Bożena Maria Nowacka

Szkoła Podstawowa w Gibach

Scenariusz zajęć o ruchu drogowym

Temat: PIESZY NA DRODZE

Czas trwania zajęć

90 minut:

Typ zajęć:

zajęcia lekcyjne lub pozalekcyjne

Miejsce przeprowadzenia zajęć:

sala gimnastyczna lub korytarz szkolny, podzielony na cztery części:

w I jest ulica (skrzyżowanie) z przejściem dla pieszych,

w II – droga z poboczem poza obszarem zabudowania.

Część III wydzielona na plansze i hasła.

w IV gromadzą się dzieci na powitaniu i pożegnaniu.

Cele:

uczeń poznaje zasady przejścia przez jezdnię,

rozumie znaczenie sygnalizacji świetlnej,

poznaje znaki drogowe dla pieszych i wie, gdzie są umiejscowione,

jest przekonany o konieczności noszenia świateł odblaskowych,

nazywa elementy ulicy,

właściwie reaguje na sygnał dźwiękowy,

potrafi zachować bezpieczeństwo na jezdni, poboczu, chodniku i przejściu dla

pieszych,

wie – czego nie wolno czynić na ulicy,

przyswaja wiersz o ruchu drogowym,

zna niebezpieczeństwa wynikające z nieprzestrzegania przepisów ruchu drogowego

Metody:

pogadanka, drama, ćwiczeniowa, pokaz, ekspresja ruchowa, naśladowcza,

zabawowa

Środki dydaktyczne:

plansze, krzyżówka, znaki drogowe, hasła, zagadki słowno – obrazkowe, wiersz

„Czerwone stój! Zielone idź!” – Piotra Łosowskiego, dyplomy

Formy pracy:

zbiorowa, grupowa, indywidualna

Wyjaśnienie oznaczeń:

N – nauczyciel; U - uczniowie

I. Część wstępna.

1. Zapoznanie ogólne z zasadami obowiązującymi pieszego w ruchu

drogowym: (10 minut)

zasadami przechodzenia przez jezdnię (5 zasad),

przechodzenie przez jezdnię z sygnalizacja świetlną,

poruszanie się po drodze poza miastem,

czego nie wolno na jezdni.

N. Przedstawia uczniom policjanta i zaprasza do prelekcji.

U. Słuchają i zapamiętują informacje, oglądają prezentowane czynności.

Uświadamiają zasady poruszania się po jezdni.

II. Część główna.

2. Wspólna zabawa w pieszych i pojazdy. (5 minut)

N. Przydziela uczniom szarfy i tłumaczy zasady zabawy. Daje sygnał do

zabawy i do zamiany ról przez dzieci.

Uczniowie z szarfami w rękach są pojazdami i poruszają się po jezdni, zaś

uczniowie z szarfami na plecach są pieszymi i przechodzą przez przejście dla

pieszych.

Na dany sygnał dzieci – auta poruszają się po drodze, na widok pieszych

zatrzymują się, by przepuścić ich na przejściu dla pieszych. Potem następuje zamiana

ról. Dzieci uczą się korzystania z przejścia dla pieszych, rozumieją, że kierowca

pojazdu winien zatrzymać się przed przejściem dla pieszych, by przepuścić pieszych.

3. Nauka części wiersza, jako okrzyk relaksujący uczestników. (3

minuty)

N. Wygłasza dzieciom słowa wiersza i prosi o powtórzenie: Idą dzieci do

szkoły rano. Zanim przejdą przez ulicę, to przystaną. Spojrzą w lewo, potem w prawo

rzucą okiem i na zebrę wchodzą śmiałym krokiem.

U. Uczniowie słuchają i powtarzają, zapamiętując, by zanim wejdą na przejście

dla pieszych jeszcze raz upewnili się, czy droga jest wolna.

4. Rozwiązanie krzyżówki obrazkowo - słownej z hasłem. (10 minut)

N. Prezentuje krzyżówkę i hasła do odgadnięcia. Po wypowiedzi uczniów

wpisuje odgadnięte wyrazy w puste pola.

U. Przyglądają się odgadują poszczególne hasła i zgłaszają je nauczycielowi.

Czytają rozwiązanie krzyżówki., utrwalają w ten sposób poznawane hasła.

5. Przypomnienie I części wiersza i nauka II części. (10 minut)

N. Prosi o powtórzenie pierwszej części wiersza.

Wygłasza dzieciom słowa wiersza i prosi o powtórzenie: Gdy po chwili po

chodniku idą dzieci dalej, ruch na drodze nie przeraża dzieci wcale, bo gdy wita ich

ś

wiatłami skrzyżowanie, to ten wierszyk uśmiechnięty mówią sobie.

Uczniowie powtarzają razem z nauczycielem.

6. Przechodzenie przez jezdnię z sygnalizacją świetlną. (10 minut)

N. Pokazuje uczniom trzy koła: sygnalizację świetlną i objaśnia zasady

przejścia przez jezdnię z sygnalizacją świetlną.

U. Obserwują kolorowe koła i słuchają. Na sygnał

koła zielonego

uczniowie

przechodzą, na sygnał

czerwonego

zatrzymują się, na sygnał

ż

ółtego

czekają,

utrwalają w ten sposób zasadę przechodzenia przez jezdnię z sygnalizacją świetlną.

7. Dalsza nauka III części wiersza z powtórzeniem już zapamiętanej.

(3 minuty)

N. Przypomina z uczniami część wiersza już nauczonego.

Wygłasza III część wiersza i prosi o powtórzenie: Czerwone stój! Czerwone

stój!

bo jada aut. Przez jezdnię idź, gdy świeci ci zielone światło.

Czerwone stój!

Zielone idź! A żółte czekaj, Czerwone stój! Zielone idź, nigdy nie zwlekaj.

U. Powtarzają i pamiętają znaczenie danego koloru w sygnalizacji świetlnej.

8. Zabawa w „Zielone – idź, czerwone stój, żółte – czekaj”. (5 minut)

N. Dzieli uczniów na trzy zespoły i wręcza im koła:

czerwone

,

zielone

i

ż

ółte

.

Uczniowie mają za zadanie reagować ruchem na właściwy kolor koła. Powtarza III

część wiersza.

U. Odbierają koła i właściwie reagują ruchem na sygnał świetlny.

9. Rozwiązanie zagadek na planszy: „Jakie to światło?” (8 minut)

N. Wręcza uczniom plansze (wcześniej zespoły były już podzielone w

poprzedniej zabawie) z zagadkami do pokolorowania kół – świateł na właściwy kolor

po odczytaniu treści zagadki.

- Gdy światło świeci, grzecznie stoją wszystkie dzieci.

- sygnał znaczy: czekaj! Przez ulicę nie przebiegaj!

- Kiedy światło masz możesz przejść na drugą stronę.

Nauczyciel prosi o odczytanie zagadek. Po wysłuchaniu zawiesza je pod hasłem

głównym:

„PRZECHODZENIE

PRZEZ

JEZDNIĘ

Z

SYGNALIZACJĄ

Ś

WIETLNĄ”.

U. Odbierają w zespołach plansze z zagadkami i słuchają poleceń. Na sygnał

kolorują koła. Odczytują zagadki.

10. Na drodze poza miastem. (7 minut)

N. Nauczyciel wywiesza kolejne hasło: „NA DRODZE POZA MIASTEM”.

Pod hasłem umieszcza planszę sytuacyjną przedstawiającą wędrujące dzieci poboczem

drogi. Pyta uczniów, jaką stroną drogi powinni chodzić piesi poza miastem.

U. Przyglądają się i czytają. Odpowiadają: lewą stroną, by z naprzeciwka

widzieć nadjeżdżające samochody.

N. Przypina zasadę: POZA TERENEM ZABUDOWANYM CHODZIMY

LEWĄ STRONĄ DROGI.

10 a. Prezentacja światełek odblaskowych i ich znaczenie dla

użytkowników drogi.

N. Policjant prezentuje światła odblaskowe i pyta o ich rolę w ruchu drogowym.

Wywieszenie hasła na ścianie: „NOŚ NA TORNISTRZE LUB UBRANIU

Ś

WIATŁA ODBLASKOWE”.

U. Wypowiadają się: by piesi byli widzialni z daleka.

10 b. Powtórka całego wiersza jako okrzyku podczas tych zajęć. (3

minuty)

N. Powtarza razem z dziećmi.

U. Wspólnie powtarzają.

11. Czego nie wolno na jezdni? (7 minut)

N. Na polecenie nauczyciela starsi uczniowie odgrywają scenki tematyczne

mówiące, czego nie wolno robić na jezdni.

Podczas wypowiedzi dzieci wywiesza pod główne hasło: „CZEGO NIE

WOLNO NA JEZDNI?” kolejno zasady: NIE WOLNO PRZEBIEGAĆ PRZEZ

JEZDNIĘ!

NIE BAW SIĘ W POBLIŻU ULICY!

U. Obserwują i wypowiadają się. Rozumieją, że ulica to nie plac zabaw.

N. Kładzie przed nimi znaki drogowe obowiązujące pieszych. Policjant podnosi

kolejny znak tłumaczy jego znaczenie i umiejscowienie na drodze:

1.

Droga dla pieszych.

2.

Miejsce przejście dla pieszych.

3.

Uwaga przejście dla pieszych.

4.

Uwaga dzieci.

5.

Zakaz ruchu pieszych.

Przypina podpisy znaków na ścianę.

Policjant prosi, by chętni uczniowie ustawiali znaki drogowe pod właściwe

podpisy.

U. Siadają w kręgu w części IV sali. Oglądają i słuchają. Ustawiają znaki,

utrwalając w ten sposób ich znaczenie dla użytkowników drogi.

III. Część końcowa.

13. Ewaluacja zajęć. Posumowanie. (3 minuty)

N. Wygłasza zdania a uczniowie mają za zadanie je dokończyć.

Zanim przejdziesz przez ulice to się........... U. (rozejrzyj)

Przechodź w miejscach............... U. (oznaczonych)

Czerwone światło znaczy..................U. (stój)

Zielone światło......... U. (idź)

Na drodze poza miejscem zabudowanym idziemy stroną................ U. (lewą)

Noś na tornistrze lub ubraniu..................... U. (światła odblaskowe)

Ulica, to nie plac do ...........U. (zabawy)

14. Nagrodzenie dzieci. (3 minuty)

N. Nauczyciel z policjantem wręcza dzieciom pamiątkowe dyplomy.

U. Cieszą się.

Aneksy do scenariusza zajęć;

1.

Plansze z drogą poza terenem zabudowania.

2.

Krzyżówka z hasłem.

3.

Plansze z pięcioma zasadami przejścia przez jezdnię.

4.

Wzór dyplomu.

5.

Wiersz – Czerwone stój! Zielone idź!

Aneks nr 1

Aneks nr 2

1.

Czerwone światło....! (stój)

2.

(piesi)

3.

(zebra)

4.

Zielone światło.......! (idź)

5.

(chodnik)

6.

(światła)

7.

(znaki)

Rozwiązanie: JEZDNIA

Aneks nr 3

Aneks nr 4

Aneks nr 5

Czerwone

stój!

Zielone

idź!

(Piotr Łosowski)

Idą dzieci do szkoły rano,

Zanim przejdą przez ulicę, to przystaną.

Spojrzą w lewo, potem w prawo rzucą okiem

i na zebrę wchodzą śmiało dziarskim krokiem.

Gdy po chwili po chodniku idą dalej,

ruch na jezdni nie przeraża dzieci wcale,

bo gdy wita ich światłami skrzyżowanie,

to ten wierszyk uśmiechnięty mówią sobie:

Czerwone

– stój!

Czerwone

stój!,

bo jadą auta!

Przez jezdnię idź, gdy świecą Ci

Zielone

światła!

Czerwone

– stój!

Zielone idź,

a

żółte

– czekaj.

Czerwone

– stój!!!

Zielone

– idź,

nigdy nie zwlekaj!

BIBLIOGRAFIA

1.

Piotr Łosowski – Czerwone stój! Zielone idź!, Warszawa 1991r.

2.

Hanna Usielska Ptarach – Sześciolatek poznaje zasady ruchu drogowego,

Warszawa 1995r.

3.

Marian Stebelski – Mały ratowniczek, Warszawa 2000r.

4.

PZU – Spółka Akcyjna – Ja, rower i przepisy.