Oparzenie

(łac. combustio) – uszkodzenie skóry i w zależności od stopni oparzenia

także głębiej położonych tkanek lub narządów wskutek działania ciepła, żrących
substancji chemicznych (stałych, płynnych, gazowych), prądu elektrycznego,
promieni słonecznych – UV, promieniowania (RTG, UV i innych ekstremalnych
czynników promiennych). Przy rozległych oparzeniach
ogólnoustrojowy wstrząs może doprowadzić do zgonu.

Oparzenie

Chemiczne

Termiczne

Elektryczne

Radiacyjne

Oparzenie chemiczne

-

Spowodowane jest przez kontakt ze stężonymi kwasami,

zasadami lub pewnymi związkami organicznymi (np. fenolami), które mogą
występować nie tylko w postaci płynnej ale również stałej lub gazowej.

Oparzenie termiczne

–

spowodowane jest przez wysoką temperaturę. Powstaje

w wyniku bezpośredniego kontaktu z płomieniami, gorącymi płynami, gazami lub
gorącą powierzchnią.

Oparzenie radiacyjne

- jest wynikiem działania promieniowania np. słonecznego

lub radioaktywnego. Może objawić się bezpośrednio po napromieniowaniu lub
z opóźnieniem.

Oparzenie elektryczne

– powstaje w wyniku przepływu prądu elektrycznego

przez ciało. Źródłem prądu może być domowa lub przemysłowa instalacja
elektryczna, piorun lub nagromadzenie bardzo dużego ładunku statycznego.

I stopień – powierzchowne.

wybuch płomienia, krótkie

Przyczyna:

działanie gorącego płynu, krótki kontakt z
gorącymi ciałami stałymi, oparzenie
słoneczne.

sucha, bez pęcherzy lub z niewielkim obrzękiem.

Wygląd powierzchni:

rumień.

Kolor:

silny.

Ból:

II stopień – niepełnej grubości skóry.

bezpośredni kontakt z

Przyczyna:

płomieniem, kontakt z gorącymi
płynami i ciałami stałymi, oparzenia
chemiczne.

pęcherze.

Wygląd powierzchni:

różowo-biały, czerwono-

Kolor:

wiśniowy.

silny.

Ból:

III stopień – pełnej grubości skóry.

płomień, płonące ubranie,

Przyczyna:

kontakt z gorącymi płynami i ciałami stałymi.

sucha, twardy strup.

Wygląd powierzchni:

biały, woskowy, ciemny lub występuje

Kolor:

czarny strup.

słaby lub bezbolesność.

Ból:

IV stopień – dotyczy głębszych struktur.

długotrwały kontakt z płomieniem, oparzenie elektryczne.

Przyczyna:

jak w III stopniu,

Wygląd powierzchni:

dodatkowo mogą być widoczne
ścięgna, mięśnie, kości.

jak w III stopniu.

Kolor:

jak w III stopniu. Czasami nie

Ból:

wyróżnia się oparzeń IV stopnia
i wszystkie oparzenia tego typu zalicza
się do oparzeń III stopnia.

1.

Schłodzić poparzony fragment ciała strumieniem wody o

temp.20*C lub lodem przez 10-20 min.

2.

Podczas schładzania usunąć z miejsca poparzenia odzież

3.

Założyć jałowy opatrunek(tak, aby nie przylegał do miejsca

poparzenia)

4.

Skontaktować się z lekarzem



Dotykać poparzonego miejsca!



Odrywać przylgniętego materiału!



Smarować kremem, pianka, tłuszczem, itp.



Przekłuwać pęcherzy!

Odmrożenie

– uszkodzenie skóry, powstające w wyniku działania

na nią niskiej temperatury. Ciężkość i rozległość uszkodzenia skóry
zależą od temperatury otoczenia oraz czasu, w jakim skóra była
poddana działaniu niskiej temperatury. Wiatr i duża wilgotność
powietrza nasilają skutki
działania mrozu.

Charakteryzuje się przejściowymi zaburzeniami w krążeniu krwi w

skórze, bólem, często silnym, bladością lub sinoczerwonym
zabarwieniem skóry, obrzękiem,
pieczeniem i świądem skóry.

Sinoprzekrwiony kolor skóry, pęcherze, znaczny obrzęk,

uszkodzenie naczyń krwionośnych. Uszkodzone miejsca pozostają
bardzo wrażliwe na zimno i podczas nawet lekkiego zmarznięcia
odczuwalny jest w tym miejscu ból, swędzenie, mogą również
powstawać obrzęki.

Żółtawy lub sinoczerwony kolor skóry, pęcherze, skóra bez czucia

bólu w miejscu odmrożenia, martwica powierzchniowa skóry.

Niebieskoczarna skóra, nieodwracalne uszkodzenia dolnych

warstw skóry, które ulegają martwicy, Najbardziej odmrożone
miejsca(np.: uszy, palce nóg) mogą odpadać.

1.

Przenieść poszkodowanego do ciepłego pomieszczenia.

2.

Ogrzać odmrożony fragment ciała, zanurzając w letniej wodzie
lub nałożyć letni okład.

3.

Usunąć z miejsca odmrożenia odzież, biżuterię.

4.

Założyć jałowy opatrunek.

5.

Podać do picia ciepłe, słodkie napoje.

6.

Skontaktować się z lekarzem.



Gwałtownie rozgrzewać!



Przekłuwać pęcherzy!



Masować i nacierać czymkolwiek odmrożone okolice skóry/

części ciała!



Podawać poszkodowanemu alkoholu!

Po

ukąszeniu

przez

żmiję

uwidaczniają się dwie punkcikowate
ranki oraz bolesny i powiększający się
obrzęk z wybroczynami. W sąsiedztwie
ukąszenia powiększają się węzły
chłonne.



nudności,



wymioty,



wzmożone pragnienie,



pieczenie w jamie ustnej, gardle

i przełyku,



oddech staje się przyspieszony,



temperatura ciała obniża się,



rozwija się osłabienie, duszność, senność, majaczenie, czasami

występują drgawki,



zaburzenia oddechu mogą być przyczyną śmierci chorego.

1.

Natychmiast nałożyć opaskę uciskową ponad miejscem

ukąszenia tak, aby opaska nie hamowała odpływu krwi z żył
głębokich, a jedynie zaciskała
powierzchowne

naczynia

krwionośne i chłonne.

2.

W

przypadku

narastania

obrzęku

ponad

założoną

opaską należy założyć drugą
opaskę, gdyż przesuwanie tej
samej

opaski

nie

jest

wskazane

3.

Ranę rozciąć podłużnie do osi kończyny na głębokość ok. 1 cm

i przystąpić do odsysania rany bańką lub kieliszkiem.

4.

Nie odsysać rany ustami!!!

5.

Przez cały czas akcji ratunkowej chory powinien leżeć

w bezruchu aby zwolnić szybkość wchłaniania się jadu.

6.

Ranną kończynę unieruchomić.

7.

Chorego chronić przed wystąpieniem objawów wstrząsu.

Pszczoły pozostawiają zaczerwienioną okrągłą

rankę, w której tkwi żądło z haczykami. Żądło
należy jak najszybciej usunąć pesetą, nie
wyciskając przy tym przyczepionych do niego
pęcherzyków z jadem.

Osy

Szerszenie

Osy i szerszenie również pozostawiają zaczerwienioną,

okrągłą rankę, lecz bez żądła.

Reakcja miejscowa

Reakcja toksyczna

Reakcja anafilaktyczna

Reakcja opóźniona

Reakcje nietypowe

użądlenia mnogie

wymioty

biegunka

obrzęk miękkich tkanek

zawroty głowy

utrata przytomności

drgawki

śmierć

kompleks antygen – przeciwciało

uwolnienie histaminy

pokrzywka

świąd

suchy kaszel

skurcz głośni i oskrzeli

obrzęk płuc

wstrząs

utrata przytomności

objawy występują po ok. 15 dniach

przypomina chorobę posurowiczą

ból głowy

pogorszenie samopoczucia

uogólniony świąd

gorączka

cechy zapalenia wielostawowego

zaczerwienienie skóry,

obrzęk,

ból w miejscu użądlenia.

Encefalopatia

Zapalenie naczyń

Zapalenie nerwów

1.

Na miejsce użądlenia nałożyć okład z: dwuwęglanu sodu,
wody o odczynie kwaśnym (woda z octem, cytryną) lub
amoniaku.

2.

Przy użądleniu w obrębie głowy
nie

pozostawiać

chorego

samego,

konieczna

kontrola

lekarska.

3.

Nie

lekceważyć

użądleń

u alergików, zawsze konieczna
kontrola lekarska.

4.

Zwłaszcza latem podczas
jedzenia i picia na świeżym
powietrzu

istnieje

niebezpieczeństwo
użądlenia przez owada w
usta, gardło lub język,
ponieważ

wskutek

obrzmienia błon śluzowych
jad może w krótkim czasie
doprowadzić do obrzęku dróg oddechowych, istnieje
niebezpieczeństwo duszności lub nawet zatrzymania oddechu.

5.

Osobę użądloną w jamę ustną lub gardło należy szybko
uspokoić, ponieważ wskutek zdenerwowania zwiększa się
częstotliwość pracy serca, wzrasta ciśnienie krwi i przepływ
przez naczynia krwionośne, co jeszcze przyspiesza obrzęk dróg
oddechowych.

6.

Od zewnątrz należy chłodzić szyję zimnymi wilgotnymi
chustkami lub innymi przedmiotami.

7.

Pomocne jest ssanie lodu lub picie zimnych napojów. Przy
zatrzymaniu oddechu należy dostarczać powietrza do płuc
mimo obrzęku.

8.

W każdym wypadku zaalarmować służby ratownicze!