Przygoda z usmiechem WP 3 latki cz 2 scenariusz tydz 39

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska

TYDZIEŃ 39.

NADCHODZI LATO

Zajęcia 1.

Nadchodzi lato

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z gier i układanek.
2. „Kolorowe wzory” – układanie wzorów z mozaiki geometrycznej. Manipulowanie figurami geome-

trycznymi. Rozwijanie pomysłowości i wyobraźni.

3. „Słuchamy bębenka” – zabawa bieżna.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. Tęczowe lato – słuchanie wiersza A. Frączek połączone z wykonaniem ćwiczenia „Kolorowe lato”

w K4., 28. Uważne słuchanie utworu. Posługiwanie się nazwą pory roku lato. Doskonalenie koordyna-
cji wzrokowo-ruchowej.

5. „Gdzie jest twój kolor?” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
6. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Kotki wygrzewają się na słońcu” – zabawa z czworakowaniem.
9. Bajka o żółtej kredce – słuchanie utworu A. Galicy połączone z rysowaniem na dowolny temat.

Uważne słuchanie utworu. Utrwalanie nazwy koloru żółtego. Rozwijanie wyobraźni i pomysłowości.
Wdrażanie do prawidłowego trzymania kredki.

10. Zabawy dowolne – wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespole.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: piankowa plansza z figurami geometrycznymi, bÚbenek, K4., 28, kredki,

szarfy w 4 kolorach, 4 krÚgle w kolorach szarf, kartony, ĝóïte kredki.

Rodzaj zajęć:

TÚczowe lato – sïuchanie wiersza Agnieszki FrÈczek poïÈczone z wykonaniem Êwiczenia „Koloro-
we lato” w K4., 28.

Przebieg dnia:

Zabawy dowolne – zachÚcanie do korzystania z gier i ukïadanek.

„Kolorowe wzory” – ukïadanie wzorów z mozaiki geometrycznej.
Ukïadanie dowolnych wzorów z figur geometrycznych. Nazywanie wïasnych wytworów.

„Sïuchamy bÚbenka” – zabawa bieĝna.
Dzieci biegajÈ w tempie podawanym na bÚbenku. Na mocne uderzenie w instrument zatrzymujÈ
siÚ, klaszczÈ w rÚce, liczÈ do 4 i biegajÈ dalej.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

TÚczowe lato – sïuchanie wiersza Agnieszki FrÈczek.

TÚczowe lato
Polskie lato, gïowÈ rÚczÚ,
przypomina trochÚ tÚczÚ.

Bo...
...bo zielone jest jak liĂcie
i jak trawa, oczywiĂcie,

piankowa plansza
z figurami
geometrycznymi

bębenek

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska

bo czerwone jest jak maki
i porzeczek peïne krzaki,
bo bïÚkitne jest jak niebo
nad añcutem, omĝÈ, ebÈ,
bo ĝóïciutkie jest jak sïoñce
i dojrzaïych zbóĝ tysiÈce.

Polskie lato, gïowÈ rÚczÚ,
bardzo przypomina tÚczÚ!

WyjaĂnienie zwrotu gïowÈ rÚczÚ. N. wyjaĂnia takĝe, ĝe añcut, omĝa, eba to nazwy miast.
Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– O jakiej porze roku jest mowa w wierszu?
– Jakie kolory wymienione sÈ w wierszu?
– Co jest koloru zielonego / czerwonego / bïÚkitnego / ĝóïtego?
– Co jeszcze zwiÈzanego z latem moĝe byÊ koloru zielonego / czerwonego / bïÚkitnego / ĝóïtego?
– Z czym ci siÚ kojarzy lato?

„Kolorowe lato” – wykonanie Êwiczenia w K4., 28.
Kolorowanie obrazka zgodnie z kolorem kropek. Opowiadanie o tym, co robiÈ dzieci na obrazku.

„Gdzie jest twój kolor?” – zabawa orientacyjno-porzÈdkowa.
Dzieci zakïadajÈ szarfy przez gïowÚ i lewe ramiÚ. N. rozstawia krÚgle w róĝnych miejscach sali.
Dzieci biegajÈ, a na hasïo: Gdzie jest twój kolor? – szukajÈ krÚgla w takim samym kolorze jak
szarfa, którÈ majÈ. N. sprawdza, czy wszyscy stanÚli przy odpowiednim kolorze. ZabawÚ powtarza
siÚ kilka razy, zmieniajÈc miejsca krÚgli.

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

III

„Kotki wygrzewajÈ siÚ na sïoñcu” – zabawa z czworakowaniem.
Dzieci-kotki chodzÈ na czworakach. Na znak N. zatrzymujÈ siÚ i przechodzÈ do leĝenia na plecach.
PodnoszÈ rÚce i nogi, wyciÈgajÈc siÚ do góry (sïoñca). Po chwili odpoczynku czworakujÈ dalej.

Bajka o ĝóïtej kredce – sïuchanie utworu Agnieszki Galicy.

Bajka o ĝóïtej kredce

Pewnego dnia Tomek wyjÈï z szuĠ ady blok do rysowania i pudeïko z kredkami. Wysypaï

kredki na stolik i zabraï siÚ do rysowania. Nie zauwaĝyï nawet, ĝe w pudeïku zostaïa ĝóïta
kredka, której zrobiïo siÚ smutno.

– Nie jestem potrzebna – myĂlaïa. – Tomek zostawiï mnie w pudeïku, moĝe nie podoba mu

siÚ mój ĝóïty kolor?

A tymczasem Tomek narysowaï zielonÈ kredkÈ trawÚ i zielone drzewko. Po chwili czarnÈ

kredkÈ narysowaï duĝy dach z kominem, z którego leciaï dym. WziÈï czerwonÈ kredkÚ i poma-
lowaï dach domku. SzarÈ kredkÈ pomalowaï Ăciany, a granatowÈ zrobiï wielkie drzwi do domu.

– Ach, jak piÚknie Tomek rysuje – westchnÚïa ĝóïta kredka i przyglÈdaïa siÚ, co jeszcze bÚ-

dzie na rysunku.

Tomek wziÈï kredkÚ niebieskÈ i pomalowaï niÈ niebieskie niebo z niebieskimi obïoczkami.

Póěniej brÈzowÈ kredkÈ dorysowaï obok domu budÚ, pïot i brÈzowego wesoïego pieska.

– Wszystkie kredki coĂ narysowaïy – popïakiwaïa ĝóïta kredka – tylko ja nie jestem do ni-

czego potrzebna.

I wïaĂnie wtedy Tomek wyciÈgnÈï jÈ z pudeïka.
– O, tu jesteĂ, myĂlaïem, ĝe zginÚïaĂ – powiedziaï – i nie mógïbym dokoñczyÊ rysunku.
Tomek narysowaï ĝóïtÈ kredkÈ wielkie sïoñce z ĝóïtymi promykami i ĝóïte ğ ranki w oknach,

i ĝóïte sïoneczniki za pïotem, i jeszcze maïÈ ĝóïtÈ kaczuszkÚ, która bawiïa siÚ na rysunku z pie-
skiem. Ach, jaka dumna byïa z siebie ĝóïta kredka, ĝe potrağ tyle narysowaÊ.

K4., 28, kredki

szarfy w 4 kolorach,
4 kręgle w kolorach
szarf

kartony,
żółte kredki

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Marzena Borowiecka

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Co wyjÈï Tomek z szuflady?
– Dlaczego ĝóïta kredka byïa smutna?
– Co narysowaï kredkÈ zielonÈ / czerwonÈ / niebieskÈ / brÈzowÈ?
– Dlaczego Tomek ucieszyï siÚ, kiedy znalazï w pudeïku ĝóïtÈ kredkÚ?
– Co narysowaï ĝóïtÈ kredkÈ?
Dzieci rysujÈ ĝóïtÈ kredkÈ obrazki wedïug wïasnych pomysïów.

Zabawy dowolne – wdraĝanie do zgodnego wspóïdziaïania w zespole.

Zajęcia 2.

Co robić latem?

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z gier i układanek.
2. Pachnący wianek – słuchanie wiersza J. Wasilewskiej. Uważne słuchanie utworu. Poznanie letnich

kwiatów: maki, chabry, rumianki. Ćwiczenie mięśni narządów mowy na zgłosce: ach.

3. „Wianek” – zabawa naśladowcza.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Letnie zabawy” – zajęcia muzyczno-ruchowe. Nauka piosenki. Rozwijanie słuchu i poczucia rytmu.

Doskonalenie szybkiej reakcji na sygnał wzrokowy.

5. „Gonimy latawiec” – zabawa ruchowa w ogrodzie.
6. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Rzuć piłkę jak najdalej” – zabawa w ogrodzie z elementem rzutu.
9. „Obrazki” – tworzenie w ogrodzie dowolnych kompozycji z materiału przyrodniczego. Rozwijanie

pomysłowości. Układanie elementów na ograniczonej powierzchni – koło.

10. Zabawy dowolne – wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespole.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: obrazki z zasobów N.: mak, chaber, rumianek, CD, kwiaty czerwone i ĝóïte,

woreczki z grochem, tamburyno, maïy latawiec, piïki Ăredniej wielkoĂci, materiaï przyrodniczy, kreda.

Rodzaj zajęć:

„Letnie zabawy” – zajÚcia muzyczno-ruchowe.

Przebieg dnia:

Zabawy dowolne – zachÚcanie do korzystania z gier i ukïadanek.

PachnÈcy wianek – sïuchanie wiersza Joanny Wasilewskiej.
N. recytuje wiersz, pokazujÈc w odpowiednich momentach obrazki kwiatów.

PachnÈcy wianek
Chodzi Zosia po ïÈce,
Zrywa kwiaty pachnÈce:
Maki, chabry i rumianki,
BÚdzie plotïa wianki.

Nazbieraïa caïy koszyk,
PiÚkny zapach siÚ roznosi.
Chabry, rumianki i maki,
Wianek bÚdzie nie byle jaki.

obrazki: mak,
chaber, rumianek

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Marzena Borowiecka

Splata Zosia wianek,
Bierze do rÚki rumianek.
WÈcha kwiatek, ach, ach, ach,

Dzieci na jednym wydechu mówiÈ: ach, ach, ach.

Jaki piÚkny zapach, ach!

Teraz kolej na maczek,
Co czerwony ma fraczek.
WÈcha Zosia kwiat, ach, ach,

Dzieci na jednym wydechu mówiÈ: ach, ach.

Jaki sïodki zapach, ach!

Chaber teĝ do wianka wplata,
Ten bïÚkitny powiew lata.
Nosek wtula w kwiat, ach, ach,

Dzieci na jednym wydechu mówiÈ: ach, ach.

Cóĝ za cudny zapach, ach!

Juĝ gotowy wianek caïy,
Wszystkie kwiaty go ubraïy,
Róĝnobarwne i pachnÈce,
Te, co rosïy na tej ïÈce.

OglÈdanie obrazków przedstawiajÈcych rumianki, maki i chabry. Rozpoznawanie i nazywanie
kwiatów, o których byïa mowa w wierszu. Omawianie ich wyglÈdu. N. ponownie recytuje wiersz,
a dzieci w odpowiednich miejscach powtarzajÈ okrzyk: ach, ach.

„Wianek” – zabawa naĂladowcza.
Dzieci-kwiatki siedzÈ skrzyĝnie w oddaleniu od siebie. N. wybiera osobÚ, która bÚdzie zrywaïa
kwiaty. Wybrane dziecko chodzi miÚdzy siedzÈcymi i kogo lekko dotknie, ten wstaje i trzyma za
koszulkÚ osobÚ z przodu. Wybierane sÈ tylko te dzieci-kwiaty, które majÈ wyprostowane plecy
(N. poprawia postawÚ siedzÈcych dzieci). Zabawa trwa dotÈd, aĝ wszystkie dzieci znajdÈ siÚ
w „wianku”. Gotowy wianek porusza siÚ przez chwilÚ, potem wszystkie kwiaty rozsypujÈ siÚ
i opadajÈ lekko na podïogÚ.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

„Letnie zabawy” – zajÚcia muzyczno-ruchowe.
1. Razem z latem – nauka piosenki wraz z ukïadem ruchowym.

Razem z latem
sï. Urszula Piotrowska
muz. Magdalena Melnicka-Sypko

1. Chodzi zïote lato

Dzieci maszerujÈ w miejscu przez caïÈ zwrotkÚ.

w kapeluszu z kwiatów.
W rÚkach ma latawiec,
biega z nim po trawie.

Ref.: Hopsa, hopsasa,

PodskakujÈ.

razem z latem ja.

WykonujÈ obrót wokóï wïasnej osi.

Hopsa, hopsasa,

PodskakujÈ.

razem z latem ja.

WykonujÈ obrót wokóï wïasnej osi.

2. Czasem dla ochïody

Dzieci maszerujÈ w kole, trzymajÈc siÚ za rÚce przez caïÈ

lato zjada lody.

zwrotkÚ.

Zjada je powoli,
gardïo go nie boli.

CD, kwiaty
czerwone i żółte,
woreczki z grochem,
tamburyno

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Marzena Borowiecka, Barbara Nawolska

Ref.: Hopsa, hopsasa,

PodskakujÈ.

razem z latem ja.

WykonujÈ obrót wokóï wïasnej osi.

Hopsa, hopsasa,

PodskakujÈ.

razem z latem ja.

WykonujÈ obrót wokóï wïasnej osi.

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– O czym byïa piosenka?
– Z czego byï zrobiony kapelusz?
– Co ma lato w rÚkach?
– Gdzie biega lato?
– Co zjada lato dla ochïody?
Dzieci powtarzajÈ tekst zgodnie z rytmem piosenki, na zasadzie echa po N. UstawiajÈ siÚ
w kole i, ĂpiewajÈc piosenkÚ, wykonujÈ podany ukïad ruchowy.

2. mwiczenie rytmiczne do piosenki.

Dzieci wystukujÈ rytm piosenki na woreczkach z grochem. Najpierw rytmicznie uderzajÈ pal-
cami, potem caïÈ dïoniÈ, a na koñcu piÚĂciÈ.

3. „Kolorowe kwiaty” – zabawa ruchowa.

Dzieci swobodnie poruszajÈ siÚ po sali w rytmie podawanym przez N. na tamburynie. Gdy
N. przerwie grÚ i pokaĝe czerwone kwiaty, dzieci dobierajÈ siÚ parami i chodzÈ w dwuosobo-
wych kóïeczkach, a gdy pokaĝe ĝóïte kwiaty – tworzÈ jedno duĝe koïo.

„Gonimy latawiec” – zabawa ruchowa w ogrodzie.
N. wyznacza miejsce do biegania i wybiera dziecko, które bÚdzie trzymaïo latawiec. Na znak N.
dziecko z latawcem zaczyna biegaÊ, a reszta grupy za nim. BiegajÈ, naĂladujÈc ruchy osoby pro-
wadzÈcej. Po chwili biegania N. zmienia prowadzÈcego.

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

III

„RzuÊ piïkÚ jak najdalej” – zabawa w ogrodzie z elementem rzutu.
Dzieci stojÈ w szeregu i trzymajÈ w rÚkach piïki. Na hasïo: RzuÊ piïkÚ! – rzucajÈ piïki do przodu,
starajÈc siÚ rzuciÊ jak najdalej. ObserwujÈ toczÈce siÚ piïki. PodnoszÈ je i rzucajÈ ponownie.

„Obrazki” – tworzenie w ogrodzie dowolnych kompozycji z materiaïu przyrodniczego. N. rysuje
kolorowÈ kredÈ koïa, a dzieci wypeïniajÈ je wzorami uïoĝonymi z patyków, kamyków, listków itp.
materiaïów.

Zabawy dowolne – wdraĝanie do zgodnego wspóïdziaïania w zespole.

Zajęcia 3.

Gorące lato

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z gier i układanek.
2. „Słoneczko” – zabawa w kole. Wdrażanie do umiejętnego poruszania się w kole wiązanym. Czerpanie

radości ze wspólnej zabawy.

3. „Świeci słoneczko” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Letnie słońce” – zabawy matematyczne połączone z wykonaniem ćwiczenia „Pranie” w K4., 29.

Rozwijanie umiejętności kontynuowania rytmicznego wzoru. Doskonalenie liczenia w dostępnym
zakresie. Rozwijanie sprawności manualnej.

5. „Grzeje słoneczko” – zabawa integracyjna.
6. W ogrodzie – doświadczenia z działaniem słońca. Dostrzeganie zjawiska atmosferycznego charakte-

rystycznego dla lata – słońce mocno grzeje.

7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

mały latawiec

piłki średniej
wielkości

materiał
przyrodniczy,
kreda

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Barbara Nawolska

III

8. „Przeskocz przez linię” – zabawa w ogrodzie z elementem podskoku.
9.

„Słońce” – rysowanie pod dyktando. Doskonalenie koordynacji słuchowo-ruchowej. Rozwijanie
umiejętności rysowania koła i linii prostych.

10. Zabawy dowolne – wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespole.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: ĝóïty krÈĝek, 4 skakanki, sylwety z zasobów N.: koszulki, spodenki, spódnice,

bluzeczki, skarpetki, chusteczki, K4., 29, ĝóïte szarfy, talerzyk z wodÈ, miska z wodÈ, mokra Ăciereczka,
mokra kartka, metalowy przedmiot, pojemniki z wodÈ i duĝe pÚdzle lub napeïnione wodÈ plastikowe
butelki, np. po szamponie, ĝóïta kreda.

Rodzaj zajęć:

„Letnie sïoñce” – zabawy matematyczne poïÈczone z wykonaniem Êwiczenia „Pranie” w K4., 29.

Przebieg dnia:

Zabawy dowolne – zachÚcanie do korzystania z gier i ukïadanek.

„Sïoneczko” – zabawa w kole.
Dzieci stojÈ w kole, do Ărodka wchodzi wybrane dziecko – sïoneczko – i kuca. Dzieci trzymajÈ siÚ
za rÚce, chodzÈ dookoïa i mówiÈ wierszyk Sïoneczko Joanny Wasilewskiej.

Sïoneczko
Sïonko sobie sïodko Ăpi,
CoĂ miïego mu siÚ Ăni. Dzieci

zatrzymujÈ siÚ i klaszczÈ w rÚce.

Sïonko, sïonko, obudě siÚ
I chodě z nami bawiÊ siÚ.

Dziecko-sïoneczko wstaje i wybiera kogoĂ innego do Ărodka.

„¥wieci sïoneczko” – zabawa orientacyjno-porzÈdkowa.
Dzieci biegajÈ swobodnie. Kiedy N. podnosi ĝóïty krÈĝek w górÚ, zatrzymujÈ siÚ i stajÈ w rozkro-
ku. UnoszÈ rÚce ugiÚte w ïokciach, zaciskajÈ i otwierajÈ piÈstki – sïonko wysyïa promyki.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

„Letnie sïoñce” – zabawy matematyczne.
1. Pranie Julka – sïuchanie wiersza Ewy Stadtmüller.

Pranie Julka
Jeĝ Julek: Drogie sïonko, wieszam pranie,

proszÚ o solidne grzanie!
Niechaj wietrzyk dla zabawy
raz w nogawki, raz w rÚkawy
dmuchnie mocno ciepïym dmuchem,
aby wszystko byïo suche.

Sïonko: Zaraz speïniÚ twe marzenie,

juĝ wysyïam swe promienie.
Chïodne chmurki, uciekajcie,
ziemi mi nie zasïaniajcie!
Gdy siÚ z wiatrem przyïoĝymy,
pranie migiem wysuszymy.

żółty krążek

4 skakanki,
sylwety: koszulki,
spodenki, spódnice,
bluzeczki, skarpetki,
chusteczki,
K4., 29

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Barbara Nawolska

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Z kim rozmawiaï jeĝ Julek?
– O co Julek prosiï sïonko?
– Kto wraz ze sïonkiem osuszyï pranie?

2. Matematyczne pranie.

N. opowiada dzieciom, ĝe dziÚki sïoñcu wszystko, co mokre, szybko wysycha, i proponuje im
zabawÚ w wieszanie prania. Dzieli dzieci na 3 lub 4 zespoïy i kaĝdy zespóï dostaje skakankÚ
(sznur do wieszania prania) oraz wyciÚte z papieru elementy prania (kaĝdy zespóï inne). Dzie-
ci wieszajÈ ubrania naprzemiennie:
– zespóï 1. – koszulki (k) i spodenki (s) wiesza: k s k s k s;
– zespóï 2. – spódniczki (s) i bluzeczki (b) wiesza: s b s b s b;
– zespóï 3. – skarpety niebieskie i czerwone, wiesza parami: 2 czerwone i 2 niebieskie, i znowu

2 czerwone i 2 niebieskie;

– zespóï 4. – spódniczki (s) i chusteczki (c) wiesza: s c s c s c.
N. moĝe rozpoczÈÊ wieszanie prania, wieszajÈc po 2 lub 3 elementy, a dzieci majÈ dostrzec
regularnoĂÊ i jÈ kontynuowaÊ. Potem kaĝdy zespóï prezentuje swój sznur z praniem i wyjaĂnia,
na czym polega regularnoĂÊ; odczytuje jÈ, nazywajÈc kolejne elementy na sznurze.

3. „Pranie” – wykonanie Êwiczenia w K4., 29.

Koñczenie nalepiania ubrañ na pierwszym sznurze. Na drugim sznurze nalepianie nalepek
wedïug wïasnego pomysïu.
Liczenie ubrañ na pierwszym sznurze i udzielanie odpowiedzi na pytania: Ile spodenek / koszu-
lek powiesiï Julek?. W zaleĝnoĂci od moĝliwoĂci dzieci liczÈ ubrania na drugim sznurze i okre-
ĂlajÈ, ile chustek i skarpet wisi na sznurku.

„Grzeje sïoneczko” – zabawa integracyjna.
N. dzieli dzieci na dwie grupy. Jednej grupie zawiÈzuje szarfy na przedramionach – to sïoneczka.
Dzieci dobierajÈ siÚ parami – dziecko ze sïoneczkiem. Pary chodzÈ swobodnie. Na hasïo: Grzeje
sïoneczko! – dziecko z szarfÈ kïadzie obie dïonie na plecach kolegi / koleĝanki i trzyma tak dïugo,
aĝ dziecko poczuje ciepïo sïoneczka, i wtedy dzieci zamieniajÈ siÚ rolami.

W ogrodzie – doĂwiadczenia z dziaïaniem sïoñca.
By doĂwiadczyÊ mocy sïoñca, dzieci wystawiajÈ na jego dziaïanie talerzyk z wodÈ, miskÚ z wodÈ,
mokrÈ ĂciereczkÚ, mokrÈ kartkÚ i metalowy przedmiot. Sïoñce operuje na wystawione przedmio-
ty, a dzieci w tym czasie malujÈ wodÈ na chodniku. MogÈ siÚ posïuĝyÊ duĝymi pÚdzlami albo
napeïnionymi wodÈ plastikowymi butelkami. Przy okazji N. uĝywa pojÚÊ: peïna butelka, pusta
butelka, butelka napeïniona do poïowy. Po pewnym czasie dzieci razem z N. sprawdzajÈ, jak sïoñ-
ce dziaïa na wystawione przedmioty, i formuïujÈ wnioski na temat tego, co siÚ staïo z mokrÈ
ĂciereczkÈ, z mokrÈ kartkÈ, z wodÈ na talerzyku i malowidïami na chodniku, a takĝe, co siÚ staïo
z zimnÈ wodÈ w misce i metalowym przedmiotem.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

III

„Przeskocz przez liniÚ” – zabawa w ogrodzie z elementem podskoku.
N. rysuje kredÈ dïugÈ liniÚ. Dzieci stojÈ wzdïuĝ tej linii i na hasïo: Przeskocz liniÚ! – wykonujÈ skok
do przodu, odwracajÈ siÚ i przeskakujÈ liniÚ w drugÈ stronÚ. N. pokazuje dzieciom, jak naleĝy
amortyzowaÊ skok – stopy na palcach, ugiÚte kolana.

„Sïoñce” – rysowanie kredÈ w ogrodzie.
N. recytuje wiersz Anny ady-Grodzickiej i rysuje kredÈ na asfalcie jego treĂÊ.

NarysujÚ sïoñce
To koïo to sïoñce.
Jasne i gorÈce.
Dookoïa kreski dïugie
to promyki, które lubiÚ.

żółte szarfy

talerzyk z wodą,
miska z wodą, mokra
ściereczka, mokra
kartka, metalowy
przedmiot,
pojemniki z wodą
i duże pędzle lub
napełnione wodą
plastikowe butelki,
np. po szamponie

kreda

żółta kreda

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Justyna Mordas

NastÚpnie ponownie recytuje wiersz i wspólnie z dzieÊmi rysuje sïoñce palcem w powietrzu.
NastÚpnie dzieci samodzielnie rysujÈ sïoñce i wypeïniajÈ koïo barwÈ.

Zabawy dowolne – wdraĝanie do zgodnego wspóïdziaïania w zespole.

Zajęcia 4.

Tęcza z kamyczków

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z gier i układanek.
2. Słonko i deszczyk – słuchanie wiersza U. Piotrowskiej. Uważne słuchanie utworu. Rozumienie wyrazu

tęcza. Posługiwanie się nazwami tęczowych kolorów.

3. „Tańczące chmurki” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Tęcza z kamyczków” – zajęcia plastyczne. Utrwalenie znajomości kolorów podstawowych i po-

chodnych.

5. „Tęcza” – zabawa z chustą animacyjną.
6. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Słońce i deszcz” – zabawa naśladowcza.
9. „Tęcza” – zajęcia z profilaktyki logopedycznej P. Siewiera-Kozłowskiej. Ćwiczenia pionizujące język,

podnoszenie sprawności czubka języka.

10. Zabawy dowolne – wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespole.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: ilustracja z zasobów N. przedstawiajÈca tÚczÚ, bĊbenek, kamyki (po 6 dla kaĝ-

dego dziecka), farby plakatowe lub akrylowe w 6 kolorach: czerwonym, pomarañczowym, ĝóïtym, zie-
lonym, niebieskim, fioletowym, paletki, pÚdzelki, chusta animacyjna, obrazek ze sïoñcem i obrazek
z kropelkami deszczu.

Rodzaj zajęć:

„TÚcza z kamyczków” – zajÚcia plastyczne.

Przebieg dnia:

Zabawy dowolne – zachÚcanie do korzystania z gier i ukïadanek.

Sïonko i deszczyk – sïuchanie wiersza Urszuli Piotrowskiej.

Sïonko i deszczyk
Pada deszczyk,
Ăwieci sïonko,
bÚdzie tÚcza
ponad ïÈkÈ.

Biaïe chmurki,
tany, tany,
tañczÈ skocznie
zbbpromykami.

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Co robiï deszczyk?
– Co robiïo sïonko?

ilustracja
przedstawiająca
tęczę

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Justyna Mordas

– Z kim tañczyïy chmurki?
– Co pojawi siÚ nad ïÈkÈ, kiedy po deszczu zaĂwieci sïonko?
N. pokazuje obrazek tÚczy, a dzieci nazywajÈ tÚczowe kolory.

„TañczÈce chmurki” – zabawa orientacyjno-porzÈdkowa.
Dzieci biegajÈ w tempie podawanym na bÚbenku. Na hasïo: Chmurki tañczÈ! – stajÈ w maïym
rozkroku i koïyszÈ siÚ w jednÈ i w drugÈ stronÚ.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

„TÚcza z kamyczków” – zajÚcia plastyczne.

CzÚĂÊ I – inspiracja
Dzieci oglÈdajÈ ilustracjÚ przedstawiajÈcÈ tÚczÚ. N. pyta, co to jest tÚcza, kiedy jÈ widaÊ na niebie.
Dzieci wymieniajÈ kolory, które widzÈ na tÚczy. N. proponuje dzieciom wykonanie wspólnej tÚczy
z kamyczków.
CzÚĂÊ II – aktywnoĂÊ twórcza
1. Dzieci majÈ przed sobÈ kamyki i rozlane na osobne paletki kolory farb.
2. Kaĝde dziecko maluje swoje kamienie – kaĝdy kamieñ na inny kolor.
CzÚĂÊ III – omówienie i prezentacja
Dzieci ukïadajÈ gotowe kamienie na tekturze – osobno kamienie kaĝdego koloru. Wspólnie z N.
wymieniajÈ kolory wystÚpujÈce na tÚczy i ukïadajÈ kamyki w tej samej kolejnoĂci, co kolory na tÚczy.
NastÚpnie mogÈ pobawiÊ siÚ w ukïadanie z nich wspólnego ciekawego obrazka lub ksztaïtu.

„TÚcza” – zabawa z chustÈ animacyjnÈ.
Dzieci stojÈ wokóï chusty, którÈ trzymajÈ za uchwyty. N. kieruje zabawÈ, wydajÈc polecenia: TÚcza
wiruje! – dzieci chodzÈ w koïo, TÚcza do góry! – zatrzymujÈ siÚ i podnoszÈ chustÚ do góry, TÚcza
wiruje! – dzieci chodzÈ w koïo, TÚcza na dóï! – zatrzymujÈ siÚ i kucajÈ, TÚcza wiruje! – dzieci chodzÈ
w koïo itd.

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

III

„Sïoñce i deszcz” – zabawa naĂladowcza.
Dzieci biegajÈ swobodnie po sali i obserwujÈ N. Gdy pokaĝe obrazek sïoñca – kïadÈ siÚ na pod-
ïodze w wygodnej pozycji i naĂladujÈ ruchy wygrzewania siÚ na sïoñcu. Gdy N. pokaĝe obrazek
z deszczem – kucajÈ i chowajÈ nisko gïowy.

„TÚcza” – zajÚcia z profilaktyki logopedycznej Patrycji Siewiera-Kozïowskiej.

TÚcza
Kolorowa wstÈĝka na niebie rozpiÚta

Dzieci siÚgajÈ czubkiem jÚzyka jak najwyĝej, do-
kïadnie oblizujÈ górnÈ wargÚ, rysujÈc na niej ïuk.

To jest wïaĂnie tÚcza – kaĝdy to pamiÚta.

SiÚgajÈ czubkiem jÚzyka jak najwyĝej, dokïadnie
oblizujÈ górnÈ wargÚ, rysujÈc na niej ïuk.

Tak wiele kolorów na wysokim niebie

SiÚgajÈ czubkiem jÚzyka jak najwyĝej.

Malowaïo sïonko z deszczykiem dla ciebie. Jeszcze raz siÚgajÈ czubkiem jÚzyka jak najwyĝej,

dokïadnie oblizujÈ górnÈ wargÚ, rysujÈc na niej
ïuk.

Deszczyk sobie kapaï,

Kap, kap, kap – powtarzajÈ onomatopejÚ.

A sïonko Ăwieciïo

Czubkiem jÚzyka okrÈĝajÈ szeroko otwarte wargi.

I przez to ïuk tÚczy dobrze widaÊ byïo!

SiÚgajÈ czubkiem jÚzyka jak najwyĝej, dokïadnie
oblizujÈ górnÈ wargÚ, rysujÈc na niej ïuk.

Zabawy dowolne – wdraĝanie do zgodnego wspóïdziaïania w zespole.

bębenek

ilustracja
przedstawiająca
tęczę, kamyki
(po 6 dla każdego
dziecka), farby
plakatowe
lub akrylowe
w 6 kolorach,
paletki, pędzelki

chusta
animacyjna

obrazek
ze słońcem
i obrazek
z kropelkami
deszczu

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska

Zajęcia 5.

Uwaga! Grzmi!

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z gier i układanek.
2. Do domu! Do domu! – słuchanie wiersza E. Szelburg-Zarembiny. Uważne słuchanie utworu. Poznanie

zjawisk atmosferycznych występujących w czasie burzy. Zrozumienie podstawowej zasady bezpiecz-
nego zachowania się w czasie burzy – chowamy się do budynku.

3. „Burza” – zabawa bieżna.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 39 – wzmacnianie mięśni rąk i nóg.
5. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
6. „Omijaj przeszkody” – zabawa ruchowa w ogrodzie.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Pieski chowają się przed deszczem” – zabawa z czworakowaniem.
9. „Deszcz, wiatr i burza” – zabawa słuchowo-ruchowa. Rozwijanie spostrzegawczości słuchowej i spraw-

ności ruchowej. Wdrażanie do reagowania na sygnały słuchowe. Ćwiczenie mięśni narządów mowy
na wyrazach dźwiękonaśladowczych: szsz, kap, bum.

10. Zabawy dowolne – wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespole.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: bÚbenek, sprzÚt terenowy, trójkÈt, grzechotka.

Rodzaj zajęć:

mwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 39.

Przebieg dnia:

Zabawy dowolne – zachÚcanie do korzystania z gier i ukïadanek.

Do domu! Do domu! – sïuchanie wiersza Ewy Szelburg-Zarembiny.

Do domu! Do domu!
Idzie chmura
ciemna, bura, duĝa.

Ojej! BÚdzie burza!

SzumiÈ, gnÈ siÚ,
skrzypiÈ drzewa.

Oj! BÚdzie ulewa!

Juĝ zagrzmiaïo.
Juĝ bïyska.
Juĝ i kropla...
Deszcz pryska!

Myk, do domu!
Bliziutko.
SkryliĂmy siÚ
prÚdziutko.

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska

A za oknem,
za drzewami
woda pïynie strumieniami.

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– O czym jest mowa w wierszu?
– Czy ktoĂ z was widziaï burzÚ?
– Co widaÊ na niebie w czasie burzy?
– A co sïychaÊ?
– Jaki deszcz pada z nieba – maïy czy duĝy?
– Gdzie siÚ trzeba schowaÊ, kiedy na dworze jest burza?
N. wyjaĂnia, ĝe kiedy jesteĂmy na dworze i zacznie siÚ burza, to trzeba szybko siÚ chowaÊ do domu
albo innego budynku. W czasie burzy nie wolno byÊ na dworze.

„Burza” – zabawa bieĝna.
N. wyznacza miejsce w sali – dom. Dzieci biegajÈ w rytmie wygrywanym na bÚbenku. Na hasïo:
Burza! – szybko biegnÈ w wyznaczone miejsce – chowajÈ siÚ przed burzÈ.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

mwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 39.

– „Co robi lato?’ – zabawa orientacyjno-porzÈdkowa.

Dzieci stojÈ w gromadce. N. podaje rytm na bÚbenku i pyta: Co robi lato?. Dzieci sïuchajÈ bÚ-
benka i reagujÈ odpowiednio ruchem: maszerujÈ, podskakujÈ i biegajÈ.

– „Gdzie jest sïoñce?” – Êwiczenie duĝych grup miÚĂniowych.

Dzieci siedzÈ w siadzie skrzyĝnym, rÚce majÈ uniesione nad gïowÈ. Na hasïo: Gdzie jest sïoñce?
– wykonujÈ skrÚty tuïowia w prawo i w lewo, zaglÈdajÈc przez jedno, potem przez drugie ramiÚ.

– „Kotki wygrzewajÈ siÚ na sïoñcu” – zabawa z czworakowaniem.

Dzieci-kotki chodzÈ na czworakach. Na znak N. zatrzymujÈ siÚ i przechodzÈ do leĝenia
na plecach. PodnoszÈ rÚce i nogi, wyciÈgajÈc siÚ do góry – do sïoñca. Po chwili odpoczynku
czworakujÈ dalej.

– „Dmuchawce” – Êwiczenie oddechowe.

Dzieci chodzÈ swobodnie po sali. Co jakiĂ czas pochylajÈ siÚ, naĂladujÈ zrywanie dmuchawca
i dmuchajÈ na niego.

– „Gonimy motylka” – zabawa bieĝna.

N. wybiera dziecko, które bÚdzie motylkiem. Motylek biegnie, reszta dzieci za nim, naĂladujÈc
jego ruchy. Po chwili biegania N. zmienia motylka.

– „Koszenie trawy” – Êwiczenie tuïowia.

Dzieci stojÈ w maïym rozkroku i naĂladujÈ ruchy koszenia – trzymajÈ rÚce na wysokoĂci klatki
piersiowej i wykonujÈ skrÚty ciaïa w prawo i w lewo.

– „Przeskocz przez strumyk” – zabawa z elementem podskoku.

Dzieci biegajÈ w tempie podawanym na bÚbenku. Na mocne uderzenie w instrument przeska-
kujÈ przez maïy strumyk – podskakujÈ i zatrzymujÈ siÚ w przysiadzie podpartym. Po krótkim
odpoczynku biegajÈ dalej.

– Maszerowanie z wyklaskiwaniem rytmu.

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa.

„Omijaj przeszkody” – zabawa ruchowa w ogrodzie.
N. wybiera miejsce do bezpiecznej zabawy, wyznacza zabawki i sprzÚty, które trzeba bÚdzie omi-
jaÊ. Dzieci stojÈ w gromadce. Na sygnaï: Omijaj przeszkody! – dzieci biegajÈ, omijajÈc starannie
znajdujÈce siÚ tam zabawki i sprzÚt terenowy.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

bębenek

sprzęt terenowy

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska

III

„Pieski chowajÈ siÚ przed deszczem” – zabawa z czworakowaniem.
N. wyznacza miejsce, które bÚdzie budÈ dla piesków. Dzieci-pieski chodzÈ na czworakach w róĝ-
nych kierunkach. Na hasïo: Pada deszcz! – uciekajÈ i chowajÈ siÚ w budzie. Na hasïo: Deszcz
nie pada! – pieski wychodzÈ z budy i idÈ dalej na czworakach.

„Deszcz, wiatr i burza” – zabawa sïuchowo-ruchowa.
N. mówi: Pada deszcz – i gra na trójkÈcie, Wieje wiatr – gra na grzechotce, Burza grzmi – uderza
w bÚbenek. NastÚpnie gra na instrumentach, a dzieci nazywajÈ zjawiska atmosferyczne. Potem
dzieci swobodnie biegajÈ po sali. Na děwiÚk grzechotki naĂladujÈ wiatr – stajÈ, podnoszÈ do góry
rÚce, poruszajÈ nimi w jednÈ i w drugÈ stronÚ i mówiÈ: szszszsz. Gdy sïyszÈ děwiÚk trójkÈta, na-
ĂladujÈ deszcz – kucajÈ, uderzajÈ palcami o podïogÚ i mówiÈ: kap, kap, kap, a gdy sïyszÈ uderzanie
w bÚbenek, naĂladujÈ burzÚ – uderzajÈ dïoñmi o uda i gïoĂno mówiÈ; bum, bum, bum.

Zabawy dowolne – wdraĝanie do zgodnego wspóïdziaïania w zespole.

trójkąt,
grzechotka,
bębenek

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKA:

Katarzyna Skafiriak

TYDZIEŃ 39.

NADCHODZI LATO

Drodzy Rodzice!

Przyroda rozkwitïa paletÈ barw, sïoñce mocno grzeje, nareszcie moĝna nosiÊ lekkie ubrania – mamy lato! Wszystko zaprasza
do zabaw na Ăwieĝym powietrzu! WïaĂnie o lecie przedszkolaki poszerzaïy swojÈ wiedzÚ w tym tygodniu. Dzieci dowiedzia-
ïy siÚ, ĝe latem zwykle jest sïonecznie, czasem moĝe siÚ zdarzyÊ burza, a innym razem zobaczymy na niebie tÚczÚ. Bardzo
istotnÈ rzeczÈ jest uĂwiadomienie dzieciom, ĝe z burzÈ nie ma ĝartów, ĝe burza moĝe byÊ groěna dla nas. Przedszkolaki do-
wiedziaïy siÚ, jak naleĝy zachowywaÊ siÚ podczas burzy, które miejsca bÚdÈ dobrym schronieniem, a które nie.

Wprowadzamy w Ăwiat wartoĂci:

ja, samodyscyplina, wspóïpraca...

Uczymy tego, co najwaĝniejsze

DoĂwiadczenia emocjonalno-spoïeczne:

– ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem;

– zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa;

– wdraĝanie do umiejÚtnoĂci funkcjonowania w grupie przez wdraĝane do zgodnego wspóïdziaïania w zespole oraz

czerpanie radoĂci ze wspólnej zabawy.

DoĂwiadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:

– manipulowanie figurami geometrycznymi, rozwijanie pomysïowoĂci i wyobraěni;

– wdraĝanie do uwaĝnego sïuchania utworu;

– posïugiwanie siÚ nazwÈ pory roku lato;

– doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej, wdraĝanie do prawidïowego trzymania kredki;

– utrwalanie nazwy koloru ĝóïtego;

– poznanie letnich kwiatów i ich nazw: maki, chabry, rumianki;

– Êwiczenie miÚĂni narzÈdów mowy;

– rozwijanie sïuchu i poczucia rytmu;

– doskonalenie szybkiej reakcji na sygnaï wzrokowy lub sïuchowy;

– wdraĝanie do umiejÚtnego poruszania siÚ w kole wiÈzanym;

– rozwijanie umiejÚtnoĂci kontynuowania rytmicznego wzoru, doskonalenie liczenia w dostÚpnym zakresie;

– rozwijanie sprawnoĂci manualnej;

– dostrzeganie zjawiska atmosferycznego charakterystycznego dla lata – sïoñce mocno grzeje;

– doskonalenie koordynacji sïuchowo-ruchowej, rozwijanie umiejÚtnoĂci rysowania koïa i linii prostych;

– rozumienie wyrazu tÚcza, posïugiwanie siÚ nazwami tÚczowych kolorów;

– utrwalenie znajomoĂci kolorów podstawowych i pochodnych;

– poznanie zjawisk atmosferycznych wystÚpujÈcych w czasie burzy, zrozumienie podstawowej zasady bezpiecznego

zachowania siÚ w czasie burzy – chowamy siÚ do budynku;

– rozwijanie spostrzegawczoĂci sïuchowej i sprawnoĂci ruchowej.

Jak wspieraÊ dziecko?
Lato to doskonaïa pora roku na zabawy na Ăwieĝym powietrzu. Dziecko potrzebuje ruchu jak ryba wody, warto wiÚc wspól-
nie spÚdzaÊ czas na aktywnoĂci fizycznej i to nie tylko podczas wyjazdów rodzinnych. Kopanie czy rzucanie piïki, puszczanie
latawca czy papierowych samolotów, piknik rodzinny, berek i wiele innych zabaw to Ăwietna okazja, by siÚ trochÚ poruszaÊ
z pociechÈ, a przede wszystkim z niÈ byÊ, razem siÚ ĂmiaÊ i bawiÊ.

Warto porozmawiaÊ o... bezpiecznym zachowaniu podczas burzy
Burze sÈ nieprzewidywalnymi zjawiskami atmosferycznymi, nie wiadomo, czy to tylko deszcz z wyïadowaniami, czy moĝe
potÚĝna nawaïnica. Warto rozmawiaÊ z dzieckiem o tym, ĝe nie wolno siÚ wtedy chowaÊ pod drzewem, ĝe naleĝy schroniÊ siÚ
w budynku i nie wolno dotykaÊ metalowych przedmiotów.

Warto poczytaÊ...
R.S. Berner, Lato na ulicy CzereĂniowej, Dwie Siostry
Opracowanie zbiorowe, Bajki na kaĝdy dzieñ roku, Zielona Sowa
Opracowanie zbiorowe, W co siÚ bawiÊ, Multico