NAWIGACJA – I semestr , zajęcia audytoryjne- 30 godz.

Prowadzący - dr inż. kpt.ż.w. Zbigniew Ferlas, prof. kpt.ż.w. Ewgeni Łusznikow

liczba

godzin

STCW

P

ODSTAWY NAWIGACJI

(22

GODZ

)

1.

W

YKŁAD WPROWADZAJĄCY

2

2.

Kształt i wymiary Ziemi



Podstawowe linie i płaszczyzny na powierzchni Ziemi.



Geodezyjne układy odniesienia współrzędnych – lokalne i geocentryczne



Układy współrzędnych na elipsoidzie - informacje ogólne



Współrzędne geograficzne. Różnice szerokości i długości geograficznej.

2

2.3.1-2a

3.

Morskie jednostki miar , zboczenie nawigacyjne



Morskie jednostki miar, odniesienie do układu SI.



Zboczenie nawigacyjne. Żegluga po południku i równoleżniku.

2

2.3.1-2a

4.

Określanie odległości.



Oddziaływanie prądu i wiatru na statek. Pojęcia: kąt drogi nad dnem KDd, kąt
drogi po wodzie KDw, kurs rzeczywisty KR, dryf, znos.



Określanie przebytej drogi, pomiar prędkości po wodzie i nad dnem.

2

2.3.1-2c

5.

Określanie kierunku, kurs, namiar i kąt kursowy.
Systemy wyrażania kierunków: pełny, połówkowy, ćwiartkowy i rumbowy

.

2

2.3.1-2b

6.

Magnetyzm Ziemi i statku, deklinacja, dewiacja.

2

2.3.1-5a

7 .

Kursy i na miary ko mpasowe, magnetyczne i żyro ko mpa sowe,
popraw ka żyro ko mpa su.

2

2.3.1-5a

8.

Zamiana kierunków kompasowych i żyrokompasowych na rzeczywiste

2

2.3.1-5d

9.

Określanie: deklinacji, całkowitej poprawki kompasu magnetycznego i
poprawki żyrokompasu.

2

2.3.1-5e

10.

Widnokrąg, horyzont, odległość do widnokręgu, zasięgi widoczności świateł
nawigacyjnych i obiektów

2

2.3.1-2g

11.

Korzystanie ze spisu świateł.
Charakterystyki świateł nawigacyjnych.

2

2.3.1-2g

DEWIACJA ( 8 GODZ )

1.

Kompas magnetyczny, krzywa dewiacji.

2

2.3.1-5b

2.

Dewiacja kompasu magnetycznego:
własności magnetyczne stali okrętowej, rodzaje magnetyzmu statkowego, typy
stali miękkiej w kadłubie statku.
Składowe P, Q i R natężenia pola magnetyzmu statkowego.
Wzór Archibalda Smitha, współczynniki dewiacji statku nieprzechylonego: A,B,
C, D i E.

2

2.2.3-

2a,b,d

3.

Dewiacja półokrężna, ćwierćokrężna i stała. Dewiacja przechyłowa. Kompensacja
dewiacji kompasu

2

2.2.3-c,
2.2.3-
2e,g

4.

.Metody określania dewiacji kompasu, tabela dewiacji.
Usytuowanie kompasu na statku, wymagania dla kompasu.

2

2.2.3-

2f,h

Forma i warunki zaliczenia



Warunkiem umożliwiającym przystąpienie do egzaminu jest obecność na zajęciach audytoryjnych oraz
uzyskanie oceny pozytywnej z laboratoriów;



Egzaminy prowadzone są w formie pisemnej z części teoretycznej i zadaniowej obejmującej zagadnienia
również z laboratoriów.

VIII. Literatura podstawowa

1. Admiralty Manual of Navigation, Vol., HMSO, London, 1987.
2. Bowditch N. "American Practical Navigation " Edition 2002.
3. Giertowski J., Meissner T., Podstawy nawigacji morskiej, Wydawnictwo Morskie Gdańsk, 1969.
4. IMO. Międzynarodowa Konwencja o Bezpieczeństwie Życia na Morzu, Polski Rejestr Statków, Gdańsk

2006 .

5. Jurdziński M., Podstawy nawigacji morskiej, Akademia Morska w Gdyni, Gdynia 2003.
6. Jurdziński M., Morskie kompasy magnetyczne, Wydawnictwo Morskie Gdańsk, 1984.
7. Łusznikow E.M., Ferlas Z., Bezpieczeństwo Żeglugi, Wyższa Szkoła Morska, Szczecin 1999.
8. Morgaś W., Posiła J., Nawigacja i locja, WSMW, Gdynia 1981.
9. Nicholls's Concise Guide Vol. 1,2, Brown, Son Ferguson Ltd., Glasgow, 1984, 1987.
10. Symbols and Abbreviations used on Admiralty Charts. Chart 5011, Hydrographic Office, current edition.
11. Tablice Nawigacyjna TN-89,Gdynia 1989.
12. Urbański J., Kopacz Z., Posiła J., Nawigacja morska, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1979.
13. Wolski A., Pozycja terrestryczna statku, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2001.
14. Wróbel F., Nawigacja morska. Zadania z objaśnieniami, Trademar, Gdynia 2006.
15. Wróbel F., Vademecum nawigatora, Trademar, Gdynia 2006.

IX. Literatura uzupełniająca

1. Weintrit A., Zestaw pytań testowych z nawigacji morskiej, Fundacja WSM Gdynia, Gdynia 2005.