00 Program nauki Rekodzielnik w Nieznany

background image
background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

Autorzy:
mgr in

ż

. Małgorzata Piechota

mgr in

ż

. Halina Włodarczyk

mgr in

ż

. Grzegorz Wójcik


Recenzenci:
mgr in

ż

. Anetta Smolec

mgr in

ż

. Ewelina

Ś

miszkiewicz


Opracowanie redakcyjne:
mgr in

ż

. Małgorzata Piechota


Opracowanie techniczne:
mgr Magdalena Mrozkowiak

Opracowanie merytoryczne:
mgr in

ż

.

Krystyna El

ż

bieta Hejłasz

mgr Alicja Jodkowska

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

Spis tre

ś

ci

Wprowadzenie

5

I.

Zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia

w zawodzie

7

1. Opis pracy w zawodzie

7

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego

9

II. Plan nauczania

15

III. Moduły kształcenia w zawodzie

16

1. Podstawy zawodu

16

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

Przygotowanie surowców włókienniczych do procesu
wytwarzania

19

23

Barwienie r

ę

czne surowców włókienniczych

27

2. Podstawy projektowania wyrobów r

ę

kodzielniczych

30

Wykonywanie rysunków odr

ę

cznych

32

Sporz

ą

dzanie rysunków technicznych

35

Projektowanie wyrobów włókienniczych

38

3. Wyroby tkane

41

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów tkanych

44

Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach

48

Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów tkanych

51

4. Wyroby dziane

54

Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych
dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

58

Wykonywanie r

ę

czne dzianin

61

Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich
r

ę

cznie sterowanych

64

Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

68

Naprawa, renowacja i konserwacja dzianin
oraz dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

72

5. Wyroby koronkarskie

75

Wykonywanie r

ę

czne płaskich wyrobów koronkarskich

77

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich wyrobów

u

ż

ytkowych

80

6. Podstawy działalno

ś

ci gospodarczej

83

Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

85

Prowadzenie marketingu usług r

ę

kodzielniczych

88

7. Tkactwo dekoracyjne

91

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów dekoracyjnych według

własnego projektu

93

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na krosnach
r

ę

cznych

96

Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych

99


background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

Wprowadzenie

Celem kształcenia w szkole zawodowej jest przygotowanie

aktywnego, mobilnego i skutecznie działaj

ą

cego pracownika gospodarki.

Efektywne funkcjonowanie na rynku pracy wymaga: przygotowania
ogólnego, opanowania podstawowych umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych oraz

kształcenia ustawicznego.

Absolwent współczesnej szkoły powinien charakteryzowa

ć

si

ę

otwarto

ś

ci

ą

,

wyobra

ź

ni

ą

,

zdolno

ś

ci

ą

do

ci

ą

głego

kształcenia

i doskonalenia oraz umiej

ę

tno

ś

ci

ą

oceny własnych mo

ż

liwo

ś

ci.

Wprowadzenie do systemu szkolnego programów modułowych powinno
ułatwi

ć

kształtowanie takiej sylwetki absolwenta.

Kształcenie według modułowego programu nauczania charakteryzuje

si

ę

tym,

ż

e:

cele kształcenia i materiał nauczania wynikaj

ą

z przyszłych zada

ń

zawodowych,

przygotowanie ucznia do wykonywania zawodu odbywa si

ę

głównie

poprzez realizacj

ę

zada

ń

zbli

ż

onych do tych, które s

ą

wykonywane

na stanowisku pracy,

nie ma w nim podziału na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne,

wyst

ę

puje w nim prymat umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych nad wiedz

ą

teoretyczn

ą

,

jednostki modułowe integruj

ą

tre

ś

ci kształcenia z ró

ż

nych dyscyplin

wiedzy,

w szerokim zakresie wykorzystuje si

ę

zasad

ę

transferu wiedzy

i umiej

ę

tno

ś

ci,

proces uczenia si

ę

dominuje nad procesem nauczania,

programy nauczania s

ą

elastyczne, a poszczególne jednostki mo

ż

na

wymienia

ć

, modyfikowa

ć

, uzupełnia

ć

oraz dostosowywa

ć

do poziomu

wymaganych umiej

ę

tno

ś

ci, potrzeb gospodarki oraz lokalnego rynku

pracy,

umiej

ę

tno

ś

ci opanowane w ramach poszczególnych modułów daj

ą

mo

ż

liwo

ść

wykonywania okre

ś

lonego zakresu pracy.

Realizacja modułowego programu nauczania zapewnia opanowanie

przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lonych w podstawie programowej

kształcenia w zawodzie oraz

przygotowuje do kształcenia ustawicznego.

Modułowy program nauczania składa si

ę

z zestawu modułów

kształcenia w zawodzie i odpowiadaj

ą

cych im jednostek modułowych,

umo

ż

liwiaj

ą

cych

zdobywanie

wiadomo

ś

ci

oraz

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci i postaw wła

ś

ciwych dla zawodu.

Jednostka

modułowa

stanowi

element

modułu

kształcenia

w zawodzie obejmuj

ą

cy logiczny i mo

ż

liwy do wykonania wycinek pracy,

o wyra

ź

nie okre

ś

lonym pocz

ą

tku i zako

ń

czeniu, który nie podlega

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

dalszym podziałom, a jego rezultatem jest produkt, usługa lub istotna
decyzja.

W strukturze modułowego programu nauczania wyró

ż

niono:

zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,

plany nauczania,

programy modułów i jednostek modułowych.

Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz

jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych,
literatur

ę

.

Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał

nauczania,

ć

wiczenia,

ś

rodki dydaktyczne, wskazania metodyczne do

realizacji programu jednostki, propozycje metod sprawdzania i oceny
osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia.

Dydaktyczna

mapa

programu

nauczania,

zamieszczona

w zało

ż

eniach programowo-organizacyjnych, przedstawia schemat

powi

ą

za

ń

mi

ę

dzy modułami i jednostkami modułowymi oraz okre

ś

la

kolejno

ść

ich realizacji. Ma ona ułatwi

ć

dyrekcji szkół i nauczycielom

organizowanie procesu kształcenia.

W programie przyj

ę

to system kodowania modułów i jednostek

modułowych, który zawiera nast

ę

puj

ą

ce elementy:

symbol cyfrowy zawodu zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

klasyfikacj

ą

zawodów szkolnictwa zawodowego,

symbol literowy, oznaczaj

ą

cy kategori

ę

modułów:

O – dla modułów ogólnozawodowych,
Z – dla modułów zawodowych,
S– dla modułu specjalizacyjnego,
– cyfr

ę

arabsk

ą

dla kolejnego modułu lub dla kolejnej jednostki

modułowej.

Przykładowy zapis kodowania modułu:
743[04].O1
743[04]

symbol

cyfrowy

zawodu:

r

ę

kodzielnik

wyrobów

włókienniczych,

O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy.

Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:

743[04].Z1.01

743[04]

symbol

cyfrowy

zawodu:

r

ę

kodzielnik

wyrobów

włókienniczych,

Z1 – pierwszy moduł zawodowy

01 – pierwsza jednostka modułowa w module Z1.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

I. Zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia

w zawodzie

1. Opis pracy w zawodzie

Absolwent szkoły kształc

ą

cej w zawodzie r

ę

kodzielnik wyrobów

włókienniczych mo

ż

e podejmowa

ć

prac

ę

w:

zakładach rzemie

ś

lniczych,

zakładach pracy chronionej,

pracowniach muzealnych i konserwatorskich,

pracowniach artystów plastyków,

mo

ż

e samodzielnie prowadzi

ć

działalno

ść

gospodarcz

ą

.

Zadania zawodowe

obsługiwanie urz

ą

dze

ń

i maszyn do r

ę

cznego wytwarzania płaskich

wyrobów włókienniczych,

wytwarzanie

płaskich

wyrobów

włókienniczych

o

prostych

parametrach budowy,

wytwarzanie płaskich wyrobów włókienniczych o specjalnym

przeznaczeniu dekoracyjnym.

Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umie

ć

:

rozró

ż

nia

ć

rodzaje i opisywa

ć

budow

ę

, cechy i wła

ś

ciwo

ś

ci liniowych

i płaskich wyrobów włókienniczych,

rozpoznawa

ć

płaskie wyroby włókiennicze oraz okre

ś

la

ć

ich

przeznaczenie u

ż

ytkowe,

rozpoznawa

ć

i organoleptycznie ocenia

ć

podstawowe cechy nitek

oraz

stan

nawini

ę

cia

nawojów

osnowowych,

w

ą

tkowych

i motków stosowanych do wytwarzania wyrobów włókienniczych,

wytwarza

ć

płaskie wyroby włókiennicze o specjalnym przeznaczeniu

dekoracyjnym,

przechowywa

ć

surowce w odpowiednich warunkach,

okre

ś

la

ć

wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci surowców na przebieg procesu

technologicznego i wła

ś

ciwo

ś

ci gotowych wyrobów,

wykonywa

ć

i odczytywa

ć

proste rysunki techniczne,

wykonywa

ć

rysunki zasadniczych splotów tkackich i dziewiarskich

oraz wa

ż

niejszych pochodnych splotów zasadniczych,

wykorzystywa

ć

ż

ne techniki rysunkowe i malarskie oraz stosowa

ć

zasady kompozycji i doboru kolorów w pracach projektowych,

sporz

ą

dza

ć

technologiczne

projekty

płaskich

wyrobów

włókienniczych,

korzysta

ć

z technik komputerowych w pracy zawodowej,

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

przygotowywa

ć

nawoje osnowowe, w

ą

tkowe, motki oraz inne nawoje

nitek,

przygotowywa

ć

przybory konieczne do wytwarzania płaskich wyrobów

włókienniczych sposobem r

ę

kodzielniczym,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodne z wymaganiami ergonomii,

wykonywa

ć

prace przygotowawcze do r

ę

cznego wytwarzania płaskich

wyrobów włókienniczych,

przygotowywa

ć

krosna r

ę

czne z urz

ą

dzeniem nicielnicowym lub

urz

ą

dzeniem

ż

akardowym do tkania,

wykonywa

ć

tkaniny na krosnach r

ę

cznych,

zdejmowa

ć

z krosien elementy tkanin i oznacza

ć

je,

wykonywa

ć

i wyko

ń

cza

ć

tkaniny dekoracyjne,

przygotowywa

ć

do pracy i obsługiwa

ć

maszyny dziewiarskie r

ę

cznie

sterowane,

wykonywa

ć

elementy wyrobu dziewiarskiego,

likwidowa

ć

zrywy nitek, wymienia

ć

odwini

ę

te nawoje, zdejmowa

ć

wykonane elementy wyrobu z maszyny dziewiarskiej, zszywa

ć

elementy wyrobu, wszywa

ć

ta

ś

my i naszywa

ć

aplikacje, wykonywa

ć

dziurki i przyszywa

ć

guziki,

wyko

ń

cza

ć

wyroby dziewiarskie: obcina

ć

ko

ń

ce nitek i p

ę

czki

wystaj

ą

cych włókien, parowa

ć

, prasowa

ć

, usuwa

ć

wady wyrobu,

wykonywa

ć

r

ę

czne barwienie, renowacj

ę

i konserwacj

ę

wyrobów

włókienniczych,

stosowa

ć

proste techniki koronkarskie do wykonania płaskiego

wyrobu włókienniczego według okre

ś

lonego projektu lub wzoru,

ocenia

ć

walory estetyczne wyrobów włókienniczych,

sortowa

ć

odpady powstałe podczas wytwarzania płaskich wyrobów

włókienniczych oraz przechowywa

ć

gotowe wyroby,

czy

ś

ci

ć

narz

ę

dzia i maszyny, porz

ą

dkowa

ć

stanowisko pracy,

wykonywa

ć

proste czynno

ś

ci konserwacyjne urz

ą

dze

ń

i maszyn,

przestrzega

ć

instrukcji obsługi urz

ą

dze

ń

i maszyn, przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej,

posługiwa

ć

si

ę

podstawowym sprz

ę

tem przeciwpo

ż

arowym,

wykonywa

ć

proste obliczenia produkcyjne, rozlicza

ć

wytworzone

wyroby i je ewidencjonowa

ć

,

rozró

ż

nia

ć

podstawowe kategorie ekonomiczne i najwa

ż

niejsze

przedsi

ę

biorstwa w gospodarce rynkowej,

stosowa

ć

przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci gospodarczej,

charakteryzowa

ć

zasady marketingu i stosowa

ć

w praktyce proste

formy działa

ń

marketingowych,

interpretowa

ć

i stosowa

ć

przepisy Kodeksu pracy dotycz

ą

ce praw

i obowi

ą

zków pracownika,

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

ocenia

ć

własne mo

ż

liwo

ś

ci zawodowe oraz prezentowa

ć

w atrakcyjny

sposób umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe podczas poszukiwania pracy,

korzysta

ć

z literatury zawodowej oraz innych

ź

ródeł informacji.

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego

Podstawowym celem kształcenia w zawodzie jest przygotowanie

absolwenta szkoły zawodowej do wykonywania r

ę

kodzielniczych

wyrobów włókienniczych w zakładach rzemie

ś

lniczych, w zakładach

pracy chronionej, w muzealnych i konserwatorskich pracowniach tkanin,
w pracowniach artystów plastyków oraz do samodzielnego prowadzenia
działalno

ś

ci gospodarczej.

Proces kształcenia zawodowego według modułowego programu

nauczania jest realizowany w szkole zawodowej dla młodzie

ż

y lub dla

dorosłych w formie stacjonarnej b

ą

d

ź

zaocznej.

Program

nauczania

obejmuje

kształcenie

ogólnozawodowe

i zawodowe.

Kształcenie

ogólnozawodowe

zapewnia

orientacj

ę

w obszarze

zawodowym.

Kształcenie

zawodowe

ma

na

celu

przygotowanie absolwenta szkoły do realizacji zada

ń

na typowych dla

zawodu stanowiskach pracy. Ogólne i szczegółowe cele kształcenia
wynikaj

ą

z podstawy programowej kształcenia w zawodzie.

Moduły wyodr

ę

bnione według kryteriów przyj

ę

tych dla zawodu

uwzgl

ę

dniaj

ą

ce zadania zawodowe s

ą

podzielone na jednostki

modułowe. Realizacja celów kształcenia modułów i jednostek
modułowych zapewnia opanowanie umiej

ę

tno

ś

ci, umo

ż

liwiaj

ą

cych

wykonywanie okre

ś

lonego zakresu pracy. Czynnikiem sprzyjaj

ą

cym

nabywaniu umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych jest wykonywanie

ć

wicze

ń

okre

ś

lonych w programach jednostek modułowych.

Program modułu 743[04].O1 – Podstawy zawodu składa si

ę

z trzech

jednostek modułowych, których tre

ś

ci dotycz

ą

stosowania zasad

i

przepisów

bezpiecznej

pracy,

organizacji

stanowisk

pracy,

rozpoznawania podstawowych cech nitek i nawojów, przygotowywania
ich do r

ę

cznego wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych,

barwienia

surowców

włókienniczych

oraz

stosowania

zasad

przechowywania surowców włókienniczych.

Program modułu 743[04].O2 – Podstawy projektowania wyrobów

r

ę

kodzielniczych zawiera trzy jednostki modułowe, których tre

ś

ci

ogólnozawodowe dotycz

ą

wykonywania i odczytywania prostych

rysunków odr

ę

cznych i technicznych, wykorzystywania ró

ż

nych technik

rysunkowych i malarskich oraz stosowania zasad kompozycji i doboru
kolorów w pracach projektowych. Umiej

ę

tno

ś

ci te s

ą

niezb

ę

dne do

wykonywania zada

ń

zawodowych.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

Program modułu 743[04].Z1 – Wyroby tkane zawiera trzy jednostki

modułowe, których realizacja umo

ż

liwi kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci

niezb

ę

dnych do wykonywania wyrobów tkanych sposobem r

ę

cznym

i przy u

ż

yciu krosien r

ę

cznych.

Program modułu 743[04].Z2 – Wyroby dziane składa si

ę

z pi

ę

ciu

jednostek modułowych, których tre

ś

ci dydaktyczne dotycz

ą

wykonywania

dzianin oraz dzianych wyrobów odzie

ż

owych wykonywanych sposobem

r

ę

cznym i przy u

ż

yciu maszyn dziewiarskich r

ę

cznie sterowanych,

a tak

ż

e napraw

ę

, renowacj

ę

i konserwacj

ę

wyrobów włókienniczych.

Moduł 743[04].Z3 – Wyroby koronkarskie składa si

ę

z dwóch

jednostek modułowych, których tre

ś

ci programowe dotycz

ą

r

ę

cznego

wykonywania płaskich wyrobów koronkarskich oraz koronkarskich
wyrobów u

ż

ytkowych.

Moduł 743[04].Z4 – Podstawy działalno

ś

ci gospodarczej składa si

ę

z

dwóch

jednostek

modułowych,

których

realizacja

umo

ż

liwi

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci prowadzenia działalno

ś

ci gospodarczej

i marketingu usług r

ę

kodzielniczych.

Moduł 743[04].S1 – Tkactwo dekoracyjne zawiera trzy jednostki

modułowe, których tre

ś

ci dotycz

ą

wykonywania wyrobów dekoracyjnych

na krosnach r

ę

cznych oraz naprawy i renowacji wyrobów dekoracyjnych.























background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

W

ykaz modułów i jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Wykaz modułów

i jednostek modułowych

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

Moduł 743[04].O1
Podstawy zawodu

144

743[04].O1.01

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

30

743[04].O1.02

Przygotowanie surowców włókienniczych do procesu
wytwarzania

40

743[04].O1.03

Barwienie r

ę

czne surowców włókienniczych

74

Moduł 743[04].O2
Podstawy projektowania wyrobów
r

ę

kodzielniczych

108

743[04].O2.01

Wykonywanie rysunków odr

ę

cznych

30

743[04].O2.02

Sporz

ą

dzanie rysunków technicznych

36

743[04].O2.03

Projektowanie wyrobów włókienniczych

42

Moduł 743[04].Z1
Wyroby tkane

468

743[04].Z1.01

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów tkanych

180

743[04].Z1.02

Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach

218

743[04].Z1.03

Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów tkanych

70

Moduł 743[04].Z2
Wyroby dziane

504

743[04].Z2.01

Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych
dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

40

743[04].Z2.02

Wykonywanie r

ę

czne dzianin

74

743[04].Z2.03

Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich
r

ę

cznie sterowanych

150

743[04].Z2.04

Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

190

743[04].Z2.05

Naprawa, renowacja i konserwacja dzianin
i dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

50

Moduł 743[04].Z3
Wyroby koronkarskie

216

743[04].Z3.01

Wykonywanie r

ę

czne płaskich wyrobów koronkarskich

116

743[04].Z3.02

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich wyrobów

u

ż

ytkowych

100

Moduł 743[04].Z4
Podstawy działalno

ś

ci gospodarczej

108

743[04].Z4.01

Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

54

743[04].Z4.02

Prowadzenie marketingu usług r

ę

kodzielniczych

54

Moduł 743[04].S1
Tkactwo dekoracyjne

288

743[04].S1.01

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów dekoracyjnych według

własnego projektu

100

743[04].S1.02

Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na krosnach
r

ę

cznych

100

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

743[04].S1.03

Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych

88

Razem

1836

Dydaktyczna mapa programu

743[04].O1

743[04].O1.01

743[04].O2

743[04].O2.01

743[04].O2.02

743[04].O1.02

743[04].O1.03

743[04].O2.03

743[04].Z1

743[04].Z3

743[04].Z2

743[04].Z3.01

743[04].Z2.01

743[04].Z1.01

743[04].Z2.02

743[04].Z1.02

743[04].Z1.03

743[04].Z2.03

743[04].Z2.04

743[04].Z2.05

743[04].Z3.02

743[04].Z4

743[04].Z4.01

743[04].Z4.02

743[04].S1

743[04].S1.03

743[04].S1.02

743[04].S1.01

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

Nauczyciel

kieruj

ą

cy procesem nauczania-uczenia si

ę

powinien

udziela

ć

pomocy w rozwi

ą

zywaniu problemów zwi

ą

zanych z realizacj

ą

zada

ń

, sterowa

ć

tempem pracy z uwzgl

ę

dnieniem predyspozycji

oraz do

ś

wiadcze

ń

uczniów. W procesie nauczania nale

ż

y równie

ż

rozwija

ć

zainteresowanie zawodem, wskazywa

ć

mo

ż

liwo

ś

ci dalszego

kształcenia i zdobywania nowych umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych oraz

kształtowa

ć

po

żą

dane

postawy

uczniów,

jak:

rzetelno

ść

i odpowiedzialno

ść

za prac

ę

, dbało

ść

o jej jako

ść

oraz porz

ą

dek

na stanowisku pracy, poszanowanie dla pracy innych osób, a tak

ż

e

racjonalne wykorzystywanie materiałów do produkcji wyrobów.

Nauczyciel powinien organizowa

ć

baz

ę

techniczno-dydaktyczn

ą

oraz

dba

ć

o ewaluacj

ę

programów nauczania szczególnie w okresie

dynamicznych zmian w technologii i technice produkcji. Wskazane jest
wykorzystywanie

przez

nauczycieli

pakietów

edukacyjnych

do

wspomagania realizacji programów nauczania.

Kształcenie

modułowe

powinno

by

ć

realizowane

metodami

aktywizuj

ą

cymi, takimi jak: metoda tekstu przewodniego, metoda

samokształcenia kierowanego, metoda sytuacyjna oraz metoda
projektów i

ć

wicze

ń

praktycznych.

Prowadzenie zaj

ęć

metodami aktywizuj

ą

cymi wymaga przygotowania

materiałów, jak: tekst przewodni, instrukcj

ę

do metody projektów, karty

instrukcyjne

do

samokształcenia

kierowanego,

instrukcje

do

wykonywania

ć

wicze

ń

, instrukcje stanowiskowe oraz bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy.

Wskazane jest stosowanie filmów dydaktycznych, organizowanie

wycieczek dydaktycznych do muzeów, pracowni artystycznych w celu
zapoznania si

ę

z dorobkiem twórców ludowych. Prace mog

ą

by

ć

inspiracj

ą

do tworzenia własnych wzorów wyrobów włókienniczych.

Istotnym elementem organizacji procesu dydaktycznego jest

sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

szkolnych ucznia. Wskazane jest

prowadzenie bada

ń

diagnostycznych, kształtuj

ą

cych i sumuj

ą

cych.

Badania diagnostyczne maj

ą

na celu dokonanie oceny poziomu

wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w pocz

ą

tkowej fazie kształcenia.

Badania kształtuj

ą

ce prowadzone w trakcie realizacji programu maj

ą

na celu dostarczanie informacji o efektywno

ś

ci nauczania – uczenia si

ę

.

Informacje uzyskane w wyniku bada

ń

pozwalaj

ą

na dokonanie

niezb

ę

dnych korekt w procesie nauczania.

Badania sumuj

ą

ce powinny by

ć

prowadzone po zako

ń

czeniu

realizacji programu jednostki modułowej.

Ocenianie powinno u

ś

wiadamia

ć

uczniowi poziom jego osi

ą

gni

ęć

w stosunku do wymaga

ń

edukacyjnych, wdra

ż

a

ć

do systematycznej

pracy, samokontroli i samooceny.

Proces oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów powinien by

ć

realizowany przy

pomocy sprawdzianów ustnych i pisemnych, obserwacji pracy ucznia
podczas

ć

wicze

ń

, testów praktycznych z zadaniami typu próba pracy.

Prowadzenie pomiaru dydaktycznego wymaga od nauczyciela

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

okre

ś

lenia kryteriów i norm oceniania, opracowania testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, arkuszy obserwacji i arkuszy oceny post

ę

pów.

Stosowanie pomocy dydaktycznych w procesie kształcenia ułatwi

uczniom przyswajanie wiadomo

ś

ci o przygotowywaniu surowców

włókienniczych

do

procesu

wytwarzania

sposobem

r

ę

cznym

i maszynowym płaskich wyrobów włókienniczych oraz wyrobów
dekoracyjnych.

Programy modułów i jednostek modułowych powinny by

ć

realizowane

w ró

ż

nych formach organizacyjnych, zale

ż

nie od tre

ś

ci kształcenia.

Szkoła podejmuj

ą

ca kształcenie systemem modułowym powinna

posiada

ć

nast

ę

puj

ą

ce pomieszczenia dydaktyczne:

pracowni

ę

rysunku zawodowego,

pracowni

ę

technologii,

pracowni

ę

multimedialn

ą

,

pracowni

ę

komputerow

ą

,

warsztaty szkolne.

Pracownie powinny by

ć

wyposa

ż

one w

ś

rodki dydaktyczne, okre

ś

lone

w programach jednostek modułowych. W warsztatach szkolnych
powinny by

ć

wydzielone stanowiska do

ć

wicze

ń

, przy których nauczyciel

powinien zgromadzi

ć

materiały, urz

ą

dzenia i maszyny konieczne do

wykonania okre

ś

lonego zadania, a tak

ż

e katalogi oraz regulaminy,

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej.

Ć

wiczenia powinny by

ć

prowadzone w grupach do 15 uczniów,

w zespołach 2-3 osobowych lub indywidualnie.

Konieczne s

ą

systematyczne działania maj

ą

ce na celu popraw

ę

jako

ś

ci pracy szkoły takie jak:

współpraca z zakładami pracy, zwi

ą

zanymi z kierunkiem kształcenia

w

celu

aktualizacji

tre

ś

ci

programowych,

odpowiadaj

ą

cych

wymaganiom technologii, techniki oraz rynku pracy,

doskonalenie nauczycieli w zakresie metodologii kształcenia

modułowego,

aktywizuj

ą

cych

metod

nauczania,

pomiaru

dydaktycznego oraz tworzenia pakietów edukacyjnych.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

II. Plany nauczania

PLAN NAUCZANIA
Zasadnicza szkoła zawodowa
Zawód: r

ę

kodzielnik wyrobów włókienniczych 743[04]


Podbudowa programowa: gimnazjum

Dla młodzie

ż

y

Dla dorosłych

Liczba godzin

tygodniowo

w trzyletnim

okresie

nauczania

Liczba godzin

tygodniowo

w trzyletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

w trzyletnim

okresie

nauczania

Semestry I–VI

Lp. Moduły kształcenia w zawodzie

Klasy I–III

Forma

stacjonarna

Forma

zaoczna

1. Podstawy zawodu

4

3

55

2. Podstawy projektowania

wyrobów r

ę

kodzielniczych

3

2

41

3. Wyroby tkane

13

10

179

4. Wyroby dziane

14

11

193

5. Wyroby koronkarskie

6

5

83

6. Podstawy działalno

ś

ci

gospodarczej

3

2

41

7. Tkactwo dekoracyjne

8

6

110

Razem

51

39

702

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

III. Moduły kształcenia w zawodzie

Moduł 743[04].O1
Podstawy zawodu

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

udziela

ć

pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy,

charakteryzowa

ć

liniowe wyroby włókiennicze,

rozpoznawa

ć

i organoleptycznie ocenia

ć

podstawowe cechy nitek,

wyja

ś

nia

ć

wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci surowców na przebieg procesu

technologicznego i wła

ś

ciwo

ś

ci wyrobów gotowych,

przygotowywa

ć

nawoje osnowowe i w

ą

tkowe, motki oraz inne nawoje

nitek,

okre

ś

la

ć

stan

nawini

ę

cia

nawojów

osnowowych,

w

ą

tkowych

i motków stosowanych do wytwarzania wyrobów włókienniczych,

przygotowywa

ć

przybory

do

wytwarzania

płaskich

wyrobów

włókienniczych,

przechowywa

ć

surowce w odpowiednich warunkach,

korzysta

ć

z literatury zawodowej oraz innych

ź

ródeł informacji.

2. Wykaz jednostek

Symbol jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba

godzin na

realizacj

ę

743[04].O1.01

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

30

743[04].O1.02

Przygotowanie surowców włókienniczych do
procesu wytwarzania

40

743[04].O1.03

Barwienie r

ę

czne surowców włókienniczych

74

Razem

144






background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

3. Schemat układu jednostek modułowych

















4. Literatura

Balasi

ń

ski T. Dziamara H. Malinowski L.: Pracownia włókiennicza. WSiP,

Warszawa 1997
Bartos J.: Włókiennictwo. Poradnik in

ż

yniera. Tom1 i 2. WNT, Warszawa

1988
Buchfelder M. A.: Podr

ę

cznik pierwszej pomocy. PZWL, Warszawa 1999

Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo odzie

ż

owe.

WSiP, Warszawa 1999
Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998

Higiena pracy. WSiP, Warszawa 2003
Irydjan–Pajor

J.:

Materiałoznawstwo

odzie

ż

owe.

Stowarzyszenia

O

ś

wiatowców Polskich w Toruniu, Toru

ń

1998

Leszczy

ń

ski W., Zakrzewska K.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy.

PROEGRO, Warszawa 1998
Meissner J.: Apretura wyrobów włókienniczych. WNT, Warszawa 1979
R

ą

czkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Warszawa 2003

R

ą

czkowski B.: Omówienie zmian w zakresie przepisów bhp. ODDK,

Warszawa 2003
Samek P.: Krawiectwo-Materiałoznawstwo. WSiP S.A., Warszawa 1999
Schellenberg A. (red.): encyklopedia Techniki – przemysł Lekki. WNT,
Warszawa 1986
Tomsa A.: Wyko

ń

czalnictwo włókiennicze. WSiP, Warszawa 1989

743[04].O1.01

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

743[04].O1

Podstawy zawodu

743[04].O1.02

Przygotowanie surowców włókienniczych

do procesu wytwarzania

743[04].O1.03

Barwienie r

ę

czne surowców

włókienniczych

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

Turek K.: Pracownia materiałoznawstwa odzie

ż

owego. WSiP, Warszawa

1987
Tuszy

ń

ska W.: Farbowanie barwnikami naturalnymi. Wydawnictwo

Watra, Warszawa 1986
Tyszka M (red.): Materiałoznawstwo włókiennicze dla ZSZ. WSiP,
Warszawa 1991
Wojciechowski E.: Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach. ODDK
Sp. z o. o., Gda

ń

sk 1998


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

Jednostka modułowa 743[04].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

podstawowe obowi

ą

zki pracodawcy i pracownika w zakresie

zapewniania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

wskaza

ć

konsekwencje

naruszenia

przepisów

oraz

zasad

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas wykonywania zada

ń

zawodowych,

rozpozna

ć

i usun

ąć

zagro

ż

enia dla zdrowia wyst

ę

puj

ą

ce w pracy

r

ę

kodzielnika wyrobów włókienniczych,

dobra

ć

ś

rodki ochrony indywidualnej do wykonywanych prac,

zareagowa

ć

zgodnie z instrukcj

ą

przeciwpo

ż

arow

ą

w przypadku

zagro

ż

enia po

ż

arowego,

zastosowa

ć

podr

ę

czny sprz

ę

t oraz

ś

rodki ga

ś

nicze zgodnie

z zasadami ochrony przeciwpo

ż

arowej,

udzieli

ć

pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach

przy pracy oraz zagro

ż

onych utrat

ą

zdrowia lub

ż

ycia,

zawiadomi

ć

odpowiednie słu

ż

by ratownicze o wypadku lub po

ż

arze,

zastosowa

ć

przepisy ochrony

ś

rodowiska na okre

ś

lonym stanowisku

pracy,

posłu

ż

y

ć

si

ę

wewn

ę

trznymi zaleceniami i regulaminami dotycz

ą

cymi

stanowiska pracy,

dokona

ć

segregacji odpadów produkcyjnych,

zorganizowa

ć

bezpieczne i ergonomiczne stanowisko pracy.

2. Materiał nauczania

Prawna ochrona pracy. Czynniki szkodliwe dla zdrowia oraz uci

ąż

liwe

i niebezpieczne wyst

ę

puj

ą

ce w procesie pracy.

Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
Indywidualne i zbiorowe

ś

rodki ochrony przeciwpora

ż

eniowej.

Zagro

ż

enia po

ż

arowe oraz zasady ochrony przeciwpo

ż

arowej.

Zasady post

ę

powania w razie wypadku.

Organizacja pierwszej pomocy.
Przepisy ochrony

ś

rodowiska na stanowisku pracy.

Segregacja i recykling odpadów.
Bezpiecze

ń

stwo i ergonomia w kształtowaniu warunków pracy.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie podstawowych praw i obowi

ą

zków pracownika w zakresie

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy na podstawie Kodeksu pracy.

Okre

ś

lanie zagro

ż

enia zdrowia lub

ż

ycia przy wykonywaniu ró

ż

nych

prac

Rozpoznawanie znaków bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Dobieranie

ś

rodków ochrony indywidualnej do wykonywania

okre

ś

lonych prac.

Powiadamianie pogotowia ratunkowego i stra

ż

y po

ż

arnej zgodnie

z procedur

ą

- symulacja.

Dobieranie sprz

ę

tu i

ś

rodków ga

ś

niczych do rodzaju po

ż

aru.

Udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach

przy pracy - symulacja.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Wyposa

ż

enie do symulacji udzielania pierwszej pomocy: fantom,

niezb

ę

dne wyroby medyczne.

Odzie

ż

ochronna i sprz

ę

t ochrony indywidualnej.

Typowy sprz

ę

t ga

ś

niczy.

Plansze i foliogramy dotycz

ą

ce typowych zagro

ż

e

ń

.

Rzutnik multimedialny.
Regulaminy, instrukcje, procedury.
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce procedury post

ę

powania w razie: wypadku

przy pracy, po

ż

aru.

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Polskie Normy i akty prawne dotycz

ą

ce bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ergonomii i ochrony

ś

rodowiska.

Kodeks pracy.

5. Wskazówki metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje zagadnienia

dotycz

ą

ce

zasad

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

Podczas realizacji programu nauczania istotne jest kształtowanie

prawidłowych postaw i nawyków oraz u

ś

wiadamianie uczniom,

ż

e

ochrona zdrowia człowieka jest celem nadrz

ę

dnym. Szczególnie wa

ż

ne

jest opanowanie przez ucznia umiej

ę

tno

ś

ci udzielania pierwszej pomocy

osobom poszkodowanym w wypadkach.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

aktywizuj

ą

cych

metod

nauczania,

a

w

szczególno

ś

ci

metody

inscenizacji, metody przypadków, przewodniego tekstu - mi

ę

dzy innymi

do oceny ryzyka wyst

ą

pienia zagro

ż

e

ń

w ró

ż

nych sytuacjach oraz

ć

wicze

ń

praktycznych z zastosowaniem

ś

rodków ochrony indywidualnej

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

i sprz

ę

tu ga

ś

niczego.

Ć

wiczenia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni wyposa

ż

onej w sprz

ę

t

ga

ś

niczy, filmy dydaktyczne o tematyce ratowniczej, fantomy i sprz

ę

t do

udzielania

pierwszej

pomocy,

w

grupie

do

15

uczniów

z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w pracowni multimedialnej, w której

zaleca si

ę

prezentowanie filmów dydaktycznych i pokazów o tematyce

dotycz

ą

cej ratownictwa.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

dokonywane

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi,

wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinny umo

ż

liwi

ć

bie

żą

ce sprawdzanie

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci dotycz

ą

cych oceniania zagro

ż

enia zdrowia

w

ś

rodowisku pracy, rozpoznawania ró

ż

nych znaków bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy oraz dobierania sprz

ę

tu i

ś

rodków ga

ś

niczych

do rodzaju po

ż

aru.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne powinny by

ć

sprawdzane na podstawie

obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

symulacyjnych i inscenizacji. Podczas obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

rozpoznawanie zagro

ż

e

ń

w

ś

rodowisku pracy,

dobieranie

ś

rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej

pracy,

udzielanie pomocy w sytuacji zagro

ż

enia zdrowia lub

ż

ycia,

poprawno

ść

wykonywanych czynno

ś

ci,

przestrzeganie zasad bezpiecznej i higienicznej pracy,

prezentacj

ę

wykonywanych czynno

ś

ci,

dokładno

ść

i czas wykonania zadania.

Nauczyciel prowadz

ą

c obserwacj

ę

powinien uwzgl

ę

dni

ć

poziom

percepcji uczniów, ich zainteresowania, stosunek do własnych osi

ą

gni

ęć

oraz poziom umiej

ę

tno

ś

ci przed rozpocz

ę

ciem kształcenia.


background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post

ę

pów

uczniów. Umo

ż

liwi to nauczycielowi bie

żą

ce korygowanie stosowanych

metod nauczania, form organizacyjnych pracy uczniów,

ś

rodków

dydaktycznych i ich dostosowanie do mo

ż

liwo

ś

ci poznawczych uczniów.





background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

Jednostka modułowa 743[04].O1.02
Przygotowanie

surowców

włókienniczych

do

procesu wytwarzania


1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

surowce włókiennicze,

sklasyfikowa

ć

surowce i wyroby włókiennicze na podstawie

pochodzenia,

budowy

i

przeznaczenia,

ich

wła

ś

ciwo

ś

ci

fizykochemicznych,

zastosowa

ć

aparatur

ę

pomiarow

ą

do identyfikowania rodzajów

włókien,

scharakteryzowa

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci fizykochemiczne i u

ż

ytkowe surowców

włókienniczych,

wyja

ś

ni

ć

sposoby otrzymywania surowców włókienniczych,

rozró

ż

ni

ć

sposoby przygotowania surowców włókienniczych do ich

przetwarzania w gotowy płaski wyrób włókienniczy,

rozró

ż

ni

ć

rodzaje liniowych wyrobów włókienniczych,

opisa

ć

budow

ę

liniowych wyrobów włókienniczych,

scharakteryzowa

ć

podstawowe cechy i wła

ś

ciwo

ś

ci liniowych

wyrobów włókienniczych,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

wykona

ć

nawoje przewijarkowe, osnowowe i w

ą

tkowe przeznaczone

do r

ę

kodzielniczego wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych,

oceni

ć

organoleptycznie jako

ść

nawojów nitek i rozpozna

ć

wady

nitek,

zastosowa

ć

nazwy handlowe liniowych wyrobów włókienniczych,

okre

ś

li

ć

sposoby i zasady przechowywania surowców i półproduktów

włókienniczych,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas składowania

i magazynowania surowców.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja i charakterystyka surowców włókienniczych.
Podział włókien ze wzgl

ę

du na pochodzenie.

Wła

ś

ciwo

ś

ci fizykochemiczne włókien.

Włókna naturalne: ro

ś

linne, zwierz

ę

ce, mineralne.

Włókna

chemiczne:

wiskoza,

poliamidowe,

poliestrowe,

poliakrylonitrylowe.
Włókna nieorganiczne.
Włókna wtórne i ponowne.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

Identyfikacja włókien za pomoc

ą

odczynników i aparatury pomiarowej.

Charakterystyka liniowych wyrobów włókienniczych.
Definicja i podział nitek.
Zasady otrzymywania nitek.
Klasyfikacja i zastosowanie prz

ę

dzy.

Parametry prz

ę

dzy.

Procesy przygotowawcze nitek do wytwarzania wyrobów włókienniczych
sposobem r

ę

kodzielniczym.

Sposoby składowania surowców i półproduktów włókienniczych.
Warunki magazynowania surowców i półproduktów włókienniczych.
Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

ochrony

ś

rodowiska.

3.

Ć

wiczenia

Klasyfikowanie surowców włókienniczych ze wzgl

ę

du na ich

pochodzenie.

Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizykomechanicznych i chemicznych włókien.

Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizykochemicznych wybranych próbek włókien.

Charakteryzowanie procesu otrzymywania nitek.

Okre

ś

lanie cech i wła

ś

ciwo

ś

ci podstawowych rodzajów nitek.

Obliczanie parametrów prz

ę

dzy.

Rozró

ż

nianie liniowych wyrobów włókienniczych na podstawie ich

budowy, wła

ś

ciwo

ś

ci i składu surowcowego.

Rozpoznawanie rodzajów nawojów osnowowych i w

ą

tkowych.

Okre

ś

lanie

sposobu

składowania

surowców

i

półproduktów

włókienniczych.

Okre

ś

lanie

zasad

i

warunków

magazynowania

surowców

i półproduktów włókienniczych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Filmy dydaktyczne z zakresu materiałoznawstwa włókienniczego.
Próbki włókien naturalnych i chemicznych.
Katalogi surowców włókienniczych.
Katalogi nitek.
Normy, podr

ę

czniki, słowniki, encyklopedie, prospekty i czasopisma

z zakresu włókiennictwa.
Aparatura do bada

ń

i przyrz

ą

dy pomiarowe.

Zestaw odczynników chemicznych do identyfikacji włókien.
Stół demonstracyjny.
Foliogramy i prze

ź

rocza ze schematami urz

ą

dze

ń

oraz maszyn

stosowanych do wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych.
Regulamin pracowni.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje zagadnienia

dotycz

ą

ce

zasad

przygotowania

surowców

włókienniczych

do

przetworzenia w gotowy liniowy wyrób włókienniczy. Ze wzgl

ę

du na

ż

norodno

ść

surowców i wyrobów włókienniczych nale

ż

y kształtowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci rozró

ż

niania włókien oraz okre

ś

lania ich wła

ś

ciwo

ś

ci.

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

dobierania

składu

surowcowego

półfabrykatów

włókienniczych do przygotowywania surowców włókienniczych.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie metod

nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem,

ć

wicze

ń

laboratoryjnych oraz metody

przypadków. Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zapozna

ć

uczniów z zasadami organizacji stanowiska pracy oraz

zasadami wykonywania bada

ń

wła

ś

ciwo

ś

ci surowców, bezpiecznym

u

ż

ytkowaniem aparatury pomiarowej, odczynników chemicznych,

a tak

ż

e z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologii przystosowanej

do wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych oraz bada

ń

laboratoryjnych.

Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15 osób, a

ć

wiczenia

wykonywa

ć

w zespołach 2-3 osobowych. Stanowiska

ć

wiczeniowe

powinny by

ć

wyposa

ż

one w niezb

ę

dne materiały, narz

ę

dzia, sprz

ę

t

i

ś

rodki dydaktyczne. Ka

ż

dy ucze

ń

powinien mie

ć

mo

ż

liwo

ść

bezpo

ś

redniej identyfikacji surowców włókienniczych i przygotowania ich

do procesu wytwarzania wyrobów włókienniczych. Uczniowie powinni
korzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji, jak: normy, instrukcje, poradniki,

katalogi, czasopisma specjalistyczne, Internet.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Ocena osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinna odbywa

ć

si

ę

przez

cały czas realizacji programu na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria
oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

poziom wiadomo

ś

ci oraz zakres

opanowania przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych

celów kształcenia.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia powinno by

ć

dokonane na

podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Dokonuj

ą

c oceny pracy uczniów nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

klasyfikowanie surowców włókienniczych,

rozró

ż

nianie liniowych wyrobów włókienniczych,

organizacj

ę

stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

prowadzenie bada

ń

zgodnie z procedur

ą

,

czas i sprawno

ść

wykonania zadania,

poprawno

ść

, dokładno

ść

i estetyk

ę

wykonywanego zadania,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

przeprowadzi

ć

test dydaktyczny oraz sprawdzian praktyczny z zadaniami

typu próba pracy.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

Jednostka modułowa 743[04].O1.03
Barwienie r

ę

czne surowców włókienniczych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

przygotowa

ć

nitki i prz

ę

dz

ę

do barwienia,

przygotowa

ć

k

ą

piel barwi

ą

c

ą

zgodnie z procedur

ą

,

zabarwi

ć

sposobem r

ę

cznym nitki w postaci motków, nawojów

przewijarkowych i w

ą

tkowych,

wykona

ć

płukanie i suszenie liniowych wyrobów włókienniczych,

okre

ś

li

ć

znaczenie wody w przemy

ś

le włókienniczym,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Organizacja stanowiska pracy.
Zasady przygotowywania nitek i prz

ę

dzy do barwienia.

Zasady przygotowywania k

ą

pieli barwi

ą

cej.

Barwienie wła

ś

ciwe i utrwalanie koloru.

Płukanie i suszenie nitek i prz

ę

dzy.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska na stanowisku pracy.

Woda i jej znaczenia w przemy

ś

le włókienniczym.

3.

Ć

wiczenia

Przygotowywanie nitek do barwienia.

Dobieranie

ś

rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej

pracy.

Dobieranie parametrów k

ą

pieli barwi

ą

cej do składu surowcowego

nitek.

Dobieranie barwników w celu uzyskania zało

ż

onego efektu.

Barwienie nitek w ró

ż

nych postaciach i o ró

ż

nym składzie

surowcowym.

Płukanie i suszenie liniowych wyrobów włókienniczych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie.
Urz

ą

dzenia do r

ę

cznego prania, barwienia, suszenia surowców

włókienniczych, motków nitek, nawojów przewijarkowych, motkowych:
kotły, wanny, mieszadła, suszarki.
Katalogi barwników stosowanych we włókiennictwie.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

Regulamin warsztatów.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

barwienia nitek w ró

ż

nych postaciach i o ró

ż

nym składzie surowcowym.

Podczas realizacji programu nauczania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na zasady przygotowywania nitek do barwienia, dobieranie

barwników do rodzaju surowców i oczekiwanego efektu, dobieranie
parametrów k

ą

pieli barwi

ą

cej oraz płukanie i suszenie liniowych

wyrobów włókienniczych. Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y zapozna

ć

uczniów z regulaminem warsztatów szkolnych,

procedur

ą

r

ę

cznego barwienia nitek, zasadami organizacji stanowiska

pracy, przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. Nale

ż

y równie

ż

zwróci

ć

uwag

ę

na konieczno

ść

stosowania odzie

ż

y ochronnej oraz

ś

rodków ochrony indywidualnej ze wzgl

ę

du na szkodliwe działanie

barwników.

Zaleca si

ę

, aby w procesie nauczania-uczenia si

ę

stosowa

ć

praktyczne metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, metod

ę

tekstu

przewodniego, metod

ę

przypadków i

ć

wiczenia praktyczne.

Zaj

ę

cia dydaktyczne powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologii

oraz w warsztatach szkolnych wyposa

ż

onych w urz

ą

dzenia do barwienia

i suszenia wyrobów. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15

osób, z podziałem na zespoły 2-4 osobowe.

W procesie dydaktycznym zaleca si

ę

równie

ż

prezentacj

ę

filmów

dydaktycznych na temat barwienia surowców i wyrobów włókienniczych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie

na podstawie ustalonych kryteriów.

Oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji wykonywanych czynno

ś

ci przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

W procesie oceniania nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

rozró

ż

nianie surowców włókienniczych,

dobieranie barwników,

przygotowywanie k

ą

pieli barwi

ą

cej według okre

ś

lonej procedury,

barwienie liniowych wyrobów włókienniczych,

płukanie i suszenie liniowych wyrobów włókienniczych,

zachowanie

ś

rodków ostro

ż

no

ś

ci podczas wykonywania barwienia.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po jego wykonaniu.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

przeprowadzi

ć

sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

Moduł 743[04].O2
Podstawy projektowania wyrobów r

ę

kodzielniczych

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wykonywa

ć

szkice podstawowymi technikami rysunkowymi,

sporz

ą

dza

ć

rysunki odr

ę

czne ró

ż

nych figur,

wykorzystywa

ć

podstawowe techniki rysunkowe i malarskie do

projektowania wyrobów,

wykonywa

ć

i odczytywa

ć

proste rysunki techniczne,

stosowa

ć

zasady kompozycji i doboru kolorów w pracach

projektowych,

wykonywa

ć

rysunki techniczne okre

ś

lonych wyrobów włókienniczych,

projektowa

ć

kompozycje kolorystyczne,

sporz

ą

dza

ć

projekty plastyczne gotowych wyrobów włókienniczych,

korzysta

ć

z

programów

komputerowych

stosowanych

do

wspomagania projektowania,

korzysta

ć

z literatury zawodowej oraz innych

ź

ródeł informacji.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba

godzin na

realizacj

ę

743[04].O2.01

Wykonywanie rysunków odr

ę

cznych

30

743[04].O2.02

Sporz

ą

dzanie rysunków technicznych

36

743[04].O2.03

Projektowanie wyrobów włókienniczych

42

Razem

108

3. Schemat układu jednostek modułowych











743[04].O2

Podstawy projektowania

wyrobów r

ę

kodzielniczych

743[04].O2.01

Wykonywanie rysunków odr

ę

cznych

743[04].O2.02

Sporz

ą

dzanie rysunków technicznych

743[04].O2.03

Projektowanie wyrobów włókienniczych

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

4. Literatura

Bernaci

ń

ski S.: Sztalugi i p

ę

dzle. WSiP, Warszawa 1991

Bilotta V., Krebs T.: Uczymy si

ę

rysowa

ć

.

Ś

wiat Ksi

ąż

ki, Warszawa 1999

Czy

ż

kowska S.: Tkactwo r

ę

czne. Wydawnictwo Warta, Warszawa 1988

Dobrza

ń

ski T.: Rysunek techniczny. WNT, Warszawa 1998

Frydrych W., Lecewicz-Bartoszewska J., N

ę

dza J.: Rysunek zawodowy

dla włókienników: podr

ę

cznik dla technikum i zasadniczej szkoły

zawodowej. WSiP, Warszawa 1991
Hoffman H., Łukaszewski B., Olszewski A.: Podstawy kompozycji
plastycznej – wybrane zagadnienia. Politechnika Radomska, Radom
1998
Krzeptowska Z., Sypniewski J.: Tkactwo r

ę

kodzielnicze. Wydawnictwo

Spółdzielcze, Warszawa 1985
Morant H.: Historia sztuki zdobniczej od pradziejów do współczesno

ś

ci.

Arkady, Warszawa 1983
Parramón J.M.: Anatomia człowieka. Galaktyka, Łód

ź

1999

Parramón J.M.: Jak rysowa

ć

: zarys historii rysunku, materiały, przybory

i techniki, teoria i

ć

wiczenia praktyczne w sztuce rysowania. Ossolineum,

Wrocław 1993
Piskorz-Branekova E.: Polskie stroje ludowe. Sport i Turystyka. Muza,
Warszawa 2003
Woje

ń

ski

J.:

Technika

liternictwa.

Pa

ń

stwowe

Wydawnictwo

Ekonomiczne, Warszawa 1990

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

Jednostka modułowa 743[04].O2.01
Wykonywanie rysunków odr

ę

cznych


1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

dobra

ć

materiały i przybory kre

ś

larskie do wykonywania okre

ś

lonego

rysunku,

zastosowa

ć

ż

ne techniki rysunkowe i malarskie do wykonania

szkiców z natury,

naszkicowa

ć

sylwetk

ę

ludzk

ą

w perspektywie,

narysowa

ć

kształty prostych przedmiotów z zachowaniem proporcji

i

ś

wiatłocienia,

wykona

ć

prace malarskie ró

ż

nymi technikami,

rozró

ż

ni

ć

barwy podstawowe i pochodne,

dobra

ć

kolory posługuj

ą

c si

ę

kołem barw,

zastosowa

ć

zasady kompozycji i doboru kolorów,

naszkicowa

ć

fragmenty odzie

ż

y w uj

ę

ciu perspektywicznym,

przechowa

ć

dokumentacj

ę

rysunkow

ą

.

2. Materiał nauczania

Materiały i przybory kre

ś

larskie.

Rysunek odr

ę

czny oraz zasady kolorystyki i cieniowania.

Szkicowanie.
Zasady wykonywania schematów sylwetki ludzkiej.
Perspektywa.
Kompozycja.
Rytm.
Symetria.
Asymetria.
Podstawowe techniki malarskie.

Ś

rodki wyrazu plastycznego.

Barwy – koło barw.
Barwy ciepłe i zimne.
Zasady kompozycji w malarstwie.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie przyborów kre

ś

larskich i arkuszy rysunkowych do

wykonywania rysunku.

Sporz

ą

dzanie

rysunków

odr

ę

cznych

podstawowych

figur

geometrycznych z uwzgl

ę

dnieniem

ś

wiatłocienia.

Rysowanie postaci w ruchu.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

Wykonywanie szablonu schematycznego figury kobiecej.

Wykonywanie

piórkiem

i

tuszem

szkicu

elementu

odzie

ż

y

z zachowaniem zasad kompozycji.

Malowanie wybranego elementu odzie

ż

y.

Rozró

ż

nianie barw podstawowych i pochodnych oraz ich temperatury.

Zestawianie barw zgodnie z zasad

ą

kontrastu koloru oraz kompozycj

ą

barw monochromatycznych.

Wykonywanie kompozycji kolorystycznych ró

ż

nymi rodzajami farb.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Przybory kre

ś

larskie.

Materiały rysunkowe.
Materiały malarskie.
Koło barw.
Albumy dzieł malarskich.
Ekspozycje rysunków.
Modele brył geometrycznych.
Prze

ź

rocza, foliogramy.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce

wykonywania rysunków odr

ę

cznych ró

ż

nymi technikami. Podczas

realizacji programu uczniowie nabywaj

ą

umiej

ę

tno

ś

ci szkicowania,

rysowania schematów, wykonywania rysunków perspektywicznych oraz
konturowania i cieniowania. Rysunek odr

ę

czny ma zastosowanie

w przemy

ś

le odzie

ż

owym oraz r

ę

kodzielnictwie artystycznym.

Realizuj

ą

c program nauczania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

organizacj

ę

stanowiska pracy, dobór technik rysunkowych do

okre

ś

lonych zada

ń

, dobór materiałów oraz przyborów kre

ś

larskich

i malarskich, dokładno

ść

wykonywania rysunków, zasady kompozycji

oraz stosowanie ró

ż

norodnych technik malarskich.

W procesie dydaktycznym proponuje si

ę

stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, pokaz z instrukta

ż

em oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni rysunku zawodowego

wyposa

ż

onej w indywidualne stanowiska kre

ś

larskie. Wskazane jest

równie

ż

prowadzenie zaj

ęć

w warunkach plenerowych, podczas których

uczniowie mog

ą

kształtowa

ć

umiej

ę

tno

ść

rysowania z natury.

Zaleca si

ę

, aby zaj

ę

cia dydaktyczne odbywały si

ę

w grupie do 15

osób, a

ć

wiczenia w zespołach 2-3 osobowych. Wybór miejsca

prowadzenia zaj

ęć

nale

ż

y dostosowa

ć

do realizowanych tre

ś

ci

programowych - mo

ż

e to by

ć

pracownia plastyczna, muzeum, plener.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

Wskazane jest organizowanie wycieczek dydaktycznych do muzeów

i galerii sztuki w celu poznania twórczo

ś

ci, kultury i tradycji regionu.

Zdolno

ś

ci twórcze uczniów mog

ą

by

ć

rozwijane w trakcie poznawania

dzieł malarskich. Wszystkie prace plastyczne i projektowe uczniów
powinny by

ć

przechowywane w teczce osi

ą

gni

ęć

ucznia.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej zaleca si

ę

przygotowanie przez uczniów prezentacji wykonanych prac.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie ustalonych
kryteriów. Systematyczne sprawdzanie i ocenianie motywuje ucznia do
nauki, wpływa na kształtowanie dyscypliny, pracowito

ś

ci oraz

odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.

Oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

ucznia do pracy.

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

:

wykonanie prostych rysunków odr

ę

cznych,

stosowanie ró

ż

nych technik rysunkowych i malarskich oraz zasad

kompozycji i doboru kolorów.
Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

przeprowadzi

ć

sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

Jednostka modułowa 743[04].O2.02
Sporz

ą

dzanie rysunków technicznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

rozró

ż

ni

ć

rodzaje linii kre

ś

larskich,

zorganizowa

ć

stanowisko kre

ś

larskie,

dobra

ć

materiały i przybory do sporz

ą

dzania pisma i rysunku

technicznego,

zastosowa

ć

symetryczne i asymetryczne układy liternicze,

rozró

ż

ni

ć

rodzaje pisma technicznego,

napisa

ć

tekst pismem technicznym,

zastosowa

ć

linie kre

ś

larskie w rysunku technicznym,

sporz

ą

dzi

ć

rysunki podstawowych figur geometrycznych,

sporz

ą

dzi

ć

rysunki

przedmiotów

w

rzutach

prostok

ą

tnych,

aksonometrycznych i w perspektywie,

wykona

ć

przekroje rysunkowe,

zwymiarowa

ć

rysunki techniczne,

opisa

ć

rysunki techniczne ró

ż

nymi rodzajami pisma,

zastosowa

ć

graficzne programy komputerowe do sporz

ą

dzania

rysunków technicznych,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

wyrobów odzie

ż

owych,

posłu

ż

y

ć

si

ę

graficznym programem komputerowym.

2. Materiał nauczania

Podstawy rysunku technicznego.
Przybory i materiały do rysunku technicznego.
Rzuty prostok

ą

tne i aksonometryczne.

Przekroje rysunkowe.
Wymiarowanie.
Dokumentacja wyrobów odzie

ż

owych.

Graficzne programy komputerowe.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie kształtu liter do tre

ś

ci pisma.

Pisanie wielkich i małych liter pismem technicznym na papierze

milimetrowym.

Sporz

ą

dzanie inicjałów pismem ozdobnym.

Kre

ś

lenie linii równoległych i prostopadłych.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

36

Wykonywanie rysunków technicznych na arkuszach o ró

ż

nych

formatach.

Sporz

ą

dzanie

rysunku

przekroju

poprzecznego

okre

ś

lonego

przedmiotu.

Wymiarowanie rysunków technicznych zgodnie z Polsk

ą

Norm

ą

.

Wykonywanie prostego rysunku technicznego z wykorzystaniem

graficznego programu komputerowego.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Stanowiska kre

ś

larskie.

Komplety przyborów kre

ś

larskich.

Materiały rysunkowe.
Wzory pisma technicznego.
Normy dotycz

ą

ce rysunku technicznego.

Modele rzutni.
Modele brył geometrycznych.
Prze

ź

rocza, foliogramy.

Przykładowe dokumentacje wyrobów.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce

zasad wykonywania rysunków technicznych oraz posługiwania si

ę

dokumentacj

ą

wyrobów odzie

ż

owych.

Uczniowie podczas zaj

ęć

poznaj

ą

ż

ne rodzaje pisma technicznego

i układów literniczych, dobieraj

ą

materiały i przybory do wykonywania

rysunków technicznych.

W

procesie

nauczania–uczenia

si

ę

zaleca

si

ę

stosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, pokazu

z instrukta

ż

em, metody przewodniego tekstu oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas realizacji programu nauczania nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

rozmieszczenie materiałów i przyborów rysunkowych na stanowisku
kre

ś

larskim, o

ś

wietlenie oraz prawidłow

ą

postaw

ę

ciała podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

. Nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom korzystanie z norm,

wzorów pisma technicznego oraz przykładowej dokumentacji wyrobów.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni rysunku

zawodowego wyposa

ż

onej w indywidualne stanowiska kre

ś

larskie.

Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15 osób z podziałem na 2-3

osobowe zespoły.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej zaleca si

ę

przygotowanie przez uczniów prezentacji wykonanych prac.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

37

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do pracy zarówno ucznia

jak i nauczyciela.

Ocena zakresu i poziomu realizacji programu nauczania mo

ż

e by

ć

dokonywana na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

W procesie kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

dobieranie materiałów i przyborów kre

ś

larskich do rodzaju rysunku,

wykonywanie rysunku technicznego,

wymiarowanie prostych i zło

ż

onych rysunków technicznych,

estetyk

ę

wykonanego rysunku oraz jego prezentacj

ę

.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

przeprowadzi

ć

sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

38

Jednostka modułowa 743[04].O2.03
Projektowanie wyrobów włókienniczych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

wyroby włókiennicze,

odczyta

ć

oznaczenia oraz nazwy handlowe wyrobów włókienniczych,

przygotowa

ć

wzory elementów zdobniczych płaskich wyrobów

włókienniczych o okre

ś

lonej kolorystyce,

dobra

ć

wzornictwo do rodzaju i przeznaczenia wyrobu,

zaprojektowa

ć

układ kompozycyjny wyrobu,

zastosowa

ć

raport wzoru w projekcie wyrobu,

wskaza

ć

ź

ródła inspiracji wzorniczej,

dokona

ć

skalowania projektu roboczego,

wykona

ć

technik

ą

komputerow

ą

projekt wyrobu włókienniczego,

wykona

ć

projekt wyrobu r

ę

kodzielniczego na podstawie prac

malarskich,

sporz

ą

dzi

ć

dokumentacj

ę

projektow

ą

r

ę

kodzielniczego wyrobu

włókienniczego,

oceni

ć

walory estetyczne zaprojektowanego wyrobu włókienniczego.


2. Materiał nauczania

Klasyfikacja wyrobów włókienniczych.
Elementy liternicze, ro

ś

linne, zwierz

ę

ce i postaciowe we wzorach.

Podstawy wzornictwa.
Barwa, walor, kształt oraz wielko

ść

elementów wzoru w projekcie.

Układ kompozycyjny zamkni

ę

ty i otwarty.

Raport wzoru.
Wzornictwo ludowe.
Metody skalowania projektów roboczych.
Specjalistyczne programy komputerowe do projektowania wyrobów.
Projektowanie wyrobów włókienniczych.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie wzorów okre

ś

lonych wyrobów na podstawie katalogów

i wyrobów gotowych.

Dobieranie elementów wzoru do rodzaju i przeznaczenia wyrobu.

Dobieranie barwy i kształtu wzoru do rodzaju wyrobu na podstawie

katalogu.

Projektowanie wyrobów włókienniczych z elementami wzornictwa

ludowego.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

39

Projektowanie kompozycji barwnej z elementów płaskich oraz

elementów z zastosowaniem

ś

wiatłocienia na wyrobie włókienniczym.

Projektowanie

kompozycji

barwnych

z

zastosowaniem

form

abstrakcyjnych i przedstawiaj

ą

cych figury do wykorzystania na

wyrobie włókienniczym.

Projektowanie wyrobu włókienniczego o wzorze wieloraportowym

i jednoraportowym.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Albumy dzieł malarskich.
Albumy wyrobów włókienniczych.
Albumy sztuki ludowej.
Katalogi tkanin artystycznych.
Kolorniki.
Normy.
Filmy i prze

ź

rocza dotycz

ą

ce historii tkanin dekoracyjnych.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

projektowania wzorów wyrobów włókienniczych.

W trakcie realizacji programu nauczania proponuje si

ę

stosowanie

metody projektów, przypadków oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Podczas

opracowywania

projektu

nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na

graficzne

przedstawienie proponowanych rozwi

ą

za

ń

, planowanie rozmieszczenia

wzoru na wyrobie włókienniczym oraz dobór kolorystyki. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na staranno

ść

wykonania projektu wzoru wyrobu

włókienniczego, barw

ę

i wielko

ść

elementów wzoru oraz kompozycj

ę

wszystkich elementów wzoru.

Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

uczniowie powinni korzysta

ć

ze

specjalistycznych

programów

komputerowych

wspomagaj

ą

cych

projektowanie wyrobów, albumów dzieł malarskich, albumów wyrobów
włókienniczych, albumów sztuki ludowej, a tak

ż

e z katalogów tkanin

artystycznych. Wskazane jest równie

ż

korzystanie z publikacji

dotycz

ą

cych dawnego i współczesnego wzornictwa.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni rysunku zawodowego,

wyposa

ż

onej w indywidualne stanowiska kre

ś

larskie i komputerowe.

Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupie do 15 uczniów z podziałem na 2-3

osobowe zespoły.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej zaleca si

ę

przygotowanie przez uczniów prezentacji wykonanych prac.



background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

40

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. Proces oceniania
powinien obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

stanu wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci pod k

ą

tem zało

ż

onych celów

kształcenia,

identyfikowanie post

ę

pów ucz

ą

cych si

ę

w toku realizacji tre

ś

ci

kształcenia oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

ż

onych

celów kształcenia,

sprawdzanie wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci ucznia po zrealizowaniu tre

ś

ci

kształcenia.
Oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

:

dobieranie barw i wzorów do wyrobów włókienniczych o okre

ś

lonym

przeznaczeniu,

stosowanie

wzornictwa

ludowego

w

projektowaniu

wyrobów

włókienniczych,

wykonanie projektów wyrobów włókienniczych,

skalowanie projektów roboczych,

wykonanie projektu gotowego wyrobu włókienniczego,

prezentacj

ę

wykonanej pracy.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

przeprowadzi

ć

sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

41

Moduł 724[04].Z1
Wyroby tkane


1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

rozpoznawa

ć

płaskie tkane wyroby włókiennicze oraz okre

ś

la

ć

ich

przeznaczenie u

ż

ytkowe,

wykonywa

ć

rysunki zasadniczych splotów tkackich oraz wa

ż

niejszych

pochodnych splotów zasadniczych,

sporz

ą

dza

ć

projekty płaskich wyrobów włókienniczych,

dobiera

ć

metody i techniki wykonywania wyrobów tkanych,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

planowa

ć

prace przygotowawcze poprzedzaj

ą

ce r

ę

czne wykonywanie

płaskich wyrobów włókienniczych,

przygotowywa

ć

surowce włókiennicze zgodnie z przeznaczeniem,

wykonywa

ć

r

ę

cznie wyroby tkane,

wyja

ś

nia

ć

zasady działania i obsługi krosien,

przygotowywa

ć

do tkania krosna r

ę

czne z urz

ą

dzeniem nicielnicowym

lub urz

ą

dzeniem

ż

akardowym,

kontrolowa

ć

wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach r

ę

cznych,

rozpoznawa

ć

i usuwa

ć

wady powstałe podczas tkania wyrobów,

zdejmowa

ć

z krosien sztuki wyrobu i oznacza

ć

je,

okre

ś

la

ć

metody i techniki r

ę

cznego wyko

ń

czania wyrobów

włókienniczych,

wyko

ń

cza

ć

wyroby tkane,

okre

ś

la

ć

sposoby przechowywania wyrobów gotowych,

sporz

ą

dza

ć

dokumentacj

ę

wykonania wyrobu,

wykonywa

ć

proste obliczenia produkcyjne,

rozlicza

ć

wytworzone wyroby i je ewidencjonowa

ć

,

okre

ś

la

ć

rodzaje uszkodze

ń

wyrobów r

ę

cznie tkanych,

dobiera

ć

narz

ę

dzia

i

urz

ą

dzenia

do

naprawy,

renowacji

i konserwacji wyrobów tkanych,

dokonywa

ć

naprawy, renowacji i konserwacji wyrobów,

okre

ś

la

ć

zasady przechowywania gotowych wyrobów tkanych,

okre

ś

la

ć

zasady

sortowania

odpadów

powstałych

podczas

wytwarzania wyrobów,

stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej,

korzysta

ć

z literatury zawodowej oraz innych

ź

ródeł informacji.



background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

42

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba

godzin na

realizacj

ę

743[04].Z1.01

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów tkanych

180

743[04].Z1.02

Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach

218

743[04].Z1.03

Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów
tkanych

70

Razem

468

3. Schemat układu jednostek modułowych



















4. Literatura

Bartos J.: Włókiennictwo. Poradnik in

ż

yniera. Tom 1 i 2. WNT,

Warszawa 1988
Czy

ż

kowska S.: Tkactwo r

ę

czne. Wydawnictwo Watra, Warszawa 1986

Glasbrook K.: Techniki tkackie krok po kroku. KDC, Warszawa 2004
Krzeptowska Z., Sypniewski J.: Tkactwo r

ę

kodzielnicze. Wydawnictwo

Spółdzielcze, Warszawa 1985,
Lebewal I.: Krosno i rama. Techniki tkackie. BONOBO, Łód

ź

2005

Lewi

ń

ski J., Suszek H.: Tkactwo cz.I, WSiP, Warszawa 1992,

Panek W., Turek K.: Technologia tkactwa dla ZSZ. WSiP, Warszawa
1989

743[04].Z1

Wyroby tkane

743[04].Z1.01

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów tkanych

743[04].Z1.02

Wykonywanie wyrobów tkanych na

krosnach

743[04].Z1.03

Naprawa, renowacja i konserwacja

wyrobów tkanych

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

43

Schellenberg A. (red).: Encyklopedia techniki – przemysł lekki. WNT,
Warszawa 1986

Ś

rednicka L., Owczarz R., Nycz E.: Budowa tkanin. WSiP, Warszawa

1990
Tomsa A.: Wyko

ń

czalnictwo włókiennicze. WSiP, Warszawa 1989

Turek K.: Nauczanie technologii tkactwa w ZSZ. WSiP, Warszawa 1988
Tuszy

ń

ska W.: Dywany i kilimy. Wydawnictwo Warta, Warszawa 1987


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

44

Jednostka modułowa 743[04].Z1.01
Wykonywanie r

ę

czne wyrobów tkanych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

sklasyfikowa

ć

wyroby tkane,

scharakteryzowa

ć

budow

ę

i cechy wyrobów r

ę

cznie tkanych,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci u

ż

ytkowe wyrobów tkanych,

okre

ś

li

ć

wpływ składu surowców włókienniczych na jako

ść

wyrobów

tkanych i warunki ich przechowywania,

rozró

ż

ni

ć

podstawowe sploty tkackie,

wykona

ć

rysunki podstawowych splotów tkackich,

scharakteryzowa

ć

etapy powstawania wyrobów tkanych,

scharakteryzowa

ć

techniki r

ę

cznego wytwarzania płaskich wyrobów

włókienniczych,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

dobra

ć

metody i techniki wykonywania wyrobów tkanych,

przygotowa

ć

krosna z urz

ą

dzeniem nicielnicowym oraz

ż

akardowym

do r

ę

cznego wytwarzania wyrobów tkanych,

wykona

ć

r

ę

cznie na krosnach płaskie wyroby tkane,

skontrolowa

ć

przebieg procesu wytwarzania wyrobów tkanych,

rozpozna

ć

wady wyrobów i okre

ś

li

ć

przyczyny ich powstawania,

usun

ąć

wady powstaj

ą

ce podczas tkania,

zdj

ąć

z krosien elementy wyrobów tkanych,

wyko

ń

czy

ć

tkane wyroby włókiennicze okre

ś

lonymi technikami,

zastosowa

ć

mechaniczn

ą

i chemiczn

ą

obróbk

ę

r

ę

kodzielniczych

płaskich wyrobów włókienniczych,

zastosowa

ć

metody konserwacji wyrobów tkanych,

udokumentowa

ć

wytwarzanie wyrobów tkanych,

okre

ś

li

ć

sposób i warunki magazynowania wyrobów tkanych,

posortowa

ć

odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów tkanych,

rozliczy

ć

zu

ż

ycie surowców włókienniczych stosowanych do

wykonania wyrobów tkanych,

sporz

ą

dzi

ć

kalkulacj

ę

kosztów wykonania wyrobów,

posłu

ż

y

ć

si

ę

nazwami handlowymi płaskich wyrobów włókienniczych,

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z konserwacj

ą

narz

ę

dzi i urz

ą

dze

ń

stosowanych do r

ę

cznego wytwarzania wyrobów tkanych,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.



background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

45

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja wyrobów tkanych.
Cechy płaskich wyrobów włókienniczych.
Wła

ś

ciwo

ś

ci u

ż

ytkowe wyrobów tkanych.

Surowce włókiennicze a jako

ść

wyrobów tkanych.

Podstawowe sploty tkackie.
Etapy powstawania wyrobów tkanych.
Technologie i techniki r

ę

kodzielniczego wytwarzania wyrobów tkanych.

Projekty wyrobów tkanych.
Organizacja stanowiska pracy.
Surowce włókiennicze, urz

ą

dzenia i narz

ę

dzia do r

ę

cznego tkania.

Tkanie ró

ż

nych rodzajów wyrobów.

Kontrola przebiegu procesu tkania.
Likwidacja bł

ę

dów tkackich.

Zasady zdejmowania gotowych elementów wyrobów z ram tkackich.
Metody wyko

ń

czania wyrobów tkanych.

Mechaniczna i chemiczna obróbka r

ę

kodzielniczych wyrobów tkanych.

Metody konserwacji wyrobów.
Dokumentacja wyrobów tkanych.
Magazynowanie wyrobów tkanych.
Sortowanie odpadów.
Kalkulacja i ewidencja kosztów wytworzenia wyrobów tkanych.
Nazwy handlowe płaskich wyrobów włókienniczych.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.


3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie wyrobów tkanych na podstawie próbek.

Okre

ś

lanie parametrów strukturalnych wyrobów tkanych.

Charakteryzowanie wła

ś

ciwo

ś

ci u

ż

ytkowych wyrobów tkanych.

Rozró

ż

nianie zasadniczych splotów tkackich na podstawie katalogów.

Sporz

ą

dzanie rysunków podstawowych i zło

ż

onych splotów tkackich.

Wykonywanie ró

ż

nych wyrobów tkanych zgodnie z projektem lub

wzorem.

Zdejmowanie elementów wyrobów tkanych z ram tkackich.

Stosowanie mechanicznej i chemicznej obróbki wyrobów tkanych.

Rozpoznawanie i usuwanie wad wyrobów powstałych podczas tkania.

Wyko

ń

czanie gotowych wyrobów tkanych ró

ż

nymi technikami.

Sortowanie odpadów powstaj

ą

cych w procesie wytwarzania wyrobów

tkanych.

Sporz

ą

dzanie

kalkulacji

kosztów

wytwarzania

wyrobów

włókienniczych.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

46

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Katalogi płaskich wyrobów włókienniczych wykonanych sposobem
r

ę

cznym.

Kolekcje splotów tkackich.
Foliogramy, prze

ź

rocza.

Modele urz

ą

dze

ń

do r

ę

kodzielniczego wytwarzania płaskich wyrobów

włókienniczych.
Regulamin pracowni.
Przykładowe dokumentacje r

ę

kodzielniczych wyrobów włókienniczych.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu nauczania jest kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci

wykonywania wyrobów tkanych ró

ż

nymi technikami.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na organizacj

ę

stanowiska pracy, przygotowanie ram tkackich do

procesu tkania oraz dobór narz

ę

dzi i przyborów do wykonywania

wyrobów tkanych. Nale

ż

y równie

ż

zwróci

ć

uwag

ę

na dobór surowców,

ich mechaniczn

ą

i chemiczn

ą

obróbk

ę

, a tak

ż

e sposoby konserwacji

i przechowywania.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

praktyczne

metody

nauczania:

pokaz

z

obja

ś

nieniem,

pokaz

z instrukta

ż

em oraz

ć

wiczenia praktyczne. Wskazane jest równie

ż

stosowanie metody przypadków, szczególnie podczas rozpoznawania
wad wyrobów włókienniczych oraz okre

ś

lania przyczyn ich powstawania.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w warsztatach szkolnych wyposa

ż

onych

w indywidualne stanowiska pracy, w grupie do 15 osób.

Zaproponowane w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów i mo

ż

liwo

ś

ci

szkoły.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Ocena osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinna odbywa

ć

si

ę

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.

Proponuje si

ę

nast

ę

puj

ą

ce metody kontroli wyników kształcenia:

sprawdziany ustne i pisemne,

sprawdziany praktyczne,

obserwacj

ę

czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

47

Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na:

dobieranie splotów do rodzaju wyrobów tkanych,

przebieg procesu tkania,

rozpoznawanie bł

ę

dów tkania,

korzystanie z dokumentacji wyrobów włókienniczych,

czas i sprawno

ść

wykonania zadania.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

48

Jednostka modułowa 743[04].Z1.02
Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

rozró

ż

ni

ć

rodzaje krosien,

wyja

ś

ni

ć

zasady działania i obsługi krosien,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

przygotowa

ć

krosna do tkania,

dobra

ć

surowce do wykonania okre

ś

lonych wyrobów tkanych,

obsłu

ż

y

ć

krosna zgodnie z instrukcj

ą

,

wykona

ć

wyroby tkane na krosnach zgodnie z projektem,

skontrolowa

ć

przebieg procesu wykonywania wyrobu,

rozpozna

ć

i usun

ąć

powstałe wady w wyrobach,

zdj

ąć

elementy wyrobu tkanego z krosna,

dobra

ć

technik

ę

wyko

ń

czania wyrobów tkanych,

okre

ś

li

ć

warunki przechowywania wyrobów tkanych,

sporz

ą

dzi

ć

dokumentacj

ę

wyrobów wykonanych na krosnach,

rozliczy

ć

zu

ż

ycie surowców u

ż

ytych do wykonania wyrobów tkanych

na krosnach,

dokona

ć

ewidencji kosztów wykonania wyrobów,

wykona

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z konserwacj

ą

narz

ę

dzi i urz

ą

dze

ń

tkackich,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja krosien.
Przygotowanie krosien do tkania.
Metody wykonywania wyrobów tkanych na krosnach.
Surowce do wykonywania wyrobów tkanych na krosnach.
Proces

wykonywania

wyrobów

tkanych

na

krosnach

zgodnie

z projektem.

ę

dy w tkaniu i sposoby ich usuwania.

Zasady zdejmowania wyrobów tkanych z krosien.
Zasady wyko

ń

czania wyrobów tkanych.

Zasady przechowywania wyrobów tkanych.
Dokumentacja wykonania wyrobów tkanych.
Kalkulacja i ewidencja kosztów wyrobów tkanych na krosnach.
Konserwacja narz

ę

dzi i urz

ą

dze

ń

.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

49


3.

Ć

wiczenia

Dobieranie i przygotowanie surowców do tkania wyrobów na

krosnach.

Przygotowywanie narz

ę

dzi i urz

ą

dze

ń

do tkania na krosnach.

Wykonywanie wyrobu z elementami kultury ludowej.

Zdejmowanie wyrobów tkanych z krosien.

Rozpoznawanie i usuwanie bł

ę

dów tkania.

Wyko

ń

czanie wyrobów tkanych ró

ż

nymi technikami.

Dokumentowanie wykonanych wyrobów tkanych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Przykładowe

dokumentacje

techniczno-technologiczne

wyrobów

włókienniczych wykonanych na krosnach.
Katalogi płaskich wyrobów włókienniczych wykonanych na krosnach.
Normy PN, ISO.
Instrukcje obsługi krosien.
Urz

ą

dzenia do przewijania nitek, snucia osnów, przewlekania osnów,

cewienia w

ą

tku.

Krosna r

ę

czne z urz

ą

dzeniem nicielnicowym.

Krosna r

ę

czne z urz

ą

dzeniem

ż

akardowym.

Regulamin pracowni.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.

Sprz

ę

t przeciwpo

ż

arowy.

Apteczka pierwszej pomocy.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje zagadnienia

dotycz

ą

ce wykonywania wyrobów tkanych na krosnach.

Realizuj

ą

c program nale

ż

y wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

uczniów nabyte podczas realizacji programów jednostek modułowych
743[04].O1.01 oraz 743[04].Z1.01.

Zaleca si

ę

stosowanie praktycznych metod nauczania: pokazu

z obja

ś

nieniem, pokazu z instrukta

ż

em, metody tekstu przewodniego,

metody projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Zaproponowane

w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci

od potrzeb edukacyjnych uczniów.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na organizacj

ę

stanowiska pracy, przygotowanie krosien, dobieranie

surowców, zasady wykonywania wyrobów tkanych, bł

ę

dy tkania oraz

zasady wyko

ń

czania wyrobów tkanych ró

ż

nymi technikami.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

50

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y zapozna

ć

uczniów z zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, obsług

ą

krosien

i urz

ą

dze

ń

do przewijania nitek, snucia oraz przewlekania osnów. Nale

ż

y

równie

ż

zwróci

ć

uwag

ę

na konieczno

ść

stosowania

ś

rodków ochrony

indywidualnej podczas wykonywania wyrobów.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologii oraz

w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15

osób, na indywidualnych stanowiskach pracy.

W procesie dydaktycznym, nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom korzystanie

z katalogów wyrobów, kolekcji splotów tkackich, norm oraz instrukcji
obsługi krosien i urz

ą

dze

ń

tkackich.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno odbywa

ć

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.

Oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

organizacj

ę

stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

przygotowanie krosien r

ę

cznych do procesu tkania,

dobór splotów umo

ż

liwiaj

ą

cych uzyskanie oczekiwanych walorów

wyrobu tkanego,

wykonywanie wyrobów tkanych,

czas i sprawno

ść

wykonania zadania,

prezentacj

ę

projektu.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

51

Jednostka modułowa 743[04].Z1.03
Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów tkanych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

rozpozna

ć

uszkodzenia w wyrobach tkanych,

okre

ś

li

ć

rodzaj i zakres prac zwi

ą

zanych z napraw

ą

wyrobów tkanych,

zaplanowa

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z napraw

ą

wyrobów tkanych

okre

ś

lon

ą

technik

ą

,

dobra

ć

surowce, narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia do rodzaju naprawy,

dokona

ć

naprawy wyrobów tkanych,

odczyta

ć

znaki okre

ś

laj

ą

ce warunki konserwacji wyrobów,

okre

ś

li

ć

zasady renowacji i konserwacji wyrobów tkanych,

dobra

ć

sposoby od

ś

wie

ż

ania i utrzymywania w dobrym stanie

wyrobów tkanych,

przygotowa

ć

wyroby do renowacji i konserwacji okre

ś

lonymi

technikami,

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z renowacj

ą

i konserwacj

ą

wyrobów

tkanych,

oceni

ć

jako

ść

wykonanych prac,

okre

ś

li

ć

warunki magazynowania wyrobów tkanych,

przygotowa

ć

gotowe wyroby tkane do magazynowania,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, przepisy

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.


2. Materiał nauczania

Uszkodzenia wyrobów tkanych.
Sposoby naprawy uszkodze

ń

wyrobów tkanych.

Sposoby renowacji wyrobów tkanych.
Sposoby konserwacji wyrobów tkanych.
Oprzyrz

ą

dowanie stosowane podczas naprawy, renowacji i konserwacji

wyrobów.
Znaki okre

ś

laj

ą

ce warunki konserwacji.

Czynno

ś

ci zwi

ą

zane z napraw

ą

, renowacja i konserwacj

ą

wyrobów.

Przechowywanie gotowych wyrobów tkanych.
Przepisy

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

przepisy

ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie przyczyn uszkodzenia wyrobów tkanych.

Dokonywanie naprawy uszkodzonych wyrobów tkanych.

Odczytywanie znaków konserwacji wyrobów tkanych.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

52

Wykonywanie czynno

ś

ci zwi

ą

zanych z renowacj

ą

i konserwacj

ą

wyrobów tkanych.

Okre

ś

lanie warunków i sposobów magazynowania wyrobów tkanych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Wyroby tkane z ró

ż

nego rodzaju uszkodzeniami.

Narz

ę

dzia i przybory do naprawy wyrobów tkanych.

Prz

ę

dze i nitki.

Regulamin warsztatów.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

naprawy, renowacji, konserwacji oraz magazynowania wyrobów tkanych.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

nale

ż

y odwoływa

ć

si

ę

do wiedzy

uczniów nabytej podczas realizacji programów nauczania jednostek
modułowych 743[04].O1.01, 743[04].O2.02. oraz 743[04].Z1.01.

W trakcie prowadzenia zaj

ęć

dydaktycznych szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na dobieranie narz

ę

dzi i przyborów do renowacji,

naprawy i konserwacji wyrobów tkanych oraz na dokładno

ść

wykonywania okre

ś

lonych zabiegów.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

metod

ę

pokazu z obja

ś

nieniem, metod

ę

pokazu z instrukta

ż

em, metod

ę

tekstu przewodniego, metod

ę

przypadków i

ć

wiczenia praktyczne.

Zaj

ę

cia dydaktyczne powinny odbywa

ć

si

ę

w grupie do 15 osób,

w pracowni technologii oraz w warsztatach szkolnych wyposa

ż

onych

w indywidualne stanowiska pracy.

Wskazane jest zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do pracowni

renowacyjno-konserwatorskiej oraz pracowni konserwacji tkanin w celu
zapoznania uczniów z rzeczywistymi warunkami pracy oraz rodzajem
wykonywanych prac.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Ocena osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinna odbywa

ć

si

ę

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.

Wyniki kształcenia proponuje si

ę

sprawdza

ć

za pomoc

ą

:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez uczniów podczas

ć

wicze

ń

.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

53


Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

planowanie czynno

ś

ci zwi

ą

zanych z renowacj

ą

i konserwacj

ą

wyrobów tkanych,

dobieranie sposobów renowacji wyrobów tkanych,

odczytywanie znaków okre

ś

laj

ą

cych warunki konserwacji wyrobów,

dobieranie metod konserwacji wyrobów tkanych.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po jego wykonaniu.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

54

Moduł 724[04].Z2
Wyroby dziane

1. Cele kształcenia

W wyniku kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

rozpoznawa

ć

i ocenia

ć

walory estetyczne oraz przeznaczenie

u

ż

ytkowe dzianych płaskich wyrobów włókienniczych,

posługiwa

ć

si

ę

danymi z tabel antropometrycznych,

rozró

ż

nia

ć

rodzaje form konstrukcyjnych wyrobów dzianych,

rysowa

ć

siatk

ę

konstrukcyjn

ą

na podstawie obliczonych odcinków

konstrukcyjnych,

konstruowa

ć

formy podstawowych dzianych wyrobów odzie

ż

owych,

sporz

ą

dza

ć

dokumentacj

ę

projektowanych wyrobów dzianych,

rysowa

ć

zasadnicze sploty dzianin oraz wa

ż

niejsze pochodne sploty

zasadnicze,

rozró

ż

nia

ć

techniki, surowce, narz

ę

dzia i przybory do wykonania

dzianin,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

wykonywa

ć

ż

nymi technikami elementy dzianiny o zró

ż

nicowanych

splotach,

likwidowa

ć

wady powstałe w trakcie wykonywania wyrobów,

rozró

ż

nia

ć

ś

ciegi r

ę

czne,

wyko

ń

cza

ć

wyroby dziane

ś

ciegami r

ę

cznymi,

sporz

ą

dza

ć

kalkulacj

ę

zu

ż

ycia surowców u

ż

ytych do wykonania

wyrobu dzianego,

rozró

ż

nia

ć

maszyny dziewiarskie r

ę

cznie sterowane,

rozró

ż

nia

ć

technologie wytwarzania dzianin na maszynach r

ę

cznie

sterowanych,

klasyfikowa

ć

dziewiarskie sploty maszynowe,

opracowywa

ć

projekty technologiczne dzianin wykonywanych na

maszynach dziewiarskich r

ę

cznie sterowanych,

korzysta

ć

z instrukcji obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

,

wykonywa

ć

na maszynach dziewiarskich r

ę

cznie sterowanych

dzianiny o ró

ż

nych splotach,

wykonywa

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z czyszczeniem i konserwacj

ą

maszyn i urz

ą

dze

ń

,

wykonywa

ć

szablony wyrobów dziewiarskich,

przygotowywa

ć

dokumentacj

ę

wyrobów dziewiarskich,

wykrawa

ć

elementy wyrobów odzie

ż

owych z dzianin metra

ż

owych,

dobiera

ć

oprzyrz

ą

dowanie maszyn do wykonywanych funkcji,

przygotowywa

ć

do pracy i obsługiwa

ć

maszyny dziewiarskie r

ę

cznie

sterowane,

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

55

wykonywa

ć

elementy wyrobów dziewiarskich,

zdejmowa

ć

wykonane elementy wyrobu z maszyn dziewiarskich,

stosowa

ć

wła

ś

ciwe

ś

ciegi i szwy maszynowe do wyko

ń

czania

wyrobów,

ł

ą

czy

ć

okre

ś

lonymi

ś

ciegami elementy wyrobu dziewiarskiego,

obsługiwa

ć

maszyny szwalnicze,

zszywa

ć

elementy wyrobu,

wyko

ń

cza

ć

wyroby dziewiarskie ró

ż

nymi sposobami,

ocenia

ć

walory estetyczne wyrobów odzie

ż

owych,

okre

ś

la

ć

rodzaj uszkodze

ń

wyrobów dzianych,

planowa

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z usuni

ę

ciem uszkodze

ń

w wyrobach,

wykonywa

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z napraw

ą

uszkodze

ń

, renowacj

ą

i konserwacj

ą

dzianin i dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych,

stosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska,

korzysta

ć

z literatury zawodowej oraz innych

ź

ródeł informacji.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba

godzin na

realizacj

ę

743[04].Z2.01

Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych
dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

40

743[04].Z2.02

Wykonywanie r

ę

czne dzianin

74

743[04].Z2.03

Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich
r

ę

cznie sterowanych

150

743[04].Z2.04

Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

190

743[04].Z2.05

Naprawa, renowacja i konserwacja dzianin oraz
dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

50

Razem

504













background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

56

3. Schemat układu jednostek modułowych
























4. Literatura

Bartos J.: Włókiennictwo. Poradnik in

ż

yniera. Tom1 i 2. WNT, Warszawa

1988
Praca zbiorowa: 440

ś

ciegów na drutach. Wydawnictwo RM, Warszawa

2008
Dziamara H.: Dziewiarstwo maszynowo-r

ę

czne. Technologia dla ZSZ.

WSiP, Warszawa 1987
Korli

ń

ski W.: Podstawy dziewiarstwa. WNT, Warszawa 1981

Kornobis E.(red.): Laboratorium podstaw dziewiarstwa. Politechnika
Łódzka, Łód

ź

1997

Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. Cz

ęść

2. WSiP, Warszawa

1986
Natter M.: ABC dziewiarstwa r

ę

cznego. Muza, Warszawa 1991

743[04].Z2

Wyroby dziane

743[04].Z2.01

Wykonywanie podstawowych form

konstrukcyjnych dziewiarskich wyrobów

odzie

ż

owych

743[04].Z2.02

Wykonywanie r

ę

czne dzianin

743[04].Z2.03

Wykonywanie dzianin na maszynach

dziewiarskich r

ę

cznie sterowanych

743[04].Z2.04

Wykonywanie dziewiarskich wyrobów

odzie

ż

owych

743[04].Z2.05

Naprawa, renowacja i konserwacja

dzianin oraz dziewiarskich wyrobów

odzie

ż

owych

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

57

Pi

ę

kno u

ż

yteczne.

Ć

wier

ć

wiecze Cepelii. Zakład Wydawnictw CRS,

Warszawa 1975
Samek J.: Polskie rzemiosło artystyczne. Wydawnictwa Artystyczne
i Filmowe, Warszawa 1984
Sharon B.: Techniki wyko

ń

cze

ń

robótek na drutach. Klub dla Ciebie,

Warszawa 2008
Turska J., Wołoszy

ń

ska K.: ABC dziewiarstwa r

ę

cznego. Robota tylko na

drutach. Warta, Warszawa 1974
Tyszka M.: (red.): Konfekcjonowanie dzianin. Cz

ęść

1. WSiP, Warszawa

1994
Wa

ś

niewski S.: Dziewiarstwo maszynowe. WSiP, Warszawa 1988

Webb M.: Robótki na drutach. Firma Olesiejuk, Warszawa 2007
Czasopisma specjalistyczne: Anna, Igł

ą

i nitk

ą


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

58

Jednostka modułowa 743[04].Z2.01
Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych
dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

typy sylwetek ludzkich,

dokona

ć

pomiarów sylwetki ludzkiej potrzebnych do wykonania formy

wyrobu dziewiarskiego,

odczyta

ć

wymiary sylwetki z tabel antropometrycznych,

okre

ś

li

ć

podstawowe odcinki konstrukcyjne,

opracowa

ć

siatk

ę

konstrukcyjn

ą

,

wykona

ć

formy konstrukcyjne podstawowych dziewiarskich wyrobów

odzie

ż

owych na podstawie pomiaru sylwetki ludzkiej,

oceni

ć

dokładno

ść

wykonania form konstrukcyjnych,

dostosowa

ć

formy konstrukcyjne do typu sylwetki,

zastosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Typy sylwetki ludzkiej.
Płaszczyzny ciała.
Podstawowe punkty pomiarowe na sylwetce ludzkiej.
Tabele antropometryczne.
Podstawowe formy konstrukcyjne.
Podstawowe odcinki konstrukcyjne.
Budowa siatki konstrukcyjnej.
Adaptacja gotowych form konstrukcyjnych.
Projekty dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych.

Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.

3.

Ć

wiczenia

Rozró

ż

nianie typów sylwetek ludzkich.

Analizowanie danych z tabel antropometrycznych.

Okre

ś

lanie poło

ż

enia podstawowych punktów pomiarowych na

sylwetce ludzkiej.

Zdejmowanie miary z sylwetki ludzkiej.

Okre

ś

lanie poło

ż

enia podstawowych odcinków konstrukcyjnych na

sylwetce ludzkiej.

Opracowywanie siatki konstrukcyjnej wyrobu dziewiarskiego.

Sporz

ą

dzanie form konstrukcyjnych na górn

ą

cz

ęść

ciała.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

59

Sporz

ą

dzanie form konstrukcyjnych na doln

ą

cz

ęść

ciała.

Wykonywanie

projektów

dziewiarskich

wyrobów

odzie

ż

owych

z wykorzystaniem programów komputerowych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Tabele antropometryczne.
Foliogramy z zakresu antropometrii i konstrukcji form odzie

ż

owych.

Manekiny krawieckie.
Narz

ę

dzia i przybory do wykonania pomiarów i wykre

ś

lania siatek

konstrukcyjnych.
Wzorce podstawowych wyrobów dziewiarskich.

ś

urnale mody.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce wykonywania

odzie

ż

owych form konstrukcyjnych.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci zdejmowania miary z sylwetki ludzkiej

oraz obliczanie odcinków konstrukcyjnych do sporz

ą

dzania form

modelowych wyrobów odzie

ż

owych.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, pokazu

z instrukta

ż

em, metody projektów oraz

ć

wicze

ń

. Metoda projektów

pozwala na kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci zwi

ą

zanych z planowaniem

i podejmowaniem okre

ś

lonych działa

ń

, prezentacj

ą

oraz ocen

ą

pracy.

Zaj

ę

cia dydaktyczne powinny odbywa

ć

si

ę

w warsztatach szkolnych

oraz w pracowni komputerowej, wyposa

ż

onych w indywidualne

stanowiska pracy.

Ć

wiczenia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób.

Podczas zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

wykonywania form

konstrukcyjnych podstawowych wyrobów odzie

ż

owych, modelowania

form odzie

ż

y na manekinach krawieckich, a tak

ż

e korzystania

z programów komputerowych, wzorców podstawowych wyrobów
dziewiarskich oraz

ż

urnali mody.

Zaleca si

ę

organizacj

ę

wycieczki do pracowni projektowania i szycia

odzie

ż

y w celu zapoznania uczniów z etapami powstawania form

konstrukcyjnych oraz wykonywania wyrobów dziewiarskich.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.

Oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

60

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

,

wykonanych projektów.

Kryteria

oceniania

powinny

uwzgl

ę

dnia

ć

zaplanowane

cele

kształcenia, a w szczególno

ś

ci:

zdejmowanie miar z sylwetki ludzkiej,

korzystanie z danych zawartych w tabelach antropometrycznych,

dostosowanie formy konstrukcyjnej do typu sylwetki,

wykonywanie form modelowych na podstawie wyników pomiarów,

wykonywanie form modelowych dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych,

jako

ść

wykonanych form konstrukcyjnych,

współprac

ę

w zespole.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

61

Jednostka modułowa 743[04].Z2.02
Wykonywanie r

ę

czne dzianin

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

rozró

ż

ni

ć

rodzaje dzianych wyrobów włókienniczych,

okre

ś

li

ć

cechy technologiczne i wła

ś

ciwo

ś

ci u

ż

ytkowe dzianin,

scharakteryzowa

ć

rodzaje splotów,

okre

ś

li

ć

zasady wykonania rysunków zasadniczych oraz wa

ż

niejszych

pochodnych splotów dziewiarskich,

rozró

ż

ni

ć

ś

ciegi r

ę

czne dzianin,

scharakteryzowa

ć

metody wytwarzania dzianin,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

dobra

ć

techniki, surowce i przybory do wykonania dzianiny,

wykona

ć

r

ę

cznie dzianiny o ró

ż

nych splotach,

skontrolowa

ć

przebieg wykonywania dzianin,

okre

ś

li

ć

rodzaje i przyczyny powstawania bł

ę

dów w trakcie dziania

wyrobów,

usun

ąć

wady powstałe podczas wykonywania wyrobów dzianych,

poł

ą

czy

ć

elementy wyrobów dzianych

ś

ciegami r

ę

cznymi,

dobra

ć

metody wyko

ń

czania i zdobienia wyrobów dzianych,

wykona

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z konserwacj

ą

wyrobów gotowych,

sporz

ą

dzi

ć

kalkulacj

ę

kosztów wykonywanych wyrobów dzianych,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej.

2. Materiał nauczania

Dziane płaskie wyroby włókiennicze.
Cechy technologiczne dzianin.
Wła

ś

ciwo

ś

ci u

ż

ytkowe dzianin.

Sploty wyrobów dzianych.
Rysunki zasadniczych i pochodnych splotów dzianin.

Ś

ciegi r

ę

czne.

Techniki dziania r

ę

cznego.

Surowce i przybory stosowane do wykonywania dzianin.
Organizacja stanowiska pracy.
R

ę

czne wytwarzanie dzianin.

Kontrola przebiegu procesu dziania.
Sposoby ł

ą

czenia elementów wyrobów w gotowy wyrób.

Sposoby wyko

ń

czania i ozdabiania wyrobów dzianych.

Konserwacja wyrobów dzianych.
Kalkulacja i ewidencja kosztów wytworzenia wyrobów dzianych.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

62

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie cech charakteryzuj

ą

cych dzianin

ę

na podstawie

próbek.

Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci u

ż

ytkowych dzianin.

Sporz

ą

dzanie rysunków splotów dwuprawych.

Okre

ś

lanie parametrów strukturalnych dzianin na podstawie próbek.

Dobieranie surowców i przyborów do wykonywania dzianin.

Wykonywanie próbek dzianiny o ró

ż

nych splotach.

Ł

ą

czenie

ś

ciegami r

ę

cznymi elementów wyrobów dzianych.

Ozdabianie wyrobów dzianych ró

ż

nymi technikami.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Katalogi płaskich wyrobów włókienniczych wykonanych sposobem
r

ę

cznym.

Kolekcje splotów dziewiarskich.
Foliogramy, prze

ź

rocza.

Narz

ę

dzia i przybory do r

ę

cznego wykonywania i ł

ą

czenia wyrobów

dzianych.
Regulamin warsztatów.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce r

ę

cznego

wykonywania wyrobów dzianych o ró

ż

nym przeznaczeniu. W procesie

nauczania – uczenia si

ę

nale

ż

y odwoływa

ć

si

ę

do wiedzy uczniów

nabytej podczas realizacji programu jednostki modułowej 743[04].O1.01
oraz 743[04].O1.02.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na sporz

ą

dzanie rysunków splotów i

ś

ciegów r

ę

cznych,

dobieranie surowców do wykonywania dzianin o okre

ś

lonych

wymaganiach jako

ś

ciowych, stosowanie ró

ż

nych technik dziania

r

ę

cznego oraz zdobienia wyrobów.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, pokazu

z instrukta

ż

em oraz

ć

wicze

ń

.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

kolekcje

splotów,

próbki

dzianin

wykonanych

z

ż

nych

surowców

włókienniczych, a tak

ż

e katalogi płaskich wyrobów włókienniczych

wykonanych sposobem r

ę

cznym.

Ć

wiczenia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologii, w grupach

do 15 osób z podziałem na 2-3 osobowe zespoły. Zaproponowane
w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

63

od potrzeb edukacyjnych uczniów. Wskazane jest, aby uczniowie czasie

ć

wicze

ń

sporz

ą

dzili rysunki splotów dzianin i według nich wykonali

r

ę

cznie dzianin

ę

stosuj

ą

c odpowiednie surowce i przybory.

W trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien obserwowa

ć

prac

ę

uczniów oraz udziela

ć

im konsultacji.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie

na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria oceniania powinny
uwzgl

ę

dnia

ć

szczegółowe cele kształcenia.

Oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na

podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

W procesie kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

dobieranie splotów do rodzaju i przeznaczenia wyrobu,

dobieranie surowców i przyborów do wykonania okre

ś

lonego wyrobu

dzianego,

wykonywanie elementów dzianin ró

ż

nymi technikami,

ł

ą

czenie elementów dzianin

ś

ciegami r

ę

cznymi.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

64

Jednostka modułowa 743[04].Z2.03

Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich
r

ę

cznie sterowanych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i zasady działania maszyn dziewiarskich r

ę

cznie

sterowanych,

scharakteryzowa

ć

zasady formowania oczek dzianiny,

okre

ś

li

ć

obszar pracy falowarki, szydełkarki płaskiej oraz osnowarki,

okre

ś

li

ć

zastosowanie dziewiarskich splotów maszynowych,

scharakteryzowa

ć

technologie wytwarzania dzianin na maszynach

r

ę

cznie sterowanych,

zaplanowa

ć

proces technologiczny

wykonywania dzianin na

maszynach dziewiarskich r

ę

cznie sterowanych,

przygotowa

ć

surowce do wytwarzania dzianin,

dobra

ć

parametry dzianin,

obsłu

ż

y

ć

maszyny i urz

ą

dzenia zgodnie z instrukcjami obsługi,

wykona

ć

dzianiny o ró

ż

nych splotach na maszynach dziewiarskich

r

ę

cznie sterowanych,

skontrolowa

ć

przebieg procesu wytwarzania dzianin,

rozpozna

ć

i usun

ąć

powstałe wady,

zdj

ąć

elementy wyrobów dzianych z maszyn,

sporz

ą

dzi

ć

dokumentacj

ę

wytworzonych dzianin,

wykona

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z konserwacj

ą

i magazynowaniem

wyrobów dzianych,

dokona

ć

konserwacji maszyn i urz

ą

dze

ń

,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej.

2. Materiał nauczania

Budowa, działanie i obsługa maszyn dziewiarskich r

ę

cznie sterowanych.

Zasady formowania oczek dzianiny.
Metody dziania.
Formowanie oczek na falowarkach, szydełkarkach i osnowarkach.
Podstawowe sploty dziewiarskie.
Technologie wykonywania dzianin na maszynach r

ę

cznie sterowanych.

Zasady wykonania dzianin na maszynach dziewiarskich r

ę

cznie

sterowanych.
Techniki wytwarzania dzianin.
Surowce do wykonywania dzianin.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

65

Proces wykonywania dzianiny na maszynach dziewiarskich r

ę

cznie

sterowanych.
Kontrola pracy maszyn dziewiarskich.
Rodzaje bł

ę

dów dziania.

Techniki usuwania wad powstałych w dzianinach.
Zasady zdejmowania elementów wyrobów dzianych z maszyn
dziewiarskich.
Techniki wyko

ń

czania dzianin.

Dokumentacja wyrobów dzianych na maszynach r

ę

cznie sterowanych.

Konserwacja i magazynowanie wyrobów dzianych.
Konserwacja maszyn dziewiarskich.
Przepisy

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy

oraz

ochrony

przeciwpo

ż

arowej.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie rodzajów maszyn dziewiarskich i surowców do technologii

wytwarzanej dzianiny.

Rozró

ż

nianie splotów dziewiarskich na podstawie katalogów.

Wykonywanie elementów dzianin o okre

ś

lonych splotach na

maszynach dziewiarskich.

Wykonywanie na maszynach dziewiarskich r

ę

cznie sterowanych

okre

ś

lonego wyrobu według projektu.

Zdejmowanie elementów dzianin z szydełkarek płaskich.

Usuwanie wad powstałych w wyrobach dziewiarskich.

Porównywanie

walorów

estetycznych

i

u

ż

ytkowych

dzianin

wytwarzanych ró

ż

nymi technikami.

Planowanie prac zwi

ą

zanych z konserwacj

ą

maszyn dziewiarskich

r

ę

cznie sterowanych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Maszyny dziewiarskie r

ę

cznie sterowane.

Instrukcje obsługi maszyn.
Katalogi dzianin.
Kolekcje maszynowych splotów dziewiarskich.
Filmy dydaktyczne z zakresu technologii włókiennictwa.
Modele maszyn dziewiarskich.
Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych w wytwarzaniu dzianin.

Dokumentacja

techniczno-technologiczna

płaskich

wyrobów

włókienniczych.


background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

66

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest przygotowanie

uczniów do wytwarzania dzianin na maszynach dziewiarskich r

ę

cznie

sterowanych.

Podczas realizacji programu nauczania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na przygotowanie maszyn dziewiarskich do procesu dziania,

dobieranie surowców oraz zasady wykonywania dzianin o okre

ś

lonych

parametrach.

Zaleca si

ę

stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: pokaz

z obja

ś

nieniem, metod

ę

tekstu przewodniego, metod

ę

przypadków,

metod

ę

projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

W czasie

ć

wicze

ń

ucze

ń

powinien wykona

ć

na maszynie dziewiarskiej

r

ę

cznie sterowanej dzianin

ę

o okre

ś

lonych splotach, rozpozna

ć

i usun

ąć

wady wyrobu powstałe podczas jego wytwarzania oraz oceni

ć

walory

estetyczne i u

ż

ytkowe dzianin wytwarzanych ró

ż

nymi technikami.

Ć

wiczenia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologii oraz

w warsztatach szkolnych wyposa

ż

onych w indywidualne stanowiska

pracy, w grupach do 15 osób. Podczas realizacji zaj

ęć

dydaktycznych

nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom korzystanie z katalogów dzianin i splotów

dziewiarskich, katalogów maszyn i urz

ą

dze

ń

oraz dokumentacji

techniczno-technologicznej płaskich wyrobów włókienniczych. Zaleca si

ę

prezentowa

ć

filmy z zakresu technologii włókiennictwa.

Zaproponowane w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów. Systematyczne sprawdzanie i ocenianie

motywuje ucznia do nauki, wpływa na kształtowanie dyscypliny,
pracowito

ś

ci oraz odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.

Ocena osi

ą

gni

ęć

ucznia mo

ż

e by

ć

dokonana na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

wykonanie

zada

ń

zgodnie

z

zasadami

bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy,

organizacj

ę

stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

rozpoznawanie dziewiarskich splotów maszynowych,

wykonanie fragmentów dzianin,

przebieg procesu dziania i zapobieganie ewentualnym bł

ę

dom,

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

67

czas i sprawno

ść

wykonania zadania,

utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku pracy,

prezentacj

ę

wykonanej pracy.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

68

Jednostka modułowa 743[04].Z2.04
Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

funkcje maszyn dziewiarskich,

wyja

ś

ni

ć

zasady kroju dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

wykona

ć

szablony

poszczególnych

elementów

wyrobu

dziewiarskiego,

zastosowa

ć

programy komputerowe do wykonania szablonu wyrobu

odzie

ż

owego,

dobra

ć

i przygotowa

ć

surowce do wykonania wyrobów dziewiarskich,

wykona

ć

dzianin

ę

z przeznaczeniem na dziewiarski wyrób odzie

ż

owy,

skontrolowa

ć

wykonanie dzianiny i usun

ąć

wady,

przygotowa

ć

rozkład wykrojów na dzianinie,

wykroi

ć

elementy wyrobów odzie

ż

owych z dzianin metra

ż

owych

o okre

ś

lonych parametrach według szablonów,

dobra

ć

ś

ciegi i szwy maszynowe do wyko

ń

czenia okre

ś

lonego

wyrobu,

dobra

ć

specjalistyczne oprzyrz

ą

dowanie do maszyn szwalniczych,

zastosowa

ć

ś

cieg st

ę

bnowy i ła

ń

cuszkowy do wyko

ń

czenia wyrobu,

obsłu

ż

y

ć

owerlok,

zlikwidowa

ć

zrywy nitek, wymieni

ć

odwini

ę

te nawoje,

poł

ą

czy

ć

elementy odzie

ż

owego wyrobu dziewiarskiego w gotowy

wyrób,

usun

ąć

wady powstałe w procesie ł

ą

czenia elementów odzie

ż

y,

wszy

ć

ta

ś

my i naszy

ć

aplikacje,

wykona

ć

dziurki, przyszy

ć

guziki,

wykona

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z parowaniem i prasowaniem

dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych,

przygotowa

ć

dokumentacj

ę

wykonania wyrobów dziewiarskich,

zastosowa

ć

zasady konfekcjonowania wyrobów odzie

ż

owych,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej.

2. Materiał nauczania

Maszyny dziewiarskie i ich funkcje.
Zasady kroju wyrobów odzie

ż

owych.

Formy dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych.

Szablony dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych.

Dokumentacja techniczno-technologiczna wyrobów odzie

ż

owych.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

69

Surowce i

ś

ciegi u

ż

ywane do wykonania dziewiarskich wyrobów

odzie

ż

owych.

Proces wykonania dzianiny na dziewiarski wyrób odzie

ż

owy.

Proces wykrawania elementów wyrobów odzie

ż

owych z dzianin.

Zasady wykonywania elementów dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych.

Maszyny szwalnicze i ich oprzyrz

ą

dowanie.

Budowa i zasady działania st

ę

bnówki płaskiej.

Budowa i zasady działania st

ę

bnówki ła

ń

cuszkowej.

Budowa i zasady działania owerloka.

Ś

ciegi i szwy maszynowe.

Metody ł

ą

czenia elementów wyrobów dziewiarskich.

Ocena jako

ś

ci, walorów u

ż

ytkowych i estetycznych wyrobów.

Wady dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych.

Wyko

ń

czanie dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych.

Zasady konfekcjonowania wyrobów dziewiarskich.
Przepisy

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy

oraz

ochrony

przeciwpo

ż

arowej.


3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie

szablonów

elementów

wyrobów

odzie

ż

owych

wytwarzanych na maszynach dziewiarskich z zastosowaniem
programów komputerowych.

Dobieranie techniki wykonania okre

ś

lonego wyrobu dziewiarskiego.

Dobieranie

surowców

do

wykonania

dziewiarskiego

wyrobu

odzie

ż

owego.

Wykrawanie

elementów

wyrobów

odzie

ż

owych

z

dzianin

metra

ż

owych.

Wykonywanie elementów wyrobów odzie

ż

owych na maszynach

dziewiarskich.

Planowanie kolejno

ś

ci zszywania elementów dziewiarskiego wyrobu

odzie

ż

owego.

Dobieranie

ś

ciegów i szwów maszynowych do wyko

ń

czenia

okre

ś

lonego wyrobu.

Wykonywanie wzornika

ś

ciegów maszynowych.

Wykonywanie wzornika szwów maszynowych.

Ł

ą

czenie elementów dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych ró

ż

nymi

technikami.

Konfekcjonowanie dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych.

Przygotowywanie ekspozycji wyrobów odzie

ż

owych wykonanych na

zaj

ę

ciach edukacyjnych.


background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

70

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Maszyny dziewiarskie i szwalnicze.
Katalogi oprzyrz

ą

dowania.

Podstawowe oprzyrz

ą

dowanie maszyn szwalniczych.

Rysunki prawidłowych

ś

ciegów maszynowych.

Foliogramy dotycz

ą

ce technik ł

ą

czenia elementów dziewiarskich.

Wzorniki szwów.
Szablony elementów wyrobów odzie

ż

owych.

Wzory dzianych wyrobów odzie

ż

owych.

Igły maszynowe.
Programy

komputerowe

do

wykonywania

szablonów

wyrobów

odzie

ż

owych.

Prz

ę

dze i nici szwalnicze.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania dzianin metra

ż

owych oraz wykrawania z nich

elementów odzie

ż

y na podstawie opracowanych szablonów. W procesie

nauczania-uczenia

si

ę

nale

ż

y

odwoływa

ć

si

ę

do

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nabytych podczas realizacji programów

jednostek modułowych 743[04].O2.01, 743[04].O2.03, 743[04].Z2.01
oraz 743[04].Z2.03.

Podczas prowadzenia zaj

ęć

dydaktycznych szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na

zasady

sporz

ą

dzania

dokumentacji

techniczno-

technologicznej wyrobów odzie

ż

owych oraz budow

ę

, zasad

ę

działania

i obsług

ę

maszyn dziewiarskich.

Zaleca si

ę

stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: pokaz

z obja

ś

nieniem, pokaz z instrukta

ż

em, metod

ę

przypadków oraz

ć

wiczenia.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologii, pracowni

komputerowej

oraz

w

warsztatach

szkolnych

wyposa

ż

onych

w indywidualne stanowiska pracy. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15 osób. Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom korzystanie z katalogów maszyn dziewiarskich, wzorników
szwów oraz rysunków

ś

ciegów maszynowych.

Zaproponowane w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

ich zakres w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych

oraz mo

ż

liwo

ś

ci szkoły.





background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

71

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie

na podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Osi

ą

gni

ę

cia edukacyjne uczniów proponuje si

ę

sprawdza

ć

na

podstawie

sprawdzianów

ustnych

i

pisemnych,

sprawdzianów

praktycznych oraz wykonanych

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na:

wykonanie

zada

ń

zgodnie

z

zasadami

bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy,

organizacj

ę

stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

dobieranie oprzyrz

ą

dowania maszyn dziewiarskich,

dobieranie maszyn szwalniczych do wyko

ń

czenia wyrobów,

wykonywanie gotowego dziewiarskiego wyrobu odzie

ż

owego,

zasady konfekcjonowania wyrobów włókienniczych,

czas i sprawno

ść

wykonania zadania,

utrzymywanie porz

ą

dku na stanowisku pracy,

prezentacj

ę

wykonanej pracy.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

przeprowadzi

ć

sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

72

Jednostka modułowa 743[04].Z2.05
Naprawa, renowacja i konserwacja dzianin oraz
dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

okre

ś

li

ć

rodzaj uszkodzenia i zakres naprawy wyrobów odzie

ż

owych,

zaplanowa

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z napraw

ą

, renowacj

ą

oraz

konserwacj

ą

wyrobów włókienniczych,

dobra

ć

metody naprawy, renowacji i konserwacji wyrobów

dziewiarskich,

okre

ś

li

ć

zasady doboru surowców, narz

ę

dzi i urz

ą

dze

ń

do naprawy

oraz renowacji i konserwacji wyrobów,

dokona

ć

naprawy uszkodzonych dzianin oraz dziewiarskich wyrobów

odzie

ż

owych,

dokona

ć

renowacji wyrobów włókienniczych,

okre

ś

li

ć

warunki przechowywania dzianin i dziewiarskich wyrobów

odzie

ż

owych,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Uszkodzenia wyrobów.
Metody napraw, renowacji i konserwacji wyrobów włókienniczych.
Surowce, narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia oraz maszyny potrzebne do

okre

ś

lonego rodzaju naprawy, renowacji oraz konserwacji.

Renowacja wyrobów dziewiarskich.
Konserwacja wyrobów dzianych i dziewiarskich.
Zasady przechowywania wyrobów dzianych i dziewiarskich.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.


3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie naprawy uszkodzonej dzianiny.

Wykonywanie naprawy dziewiarskiego wyrobu odzie

ż

owego.

Wykonywanie konserwacji wyrobów dzianych i dziewiarskich zgodnie

ze znakami na nich umieszczonymi.

Cerowanie wyrobu odzie

ż

owego.

Okre

ś

lanie warunków i sposobów przechowywania wyrobów dzianych

oraz dziewiarskich wyrobów odzie

ż

owych.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

73

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Narz

ę

dzia,

przybory

i

surowce

stosowane

podczas

naprawy

i renowacji wyrobów dzianych.
Wyroby dziane zawieraj

ą

ce ró

ż

ne bł

ę

dy i uszkodzenia.

Plansze ze znakami informuj

ą

cymi o sposobie konserwacji wyrobów,

warunkami prania i bielenia oraz prasowania, a tak

ż

e sposobami

odplamiania wyrobów.
Foliogramy przedstawiaj

ą

ce typowe uszkodzenia wyrobów dzianych.

Normy bran

ż

owe.

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce składowania i magazynowania dzianin

i dzianych wyrobów odzie

ż

owych.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce naprawy,

renowacji,

konserwacji

oraz

sposobów

składowania

wyrobów

włókienniczych. W procesie nauczania-uczenia si

ę

nale

ż

y wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nabyte podczas realizacji programów

jednostek

modułowych

743[04].O1.01,

743[04].O1.02

oraz

743[04].Z2.02.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

praktycznych metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, metody tekstu

przewodniego, metody przypadków oraz

ć

wicze

ń

. Zadanie praktyczne

dotycz

ą

ce wykonywania okre

ś

lonych zabiegów zwi

ą

zanych z renowacj

ą

i konserwacj

ą

wyrobów odzie

ż

owych powinno by

ć

poprzedzone

instrukta

ż

em poł

ą

czonym z pokazem.

Ć

wiczenia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologii oraz

w warsztatach szkolnych wyposa

ż

onych w indywidualne stanowiska

pracy, w grupach do 15 osób.

Do wykonywania

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien przygotowa

ć

:

narz

ę

dzia, przybory i surowce stosowane do naprawy i renowacji

wyrobów dzianych, próbki wyrobów dzianych zawieraj

ą

cych ró

ż

ne

uszkodzenia, plansze ze znakami informuj

ą

cymi o sposobie prania,

bielenia, prasowania oraz odplamiania wyrobów.

Zaleca si

ę

prezentacje filmów dydaktycznych z zakresu składowania

i magazynowania dzianin oraz dzianych wyrobów odzie

ż

owych.

Zaproponowane w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria oceniania

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

74

powinny dotyczy

ć

poziomu i zakresu opanowania przez uczniów

umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Ocena osi

ą

gni

ęć

ucznia mo

ż

e by

ć

dokonywana na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

sprawdzianów praktycznych,

obserwacja czynno

ś

ci wykonywanych przez uczniów podczas

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

dobieranie metod naprawy uszkodze

ń

wyrobów dzianych,

dobieranie sposobów renowacji wyrobów dzianych,

dobieranie metod konserwacji wyrobów dzianych,

planowanie

czynno

ś

ci

zwi

ą

zanych

z

napraw

ą

,

renowacj

ą

i konserwacj

ą

wyrobów dzianych,

dobieranie sposobów magazynowania do rodzajów wyrobów

odzie

ż

owych.

Systematyczne ocenianie post

ę

pów ucznia motywuje do zdobywania

wiedzy, wpływa na kształtowanie dyscypliny, pracowito

ś

ci, dokładno

ś

ci,

sumienno

ś

ci oraz odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

przeprowadzi

ć

sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

75

Moduł 724[04].Z3
Wyroby koronkarskie

1. Cele kształcenia

W wyniku kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

charakteryzowa

ć

płaskie wyroby koronkarskie i koronkarskie wyroby

u

ż

ytkowe,

wykonywa

ć

rysunki płaskich wyrobów koronkarskich,

dobiera

ć

technik

ę

, surowce i narz

ę

dzia do wykonania płaskich

wyrobów koronkarskich,

projektowa

ć

wzory splotów koronkarskich,

projektowa

ć

wzory

płaskich

wyrobów

koronkarskich

oraz

koronkarskich wyrobów u

ż

ytkowych,

sporz

ą

dza

ć

dokumentacj

ę

wykonanego wyrobu,

wykonywa

ć

płaskie wyroby koronkarskie oraz koronkarskie wyroby

u

ż

ytkowe według własnych projektów,

kontrolowa

ć

przebieg wytwarzania wyrobów koronkarskich,

likwidowa

ć

wady powstałe w procesie wytwarzania wyrobów

koronkarskich,

wyko

ń

cza

ć

wyroby koronkarskie,

okre

ś

la

ć

zu

ż

ycie surowca potrzebnego do wykonania wyrobu

koronkarskiego,

oblicza

ć

koszty wykonania wyrobów koronkarskich,

stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.


2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba

godzin na

realizacj

ę

743[04].Z3.01

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich płaskich

wyrobów włókienniczych

116

743[04].Z3.02

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich wyrobów

u

ż

ytkowych

100

Razem

216






background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

76

3. Schemat układu jednostek modułowych














4. Literatura

Baldelli B., Bayard M. Serwetki szydełkowe. Bajer-Weltbild Media
Sp. z o.o., Warszawa 2005
Burda, Koronki szydełkowe, Nr 6/2006. Anne Burda 2006
Burda, Serwetki wykonane ró

ż

nymi technikami, Nr 2/96. Anne Burda

1996
Burda, Koronki, Nr 5/96. Anne Burda 1996
Burda, Misterny filet, Anne Burda 1999
Dickson E.: Koronki p

ę

telkowe. RM, Warszawa 2006

Horakova H. Koronka frywolitkowa. Wydawnictwo RM, Warszawa 2006
Malinowska J.: Wstawki i koronki szydełkowe. Watra, Warszawa 1989
Masera L.: Koronki weneckie. Wydawnictwo RM, Warszawa 2006
Nikolajsen K., Nikolajsen I. Frywolitki. Klasyczne wzory. Wydawnictwo
RM, Warszawa 2006
Piskorz-Branekova E.: Polskie hafty i koronki. Zdobienia stroju ludowego.
Muza S.A, Warszawa 2005
Proskova I., Vozkova E.: Koronki siatkowe, RM, Warszawa 2006
Steczek M.: Koronkarstwo. CZSR, Warszawa 1980
Turska J.: Koronki r

ę

czne. WPLiS, Warszawa 1980

Czasopisma specjalistyczne: Anna, Igł

ą

i nitk

ą


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

743[04].Z3

Wyroby koronkarskie

743[04].Z3.01

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich

płaskich wyrobów włókienniczych

743[04].Z3.02

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich

wyrobów u

ż

ytkowych

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

77

Jednostka modułowa 743[04].Z3.01
Wykonywanie

r

ę

czne

płaskich

wyrobów

koronkarskich

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

płaskie wyroby koronkarskie,

okre

ś

li

ć

cechy płaskich wyrobów koronkarskich,

scharakteryzowa

ć

podstawowe rodzaje koronek,

wykona

ć

projekt i rysunek płaskiego wyrobu koronkarskiego,

dobra

ć

techniki wykonania płaskiego wyrobu koronkarskiego,

dobra

ć

i przygotowa

ć

surowce i narz

ę

dzia potrzebne do wykonania

płaskich wyrobów koronkarskich,

wykona

ć

płaskie wyroby koronkarskie o ró

ż

nych splotach,

skontrolowa

ć

przebieg wytwarzania płaskich wyrobów koronkarskich,

zlikwidowa

ć

wady powstałe w czasie wytwarzania płaskich wyrobów

koronkarskich,

wyko

ń

czy

ć

płaskie wyroby koronkarskie ró

ż

nymi technikami,

zaplanowa

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z konserwacj

ą

i magazynowaniem

wyrobów koronkarskich,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.


2. Materiał nauczania

Płaskie wyroby koronkarskie.
Wzory koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych.
Budowa i cechy koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych.
Rodzaje koronek.
Zasadnicze i ozdobne sploty koronkarskie.
Techniki wykonywania koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych.
Narz

ę

dzia i przybory u

ż

ywane do wykonywania wyrobów koronkarskich.

Proces wytwarzania koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych.
Kontrola przebiegu wytwarzania koronkarskich płaskich wyrobów
włókienniczych.
Sposoby wyko

ń

czania koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych.

Konserwacja i przechowywanie wyrobów koronkarskich.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.




background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

78

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie wzorów do wykonania płaskich wyrobów koronkarskich.

Dobieranie rodzajów splotów do wykonania płaskich wyrobów

koronkarskich.

Dobieranie surowców i przyborów do wykonania okre

ś

lonego wyrobu

koronkarskiego.

Wykonywanie koronek zgodnie z rysunkiem.

Odtwarzanie wybranych wzorów na płaskich wyrobach koronkarskich.

Wyko

ń

czanie płaskich wyrobów koronkarskich ró

ż

nymi technikami.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Narz

ę

dzia i przybory do wykonywania koronek.

Katalogi splotów koronkarskich.
Wzory r

ę

cznie wykonanych koronek.

Instrukcje do wykonywania

ć

wicze

ń

.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce zasad

wykonywania wyrobów koronkarskich ró

ż

nymi technikami.

W procesie dydaktycznym szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

dobór wzorów, surowców, narz

ę

dzi i przyborów do wykonania wyrobów

koronkarskich oraz estetyk

ę

wykonania wyrobów.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, pokaz

z instrukta

ż

em, metod

ę

projektów, metod

ę

przypadków i

ć

wiczenia

praktyczne. Zaproponowane w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologii oraz

w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15

osób z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.

Podczas realizacji programu nauczania nauczyciel powinien

udost

ę

pni

ć

uczniom katalogi splotów koronkarskich, wzory r

ę

cznie

wykonanych koronek oraz narz

ę

dzia i przybory do wykonywania

koronek.

Wskazane jest zorganizowanie wycieczki do muzeum lub na wystaw

ę

zbiorów sztuki ludowej.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie

na podstawie ustalonych kryteriów. Ocena osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych

powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

ucznia do pracy.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

79

Ocena osi

ą

gni

ęć

uczniów mo

ż

e by

ć

dokonywana na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

sprawdzianów praktycznych.

Umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nabyte w trakcie realizacji programu jednostki

modułowej proponuje si

ę

sprawdza

ć

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci

ucznia w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

. Podczas sprawdzania projektów

zaleca si

ę

zwraca

ć

uwag

ę

na: trafno

ść

koncepcji projektu, dobór

materiałów

ź

ródłowych, plan projektu, stopie

ń

zaanga

ż

owania si

ę

uczniów w realizacj

ę

projektu, stopie

ń

realizacji zamierzonych celów,

wykonanie i prezentacj

ę

projektu.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

dobieranie splotów do rodzaju wyrobu koronkarskiego,

dobieranie przyborów do wykonywania wyrobów koronkarskich,

wyko

ń

czanie wyrobu koronkarskiego,

prezentacj

ę

wykonanej pracy.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

przeprowadzi

ć

sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela oraz
wykonanie i prezentacj

ę

projektu.


















background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

80

Jednostka modułowa 743[04].Z3.02
Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich wyrobów

u

ż

ytkowych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

koronkarskie wyroby u

ż

ytkowe,

dobra

ć

sploty koronkarskie do rodzaju wyrobu,

zaprojektowa

ć

wzory koronkarskich wyrobów u

ż

ytkowych,

okre

ś

li

ć

zapotrzebowanie na surowce do wykonania wyrobów

koronkarskich,

dobra

ć

przyrz

ą

dy do wykonania koronkarskiego wyrobu u

ż

ytkowego,

wykona

ć

koronkarski wyrób u

ż

ytkowy według projektu,

odwzorowa

ć

sploty koronkarskie w wyrobach u

ż

ytkowych,

porówna

ć

walory u

ż

ytkowe i estetyczne wyrobów koronkarskich,

sporz

ą

dzi

ć

dokumentacj

ę

wykonania wyrobu,

posłu

ż

y

ć

si

ę

katalogami wyrobów u

ż

ytkowych oraz katalogami

splotów koronkarskich,

okre

ś

li

ć

zasady konserwacji i magazynowania koronkarskich wyrobów

u

ż

ytkowych,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Koronkarskie wyroby u

ż

ytkowe.

Projekty plastyczne wyrobów u

ż

ytkowych.

Proces odtwarzania projektów koronkarskich wyrobów u

ż

ytkowych.

Sposoby nadawania walorów u

ż

ytkowych koronkarskim wyrobom

u

ż

ytkowym.

Dokumentacja koronkarskich wyrobów u

ż

ytkowych.

Konserwacja i magazynowanie koronkarskich wyrobów u

ż

ytkowych.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.


3.

Ć

wiczenia

Projektowanie wzorów splotów koronkarskich.

Projektowanie wzorów wyrobów u

ż

ytkowych.

Wykonywanie

koronkarskich

wyrobów

u

ż

ytkowych

zgodnie

z projektem.

Ocenianie walorów u

ż

ytkowych wyrobów koronkarskich wykonanych

r

ę

cznie.

Sporz

ą

dzanie dokumentacji wyrobu.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

81

Sporz

ą

dzanie

zapotrzebowania

na

surowce

do

wykonania

koronkarskich wyrobów u

ż

ytkowych.

Zabezpieczanie

koronkarskich

wyrobów

u

ż

ytkowych

przed

uszkodzeniem.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Katalogi wyrobów u

ż

ytkowych z koronek.

Katalogi splotów koronkarskich.

ś

urnale mody.

Przykładowe dokumentacje wyrobów.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu przygotowanie

uczniów do wykonywania koronkarskich wyrobów u

ż

ytkowych o ró

ż

nych

splotach i wzorach.

Podczas realizacji programu szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

dobór surowców, narz

ę

dzi i przyborów do rodzaju wzoru i splotu

wykonywanego wyrobu o okre

ś

lonym przeznaczeniu u

ż

ytkowym.

W procesie kształcenia nale

ż

y odwoływa

ć

si

ę

do wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nabytych podczas realizacji programów jednostek

modułowych 743[04].O2.01, 743[04].O2.03. oraz 743[04].Z3.01.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów umo

ż

liwi stosowanie aktywizuj

ą

cych

metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, metody projektów, metody

sytuacyjnej oraz

ć

wicze

ń

.

Stosuj

ą

c metod

ę

projektów proponuje si

ę

zwróci

ć

uwag

ę

na plan

projektu, dobór materiałów

ź

ródłowych, stopie

ń

zaanga

ż

owania si

ę

uczestników w realizacj

ę

projektu oraz wykonanie i prezentacj

ę

projektu.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologii oraz

w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15

osób, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.

W procesie dydaktycznym uczniowie powinni korzysta

ć

z katalogów

koronkarskich wyrobów u

ż

ytkowych, katalogów splotów koronkarskich,

ż

urnali mody oraz przykładowych dokumentacji wyrobów.

Zaproponowane w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie

na podstawie ustalonych kryteriów.

Ocena osi

ą

gni

ęć

uczniów mo

ż

e by

ć

dokonywana na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

82

sprawdzianów praktycznych.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na:

projektowanie koronkarskich wyrobów u

ż

ytkowych,

okre

ś

lanie zapotrzebowania na surowce do wykonania wyrobu

koronkarskiego,

dokładno

ść

wykonania wyrobu koronkarskiego,

prezentacj

ę

wykonanej pracy.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.


background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

83

Moduł 743[04].Z4
Podstawy działalno

ś

ci gospodarczej

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

la

ć

podstawowe cele działalno

ś

ci gospodarczej,

okre

ś

la

ć

form

ę

organizacyjno-prawn

ą

przedsi

ę

biorstw na rynku,

klasyfikowa

ć

oraz

identyfikowa

ć

przedsi

ę

biorstwa

bran

ż

y

włókienniczej na rynku,

wyja

ś

nia

ć

zmiany w popycie i poda

ż

y powstałe pod wpływem

oddziaływa

ń

ż

nych czynników,

charakteryzowa

ć

struktur

ę

konsumpcji na rynku,

charakteryzowa

ć

zasady kalkulacji kosztów w przedsi

ę

biorstwie,

charakteryzowa

ć

działalno

ść

przedsi

ę

biorstwa

na

podstawie

wska

ź

ników,

charakteryzowa

ć

zasady finansowania przedsi

ę

biorstwa,

okre

ś

la

ć

cel i zasady sporz

ą

dzania biznesplanu przedsi

ę

biorstwa,

charakteryzowa

ć

sposoby pomiaru wydajno

ś

ci pracy pracowników,

wyznacza

ć

rentowno

ść

przedsi

ę

biorstwa na podstawie wska

ź

ników,

okre

ś

la

ć

procedur

ę

podj

ę

cia działalno

ś

ci gospodarczej w bran

ż

y

włókienniczej,

charakteryzowa

ć

rodzaje umów o prac

ę

,

okre

ś

la

ć

zasady ewidencji gospodarczej stosowane w małych

przedsi

ę

biorstwach bran

ż

y włókienniczej,

okre

ś

la

ć

zasady przygotowywania si

ę

do rozmowy kwalifikacyjnej,

okre

ś

la

ć

metody poszukiwania pracy,

analizowa

ć

struktur

ę

rynku pracy,

okre

ś

la

ć

rol

ę

i znaczenie marketingu w gospodarce rynkowej,

okre

ś

la

ć

zasady segmentacji rynku,

charakteryzowa

ć

metody i techniki bada

ń

marketingowych,

charakteryzowa

ć

fazy

ż

ycia produktu,

okre

ś

la

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na jako

ść

produktu,

okre

ś

la

ć

rol

ę

marki produktu w marketingu,

charakteryzowa

ć

narz

ę

dzia promocji,

okre

ś

la

ć

znaczenie dystrybucji w marketingu.

2.Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba

godzin

na realizacj

ę

743[04].Z4.01 Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

54

743[04].Z4.02 Prowadzenie marketingu usług r

ę

kodzielniczych

54

Razem

108

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

84

3. Schemat układu jednostek modułowych












4. Literatura

Bie

ń

kowska G.: Przedsi

ę

biorczo

ść

. Uproszczone formy ewidencji

gospodarczej stosowane w małych firmach. WSiP, Warszawa 1998

Lichtarski J (red.): Podstawy nauki o przedsi

ę

biorstwie. Wydawnictwo

Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego, Wrocław 2003
Makieła Z., Rachwał T.: Podstawy przedsi

ę

biorczo

ś

ci. Wydawnictwo

Nowa Era, Warszawa 2005

Mikina A., M. Sienna: Przedsi

ę

biorczo

ść

dla szkół zasadniczych. WSiP,

Warszawa 2002
Nowacka A., Nowacki R.: Podstawy marketingu. Difin, Warszawa 2004
Praca zbiorowa pod redakcj

ą

B. Klepackiego: Przedsi

ę

biorstwo

w gospodarce rynkowej. Format – AB, Warszawa 1999
Sepkowska Z.,

ś

urakowski F.: Przedsi

ę

biorczo

ść

. Wybrane zagadnienia

zarz

ą

dzania i organizacji pracy w firmie. WSiP, Warszawa 1998

Sepkowska Z.,

ś

urakowski F.: Przedsi

ę

biorczo

ść

. Wybrane zagadnienia

zarz

ą

dzania i organizacji pracy w firmie. Przewodnik dla nauczycieli.

WSiP, Warszawa 1998
Sobczyk G.: Ekonomika małych i

ś

rednich przedsi

ę

biorstw. Difin,

Warszawa 2004

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

743[04].Z4

Podstawy działalno

ś

ci gospodarczej

743[04].Z4.02

Prowadzenie marketingu usług

r

ę

kodzielniczych

743[04].Z4.01

Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

85

Jednostka modułowa 743[04].Z4.01
Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zidentyfikowa

ć

podstawowe poj

ę

cia i kategorie ekonomiczne,

sklasyfikowa

ć

przedsi

ę

biorstwa według formy organizacyjno-prawnej,

scharakteryzowa

ć

cechy przedsi

ę

biorstw bran

ż

y włókienniczej,

zidentyfikowa

ć

przedsi

ę

biorstwa bran

ż

y włókienniczej na rynku,

scharakteryzowa

ć

rynek wyrobów r

ę

kodzielniczych,

wyja

ś

ni

ć

wpływ czynników niecenowych na zmiany popytu i poda

ż

y

wyrobów r

ę

kodzielniczych,

uzasadni

ć

konieczno

ść

sporz

ą

dzania

bud

ż

etu

w

jednostce

gospodaruj

ą

cej,

wyja

ś

ni

ć

wpływ zmian dochodów oraz cen na struktur

ę

konsumpcji,

dokona

ć

kalkulacji kosztów przedsi

ę

biorstwa,

obliczy

ć

podstawowe wska

ź

niki działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa,

scharakteryzowa

ć

ź

ródła finansowania przedsi

ę

biorstwa,

sporz

ą

dzi

ć

biznesplan przedsi

ę

biorstwa,

scharakteryzowa

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na wzrost wydajno

ś

ci pracy

w przedsi

ę

biorstwie,

okre

ś

li

ć

sposób powi

ą

zania płacy z wynikiem pracy,

wyznaczy

ć

próg rentowno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa,

przygotowa

ć

dokumenty niezb

ę

dne do podj

ę

cia pracy,

scharakteryzowa

ć

rodzaje umów reguluj

ą

cych zatrudnienie,

okre

ś

li

ć

składniki maj

ą

tku trwałego i obrotowego przedsi

ę

biorstwa

bran

ż

y włókienniczej,

sporz

ą

dzi

ć

curriculum vitae oraz list motywacyjny,

przygotowa

ć

si

ę

do rozmowy kwalifikacyjnej,

podj

ąć

działania zwi

ą

zane z aktywnym poszukiwaniem pracy,

dokona

ć

analizy lokalnego rynku pracy,

dokona

ć

ewidencji

operacji

gospodarczych

zwi

ą

zanych

z działalno

ś

ci

ą

przedsi

ę

biorstwa.

2. Materiał nauczania

Podstawowe poj

ę

cia i kategorie ekonomiczne.

Przedsi

ę

biorstwa bran

ż

y włókienniczej na rynku.

Rynek wyrobów r

ę

kodzielniczych.

Mechanizm rynkowy wyrobów r

ę

kodzielniczych.

Mierniki działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa.

Ź

ródła finansowania działalno

ś

ci r

ę

kodzielniczej.

Biznesplan.
Rynek pracy.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

86

Podejmowanie działalno

ś

ci gospodarczej na rynku.

Dokumentacja działalno

ś

ci gospodarczej.

Formy rozlicze

ń

i ewidencji działalno

ś

ci gospodarczej.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie zale

ż

no

ś

ci mi

ę

dzy popytem, poda

żą

a cen

ą

wyrobów

włókienniczych.

Analizowanie cech przedsi

ę

biorstw bran

ż

y włókienniczej.

Wyznaczanie progu rentowno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa.

Sporz

ą

dzanie biznesplanu przedsi

ę

biorstwa jako podstawy uzyskania

kredytu.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Zestaw foliogramów przedstawiaj

ą

cych elementy rynku, mechanizm

rynkowy, klasyfikacje podmiotów gospodarczych, rodzaje rynków.
Plansze przedstawiaj

ą

ce charakterystyczne cechy gospodarki rynkowej

oraz podmiotów gospodarczych.
Zestaw technicznych

ś

rodków kształcenia.

Wzory dokumentów.
Encyklopedie, słowniki.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest zapoznanie

uczniów z zasadami funkcjonowania przedsi

ę

biorstwa w gospodarce

rynkowej i przygotowanie do prowadzenia własnej działalno

ś

ci.

Podczas realizacji programu szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

analizowanie rynku wyrobów r

ę

kodzielniczych, sporz

ą

dzanie biznesplanu,

ocenianie rentowno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa, a tak

ż

e na efekty podejmowanych

działa

ń

marketingowych.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów umo

ż

liwi stosowanie nast

ę

puj

ą

cych metod

nauczania: wykładu informacyjnego, dyskusji dydaktycznej, tekstu
przewodniego oraz metody przypadków.
Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien

zapozna

ć

uczniów z przepisami prawa dotycz

ą

cymi prowadzenia

działalno

ś

ci gospodarczej, wzorami dokumentów oraz zasadami ich

wypełniania.
Realizacja programu nauczania wspomagana

ć

wiczeniami umo

ż

liwi

uczniom kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci samodzielnego podejmowania

decyzji w zakresie wykonywanych zada

ń

, radzenia sobie w sytuacjach

problemowych, efektywnego współdziałania w zespole, organizowania
i oceniania własnej pracy oraz doskonalenia umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w grupach do 15 osób,

a

ć

wiczenia w zespołach 2-3 osobowych w pracowni multimedialnej.

Zaproponowane w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

87

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji jednostki modułowej na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów. Systematyczne sprawdzanie i ocenianie motywuje ucznia do
nauki, wpływa na kształtowanie dyscypliny, pracowito

ś

ci oraz

odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

poziomu wiedzy ucznia przed przyst

ą

pieniem do realizacji

programu,

sprawdzanie post

ę

pów uczniów w nauce w trakcie realizacji programu

oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu celów kształcenia,

sprawdzanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci po zrealizowaniu programu.

Ocena osi

ą

gni

ęć

ucznia powinna by

ć

dokonywana na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

W procesie kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

stosowanie podstawowych poj

ęć

i kategorii ekonomicznych,

wskazywanie zale

ż

no

ś

ci mi

ę

dzy elementami rynku,

okre

ś

lanie zada

ń

jednostek gospodaruj

ą

cych na rynku,

obliczanie

oraz

interpretowanie

wska

ź

ników

działalno

ś

ci

gospodarczej,

zasady ewidencjonowania operacji gospodarczych.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.




background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

88

Jednostka modułowa 743[04].Z4.02
Prowadzenie marketingu usług r

ę

kodzielniczych

1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zanalizowa

ć

struktur

ę

lokalnego rynku usług r

ę

kodzielniczych,

sklasyfikowa

ć

usługi r

ę

kodzielnicze,

okre

ś

li

ć

znaczenie marketingu w działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa,

okre

ś

li

ć

zasady dokonywania segmentacji rynku,

okre

ś

li

ć

zakres i metody bada

ń

marketingowych,

sporz

ą

dzi

ć

uproszczony plan marketingowy,

okre

ś

li

ć

rol

ę

strategii produktu w marketingu,

scharakteryzowa

ć

fazy

ż

ycia produktu,

wyja

ś

ni

ć

znaczenie cyklu

ż

ycia produktu dla przedsi

ę

biorcy,

porówna

ć

wielko

ść

sprzeda

ż

y,

kosztów,

cen

i

zysków

w poszczególnych fazach

ż

ycia produktu,

wyja

ś

ni

ć

wpływ marki produktu na działania marketingowe,

okre

ś

li

ć

rol

ę

strategii produktu w marketingu,

wyja

ś

ni

ć

strategi

ę

cen w marketingu,

wyja

ś

ni

ć

wpływ promocji usług na działalno

ść

marketingow

ą

,

scharakteryzowa

ć

narz

ę

dzia promocji,

okre

ś

li

ć

istot

ę

i miejsce dystrybucji w marketingu,

okre

ś

li

ć

czynniki decyduj

ą

ce o wyborze kanałów dystrybucji,

wyja

ś

ni

ć

wpływ działa

ń

marketingowych na koszty przedsi

ę

biorstwa,

okre

ś

li

ć

elementy

marketingu

stosowane

w

usługach

r

ę

kodzielniczych.

2. Materiał nauczania

Rynek usług r

ę

kodzielniczych.

Marketing w działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa.

Badania marketingowe.
Segmentacja rynku.
Fazy

ż

ycia produktu.

Strategie marketingowe.
Narz

ę

dzia promocji.

Dystrybucja w marketingu.
Koszty działa

ń

marketingowych.

Elementy

marketingu

stosowane

w

przedsi

ę

biorstwach

bran

ż

y

włókienniczej.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie szans i zagro

ż

e

ń

funkcjonowania przedsi

ę

biorstwa bran

ż

y

włókienniczej na podstawie opisu przypadku.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

89

Prowadzenie bada

ń

marketingowych na temat usług r

ę

kodzielniczych.

Dokonywanie segmentacji rynku usług r

ę

kodzielniczych.

Okre

ś

lanie kanałów dystrybucji usług r

ę

kodzielniczych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie.
Schematy lub tablice przedstawiaj

ą

ce etapy

ż

ycia produktu.

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce rozpoznanie rynku oraz działania

marketingowe.
Techniczne

ś

rodki kształcenia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej zawiera tre

ś

ci dotycz

ą

ce zasad

prowadzenia marketingu, podejmowania działa

ń

w celu utrzymania

okre

ś

lonej pozycji przedsi

ę

biorstwa na rynku oraz rozszerzania zakresu usług

r

ę

kodzielniczych.

W procesie dydaktycznym szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

analizowanie segmentów rynku usług r

ę

kodzielniczych, na promocj

ę

usług

oraz opracowanie strategii działania przedsi

ę

biorstwa usługowego.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów umo

ż

liwi stosowanie nast

ę

puj

ą

cych metod

nauczania: dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego, metody
przypadków oraz

ć

wicze

ń

. Stosowanie metody przypadków umo

ż

liwia

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci gromadzenia informacji, rozwi

ą

zywania

problemów, podejmowania decyzji oraz stosowanie wiedzy teoretycznej
w praktyce.

Zaj

ę

cia dydaktyczne powinny by

ć

prowadzone w grupach do 15 osób,

a

ć

wiczenia w zespołach 2-3 osobowych w pracowni multimedialnej.

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien

przygotowa

ć

teksty

przewodnie

oraz

materiały

dydaktyczne

przedstawiaj

ą

ce etapy

ż

ycia produktu. Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

ucze

ń

powinien okre

ś

li

ć

szanse i zagro

ż

enia przedsi

ę

biorstwa usług

r

ę

kodzielniczych na rynku na podstawie wyników przeprowadzonych

bada

ń

marketingowych.

Wskazane

jest

prezentowanie

filmów

dydaktycznych

przedstawiaj

ą

cych zasady badania rynku oraz prowadzenia działa

ń

marketingowych.

Zaproponowane w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

ż

liwo

ś

ci szkoły.





background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

90

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno si

ę

odbywa

ć

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Ocenianie powinno u

ś

wiadomi

ć

uczniom poziom

osi

ą

gni

ęć

w odniesieniu do wymaga

ń

edukacyjnych, motywowa

ć

do

samodzielnej pracy i samooceny.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na

aktywno

ść

ucznia na zaj

ę

ciach, wkład pracy i zaanga

ż

owanie

w wykonywanie zada

ń

.

Ocena osi

ą

gni

ęć

ucznia powinna by

ć

dokonywana na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

W procesie kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

analizowanie lokalnego rynku usług r

ę

kodzielniczych,

dokonywanie segmentacji runku,

okre

ś

lanie wpływu promocji usług na działalno

ść

marketingow

ą

,

charakteryzowanie narz

ę

dzi marketingu stosowanych na rynku usług

r

ę

kodzielniczych,

okre

ś

lanie znaczenia dystrybucji w marketingu,

okre

ś

lanie

kosztów

zwi

ą

zanych

z

prowadzeniem

działa

ń

marketingowych.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.


background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

91

Moduł 743[04].S1
Tkactwo dekoracyjne


1. Cele kształcenia

W wyniku kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

okre

ś

la

ć

rodzaje tkanych wyrobów dekoracyjnych,

wykonywa

ć

projekty wyrobów dekoracyjnych,

dobiera

ć

techniki wykonywania wyrobów dekoracyjnych,

dobiera

ć

surowce, narz

ę

dzia i przybory do wykonywania wyrobów

dekoracyjnych,

wykonywa

ć

wyroby dekoracyjne zgodnie z projektem,

wykonywa

ć

wyroby dekoracyjne na krosnach r

ę

cznych zgodnie

z projektem,

kontrolowa

ć

przebieg wytwarzania wyrobów,

dokonywa

ć

naprawy i renowacji wyrobów ,

stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba

godzin na

realizacj

ę

743[04].S1.01

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów dekoracyjnych

według własnego projektu

100

743[04].S1.02

Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na
krosnach r

ę

cznych

100

743[04].S1.03

Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych

88

Razem

288













background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

92



3. Schemat układu jednostek modułowych


















4.

Literatura

Czy

ż

nikowska S.: Tkactwo r

ę

czne. Wydawnictwo Warta, Warszawa

1988
Glasbrook K.: Techniki tkackie krok po kroku. KDC, Warszawa 2004
Krzeptowska Z., Sypniewski J.: Tkactwo r

ę

kodzielnicze. Wydawnictwo

Spółdzielcze, Warszawa 1985
Panek W., Turek K.: Technologia tkactwa dla ZSZ. WSiP, Warszawa
1989
Tuszy

ń

ska W.: Dywany i kilimy. Wydawnictwo Warta, Warszawa 1987


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

743[04].S1

Tkactwo dekoracyjne

743[04].S1.01

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów

dekoracyjnych według własnego projektu

743[04].S1.02

Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych

na krosnach r

ę

cznych

743[04].S1.03

Naprawa i renowacja wyrobów

dekoracyjnych

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

93

Jednostka modułowa 743[04].S1.01
Wykonywanie r

ę

czne wyrobów dekoracyjnych

według własnego projektu

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

wykona

ć

projekt wyrobu dekoracyjnego,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

wyrobów,

zaplanowa

ć

proces

technologiczny

wykonywania

wyrobów

dekoracyjnych,

dobra

ć

techniki i narz

ę

dzia potrzebne do wykonania wyrobu według

własnego projektu,

dobra

ć

i przygotowa

ć

surowce potrzebne do wykonania okre

ś

lonego

wyrobu,

wykona

ć

obliczenia potrzebne do wykonania zadania,

wykona

ć

wyrób dekoracyjny na ramie tkackiej,

oceni

ć

walory u

ż

ytkowe oraz estetyk

ę

wykonanego wyrobu,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Zasady organizacji stanowiska pracy do wykonywania wyrobów
dekoracyjnych.
Projekt wyrobu.
Dokumentacja technologiczna wykonania wyrobu.
Technika wykonywania wyrobu dekoracyjnego.
Narz

ę

dzia i przyrz

ą

dy stosowane podczas tkania na ramie tkackiej.

Zasady dokonywania oceny wykonanej tkaniny.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

ochrony

ś

rodowiska.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie dokumentacji technologicznej wykonania wyrobu

dekoracyjnego.

Projektowanie wyrobu dekoracyjnego wykonywanego na ramie

tkackiej.

Przygotowywanie ramy tkackiej do wykonania wyrobu zgodnie

z dokumentacj

ą

.

Dobieranie

surowców

i

przyrz

ą

dów

do

wykonania

wyrobu

dekoracyjnego okre

ś

lon

ą

technik

ą

.

Wykonywanie wyrobu dekoracyjnego na ramie tkackiej.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

94

Wyko

ń

czanie brzegów wyrobu dekoracyjnego fr

ę

dzlami wykonanymi

z nitek osnowy.

Wykonywanie r

ę

czne na ramie tkackiej wyrobu dekoracyjnego

z wykorzystaniem pasmanterii, sznurów, drutu, skóry, sizalu oraz
futra.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie.
Katalogi wyrobów dekoracyjnych.
Próbki tkanin wykonanych ró

ż

nymi splotami.

Filmy, foliogramy, prze

ź

rocza dotycz

ą

ce r

ę

cznego wykonywania

wyrobów dekoracyjnych.
Próbki pasmanterii, sznurów, drutu, skóry, sizalu, futra.
Próbki tkanin zawieraj

ą

cych elementy pasmanterii, sznurów, drutu,

skóry, sizalu, futra.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej umo

ż

liwia kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

projektowania

wyrobów

dekoracyjnych,

planowania

i organizacji procesu technologicznego oraz wyko

ń

czania wyrobów

dekoracyjnych ró

ż

nymi technikami. W procesie nauczania-uczenia si

ę

nale

ż

y odwoływa

ć

si

ę

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nabytych

podczas realizacji programów jednostek modułowych 743[04].O1,
743[04].O2 oraz 743[04].Z1.

Podczas

realizacji

programu

zaleca

si

ę

stosowa

ć

metody

aktywizuj

ą

ce ze szczególnym uwzgl

ę

dnieniem metody projektu oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Stosowanie metody projektów umo

ż

liwia

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci gromadzenia i selekcji informacji, ł

ą

czenia

teorii z praktyk

ą

, rozwi

ą

zywania problemów oraz podejmowania decyzji.

W projektach wyrobów dekoracyjnych nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

elementy

sztuki ludowej.

Zaleca si

ę

, aby podczas zaj

ęć

uczniowie wykonali tkaniny

dekoracyjne z elementami pasmanterii, sznurów, drutu, skóry, sizalu
i futra. Wskazane jest, aby przed realizacj

ą

ć

wicze

ń

nauczyciel obja

ś

nił

i przeprowadził pokaz trudniejszych operacji.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni technologii oraz

w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15

osób, indywidualnie oraz w zespołach 2-3 osobowych.

W trakcie realizacji

ć

wicze

ń

nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na kształtowanie

prawidłowych postaw zawodowych, jak: utrzymywanie porz

ą

dku na

stanowisku pracy, prawidłowe u

ż

ytkowanie narz

ę

dzi i przyrz

ą

dów oraz

staranne wykonywanie zada

ń

.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

95

Wskazane jest równie

ż

prezentowanie filmów dydaktycznych

o aktualnych tendencjach w sztuce, a tak

ż

e zorganizowanie wycieczki do

muzeum lub na wystaw

ę

r

ę

kodzieła ludowego. Zainteresowanie sztuk

ą

wpływa na rozwój wra

ż

liwo

ś

ci twórczej oraz poczucie estetyki.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzenie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie

na podstawie ustalonych kryteriów.

Ocena osi

ą

gni

ęć

ucznia mo

ż

e by

ć

dokonywana na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

W procesie oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

:

dobieranie surowców i narz

ę

dzi,

projektowanie wzoru wyrobu dekoracyjnego,

dokładno

ść

wykonania i wyko

ń

czenia wyrobu,

estetyk

ę

wykonywanego wyrobu.

Oceniaj

ą

c projekt nale

ż

y wzi

ąć

pod uwag

ę

trafno

ść

wyboru koncepcji

projektu, dobór materiałów

ź

ródłowych, opracowanie planu projektu,

podział zada

ń

i zaanga

ż

owanie si

ę

uczestników w realizacj

ę

projektu

oraz wykonanie i prezentacj

ę

projektu.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

96

Jednostka modułowa 743[04].S1.02
Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na krosnach
r

ę

cznych


1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczno-technologiczn

ą

wyrobu

dekoracyjnego,

zaplanowa

ć

proces

technologiczny

wytwarzania

wyrobów

dekoracyjnych na krosnach pionowych,

dobra

ć

narz

ę

dzia do wykonania okre

ś

lonego wyrobu dekoracyjnego,

dobra

ć

i przygotowa

ć

surowce do wykonania ró

ż

nych wyrobów

dekoracyjnych,

przygotowa

ć

krosna pionowe do r

ę

cznego tkania,

wykona

ć

wyrób dekoracyjny na kro

ś

nie r

ę

cznym poziomym,

oceni

ć

walory u

ż

ytkowe oraz estetyk

ę

wykonania wyrobu

dekoracyjnego,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Dokumentacja

techniczno-technologiczna

wykonania

wyrobu

dekoracyjnego na kro

ś

nie pionowym i poziomym.

Budowa i zasady działania krosna pionowego i

poziomego.

Narz

ę

dzia i przyrz

ą

dy potrzebne do przygotowania krosna pionowego

i poziomego do tkania.
Zasady wykonywania wyrobów dekoracyjnych na krosnach r

ę

cznych.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie dokumentacji technologicznej wybranego wyrobu

dekoracyjnego.

Snucie osnowy zgodnie z dokumentacj

ą

wykonania wyrobu.

Zakładanie osnowy na krosno i przewlekanie jej przez oczka strun

nicielnicowych.

Przygotowywanie surowców potrzebnych do wykonania wyrobu.

Wykonywanie r

ę

cznie na kro

ś

nie poziomym wyrobu dekoracyjnego

zgodnie z opracowan

ą

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

.

Wyko

ń

czanie brzegów wyrobu.


background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

97

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Słowniki, encyklopedie, katalogi, prospekty, czasopisma.
Katalogi nitek.
Próbki tkanin wykonanych ró

ż

nymi splotami i z ró

ż

nych materiałów.

Krosna pionowe i poziome.
Filmy, foliogramy, prze

ź

rocza.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

wykonywania

wyrobów

dekoracyjnych

na

krosnach

pionowych

i poziomych.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, metody

projektów, przypadków oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Wskazane jest, aby

przed realizacj

ą

ć

wicze

ń

nauczyciel obja

ś

nił i przeprowadził pokaz

trudniejszych operacji.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na stosowanie teorii w praktyce, wykorzystywanie wiedzy

z innych obszarów tematycznych, staranno

ść

wykonania wyrobów

dekoracyjnych, ich wzornictwo i estetyk

ę

. Nale

ż

y równie

ż

kształtowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci samodzielnego rozwi

ą

zywania problemów, komunikowania

si

ę

z otoczeniem oraz organizowania własnej pracy.
Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni technologii oraz

warsztatach szkolnych wyposa

ż

onych w indywidualne stanowiska pracy.

Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15 osób. Na zako

ń

czenie

realizacji programu jednostki modułowej zaleca si

ę

przygotowanie przez

uczniów prezentacji wykonanych prac.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas

realizacji programu jednostki modułowej na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów. Systematyczne sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów

dostarcza nauczycielowi informacji o efektach jego pracy, o post

ę

pach

ucznia w nauce oraz ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

ż

y ocenia

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci uczniów wykonywanych podczas

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na:

dobieranie wzorów i splotów do rodzaju wyrobu dekoracyjnego,

przebieg procesu tkania na krosnach pionowych i poziomych,

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

98

staranno

ść

wykonania wyrobów,

utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku pracy,

czas i sprawno

ść

wykonania zadania.

Systematyczne ocenianie post

ę

pów ucznia motywuje do zdobywania

wiedzy, wpływa na kształtowanie dyscypliny, dokładno

ś

ci, sumienno

ś

ci,

pracowito

ś

ci oraz odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

































background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

99

Jednostka modułowa 743[04].S1.03
Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych


1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

rodzaj i stopie

ń

uszkodzenia wyrobów dekoracyjnych,

opracowa

ć

plan naprawy i renowacji wyrobów dekoracyjnych,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

dobra

ć

i przygotowa

ć

materiały do naprawy i renowacji wyrobów,

wykona

ć

rekonstrukcj

ę

zniszczonych miejsc wyrobu,

wykona

ć

dezynfekcj

ę

i dezynsekcj

ę

wyrobów,

wykona

ć

czyszczenie wyrobów chemicznie i na mokro,

przygotowa

ć

wyroby do przechowywania i ekspozycji,

sporz

ą

dzi

ć

dokumentacj

ę

technologiczn

ą

wyrobów z wykorzystaniem

specjalistycznych programów komputerowych,

oceni

ć

estetyk

ę

wykonanych prac,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Rodzaje uszkodze

ń

wyrobów dekoracyjnych.

Zasady renowacji wyrobów dekoracyjnych.
Materiały, narz

ę

dzia i przybory stosowane do prac naprawczych

i renowacyjnych.

Ś

rodki chemiczne stosowane do dezynfekcji i dezynsekcji wyrobów.

Dokumentacja technologiczna wyrobów dekoracyjnych.
Specjalistyczne programy komputerowe.
Ocena jako

ś

ci wykonanej naprawy lub renowacji wyrobu.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.

3.

Ć

wiczenia

Ocena stopnia zabrudzenia wyrobów wełnianych.

Dobieranie sposobów czyszczenia wyrobów dekoracyjnych.

Wykonywanie rekonstrukcji zniszczonych wyrobów.

Przygotowywanie

wyrobów

dekoracyjnych

po

renowacji

do

przechowywania i ekspozycji.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Tkaniny, których konserwacje wykonano ró

ż

nymi technikami.

Barwniki naturalne (kora d

ę

bu, rezeda, krap).

background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

100

Filmy, foliogramy, prze

ź

rocza obrazuj

ą

ce zasady prowadzenia

rekonstrukcji wyrobów dekoracyjnych.
Specjalistyczne programy komputerowe

umo

ż

liwiaj

ą

ce wykonanie

dokumentacji wyrobów dekoracyjnych.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania napraw i renowacji wyrobów dekoracyjnych

ż

nymi technikami.

Program jednostki modułowej nale

ż

y realizowa

ć

w korelacji

z programami jednostek modułowych 743[04].Z1.03 oraz 743[04].Z2.05.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

praktycznych metod nauczania: pokazu z instrukta

ż

em, metody

przypadków oraz

ć

wicze

ń

.

Do wykonywania

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien przygotowa

ć

próbki

wyrobów, na których b

ę

d

ą

prowadzone ró

ż

ne zabiegi konserwacyjne oraz

barwniki, materiały, narz

ę

dzia i przybory. Podczas

ć

wicze

ń

uczniowie powinni

korzysta

ć

z dokumentacji oraz katalogów ró

ż

nych wyrobów dekoracyjnych,

literatury i czasopism zawodowych oraz specjalistycznych programów
komputerowych.

Zaproponowane

w

programie

ć

wiczenia

mo

ż

na

modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni technologii oraz

w warsztatach szkolnych wyposa

ż

onych w indywidualne stanowiska

pracy. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15 osób.

Zaleca si

ę

równie

ż

prezentowanie filmów dydaktycznych dotycz

ą

cych

wykonywania napraw, renowacji i konserwacji wyrobów dekoracyjnych oraz
zorganizowanie wycieczki do pracowni konserwacji tkanin.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji jednostki modułowej na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów. Systematyczne sprawdzanie i ocenianie motywuje ucznia do
nauki, wpływa na kształtowanie dyscypliny, pracowito

ś

ci oraz

odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

poziomu wiedzy ucznia przed przyst

ą

pieniem do realizacji

programu,

sprawdzanie post

ę

pów uczniów w nauce w trakcie realizacji programu

oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu celów kształcenia,

sprawdzanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci po zrealizowaniu programu.


background image

„Projekt współfinansowany ze

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”

101

Proponuje si

ę

nast

ę

puj

ą

ce metody kontroli wyników kształcenia:

sprawdziany ustne i pisemne,

sprawdziany praktyczne,

obserwacj

ę

czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na:

dobieranie surowców i narz

ę

dzi do rodzaju naprawy,

dokładno

ść

wykonania zada

ń

,

utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku pracy,

czas i sprawno

ść

wykonania zadania,

przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.



Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
00 Program nauki Rękodzielnik wyrobow wlokienniczych 743 04
00 Program nauki Operator urzad Nieznany
00 Program nauki Technik masazy Nieznany
00 Program nauki Technik handlo Nieznany
00 Program nauki Technik uslug Nieznany
00 Program nauki Monter izolacj Nieznany
00 Program nauki Technik techno Nieznany (3)
00 Program nauki technik organi Nieznany
00 Program nauki Technik urzadz Nieznany
00 Program nauki Monter instala Nieznany
00 Program nauki Technik techno Nieznany (4)
00 Program nauki Monter sieci t Nieznany
00 Program nauki Kusnierz 743 0 Nieznany (2)
00 Program nauki Technik ekonom Nieznany
00 Program nauki Krawiec 743 01 Nieznany
00 Program nauki Posadzkarz 713 Nieznany
00 Program nauki Kamieniarz 711 Nieznany
00 Program nauki Technik logist Nieznany
00 Program nauki Operator urzad Nieznany

więcej podobnych podstron