Śledzenie biegunowe i bezpośrednie
wprowadzanie odległości

Poznamy teraz bardzo wygodną metodę wprowadzania współrzędnych punktów, zwaną bezpośrednim
wprowadzaniem odległości. Zrobimy to z włączonym dodatkowo trybem śledzenia biegunowego

BIEGUN

(

POLAR

).

Śledzenie biegunowe pozwala lokalizować punkty na liniach śledzenia (prostych pomocniczych)
nachylonych pod zadanymi kątami śledzenia w stosunku do ostatnio wprowadzonego punktu

Technika bezpośredniego wprowadzania odległości polega na tym, że zawsze wtedy gdy program
oczekuje współrzędnych punktu(dwóch liczb)

można wpisać i zatwierdzić klawiszem Enter jedną

liczbę. Liczba ta interpretowana jest jako odległość od ostatniego punktu mierzona w kierunku
kursora. Sterowanie funkcją śledzenia biegunowego odbywa się za pomocą przycisku na Pasku stanu.

W przykładzie pokazanym na rysunku należy kliknąć kolejno przycisk 1, wybrać pozycję 2 i dokonać
ewentualnych zmian w oknie dialogowym 3. Jeżeli zamierzamy zmienić jedynie kąt śledzenia, to
wygodnie jest zaznaczyć ją od razu w menu jak na rysunku 4.

Ćwiczenia

Zadanie: Za pomocą polecenia

LINIA

(

LINĘ

)

narysować zarys płyty o wymiarach jak na rysunku.

Zacząć od punktu 1 o dowolnych współrzędnych określonych za pomocą kliknięcia.

Zapisać plik na dysku, nadając mu nazwę Płyta-B. dwg

Rozwiązanie:

Utworzyć nowy plik projektu na podstawie szablonu Szablon-l.dwt Zapisać plik na dysku, nadając

mu nazwę Płyta-B. dwg

Kliknąć prawym klawiszem myszy przełącznik BIEGUN (POLAR) (1) na Pasku stanu i w

Menu kursora zaznaczyć kąt 45° (2)

Sprawdzić na wszelki wypadek, czy nie zmieniły się dokonane wcześniej ustawienia 3 i 4

Ustawić przełączniki na Pasku stanu tak, jak na rysunku:

Upewnić się, że jest włączony przełącznik BIEGUN (POLAR) Zamiast klikania przycisku

BIEGUN

(

POLAR

)

można naciskać klawisz F10.

Uruchomić w dowolny sposób polecenie LINIA (LINE)

Kliknąć punkt okna graficznego leżący w pobliżu jego lewego dolnego rogu (1)

Wybierając ten punkt, dotknąć osi Xi Y układu końcami krzyża kursora graficznego

Przesuwać kursor wokół punktu 1. Nie klikać!

W kierunkach co 45° pojawiają się tzw. linie śledzenia

Na etykietach po znaku „>" jest wyświetlany kąt śledzenia

Ustawić kursor w położeniu 2 (na prawo od punktu 1) i pozostawić go bez ruchu

Poziome ramię krzyża kursora powinno, inaczej niż na rysunku 2, znajdować się możliwie dokładnie
na linii śledzenia.

Wpisać z klawiatury liczbę (odległość) 160 i zatwierdzić klawiszem Enter Powstał poziomy odcinek
3 o długości 160 jednostek

Zwróćmy uwagę na dialog:

Zawsze wtedy, gdy program oczekuje współrzędnych punktu (dwóch liczb), można wpisać i
zatwierdzić klawiszem Enter

jedną liczbę. Liczba ta interpretowana jest jako odległość od ostatnio

wprowadzonego punktu mierzona w kierunku kursora.

Taką technikę rysowania nazywamy techniką bezpośredniego wprowadzania odległości.

Ustawić kursor w położeniu 4 i pozostawić go bez ruchu

Pionowe ramię krzyża kursora powinno, inaczej niż na rysunku 4. znajdować się możliwie dokładnie
na linii śledzenia. Wpisać z klawiatury liczbę (odległość) 20 i zatwierdzić klawiszem Enter Powstał
pionowy odcinek 5 o długości 20 jednostek

Ustawić kursor w położeniu 6 i pozostawić go bez ruchu

Wpisać z klawiatury liczbę (odległość) 20 i zatwierdzić klawiszem Enter

Dokończyć rysowanie zarysu

Ostatni odcinek utworzyć za pomocą opcji Zamknij (Close)
Zadanie zostało wykonane.

Zadanie: Odpowiedzieć na następujące pytania związane z wykonanym przed chwilą ćwiczeniem:

- Czy rysowanie można było zacząć od dowolnego wierzchołka łamanej?

- Czy kierunek obiegu wielokąta może być dowolny?

- Czy rysowanie łamanej można zakończyć precyzyjnie bez użycia opcji Zamknij (Close)?

Rozwiązanie:

Rozwiązać zadanie samodzielnie.

Zapisać zmiany w pliku projektu Zamknąć plik projektu, klikając dolny przycisk Zamknij