzeciego

dnia

własnor

cznie wyrzucili wyposa

enie statku.

Ale

gdy

ani sło

ce, ani gwiazdy

nie pokazały si

przez wiele dni, lecz napierała niemała wichura, w ko

cu została

zabrana cała nadzieja naszego ratunku.

Przytrafił si

jeszcze wielki brak

ywno

ci. Wtedy Paweł stan

ł w ich

rodku

powiedział: Zaprawd

, m

ęż

owie, trzeba było mnie posłucha

nie wypływa

z Krety,

lecz unikn

ąć

tej kl

ski i starty.

A teraz zach

cam was,

aby

dobrej my

li; bo

ród was nie b

dzie utraty

adnej osoby - tylko

strata

statku.

Bowiem tej nocy

stan

ł przy mnie anioł Boga, którego jestem oraz któremu słu

żę

mówi

c: Nie bój

Pawle; ty musisz stan

ąć

przed cesarzem, wi

c oto Bóg darował ci wszystkich,

razem z tob

płyn

Dlatego b

cie dobrej my

li, m

ęż

owie, gdy

wierz

Bogu,

tak b

dzie; w zgodzie z rozwojem wydarze

, który mi został zapowiedziany.

Ale

potrzeba nam, aby

my byli wyrzuceni na pewn

wysp

gdy nadeszła czternasta noc

byli

my noszeni na Adriatyku w ró

ne strony,

około

rodka nocy marynarze si

domy

lili,

e zbli

a si

nich jaka

ziemia.

Zatem spu

cili sond

i dowiedzieli si

o dwudziestu s

ąż

niach

wody pod łodzi

; a

gdy

niedaleko odpłyn

li i znowu spu

cili sond

, odkryli s

ąż

ni pi

tna

cie.

Lecz boj

c si

aby nie wpa

ść

na miejsca skaliste, z rufy rzucili cztery kotwice

błagali, aby pojawił

dzie

Ale

marynarze pragn

li uciec z okr

tu, wi

c zsun

li do morza łód

pod

pozorem,

e od dziobu zamierzaj

spuszcza

kotwice.

Wtedy

Paweł powiedział

setnikowi oraz

ołnierzom: Je

li ci nie zostan

na statku, wy nie mo

ecie zosta

uratowani.

Wówczas

ołnierze odci

li liny łodzi i pozwolili si

jej oddali

Lecz gdy miał si

pojawi

dzie

, Paweł zach

cał wszystkich

aby

przyj

li pokarm,

mówi

c: Dzisiaj trwacie czternasty dzie

, niczego nie przyjmuj

z pokarmu

oczekuj

c i poszcz

Dlatego zach

cam was,

aby

przyj

ąć

pokarm, bo to jest ku

waszemu ocaleniu. Gdy

adnemu

was włos

głowy

nie

spadnie.

kiedy

powiedział - wzi

ł chleb, przed wszystkimi podzi

kował Bogu, połamał

zacz

ł je

ść

wszyscy stali si

dobrej my

li i sami tak

e przyj

li pokarm.

A wszystkich

osób na statku było dwie

cie siedemdziesi

t sze

ść

nasyceni pokarmem,

uczynili statek l

ejszym, wyrzucaj

c zbo

e do morza.

A kiedy stał si

dzie

, nie poznali

tego

kraju; ale zobaczyli jak

ąś

zatok

maj

pla

żę

, do której - je

li zdołaj

- planowali przybi

statek.

Zatem wyci

li kotwice

porzucili

na morzu;

równocze

nie rozlu

nili rzemienie steru, podnie

agiel na

mniejszym maszcie i dm

cym

wiatrem

przybijali do brzegu.

Ale wpadli na miejsce

znajduj

ce si

dzy dwoma pr

dami

osadzili statek na mieli

nie. Wi

c dziób

ugrz

zł

oraz

trwał niezachwiany, a rufa była rozbijana na skutek pot

gi fal.

Zatem

powstał plan

ołnierzy, by zabi

ęź

niów; aby jaki

nie uciekł, wymykaj

c si

wpław.

setnik, chc

c bezpiecznie dostawi

Pawła, pohamował ich

od tego

zamiaru,

lecz tak

e rozkazał

tym, co

umieli pływa

rzucili si

w dół

oraz

pierwsi wychodzili

na brzeg.

A pozostali - ci oczywi

cie na deskach, za

inni na jakich

ęś

ciach

statku. I tak si

stało,

e wszyscy zostali uratowani na ziemi.

*27,2

pochodz

cy z Adramyttion - portu w Myzji

*27,5

górzysty rejon Azji Mniejszej

*27,7

półwysep i miasto na wybrze

y Karii, w Azji Mniejszej

*27,12

port na Krecie

*27,17

nazwa mielizny

28.

A kiedy zostali

my ocaleni, wtedy poznali

my,

e wyspa nazwana jest Melit

Lecz równie

obcy okazali nam niespotykan

yczliwo

ść

, gdy

z powodu zimna

zapalili ognisko i przyj

li nas wszystkich po

ród nadci

gaj

cego deszczu.

Paweł zebrał pewn

ilo

ść

chrustu oraz nało

ył na ognisko.

Ale

z gor

ca wyszła

mija

uczepiła si

jego r

ki.

Zatem gdy obcy ujrzeli besti

wisz

u jego r

ki, mówili

jedni do drugich: Pewnie ten człowiek jest zabójc

, któremu -

cho

uratował si

morza - sprawiedliwo

ść

nie pozwoliła

Lecz on strz

ł besti

do ognia

adnego zła nie ucierpiał.

oni

oczekiwali,

ma on opuchn

ąć

, albo nagle pa

ść

martwym. A kiedy

długo czekali i ujrzeli,

e nic mu si

złego

nie stało, zmienili

zdanie i mówili,

e on jest bogiem.

w około tego miejsca były tereny pierwszego

obywatela

tej wyspy, imieniem Publiusz. Ten nas przyj

oraz

yczliwie ugo

cił przez

trzy dni.

Ale wydarzyło si

e ojciec owego Publiusza le

ał przymuszony

gor

czkami oraz biegunk

. Wi

c Paweł wszedł do niego, pomodlił si

i go uzdrowił,

nało

ywszy

niego r

ce.

kiedy

to si

stało, tak

e pozostali,

którzy

mieli choroby

na tej wyspie, przychodzili i byli uzdrawiani.

Oni równie

okazywali nam szacunek

wieloma zaszczytami, a jak wypływali

my, doło

yli stosownie do potrzeb.

Po trzech miesi

cach wypłyn

my na statku aleksandryjskim, wyró

niaj

cym si

Dioskurami

który

przezimował na wyspie.

Po czym wpłyn

my do Syrakuz i

zatrzymali

my si

trzy dni.

d, płyn

c wokoło, przybyli

my do Regium

. A po

jednym dniu, gdy nastał wiatr południowy, na drugi dzie

przypłyn

my do Puteoli

Tam znale

my braci

oraz

zostali

my przez nich zaproszeni,

zatrzyma

siedem dni. Tak przybyli

my do Rzymu.

A bracia stamt

gdy

o nas usłyszeli,

wyszli na nasze spotkanie a

do forum Appiusza i Trzech Gospod.

kiedy Paweł

ich zobaczył, podzi

kował Bogu

oraz

nabrał

miało

ci.

Gdy dotarli

my do Rzymu, setnik przekazał wi

ęź

niów dowódcy wojska.

Ale

Pawłowi zostało dozwolone mieszka

u siebie, razem ze strzeg

cym go

ołnierzem.

A po trzech dniach zdarzyło si

Paweł zwołał do siebie przedniejszych

ydów, i

gdy si

zeszli, powiedział do nich: M

ęż

owie, bracia, ja nie uczyniłem nic wrogiego

ludowi lub ojczystym zwyczajom,

lecz jako

zie

z Jerozolimy, zostałem wydany w

ce Rzymian.

Oni mnie wybadali i postanowili uwolni

dlatego,

nie było we

mnie

adnego powodu

kary

mierci.

Ale

ydzi mówili przeciw

mnie, wi

musiałem

odwoła

do cezara.

Lecz

nie jako

ten, który

ma jako

oskar

mój lud.

Zatem

zaprosiłem was z tego powodu,

aby

zobaczy

oraz

powiedzie

. Bo mam te

kajdany na r

kach ze wzgl

du na nadziej

Israela.

Ale do niego powiedzieli:

Nie

otrzymali

my odno

nie ciebie

adnego pisma z Judei, ani

aden z braci, co

przybył, nie oznajmił nam i

nie

powiedział czego

złego o tobie.

c uznajemy za

wła

ciwe usłysze

od ciebie, co my

lisz

; gdy

jest nam wiadome o tej sekcie,

wsz

dzie jest przeciwko

niej

mówione.

wyznaczeniu mu dnia, przyszła do niego, do mieszkania, wi

ksza ilo

ść

osób

której daj

wiadectwo, wykładał

Królestwie Boga. Od rana do wieczora

przekonywał ich co do Jezusa, poprzez Prawo Moj

esza i Proroków.

Zatem jedni

byli przekonywani

tym, co było

mówione, za

inni nie byli przekonani.

niezgodni jedni wzgl

dem drugich - odeszli,

gdy

Paweł powiedział jedn

spraw

Słusznie Duch

ty powiedział do naszych przodków poprzez proroka Izajasza,

mówi

c: Id

do tego ludu i powiedz: Słuchem b

dziecie słucha

i nie zrozumiecie;

patrz

c b

dziecie widzie

, a nie ujrzycie.

Albowiem utyło

serce tego ludu i ci

ęż

usłyszeli

uszami, a swoje oczy zamkn

li, aby kiedy

oczami nie ujrzeli, uszami nie

usłyszeli, sercem nie zrozumieli oraz nie zawrócili, i abym ich nie uleczył.

Izajasz 6,9;

Ezechiel 12,2

Zatem niech b

dzie wam wiadome,

e to zbawienie Boga zostało

wysłane do pogan, i oni

słucha

kiedy

on to powiedział,

ydzi odeszli,

wiod

c mi

dzy sob

wielki spór.

Paweł pozostał w swoim wynaj

tym

mieszkaniu całe dwa lata oraz przyjmował wszystkich, którzy do niego wchodzili,

głosz

c Królestwo Boga i z cał

otwarto

, bez przeszkód ucz

c o Panu Jezusie

Chrystusie.

*28,1

dzisiejsza Malta

*28,11

znakiem bli

niaków - Kastora i Polluksa, mitologicznych synów Zeusa i Ledy

*28,13

miasta w południowej Italii

*28,22

tak

e: jeste

wiadomy, zamierzasz, masz na celu

*28,27

tak

e: ot

piało

**28,27

tak

e: poj

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
05 Dzieje Apostolskie blogoslawiony precedens Kazimierz Sosulski
05 Dzieje Apostolskie V rtf
Dzieje Apostolskie - streszczenie, Polonistyka, Tradycje antyczne i biblijne
Dzieje Apostolskie
dzieje apostolskie i listy pawłowe
24 W rok przez Biblię Dzieje Apostolskie
Dzieje Apostolskie
Sprawdzian-Dzieje Apostolskie, Katecheza szkolna, TESTY sprawdzające
DZIEJE APOSTOLSKIE i List do Rzymian, Teologia(3)
Praktyczny komentarz do Nowego Testamentu Dzieje Apostolskie
Komentarz praktyczny do Nowego Testamentu DZIEJE APOSTOLSKIE
Dzieje Apostolskie, Teologia(3)
Dzieje Apostolskie
Ewangelia DZIEJE APOSTOLSKIE, religia
2005 05, dzieje zlotego zaglowiec

więcej podobnych podstron