nosi 2000 lx przy przes³onie 11. Minimalne

oœwietlenie obiektu wynosi 0,16 lx dla prze-

slony f1,4 i sygna³u +46 dB. Wewnêtrzny

magnetowid rejestruje cyfrowe sk³adowe

50 (lub 25) Mbit/s strumienia danych, pa-

smo wizyjne wynosi 5,75 MHz przy S/N >55

dB, a zakres dynamiczny fonii PCM prze-

kracza 88 dB. Czas rejestracji na kasecie

AJ-P66L z taœm¹ o gruboœci 8,5

µ

m wyno-

si 66 lub 33 minuty. Porównanie wielkoœci

kaset DVCPRO z typow¹ kaset¹ DV (mo¿-

na je odtwarzaæ za pomoc¹ adaptera) jest

przedstawione na rys. 3.

czanie 25-megabajtowych strumieni da-

nych w systemie kodowania 4:1:1 na

50-megabajtowy system 4:2:2, np. przej-

œcie ze studyjnego magnetowidu odtwarza-

j¹cego taœmê nagran¹ w DVCPRO na in-

ny magnetowid, odtwarzaj¹cy taœmê 50

Mbit/s w systemie 4:2:2. Nie zachodzi po-

trzeba transkodowania, bo wszystkie urz¹-

dzenia oparte na DV stosuj¹ wewn¹trz-

obrazowy system kompresji. Uproszczenie

to umo¿liwi wprowadzenie wersji systemu

o jeszcze wiêkszej przep³ywnoœci – 100 Mbit/s.

Na targach IBC w Amsterdamie we wrze-

œniu 2001 r. przedstawiono stuhercow¹

wersjê DVCPRO HD 50i obs³uguj¹c¹ tele-

wizjê HDTV (rys. 1).

Z u¿ytkowego punktu widzenia, format

DVCPRO 50 zapewnia lepsz¹ jakoœæ wi-

deo i poprawia rozdzielczoœæ kolorów, ale

dwukrotnie wiêksza liczba œcie¿ek na obraz

tyle samo razy zwiêksza zu¿ycie taœmy

niezbêdnej do zapisu.

Przyk³adem kamery DVCPRO 50 mo¿e

byæ kamwid AJ-D900WA oraz jego 16:9

wersja AJ-D910WA (rys. 2). Oba kamwidy

s¹ prze³¹czalne na przep³ywnoœæ 25

Mbit/s, a wersja 16:9 jest prze³¹czalna na

format ekranowy 4:3. Kamera zawiera 3

przetworniki 2/3”, 600 000 pikseli, zapewnia-

j¹c rozdzielczoœæ poziom¹ wiêksz¹ ni¿ 750

linii dla obrazu 16:9 przy stosunku sy-

gna³/szum lepszym ni¿ 61 dB; czu³oœæ wy-

r

TECHNIKA

RTV

23

Trzeci – i ostatni

artyku³ z tej serii

o profesjonalnych

kamerach TV

W

drugim artykule cyklu o pro-

fesjonalnych kamerach wi-

deo [2] zapowiedzieliœmy in-

formacjê o coraz szerzej sto-

sowanym sprzêcie grupy ”profesjonalne

DV”. S¹ to kamery wykorzystuj¹ce kasety

DV [1], ³¹cz¹ce oszczêdnoœæ i zalety DV

z obszernym zestawem cech i wyposa¿e-

nia sprzêtu w pe³ni profesjonalnego. Sprzêt

tej grupy (DVCPRO) oraz wspó³pracuj¹ce

wyposa¿enie s¹ produkowane przez fir-

mê Panasonic i jej partnerów (JVC, Philips,

Thomson, Ikegami, Hitachi, SGI, Quantel,

Avid, Tektronix, EMC).

Wywodz¹cy siê z DV system DVCPRO

rozwin¹³ siê i rozwija siê dalej, a jego zasto-

sowanie rozszerza siê na coraz to bar-

dziej wymagaj¹ce dziedziny. Pierwsze

urz¹dzenia DVCPRO pojawi³y siê na ryn-

ku w 1996 r. W Polsce s¹ stosowane od

drugiej po³owy 1997 r. (TVP Bia³ystok).

W 1999 r. odby³a siê pierwsza publiczna

demonstracja mo¿liwoœci systemu DVC-

PRO w swobodnej wymianie skompreso-

wanych sygna³ów wideo miêdzy urz¹dze-

niami od ró¿nych producentów i tê nie-

dawn¹ datê uwa¿a siê za pe³ne wejœcie sy-

stemu na rynek. Magnetowidy, nieliniowe

systemy edycyjne, serwery oraz rutery cy-

frowe z seryjnej produkcji, po³¹czone przez

cyfrowy interfejs SDTI, bezproblemowo

wymienia³y miêdzy sob¹ skompresowane

strumienie informacji DVCPRO 25 Mbit/s

i 50 Mbit/s – w czasie rzeczywistym i szyb-

ciej ni¿ w czasie rzeczywistym. Kompaty-

bilnoœæ przy odczycie dotyczy zreszt¹

wszystkich formatów wykorzystuj¹cych

6,35 mm taœmê DV, tak¿e amatorskiego

DV i profesjonalnego DVCAM.

System zapewnia niezak³ócone prze³¹-

Radioelektronik Audio-HiFi-Video 2/2002

FORMATY

VIDEO DVPRO

Rys. 2. Kamwid systemu DVCPRO 50

Rys. 3. Porównanie wielkoœci kaset u¿ywanych

w sprzêcie DVCPRO z kaset¹ MiniDV

Rys. 1.

Rozwój formatu

DVCPRO

HDTV

SDTV

24

Kamwidy DVCPRO ogólnego zastosowa-

nia maj¹ parametry nieco gorsze, co nie

znaczy ¿e niedobre. U¿ywane s¹ prze-

tworniki CCD 1/2” lub 1/3” 480 000 pikse-

li, uzyskiwana rozdzielczoϾ wynosi od-

powiednio 750 lub 500 linii a czu³oœæ przy

oœwietleniu 2000 lx – f8,0 lub nawet f5,6.

Odpowiednio mniejsze te¿ jest minimalne

oœwietlenie, które np. dla kamwidu

AJ-D400 z przetwornikiem 1/2” wynosi 2 lx

(f1,4, sygna³ +30 dB) a dla AJ-D215 _ 5 lx

(f1,4, sygna³ +15 dB).

Gotowy do pracy kamwid DVCPRO 50

z podstawowym wyposa¿eniem pobiera

z baterii akumulatorowej 12 V moc do 30

W i wa¿y ok. 6,6 kg, kamwid DVCPRO

jest nieco oszczêdniejszy (20 W) i l¿ejszy

(ok. 6 kg).

Gdzie mieœci siê format DVCPRO wœród

szeregu formatów ju¿ u¿ywanych i opisy-

wanych w artyku³ach [1] i [2]? Nie wcho-

dz¹c w szczegó³y techniczne poszczegól-

nych parametrów i opieraj¹c siê na publi-

kowanych danych eksperymentalnych [3],

format ten staje siê najbardziej ekonomicz-

nym wyborem dla akwizycji materia³u i pro-

stej produkcji telewizyjnej. W podstawo-

wych i g³ównych zastosowaniach produk-

cyjnych wyborem s¹ formaty D-9 i Digital

Betacam. Tu warto jednak pamiêtaæ, ¿e

strumieñ danych i jakoœæ obrazu D-9 s¹

identyczne z DVCPRO 50 z tym, ¿e zapis

odbywa siê na wê¿szej taœmie i jest kom-

patybilny z DVCPRO25.

n

Leon Kossobudzki

L I T E R A T U R A

[1] Kossobudzki, L. : DVCAM – profesjonalny format wi-

deo. ReAV 4/2001 str. 40 – 42

[2] Kossobudzki, L : Profesjonalne formaty wideo 4:2:2.

ReAV 6/2001 str. 32 - 34

[3] Wolff, R. : Kompresja w magnetowidach cyfrowych.

Przegl¹d techniki. Radio i telewizja 1/2000, str. 33 – 37

[4] Adamski, J., Niewójt, Z. : DVCPRO. Cyfrowe urz¹-

dzenia firmy Panasonic. Przegl¹d techniki. Radio i tele-

wizja 1/2000, str. 41 – 45

[5] Materia³y firmowe Panasonic i JVC

Radioelektronik Audio-HiFi-Video 2/2002

Parametr

DVCPRO

(DVCPRO 50)

Próbkowanie
Cyfrowe przetwarzanie sygna³u
Kompresja
Korekcja b³êdów
Format (szerokoœæ œcie¿ki 18

µ

m)

Azymut
Prêdkoœæ przesuwu taœmy
Stosowane kasety
Œrednica i obroty bêbna
Przep³ywnoœæ danych wideo
Fonia

Próbkowanie fonii
Kod czasu

Parametry formatów DVCPRO i DVCPRO 50

13,5 MHz / 4:1:1 (4 : 2 : 2)
8-bitowe
wewn¹trzobrazowa 5:1 (3,3 : 1)
Kod Reeda-Solomona
12 (24) œcie¿ek na pó³obraz

±

20

o

33,813 (66,626) mm/s
DVCPRO z noœnikiem MP

φ

21,7 mm, 9000 obr/min

25 (50) Mbit/s
PCM 2 (4) kana³y, 16 bit/próbkê, 1 pod³u¿na
œcie¿ka analogowa do pods³uchu
48 kHz
VITC

Pawe³ Petykiewicz

NOWOCZESNA INSTALACJA

ELEKTRYCZNA W INTELIGENTNYM

BUDYNKU

Centralny Oœrodek Szkolenia i Wydaw-

nictw SEP, Warszawa 2001. Stron 112

Automatyzacja i komputeryzacja wkracza-

j¹ do wszystkich dziedzin ¿ycia, tak¿e do do-

mów i biur. Powstaj¹ zautomatyzowane bu-

dynki mieszkalne i biurowe, których u¿ytkow-

nicy s¹ odci¹¿eni od wielu rutynowych czyn-

noœci. W takich budynkach uzyskuje siê

lepsze warunki pracy i ¿ycia, a tak¿e zmniej-

szenie zu¿ycia energii przez jego optyma-

lizacjê. Modne sta³o siê wiêc pojêcie ”inte-

ligentny budynek” Autor omawianej ksi¹¿ki

podaje nastêpuj¹c¹ jego definicjê: ”Jest to

budynek, który w sposób celowy i w³aœciwy,

samoistnie reaguje na wystêpuj¹ce w jego

otoczeniu zdarzenia i zmieniaj¹ce siê warun-

ki zewnêtrzne.”

W celu znormalizowania automatyzacji bu-

dynków powsta³ system Europejskiej Magi-

strali Instalacyjnej _ EIB (European Installa-

tion Bus), zwany te¿ instabusem, któremu

w g³ównej mierze poœwiêcono omawian¹

ksi¹¿kê. Jest to zdecentralizowany system

automatyki budynku, oparty na po³¹czeniu in-

stalacji elektrycznej ze specyficzn¹ sieci¹

komputerow¹. Zadaniem Europejskiej Magi-

strali Instalacyjnej jest integracja instalacji,

które w tradycyjnym wykonaniu pracuj¹ jako

odrêbne. Zmniejsza to w znacznym stopniu

liczbê przewodów i kabli zainstalowanych

w budynku przy zachowaniu poprzednich

funkcji, a nawet z ich rozszerzeniem.

W kolejnych rozdzia³ach Autor omawia to-

pologiê i urz¹dzenia systemu EIB. Nastêp-

nie jest opisana instalacja systemu

z uwzglêdnieniem ró¿nych obszarów zasto-

sowañ, takich jak: sterowanie oœwietleniem,

strefowa regulacja temperatury, sterowa-

nie ¿aluzjami i roletami, funkcje nadzoru, te-

lekomunikacja, zarz¹dzanie urz¹dzeniami

gospodarstwa domowego. Informacje w sy-

stemie mog¹ byæ przesy³ane przewodem

magistrali lub przez przewody zasilaj¹ce,

a tak¿e za pomoc¹ fal radiowych i pod-

czerwieni. Podano te¿ podstawowe informa-

cje o programie narzêdziowym ETS2 nie-

zbêdnym do zaprojektowania, uruchomie-

nia i póŸniejszego serwisu instalacji. Jako

przyk³ad zastosowania systemu EIB opisa-

no projekt instalacji w ”inteligentnym” domu

jednorodzinnym. Ksi¹¿kê zamyka opis in-

nych ni¿ EIB systemów automatyki budyn-

ku oraz po¿yteczne zestawienie symboli.

Ta przystêpnie napisana ksi¹¿ka jest prze-

Przegl¹d wydawnictw

znaczona dla wszystkich, których interesu-

j¹ nowe zastosowania automatyki i nowo-

czesne rozwi¹zania w budownictwie.

Zamówienia na ksi¹¿kê przyjmuje dzia³ sprzeda-
¿y COSiW SEP tel. [phone] do 06, fax (22)
825 23 49, poczt¹: ul. Filtrowa 67d lok.97, 02-055
Warszawa, a tak¿e przez Internet: e-mail: co-
siwsep

@

poczta .onet.pl

(mn)