59 jak (3)
List do wszech wobec Jakuba Aposztoła więtego.
Kapituła 1.
1. Jakub sługa Boży i Pana Jezusa Krystusa, dwiemanacie pokoleniam rozproszonym zdrowia życzy.
2. Bracia moi miejcie za nawiętszš radoć, ilekroć wpadniecie w rozmaite pokusy.
3. Wiedzšc to, iż dowiadczenie wiary waszej sprawuje cierpliwoć.
4. Ale potrzeba jest, aby cierpliwoć doskonały uczynek miała, żebycie byli doskonali i zupełni tak, iżby wam ninaczym nie schodziło.
5. Jeli który z was potrzebuje mšdroci, niech o nię Boga prosi, który jš da wszytkim hojnie ani wymawia i będzie jemu dana.
6. Ale niech prosi z wiarš, nic nie wštpišc, abowiem który wštpi, jest podobny wału morskiemu, który bywa poruszon i miotan od wiatru.
7. Abowiem niech ten człowiek nie mnima, aby co miał wzišć od Pana.
8. Człowiek dwojakiego serca, niestateczny jest we wszech drogach swoich.
9. A brat niskiego stanu niech się chlubi w wywyższeniu swoim.
10. Zasię, bogaty niech się chlubi w uniżeniu swoim, abowiem jako kwiat ziółka przeminie.
11. Abowiem jako gdy słońce wzeszło z goršcociš, tedy ziele uwiędło i kwiat jego upadł i znamienita pięknoć jego zginęła, tak też bogaty w drogach swoich uwiędnie.
12. Błogosławiony człowiek, który cierpi pokusę, bo gdy będzie dowiadczony, wemie koronę żywota, którš obiecał Pan tym, którzy go miłujš.
13. Żaden, gdy bywa kuszon, niech nie mówi, iż jest kuszon od Boga, abowiem Bóg złemi rzeczami kuszon być nie może, a sam żadnego nie kusi.
14. Ale każdy bywa kuszon, gdy od własnej pożšdliwoci bywa odwodzon i przynęcon.
15. Zatym pożšdliwoć poczšwszy rodzi grzech, a grzech będšc dokonany, przynosi mierć.
16. Bracia namilszy, nie mylcież się!
17. Wszelkie darowanie dobre i wszelaki dar doskonały, jest z góry. Zstępujšc od Ojca wiatłoci, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia wracajšcego się.
18. Tenże, iż chciał, porodził nas słowem prawdy, abymy byli jako niektóre pierworództwa stworzenia jego.
19. A tak bracia moi mili, niech wszelki człowiek będzie prędki ku słuchaniu, a nierychły ku mówieniu i leniwy ku gniewowi.
20. Abowiem gniew człowieczy nie czyni dosyć sprawiedliwoci Bożej.
21. A tak odrzuciwszy wszelakš spronoć i omieciny złoci, przyjmcie z cichociš słowo, które bywa wszczepione w was, a może zachować dusze wasze.
22. A skutecznie słowo pełńcie, ani bšdcie tylko słuchaczmi, oszukawajšc sami siebie.
23. Abowiem jeliby kto słuchał słowa, a nie pełniłby go, ten podobny jest mężowi, który przyrodzone oblicze swoje w zwierciedle oglšda.
24. Bo samego siebie oglšdawszy, gdy odejdzie, wnet zapomni jakim był.
25. Ale ktoby pilnie wejrzał w on doskonały zakon wolnoci i trwałby w nim, ten nie będšc słuchaczem zapamiętliwym, ale sprawcš uczynku, błogosławiony będzie w sprawie swej.
26. Jeli kto się zda być nabożnym między wami, któryby nie powcišgał języka swego, aleby serce swe zwodził, tegoć nabożeństwo próżne jest.
27. Nabożeństwo sczyre i bez zmazy u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich i zachować samego siebie niepokalanym od wiata.
Kapituła 2.
1. Bracia moi, nie miejcie wiary Pana naszego Jezu Krysta chwalebnego, z brakowaniem osób.
2. Abowiem jeliby wszedł do zgromadzenia waszego mšż z złotym piercieniem, w szacie licznej, a wszedłby też ubogi w plugawym odzieniu.
3. A wybycie wejrzawszy na tego, który ma na sobie szatę licznš rzekli mu: Ty sied tu poczciwie, a rzeklibycie ubogiemu: Ty stój tam, abo sied tu pod podnóżkiem moim.
4. A zażecie nie uczynili różnoci u siebie i stalicie się sędmi przewrotnie rozważajšcemi?
5. Słuchajcież bracia moi mili. Aza Bóg nie obrał ubogich wiata tego, aby się stali bogatymi wiarš i dziedzicmi królestwa, które obiecał tym, którzy go miłujš?
6. Alecie wy ubogiego zelżyli. Izali bogaci okrutnie was nie uciskajš i cišgnš was do sšdów?
7. Izali nie bluniš onego zacnego imienia, którym się ozywacie?
8. A wszakże, jeli zakon królewski pełnicie wedle pisma: Będziesz miłował bliniego twego jako samego siebie; dobrze czynicie.
9. Ale jeli osobš brakujecie, grzechu się dopuszczacie i bywacie karani od zakonu jako przestępce.
10. Abowiem ktoby zachował wszytek zakon, a w jednymby upadł, jest winien wszytkiego.
11. Bo ten, który rzekł: Nie będziesz cudzołożył, powiedział też: Nie będziesz zabijał. A jeli nie będziesz cudzołożył, ale będziesz zabijał, stałe się przestępcš zakonu.
12. Tak mówcie i tak czyńcie, jako ci, którzy majš być sšdzeni przez zakon wolnoci.
13. Abowiem sšd bez miłosierdzia czynion będzie z tym, któryby miłosierdzia nie czynił, a miłosierdzie chlubi się przeciwko potępieniu.
14. Bracia moi. Cóż za pożytek, jeli by kto rzekł iż ma wiarę, a uczynków by nie miał? Izali go może wiara ona zbawić?
15. A jeliby brat abo siostra byli nadzy i potrzebowali powszedniej żywnoci.
16. I rzekłby im który z was: Idcie z pokojem, zgrzejcie się i nasyćcie się, a przedsię nie dalibycie im rzeczy potrzebnych ciału, cóż za pożytek będzie?
17. Takżeć też wiara, jeliby nie miała uczynków, martwa jest w sobie.
18. I owszem rzecze kto: Ty wiarę masz, a ja mam uczynki. Okaż mi wiarę z uczynków twoich, a ja tobie okażę wiarę moję z uczynków moich.
19. Ty wierzysz, iż jest jeden Bóg, dobrze czynisz. I dziablić wierzš i drżš.
20. A chcesz wiedzieć, o człowiecze próżny, iż wiara bez uczynków martwa jest?
21. Abraham ociec nasz, izali nie z uczynków usprawiedliwion jest? Gdy ofiarował Izaaka syna swego na ołtarzu?
22. Widzisz iż wiara sprawowała uczynki jego, a iż z uczynków wiara doskonała była?
23. I wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu i poczytano mu jest ku sprawiedliwoci i nazwan jest przyjacielem Bożym.
24. Widzicież tedy, iż z uczynków bywa usprawiedliwion człowiek, a nie z wiary tylko?
25. Także też i Rahab wszetecznica, izali z uczynków nie jest usprawiedliwiona, gdy przyjęła posły i inszš drogš wypuciła?
26. Abowiem jako ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara ona, która jest bez uczynków, martwa jest.
Kapituła 3.
1. Niechaj z was nie będzie wiele mistrzów bracia moi, wiedzšc, iż sroższy sšd odniesiemy.
2. Abowiem w wielu rzeczach upadamy wszyscy; jeli kto w mowie nie upada, ten jest mšż doskonały, który też może powcišgać wszytkiego ciała.
3. Oto koniom wędzidła w gęby wprawujemy, aby nam posłuszne były i wszytko ich ciało obracamy.
4. Oto też okręty, choć tak wielkie sš i od wiatrów gwałtownych pędzone bywajš, maluczki rudel obraca gdziekolwiek chce chuć sprawce.
5. Tak też język jestci członek maluczki, a wielce się chlubi. Oto ogień mały jako wielka materia zapala?
6. Język też jest płomień i wiat nieprawoci, ktemu język jest tak postanowiony między członkami naszemi. Oszpecajšc wszytko ciało i zapala okršg tego wiata i bywa zapalan od ognia piekielnego.
7. Abowiem wszelkie przyrodzenie i zwierzšt i ptaków i gadzin i morskich rzeczy bywa skrócone i jest okrócone od ludzkiego przyrodzenia.
8. Ale języka żaden człowiek nie może okrócić, gdyż jest złoć niepohamowana i pełny jest jadu miertelnego.
9. Przezeń błogosławimy Boga i Ojca i przezeń złorzeczymy ludziam, którzy na podobieństwo Boże stworzeni sš.
10. Z tychże ust wychodzi błogosławieństwo i przeklęctwo. Bracia moi, nie majšć być ty rzeczy tak czynione.
11. Izali stok z jednego rzódła wypuscza słodkš i gorzkš wodę?
12. Izali może bracia moi, figowe drzewo oliwy rodzić, abo winna macica figi? Tak żaden stok słonej i słodkiej wody podawać nie może.
13. Któryż jest mšdry i umiejętny między wami, niechaj pokaże z dobrego obcowania uczynki swe, z cichociš mšdroci.
14. A jeli zazdroć gorzkš macie i spór w sercach waszych, nie chlubcież się, ani kłamajcie przeciwko prawdzie.
15. Abowiem ta mšdroć z góry nie zstępuje, owszem jest ziemska, ludzka i diabelska.
16. Bo gdzie jest zazdroć i spór, tam rosterk i wszelaka zła sprawa.
17. Ale mšdroć, która jest z góry, na przódci jest czysta, potym spokojna, mierna, powolna, pełna miłosierdzia i owoców dobrych, nie sšdzšca, ani obłudna.
18. A owoc sprawiedliwoci z pokojem bywa siany spokojnym.
Kapituła 4.
1. Skšdże przychodzš walki i bitwy między wami? Izali nie ztšd? To jest z roskoszy waszych, które walczš w członkach waszych?
2. Pożšdacie, a nie macie, zajrzycie i z chuciš żšdacie, a nie możecie otrzymać, bijecie się i walczycie, a wżdy nie otrzymawacie dlatego, iż nie prosicie.
3. Prosicie, a nie bierzecie przeto, iż le prosicie, abycie to trawili na roskoszach waszych.
4. Cudzołożnicy i cudzołożnice nie wiecie, iż przyjań wiata jest nieprzyjaniš z Bogiem? Ktobykolwiek tedy chciał być przyjacielem wiatu, nieprzyjacielem Bożym zostawa.
5. Aza mnimacie, iż próżno Pismo mówi: Duch który mieszka w nas, izali pożšda ku zazdroci?
6. Ale więtszš łaskę ofiaruje w tym co mówi: Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę dawa,
7. Podajcie się tedy Bogu, przeciwcie się diabłu, a on uciecze od was.
8. Przybliżajcie się ku Bogu, a on się do was przybliży. Oczyćcie ręce grzesznicy i oczyciajcie serca wasze, wy umysłu dwojakiego.
9. Bywajcie utrapieni i żałujcie i płaczcie. miech wasz niech się obraca w smutek, a wesele w żałoć.
10. Upokórzcie się przed oblicznociš Pańskš, a on was podniesie.
11. Bracia. Nie mówcie jedni przeciw drugim. Który mówi przeciw bratu i który osšdza brata swego, mówi przeciwko zakonowi i zakon osšdza. A jeli osšdzasz zakon, już nie jeste tym, który zachowywa zakon, ale sędziš.
12. Jedenci jest, który dał zakon i może zachować i zagubić. Ty któże jest, który drugiego sšdzisz?
13. Nuż teraz wy, którzy mówicie: Dzi abo jutro pójdziem do tego miasta i zmieszkamy tam rok jeden, a będziem handlować i zyszczemy.
14. (Którzy nie wiecie co ma być nazajutrz. Abowiem jaki jest żywot wasz? Bo para jest, która się na mały czas okazuje, a potym niszczeje).
15. Miasto tego cobycie mieli mówić: Jeli Pan będzie raczył i będziemli żywi, uczynimy to abo owo.
16. A teraz chlubicie się w pychach waszych, wszelakie chlubienie takowe jestci złe.
17. A tak, który umie dobrze czynić, a nie czyni, ten jest winien grzechu.
Kapituła 5.
1. Nuż teraz bogacze płaczcie, narzekajšc nad nędzami waszemi, które przyjdš.
2. Bogactwa wasze zgniły, w szaty wasze mole się wrzuciły.
3. Złoto wasze i srebro wasze pordzewiało, a rdza ich będzie wam na wiadectwo i zje ciała wasze jako ogień. Wycie sobie skarb zbierali na ostatnie dni.
4. Oto zapłata robotników, którzy żęli pola wasze (od was zatrzymana) woła i wołania żeńców weszły do uszu Pana zastępów.
5. Wycie żyli w roskoszach na ziemi i bujalicie, nakarmilicie serca wasze jako w dzień ofiary.
6. Wycie osšdzili i zamordowali sprawiedliwego, który się wam nie sprzeciwia.
7. Bšdcie tedy cierpliwi bracia, aż do przycia Pańskiego. Oto oracz oczekiwa drogiego owocu ziemie, cierpliwie go czekajšc, ażby otrzymał deżdż zaranny i odwieczorny.
8. Wy tedy bšdcie cierpliwi i potwierdzajcie serca wasze, abowiem przycie Pańskie przybliża się.
9. Bracia, nie wzdychajcie jeden przeciw drugiemu, abycie nie byli osšdzeni: a otoć sędzia stoi przede drzwiami.
10. Bierzcie bracia moi za wzór ucisku i cierpliwoci proroki, którzy mówili w imię Pańskie.
11. Oto mamy za błogosławione ty, którzy cierpiš. Słyszelicie o cierpliwoci Jobowej i widzielicie koniec Pański, abowiem barzo miłosierny jest Pan i litociwy.
12. A naprzód bracia moi, nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani żadnš inszš przysięgš, ale niech będzie słowo wasze; Jest, jest i nie nie, abycie nie wpadli w potępienie.
13. Bywa kto między wami utrapiony, niechaj się modli; bywa kto dobrej myli, niechaj piewa.
14. Jest kto niemocny między wami? Niechaj wzowie starszych kocioła, a niech się za nim modlš, pomazujšc go olejkiem w imię Pańskie.
15. A modlitwa wiary zachowa niemocnego i podniesie go Pan, a jeli by się grzechów dopucił, będš mu odpuszczone.
16. Wyznawajcie jeden drugiemu przestępstwa, a módlcie się jeden za drugiego, abycie byli uzdrowieni, abowiem wiele waży skuteczna modlitwa sprawiedliwego.
17. Eljasz był człowiek tymże niedostatkom poddany jako i my i nabożnie się modlił, aby deżdż nie szedł i nie szedł deżdż na ziemię półczwarta lata.
18. I zasię się modlił, a niebo podało deżdż i ziemia wydała owoc swój.
19. Bracia! Jeliby się kto obłšdził od prawdy i nawróciłby go kto.
20. Niechże wie, iż ktoby nawrócił grzesznika od błędnej drogi jego, zachowa duszę od mierci i zakryje wielkoć grzechów.
Wyszukiwarka
WystâpiĹ bĹâd podczas wyszukiwania.
WiÄcej podobnych podstron217/2257,
236/5782,
240/6354,
200/7839,
225/3635,
197/1761,
170/57,
199/1483,
96/3755,
96/136,
733/2050,
737/5794,
715/8894,
717/6213,
724/5799,
