KINO AMERYKANSKIE LAT 30 doc id Nieznany

background image

KINO AMERYKAŃSKIE

LAT 30

KINO AMERYKAŃSKIE LAT 30:

Rozwinął się film gangsterski (H. Hawks, M. Le Roy), nawiązujący do ery
prohibicji i narastającej fali przestępstw

Na ekranach święciły triumfy nowe indywidualności aktorskie (m.in. M. Dietrich,
G. Garbo ,H. Bogart)

Styl zerowy

Star system

Studio system

Kino gatunków

Zaczęło się od wielkiego kryzysu z którego Ameryka zaczęła się podnosić ok. 1932

Silny wpływ środowisk katolickich

Kodeks Haysa

Nowy Ład Roosevelta

Tematyka gangsterska

Filmy początku lat 30- propaganda- piętno amerykańskiego sukcesu

Lata 30. były okresem wielkiego rozwoju i sukcesów filmu rysunkowego-W.
Disney

Przełom lat 30. i 40. obfitował w tzw. czarny film kryminalny (m.in. J. Huston, B.
Wilder, J. Dassin, M. Ray) i western (W.A. Wellman, Ford, Wyler);

Wielkiego przełomu w narracji filmowej dokonał Orson Welles (Obywatel Kane
1941)

NOWY ŁAD:

Pod koniec 1932 roku- sytuacja koncernów filmowych była katastrofalna-
Universal zawiesił wszystkie kontrakty z pracownikami a Fox przestał wypłacać
pensje.

4 marca 1933- Roosevelt został prezydentem USA.

13 marca 1933-Zostają zamknięte wszystkie studia. Zamknięto ok. 5000 kin
Najgorzej Paramount i WB. Najlepiej MGM

13 czerwca 1933- ustawa o uzdrowieniu przemysłu- N.I.R.A. lub N.R.A.- New
Deal
- Nowy Ład Roosevelta

Po chwilowym przestoju Hollywood ruszyło ponownie- na zasadach
oszczędnościowych- cięcia wynagrodzeń do 50%.

Elementy polityki Roosevelta w filmie:

Powszechny ład

Oszczędność, cięcia budżetowe- uderzenie w Star System

KODEKS HAYSA I JEGO KONSEKWENCJE:

Hollywood, żeby uniknąć cenzury politycznej, postanowiło na siebie nałożyć
autocenzurę, której reguły stworzył W. H. Hays

background image

Kodeks Produkcyjny- zbiór przepisów dotyczących zasad realizacji scen
o drastycznym wydźwięku moralnym, np. scen miłosnych, opracowany
w Hollywood pod kierunkiem W.H. Haysa.

Kodeks formułował ogólne reguły dobrego smaku i szczegółowo określał normy
pokazywania w amerykańskich filmach sytuacji nieobojętnych obyczajowo

Podstawowa zasada głosiła, że „sympatia widzów nigdy nie powinna być po stronie
zbrodni, zła i grzechu

Nie był formą cenzury (nie został narzucony przez państwo) Stanowił wewnętrzną
cenzurę wprowadzoną przez amerykańskich producentów filmowych, którzy
zbiegali o widzów

Obowiązywał od 1934 do 1966.

Na ekranie nie wolno było prezentować:

Zemsty jako narzędzia wymierzania sprawiedliwości

Przestępstwa jeśli mogło stać się przedmiotem naśladownictwa

Nielegalnego handlu narkotykami

Nagości i nadmiernego negliżu

Atrakcyjnego przedstawiania cudzołóstwa

Pocałunków dłuższych niż 1,5 sekundy

Wzmianek o ciąży

Zdrada małżeńska nie może być uzasadniona i atrakcyjna.

Namiętnych i lubieżnych pocałunków czy uścisków

Scen uwiedzenia i gwałtu

Scen ukazujących lub sugerujących perwersyjne zachowania seksualne oraz
stosunki erotyczne między przedstawicielami różnych ras

Kapłanów wszelkich wyznań jako postaci negatywnych lub komicznych

W niektórych filmach dzieci spadały więc z nieba- Tarzan (1932 r.).

Ofiarą padła nawet Scarlett O'Hara - z Przeminęło z wiatrem wycięto scenę, w
której Vivien Leigh oblizuje wargi po nocy spędzonej z Rhettem Butlerem.

Seksualne wyuzdanie sięgnęło szczytu, gdy Marlena Dietrich w Maroku (ubrana
w smoking) całowała kobietę.

W Gildzie Rita Hayworth zdejmuje rękawiczkę w tak zmysłowy sposób, jakby się
cała rozbierała.

Wpływy katolickie

Uderzenie w kino gangsterskie- zakaz pokazywania scen brutalności

Początki naiwnego kina Amerykańskiego

Star system:

Nie ma Femme fatale- Garbo i Dietrich odchodzą na dalszy plan

Królują: Astaire i Rogers, Shirley Temple

Tematyka:

Optymistyczna

Pseudohistoryczna- wielcy ludzie w szlafrokach i nocnych pantoflach

Społeczna (np. Mr Smith jedzie do Waszyngtonu)

Filmy rodzinne i Familijne (Mały Pułkownik, Mała księżniczka)

Filmy lekkie

Rozwijają się gatunki lekkie- musicale, familijne , społeczne, przygodowe

HOLLYWOOD:

Od 1907-1908 zaczęli przybywać tu filmowcy uciekając przed ostrą walką
konkurencyjną w Nowym Yorku.

background image

Od 1910 regularnie pracował w Hollywood D.W. Griffith.

W 1911 D. Horsley założył pierwsze studio filmowe na rogu ulic Gover Street
i Bulwaru Zachodzącego Słońca

W latach następnych opanowali Hollywood producenci-potentaci: J. Lasky, S.
Goldwyn, W. Fox, C. Laemmle

Zaczęły powstawać wielkie wytwórnie filmowe z Fox Film Corporation,
Metro Goldwyn Mayer i Warner Bros na czele. Każda z nich wypracowała
swój indywidualny styl, dysponowała własnym zespołem gwiazd, statystów
i pracowników technicznych.

Hollywood stało się w okresie międzywojennym pierwszą potęgą kinową
w świecie.

Producent w systemie hollywoodzkim był ważniejszy niż reżyser

STAR SYSTEM:

Gwiazda nie musi być utalentowanym aktorem, musi tylko roztaczać „glamour”
(urok, czar)

Gwiazdę można sfabrykować za pomocą zabiegów organizacyjnych i technicznych;
(charakteryzacja, dobór ról, metody zdjęciowe, reklamę)

Gwiazda stanowi część kapitału wytwórni – musi być zawsze do jej dyspozycji

● Gwiazda zawsze musi spełniać oczekiwania widza, za które płaci

● Mitologia gwiazdy ma wpływ na jej popularność (ideał: mit i rzeczywiste życie jako

jedno)

Gwiazda stanowi wizytówkę wytwórni filmowych

Gwiazda to stereotyp , który posiada określony zespół cech

Gwiazdy w konkretnych rolach

Pojęcie gwiazdorstwa zawiera zarówno aspekt fizyczny, cielesny, wyznaczając
idealne wzorce do naśladowania, jak i całą gamę treści symbolicznych.

Za twórcę Star system uchodzi D.W. Griffith, który wykreował najwybitniejszych
aktorów kina niemego.

Dla producentów szybko stało się jasne, że popularność aktora gwarantuje sukces
filmu.

Pierwszą amerykańską gwiazdą filmową była Florence Lawrence.

Natomiast około 1919 roku takie sławy jak Mary Pickford, Charles Chaplin i
Douglas Fairbanks na dobre ugruntowały pozycje gwiazd w kinie.

Star system stał się głównym mechanizmem napędowym kinematografii.

Był to system kreowania i eksploatowania aktorek i aktorów filmowych przez
producentów, dystrybutorów i środki masowego przekazu.

Głównym atutem gwiazd stał się ich wizerunek - znak rozpoznawczy, bazujący na
grze archetypów i marzeń odbiorcy.

Praktyką wytwórni było zatrudnianie gwiazd na kilkuletnie kontrakty i obsadzanie
ich w głównych rolach w kolejnych produkcjach mieszczących się zazwyczaj w
konwencji jednego lub zbliżonych gatunków

Klauzula usatysfakcjonowania – aktor mógł być zwolniony w każdej chwili, jeżeli
nie zadowalał producenta.

Kryzys w 1933 roku – znaczne redukcje zatrudnienia w przemyśle, także filmowym.

12 lipca 1933 powstaje Gildia Aktorów Filmowych (Screen Actors Guild),
zrzeszająca 18 członków; do października liczyła już 54 – reprezentowała interesy
wszystkich; od wolnych strzelców aż po największe gwiazdy.

background image

Do sytemu należeli między innymi:

Mary Pickford

Charlie Chaplin

Douglas Fairbanks

Greta Garbo

Marlena Dietrich

Humphrey Bogart

Jean Harlow

Joan Crawford

Bette Davis

Clark Gable

Cary Grant

Gary Cooper

Errol Flynn

STUDIO SYSTEM:

WIELKA PIĄTKA:

Metro-Goldwyn-Mayer(MGM):

Jej znakiem jest ryczący lew w otoczce

Założona w 1924 przez Samuela Goldwyna i Louisa Mayera

Powstała z połączenia Metro Picture (1915), Louis Mayer Pictures (1918)
i Goldwyn Picture (1917)

Była największą wytwórnią filmową zatrudniającą w 1934 ok. 4 000
pracowników.

Hasłem wytwórni było: Więcej gwiazd, niż jest na niebie.

Szefem był Louis Mayer (1924-1951)

Złoty okres- lata 30 i 40

Wysoki poziom realizatorski

Reżyserzy: J. von Stroheim ,K.Vidor, F.Lang, E.Lubitsch

Gwiazdy: G.Garbo, C.Gable, J.Garland

W latach 30. produkowano 40 pełnometrażowych filmów rocznie, spośród
których do największych sukcesów zalicza się m.in. serię Pościg za cieniem
(1934-1947), Przeminęło z wiatrem (1939).

W 1974 MGM przestało istnieć jako wytwórnia filmowa.

Paramount Pictures:

Jedna z najstarszych wytwórni filmowych, której współzałożycielami byli: A.
Zukor
(w 1912 zorganizował wytwórnię Famous Players Film Company),
J.L. Lasky (w 1913 był twórcą wytwórni Feature Play Company) i W.
Hodkinson
(w 1914 założył biuro wynajmu filmów Paramount Pictures
Corporation
).

W wyniku kolejnych reorganizacji i fuzji tych przedsiębiorstw powstała
w 1927 instytucja Paramount Famous Lasky Corporation w celu:

1) produkcji filmów
2) wynajmu filmów
3) tworzenia łańcucha własnych kin

Po przejściowych trudnościach finansowych w 1933 firma ukształtowała się
ostatecznie w 1935 jako potentat filmowy Paramount Pictures

Zatrudniała znane gwiazdy filmowe: M. Dietrich, P. Negri, M. Pickford,
G. Swanson, M. West, G. Coopera

background image

Współpracowała z reżyserami: A. Hitchcockiem, E. Lubitschem, J. von
Sternbergiem
, B. Wilderem

Powstały tu głośne filmy, np.: Dziesięcioro przykazań (1923 i 1956), Union
Pacific
(1939) i Idźcie moją drogą L. McCareya (1944)

W 1936 Paramount Pictures zaczęło wyświetlać filmy w Technicolorze,
poczynając od W cieniu samotnej sosny H. Hathawaya.

Twentieth Century Fox:

Utworzona w 1935 z połączenia wytwórni Film Fox (założonej 1915)
Williama Foxa i The Twentieth Century (założonej 1933)

Działalność produkcyjna z dystrybucją filmów

Wśród reżyserów — John Ford i F.W. Murnau

Wśród gwiazd — Shirley Temple

Powstały tu cenione filmy m.in.: Grona gniewu J. Forda (1940), Zdarzenie
w Ox-Bow
W. Wellmana (1942), Dżentelmeńska umowa (1947) i Pinky
(1949) E. Kazana.

W 1953 powstał tu pierwszy film w technice cinemascopowej - Tunika H.
Kostera.

RKO-Radio Pictures:

Powstała w 1928 roku z połączenia Mutual Film (1912) i Radio
Corporation of America

Amerykańska kompania produkcyjna

Posiadała największą w USA sieć kin

Wyprodukowała takie filmy jak: Potępieniec ( J.Ford, 1935), Obywatel
Kane
(O.Welles, 1941), Podejrzenie (A.Hitchock, 1941)

Warner Bros:

Założona przez braci Warner: Harry’ego (1881-1958), Alberta (1884-
1967), Sama (1888-1927) i Jacka L. (1892-1978).

W 1905 bracia Warner otworzyli swe pierwsze kino w Newcastle.

W Pittsburghu zorganizowali biuro wynajmu filmów i filie w okolicznych
miastach.

W 1918 założyli wytwórnię Warner Features i podjęli działalność
produkcyjną.

Nabywając od 1924 roku kina, dysponowali wkrótce 182 obiektami.

6 X 1927 odbyła się premiera Śpiewaka jazzbandu A. Croslanda z A.
Jolsonem
w roli głównej, zapoczątkowując epokę kina dźwiękowego.

W 1929 roku bracia otrzymali honorowego Oscara za wyprodukowanie
pionierskiego filmu mówionego.

W latach 30. wytwórnia wsławiła się filmami o tematyce społecznej
(Jestem zbiegiem M. Le Roya i Wróg publiczny W.A. Wellmana,
1931), musicalami (Poszukiwaczki złota M. Le Roya, 1933), filmami
biograficznymi (Pasteur, 1936 i Życie Emila Zoli, 1937, oba W.
Dieterlego
) oraz przygodowymi (Robin Hood M. Curtiza, 1938).

Z wytwórnią współpracowali wybitni reżyserzy, m.in.: A. Litvak (Zeznanie
szpiega
, 1939), M. Curtiz (Casablanca, 1942)

Do gwiazd wytwórni należeli: B. Davis, H. Bogart

W okresie międzywojennym wytwórnia wypracowała własny styl — szybki
montaż, tematyka społeczna

MAŁA TRÓJKA:

Columbia:

Amerykańskie przedsiębiorstwo produkcji i dystrybucji filmów

background image

Założona w 1924 roku

Początkowo realizowała westerny klasy B. Status wytwórni zmienił się po
zaangażowaniu Franka Capry

Reżyserzy- Howard Hawks, Charles Vidor, Orson Welles

Gwiazdy- Carry Grant, Rita Hayworth, Clark Gable, Fred Astaire,
Gene Kelly

United Artist:

Amerykańska spółka filmowa założona w 1919 przez Ch. Chaplina, D.
Fairbanksa
, M. Pickford i D.W. Griffitha. Korporacja nie posiadała
własnych atelier ani kin i zajmowała się rozpowszechnianiem filmów swych
założycieli.

Pierwszym prezydentem był O. Price, w połowie lat 20. kierownictwo objął
J.M. Schenck (do 1935).

Później producentami byli m.in.: A. Korda i S. Goldwyn, pod którego
kierownictwem zrealizowano np. filmy W. Wylera: Ślepy zaułek (1937)
i Wichrowe wzgórza (1939).

Universal:

Jedna z najstarszych amerykańskich wytwórni filmowych.

Powstała w wyniku fuzji utworzonego w 1912 przez C. Laemmle'a
koncernu Independent Movie Pictures Company z kilkoma innymi
niezależnymi wytwórniami.

W 1915 roku zbudowano atelier filmowe na obszarze o powierzchni 100 ha
w San Fernando Tal, zwane Universal City.

Wytwórnia przechodziła szereg reorganizacji: w 1936 Laemmle sprzedał
studio J. Cheever Cowdin's Standard Capital Corporation.

W 1946, w wyniku dalszej fuzji, powstała spółka Universal International
Production Company
, w której miał udział J.A. Rank.

Ma doniosły wkład w rozwój amerykańskiej kultury filmowej.

Powstawały tu głównie westerny, horrory, komedie obyczajowe i muzyczne,
a także ambitniejsze utwory, np.: Na Zachodzie bez zmian L. Milestone'a
(1930, Oscar), Mój pan mąż G. La Cavy (1936).

Pracowali tu wielcy reżyserzy: E. von Stroheim, J. Ford, A. Hitchcock

.

SYSTEM GATUNKÓW:

Gatunek filmowy:

Zespół cech charakteryzujący struktury i dramaturgię utworu w obrębie
rodzaju filmowego.

Wyznacznikami gatunku są: temat, fabuła, stylizacja postaci, scenografia,
sposób prowadzenia narracji, oświetlenia itp.

W obrębie gatunku wyróżnia się podział na odmiany.

Wyróżniki gatunkowe są elastyczne, płynne.

Nie istnieje żadna pełna lista gatunków filmowych.

Ich liczba i rodzaj zmieniają się wraz z rozwojem kina.

Wykrystalizowały się w latach 30

Siedem cech kina gatunków wg Altmana:

1.

Dualizm- wyróżniający się grą opozycji często przeciwstawiający elementy
kulturowe i kontrkulturowe

2.

Powtarzalność- te same konfrontacje zdarzeń i ich przebiegów

3.

Kumulatywność- gromadzenie powtarzających się obrazów, motywów i
konfiguracji

background image

4.

Przewidywalność- opowieść rozwija się wedle tego samego wzoru doskonale
znanego widzom

5.

Nostalgiczność- odnawianie więzi między tradycją a współczesnością,
apelowanie do tęsknoty za „starymi dobrymi czasami”

6.

Symboliczność- znaczeniowe nacechowanie rekwizytów, zachowań i miejsc
akcji

7.

Funkcjonalność- spełnianie pragnień poprzez życzeniową transpozycje świata
przedstawionego

Gatunki:

Film gangsterski:

Gatunek filmowy o określonym schemacie fabularnym, typie bohatera
(gangster) oraz charakterystycznej ikonografii (Ulice wielkiego miasta,
samochody, broń palna

Po raz pierwszy formuła filmu gangsterskiego pojawiła się w Ludziach
podziemi
J. von Sternberga

Rozwinął się na początku lat 30 za sprawą serii filmów Warner Bros

Punktem wyjścia były znane z prasy wydarzenia z życia przestępców (Al.
Capone, John Dillinger, Lucky Luciano)

W filmach tego nurtu zasadniczą rolę odgrywało przeciwstawienie
społeczeństwa i jednostki, prawa i bezprawia

Po 1932 roku następuje wyraźna zmiana w charakterystyce gatunku:
opowieści o karierze i upadku gangstera towarzyszy wątek policjanta,
agenta FBI, którego zadaniem jest wytropienie przestępcy

W 1932 roku W.Wyler wyreżyserował Ślepy zaułek zapowiadający
kolejną fazę w rozwoju- pojawił się nowy typ bohatera , którego
ucieleśnieniem był H.Bogart ( Aniołowie o brudnych twarzach M.Curtiza,
Szalone lata 20 R.Walsha)

W latach 40 nastąpiło pewne rozmycie się granic gatunku, przenikanie się
konwencji filmu policyjnego, detektywistycznego i gangsterskiego, przede
wszystkim pod wpływem poetyki filmu czarnego

Film przygodowy:

Akcja składa się z ciągu przygód głównego bohatera

Podstawowe elementy: Szybkie tempo akcji, częste zmiany miejscy i
sytuacji, umiejętne stopniowanie napięcia, motyw pościgu, ucieczki,
podróży, postać dzielnego bohatera, który dzięki sprytowi i sprawności
wychodzi cało z każdej opresji

Musical:

Gatunek w którym muzyka, piosenka i taniec stanowią dominantę
dramaturgiczną dzieła.

Popisy wokalne i choreograficzne nie stanowią ornamentyki filmu, lecz są
wkomponowane w podporządkowaną im akcję, wynikają z niej i posuwają
naprzód.

Pojawił się wraz z wprowadzeniem do kina dźwięku

Nie przywiązuje się w nich dużego znaczenia do treści.

Ogromny wkład w rozwój musicalu wniosło kino amerykańskie,
szczególnie w latach 30 i 40

Jedyny gatunek gdzie muzyka i taniec odgrywają samoistną rolę.

Dramat:

Podstawowy gatunek filmowy.

Najwierniejsze odbicie sytuacji człowieka w świecie współczesnym.

background image

Człowiek szukający odpowiedzi na egzystencjalne pytania.

Eksponuje relacje międzyludzkie, sprzeczne postawy i dążenia bohaterów,
które wywołują określone reakcje widza

Dramat społeczny, obyczajowy i psychologiczny

Np. Pan Smith jedzie do Waszyngtonu F. Capry

Komedia :

Gatunek operujący dowcipem wizualnym i audialnym

Ma na celu wywołanie śmiechu u widza

Przedstawia rzeczywistość w ujęciu komicznym

Bohaterowie wywodzący się z różnych środowisk, pomimo wielu
niespodziewanych zwrotów akcji i odmian losu, zasługują na happy end,
który otwiera przed widzem optymistyczną perspektywę i przywraca
zakłócony porządek powszechnie akceptowanych wartości

Akcja nie zawsze jest konsekwentna

Wiele podgatunków: komedia obyczajowa ,romantyczna ,muzyczna itd.

Komedia romantyczna- wątek miłosny, pełna humoru akcja, dowcipne
dialogi, charakterystyczna para bohaterów

Melodramat:

Gatunek podejmujący temat miłości i obliczony na szczególnie silne
oddziaływanie na uczucia widza.

Charakteryzuje się atrakcyjną fabułą, najczęściej miłosną, operującą
uproszczoną psychologią ze skłonnością do patosu i konwencjonalnymi
postaciami

Schemat- Przypadkowość spotkania i miłość od pierwszego wejrzenia,
działanie losu, który połączył (a następnie rozdzielił) ukochanych,
zakończenie (pesymistyczne bądź optymistyczne)

Podstawy gatunku stworzył D.W. Griffith w filmach Złamana lilia (1919),
Męczennica miłości (1920)

Western:

Powstał na początki XX w. (Napad na ekspres E. Portera 1903)

Najstarszy obok komedii gatunek filmowy

Największy rozkwit western osiągnął w latach 40 i 50.

Epicka opowieść przygodowa o życiu pierwszych osadników, głównie
kowbojów, ich walce ze szczepami indiańskimi na Dzikim Zachodzie
w okresie zasiedlania tych terenów

Charakteryzuje się wartką akcją, atrakcyjnym plenerem, licznymi scenami
walk, konnych pogoni, wyraźnie nakreślonymi postawami moralnym (walka
dobra ze złem)

Charakterystyczna ikonografia obejmująca 3 grupy składników:

1.

Pejzaż-prerie, góry ,rancza ,małe miasteczka z hotelem,bankiem,
saloonem, zakładem fryzjerskim i sklepem

2.

Kostiumy- kapelusze, skórzane ochraniacze na spodnie, kraciaste
koszule, kamizelki, buty z ostrogami, mundury kawalerii, indiańskie
pióropusze

3.

Rekwizyty-konie, dyliżanse,broń: rewolwery, strzelby, noże ,
tomahawki

Westernowa przestrzeń zderza ze sobą dwa przeciwstawne żywioły Naturę i
Cywilizacje

W opozycje natury i cywilizacji wpisane zostały postacie przedstawione,
należące do trzech odrębnych grup:

background image

1.

Społeczność- mieszkańcy miasta lub osady reprezentujący Cywilizację

2.

Bandyci lub Indianie- zagrażający społeczności i reprezentujący Naturę

3.

Bohater- Z jednej strony jest obrońcą społeczności a więc cywilizacji
z drugiej strony jest emocjonalnie związany z Naturą. Chcąc należycie
wypełnić swą rolę musi pośredniczyć między Społecznością a
zagrażającymi jej siłami natury, w ostatecznym rachunku chroniąc przede
wszystkim społeczność

Bohaterami westernu są najczęściej kowboj, szeryf, łowca nagród,
żołnierz, traper, zawodowy rewolwerowiec oraz przestępca (mimo, że jest
w konflikcie z prawem reprezentuje dobre cechy) tzw. dobry-zły facet.
Wszyscy oni wyposażeni są w stałe atrybuty: dobro ( w sensie naturalnego
prawa i interesu ogółu), honor, siłę, niezależność i samotność

Westernowi zawdzięcza popularność wielu aktorów, m.in.: G. Cooper, J.
Wayne
.

Przykłady: J. Forda Dyliżans 1939, Miasto bezprawia 1946)


MAŁY CEZAR:

Reżyseria: Mervyn le Roy
Scenariusz: Francis Edwards Faragoh, Robert N. Lee
Zdjęcia: Tony Gaudio
Muzyka: Erno Rapee
Na podstawie: powieści W.R.Burnetta
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1930
Gatunek: Film Gangsterski
Obsada: Edward G. Robinson (Cesare Enrico Bandello -Rico ), Glenda Farrell, Sidney
Blackmer, Thomas E. Jackson, Ralph Ince, Maurice Black

Historia Ricka, bezwzględnego przestępcy, który wyrusza do miasta i staje się tam
jednym z najważniejszych gangsterów. Wydany, ukrywa się przed policją, która
chce go wyciągnąć z kryjówki, dlatego rozpowszechnia plotki o jego rzekomym
tchórzostwie.

W filmie tym reżyser po raz pierwszy pokazuje faktyczną przestępczość USA.
Odchodzi tym samym od umowności wcześniejszych filmów kryminalnych, w
których centrum znajdowali się sprawcy przestępstw bądź detektywi

Na tle kryzysu gospodarczego i masowego bezrobocia Mały cezar ukazuje obraz
Ameryki nie mający nic wspólnego z wiarą w postęp minionych lat.

Nie sprawiedliwość i pracowitość prowadzą do dobrobytu i bezpieczeństwa, lecz
egoizm i brutalność

Pierwsze znaczące dzieło filmu gangsterskiego lat trzydziestych i staje się wzorem dla
kolejnych utworów tego gatunku




background image

CZŁOWIEK Z BLIZNĄ:

Reżyseria: Howard Hawks
Scenariusz: Seton J. Miller, John Lee Mahin
Zdjęcia: Lee Garmes, L. William O'Connel
Muzyka: Adolph Tandler, Gus Arnheim
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1932
Gatunek: Film Gangsterski
Obsada: Paul Muni (Tony Camonte), Ann Dvorak(Cesca Camonte), Karen Morley, Boris
Karloff, Osgood Perkins

Bohaterem filmu jest młody gangster Tony Camonte, wywodzący się z włoskiej
dzielnicy slumsów. wraz ze swym przyjacielem Rinaldo należą do gangu
Johnny`ego Lovo. Camonte zabiega o to, aby pozbawić przywódcę jego pozycji.
Wywołuje to wojnę gangów, ale Tony osiąga swój cel. Panuje nad misatem,
rozprawiając się wyjątkowo okrutnie z przeciwnikami. Nie wiedząc, że jego siostra
Cesca, którą darzy wielkim uczuciem, poślubiła Rinaldo, zabija go, zastawszy parę
w niedwuznacznej sytuacji. Osaczony przez policję, prowokuje salwę, w której
ginie.

Pojawienie się Człowieka z blizną utrwaliło pozycję jego reżysera, Howarda
Hawksa, w czołówce twórców Hollywood oraz pozycję nowego gatunku - filmu
gangsterskiego, niesłychanie popularnego w pierwszej połowie lat trzydziestych.

PRYWATNE ŻYCIE HENRYKA VIII:

Reżyseria: Alexander Korda
Scenariusz: Lajos Biró, Arthur Wimperis
Zdjęcia: Georges Périnal
Muzyka: Kurt Schröder
Produkcja: Wielka Brytania
Rok produkcji: 1933
Gatunek: Historyczny, Komedia
Obsada: Charles Laughton (Henryk VIII), Binnie Barnes, Merle Oberon, Elsa Lanchester,
Wendy Barrie, Everley Greg

Film rozpoczyna się sceną egzekucji drugiej żony Henryka VIII. Dalej, w nastroju
przechodzącym od tragicznego po pogodny, wręcz humorystyczny, toczą się losy
kolejnych małżeństw angielskiego króla...

Pseudohistoryczna tematyka

Henryk VIII pokazany jako idiota i pantoflarz

Komedyjka pokazująca przełomowy moment w historii Anglii w sposób lekki

Wielcy ludzie w szlafrokach i nocnych pantoflach.


Mae

West:

1892-1980

background image

Amerykańska aktorka, scenarzystka i autorka sztuk teatralnych.

Na scenie debiutowała w wieku 8 lat, wkrótce określana jako Baby Vamp.

Wieloletnią karierę w teatrach variété rozpoczęła na Broadwayu w 1911.

W 1926 wystawiła własną skandalizującą sztukę Sex, będąc odtwórczynią roli
głównej.

Zdobyła dużą popularność, dzięki swobodnemu i rubasznemu stylowi bycia
zarówno na scenie, jak i w życiu.

W latach 30. była uosobieniem seksu.

Wystąpiła w filmach:

Nie jestem aniołem W. Rugglesa (1933)

Lady Lou L. Shermana (1933)

Piękność lat dziewięćdziesiątych L. McCareya (1934)

Jedź na Zachód, młody człowieku H. Hathawaya (1936)

Annie z Klondike R. Walsha (1936)

Moja mała ptaszyna E. Cline’a (1940)

Myra Breckinridge M. Sarne’a (1970)

Sextette K. Hughesa (1978).


NIE JESTEM ANIOŁEM:

Reżyseria: Wesley Ruggles
Scenariusz: Mae West
Zdjęcia: Leo Tover
Muzyka: Harvey Brooks
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1933
Gatunek: Komedia romantyczna
Obsada: Mae West(Tira), Cary Grant (Jack Clayton), Gregory Ratoff, Edward Arnold

Manager chce zaszkodzić związkowi gwiazdy z pewnym milionerem. Potem sam
nie może jej utrzymać i usiłuje, w porozumieniu z byłym kochankiem, zagarnąć
ubezpieczenie na życie bohaterki.

ICH NOCE:

Reżyseria: Frank Capra
Scenariusz: Robert Riskin
Zdjęcia: Joseph Walker
Muzyka: Howard Jackson , Louis Silvers
Scenografia: Stephen Goosson
Produkcja: USA, Columbia
Rok produkcji: 1934
Gatunek: Komedia romantyczna
Obsada: Clark Gable(Peter Warne), Claudette Colbert (Ellie Andrews), Walter Connolly,
Roscoe Karns

Rozpieszczona i kapryśna Ellie Andrews poślubia wbrew woli rodziny pilota Kinga

Westleya. Rozwścieczony ojciec, który uważa Westleya za łowcę fortuny, porywa
córkę i więzi ją na swoim jachcie. Zamierza anulować małżeństwo. Tymczasem
Ellie ucieka, by połączyć się z mężem. Podczas podróży autobusem z Miami do

background image

Nowego Jorku poznaje dziennikarza, Petera Warne'a, który właśnie stracił pracę.
Początkowo nie przypadają sobie do gustu, zwłaszcza że znajomość rozpoczyna się
od kłótni o miejsce.

Pierwszy film, któremu udało się zdobyć pięć najważniejszych Oscarów - za

najlepszy film, reżyserię, scenariusz, głównego aktora i aktorkę.

Urocza komedia romantyczna
Przykład kina stylu zerowego
Najbardziej charakterystyczny przedstawiciel banału filmowego
Bajkowa koncepcja rzeczywistości i ludzkiego szczęścia
Pomysły reżyserskie zapewniają filmowi sławię np. pozwala on bohaterom dzielić

pokój ,ale nie ma w tym nic niemoralnego, bo Clark Gable rozciąga przez pokój koc

Shirley Temple

:

ur.1928

Amerykańska aktorka filmowa ,cudowne dziecko Hollywood.

Największa dziecięca gwiazda w dziejach kina.

Pierwsza dziecinna gwiazda

W latach trzydziestych dzięki niej Hollywood przeżywało jeden ze swoich
najlepszych okresów

Była córką menedżera bankowego.

Od trzeciego roku życia chodziła do szkoły tańca.

W wieku 4 lat odkrył ją Charles Lamont, był on dyrektorem drugorzędnego studia
Educational Pictures. Obsadził ją w serii zatytułowanej The Baby Burlesques.
Naśladowała w nich takie gwiazdy jak np.: Marlena Dietrich.

Następnie wystąpiła w kolejnej serii - Frolics of Youth.

W 1934 r swoim pierwszym ważnym filmie Stand Up and Cheer Film od razu stał się
przebojem, a Shirley podpisała siedmioletni kontrakt z Fox Productions. Nakręciła
tutaj szereg popularnych obrazów, m.in.:

Mała Miss Marker (1934)

Tajemnica małej Shirley H. Lachmana (1934)

Złotowłosy brzdąc I. Cummingsa (1935)

Mały pułkownik (1935)

Biedna, mała dziewczynka (1936)

Heidi A. Dwana (1937)

Strzelec z Bengali J. Forda (1937)

Mała Miss Broadway (1938)

Mała księżniczka W. Langa (1939)

W 1934 otrzymała specjalnego Oscara za niezwykły wkład w ekranową rozrywkę

W 1935-1938 zajęła pierwsze miejsce na liście najbardziej popularnych i kasowych
gwiazd filmowych.

Wystąpiła w 38 filmach, w tym w 24 jako dziecko (do 1940)

Jaj zarobki sięgnęły ok. 300.000 dolarów za tytuł.

W filmach często bywała sierotą, odnajdującą wspaniały dom lub dziecko
wychowywane przez jednego rodzica, którego kojarzy z nowym partnerem. Zawsze
znalazł się w nich czas na parę scenek tanecznych czy piosenek.

Symbol niewinności

Jej filmy były:

lekkie

background image

rodzinne

idealnie wpisują się w grzeczne filmy kodeksu Haysa

infantylne

Partnerowały jej w rolach dorosłych największe ówczesne gwiazdy, jak choćby Gary
Cooper
, Carole Lombard czy Victor McLaglen.

Kiedy zaczęła dorastać, przeniosła się do MGM, gdzie nakręciła tylko jeden film.

Następnie związała się kontraktem z Davidem O. Selzienickiem i zagrała jako
nastolatka w kilku jego produkcjach. Jednak żadna z nich nie odniosła większego
sukcesu.

Gdy mała 17 lat wyszła za mąż za Johna Agara. Wystąpiła z nim w Forcie Apachów
w 1948.

Rok później rozwiodła się z nim i poślubiła Charlesa A. Blacka.

W 1950 r. definitywnie pożegnała się z kinem i przez kilka lat poświęciła się życiu
rodzinnemu.

W 1977 za całokształt twórczości otrzymała nagrodę od American Center of Films fot
Children.

Po zakończeniu kariery filmowej poświęciła się działalności politycznej na rzecz partii
republikańskiej.

W latach 1974-1976 ambasador USA w Ghanie, od 1989 w Czechosłowacji.


MAŁY PUŁKOWNIK:

Reżyseria: David Butler
Scenariusz: William M. Conselman
Zdjęcia: William V. Skall, Arthur C. Miller
Muzyka: Cyril J. Mockridge, Hugo Friedhofer
Produkcja: USA, Fox Productions
Rok produkcji: 1935
Gatunek: Dramat familijny
Obsada: Shirley Temple (Miss Lloyd Shermon), Nyanza Potts, Geneva Williams, Frank
Darien

Elizabeth Lloyd wychodzi za mąż za Jankesa Jack'a Shermon'a. Obrażony ojciec
przysięga, że już nigdy nie odezwie się do niej. Po kilku latach Shermon'owie
przyjeżdżają do rodzinnego domu przywożąc ze sobą kilkuletnią córeczkę.

Ginger Rogers:

Właściwie Virginia Katherine McMath

1911-1995

Amerykańska aktorka i tancerka filmowa oraz teatralna.

W 1928 roku wraz z mężem J. Papperem występowała w duecie tanecznym

W 1929 występowała samodzielnie w musicalach na Broadwayu.

W 1930 debiutowała na ekranie.

Największą popularność zdobyła jako partnerka F. Astaire'a:

Wesoła rozwódka (1934)

Błękitna para (1936)

Zatańczymy (1937)

background image

Zakochana pani (1938)

Na skrzydłach sławy H.C. Pottera (1939)

Barkleyowie z Broadwayu C. Waltersa (1949).

Inne filmy z jej udziałem m.in.:

Roberta W.A. Seitera (1935)

Kitty Foyle S. Wooda (1940, Oscar)

Małpia kuracja H. Hawksa (1952).

Ostatnią rolą Rogers była rola matki J. Harlow w filmie Harlow A. Segala (1965).

W latach 50. występowała częściej na scenie

Fred Astaire:

Właściwie Frederick E. Austerlitz

1899-1987

Amerykański aktor filmowy, także współreżyser, kompozytor i piosenkarz.

W 1906 występował z siostrą Adelą w duecie tanecznym.

Uczęszczał do szkół tanecznych w Nowym Jorku

W 1917 osiągnął sukces na Broadwayu.

Debiutował na ekranie w 1933

Wraz z G. Rogers tworzyli najsłynniejszą parę tancerzy w filmach M. Sandricha:

Wesoła rozwódka (1934)

Panowie w cylindrach (1935)

Zatańczymy (1937)

Zakochana pani (1938)

Do jego partnerek A. należały:

L. Bremer

J. Garland

R. Hayworth

A. Hepburn

Wybrane filmy:

Najpiękniejsza W.A. Seitera (1942)

Wielkanocna parada C. Waltersa (1948)

Wszyscy na scenę V. Minnellego (1953)

Zabawna buzia S. Donena (1957)

Ostatni brzeg S. Kramera (1959)

Finian’s Rainbow F. Coppoli (1968)

W 1949 otrzymał honorowego Oscara za wkład do filmowej sztuki musicalu.




PANOWIE W CYLINDRACH:

Reżyseria: Mark Sandrich
Scenariusz: Alexander Farago, Karoly Noti
Zdjęcia: David Abel
Muzyka: Irving Berlin
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1935

background image

Gatunek: Musical
Obsada: Fred Astaire (Jerry Travers), Ginger Rogers (Dale Tremont), Edward Everett
Horton, Helen Broderick

Amerykański tancerz Jerry przyjeżdża do Londynu, by przygotować swój show. Jego
przyjaciel oznajmia mu, że jego żona Madge spędza wakacje w Wenecji i zaprasza
ich obu na weekend. Ma ku temu powody. Chciałaby poznać Jerry'ego z pewną młodą
dziewczyną, uważa bowiem, że już najwyższa pora, by Amerykanin ożenił się i
ustatkował.


POTĘPIENIEC:

Reżyseria: John Ford
Scenariusz: Dudley Nichols
Zdjęcia: Joseph H. August
Muzyka: Max Steiner
Scenografia: Julia Heron, Van Nest Polglase
Na podstawie: powieści Liama O`Flaherty`ego
Produkcja: USA, RKO
Rok produkcji: 1935
Gatunek: Dramat
Obsada: Donald Meek, Una O'Connor, Joe Sawyer, J.M. Kerrigan, Wallace Ford, Victor
McLaglen

Wstrząsany rewolucją Dublin roku 1922. Na tle mrocznej scenerii wielkomiejskich
ukic dokonuje się los robotnika Gypo Nolana, wyrzuconego z ruchu podziemnego
za to, iż nie chciał zabić policjanta. Za 20 funtów denuncjuje policji brytyjskiej
swego przyjaciela Frankiego McPhillipa, chcąc z jego przyjaciółką Katie rozpocząć
nowe życie w Ameryce. Pijany, zdradza swe machinacje. Zostaje zastrzelony przez
swych towarzyszy.




JESTEM NIEWINNY:

Reżyseria: Fritz Lang
Scenariusz: Bartlett Cormack ,Fritz Lang
Zdjęcia: Joseph Ruttenberg
Muzyka: Franz Waxman
Scenografia: Cedric Gibbons
Produkcja: USA, MGM
Rok produkcji: 1936
Gatunek: Dramat
Obsada: George Walcott, Frank Albertson, Walter Brennan, Spencer Tracy, Sylvia Sidney

Temat: oskarżenie linczu

Scenariusz opiera się na autentycznym wypadku z Kalifornii.

Podczas podróży do narzeczonej , pracującej jako nauczycielka w miasteczku
Strand, Joe Wilson zostaje na rogatkach tej miejscowości zaaresztowany jako

background image

domniemany sprawca zbrodniczego porwania dziecka. Poszlaki są wyolbrzymione
przez pogłoski, fakty zostają przekręcone;w Strandzie panuje powszechne
przekonanie o winie zatrzymanego. Żądni krwi obywatele oblegają i podpalają
więzienie; bohaterowi niemal cudem udaje się niepostrzeżenie zbiec w zamieszaniu.
Ciągle jeszcze pod wpływem szoku, ukrywa się i zaprzysięga zemstę; z pomocą
braci gromadzi dowody przeciwko prześladowcom - między innymi nakręcony w
czasie wypadków film. W rezultacie 22 osoby zostają postawione w stan oskarżenia
o morderstwo. Proces nie pozostawia wątpliwości co do winy obywateli Strandu
i być może zdeterminowany bohater wypełniłby swój okrutny zamiar, gdyby nie
interwencja narzeczonej; ostatecznie rzekoma ofiara pojawia się na sali sądowej już
po zapadnięciu wyroków skazujących i wyjawia prawdę.


WALT DISNEY:

1901–1966

Amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

Autor i producent filmów animowanych

Twórca amerykańskiego Disneylandu i wartej miliard dolarów korporacji.

Utalentowany rysownik.

16 października 1923 roku wraz z bratem założył wytwórnię Disney Brothers
Studios.

Dzięki nakręceniu w 1928 roku kreskówki Stemboat Willie (pierwszy dźwiękowy
film animowany w historii kina, którego bohaterem była Mickey Mouse- głosu jej
użyczył sam Disney) wytwórnia zdobyła sławę w Hollywood.

W następnym roku wytwórnia zaprezentowała pierwszy film z serii Silly
Symphonies
.

Naczelną regułą konstrukcyjną Walta Disneya było:

Uzależnienie montażu obrazu od rytmu ilustrującej go muzyki

Symultaniczne połączenie obrazu , dźwięku i ruchu

W roku 1932 pojawia się poczciwy pies Pluto- The Mad Dog

W roku 1932 Walt Disney otrzymał swojego pierwszego Oscara za film animowany
Kwiaty i drzewa. Była to zarazem pierwsza kolorowa kreskówka w historii kina.

W 1934 roku Walt Disney podejmuje decyzję o nakręceniu Królewny Śnieżki i
Siedmiu Krasnoludków
, pierwszego pełnometrażowego filmu animowanego w
historii. Wiele osób wróżyło mu wtedy bankructwo. Film odniósł jednak ogromny
sukces, a wytwórnia stworzyła blisko 40 takich klasycznych filmów animowanych.

W 1936 roku pojawia się po raz pierwszy Kaczor Donald- Mickey Circus

Wytwórnia pod nazwą Walt Disney Studios stworzyła również wiele filmów
dokumentalnych, nagrodzonych Oscarami oraz filmów przygodowych.

Disney przygotowywał także popularne programy telewizyjne: Klub Myszki Miki
oraz Cudowny świat Walta Disneya.

W latach 50. Disney zaczął planować zbudowanie ogromnego parku rozrywki dla
dzieci i dorosłych. Jego marzenie zostało zrealizowane w 1971 roku. Wtedy otwarto
na Florydzie park rozrywki Walt Disney World Resort. Niestety Walt nie dożył tej
chwili.

Zmarł na raka 15 grudnia 1966 roku.

Niedługo przed śmiercią Disney przygotował film animowany dla ścisłego
kierownictwa Disney Company, w którym zwracał się po imieniu do każdego
członka zarządu, przekazując swoje życzenia co do przyszłości firmy. Film kończył
się ujęciem Disneya mówiącego "I'll be seeing you".

background image

KRÓLEWNA ŚNIEŻKA I SIEDMIU
KRASNOLUDKÓW:

Reżyseria: Walt Disney, David Hand
Scenariusz: Dorothy Ann Blank, Richard Creedon
Zdjęcia: Maxwell Morgan
Muzyka: Frank Churchill
Produkcja: USA, Walt Disney
Rok produkcji: 1937
Gatunek: Film animowany

Pierwszy w historii kina pełnometrażowy film animowany

Kiedy w 1937 roku prasa ogłosiła, że Walt Disney zabrał się za produkcję
pełnometrażowego filmu animowanego przeznaczonego do kin, pomysł ten został
wszem i wobec nazwany "szaleństwem Disneya" (Disney's Folly). Już wtedy
sławny producent miał dość sporą popularność wynikłą ze swoich wcześniejszych,
krótkometrażowych dziełek, kojarzonych głównie z myszką Mickey. Takie filmy
pojawiały się też w kinach, najczęściej na kilka minut przed seansem filmu, aby
zabawić czymś zbierających się na sali gości. Jednak film pełnometrażowy?! Zaraz
pojawiły się zdania krytyków: "czy to mają być same gagi? Przez ponad godzinę
będzie to męczące!". Głos zabrali też specjaliści od optyki: "oglądanie przez tak
długi obraz kolorowych, animowanych obrazów w ciemności kinowej sali może
doprowadzić do utraty wzroku".

Walt Disney chciał, ażeby film nie był wyłącznie zbiorem gagów. Wybrał właśnie
fabułę "Królewny Śnieżki", gdyż uważał, że jej akcja i wątek nadadzą filmowi nie
tylko odcień komiczny, ale też wzruszający. I nie mylił się. Kiedy w dniu premiery
zaproszeni goście, "wielcy" ówczesnego świata filmu, wychodzili z seansu, prawie
każdy z nich miał łzy w oczach.

Przez wszystkich krytyków film został okrzyknięty arcydziełem sztuki, recenzje
były wręcz fenomenalne.

Film ten bazuje na jedynej wersji baśni o królewnie Śnieżce, na niemieckiej baśni
braci Grimm. Należy jednak też dodać, że Disney zmienił troszeczkę przebieg
akcji baśni. W oryginale baśń jest o wiele okrutniejsza: królowa zjada serce, które
przynosi jej myśliwy, sądząc, że jest to serce jej pasierbicy. Uromantycznienie
historii polega na tym, że w oryginale Śnieżka budzi się ze swego snu nie za sprawą
pocałunku, ale poprzez wyplucie zatrutego kawałka jabłka przy przypadkowym
zatrzęsieniu się trumny. W baśni królowa próbuje różnych sposobów na
uśmiercenie dziewczynki: raz daje jej zatruty grzebyk, później próbuje też wcisnąć
jej zaczarowany gorset. Jabłko jest metodą ostateczną

Postacie królewny i księcia odzwierciedlają ideały, jakie panowały w ówczesnych
latach 30. Śnieżka ma nawet makijaż odpowiadający ówczesnym trendom, nie
mówiąc o ułożeniu włosów.

Pod względem animacji film wypada nader dobrze.

Postacie ludzkie pojawiły się w animacji po raz pierwszy, sprawiały więc
animatorom nie mały kłopot, w szczególności postać mężczyzny, w tym przypadku
księcia. W tym celu pomagały im specjalnie nakręcone filmy z udziałem aktorów.
Na ich podstawie potrafiono umiejętnie oddać ruch, i co za tym idzie, także ruch
włosów czy ubrania.

Muzyka w tym filmie to prawdziwe dzieło sztuki.

background image

"Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków" to jeden z najważniejszych filmów
w historii kina. Do dziś uznawany jest za jedno z największych i najważniejszych
osiągnięć filmowych oraz jako bezcenne dziedzictwo amerykańskiej kultury.

W 1938 roku Amerykańska Akademia Filmowa wyróżniła Walta Disneya
specjalnym Oscarem. Jedną duża statuetkę i siedem małych (po jednej na każdego z
krasnoludków) wręczyła mu Shirley Temple.


PRZYGODY ROBIN HOODA:

Reżyseria: Michael Curtiz
Scenariusz: Norman Reilly Raine, Seton I. Miller
Zdjęcia: Tony Gaudio ,Sol Polito
Muzyka: Erich Wolfgang Korngold
Scenografia: Milo Anderson, Carl Jules Weyl
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1938
Gatunek: Film Przygodowy
Obsada: Errol Flynn (Robin Hood), Olivia de Havilland(Lady Marian), Basil Rathbone(Sir
Guy Gisbourne), Claude Rains (Książe Jan), Patric Knowles (Szkarłatny Will), Eugene
Pallette (Braciszek Tuck), Alan Hale (Mały John), Melville Cooper(Szeryf z Nottingham),
Ian Hunter(Król Ryszard Lwie Serce)

Sir Robin z Locksley opowiadający się po stronie nieobecnego króla Ryszarda, zostaje
pozbawiony swych włości i skazany na banicję. Wkrótce zbiera drużynę wesołków, z
którymi postanawiają przywrócić sprawiedliwość i dać pocieszenie ludziom. Napadają
bogatych i oddają to biednym. Jednakże Robin, doskonały łucznik, z jednej strony
podkochuje się w Lady Marion, z drugiej musi zmierzyć się z Szeryfem z Nottingham,
Guyem Gisbournem i księciem Janem

PAN SMITH JEDZIE DO WASZYNGTONU:

Reżyseria: Frank Capra
Scenariusz: Sidney Buchman
Zdjęcia: Joseph Walker
Muzyka: Dimitri Tiomkin
Scenografia: Lionel Banks
Na podstawie: opowiadania Lewisa R. Fostera
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1939
Gatunek: Dramat społeczny
Obsada: Harry Carey (Prezydent), Jean Arthur (Clarissa Saunders), James Stewart
(Jefferson Smith), Claude Rains, Edward Arnold, Guy Kibbee

Po śmierci jednego z senatorów jego partyjni koledzy szukają kogoś, kto do końca

kadencji w parlamencie zajmie miejsce zmarłego. Wśród polityków kwitnie korupcja
- wszystkim zależy, żeby nowy senator był człowiekiem dyspozycyjnym i nie wtykał
nosa w nie swoje sprawy. Wybór pada na Jeffersona Smitha. Smith jest drużynowym
organizacji skautowskiej, młodym entuzjastą i patriotą. Starzy wyjadacze ze stolicy są
przekonani, że naiwniak będzie w ich rękach bezwolną marionetką. Smith jednak ani
myśli przymykać oczu na nieetyczne praktyki dygnitarzy.

background image

Frank Capra w tym filmie powraca do swego podstawowego wątku zwycięstwa dobra

nad złem i triumfu prowincji nad stolicą.

Jako pupilek James Stewart ucieleśnia przemianę głupkowatego imitatora ptasich

głosów w orędownika sprawiedliwości.

Kongres bezskutecznie protestuje przeciw filmowi.

Tematyka społeczna

Główna rola James Stewart- Oscar za rolę

Waszyngton pokazywany jako centrum świata

Film przesłodzony

Dobry obywatel wierzący w ideały zmienia świat na lepsze

Zwycięstwo dobra nad złem

Triumf prowincji nad stolicą

PRZEMINĘŁO Z WIATREM:

Reżyseria: Victor Fleming, George Cukor, Sam Wood
Scenariusz: Sidney Howard, Ben Hecht, David O. Selznick, Jo Swerling, John Van Druten
Zdjęcia: Lee Garmes, Ernest Haller, Ray Rennahan
Muzyka: Adolph Deutsch, Hugo Friedhofer, Heinz Roemheld, Max Steiner
Scenografia: Lyle R. Wheeler, Howard Bristol
Na podstawie: powieści Margaret Mitchell
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1939
Gatunek: Melodramat
Obsada: Clark Gable, Vivien Leigh, Leslie Howard, Olivia de Havilland, Hattie
McDaniel, Thomas Mitchell

Najbardziej znana produkcja hollywoodzka w historii kina, nagrodzona ośmioma
Oscarami.

Historia namiętnej, ale tragicznej miłości łączącej rozkapryszoną Scarlett O'Harę
z Rettem Butlerem, osadzona w okresie wojny domowej w USA. Młoda kobieta
potrafi poradzić sobie ze wszystkimi przeciwnościami losu, jakie mogą ją spotkać
podczas wojennej zawieruchy, nie potrafi jednak utrzymać miłości mężczyzny,
którego pragnie najbardziej na świecie.

To niezwykły film opowiadający o uczuciu pięknej Scarlett do młodego,
lalusiowatego mężczyzny, który jednak wychodzi za inną i ma z nią dziecko.
Scarlett szuka pocieszenia i wsparcia finansowego w trakcie trwania wojny
secesyjnej i po niej również, u zakochanych w niej mężczyzn, między innymi u
bogatego i zarozumiałego Retta Buthlera.


DYLIŻANS:

Reżyseria: John Ford
Scenariusz: Dudley Nichols
Zdjęcia: Bert Glennon, Ray Binger
Muzyka: Richard Hageman, Franke Harling, Louis Gruenberg, John Leipold, Leo Shuken
Scenografia: Alexander Toluboff
Produkcja: USA, United Artist
Rok produkcji: 1939

background image

Gatunek: Western
Obsada: John Wayne, Claire Trevor, Thomas Mitchell, John Carradine, Donald Meek,
George Bancroft, Andy Devine, Berton Churchill

Film rozpoczyna się w momencie, kiedy grupka bohaterów wyrusza z małego

miasteczka Tonto w Arizonie do Lordsburga w Nowym Meksyku. Jeszcze przed
wyruszeniem pasażerowie dowiadują się, że z rezerwatu zbiegł słynny przywódca
Apaczów, Geronimo, który zmobilizował swoich ziomków i grasuje w okolicy.
W każdej chwili spodziewać się można jego ataku. Nie zrażeni tą wiadomością
bohaterowie decydują się jechać. Któż więc znajduje sie w dyliżansie zdążającym
do Nowego Meksyku. Przede wszystkim Lucy Mallory, czcigodna dama, żona
oficera, spodziewająca się dziecka. Jedzie do fortu, położonego na drodze do
Lordsburga, gdzie ma połączyć się ze swym mężem. Jest też w dyliżansie stateczny
bankier Gatewood i sprzedawca napojów alkoholowych, pan Peacock. Jest lekarz,
doktor Boone, nałogowy pijak, który dawno stracił prawo do wykonywania
zawodu, i Hatfield, zawodowy szuler. Jedzie także panna Dallas, dziewczyna
lekkich obyczajów, wyrzucona z miasteczka przez zgorszonych jej profesją
mieszkańców. Szeryf Wilcox zasiada na koźle, obok woźnicy. Udaje się w podróż,
gdyż sądzi, że uda mu się ująć zbiegłego z więzienia Ringo Kida, który poprzysiągł
zemstę nad mordercami swego ojca i brata, braćmi Plummerami. Przewidywania
stróża prawa sprawdzają się: rzeczywiście na drodze jadącego dyliżansu pojawia
się Ringo Kid we własnej osobie.

Trudno sobie wyobrazić większe zróżnicowanie bohaterów westernu. Wiadomo,

kto jest szlachetny, a kto zasługuje na pogardę. Tak toczą się początkowe partie
filmu. W miarę upływu akcji uświęcone dotąd schematy zaczynają jednak
ulegać zmianom. Reżyser stawia bohaterów w sytuacjach, które zmuszają ich do
nieustannego dokonywania wyboru. W toku dramatycznych zdarzeń obnażają się
prawdziwe charaktery jadących osób, a Ford bawi się ciągłym tasowaniem kart.
Szuler ginie z godnością wielkiego pana, bandyta okazuje się rycerski, dziewczyna
lekkich obyczajów zaś zasługuje swym postępowaniem na większy szacunek niż
małomiasteczkowe bigotki Notoryczny pijaczyna odrodzi się, pomagając przy
porodzie, szacowny bankier okaże się zaś defraudantem pokaźnej sumy pieniędzy
i łotrem bez skrupułów. Szeryf ostatecznie przymknie oczy na poczynania Ringo
Kida, pozwoli mu rozprawić się z Plummerami i odjechać wraz z Dallas, zamiast
sprowadzać go z powrotem do więzienia.

Reżyser przedstawił barwny obraz czasów pionierskich
Ograniczona w czasie i przestrzeni akcja
Następstwo sekwencji spokojnych i dramatycznych
Dokładne zarysowanie rozmaitych charakterów
Przełom w westernie



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
KINO AMERYKAŃSKIE LAT 30 TAK doc
KINO AMERYKAŃSKIE LAT 30, Film Teoria
KINO AMERYKANSKIE LAT 30(pkt 5,6,7,8,9
Kino amerykańskie lat 20 TAK
Awangarda doc id 74335 Nieznany (2)
FP 30 kolo id 180395 Nieznany
kolo 1 doc id 237073 Nieznany
E13 doc id 149200 Nieznany
LAB1 Sw i zast geom doc id 1052 Nieznany
30 10 id 34435 Nieznany
E15 doc id 149221 Nieznany
039 Amerykańskie horrory lat 30
Czarne kino amerykańskie doc
Algebra wyklad 30 10 id 57336 Nieznany
75 lat trucia rtecia id 45911 Nieznany (2)
Cinemania 1997 doc id 117144 Nieznany

więcej podobnych podstron