Opracowano na podstawie skryptu autorstwa Stefana Zawadzkiego i Karola Kociołka
pt. "Laboratorium z chemii organicznej"
wydanego w Łodzi w roku 2004 nakładem Politechniki Łódzkiej.
p-NITROACETANILID
NH
O
NH
O
NO
2
NH
O
NO
2
+ HNO
3
H
2
SO
4
+
M.W.
135,16
180,16
180,16
Substraty:
Acetanilid
20,3 g (0,15 mola)
Kwas octowy lodowaty
20 ml
Kwas siarkowy stęż.
46 ml
Kwas azotowy stęż.
9 ml (12,7 g)
Etanol
50 ml
Reakcję należy prowadzić pod wyciągiem!
W kolbie trójszyjnej pojemności 250 ml zaopatrzonej w mieszadło mechaniczne,
termometr i wkraplacz umieszcza się 20,3 g dobrze sproszkowanego, suchego
acetanilidu i 20 ml lodowatego kwasu octowego (uwaga l). Mieszając dodaje się 40
ml stężonego kwasu siarkowego. Mieszanina rozgrzewa się i staje się klarowna.
Kolbę umieszcza się w łaźni chłodzącej (lód z solą) i po osiągnięciu temperatury 0-
2° wkrapla się oziębioną mieszaninę 9 ml stężonego kwasu azotowego i 6 ml
stężonego kwasu siarkowego* (uwaga 2) z taką szybkością, aby temperatura nie
przekroczyła 10°. Po zakończeniu wkraplania mieszaniny nitrującej usuwa się
łaźnię chłodzącą i pozostawia kolbę na l godzinę w temperaturze pokojowej.
Zawartość kolby wylewa się do zlewki z 250 g pokruszonego lodu. Po około 15
minutach odsącza się osad o-i p-nitroacetanilidu na lejku Buchnera, przemywa
starannie wodą do całkowitego usunięcia kwasów i dobrze odciska. Jasnożółty
surowy produkt krystalizuje się z etanolu, sączy, przemywa niewielką ilością
Opracowano na podstawie skryptu autorstwa Stefana Zawadzkiego i Karola Kociołka
pt. "Laboratorium z chemii organicznej"
wydanego w Łodzi w roku 2004 nakładem Politechniki Łódzkiej.
zimnego alkoholu i suszy na bibule. Wydajność krystalicznego, bezbarwnego p-
nitroacetanilidu wynosi około 16 g (60%) tt. 214°.
W przesączu po krystalizacji pozostaje o-nitroacetanilid, który można wyodrębnić
przez dodanie wody i oziębienie w łaźni z lodem. Wytrącają się wówczas żółte igły
o-nitroacetanilidu, które sączy się na lejku Buchnera, suszy i oznacza temperaturę
topnienia. Czysty o-nitroacetanilid ma topi się w temperaturze 93°.
* Mieszaninę nitrującą przygotowuje się przez powolne dodawanie stężonego
kwasu siarkowego do ochłodzonego wodą z lodem kwasu azotowego, mieszając
lub wstrząsając naczyniem.
Uwaga l. Pary kwasu octowego drażnią błony śluzowe. Wylany na skórę
powoduje silne, bolesne oparzenia.
Uwaga 2. Stężony kwas siarkowy i dymiący kwas azotowy są cieczami silnie
żrącymi. Powodują silne, bolesne oparzenia.
Literatura:
•
Mobring J.R., Neckers D.C.: Laboratory Experiments in Organic Chemistry. 2nd Ed. D. Van Nostrand
Company 1973, str. 217;
•
Vogel A.J.: Preparatyka Organiczna. Wyd. II, WNT, Warszawa 1984, str. 586;