1

STYL WESTERN W REKREACJI CZ. XII

Od tego artykułu przechodzimy na wyższy poziom naszych ćwiczeń. Do tej pory

wszystkie nasze polecenia koń wykonywał na kole. Na tym etapie nie będziemy jeszcze

wprowadzać nowych ćwiczeń. Diametralna różnica między tymi ćwiczeniami polega przede

wszystkim na tym, że poprzednie wykonywane były na kole, natomiast ćwiczenia, które

rozpoczniemy będziemy przeprowadzać poruszając się na linii prostej. Ćwiczenia te

wymagają od konia elastycznych i płynnych ruchów, co oznacza, że powinien on utrzymać tę

samą odległość między kolejnymi wykrokami oraz utrzymać niezakłóconą równowagę.

(ZDJĘCIE 1). Uwaga – krzyżowanie tylnych i przednich kopyt musi odbywać się zgodnie z

równym wykrokiem.

Zdjęcie 1. Schemat

Rozpoczynamy w linii prostej stępem. Sekwencja pomocy wykorzystywanych przy

tym ćwiczeniu jest następująca:

1. Bezpośredni ucisk lewą nogą (jeżeli chcemy zrobić trawers w prawą stronę), ciężar

ciała musi znajdować się z lewej strony;

2. Ręce trzymamy przed hornem (gruszką), w odległości około 5 –10 cm nad hornem

– prawą wodzę przesuwamy nad karkiem konia tak daleko na lewą stronę, by

kontrolować prawą łopatkę i narzucić ruch konia do przodu; (ZDJĘCIE 2);

2

3. Lewa wodza utrzymuje głowę konia (przez jednostronne pociągnięcia lewą wodzą)

w prawidłowej pozycji, dzięki czemu z łatwością możemy obserwować lewe oko

konia i jego lewą chrapę;

4. Lewa noga nie wywiera zbyt silnego nacisku na bok konia, tak, aby koń nie

przesuwał zadu z linii prostej w prawą stronę.

Zdjęcie 2. Kontrola prawej łopatki, prawa ręka nad szyją konia, 5 – 10 cm nad hornem.

Ważnym elementem tego ćwiczenia jest warunek, że zmiana kierunku jazdy może

nastąpić dopiero wtedy, gdy koń w całości zrozumie i zaakceptuje elementy, które ma

wykonywać. A więc przejście do ćwiczenia w drugą stronę powinno być przeprowadzone po

dłuższej przerwie i zrelaksowaniu konia po poprzednim ćwiczeniu. Zbyt częsta zmiana

kierunku nauki może zdezorientować konia i sprawić, że pogubi się on w kolejnych ruchach.

Zdjęcie 3. Prawidłowo ustawiona głowa (która wewnętrzna, a która zewnętrzna wodza).

3

To ćwiczenie wprowadza konia do fundamentalnych podstaw jazdy z utrzymaniem

kontroli nad koniem przy pomocy jednej wodzy. Stąd baczna obserwacja łopatki konia i jej

kontrola przez korygowanie jedną wodzą w przypadku przesuwania łopatki z linii prostej do

wewnątrz.

Jak zawsze przypominam o zmianie tempa, jak tylko koń oswoi się z naszymi

poleceniami. Właśnie teraz przyszedł czas na podkreślenie, jak istotną rolę ma do odegrania

zewnętrzna wodza. Jeśli będzie ona stosowana nieprawidłowo, wówczas koń poczuje się zbyt

swobodnie; nacisk zewnętrznej wodzy ma doprowadzić do obniżenia głowy i ustawienia jej

prostopadle do podłoża. Przy nieprawidłowym użyciu zewnętrznej wodzy łopatka konia

będzie „uciekała” bardziej na zewnątrz, co spowoduje utratę równowagi, czyli

równomiernych wykroków tylnymi nogami.

Cdn.