Obowiązek podatkowy a

zobowiązanie podatkowe

•

Obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw
podatkowych

nieskonkretyzowana

powinność

przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z
zaistnieniem

zdarzenia

określonego

w

tych

ustawach.

•

Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z
obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do
zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa,
powiatu albo gminy podatku w wysokości, w
terminie oraz w miejscu określonych w przepisach
prawa podatkowego.

Zobowiązanie podatkowe

powstaje:

•

z chwilą zaistnienia zdarzenia, z którym
ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego
zobowiązania;

•

z

chwilą

doręczenia

decyzji

organu

podatkowego, ustalającej wysokość

tego

zobowiązania.

Decyzja określające zobowiązanie

podatkowe

•

Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ
podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo
ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w
całości lub w części podatku, nie złożył
deklaracji albo że wysokość zobowiązania
podatkowego jest inna niż wykazana w
deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję,
w której określa wysokość zobowiązania
podatkowego.

Zabezpieczenie

następuje

w

trybie

przepisów

o

postępowaniu egzekucyjnym w administracji albo poprzez
przyjęcie przez organ podatkowy, na wniosek strony,
zabezpieczenia wykonania zobowiązania określonego w
decyzji o zabezpieczeniu wraz z odsetkami za zwłokę, w
formie:

1) gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
2) poręczenia banku;
3) weksla z poręczeniem wekslowym banku;
4) czeku potwierdzonego przez krajowy bank
wystawcy czeku;
5) zastawu rejestrowego na prawach z papierów
wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa
lub Narodowy Bank Polski -- według ich wartości
nominalnej;
6) depozytu w gotówce.

Zobowiązanie podatkowe przed terminem płatności
może być zabezpieczone na majątku podatnika, a w
przypadku osób pozostających w związku małżeńskim
także na majątku wspólnym, jeżeli zachodzi
uzasadniona obawa, że nie zostanie ono wykonane,
a w szczególności gdy podatnik trwale nie uiszcza
wymagalnych

zobowiązań

o

charakterze

publicznoprawnym

lub

dokonuje

czynności

polegających na zbywaniu majątku, które mogą
utrudnić lub udaremnić egzekucję.

Skarbowi

Państwa

i

jednostce

samorządu

terytorialnego przysługuje hipoteka na wszystkich
nieruchomościach podatnika, płatnika, inkasenta,
następcy prawnego lub osób trzecich z tytułu
zobowiązań podatkowych, a także z tytułu zaległości
podatkowych w podatkach stanowiących ich dochód
oraz odsetek za zwłokę od tych zaległości, zwana
dalej „hipoteką przymusową”.

Podstawą wpisu hipoteki przymusowej

jest:

1. doręczona decyzja

2. tytuł wykonawczy lub zarządzenie

zabezpieczenia, jeżeli może być wystawione,
na podstawie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji bez
wydawania decyzji

Państwa i jednostkom samorządu terytorialnego z
tytułu zobowiązań podatkowych a także z tytułu
zaległości podatkowych stanowiących ich dochód
oraz odsetek za zwłokę od tych zaległości przysługuje
zastaw skarbowy na wszystkich będących własnością
podatnika oraz stanowiących współwłasność łączną
podatnika i jego małżonka rzeczach ruchomych oraz
zbywalnych prawach majątkowych, jeżeli wartość
poszczególnych rzeczy lub praw wynosi w dniu
ustanowienia zastawu co najmniej 10 000 zł.

Termin płatności podatku wynosi 14 dni
od dnia doręczenia decyzji ustalającej
wysokość zobowiązania podatkowego.

Jeżeli podatnik jest obowiązany sam
obliczyć i wpłacić podatek, za termin
płatności uważa się ostatni dzień, w
którym, zgodnie z przepisami prawa
podatkowego,

wpłata

powinna

nastąpić.

Zaległością podatkową jest podatek
niezapłacony w terminie płatności

Za zaległość podatkową uważa się
także

niezapłaconą

w

terminie

płatności zaliczkę na podatek lub ratę
podatku.

Na równi z zaległością podatkową
traktuje się także:

•

nadpłatę, jeżeli w zeznaniu lub w deklaracji została wykazana
nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, a organ
podatkowy dokonał jej zwrotu lub zaliczenia na poczet zaległości
podatkowych

bądź

bieżących

lub

przyszłych

zobowiązań

podatkowych;

•

zwrot podatku, jeżeli podatnik otrzymał go nienależnie lub w
wysokości wyższej od należnej lub został on zaliczony na poczet
zaległości podatkowej albo bieżących lub przyszłych zobowiązań
podatkowych, chyba że podatnik wykaże, że nie nastąpiło to z jego
winy;

•

wynagrodzenie płatników lub inkasentów pobrane nienależnie lub
w wysokości wyższej od należnej;

•

oprocentowanie nienależnej nadpłaty bądź

zwrotu podatku

zwrócone lub zaliczone na poczet zaległych, bieżących lub
przyszłych zobowiązań podatkowych

Od zaległości podatkowych naliczane
są odsetki za zwłokę.

Odsetki za zwłokę naliczane są od dnia
następującego po dniu upływu terminu
płatności podatku lub terminu, w
którym płatnik lub inkasent był
obowiązany dokonać wpłaty podatku
na rachunek organu podatkowego

Stawka odsetek za zwłokę wynosi

200% podstawowej stopy

oprocentowania kredytu

lombardowego, ustalanej zgodnie z

przepisami o Narodowym Banku

Polskim.

W decyzji dotyczącej:

•

odroczenia

terminu

płatności

podatku,

rozłożenia zapłaty podatku na raty

•

odroczenia lub rozłożenia na raty zapłaty
zaległości podatkowej wraz z odsetkami za
zwłokę

w zakresie podatków stanowiących dochód
budżetu państwa, organ podatkowy ustala
opłatę prolongacyjną od kwoty podatku lub
zaległości podatkowej

Stawka opłaty prolongacyjnej wynosi 50%
ogłaszanej stawki odsetek za zwłokę.

Nie ustala się opłaty prolongacyjnej, gdy
przyczyną wydania decyzji były klęska
żywiołowa lub wypadek losowy.

Zobowiązanie podatkowe wygasa w

całości lub w części wskutek:

•

zapłaty;

•

pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta;

•

potrącenia;

•

zaliczenia nadpłaty lub zaliczenia zwrotu podatku

•

zaniechania poboru;

•

przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych;

•

przejęcia własności nieruchomości lub prawa
majątkowego w postępowaniu egzekucyjnym;

•

umorzenia zaległości;

•

przedawnienia.

Zobowiązanie płatnika lub inkasenta

wygasa w całości lub w części wskutek:

•

wpłaty

•

nadpłaty lub zaliczenia zwrotu podatku;

•

umorzenia

•

przejęcia własności nieruchomości lub
przejęcia prawa majątkowego w
postępowaniu egzekucyjnym;

•

przedawnienia.

Jeżeli na podatniku ciążą zobowiązania z
różnych tytułów, dokonaną wpłatę zalicza
się na poczet podatku, począwszy od
zobowiązania

o

najwcześniejszym

terminie płatności, chyba że podatnik
wskaże, na poczet którego zobowiązania
dokonuje wpłaty

Podstawy

opodatkowania,

kwoty

podatków, odsetki za zwłokę, opłaty
prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat
oraz

wynagrodzenia

przysługujące

płatnikom i inkasentom zaokrągla się do
pełnych złotych w ten sposób, że
końcówki kwot wynoszące mniej niż 50
groszy pomija się, a końcówki kwot
wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa
się do pełnych złotych

Zobowiązanie podatkowe nie
powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to
zobowiązanie została doręczona po
upływie 3 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym powstał
obowiązek podatkowy.

Dodatkowe zobowiązanie podatkowe w
podatku od towarów i usług nie
powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to
zobowiązanie została doręczona po
upływie 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym powstał
obowiązek podatkowy.

Zobowiązanie

podatkowe

przedawnia się z upływem 5 lat,
licząc

od

końca

roku

kalendarzowego,

w

którym

upłynął termin płatności podatku.

Nie

ulegają

przedawnieniu

zobowiązania

podatkowe

zabezpieczone

hipoteką

lub

zastawem skarbowym, jednakże po
upływie

terminu

przedawnienia

zobowiązania

te

mogą

być

egzekwowane tylko z przedmiotu
hipoteki lub zastawu.

Osoba prawna zawiązana (powstała) w

wyniku łączenia się:

•

osób prawnych,

•

osobowych spółek handlowych,

•

osobowych i kapitałowych spółek handlowych

wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach
prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z
łączących się osób lub spółek.

Osoba prawna zawiązana (powstała) w

wyniku:

•

przekształcenia innej osoby prawnej,

•

przekształcenia spółki niemającej osobowości
prawnej

wstępuje

we

wszelkie

przewidziane

w

przepisach prawa podatkowego prawa i
obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Osoby prawne przejmujące lub osoby
prawne powstałe w wyniku podziału
wstępują, z dniem podziału lub z dniem
wydzielenia, we wszelkie przewidziane
w

przepisach

prawa

podatkowego

prawa i obowiązki osoby prawnej
dzielonej pozostające w związku z
przydzielonymi im, w planie podziału,
składnikami majątku.

Za

zaległości

podatkowe

podatnika

odpowiadają

całym

swoim

majątkiem

solidarnie z podatnikiem również

osoby

trzecie.

Osoby trzecie odpowiadają

całym swoim

majątkiem solidarnie z następcą prawnym
podatnika za przejęte przez niego zaległości
podatkowe.
O

odpowiedzialności

podatkowej

osoby

trzeciej organ podatkowy orzeka w drodze
decyzji.

Egzekucja

zobowiązania

wynikającego

z

decyzji

o

odpowiedzialności podatkowej osoby
trzeciej może być wszczęta dopiero
wówczas, gdy egzekucja z majątku
podatnika okazała się w całości lub w
części bezskuteczna.

Rozwiedziony

małżonek

podatnika

odpowiada całym swoim majątkiem
solidarnie z byłym małżonkiem za
zaległości

podatkowe

z

tytułu

zobowiązań podatkowych powstałych
w

czasie

trwania

wspólności

majątkowej,

jednakże

tylko

do

wysokości wartości przypadającego mu
udziału w majątku wspólnym.

Członek rodziny podatnika odpowiada całym
swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem
prowadzącym działalność gospodarczą za
zaległości podatkowe wynikające z tej
działalności i powstałe w okresie, w którym
stale współdziałał

z podatnikiem w jej

wykonywaniu,

osiągając

korzyści

z

prowadzonej przez niego działalności.

Nabywca:

•

przedsiębiorstwa,

•

zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

•

składników majątku związanego z prowadzoną działalnością
gospodarczą, jeżeli ich wartość jednostkowa w dniu zbycia
wynosi co najmniej 15 000 zł

odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za
powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z
prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zakres odpowiedzialności nabywcy jest ograniczony do
wartości nabytego przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej
części lub składników majątku.

Jeżeli podatnik, za zgodą innej osoby, w celu
zatajenia

prowadzenia

działalności

gospodarczej lub rzeczywistych rozmiarów
tej działalności, posługuje się lub posługiwał
się imieniem i nazwiskiem, nazwą lub firmą
tej osoby, osoba ta ponosi solidarną
odpowiedzialność

z podatnikiem całym

swoim majątkiem za zaległości podatkowe
powstałe

podczas

prowadzenia

tej

działalności.

Dzierżawca lub użytkownik nieruchomości
odpowiada

całym

swoim

majątkiem

solidarnie

z

podatnikiem

będącym

właścicielem, użytkownikiem wieczystym
lub

posiadaczem

samoistnym

nieruchomości za zaległości podatkowe z
tytułu

zobowiązań

podatkowych

wynikających

z

opodatkowania

nieruchomości,

powstałych

podczas

trwania dzierżawy lub użytkowania.

Wspólnik

spółki

cywilnej,

jawnej,

partnerskiej oraz komplementariusz
spółki

komandytowej

albo

komandytowo-akcyjnej,

niebędący

akcjonariuszem,

odpowiada

całym

swoim majątkiem solidarnie ze spółką i
z pozostałymi wspólnikami za zaległości
podatkowe

spółki

i

wspólników,

wynikające z działalności spółki.

Za

zaległości

podatkowe

spółki

z

ograniczoną odpowiedzialnością, spółki z
ograniczoną

odpowiedzialnością

w

organizacji, spółki akcyjnej lub spółki
akcyjnej

w

organizacji

odpowiadają

solidarnie

całym

swoim

majątkiem

członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja z
majątku spółki okazała się w całości lub w
części bezskuteczna.

Przepisy te stosuje się, gdy członek zarządu:

1. nie wykazał, że:

•

właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie
upadłości lub wszczęto postępowanie zapobiegające
ogłoszeniu upadłości (postępowanie układowe) albo

•

niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub
niewszczęcie

postępowania

zapobiegającego

ogłoszeniu upadłości (postępowania układowego)
nastąpiło bez jego winy;

2. nie wskazuje mienia spółki, z którego egzekucja

umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki
w znacznej części.