a r a g r a h i

S

m i e s i ę

n i k u c z n i ó w i p r z y j a c i ó ł S w a m i e g o B V T r i p u r a r i

c z

II

-

2

0

0

6

n

r

6

w

w

w

.s

a

ra

g

ra

h

i.

p

l

e

-m

a

il:

g

a

u

ra

-s

a

k

ti

.d

a

s

a

@

lis

t.

p

l

·

·

O. Sankirtan zawiera
miedzy innymi
gloryfikowanie Kryszny
szeroko, głośno, w pełni i
kolektywnie (sam) dla
korzyści swojej i innych. W
wizji Śrila Bhaktisiddhanty
Saraswati Thakura rozszerza
się to na rozprzestrzenianie
Przesłania Mahaprabhu. W
ten sposób polecał on
dynamiczne zrozumienie

Od Redakcji

Mayapurcandra dasa
Drodzy Przyjaciele!
Po blisko półrocznej przerwie Miesięcznik Saragrahi
powraca, przeżywając swego rodzaju ponowne narodziny.
Na początku, pragnę przeprosić, za to, że tak nagle i
niespodziewanie nasz Miesięcznik zmuszony był zawiesić
swą działalność. Niestety, taka sytuacja podyktowana była
między innymi małymi zawirowaniami w zespole
redakcyjnym. Do tego, doszedł jeszcze mój wyjazd za
granicę oraz szkolenia, jakie odbywał w tym czasie Gaura-
śakti Prabhu, związane z jego przyszłymi studiami.
Jednakże, bardzo chcielibyśmy móc w jakiś sposób
zrekompensować tą długą nieobecność Saragrahi. Dlatego
też, przygotowaliśmy dla Waszej przyjemności trzy
wydawnictwa, mianowicie wykłady Guru Maharaja w mp3
oraz wykład-film ( w formacie mpg). Mamy szczerą
nadzieję, że wiadomość ta sprawi Wam dużo duchowej
radości.
Drodzy Wajsznawowie!
W imieniu Redakcji, pragnę prosić o Wasze
błogosławieństwa, modlitwy i współpracę, tak aby
Miesięcznik Saragrahi mógł ukazywać się nieprzerwanie,
dla korzyści nas wszystkich.

Narasinghadeva i Caitanya lila

Wykład Swamiego B.V. Tripurari w dniu pojawienia się
Pana Narasinghadeva z 1997 roku.

'Jestes wielbicielem Narasinghadeva, jednak jesteś bardzo
do mnie przywiązany. Możesz myśleć że jest to problem,
ale nie jest'. Caitanya Mahaprabhu chciał pokazać
'Narasinghadeva i Ja jesteśmy jednym'.
Dzisiaj jest święty dzień pojawienia się Bhagavana
Narasighi, który jest znaczącą inkarnacją Krsny. Według
Gaudiya Vaisnawów 'Krsna jest pierwotną osobą Boga!'
'Krsnas tu bhagavan svayam'.
Na początku Srimad Bhagavatam Saunaka Rsi zadał Sucie
Goswamiemu parę pytań. Jedno z nich dotyczyło różnych
awatarów Krsny.
Sukadeva Gosvami dalej je objaśnia. Mówi 'tattva sarga
visargas ca, stanam posanam uttaya, manvataranu isanu
katha, nirodha muktir asraya'.

Ciąg dalszy na stronie 4.

a r a g r a h i

S

1

·

Sanga:

“Nigdy nie odchodź z Iskconu”

Pytania i odpowiedzi z Swamim B.V. Tripurari

Tłumaczenie: Madhavendra Puri dasa

P. Sankirtan oznacza wspólne intonowanie świętych imion
Boga. Dlaczego więc nauczanie zrównuje się z sankirtanem?

sankirtanu i użył frazę brhat mrdanga (wielki bęben) w
odniesieniu do drukarni i rozprowadzania świadomej
Kryszny literatury.

Ciąg dalszy na stronie 2.

Sanga: “Podarunki Sri Guru”

Pytania i odpowiedzi z Swamim B.V. Tripurari

Tłumaczenie: Madhavendra Puri dasa

"Saranagatowie czują, że codziennie robią postęp. Jeśli
tego nie czujesz, musisz zrobić wszystko, co potrzebne,
żeby skupić swój umysł i oddać swoje serce nama japa,
mantrze i kirtanowi. Nama i mantra są prawdziwymi
podarunkami od Sri Guru. Używaj ich mądrze; są twoim
prawdziwym bogactwem”

P. Wziąłem udział w twoich dwóch wykładach, w zeszłym
tygodniu, kiedy przemawiałeś w mojej okolicy. Bardzo
doceniam czas, który poświęciłeś i twój przykład głębokiej
refleksji i podporządkowania. Jako uczeń Bhakti Tirthy
Swamiego, który stawia teraz czoła największemu
wyzwaniu, byłbym bardzo wdzięczny jeżeli podzieliłbyś
się ze mną swoja perspektywa pogłębiania wewnętrznego
połączenia z mistrzem duchowym.

Ciąg dalszy na stronie 7.

a r a g r a h i

S

2

·

Sanga:

“Nigdy nie odchodź z Iskconu”

Pytania i odpowiedzi z Swamim B.V. Tripurari

Ciąg dalszy ze strony 1.

P. Członkowie Iskconu powiedzieli mi, ze ich
towarzystwo opiera sie na nauczaniu, podczas gdy
Gaudiya Math oparte jest na nama-bhajana i lila-smaranam
(medytacje o rozrywkach Kryszny). Powiedzieli, ze Śrila
Prabhupada ustanowił dla swoich zachodnich uczniów
ścieżkę nauczania, ponieważ jeśli ktoś nie jest czysty, łatwo
może pomylić ścieżkę lila-smaranam z maya-smaranam.
Jak mógłbyś to skomentować?

O. Chociaż nie jestem członkiem Gaudiya Math mogę
powiedzieć ci, ze ta opinia poważnie przeinacza przesłanie
instytucji Śrila Bhaktisiddhanty Saraswatiego Thakura;
Gaudiya Math. W swojej misji Śrila Bhaktisiddhanta
podkreślał nauczanie na równi z nama-bhajana, gdyż
obydwie te rzeczy pomagają usunąć niechciane zwyczaje
(anarthas) i w ten sposób kwalifikują kogoś do lila-
smaranam. Nauczanie i bhajana są nieodłączne. Jedno
naturalnie prowadzi do drugiego i Śrila Prabhupada
wprowadzili w swojej misji oba te elementy.

Śrila Prabhupada poprosił swoich uczniów, żeby intonowali
16 rund nama japa każdego dnia. Czym jest szesnaście
rund nama japa? Czy to nauczanie? Nie. Jest to bhajana.
Powiedział również wielbicielom mieszkającym w świątyni,
żeby wstawali przed wschodem słońca i uczęszczali na
ceremonie mangala arati, a później przed spoczynkiem,
żeby przychodzili na wieczorne arati. Czy to nauczanie?
Nie. To jest kirtana i arcana i gdzie Śrila Prabhupada uczył
wielbicieli, żeby nie pamiętali o rozrywkach Sri Kryszny (lila
smaranam)? Jego wszystkie książki są o rozrywkach Sri
Kryszny i filozofia je podkreśla.

To, co powiedział to "pracuj teraz, samadhi przyjdzie
później". Praca w tym sensie odnosi sie do nauczania, japa,
kirtana, arcana i inne formy guru seva włączając w to
gotowanie, sprzątanie i zarządzanie. Szczere spełnianie
tych uczynków prowadzi do czystości serca, którym ktoś
zawsze pozostając w samadhi lila-smaranam, może
pamiętać Kryszne.

P. Pierwszą inicjację dostałem od guru w Iskconie, ale
straciłem z nim kontakt. Dzieje się tak, ponieważ po inicjacji
pojawiają się się nowe projekty, które wymagają uwagi i
troski. Nie mam nikomu tego za złe, ale widzę, że trudno
jest mi dostać duchowe przewodnictwo, którego
potrzebuję. Zamiast duchowego przewodnictwa dostaje się
zwykle mowę-trawę od lokalnych autorytetów na temat,
że musimy nauczać i zbawiać świat. Daje to entuzjazm
tylko na chwile i później wielu wielbicieli po prostu
odchodzi. Chciałem, więc spytać, czy obowiązkowe

jest przyjcie drugiej inicjacji od guru, który dał mi
pierwszą?

O. Iskcon jest największą, międzynarodową organizacja
Gaudiya Vaisnava i przeważająca większość wielbicieli
związanych z jakąkolwiek międzynarodową instytucją
Gaudiya została wprowadzona do świadomości Kryszny
przez Iskcon. Tak wiec Iskcon zasługuje na nasze
docenienie i szacunek. Jednak, jeśli Iskcon nie spełnia
twoich wymagań to rusz do przodu. Świadomość,
Kryszny nie jest wyłączną własnością Iskconu. Śrila
Prabhupada przyznaje to w Nektarze Oddania, gdzie pisze:
" Istnieje wiele towarzystw i związków czystych wielbicieli i
jeśli ktoś z odrobiną wiary zaczyna korzystać z
towarzystwa takich organizacji, jego postęp w czystej
służbie oddania staje się szybki.”

Jeśli chcesz otrzymać mantra diksa od kogoś innego niż
twój nama guru masz prawo to zrobić. Diksa opiera się na
wierze. Masz wolność szukania mantra diksa od
kogokolwiek chcesz i ponownie: nie trzeba być członkiem
Iskconu, żeby praktykować świadomość Kryszny i robić
duchowy postęp.

P. Istnieje wiele stwierdzeń w książkach Śrila Prabhupada,
które w świetle współczesnych standardów wydają się
całkiem seksistowskie. Jeśli Śrila Prabhupada rozumiałby jak
kobiety naprawdę się czują słuchając takich stwierdzeń i
jak to osłabia ich kruche pnącze duchowej roślinki, czy
wypowiadałby się tak ostro, a czasami nawet rażąco?

O. Odpowiedz na tego rodzaju pytania - co by
Prabhupada zrobił, jeśli? - można znaleźć w koncepcji
guru-parampara. Ci, którzy reprezentują dynamicznego
ducha, Śrila Prabhupada nie mówią rzeczy, które mogłyby
mieć negatywny wpływ na entuzjazm ludzi do
świadomości Kryszny, w obecnym, społecznym
środowisku. Innymi słowy nie ma potrzeby spekulować,
co zrobiliby Prabhupada, jeśli otrzymaliby inne informacje,
albo, jeśli zaistniałyby inne okoliczności, ponieważ żyje on
w instytucji guru parampara. System ten zostawia pole dla
poprawek, w miarę jak pojawiają się się nowe informacje i
okoliczności, poprawki szczegółów, które służą wdrażaniu
esencji nauk Sri Czejtanii.

Poza tym, w moim doświadczeniu Śrila Prabhupada był
nieskończenie współczujący i wrażliwy na innych, w
każdych okolicznościach. W wielu przypadkach, kiedy
odkrył, że ludzie z innych kultur patrzeli na jakieś
społeczne zagadnienie w inny sposób niż robiło się to w
jego własnej kulturze, dostosowywał swoja prezentacje do
kulturowych różnic, tak długo jak takie korekty nie
zmieniały esencji nauk Mahaprabhu.

P. Powiedziano mi, że czyjaś wdzięczność wobec Śrila
Prabhupada leży w pytaniu czy ktoś przyjmie guru spoza
Iskconu. Jaka jest twoja opinia na ten temat?

O. Moja opinia jest taka, że stwierdzenie to obraza Śrila
Prabhupada i sprzeciwia się jego podstawowym naukom.
Śrila Prabhupada nauczał, ze inicjacja opiera się na wierze
ucznia i kwalifikacjach guru a nie na związku guru z jakaś
szczególną instytucja religijną. Guru, którzy są naprawdę
kwalifikowani inspirują ludzi do przyjęcia inicjacji swoją
duchową wiedzą i czystą duchowością, a nie przez
używanie subtelnego zastraszania, jakie opisałeś.

Śrila, Prabhupada z pewnością chciał, żeby Iskcon, będący
instytucja założoną przez niego, kwitnął, ale przyznał
również, ze istnieją kwalifikowani guru poza Iskconem.
Członkowie, Iskconu zrobiliby dobrze, przyznając to i w
ten sposób przestając próbować osłabiać wiarę tych,
którzy zostali inicjowani przez guru nie będącymi
członkami Iskconu. Zdanie Śrila Prabhupada na ten temat
ilustruje fragment z następującego listu, gdzie daje on
swojemu uczniowi, wielbicielowi, który był członkiem
Iskconu, pozwolenie na przyjęcie drugiej inicjacji (diksa)
od swojego brata duchowego i przyłączenie się do misji
Gaudiya.
"Proszę przyjmij moje pokorne pokłony do twych
lotosowych stop. Rozumiem z listu Asity dasa, że udał się
do twojego miejsca w Jagannatha Puri. Poprosił mnie on o
pozwolenie przyjęcia od ciebie inicjacji. Dałem mu moje
pozwolenie, i możesz inicjować go, jeśli chcesz, tak, żeby
mógł zwiększyć tam swoja służbę oddania". (List 75-01-14
Bombaj).

Gaudiya siddhanta uczy nas,że powinniśmy przyjąć
inicjacje od guru, który budzi w nas wiarę w nama dharma.
Jeżeli ktoś czuje wiarę i inspiracje wobec kwalifikowanego
guru, spoza Iskconu, wtedy taka osoba naturalnie powinna
przyjąć od niego (niej) inicjację. Czy Śrila Prabhupada
poparłby coś przeciwnego? Czy poparłby sytuacje, w
której jakaś osoba przyjmuje inicjację od guru, który jej w
pełni nie inspiruje, tylko, żeby okazać mu wdzięczność?

Pokaz takiej ignorancji i sentymentalizmu z pewnością nie
zadawalałby Śrila Prabhupada jego misja jest wzrost
członkostwa w Iskconie, czy też rozprzestrzenianie
świadomości Kryszny? Ci, którzy opowiadają "obydwie
rzeczy" muszą być świadomi tego, że świadomość
Kryszny jest nieskończenie większa niż Iskcon. Wiedząc to,
członkowie Iskconu powinni być zachęcani do zdrowych
wymian z wielbicielami z innych instytucji Gaudiya,
zamiast być błędnie nauczanymi, że okażą swoja
wdzięczność Prabhupadowi, przyjmując guru tylko z
Iskconu.

P. Czy było to siksa Śrila Prabhupada: "nigdy nie opuszczaj
Iskconu" i czy instrukcja ta odnosi się tylko do jego
uczniów, czy również ich uczniów?

O. Gdzie dokładnie i w jakim kontekście pojawia się siksa
"nigdy nie opuszczaj Iskconu"? Śrila Prabhupada mógł
powiedzieć coś podobnego, ale nigdy nie mogłem
nigdzie znaleźć miejsca, gdzie w rzeczywistości
powiedziałby "nigdy nie opuszczaj Iskconu". Znalazłem
przykład w liście napisanym w 1976, gdzie Śrila
Prabhupada powiedział nieszczęśliwemu wielbicielowi,
żeby nie zostawiał schronienia Iskconu. Rozważając
zawartość tego stwierdzenia można zauważyć, że w
tamtym czasie Śrila Prabhupada był ciągle u steru Iskconu
i że do 1981 jego towarzystwo było jedyna organizacja
Vaisnava na Zachodzie. Teraz istnieje wiele takich
organizacji nauczających poza Indiami.

Nawet, jeśli tak zwane siksa "nigdy nie opuszczaj Iskconu"
pojawia się w jakimś miejscu, jak można usprawiedliwić
utworzenie z tych słów kluczowej instrukcji, wokół której
musza obracać się wszystkie inne instrukcje Śrila
Prabhupada? Szczególnie analizując wszystko, co
wydarzyło się w Iskconie w ciągu ostatnich 27 latach, po
jego odejściu.

Co na przykład, jeśli ktoś ma stawić czoło wyborowi
pomiędzy instrukcja taka jak "nigdy nie opuszczaj Iskconu"
a instrukcją, żeby nigdy nie obrażać czystego wielbiciela?
Z pewnością instrukcja, żeby nigdy nie obrażać czystego
wielbiciela jest bardziej widoczna w książkach Śrila
Prabhupada. Dlatego, która instrukcja jest ważniejsza? Co
jeśli tzw. nakaz, żeby nigdy nie opuszczać Iskconu wplątuje
kogoś w obrazę wobec czystego wielbiciela, ponieważ
administracja Iskconu, krótko po odejściu Śrila Prabhupada
wprowadziła politykę Vaisnava aparadhy? Zauważ, ze wielu
z oryginalnych architektów tej polityki nie jest już w
Iskconie, włączając w to 7 z11 guru Iskconu, którzy dostali
się do władzy, prawie natychmiast po tym jak odszedł Śrila
Prabhupada?

Mogę widzieć oczywiście, że dla wielu wielbicieli wybór
pomiędzy pozostaniem w Iskconie i opuszczeniem go nie
jest taki jasny. Ale w moim przypadku GBC postawiło
sprawę doskonale jasno. Polecili mi odrzucić Sridhara,
Maharaja, który był moim siksa guru, albo odejść z
Iskconu. Rozkazali mi odrzucenie guru, o którym Śrila
Prabhupada powiedział, że był czystym wielbicielem i jego
siksa guru.

Śrila Prabhupada powiedział: "Miałem sposobność
przebywania w towarzystwie Sridhara Maharaja przez wiele
lat. Kryszna i Prabhupada (Śrila Bhaktisiddhanta Saraswati
Thakura) chcieli, żeby mnie przygotował.

a r a g r a h i

S

·

3

Sridhara Maharaja żył w moim domu przez wiele lat, wiec
naturalnie prowadziliśmy bardzo bliskie rozmowy i był
moim dobrym doradca. Od początku brałem jego
instrukcje bardzo poważnie, ponieważ wiedziałem, że był
czystym Vaisnava, czystym wielbicielem i chciałem mieć
jego towarzystwo i próbowałem mu również pomagać.
Nasza relacja jest bardzo bliska. (Room conversation
March 17, 1973).

Śrila Prabhupada napisał: "Jeżeli naprawdę jesteś poważny
w swoim pragnieniu przyjęcia instrukcji od siksa guru,
mogę polecić ci kogoś, kto jest najbardziej kompetentny z
moich wszystkich braci duchowych. Jest to B.R. Sridhara
Maharaja, którego nawet ja uważam za siksa guru, wiec co
tu mówić o korzyściach, jakie ty możesz odnieść, dzięki
jego towarzystwu. Wiec, jeśli jesteś poważny na swojej
ścieżce postępu duchowego radze ci, żebyś udał się do
Sridhara Maharaja. Będzie to bardzo dobre dla twojego
życia duchowego, a ja będę czuł, że jesteś bezpieczny.
Kiedy byłem w Indiach z innymi wielbicielami,
mieszkaliśmy ze Sridharem Maharajem. Ty tez możesz
zaaranżować dla siebie i twoich innych braci duchowych,
żebyście mogli się tam w przyszłości udać". (List 31
Styczeń, 1969).
Zamiast jednak ciągnąć ta niekończącą się dyskusje
odnośnie stwierdzenia "nigdy nie opuszczaj Iskconu"
proponuje, żebyśmy dostosowali się do teraźniejszości,
zapomnieli o kontrowersyjnej przeszłości, wybaczyli sobie
nawzajem i zaczęli wspólnie działać, żeby nauczać esencji
nauk Sri Czejtanii. Zgodzenie się z tym, zadawalałoby Śrila
Prabhupada nieskończenie bardziej, niż dalsza dyskusja na
temat opuszczania Iskconu. Następujący list obrazuje, ze
współpraca między Iskconem i innymi towarzystwami
Gaudiya jest czymś, na co ostatecznie liczył Śrila
Prabhupada.

„Mój drogi B.S. Bodhayana Maharaja
Proszę przyjmij moje pokorne pokłony. Właśnie
otrzymałem twój list datowany na 2/11/76 za który
bardzo ci dziękuję. List w Bengali, który dostałem razem z
moim, został juz dostarczony Kamal Narayanowi.
Dziękuję również Santo Maharajowi. Czuje się
zobligowany wobec ciebie, za to, co napisałeś w swoim
liście: "Jest to dla mnie jasne, że w dzisiejszym świecie
Vaisnava jesteś potężnym Acarya". Czasami Sridhara
Maharaja też to mówi. Więc, jeśli naprawdę tak czujesz,
zacznijmy pracować razem.

Istnieje wielka szansa na nauczanie przesłania Czejtanii
Mahaprabhu na całym świecie, również w Indiach.
Przynajmniej w Indiach moglibyśmy nauczać bardziej
energicznie, jeśli połączylibyśmy nasze siły. W wielu
przypadkach to działało. Kiedykolwiek organizujemy jakiś
festiwal w wielkich, wielkich miastach jak Kalkuta, Bombaj,
Hyderabad, Madras, Delhi itd., zbiera się tam tysiące ludzi i
proszą o to, żeby regularnie organizować tam programy.
Ostatnio mieliśmy podobny program w Candigarah i wzięli
w nim również udział wielbiciele ze Sri Caitanya Gaudiya
Math. Zaprosili mnie do swojego lokalnego centrum i
przybyło tysiące ludzi, żeby mnie słuchać. Wiec mamy
wielka szanse, jeśli będziemy pracować razem,
przynajmniej w Indiach. Możesz również skonsultować się
ze Sridharem Maharajem. On również jest podobnej opinii
jak ty i jeśli w tym podeszłym wieku moglibyśmy razem
cos zrobić, byłby to wielki triumf. Jeszcze raz dziękuję ci
bardzo.
Twój z uczuciem A. C. Bhaktivedanta Swami”

Narasinghadeva i Caitanya lila

Ciąg dalszy ze strony 1.

Jest to dziesięć tematów Bhagavatam. Jeden z nich 'Isanu
katha' oznacza tematy o inkarnacjach Pana. Zostało to
zainicjowane na początku przez Saunaka Rsiego. 'Powiedz
nam o awatarach Krsny!'. To jest w pierwszym rozdziale.
W trzecim Suta Goswami zaczyna odpowiadać na te
pytania i po opisaniu trzech Visnu: Mahavisnu z którego
wyłaniają się wszechświaty, Garbodhakasayi Visnu, który
wchodzi do każdego wszechświata i Ksirodakasayi Visnu,
który wchodzi do każdego atomu i każdego serca
zaczyna opisywać lila-awatary i sakti-avesa-avatary. Pod
koniec swej opowieści używa słowa 'asankya', inkarnacje
te są niezliczone.
Prahlada, wielki wielbiciel Narasinghadeva powiedział
podobną rzecz 'Pojawiasz się w różnych inkarnacjach we
wszystkich gatunkach życia. Tak jak fale oceanu są nie do
zliczenia takie też są twoje pojawienia dla korzyści
uwarunkowanych dusz'.

a r a g r a h i

S

4

·

Zatem nie są one wszystkie wspomniane. Niektóre
znaczące są wymienione i Narasinghadeva jest
wspomniany przez Sutę Goswamiego w trzecim rozdziale
jako znacząca inkarnacja. Po opisaniu niektórych
ważniejszych inkarnacji wypowiada zdanie. 'Ete camsa kala
pumsah krsnas tu bhagavan svayam'.

Wszystkie te inkarnacje są albo częściami lub częściami
części, pełnych części albo części pełnych części purusy,
ale (tu) 'krsnas tu', ale Krsna jest prawdziwym źródłem
wszystkich inkarnacji. Takie jest zrozumienie Gaudiya
Vaisnava i zgodnie z nim Narasinghadeva jest jednym z
aspektów Krsny. Krsna działa w szczególny sposób
odpowiednio do poszczególnego czasu i okoliczności.
Pojawienie się Pana w jakiejkolwiek z jego różnych
inkarnacji jest odpowiednie do okoliczności, w jakich
znajdują się wielbiciele. Jest wspomniane w trzecim canto
Srimad Bhagavatam przez Pana Brahmę w modlitwach o
stwórczą energię. Mówi do Pana: 'Pojawiasz się
odpowiednio do pragnień swoich wielbicieli'. Doprawdy
pojawia się On po to, aby odwzajemnić się wielbicielom
stosownie do okoliczności, tak jak w przypadku
pojawienia się Narasinghadeva bhakcie Prahladzie.

W naszej linii Gaudiya Vaisnava właściwie naszym
bóstwem jest Sri Caitanya Mahaprabhu. Ponieważ naszym
bóstwem jest Caitanya Mahaprabhu naszym bóstwem jest
Radha Krsna. 'Sri Krsna Caitanya, Radha Krsna nahe anya,
rupanuga janera jivana'.

Jesteśmy zwolennikami Srila Rupy Goswamiego i jego
zwolenników. Jest powiedziane 'Rupanuga janera jivana'.
Życiem i duszą zwolenników Rupy Goswamiego jest
jeden cel. 'Sri Krsna Caitanya Radha Krsna nahe anya' to, że
Sri Krsna Caitanya jest Radhą i Krsna połączonymi razem.
Zatem naszym bóstwem jest Sri Caitanya Mahaprabhu i
dlatego też Radha i Krsna. Jednocześnie mamy szacunek i
wzgląd w stosunku do wszystkich awatarów Pana. W
poszczególne dni ich pojawienia się świętujemy je,
wielbimy ich, pamiętamy o nich w ogólny sposób. Kiedy
nasza bhakti się mocno rozwinie w znaczeniu rozwinięcia
miłości do naszego bóstwa Sri Caitanyi Mahaprabhu i
Radhy i Krsny nadal będziemy myśleć o tych różnych
awatarach, ale szczególniej w świetle naszego związku w
służbie dla Radhy i Krsny. Są one tym samym z punktu
widzenia tattvy, ale są również różne z punktu widzenia
estetycznego doświadczenia - 'rasy'. Zostało to ukazane w
Caitanya lila.

Jako, że jesteśmy wielbicielami Pana Caitanyi chciałbym
powiedzieć coś o Panu Narasinghadevie odnośnie Jego
pojawienia się w Caitanya lila. Był pewien wielbiciel Sri
Caitanyi Mahaprabhu.

Jest on trzynasta gałęzią drzewa oddania i miłości do
Boga. Krsnadasa Kaviraja Gosvami opisał symboliczne
drzewo miłości do Boga, jak owoce Krsna premy
przybyły do tego świata. Nasieniem jest Madhavendra
Puri, które z kolei wykiełkowało w Isvarze Puri a następnie
stało się samym drzewem jako Sri Caitanya Mahaprabhu.
Dwie gałęzie Advaita i Nityananda i wiele innych gałęzi i
odgałęzień reprezentują wszystkich wielbicieli. Owocem
jest miłość do Boga a gałęzie dostały polecenie, aby
rozdawać wszędzie tą miłość.

Trzynastą gałęzią jest Pradyumna Brahmacari. Temu
Pradyumnie brahmacari Sri Caitanya Mahaprabhu zmienił
imię na Narasinghananda brahmacari. Jest powiedziane, że
jego bóstwem jest Narasinghadeva, który przemawiał do
niego bezpośrednio z serca. Był on także wielbicielem Sri
Caitanyi Mahaprabhu, który pojawił się w lila. Możemy
zauważyć w różnych miejscach Caitanya lila obecnych
wielkich wielbicieli różnych inkarnacji Pana.
Oczywiście bóstwem czy też Istadevata Pradyumny
brahmacari był Narasinghadeva. Jednak pojawiając się w
Caitanya lila był on także wielbicielem Caitanyi
Mahaprabhu. To, że Caitanya Mahaprabhu jest
Narasinghadevą i samym Bogiem nie wszyscy wiedzieli, a
nawet ci, którzy to wiedzieli, nie zawsze to wiedzieli. W lila
czasami Mahaprabhu pokazywał, że jest Bogiem a czasami
ukazywał się jako wielbiciel.

Pewnego razu miało miejsce zdarzenie podczas
ceremonii sraddha dla chorego ojca Srivasa Thakura w
czasie której Sri Caitanya Mahaprabhu pokazał że jest
Narasinghadevą. Częścią ceremonii jest intonowanie 'Visnu
Sahasra Nama' tysiąca imion Visnu. Kiedy Srivas intonował,
Caitanya Mahaprabhu, Gaurasundara pojawił się w domu
Srivasa Thakury i słuchał recytacji tysiąca imion Visnu.
Kiedy Srivasa doszedł do imienia Narasinghadeva, Sri
Caitanya Mahaprabhu wszedł w bhavę, ekstazę
Narasinghadeva. Zaczął ryczeć niczym lew a jego oczy
stały się czerwone ze wściekłości. Podniósł laskę jakby
była to maczuga i zaczął biegać po ulicy Mayapur i Nadii
goniąc ludzi.
Wszyscy uciekali i chronili się w swoich domach. Tylko
Srivas Pandit mógł uspokoić Pana i wyprowadzić go z
bhavy Narasinghadeva. Caitanya Mahaprabhu ukazał siebie
jako nieróżnego od Narasinghi. Po tym zdarzeniu
Mahaprabhu powiedział: 'O, wywołałem strach w sercach
tak wielu ludzi. Jest to obrazą w stosunku do ludzi. Jak
mogę naprawić tą obrazę?' Srivasa Thakura odpowiedział
'Nie potrafisz popełniać obraz względem nikogo! Każdy
kto zobaczył ciebie w bhavie Narasinghadevy będzie
wyzwolony. Nie ma żadnej kwestii obrazy'. Zatem czasami
ukazywał siebie jako Boga, szczególnie w początkowej
części jego lila a czasami jako wielbiciela, ale przeważnie
jako wielbiciela.

a r a g r a h i

S

·

5

Pradyumna brahmacari był wielbicielem Pana
Narasinghadevy i głównym towarzyszem Sri Caitanyi
Mahaprabhu. Mahaprabhu zmienił jego imię na
Narasinghananda brahmacari ponieważ rozumiał 'Jesteś
wielkim wielbicielem a Narasinghadeva odwzajemnia
twoja miłość, mówi do ciebie bezpośrednio'. Kiedy Sri
Caitanya Mahaprabhu chciał udać się do Vrindavana (szedł
z Jaganatha Puri przez Nadię do Vrindavana)
Narasinghananda brahmacari postanowił zbudować drogę
dla Caitanyi Mahaprabhu po której by szedł. Nie miał
traktoru ani nawet łopaty. Jak ja wybudował. Pogrążył się w
medytacji, podążył za poleceniami Narasinghadevy z
swego serca. Był narzędziem, poprzez które Bhagavan
Narasingha miał okazję pełnić służbę dla Gaurasundary, Sri
Caitanyi Mahaprabhu. Zatem została zbudowana mentalna
droga poprzez medytacje Narasighananada brahmacari,
dzięki łasce Bhagavana Narasingha. Mówimy że mentalna,
ale tak naprawdę prawdziwie duchowa ponieważ jego
umysł był w pełni uduchowiony. Ponad wszystko, aby
medytować musimy mieć czyste serce. Umysł musi być
stabilny, nie zaniepokojony przez wszystkie rzeczy, które
robiliśmy i strach, który może się pojawić i ponownie nas
zaatakować.

Narasinghananda brahmacari w umyśle wybudował piękna
drogę, przyozdobioną klejnotami i tysiącami kwiatów bez
szypułek wzdłuż drogi.
Zbudowano jeziora z pięknymi łabędziami i miejscami do
kąpieli, z ptakami szczebioczącymi, oraz pięknymi
drzewami, dającymi cień wzdłuż drogi. W ten sposób
bardzo dokładnie skonstruował piękną drogę dla Caitanyi
Mahaprabhu. Podróż miała zająć tysiąc mili drogi. Zdołał
zbudować z niej dwieście mili, gdyż nie mógł pójść dalej
w swojej medytacji. Powiedział wówczas, 'Sri Caitanya
Mahaprabhu nie pójdzie dalej niż do Kanainatasala, 202
mile od Nadii'. Wszyscy wielbiciele byli zadziwieni.

Co mówi? W rzeczywistości okazało się, że Pan Caitanya
doszedł tylko do tego miejsca. Zatem przeszedł duchową,
mentalną, medytacyjną drogą, którą dzięki łasce
Narasinghadeva zbudował Narasinghananda brahmacari.
Dalej Caitanya Mahaprabhu chciał uwypuklić pełnię chwał
tego wielbiciela. Ukazał Narasinghanandanie swoją jedność
z Narasinghadevą.
'Jesteś wielbicielem Narasinghi, jednak jesteś bardzo do
mnie przywiązany. Możesz myśleć że jest to problem, ale
to nie jest problem'. Chciał pokazać mu 'Narasinghadeva i
Ja jesteśmy jednym'.
Kiedy był w Jagannatha Puri bratanek Sivananda Seny,
Sikhanda Sena stał w pobliżu Mahaprabhu. Mahaprabhu
zwrócił się do niego i powiedział 'Wszyscy wielbiciele w
Bengalu właśnie przygotowują się, aby przybyć jak co
roku do Jagannatha Puri na Ratha Yatrę. Proszę udaj się do
nich i powiedz im, aby nie przychodzili tego roku,

ponieważ ja sam przyjdę ich tam odwiedzić w grudniu'.
Kiedy Sikantha Sena przybył, Advaita Prabhu gromadził
wszystkich wielbicieli w celu odbycia pielgrzymki do Puri.
Wtedy otrzymali te wieści.
Sam Caitanya Mahaprabhu przybedzie tutaj w tym roku.
Wszyscy nie posiadali się z radości i oczekiwali przybycia
Mahaprabhu. Jagadananda Pandita i Sivananda Sena
poczynili przygotowania. Tymczasem minął termin jego
przybycia i nie przybył. Czekali każdego dnia, myśląc że
przyjdzie. Kiedy słońce zachodziło, o zmroku i nie
pojawiał się popadali w coraz większą depresję.

Kiedy Narasinghananda brahmacari zastał Sivananda Sene i
Jagananda Panditę w takiej depresji powiedział 'Dlaczego
jesteście tacy smutni?' Powiedzieli mu 'Mahaprabhu nie
przyszedł'. Narasingha brahmacari powiedział 'Myslę że
przyjdzie. Przyjdzie jutro. Już jutro przybędzie. Zatem nie
bądźcie zaniepokojeni!' Z powodu duchowej reputacji
Narasinghananda brahmacari i jego ekstatycznej miłości
uwierzyli mu. Myśleli 'Jutro przybędzie Caitanya
Mahaprabhu'. Następnego dnia w domu Narasinghanandy
zaczęto organizować ucztę na przybycie Sri Caitanyi
Mahaprabhu. Każdy był radośnie zaangażowany
przygotowywaniem wielu potraw.

Narasinghananda osobiście zrobił ofiarowanie. Zrobił
ofiarowanie do Pana Jagannatha i ofiarowanie do Pana
Narasinghi. Miał swoje bóstwo Narasinghi i kiedy robił
ofiarowanie zobaczył Sri Caitanyę Mahaprabhu
wchodzącego do pokoju, który wskoczył na ołtarz i zjadł
ofiarowanie Jagannnatha i Narasinghadevy.
Narasinghananda brahmacari posmutniał. Był zakłopotany.
'Jestem szczęśliwy, że Caitanya Mahaparbhu przyszedł'
powiedział, 'ale zjadł ofiarowanie mojego bóstwa,
Narasinghadeva a jeśli Pan Narasinghadeva musi pościć
wtedy oczywiście i ja jako jego wielbiciel muszę także
pościć. Jeśli on nie będzie jadł dzisiaj wtedy ja nie mogę
dzisiaj jeść'.
Kiedy mówił w ten sposób Sivananda Sena, Jagadananda i
inni byli zadziwieni i uważali że w swojej własnej ekstazie
Sri Caitanya Mahaprabhu przyszedł i zjadł ofiarowanie.
Narasinghananada zaczął ponownie gotować dla swego
bóstwa Narasinghadeva i Jagannatha myśląc że stali się
głodni. W tym samym czasie Sri Caitanya Mahaprabhu
ponownie pojawił się i powiedział 'Możesz gotować
jeszcze raz jeśli chcesz ale Narasinghadeva i ja jesteśmy
jednym. Twoje uczucie do mnie nie jest żadnego rodzaju
odchyleniem od twojego uczucia i wielbienia w stosunku
do twojego Istadevata, twojego osobistego Bóstwa.’
Sri Caitanya Mahaprabhu regularnie pojawiał się w domu
Srivasa Thakury, kiedy był tam kirtan. Pojawiał się
regularnie w domu Sacimaty, kiedy ofiarowywała
pożywienie, kiedy Nityananda Prabhu tańczył i kiedy
gotował Raghava Pandita.

a r a g r a h i

S

6

·

Ten rodzaj pojawiania się Caitanyi Mahaprabhu swoim
wielbicielom jest zwany avirbhava. Nie każdy mógł
zobaczyć. Tak więc mieszkańcy Nadii musieli żyć z wizją i
ekstazą Narasinghanandy i mieli towarzystwo Mahaprabhu
poprzez jego doświadczenie. Następnego roku, kiedy
udali się do Puri, Mahaprabhu napomknął o tym zdarzeniu
do Sivananada Seny 'O tego dnia Narasinghananada bardzo
dobrze gotował!' Sivananda Sena mógł zrozumieć, że jest
to potwierdzenie, że Mahaprabhu tam wtedy przybył. Jest
to jedno ze wspaniałych zdarzeń w którym Narasingha
Bhagavan pojawia się w Caitanya lila. Mówił on
bezpośrednio w sercu Narasinghananda brahmacari i
chciał uwolnić go od zakłopotania. 'Twoje bóstwo
Narasinghadeva i Caitanya Mahaprabhu sa jednym. Nie
wątp w to ani przez moment'.

Sanga: “Podarunki Sri Guru”

Ciąd dalszy ze strony 1.

O. Dziękuję ci za twoje miłe słowa. Myślę, że odpowiedz
na to, jak ktoś może pogłębić swoją relację z Guru leży w
pragnieniu, żeby to zrobić, i często to pragnienie rodzi się
z pozornie niepokojącacych okoliczności. Wydaje, sie, że
właśnie taka jest twoja sytuacja. Poza tym mistrz duchowy
jest wcieleniem pism. Możemy odnaleźć guru i to czym
on czy ona żyje, w sastrach. Kiedy Śrila Prabhupada
opuścił ten świat, miałem to szczęście, że dostałem
towarzystwo mojego siksa guru, Pujyapada B.R. Sridhara
Maharaja. Pomógł mi on wejść głębiej w ducha sastr i to z
kolei pomogło mi lepiej zrozumieć wszystko to, co
reprezentuje Śrila Prabhupada.
Twój guru, Sripad Bhakti Tirtha Swami napisał wiele książek
i są one wyjęte ze wspólnego źródła i ożywione przez
jego realizacje. Tym wspólnym źródłem są sastry. Musisz
nauczyć się wprowadzać sastry w życie, tak jak on to
zrobił i wtedy żyj z nim w krainie poza umysłem i
zmysłami. Te dwie rzeczy, umysł i zmysły i tak samo
intelekt powiedzą ci bardzo mało o Sri Gurudevie.

Żeby go poznać musisz iść do niego poprzez sastry.
Robiąc to używaj głowy, żeby zmiękczyć swoje serce.
Rób to pod przewodnictwem a twoja krucha wiara
(komala sraddha), którą masz teraz, stanie się silna. Stanie
się ona sastriya sraddha; wiara wzmocniona przez sastre. Z
tym rodzajem wiary, będziesz wiedział, ze twój mistrz
duchowy zawsze jest z tobą.

P. Niektóre grupy Gaudiya nauczają, że ponieważ guru jest
wielbicielem powinien (powinna) być czczony po
Krysznie, a nie przed. Podobnie nie powinno się
ofiarowywać Krysznie prasadam od guru, a raczej guru
powinien dostać prasadam Kryszny. Jaka jest twoja opinia?

O.W Gaudiya Vaisnavizmie istnieją dwa systemy czczenia:
zstępujący i wstępujący. Obydwa z nich są autentyczne,
ale w swojej instytucji Śrila Prabhupada wprowadził
metodę wstępującą, chcąc tym samym położyć nacisk na
to, że ktoś musi zbliżyć się do Kryszny poprzez guru. Bez
względu na to, powiedział jednak swoim uczniom, że
mogą nauczyć się więcej o procedurach arcana od
Gaudiya Math i Radha-Ramana Mandira we Vryndavanie.
W metodzie wstępującej przedmiot ofiarowuje się
najpierw guru z ideą, że guru ofiaruje to następnie
swojemu własnemu guru i tak dalej, aż wreszcie otrzyma
go Kryszna. Zewnętrznie rytuał ten wydaje się
niekonsekwentny z ideą, ponieważ wielbiciel ofiarowując
arati, ofiarowuje poszczególny przedmiot każdemu na
ołtarzu. Dlatego odnośnie rytuału ważne jest żeby
zrozumieć, że duch w jakim rytuał jest spełniany, jest
ważniejszy od zewnętrznych formalności.
Ofiarowanie jedzenia również budzi trochę dylematów. W
swojej "Harinama Cintamani" Bhaktivinod Thakur opisuje
szczegóły ofiarowania pożywienia Krysznie. Mówi tam:
"Najpierw powinien być czczony mistrz duchowy i
dopiero wtedy można czcić Pana Kryszne. Mistrzowi
duchowemu powinno się ofiarować rożne parafenalia,
takie jak miejsce do siedzenia, buty, kąpiel stop, ubranie itd.
Wtedy za pozwoleniem mistrza duchowego można czcić
Bóstwa Sri Sri Radhy i Kryszny. Najpierw pożywienie
powinno być ofiarowane Bóstwom, następnie mistrzowi
duchowemu, a potem półbogom i innym Vaisnavom. Bez
pozwolenia mistrza duchowego nie można zaangażować
się w czczenie Radha-Kryszny. Przed intonowaniem
świętego imienia uczeń powinien pamiętać mistrza
duchowego i jego instrukcje”
Idea jest taka, że nie możemy ofiarować prasadam guru,
Krysznie i nie możemy ofiarować pożywienia Krysznie
bez wcześniejszego czczenia guru. Ofiarowując więc
bhoga najpierw czcimy guru, prosząc go o pozwolenie,
żeby móc czcić Kryszne. Wtedy czcimy Kryszne i
ofiarowujemy Jego prasadam guru. Jeżeli będziemy robić
to z taka świadomością, wstępujące i zstępujące metody
wielbienia pozostaną w harmonii.

a r a g r a h i

S

·

7

P. We wczesnych dniach swojego ruchu Śrila Prabhupada
dawał swoim uczniom inicjacje harinama bardzo liberalnie,
prosząc ich tylko o unikanie czterech filarów grzesznego
życia (jedzenie mięsa, odurzanie się, hazard i nielegalny
sex) i o intonowanie minimalnej ilości rund nama japa.
Jego wymagania na inicjacje stopniowo wzrosły do
punktu, że trzeba było się podjąć ślubu intonowania 16
rund każdego dnia i unikać czterech filarów grzechu przez
resztę życia. Rozumiem, że muszą istnieć pewne
wymagania jeśli chodzi o diksa, czyli druga inicjacje, ale
powyższe wymagania wydaja się trochę surowe dla
otrzymania pierwszej inicjacji. Znam wielu wielbicieli,
którzy w ogóle porzucili ideę dostania inicjacji z powodu
tych ścisłych standardów. Jaka jest twoja opinia na ten
temat i czego wymagasz od swoich potencjalnych
uczniów, żeby mogli otrzymać inicjację harinama?

O. Standardy Śrila Prabhupada dla otrzymania pierwszej
inicjacji były bardziej ścisłe niż te wymagane przez jego
mistrza duchowego. Być może dlatego, że tak zwane
normalne zachowanie, z którym Prabhupada spotkał się
na Zachodzie było o wiele luźniejsze niż normalne
zachowanie w Indiach. Śrila Prabhupada skonfrontował
zachodnia swobodę przez ustalenie bardzo ścisłych
standardów dla inicjacji i ci, którzy przyjęli inicjacje musieli
ślubować przestrzegania tych standardów do końca życia.
Mówiąc jednak szczerze bardzo niewielu spośród jego
blisko 5000 inicjowanych uczniów było w stanie zawsze
przestrzegać ślubów, których podjęli się w czasie inicjacji.
Dlatego może nadszedł czas, żeby rozważyć na nowo
ideę wymagania od ludzi przestrzegania takich ścisłych
ślubów wiedząc, że mało kto będzie w stanie ich
przestrzegać. Szczególnie biorąc pod uwagę, że jeśli
chodzi o tradycje Gaudiya Vaisnava, sraddha (wiara) jest
jedynym wymaganiem dla inicjacji.

Idea stojącą poza uznaniem sraddhy jako wystarczającej
do inicjacji jest taka, że kiedy ktoś raz zostanie inicjowany
w intonowaniu harinama, będzie się inspirował w kierunku
duchowych praktyk i dzięki temu stopniowo jego złe
nawyki zaczną znikać. Tak naprawdę bez intonowania
czyjeś złe nawyki raczej nigdy go nie opuszcza.

W związku z tym podaje się przykład Nityanandy Prabhu,
który liberalnie rozdawał harinama każdemu, kto miał
wiarę w Śri Czejtanie Mahaprabhu i Kryszne. W Gaudiya
Vaisnavizmie jest to jedyna, potwierdzona pismami
kwalifikacja do otrzymania harinama. Wyjaśniając
konkluzję Bhagavad Gity, Mahaprabhu poinstruował Śrila
Rupe Gosvamiego: ei ajna-bale bhaktera 'sraddha' yadi
haya sarva-karma tyaga kari' se krsna bhajaya, "Jeżeli
wielbiciel ma wiarę w ten nakaz (stania się Moim
wielbicielem), czci on Kryszne i porzuca wszystkie inne
czynności". W ten sposób sraddha i saranagati są
synonimami.

Śrimad Bhagavatam stwierdza: tavat karmani kurvita na
nirvidyeta yavata mat-katha-sravanadau va sraddha yavan
na jayate
"Tak długo jak ktoś nie jest jeszcze usatysfakcjonowany
pracą dla owoców i nie obudził wiary w słuchanie i
intonowanie o Mnie, musi działać stosownie do
regulujących zasad Wedyjskich wskazówek (varnasrama
dharma).”

Mahaprabhu powiedział tez Śri Rupie:
'sraddha'-sabde-visvasa kahe sudrdha niscaya krsne bhakti
kaile sarva-karma krta haya
"Sradha jest silną wiarą i ufnością, ze przez pełnienie
transcendentalnej, miłosnej służby dla Kryszny ktoś
automatycznie spełnia wszystkie przypisane obowiązki
(varnasrama dharma).”

Wiarę zdobywa się poprzez towarzystwo sadhu,
osiągnięte przypadkowo, albo z wyboru. Kiedy raz taka
wiara się w kimś obudzi, od tego momentu taka osoba
będzie świadomie szukała towarzystwa sadhu, z zamiarem
znalezienia swojego guru. Kiedy go znajduje, przyjmuje w
nim schronienie i otrzymuje jego błogosławieństwa, żeby
intonować Kryszna Nama. To oznacza inicjacja harinama.
W tym momencie guru instruuje ucznia jak wieść życie w
duchowej praktyce (bhajana kriya). W miarę jak uczeń robi
postęp w bhajana kriya guru może wprowadzić dalsze
zasady i reguły.

Jeśli chodzi o mnie to rozważam każdego ucznia
indywidualnie i stosownie doradzam mu jak zaangażować
się w duchowe praktyki - szczegóły wykrajam dla
każdego indywidualnie.

a r a g r a h i

S

8

·

P. W naszym ruchu jest tak wiele przypadków reinicjacji.
Czy należy przyjąć reinicjacje, jeśli czyjś guru opuści ruch?

O. W niektórych przypadkach wystarcza przyjęcie siksa
guru, ale jeśli poprzedni guru stał się aparadhi (bluźnierca)
reinicjacja jest konieczna. Taka jest ogólna zasada. Mimo
tego często istnieją okoliczności łagodzące i stosownie do
mego doświadczenia każdy przypadek powinien być
rozpatrzony indywidualnie i ktoś powinien oddać się w
uczone i czułe ręce kwalifikowanego wielbiciela.

P.Co Kryszna ma na myśli, mówiąc w Bhagavad Gicie,
żebyśmy porzucili wszelkie rodzaje dharmy i po prostu
podporządkowali się Jemu i jak odnosi się to do posiadania
guru?

O.Podstawowa idea podporządkowania się w Gicie --sarva
dharman parityaja-- jest porzucenie dążeń socjoreligijnych
(dharma), włączając w to czczenie półbogów i służenie
tylko Krysznie. Kryszna wzywa nas, żebyśmy służyli tylko
Jemu.

Wiara, że robiąc to uwalniamy się od wszystkich innych
obowiązków, zarówno tych religijnych jak i świeckich
uprawnia nas do kroczenia ścieżką bhakti. W tym sensie
bhakti wynika z saranagati. W miarę jak angażujemy się w
praktyki bhakti pod opieka guru - takie jak intonowanie,
słuchanie, czy pamiętanie - osiągamy zarówno
teoretyczną jak i praktyczną wiedzę o duchowości,
saranagati staje się coraz bardziej intensywne i nasz smak
do słuchania i intonowania wzrasta
Tak wiec nasza wysiłek powinien mięć dwie strony:
powinniśmy przyjąć wyłączne schronienie w Krysznie,
porzucając wszystkie, inne duchowe praktyki i
powinniśmy rozpocząć kierowane przez guru życie,
wypełnione słuchaniem i intonowaniem, oceniając nasz
postęp po tym jak wzrasta nasze zainteresowanie
słuchaniem i intonowaniem. Saranagatowie czują, że
codziennie robią postęp. Jeśli tego nie czujesz, musisz
zrobić wszystko co potrzebne, żeby skupić swój umysł i
oddać swoje serce nama japa, mantrze i kirtanowi. Nama i
mantra są prawdziwymi podarunkami od Sri Guru. Używaj
ich mądrze; są twoim prawdziwym bogactwem.

a r a g r a h i

S

·

9

Listy

(z www.swami.org)

Swami B.V. Tripurari

Tłumaczenie: Madhavendra Puri dasa

Vol. I, No. 1
Droga _______________
Oddanie, tak jak myślimy o nim w tym świecie nie
przekazuje w wystarczający sposób idei bhakti. Tutaj słowo
"oddanie" jest często używane w odniesieniu do czyjejś
pracy, hobby, sportu itp. We wszystkich tych wysiłkach
oddanie nie istnieje samo dla siebie. To znaczy że np
jesteśmy oddani jakiemuś sportowi a nie dla samej idei
oddania.
Taki rodzaj oddania jest środkiem do celu i tym celem nie
jest oddanie, ale stanie się kimś czy osiągnięcie czegoś
przez to oddanie.
Bhakti natomiast jest oddaniem istniejącym samo dla siebie.
Czyste oddanie jest wyższe niż sam Bóg, ponieważ, jest w
stanie Go pokonać. Bóg, który przyciąga wszystkich jest
przyciągany przez oddanie- pokonany przez nie. To jest
pełna idea słowa "bhakti".
Jest to największa siła w stworzeniu i ktokolwiek ja ma jest
równocześnie najbardziej pokorny. Jest to bardzo ciekawe.
Mam nadzieję, że wszystko ułoży się dobrze w czasie
nieobecności twojego syna. Możesz myśleć o nim w
ciężkich momentach i robić dla niego to co uważasz za
właściwe. Mówi się że miłość matki do syna w tym świecie
jest czymś najbliższym czystej miłości. Myślenie w ten
sposób może być dla ciebie łatwiejsze niż myślenie o
robieniu właściwej rzeczy dla Boga. Po prostu rób to co
uważasz za właściwe i twoje motywy stopniowo będą
stawały się coraz czystsze(...)
Jeśli chodzi o mnie idę niezauważany przez innych,
próbując sprawić, żeby zobaczyli to co jest niewidzialne dla
materialnych oczu. Nie jest to łatwa praca, ale jest za bardzo
wdzięczna. Dziś jestem bardzo szczęśliwy, gdyż mogę
widzieć jak rozwijam się wewnętrznie. Jest to dar, który
otrzymałem; że jestem w stanie żyć w ten sposób.
z uczuciem
Swami B.V. Tripurari

Vol. 1, No. 9

Drogi _______________

Filozofia jest najbardziej praktyczną rzeczą, choć rzadko
myśli się o niej w ten sposób. To właśnie przez filozofię ktoś
może poradzić sobie ze śmiercią i to zadanie jest całkiem
praktyczne. Jeśli zaniedbamy ten problem, śmierć, nic
innego, żaden inny wysiłek nie zaliczy się do czasu dobrze
spędzonego.
Nie jest to niezdrowe, pesymistyczne zamartwianie się, ale
realistyczne podejście do życia. Bez tego powtarzamy tylko
nasze nieszczęścia przez przywiązywanie się do ludzi, miejsc
i rzeczy, które wkrótce zabierze nam Czas.

Czym jest czas? " Jestem Czasem, niszczycielem światów "
mówi Sri Kryszna w Bhagavad-Gicie. Oczywiście Jego
przekaz ma w sobie więcej, ale to jest początek.
Kiedy całkowicie uchwycimy w tym życiu zrozumienie,
że narodziliśmy się, żeby umrzeć, możemy zacząć
poznawać wieczność, gdyż w tym punkcie zaczyna się
prawdziwe życie. Musimy przekroczyć wpływ czasu, żeby
żyć wolnym od zmartwień życiem, którego szukamy.

Nie możemy znaleźć szczęścia ścigając się z czasem, żeby
osiągnąć coś w tym krótkim życiu - to szczęście może
stać się naszym udziałem tylko, jeśli zrozumiemy naszą
bezradność w obliczu materialnej natury, pod której
kontrolą się znajdujemy. Ze zrozumienia w jak strasznej
potrzebie jesteśmy przychodzi impuls, żeby wezwać
pomoc - pomoc absolutną, ponieważ jesteśmy absolutnie
bezradni.
W ten sposób przyciągając sympatię Boga, który jest
zawsze gotowy, żeby przyjść na wezwanie łagodnych i
pokornych, będziemy mieli w zasięgu ręki szczęśliwe
życie poza czasem.
To nie śmierć absorbuje filozoficznego wielbiciela.
Tym umartwiają się ci, którzy unieśmiertelniają śmierć
przez trzymanie się rzeczy, które nie maja trwałości.
Wszystkie materialne manifestacje, nawet samo słońce,
tak zwany dawca życia, muszą pewnego dnia przestać
istnieć.
Zaabsorbowanie tymi rzeczami zalicza się do czekania na
śmierć.
Ci, którzy są filozoficzni w pełnym tego słowa znaczeniu
mają odwagę, żeby przyznać: "Nie miałem racji". Robiąc to
znajdują nowe życie, choć może być ono niewidzialne dla
innych.
W tym właśnie punkcie można powiedzieć, że filozofia
spełniła swój cel i może zostać odsunięta. Pozytywne
doświadczenie dotykalnego życia duchowego nie
wymaga racjonalnego dowodu. Spełnia ono pragnienie
serca bardziej niż cokolwiek innego. Nie zostawia miejsca
na wątpliwości. Nie jest nieracjonalne, ale podchwytuje
tam gdzie racjonalność zaniechuje.
Moje serce tęskni za tym i wszystko inne blednie w
porównaniu z tym doświadczeniem.
Masz dobra opinię o mnie, ale ty też jesteś dobrą osobą.
Tymczasowo zasłoniła cię chmura światowości i twój
prawdziwy blask jest przysłonięty cieniem. Ale nie możesz
pozostać w tych warunkach. Twoje własne pragnienie
spełnienia popchnie cię w kierunku twojej wewnętrznej
natury. Jestem pełen optymizmu, jeśli chodzi o twoją
przyszłość. Więc, dlaczego nie przyjąłbyś zachęty ode
mnie i nie zacząłbyś intonować Hare Kryszna?

z uczuciem
Swami B.V. Tripurari

a r a g r a h i

S

1 0

·

vol 1 no 18

Jay Sri Sri Guru i Gauranga!

Jeśli myślisz, ze mój ostatni list był "przykry" lepiej zatrzymaj
się tutaj. Jeśli chcesz znać prawdę to czytaj dalej. Czytaj i
płacz, podążaj albo umrzyj. Moją służbą nie jest klepanie
cię po plecach, ale mówienie prawdy. Któregoś dnia
może to docenisz.
Jeżeli ciągle będziesz obwiniał za swoje błędy wszystkich i
wszystko, nigdy niczego nie osiągniesz. Tak, to właśnie
robisz. Problem zawsze leży na zewnątrz. Niestety nie
dostrzegasz, że to "na zewnątrz" znajduje się w twoim
wnętrzu. Jesteś przyczyną tego, co przychodzi do ciebie.
Zbierasz owoc nasiona, które zasiałeś. Nie możesz winić
nikogo poza sobą samym.

Podstawą tego wszystkiego jest jedna rzecz: jeśli myślisz,
że mnie zadawalasz to chce żebyś wiedział, że tego nie
robisz. Chcesz, żebym jeszcze coś dodał? Taka jest prawda.
Jeśli myślisz, że nie rozumiem, to oznacza, że ty nie
rozumiesz. Nie uważam, że przestrzeganie zasad i
intonowanie wystarcza. Musisz w jakiś sposób pomoc mi
w spełnianiu misji. Dla osoby znajdującej się w sytuacji jak
twoja oznacza to przesyłanie jakiejś dotacji.
Ja nie potrzebuje twoich pieniędzy, ale to ty musisz
oczyścić się ze swoich karmicznych uwikłań i Acaryowie
uznają ten sposób. Jeśli to coś dla ciebie znaczy, zrobisz
coś w tym kierunku.

Nigdy więcej nie poproszę cię o pieniądze, tak długo jak
będę żył. Nigdy więcej nie napisze "przykrych" listów.
Szybko dochodzisz do stanu będącego poza wszelką
krytyką. Stąd zaczyna się obojętność.

Osobiście jestem szczęśliwy wykonując służbę dla moich
guru. Niektórzy z wielbicieli pomagają mi bezpośrednio

z uczuciem

Swami B.V. Tripurari

Vol. 1, No. 22

Drogi ___________

Niech błogosławieństwa Bhaktivinoda Thakura spłyną na
twoja głowę! To pomyślny dzień i chce napisać do ciebie
w porywie spontaniczności.

Czas sprawdza mnie jako współczujacego nauczającego,
budząc tak wiele prawd ,o których tylko słyszałem, choć
myślałem ze zrozumiałem. Nie można polegać na
postrzeganym przez nas swiecie. Moje ramie zawodzi
mnie bardziej i bardziej. Ciężko mi się gra na mrydandze.
Moje kolana (oba) tez mi dolegają. Prabhupada powiedział
kiedyś, że starość zaczyna sie po czterdziestce. Nie
możemy zbytnio polegać na tym fizycznym ciele, a nasze
umysłowe talenty zwodzą nas i odurzają, zniekształcając
prawdziwy obraz.
Z drugiej strony wiara wzbudzona w nas przez Sri Guru
jest dotykalna rzeczywistością.

Pewnego razu Arjuna rozkazał Krysznie poprowadzić jego
powoź pomiędzy dwie armie zebrane na Kurukszetrze.
Nazwał Go wtedy "Acyuta”, Niezawodny.
Fakt, że był On tylko zwykłym woźnicą wydaje się
sprzeczny ze sposobem w jaki Kryszna został
zaadresowany. Woźnicowie nie są nawet wojownikami
jakim był Arjuna, a każdy wie, ze nawet najlepszy z
wojowników jest zawodny. Ale fakt, że Arjuna uważał
Kryszne za niezawodnego ponieważ kierował On jego
pojazdem, jest przyczyna dlaczego inni (niewielbiciele) nie
biorą Go poważnie.
Idea jest taka, ze Kryszna jest tak dobrze nastawiony do
Swoich wielbicieli, że choć jest samym Bogiem staje się
ich sługą. W tym sensie jest niezawodny, i można polegać
na Nim absolutnie. Nie ma niczego czego Bóg by nie
zrobił, żeby wesprzeć tych, którzy są Mu oddani.

Czy Arjuna wiedział, ze Kryszna poprowadzi go do
zwycięstwa?
Wiedział tylko, że podążanie za Kryszna jest prawdziwym
zwycięstwem, bez względu na wygraną, czy przegraną.
Taka była jego wiara i tylko to brał pod uwagę.

a r a g r a h i

S

·

1 1

Czy był w tym usprawiedliwiony? Co o tym myślisz?
Wyobraź to sobie: Kryszna zaaranżował zabicie 640
milionów ludzi w wojnie, tylko po to by gloryfikować
Swoich wielbicieli, Pandavow! Spójrz na to stwierdzenie: "
Kocham Moich wielbicieli- nie wchodź im w drogę w
żaden sposób". Można na Nim polegać do ekstremum. On
nigdy nas nie zawiedzie, nigdy! Jeżeli nawet wydaje się, ze
nas zawodzi, robi to tylko żebyśmy ostatecznie zbliżyli się
do Niego. Ci, którzy maja wiarę w Boga, maja cos
uchwytnego w tym świecie umykających doświadczeń.

Tutejsza atmosfera jest bardzo mila. Każdy robi wspaniałą
służbę. Przyjeżdżam na Hawaje około pierwszego
października i zostanę tydzień. Z Hawajów udaje się do
Vryndavany, ziemi Kryszny. Jeśli Bóg pozwoli zatrzymam
się tam na jeden miesiąc (Kartika). Być może jest to
najbardziej festiwalowy czas we Vrindavanie, i przez to
szczęśliwą sposobność dla mnie.

Modle się, żeby wszystko było u ciebie w porządku.
Inwestycja w banku służby oddania jest najlepsza
inwestycja, ale nie możesz nigdy nawet rozważyć
wycofania tej inwestycji.
Wszyscy jesteśmy sługami - zawsze. Możemy przyjąć ten
fakt, albo tańczyć w rękach mayi jak głupcy.

Jesteś dobrym sługą i możesz być pewien, że nie próbuję
tylko cię zachęcać. Proszę cię, żebyś kontynuował w ten
sposób i twoje życie będzie doskonale.

z uczuciem

Swami B.V. Tripurari

Kalendarz

Przygotowała: Rama-priya dasi

SIERPIEŃ

5 (Sb) Ekadasi, post za Pavitraropana Ekadasi, początek
Radha Govinda Jhulana Yatry;
6 (Ndz) Dvadasi, przerwanie postu 04:04 - 09:09, dzień
odejścia Srila Rupa Gosvamiego i Sri Gauridasa Pandita;
9 (Śr) Purnima, koniec Jhulana Yatry, dzień pojawienia się
Pana Balarama (post do południa), początek Hrisikesa Masa
(miesiąca Hrisikesa) oraz drugiego miesiąca Caturmasyi
(post od jogurtu);
10 (Czw) Pratipat, wyjazd Srila Prabhupada do USA;
16 (Śr) Astami, Sri Krsna Janmastami: Pojawienie się Pana
Sri Krsny (post do północy);

17 (Czw) Navami, Nandotsava, dzień pojawienia się Srila
Prabhupada (post do południa), Simha Sankranti (Słońce
wchodzi w znak Lwa);
19 (Sb) Ekadasi, post za Annada Ekadasi;
20 (Ndz) Dvadasi, przerwanie postu 04:27 - 09:15;
29 (Wt) Pancami, dzien pojawienia się Srimati Sita
Thakurani (małżonki Sri Advaity);
30 (Śr) Sasti, Lalita Sasti;

Redakcja:

Mayapurcandra dasa
Gangadevi dasi
Gaura-śakti dasa
Madhavapriya dasi
Radhika-seva dasi
Rama-priya dasi
Vrindavani dasi
Manohari dasi
Lila-śakti dasi
bhn. Monika
bh. Maciek

1 2

·

a r a g r a h i

S