ĆWICZENIE 18

FIZYCZNE PODSTAWY ELEKTROKARDIOGRAFII.

A.

Przebieg doświadczenia:

1.

Rozkład potencjałów pomiędzy biegunami dipola:

Do pomiaru wykorzystuje się kuwetę z elektrodami węglowymi zanurzonymi w roztworze
elektrolitu (roztwór NaCl), zasilacz 537-S oraz woltomierz 1002.500 G.

Uwaga: wykorzystywany w pomiarach zasilacz należy włączać

Podłączyć przewody z zasilacza pomiędzy elektrodami 13 (biegun dodatni, czerwona końcówka
przewodul) i 73 (biegun ujemny,

czarna końcówka przewodu). Włączyć miernik (włącznik

znajduje się na tylniej ścianie). Włączyć zasilacz - napięcie na zasilaczu powinno być ustawione
na 10 V.

Zmierzyć napięcia pomiędzy wszystkimi elektrodami a elektrodą „zerową”. Jako

elektrodę „zerową” przyjąć elektrodę 43. W tym celu czarną końcówkę przewódu miernika

umieścić w otworze elektrody 43, zaś czerwoną przykładać kolejno do otworów wszystkich

elektrod. Uzyskaną na wyświetlaczu wartość zapisywać w odpowiednim polu tabelki. Numer

elektrody złożony jest z numeru kolumny elektrod (pierwsza cyfra w numerze elektrody) i z
numeru

rzędu elektrod (druga cyfra numeru elektrody). W kwadratowym nawiasie zapisać

jednostkę mierzonego napięcia. Po zakończeniu pomiaru wyłączyć zasilacz i miernik, odłączyć
elektrody pomiarowe.

tylko na czas pomiaru ze

względu na zachodzącą podczas przepływu prądu elektrolizę, w wyniku której

rozpuszczają się elektrody węglowe oraz wydziela się chlor!

2. Rejestracja pracy serca:

Do zarejestrowania pracy serca należy użyć aparat AsCARD – A4.

Każdy student rejestruje własne EKG.

Elek

trody kończynowe (szare) EKG powinny być połączone z klamrami. Nie plątać kabli.

Nałożyć niewielką ilość żelu na metalową płytkę wewnątrz klamry i założyć w następujący
sposób:
czerwona –

prawe przedramię,

żółta – lewe przedramię,
zielona – lewa noga,
czarna – prawa noga.

Aby zarejestrować zapis EKG elektrody podsercowe (białe) muszą mieć kontakt ze skórą, w tym

celu umieszczamy czerwoną klamrę z literą S w dowolnie wybranym miejscu na ciele.

Włączyć aparat EKG przyciskiem

Ekran

powinien przyjąć zapis :

Jeśli na ekranie pojawią się oznaczenia wieku, płci i wagi sprowadzić do powyższego
oznaczenia przy pomocy przycisku nr 1

a następnie przyciskiem nr 2 uzyskać zapis w systemie

odprowadze

ń Einthovena (I-II-III), a przyciskami nr 3 i nr 4 ustawić wychylenie oraz prędkość

przesuwu taśmy podane w ramce powyżej.

Jeśli na ekranie widoczny jest napis INOP - aparat sygnalizuje nieprawidłowy kontakt elektrod

ze skórą osoby badanej. Należy poprawić elektrody tak, aby pojawił się napis STOP.

Po wciśnięciu przycisku uruchamiany jest przesuw papieru.

Należy zarejestrować 5 cykli pracy serca w systemie odprowadzeń Einthovena (I-II-III) a

następnie zatrzymać rejestrację wciskając przycisk

Powtórzyć pomiar pięciu cykli w trakcie których dwukrotnie badany szybko i mocno zaciska

pięść.

STOP I – II – III
50 mm/s 20 mm/mV

Przyciskiem nr 2

ustawić parametry badania w systemie odprowadzeń Goldbergera (aVR, aVF,

aVL). Ekran powin

ien wyglądać tak:

Wykonać pomiar 5 cykli w odprowadzeniu Goldberga.

Odłączyć elektrody. Wyłączyć aparat przyciskiem

Oczyścić klamry z żelu. Wykonać pomiar dla drugiej osoby z pary. Sprawdzić czy dla każdej
osoby wykon

ano trzy zapisy pięciu cykli odpowiednio do powyższych instrukcji (zapis

Einthovena, zapis Einthovena z zaciśnięciem pięści, zapis Goldbergera). Opracować wyniki
pomiarów.

B: Opracowanie wyników:

1.

Na podstawie rozkładu napięć pomiędzy elektrodami a elektrodą zerową narysować rozkład

linii ekwipotencjalnych wokół dipola. Porównać otrzymany rysunek z teorią.

2.

Uwzględniając prędkość przesuwu taśmy v (podana na dole zapisu EKG), oraz odległości d

między załamkami R, wyznaczyć częstotliwość pracy serca dla 5 cykli odprowadzeń

Einthovena, wyznaczyć średnią częstotliwość pracy serca f

śr

w [Hz] oraz tętno (ilość skurczów

na minutę).

3.

Uwzględniając czułość aparatu (cecha aparatu podana na dole taśmy z zapisem EKG) i linię

izoelektryczną wyznaczyć wartości U

I

, U

II

, U

III

oraz aVR, aVL, aVF w dowolnej chwili czasu

w odpowiednich systemach odprowadzeń.

Sprawdzić czy każdy z zapisów spełnia II prawo Kirchoffa.

4. Dla cyklu pracy przy odprowadzeniu Einthovena

narysować wektor elektryczny serca dla

załamka R oraz jeśli zapis jest czytelny dla załamka T. Rysunki wykonać na wspólnym

trójkącie różnymi kolorami.

5.

Wyjaśnić przyczynę powstawania szumów przy zapisie Einthovena z zaciśniętą pięścią.

Wnioski zapisać.

6.

Narysuj przebieg czasowy potencjału czynnościowego komórek kurczliwych i zaznacz na
krzywej poszczególne fazy

zmian potencjału czynnościowego 0–4, gdzie: 0 - szybka

depolaryzacja, 1 – wczesna repolaryzacja, 2 – faza plateau, 3 –

końcowa repolaryzacja,

4 –

potencjał spoczynkowy.

7.

Opisz każdą z faz 0 – 4 analizując zmiany w przepływie jonów.

8.

Oznaczyć załamki (odpowiednimi literkami) w wybranym cyklu pracy w systemie

odprowadzeń Einthovena. Następnie przyporządkować pięć faz pobudzenia serca
poszczególnym fragmentom zapisu. Fragmenty zapisów na

taśmie dołączyć do opracowania

(zszyć).

STOP aVR – aVL - aVF
50 mm/s 20 mm/mV