Prawo autorskie 2 id 386159 Nieznany

background image

Dz.U.06.90.631 j.t.
ukryj informacje o zmianach (5)
2006.07.07 sprost.

Dz.U.2006.121.843

pkt 1

,

pkt 2

2006.09.01 zm. przen.

Dz.U.2006.21.164

og贸lne

2007.06.06 zm. przen.

Dz.U.2006.94.658

og贸lne

2007.06.20 zm.

Dz.U.2007.99.662

art. 1

2007.11.01 zm.

Dz.U.2007.181.1293

art. 1

USTAWA

z dnia 4 lutego 1994 r.

o prawie autorskim i prawach pokrewnych

1)

(tekst jednolity)

orzeczenia s膮d贸w

Rozdzia艂 1

Przedmiot prawa autorskiego

Art. 1. 1. Przedmiotem prawa autorskiego jest ka偶dy przejaw dzia艂alno艣ci tw贸rczej o

indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezale偶nie od warto艣ci,
przeznaczenia i sposobu wyra偶enia (utw贸r).
2. W szczeg贸lno艣ci przedmiotem prawa autorskiego s膮 utwory:
1) wyra偶one s艂owem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie,
publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2) plastyczne;
3) fotograficzne;
4) lutnicze;
5) wzornictwa przemys艂owego;
6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7) muzyczne i s艂owno-muzyczne;
8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9) audiowizualne (w tym filmowe).
2

1

. Ochron膮 obj臋ty mo偶e by膰 wy艂膮cznie spos贸b wyra偶enia; nie s膮 obj臋te ochron膮 odkrycia,

idee, procedury, metody i zasady dzia艂ania oraz koncepcje matematyczne.
3. Utw贸r jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chocia偶by mia艂 posta膰
nieuko艅czon膮.
4. Ochrona przys艂uguje tw贸rcy niezale偶nie od spe艂nienia jakichkolwiek formalno艣ci.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 2. 1. Opracowanie cudzego utworu, w szczeg贸lno艣ci t艂umaczenie, przer贸bka,

adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu
pierwotnego.
2. Rozporz膮dzanie i korzystanie z opracowania zale偶y od zezwolenia tw贸rcy utworu
pierwotnego (prawo zale偶ne), chyba 偶e autorskie prawa maj膮tkowe do utworu pierwotnego
wygas艂y. W przypadku baz danych spe艂niaj膮cych cechy utworu zezwolenie tw贸rcy jest
konieczne tak偶e na sporz膮dzenie opracowania.
3. Tw贸rca utworu pierwotnego mo偶e cofn膮膰 zezwolenie, je偶eli w ci膮gu pi臋ciu lat od jego
udzielenia opracowanie nie zosta艂o rozpowszechnione. Wyp艂acone tw贸rcy wynagrodzenie nie
podlega zwrotowi.
4. Za opracowanie nie uwa偶a si臋 utworu, kt贸ry powsta艂 w wyniku inspiracji cudzym utworem.
5. Na egzemplarzach opracowania nale偶y wymieni膰 tw贸rc臋 i tytu艂 utworu pierwotnego.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 3. Zbiory, antologie, wybory, bazy danych spe艂niaj膮ce cechy utworu s膮 przedmiotem

prawa autorskiego, nawet je偶eli zawieraj膮 niechronione materia艂y, o ile przyj臋ty w nich dob贸r,

background image

uk艂ad lub zestawienie ma tw贸rczy charakter, bez uszczerbku dla praw do wykorzystanych
utwor贸w.
Art. 4. Nie stanowi膮 przedmiotu prawa autorskiego:
1) akty normatywne lub ich urz臋dowe projekty;
2) urz臋dowe dokumenty, materia艂y, znaki i symbole;
3) opublikowane opisy patentowe lub ochronne;
4) proste informacje prasowe.

Art. 5. Przepisy ustawy stosuje si臋 do utwor贸w:

1) kt贸rych tw贸rca lub wsp贸艂tw贸rca jest obywatelem polskim lub
1

1

)

(1)

kt贸rych tw贸rca jest obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej lub pa艅stw

cz艂onkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o
Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub
2) kt贸re zosta艂y opublikowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
albo r贸wnocze艣nie na tym terytorium i za granic膮, lub
3) kt贸re zosta艂y opublikowane po raz pierwszy w j臋zyku polskim, lub
4) kt贸re s膮 chronione na podstawie

um贸w

mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich

ochrona wynika z tych um贸w.

Art. 6. 1. W rozumieniu ustawy:

1) utworem opublikowanym jest utw贸r, kt贸ry za zezwoleniem tw贸rcy zosta艂
zwielokrotniony i kt贸rego egzemplarze zosta艂y udost臋pnione publicznie;
2) opublikowaniem r贸wnoczesnym utworu jest opublikowanie utworu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i za granic膮 w okresie trzydziestu dni od jego pierwszej publikacji;
3) utworem rozpowszechnionym jest utw贸r, kt贸ry za zezwoleniem tw贸rcy zosta艂 w
jakikolwiek spos贸b udost臋pniony publicznie;
4) nadawaniem utworu jest jego rozpowszechnianie drog膮 emisji radiowej lub telewizyjnej,
prowadzonej w spos贸b bezprzewodowy (naziemny lub satelitarny) lub w spos贸b
przewodowy;
5) reemitowaniem utworu jest jego rozpowszechnianie przez inny podmiot ni偶 pierwotnie
nadaj膮cy, drog膮 przejmowania w ca艂o艣ci i bez zmian programu organizacji radiowej lub
telewizyjnej oraz r贸wnoczesnego i integralnego przekazywania tego programu do
powszechnego odbioru;
6) wprowadzeniem utworu do obrotu jest publiczne udost臋pnienie jego orygina艂u albo
egzemplarzy drog膮 przeniesienia ich w艂asno艣ci dokonanego przez uprawnionego lub za jego
zgod膮;
7) najmem egzemplarzy utworu jest ich przekazanie do ograniczonego czasowo
korzystania w celu bezpo艣redniego lub po艣redniego uzyskania korzy艣ci maj膮tkowej;
8) u偶yczeniem egzemplarzy utworu jest ich przekazanie do ograniczonego czasowo
korzystania, niemaj膮ce na celu bezpo艣redniego lub po艣redniego uzyskania korzy艣ci
maj膮tkowej;
9) odtworzeniem utworu jest jego udost臋pnienie b膮d藕 przy pomocy no艣nik贸w d藕wi臋ku,
obrazu lub d藕wi臋ku i obrazu, na kt贸rych utw贸r zosta艂 zapisany, b膮d藕 przy pomocy urz膮dze艅
s艂u偶膮cych do odbioru programu radiowego lub telewizyjnego, w kt贸rym utw贸r jest nadawany;
10) technicznymi zabezpieczeniami s膮 wszelkie technologie, urz膮dzenia lub ich elementy,
kt贸rych przeznaczeniem jest zapobieganie dzia艂aniom lub ograniczenie dzia艂a艅
umo偶liwiaj膮cych korzystanie z utwor贸w lub artystycznych wykona艅 z naruszeniem prawa;
11) skutecznymi technicznymi zabezpieczeniami s膮 techniczne zabezpieczenia
umo偶liwiaj膮ce podmiotom uprawnionym kontrol臋 nad korzystaniem z chronionego utworu
lub artystycznego wykonania poprzez zastosowanie kodu dost臋pu lub mechanizmu
zabezpieczenia, w szczeg贸lno艣ci szyfrowania, zak艂贸cania lub ka偶dej innej transformacji

background image

utworu lub artystycznego wykonania lub mechanizmu kontroli zwielokrotniania, kt贸re
spe艂niaj膮 cel ochronny;
12) informacjami na temat zarz膮dzania prawami s膮 informacje identyfikuj膮ce utw贸r, tw贸rc臋,
podmiot praw autorskich lub informacje o warunkach eksploatacji utworu, o ile zosta艂y one
do艂膮czone do egzemplarza utworu lub s膮 przekazywane w zwi膮zku z jego
rozpowszechnianiem, w tym kody identyfikacyjne.
2. Ilekro膰 w ustawie jest mowa o r贸wnowarto艣ci danej kwoty wyra偶onej w euro, nale偶y przez
to rozumie膰 jej r贸wnowarto艣膰 wyra偶on膮 w walucie polskiej, ustalon膮 przy zastosowaniu
艣redniego kursu euro, lub jej r贸wnowarto艣膰 wyra偶on膮 w innej walucie, ustalon膮 przy
zastosowaniu 艣redniego kursu euro oraz 艣redniego kursu tej waluty og艂oszonego przez
Narodowy Bank Polski w dniu poprzedzaj膮cym dokonanie czynno艣ci.
Art. 6

1

.

(2)

1. Rozpowszechnianiem utworu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, drog膮

emisji radiowej lub telewizyjnej, prowadzonej w spos贸b satelitarny jest jego
rozpowszechnianie poprzez wprowadzenie przez organizacj臋 radiow膮 lub telewizyjn膮 i na jej
odpowiedzialno艣膰, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do drogi przekazu prowadz膮cej
do satelity i z powrotem na Ziemi臋.
2. Je偶eli rozpowszechnianie utworu drog膮 emisji radiowej lub telewizyjnej prowadzonej w
spos贸b satelitarny ma miejsce w pa艅stwie nieb臋d膮cym cz艂onkiem Unii Europejskiej, kt贸re nie
zapewnia poziomu ochrony okre艣lonego w

rozdziale II

dyrektywy Rady nr 93/83/EWG z dnia

27 wrze艣nia 1993 r. w sprawie koordynacji niekt贸rych zasad dotycz膮cych prawa autorskiego
oraz praw pokrewnych stosowanych w odniesieniu do przekazu satelitarnego oraz
retransmisji drog膮 kablow膮 (Dz. Urz. WE L 248 z 06.10.1993, str. 15; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 17, t. 1, str. 134) oraz gdy:
1) sygna艂 przekazuj膮cy utw贸r jest przesy艂any do satelity za po艣rednictwem ziemskiej stacji
nadawczej znajduj膮cej si臋 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uwa偶a si臋, 偶e utw贸r zosta艂
rozpowszechniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez operatora tej stacji;
2) sygna艂 przekazuj膮cy utw贸r jest przesy艂any do satelity za po艣rednictwem ziemskiej stacji
nadawczej znajduj膮cej si臋 na terytorium pa艅stwa nieb臋d膮cego cz艂onkiem Unii Europejskiej, a
rozpowszechnianie utworu odbywa si臋 na zlecenie organizacji radiowej lub telewizyjnej
maj膮cej siedzib臋 w jednym z pa艅stw cz艂onkowskich Unii Europejskiej oraz g艂贸wne
przedsi臋biorstwo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uwa偶a si臋, 偶e utw贸r zosta艂
rozpowszechniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez t臋 organizacj臋.
3. W przypadku gdy sygna艂 przekazuj膮cy utw贸r jest kodowany w spos贸b uniemo偶liwiaj膮cy
jego powszechny i nieograniczony odbi贸r, jest to rozpowszechnianie, w rozumieniu ust. 1,
pod warunkiem r贸wnoczesnego udost臋pnienia przez organizacj臋 radiow膮 lub telewizyjn膮, lub
za jej zgod膮, 艣rodk贸w do odbioru tego sygna艂u.
4. Satelit膮 jest sztuczny satelita Ziemi dzia艂aj膮cy w pasmach cz臋stotliwo艣ci, kt贸re na mocy
przepis贸w

ustawy

z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz.

1800, z p贸藕n. zm.) s膮 przeznaczone dla cel贸w emisji sygna艂贸w przeznaczonych do
publicznego odbioru lub dla zamkni臋tej komunikacji pomi臋dzy dwoma punktami, przy czym
odbi贸r sygna艂贸w w obu tych przypadkach musi odbywa膰 si臋 w por贸wnywalnych warunkach.
Art. 7. Je偶eli umowy mi臋dzynarodowe, kt贸rych Rzeczpospolita Polska jest stron膮, przewiduj膮
dalej id膮c膮 ochron臋, ni偶 to wynika z ustawy, do nieopublikowanych utwor贸w obywateli
polskich albo do utwor贸w opublikowanych po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej lub r贸wnocze艣nie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo opublikowanych po
raz pierwszy w j臋zyku polskim - stosuje si臋 postanowienia tych um贸w.

Rozdzia艂 2

Podmiot prawa autorskiego

Art. 8. 1. Prawo autorskie przys艂uguje tw贸rcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

background image

2. Domniemywa si臋, 偶e tw贸rc膮 jest osoba, kt贸rej nazwisko w tym charakterze uwidoczniono
na egzemplarzach utworu lub kt贸rej autorstwo podano do publicznej wiadomo艣ci w
jakikolwiek inny spos贸b w zwi膮zku z rozpowszechnianiem utworu.
3. Dop贸ki tw贸rca nie ujawni艂 swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego
zast臋puje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - w艂a艣ciwa organizacja zbiorowego
zarz膮dzania prawami autorskimi.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 9. 1. Wsp贸艂tw贸rcom przys艂uguje prawo autorskie wsp贸lnie. Domniemywa si臋, 偶e
wielko艣ci udzia艂贸w s膮 r贸wne. Ka偶dy ze wsp贸艂tw贸rc贸w mo偶e 偶膮da膰 okre艣lenia wielko艣ci
udzia艂贸w przez s膮d, na podstawie wk艂ad贸w pracy tw贸rczej.
2. Ka偶dy ze wsp贸艂tw贸rc贸w mo偶e wykonywa膰 prawo autorskie do swojej cz臋艣ci utworu
maj膮cej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozosta艂ych wsp贸艂tw贸rc贸w.
3. Do wykonywania prawa autorskiego do ca艂o艣ci utworu potrzebna jest zgoda wszystkich
wsp贸艂tw贸rc贸w. W przypadku braku takiej zgody ka偶dy ze wsp贸艂tw贸rc贸w mo偶e 偶膮da膰
rozstrzygni臋cia przez s膮d, kt贸ry orzeka uwzgl臋dniaj膮c interesy wszystkich wsp贸艂tw贸rc贸w.
4. Ka偶dy ze wsp贸艂tw贸rc贸w mo偶e dochodzi膰 roszcze艅 z tytu艂u naruszenia prawa autorskiego
do ca艂o艣ci utworu. Uzyskane 艣wiadczenie przypada wszystkim wsp贸艂tw贸rcom, stosownie do
wielko艣ci ich udzia艂贸w.
5. Do autorskich praw maj膮tkowych przys艂uguj膮cych wsp贸艂tw贸rcom stosuje si臋 odpowiednio
przepisy

Kodeksu cywilnego

o wsp贸艂w艂asno艣ci w cz臋艣ciach u艂amkowych.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 10. Je偶eli tw贸rcy po艂膮czyli swoje odr臋bne utwory w celu wsp贸lnego rozpowszechniania,
ka偶dy z nich mo偶e 偶膮da膰 od pozosta艂ych tw贸rc贸w udzielenia zezwolenia na
rozpowszechnianie tak powsta艂ej ca艂o艣ci, chyba 偶e istnieje s艂uszna podstawa odmowy, a
umowa nie stanowi inaczej. Przepisy art. 9 ust. 2-4 stosuje si臋 odpowiednio.
Art. 11. Autorskie prawa maj膮tkowe do utworu zbiorowego, w szczeg贸lno艣ci do encyklopedii
lub publikacji periodycznej, przys艂uguj膮 producentowi lub wydawcy, a do poszczeg贸lnych
cz臋艣ci maj膮cych samodzielne znaczenie - ich tw贸rcom. Domniemywa si臋, 偶e producentowi
lub wydawcy przys艂uguje prawo do tytu艂u.
Art. 12. 1. Je偶eli ustawa lub umowa o prac臋 nie stanowi膮 inaczej, pracodawca, kt贸rego
pracownik stworzy艂 utw贸r w wyniku wykonywania obowi膮zk贸w ze stosunku pracy, nabywa z
chwil膮 przyj臋cia utworu autorskie prawa maj膮tkowe w granicach wynikaj膮cych z celu umowy
o prac臋 i zgodnego zamiaru stron.
2. Je偶eli pracodawca, w okresie dw贸ch lat od daty przyj臋cia utworu, nie przyst膮pi do
rozpowszechniania utworu przeznaczonego w umowie o prac臋 do rozpowszechnienia, tw贸rca
mo偶e wyznaczy膰 pracodawcy na pi艣mie odpowiedni termin na rozpowszechnienie utworu z
tym skutkiem, 偶e po jego bezskutecznym up艂ywie prawa uzyskane przez pracodawc臋 wraz z
w艂asno艣ci膮 przedmiotu, na kt贸rym utw贸r utrwalono, powracaj膮 do tw贸rcy, chyba 偶e umowa
stanowi inaczej. Strony mog膮 okre艣li膰 inny termin na przyst膮pienie do rozpowszechniania
utworu.
3. Je偶eli umowa o prac臋 nie stanowi inaczej, z chwil膮 przyj臋cia utworu pracodawca nabywa
w艂asno艣膰 przedmiotu, na kt贸rym utw贸r utrwalono.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 13. Je偶eli pracodawca nie zawiadomi tw贸rcy w terminie sze艣ciu miesi臋cy od

dostarczenia utworu o jego nieprzyj臋ciu lub uzale偶nieniu przyj臋cia od dokonania okre艣lonych
zmian w wyznaczonym w tym celu odpowiednim terminie, uwa偶a si臋, 偶e utw贸r zosta艂
przyj臋ty bez zastrze偶e艅. Strony mog膮 okre艣li膰 inny termin.

Art. 14. 1. Je偶eli w umowie o prac臋 nie postanowiono inaczej, instytucji naukowej

przys艂uguje pierwsze艅stwo opublikowania utworu naukowego pracownika, kt贸ry stworzy艂 ten
utw贸r w wyniku wykonywania obowi膮zk贸w ze stosunku pracy. Tw贸rcy przys艂uguje prawo do

background image

wynagrodzenia. Pierwsze艅stwo opublikowania wygasa, je偶eli w ci膮gu sze艣ciu miesi臋cy od
dostarczenia utworu nie zawarto z tw贸rc膮 umowy o wydanie utworu albo je偶eli w okresie
dw贸ch lat od daty jego przyj臋cia utw贸r nie zosta艂 opublikowany.
2. Instytucja naukowa mo偶e, bez odr臋bnego wynagrodzenia, korzysta膰 z materia艂u
naukowego zawartego w utworze, o kt贸rym mowa w ust. 1, oraz udost臋pnia膰 ten utw贸r
osobom trzecim, je偶eli to wynika z uzgodnionego przeznaczenia utworu lub zosta艂o
postanowione w umowie.
Art. 15. Domniemywa si臋, 偶e producentem lub wydawc膮 jest osoba, kt贸rej nazwisko lub
nazw臋 uwidoczniono w tym charakterze na przedmiotach, na kt贸rych utw贸r utrwalono, albo
podano do publicznej wiadomo艣ci w jakikolwiek spos贸b w zwi膮zku z rozpowszechnianiem
utworu.
Art. 15a. Uczelni w rozumieniu

przepis贸w

o szkolnictwie wy偶szym przys艂uguje

pierwsze艅stwo w opublikowaniu pracy dyplomowej studenta. Je偶eli uczelnia nie
opublikowa艂a pracy dyplomowej w ci膮gu 6 miesi臋cy od jej obrony, student, kt贸ry j膮
przygotowa艂, mo偶e j膮 opublikowa膰, chyba 偶e praca dyplomowa jest cz臋艣ci膮 utworu
zbiorowego.

Rozdzia艂 3

Tre艣膰 prawa autorskiego

Oddzia艂 1

Autorskie prawa osobiste

Art. 16. Je偶eli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa osobiste chroni膮 nieograniczon膮 w
czasie i niepodlegaj膮c膮 zrzeczeniu si臋 lub zbyciu wi臋藕 tw贸rcy z utworem, a w szczeg贸lno艣ci
prawo do:
1) autorstwa utworu;
2) oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udost臋pniania go
anonimowo;
3) nienaruszalno艣ci tre艣ci i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania;
4) decydowania o pierwszym udost臋pnieniu utworu publiczno艣ci;
5) nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.

orzeczenia s膮d贸w

Oddzia艂 2

Autorskie prawa maj膮tkowe

Art. 17. Je偶eli ustawa nie stanowi inaczej, tw贸rcy przys艂uguje wy艂膮czne prawo do korzystania
z utworu i rozporz膮dzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za
korzystanie z utworu.
Art. 17

1

. Opracowanie lub zwielokrotnienie bazy danych spe艂niaj膮cej cechy utworu,

dokonane przez legalnego u偶ytkownika bazy danych lub jej kopii, nie wymaga zezwolenia
autora bazy danych, je艣li jest ono konieczne dla dost臋pu do zawarto艣ci bazy danych i
normalnego korzystania z jej zawarto艣ci. Je偶eli u偶ytkownik jest upowa偶niony do korzystania
tylko z cz臋艣ci bazy danych, niniejsze postanowienie odnosi si臋 tylko do tej cz臋艣ci.

Art. 18. 1. Autorskie prawa maj膮tkowe nie podlegaj膮 egzekucji, dop贸ki s艂u偶膮 tw贸rcy. Nie

dotyczy to wymagalnych wierzytelno艣ci.
2. Po 艣mierci tw贸rcy, spadkobiercy mog膮 sprzeciwi膰 si臋 egzekucji z prawa autorskiego do
utworu nieopublikowanego, chyba 偶e sprzeciw by艂by niezgodny z ujawnion膮 wol膮 tw贸rcy co
do rozpowszechniania utworu.
3. Prawo do wynagrodzenia, o kt贸rym mowa w art. 19 ust. 1, art. 19

1

, art. 20 ust. 2-4, art. 20

1

,

art. 30 ust. 2 oraz art. 70 ust. 3, nie podlega zrzeczeniu si臋, zbyciu ani egzekucji. Nie dotyczy
to wymagalnych wierzytelno艣ci.

background image

Art. 19. 1. Tw贸rcy i jego spadkobiercom, w przypadku dokonanych zawodowo

odsprzeda偶y oryginalnych egzemplarzy utworu plastycznego lub fotograficznego, przys艂uguje
prawo do wynagrodzenia stanowi膮cego sum臋 poni偶szych stawek:
1) 5 % cz臋艣ci ceny sprzeda偶y, je偶eli ta cz臋艣膰 jest zawarta w przedziale do r贸wnowarto艣ci
50.000 euro, oraz
2) 3 % cz臋艣ci ceny sprzeda偶y, je偶eli ta cz臋艣膰 jest zawarta w przedziale od r贸wnowarto艣ci
50.000,01 euro do r贸wnowarto艣ci 200.000 euro, oraz
3) 1 % cz臋艣ci ceny sprzeda偶y, je偶eli ta cz臋艣膰 jest zawarta w przedziale od r贸wnowarto艣ci
200.000,01 euro do r贸wnowarto艣ci 350.000 euro, oraz
4) 0,5 % cz臋艣ci ceny sprzeda偶y, je偶eli ta cz臋艣膰 jest zawarta w przedziale od r贸wnowarto艣ci
350.000,01 euro do r贸wnowarto艣ci 500.000 euro, oraz
5) 0,25 % cz臋艣ci ceny sprzeda偶y, je偶eli ta cz臋艣膰 jest zawarta w przedziale przekraczaj膮cym
r贸wnowarto艣膰 500.000 euro
- jednak nie wy偶szego ni偶 r贸wnowarto艣膰 12.500 euro.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje si臋 w przypadku ceny sprzeda偶y ni偶szej ni偶 r贸wnowarto艣膰 100
euro.
3. Oryginalnymi egzemplarzami utworu w rozumieniu ust. 1 s膮:
1) egzemplarze wykonane osobi艣cie przez tw贸rc臋;
2) kopie uznane za oryginalne egzemplarze utworu, je偶eli zosta艂y wykonane osobi艣cie, w
ograniczonej ilo艣ci, przez tw贸rc臋 lub pod jego nadzorem, ponumerowane, podpisane lub w
inny spos贸b przez niego oznaczone.
Art. 19

1

. Tw贸rcy i jego spadkobiercom przys艂uguje prawo do wynagrodzenia w wysoko艣ci 5

% ceny dokonanych zawodowo odsprzeda偶y r臋kopis贸w utwor贸w literackich i muzycznych.
Art. 19

2

. 1. Odsprzeda偶膮 w rozumieniu art. 19 ust. 1 i art. 19

1

jest ka偶da sprzeda偶 nast臋puj膮ca

po pierwszym rozporz膮dzeniu egzemplarzem przez tw贸rc臋.
2. Zawodow膮 odsprzeda偶膮 w rozumieniu art. 19 ust. 1 i art. 19

1

s膮 wszystkie czynno艣ci o

charakterze odsprzeda偶y dokonywane, w ramach prowadzonej dzia艂alno艣ci, przez
sprzedawc贸w, kupuj膮cych, po艣rednik贸w oraz inne podmioty zawodowo zajmuj膮ce si臋
handlem dzie艂ami sztuki lub r臋kopisami utwor贸w literackich i muzycznych.
Art. 19

3

. 1. Do zap艂aty wynagrodzenia, o kt贸rym mowa w art. 19 ust. 1 i art. 19

1

, jest

obowi膮zany sprzedawca, o kt贸rym mowa w art. 19

2

ust. 2, a gdy dzia艂a na rzecz osoby

trzeciej, zawodowo zajmuj膮cej si臋 handlem dzie艂ami sztuki lub r臋kopisami utwor贸w
literackich i muzycznych, odpowiada z ni膮 solidarnie.
2. Sprzedawca jest obowi膮zany do ujawnienia osoby trzeciej, o kt贸rej mowa w ust. 1. Z
obowi膮zku tego mo偶e si臋 zwolni膰 p艂ac膮c nale偶ne wynagrodzenie.
3. Tw贸rca utworu, o kt贸rym mowa w art. 19 ust. 1 i art. 19

1

, oraz jego spadkobiercy mog膮

domaga膰 si臋 od os贸b wymienionych w ust. 1 udzielenia informacji oraz udost臋pnienia
dokument贸w niezb臋dnych do okre艣lenia nale偶nego wynagrodzenia z tytu艂u odsprzeda偶y
oryginalnego egzemplarza lub r臋kopisu utworu przez okres 3 lat od dnia dokonania
odsprzeda偶y.
Art. 19

4

. Ceny sprzeda偶y okre艣lone w art. 19 ust. 1 i art. 19

1

s膮 cenami po odliczeniu podatku

od towar贸w i us艂ug nale偶nego z tytu艂u dokonanej odsprzeda偶y oryginalnego egzemplarza lub
r臋kopisu utworu.
Art. 19

5

. Przepisy art. 19-19

4

stosuje si臋 tak偶e do oryginalnych egzemplarzy i r臋kopis贸w

utwor贸w innych ni偶 wymienione w art. 5, kt贸rych tw贸rcy w dniu dokonania odsprzeda偶y
maj膮 miejsce sta艂ego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 20. 1. Producenci i importerzy:

1) magnetofon贸w, magnetowid贸w i innych podobnych urz膮dze艅,
2) kserokopiarek, skaner贸w i innych podobnych urz膮dze艅 reprograficznych
umo偶liwiaj膮cych pozyskiwanie kopii ca艂o艣ci lub cz臋艣ci egzemplarza opublikowanego utworu,

background image

3) czystych no艣nik贸w s艂u偶膮cych do utrwalania, w zakresie w艂asnego u偶ytku osobistego,
utwor贸w lub przedmiot贸w praw pokrewnych, przy u偶yciu urz膮dze艅 wymienionych w pkt 1 i
2
- s膮 obowi膮zani do uiszczania, okre艣lonym zgodnie z ust. 5, organizacjom zbiorowego
zarz膮dzania, dzia艂aj膮cym na rzecz tw贸rc贸w, artyst贸w wykonawc贸w, producent贸w
fonogram贸w i wideogram贸w oraz wydawc贸w, op艂at w wysoko艣ci nieprzekraczaj膮cej 3 %
kwoty nale偶nej z tytu艂u sprzeda偶y tych urz膮dze艅 i no艣nik贸w.
2. Z kwoty uzyskanej z tytu艂u op艂at ze sprzeda偶y magnetofon贸w i innych podobnych
urz膮dze艅 oraz zwi膮zanych z nimi czystych no艣nik贸w przypada:
1) 50 % - tw贸rcom;
2) 25 % - artystom wykonawcom;
3) 25 % - producentom fonogram贸w.
3. Z kwoty uzyskanej z tytu艂u op艂at ze sprzeda偶y magnetowid贸w i innych podobnych
urz膮dze艅 oraz zwi膮zanych z nimi czystych no艣nik贸w przypada:
1) 35 % - tw贸rcom;
2) 25 % - artystom wykonawcom;
3) 40 % - producentom wideogram贸w.
4. Z kwoty uzyskanej z tytu艂u op艂at ze sprzeda偶y urz膮dze艅 reprograficznych oraz zwi膮zanych
z nimi czystych no艣nik贸w przypada:
1) 50 % - tw贸rcom;
2) 50 % - wydawcom.
5. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego po zasi臋gni臋ciu
opinii organizacji zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi,
stowarzysze艅 tw贸rc贸w, artyst贸w wykonawc贸w, organizacji producent贸w fonogram贸w,
producent贸w wideogram贸w oraz wydawc贸w, jak r贸wnie偶 organizacji producent贸w lub
importer贸w urz膮dze艅 i czystych no艣nik贸w wymienionych w ust. 1, okre艣la, w drodze
rozporz膮dzenia: kategorie urz膮dze艅 i no艣nik贸w oraz wysoko艣膰 op艂at, o kt贸rych mowa w ust.
1, kieruj膮c si臋 zdolno艣ci膮 urz膮dzenia i no艣nika do zwielokrotniania utwor贸w, jak r贸wnie偶 ich
przeznaczeniem do wykonywania innych funkcji ni偶 zwielokrotnianie utwor贸w, spos贸b
pobierania i podzia艂u op艂at oraz organizacje zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub
prawami pokrewnymi uprawnione do ich pobierania.

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

Art. 20

1

. 1. Posiadacze urz膮dze艅 reprograficznych, kt贸rzy prowadz膮 dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮

w zakresie zwielokrotniania utwor贸w dla w艂asnego u偶ytku osobistego os贸b trzecich, s膮
obowi膮zani do uiszczania, za po艣rednictwem organizacji zbiorowego zarz膮dzania prawami
autorskimi lub prawami pokrewnymi, op艂at w wysoko艣ci do 3 % wp艂yw贸w z tego tytu艂u na
rzecz tw贸rc贸w oraz wydawc贸w, chyba 偶e zwielokrotnienie odbywa si臋 na podstawie umowy
z uprawnionym. Op艂aty te przypadaj膮 tw贸rcom i wydawcom w cz臋艣ciach r贸wnych.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasi臋gni臋ciu
opinii organizacji zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi,
stowarzysze艅 tw贸rc贸w oraz wydawc贸w, a tak偶e opinii w艂a艣ciwej izby gospodarczej okre艣la,
w drodze rozporz膮dzenia, wysoko艣膰 op艂at, o kt贸rych mowa w ust. 1, uwzgl臋dniaj膮c proporcje
udzia艂u w zwielokrotnianych materia艂ach utwor贸w zwielokrotnianych dla w艂asnego u偶ytku
osobistego, spos贸b ich pobierania i podzia艂u oraz wskazuje organizacj臋 lub organizacje
zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi uprawnione do ich
pobierania.

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

Art. 21. 1. Organizacjom radiowym i telewizyjnym wolno nadawa膰 opublikowane drobne

utwory muzyczne, s艂owne i s艂owno-muzyczne wy艂膮cznie na podstawie umowy zawartej z
organizacj膮 zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi, chyba 偶e prawo do nadania

background image

utwor贸w zam贸wionych przez organizacj臋 radiow膮 lub telewizyjn膮 przys艂uguje jej na
podstawie odr臋bnej umowy.
2. Tw贸rca mo偶e w umowie z organizacj膮 radiow膮 lub telewizyjn膮 zrzec si臋 po艣rednictwa
organizacji zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi, o kt贸rym mowa w ust. 1. Zrzeczenie
to wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem niewa偶no艣ci.
2

1

. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje si臋 odpowiednio do publicznego udost臋pniania utwor贸w w taki

spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂 mie膰 do nich dost臋p w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
3. (uchylony).
4. (uchylony).
Art. 21

1

. 1. Operatorom sieci kablowych wolno reemitowa膰 w sieciach kablowych utwory

nadawane w programach organizacji radiowych i telewizyjnych wy艂膮cznie na podstawie
umowy zawartej z w艂a艣ciw膮 organizacj膮 zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi.
2. W przypadku spor贸w zwi膮zanych z zawarciem umowy, o kt贸rej mowa w ust. 1, stosuje si臋
przepis art. 108 ust. 5.

orzeczenia s膮d贸w

projekty ustaw

Art. 22. 1. Organizacjom radiowym i telewizyjnym wolno przy pomocy w艂asnych 艣rodk贸w

i dla w艂asnych nada艅 utrwala膰 utwory w celu zgodnego z prawem korzystania z nich.
2. Utrwalenia, o kt贸rych mowa w ust. 1, powinny by膰 zniszczone w terminie miesi膮ca od dnia
wyga艣ni臋cia uprawnienia do nadania utworu.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje si臋 do utrwale艅 dokonanych przy przygotowywaniu w艂asnych
audycji i program贸w maj膮cych wyj膮tkowy charakter dokumentalny, i kt贸re zostan膮
umieszczone w archiwum.

Oddzia艂 3

Dozwolony u偶ytek chronionych utwor贸w

Art. 23. 1. Bez zezwolenia tw贸rcy wolno nieodp艂atnie korzysta膰 z ju偶

rozpowszechnionego utworu w zakresie w艂asnego u偶ytku osobistego. Przepis ten nie
upowa偶nia do budowania wed艂ug cudzego utworu architektonicznego i architektoniczno-
urbanistycznego oraz do korzystania z elektronicznych baz danych spe艂niaj膮cych cechy
utworu, chyba 偶e dotyczy to w艂asnego u偶ytku naukowego niezwi膮zanego z celem
zarobkowym.
2. Zakres w艂asnego u偶ytku osobistego obejmuje korzystanie z pojedynczych egzemplarzy
utwor贸w przez kr膮g os贸b pozostaj膮cych w zwi膮zku osobistym, w szczeg贸lno艣ci
pokrewie艅stwa, powinowactwa lub stosunku towarzyskiego.
Art. 23

1

. Nie wymaga zezwolenia tw贸rcy przej艣ciowe lub incydentalne zwielokrotnianie

utwor贸w, niemaj膮ce samodzielnego znaczenia gospodarczego, a stanowi膮ce integraln膮 i
podstawow膮 cz臋艣膰 procesu technologicznego oraz maj膮ce na celu wy艂膮cznie umo偶liwienie:
1) przekazu utworu w systemie teleinformatycznym pomi臋dzy osobami trzecimi przez
po艣rednika lub
2) zgodnego z prawem korzystania z utworu.

Art. 24. 1. Wolno rozpowszechnia膰 za pomoc膮 anteny zbiorowej oraz sieci kablowej

utwory nadawane przez inn膮 organizacj臋 radiow膮 lub telewizyjn膮 drog膮 satelitarn膮 albo
naziemn膮, je偶eli nast臋puje to w ramach r贸wnoczesnego, integralnego i nieodp艂atnego
rozpowszechniania program贸w radiowych lub telewizyjnych i przeznaczone jest do
oznaczonego grona odbiorc贸w znajduj膮cych si臋 w jednym budynku lub w domach
jednorodzinnych obejmuj膮cych do 50 gospodarstw domowych.
2. Posiadacze urz膮dze艅 s艂u偶膮cych do odbioru programu radiowego lub telewizyjnego mog膮 za
ich pomoc膮 odbiera膰 nadawane utwory, cho膰by urz膮dzenia te by艂y umieszczone w miejscu
og贸lnie dost臋pnym, je偶eli nie 艂膮czy si臋 z tym osi膮ganie korzy艣ci maj膮tkowych.
3. (uchylony).

background image

4. (utraci艂 moc).

orzeczenia s膮d贸w

Art. 25. 1. Wolno rozpowszechnia膰 w celach informacyjnych w prasie, radiu i telewizji:

1) ju偶 rozpowszechnione:

a) sprawozdania o aktualnych wydarzeniach,
b) aktualne artyku艂y na tematy polityczne, gospodarcze lub religijne, chyba 偶e zosta艂o wyra藕nie

zastrze偶one, 偶e ich dalsze rozpowszechnianie jest zabronione,

c) aktualne wypowiedzi i fotografie reporterskie,

2) kr贸tkie wyci膮gi ze sprawozda艅 i artyku艂贸w, o kt贸rych mowa w pkt 1 lit. a i b;
3) przegl膮dy publikacji i utwor贸w rozpowszechnionych;
4) mowy wyg艂oszone na publicznych zebraniach i rozprawach; nie upowa偶nia to jednak do
publikacji zbior贸w m贸w jednej osoby;
5) kr贸tkie streszczenia rozpowszechnionych utwor贸w.
2. Za korzystanie z utwor贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i c, tw贸rcy przys艂uguje
prawo do wynagrodzenia.
3. Rozpowszechnianie utwor贸w na podstawie ust. 1 jest dozwolone zar贸wno w oryginale, jak
i w t艂umaczeniu.
4. Przepisy ust. 1-3 stosuje si臋 odpowiednio do publicznego udost臋pniania utwor贸w w taki
spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂 mie膰 do nich dost臋p w miejscu i czasie przez siebie wybranym, z tym
偶e je偶eli wyp艂ata wynagrodzenia, o kt贸rym mowa w ust. 2, nie nast膮pi艂a na podstawie umowy
z uprawnionym, wynagrodzenie jest wyp艂acane za po艣rednictwem w艂a艣ciwej organizacji
zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Art. 26. Wolno w sprawozdaniach o aktualnych wydarzeniach przytacza膰 utwory

udost臋pniane podczas tych wydarze艅, jednak偶e w granicach uzasadnionych celem informacji.

Art. 27. Instytucje naukowe i o艣wiatowe mog膮, w celach dydaktycznych lub prowadzenia

w艂asnych bada艅, korzysta膰 z rozpowszechnionych utwor贸w w oryginale i w t艂umaczeniu oraz
sporz膮dza膰 w tym celu egzemplarze fragment贸w rozpowszechnionego utworu.

Art. 28. Biblioteki, archiwa i szko艂y mog膮:

1) udost臋pnia膰 nieodp艂atnie, w zakresie swoich zada艅 statutowych, egzemplarze utwor贸w
rozpowszechnionych;
2) sporz膮dza膰 lub zleca膰 sporz膮dzanie egzemplarzy rozpowszechnionych utwor贸w w celu
uzupe艂nienia, zachowania lub ochrony w艂asnych zbior贸w;
3) udost臋pnia膰 zbiory dla cel贸w badawczych lub poznawczych za po艣rednictwem
ko艅c贸wek systemu informatycznego (terminali) znajduj膮cych si臋 na terenie tych jednostek.

Art. 29. 1. Wolno przytacza膰 w utworach stanowi膮cych samoistn膮 ca艂o艣膰 urywki

rozpowszechnionych utwor贸w lub drobne utwory w ca艂o艣ci, w zakresie uzasadnionym
wyja艣nianiem, analiz膮 krytyczn膮, nauczaniem lub prawami gatunku tw贸rczo艣ci.
2. Wolno w celach dydaktycznych i naukowych zamieszcza膰 rozpowszechnione drobne
utwory lub fragmenty wi臋kszych utwor贸w w podr臋cznikach i wypisach.
2

1

. Wolno w celach dydaktycznych i naukowych zamieszcza膰 rozpowszechnione drobne

utwory lub fragmenty wi臋kszych utwor贸w w antologiach.
3. W przypadkach, o kt贸rych mowa w ust. 2 i 2

1

, tw贸rcy przys艂uguje prawo do

wynagrodzenia.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 30. 1. O艣rodki informacji lub dokumentacji mog膮 sporz膮dza膰 i rozpowszechnia膰

w艂asne opracowania dokumentacyjne oraz pojedyncze egzemplarze, nie wi臋kszych ni偶 jeden
arkusz wydawniczy, fragment贸w opublikowanych utwor贸w.
2. Tw贸rca albo w艂a艣ciwa organizacja zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub
prawami pokrewnymi jest uprawniona do pobierania od o艣rodk贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1,
wynagrodzenia za odp艂atne udost臋pnianie egzemplarzy fragment贸w utwor贸w.

background image

Art. 30

1

. Do baz danych spe艂niaj膮cych cechy utworu nie stosuje si臋 art. 28, art. 29 ust. 2 i 3 i

art. 30.

Art. 31. Wolno nieodp艂atnie wykonywa膰 publicznie rozpowszechnione utwory podczas

ceremonii religijnych, imprez szkolnych i akademickich lub oficjalnych uroczysto艣ci
pa艅stwowych, je偶eli nie 艂膮czy si臋 z tym osi膮ganie po艣rednio lub bezpo艣rednio korzy艣ci
maj膮tkowych i arty艣ci wykonawcy nie otrzymuj膮 wynagrodzenia, z wy艂膮czeniem imprez
reklamowych, promocyjnych lub wyborczych.
Art. 32. 1. W艂a艣ciciel egzemplarza utworu plastycznego mo偶e go wystawia膰 publicznie, je偶eli
nie 艂膮czy si臋 z tym osi膮ganie korzy艣ci maj膮tkowych.
2. W razie podj臋cia decyzji o zniszczeniu oryginalnego egzemplarza utworu plastycznego
znajduj膮cego si臋 w miejscu publicznie dost臋pnym, w艂a艣ciciel jest obowi膮zany z艂o偶y膰 tw贸rcy
utworu lub jego bliskim ofert臋 sprzeda偶y, je偶eli porozumienie si臋 z nim, celem z艂o偶enia
oferty, jest mo偶liwe. G贸rn膮 granic臋 ceny okre艣la warto艣膰 materia艂贸w. Je偶eli sprzeda偶 nie jest
mo偶liwa, w艂a艣ciciel jest obowi膮zany umo偶liwi膰 tw贸rcy sporz膮dzenie kopii b膮d藕 - zale偶nie od
rodzaju utworu - stosownej dokumentacji.
Art. 33. Wolno rozpowszechnia膰:
1) utwory wystawione na sta艂e na og贸lnie dost臋pnych drogach, ulicach, placach lub w
ogrodach, jednak偶e nie do tego samego u偶ytku;
2) utwory wystawione w publicznie dost臋pnych zbiorach, takich jak muzea, galerie, sale
wystawowe, lecz tylko w katalogach i w wydawnictwach publikowanych dla promocji tych
utwor贸w, a tak偶e w sprawozdaniach o aktualnych wydarzeniach w prasie i telewizji, jednak偶e
w granicach uzasadnionych celem informacji;
3) w encyklopediach i atlasach - opublikowane utwory plastyczne i fotograficzne, o ile
nawi膮zanie porozumienia z tw贸rc膮 celem uzyskania jego zezwolenia napotyka trudne do
przezwyci臋偶enia przeszkody. Tw贸rcy przys艂uguje w贸wczas prawo do wynagrodzenia.
Art. 33

1

. Wolno korzysta膰 z ju偶 rozpowszechnionych utwor贸w dla dobra os贸b

niepe艂nosprawnych, je偶eli to korzystanie odnosi si臋 bezpo艣rednio do ich upo艣ledzenia, nie ma
zarobkowego charakteru i jest podejmowane w rozmiarze wynikaj膮cym z natury
upo艣ledzenia.
Art. 33

2

. Wolno korzysta膰 z utwor贸w dla cel贸w bezpiecze艅stwa publicznego lub na potrzeby

post臋powa艅 administracyjnych, s膮dowych lub prawodawczych oraz sprawozda艅 z tych
post臋powa艅.
Art. 33

3

. Wolno w celu reklamy wystawy publicznej lub publicznej sprzeda偶y utwor贸w

korzysta膰 z egzemplarzy utwor贸w ju偶 rozpowszechnionych, w zakresie uzasadnionym
promocj膮 wystawy lub sprzeda偶y, z wy艂膮czeniem innego handlowego wykorzystania.
Art. 33

4

. Wolno korzysta膰 z utwor贸w w zwi膮zku z prezentacj膮 lub napraw膮 sprz臋tu.

Art. 33

5

. Wolno korzysta膰 z utworu w postaci obiektu budowlanego, jego rysunku, planu lub

innego ustalenia, w celu odbudowy lub remontu obiektu budowlanego.

Art. 34. Mo偶na korzysta膰 z utwor贸w w granicach dozwolonego u偶ytku pod warunkiem

wymienienia imienia i nazwiska tw贸rcy oraz 藕r贸d艂a. Podanie tw贸rcy i 藕r贸d艂a powinno
uwzgl臋dnia膰 istniej膮ce mo偶liwo艣ci. Tw贸rcy nie przys艂uguje prawo do wynagrodzenia, chyba
偶e ustawa stanowi inaczej.
Art. 35. Dozwolony u偶ytek nie mo偶e narusza膰 normalnego korzystania z utworu lub godzi膰 w
s艂uszne interesy tw贸rcy.

Rozdzia艂 4

Czas trwania autorskich praw maj膮tkowych

Art. 36. Z zastrze偶eniem wyj膮tk贸w przewidzianych w

ustawie

, autorskie prawa maj膮tkowe

gasn膮 z up艂ywem lat siedemdziesi臋ciu:
1) od 艣mierci tw贸rcy, a do utwor贸w wsp贸艂autorskich - od 艣mierci wsp贸艂tw贸rcy, kt贸ry
prze偶y艂 pozosta艂ych;

background image

2) w odniesieniu do utworu, kt贸rego tw贸rca nie jest znany - od daty pierwszego
rozpowszechnienia, chyba 偶e pseudonim nie pozostawia w膮tpliwo艣ci co do to偶samo艣ci autora
lub je偶eli autor ujawni艂 swoj膮 to偶samo艣膰;
3) w odniesieniu do utworu, do kt贸rego autorskie prawa maj膮tkowe przys艂uguj膮 z mocy
ustawy innej osobie ni偶 tw贸rca - od daty rozpowszechnienia utworu, a gdy utw贸r nie zosta艂
rozpowszechniony - od daty jego ustalenia;
4) w odniesieniu do utworu audiowizualnego - od 艣mierci najp贸藕niej zmar艂ej z
wymienionych os贸b: g艂贸wnego re偶ysera, autora scenariusza, autora dialog贸w, kompozytora
muzyki skomponowanej do utworu audiowizualnego.

Art. 37. Je偶eli bieg terminu wyga艣ni臋cia autorskich praw maj膮tkowych rozpoczyna si臋 od

rozpowszechnienia utworu, a utw贸r rozpowszechniono w cz臋艣ciach, odcinkach, fragmentach
lub wk艂adkach, bieg terminu liczy si臋 oddzielnie od daty rozpowszechnienia ka偶dej z
wymienionych cz臋艣ci.

Art. 38. (uchylony).
Art. 39. Czas trwania autorskich praw maj膮tkowych liczy si臋 w latach pe艂nych

nast臋puj膮cych po roku, w kt贸rym nast膮pi艂o zdarzenie, od kt贸rego zaczyna si臋 bieg termin贸w
okre艣lonych w art. 36 i art. 37.

Art. 40. 1. Producenci lub wydawcy egzemplarzy utwor贸w literackich, muzycznych,

plastycznych, fotograficznych i kartograficznych, niekorzystaj膮cych z ochrony autorskich
praw maj膮tkowych, s膮 obowi膮zani do przekazywania na rzecz Funduszu, o kt贸rym mowa w
art. 111, wp艂aty wynosz膮cej od 5 % do 8 % wp艂yw贸w brutto ze sprzeda偶y egzemplarzy tych
utwor贸w. Dotyczy to wyda艅 publikowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
1

1

. Producenci i wydawcy dokonuj膮 wp艂at, o kt贸rych mowa w ust. 1, za okresy kwartalne w

terminie do ko艅ca miesi膮ca nast臋puj膮cego po zako艅czeniu kwarta艂u, w kt贸rym uzyskano
wp艂ywy ze sprzeda偶y. Je偶eli wysoko艣膰 wp艂aty nie przekracza wyra偶onej w z艂otych
r贸wnowarto艣ci kwoty 1.000 euro, mo偶liwe jest rozliczanie w innych regularnych okresach,
nie d艂u偶szych jednak ni偶 rok obrotowy.
2. Przepis ust. 1 stosuje si臋 odpowiednio do egzemplarzy chronionych opracowa艅 utwor贸w
niekorzystaj膮cych z ochrony autorskich praw maj膮tkowych.
3. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego okre艣la, w drodze
rozporz膮dzenia, wysoko艣膰 procentu, o kt贸rym mowa w ust. 1.

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

Rozdzia艂 5

Przej艣cie autorskich praw maj膮tkowych

Art. 41. 1. Je偶eli ustawa nie stanowi inaczej:

1) autorskie prawa maj膮tkowe mog膮 przej艣膰 na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na
podstawie umowy;
2) nabywca autorskich praw maj膮tkowych mo偶e przenie艣膰 je na inne osoby, chyba 偶e
umowa stanowi inaczej.
2. Umowa o przeniesienie autorskich praw maj膮tkowych lub umowa o korzystanie z utworu,
zwana dalej "licencj膮", obejmuje pola eksploatacji wyra藕nie w niej wymienione.
3. Niewa偶na jest umowa w cz臋艣ci dotycz膮cej wszystkich utwor贸w lub wszystkich utwor贸w
okre艣lonego rodzaju tego samego tw贸rcy maj膮cych powsta膰 w przysz艂o艣ci.
4. Umowa mo偶e dotyczy膰 tylko p贸l eksploatacji, kt贸re s膮 znane w chwili jej zawarcia.
5. Tw贸rca utworu wykorzystanego lub w艂膮czonego do utworu audiowizualnego oraz utworu
wchodz膮cego w sk艂ad utworu zbiorowego, po powstaniu nowych sposob贸w eksploatacji
utwor贸w, nie mo偶e bez wa偶nego powodu odm贸wi膰 udzielenia zezwolenia na korzystanie z
tego utworu w ramach utworu audiowizualnego lub utworu zbiorowego na polach
eksploatacji nieznanych w chwili zawarcia umowy.

orzeczenia s膮d贸w

background image

Art. 42. Je偶eli autorskie prawa maj膮tkowe jednego ze wsp贸艂tw贸rc贸w mia艂yby przypa艣膰
Skarbowi Pa艅stwa jako spadkobiercy ustawowemu, cz臋艣膰 ta przechodzi na pozosta艂ych przy
偶yciu wsp贸艂tw贸rc贸w lub ich nast臋pc贸w prawnych, stosownie do wielko艣ci ich udzia艂贸w.
Art. 43. 1. Je偶eli z umowy nie wynika, 偶e przeniesienie autorskich praw maj膮tkowych lub
udzielenie licencji nast膮pi艂o nieodp艂atnie, tw贸rcy przys艂uguje prawo do wynagrodzenia.
2. Je偶eli w umowie nie okre艣lono wysoko艣ci wynagrodzenia autorskiego, wysoko艣膰
wynagrodzenia okre艣la si臋 z uwzgl臋dnieniem zakresu udzielonego prawa oraz korzy艣ci
wynikaj膮cych z korzystania z utworu.
Art. 44. W razie ra偶膮cej dysproporcji mi臋dzy wynagrodzeniem tw贸rcy a korzy艣ciami
nabywcy autorskich praw maj膮tkowych lub licencjobiorcy, tw贸rca mo偶e 偶膮da膰 stosownego
podwy偶szenia wynagrodzenia przez s膮d.
Art. 45. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, tw贸rcy przys艂uguje odr臋bne wynagrodzenie za
korzystanie z utworu na ka偶dym odr臋bnym polu eksploatacji.
Art. 46. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, tw贸rca zachowuje wy艂膮czne prawo zezwalania na
wykonywanie zale偶nego prawa autorskiego, mimo 偶e w umowie postanowiono o
przeniesieniu ca艂o艣ci autorskich praw maj膮tkowych.
Art. 47. Je偶eli wynagrodzenie tw贸rcy zale偶y od wysoko艣ci wp艂yw贸w z korzystania z utworu,
tw贸rca ma prawo do otrzymania informacji i wgl膮du w niezb臋dnym zakresie do dokumentacji
maj膮cej istotne znaczenie dla okre艣lenia wysoko艣ci tego wynagrodzenia.
Art. 48. 1. Je偶eli wynagrodzenie tw贸rcy jest okre艣lone procentowo od ceny sprzeda偶y
egzemplarzy utworu, a cena ta ulega podwy偶szeniu, tw贸rcy nale偶y si臋 um贸wiony procent od
egzemplarzy sprzedanych po podwy偶szonej cenie.
2. Jednostronne obni偶enie ceny sprzeda偶y egzemplarzy przed up艂ywem roku od przyst膮pienia
do rozpowszechniania utworu nie wp艂ywa na wysoko艣膰 wynagrodzenia. Strony mog膮
przed艂u偶y膰 ten termin.
Art. 49. 1. Je偶eli w umowie nie okre艣lono sposobu korzystania z utworu, powinien on by膰
zgodny z charakterem i przeznaczeniem utworu oraz przyj臋tymi zwyczajami.
2. Nast臋pca prawny, cho膰by naby艂 ca艂o艣膰 autorskich praw maj膮tkowych, nie mo偶e, bez zgody
tw贸rcy, czyni膰 zmian w utworze, chyba 偶e s膮 one spowodowane oczywist膮 konieczno艣ci膮, a
tw贸rca nie mia艂by s艂usznej podstawy im si臋 sprzeciwi膰. Dotyczy to odpowiednio utwor贸w,
kt贸rych czas ochrony autorskich praw maj膮tkowych up艂yn膮艂.

Art. 50. Odr臋bne pola eksploatacji stanowi膮 w szczeg贸lno艣ci:

1) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu - wytwarzanie okre艣lon膮 technik膮
egzemplarzy utworu, w tym technik膮 drukarsk膮, reprograficzn膮, zapisu magnetycznego oraz
technik膮 cyfrow膮;
2) w zakresie obrotu orygina艂em albo egzemplarzami, na kt贸rych utw贸r utrwalono -
wprowadzanie do obrotu, u偶yczenie lub najem orygina艂u albo egzemplarzy;
3) w zakresie rozpowszechniania utworu w spos贸b inny ni偶 okre艣lony w pkt 2 - publiczne
wykonanie, wystawienie, wy艣wietlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a tak偶e
publiczne udost臋pnianie utworu w taki spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂 mie膰 do niego dost臋p w
miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

Art. 51. 1. (utraci艂 moc).

2. (utraci艂 moc).
3. Wprowadzenie do obrotu orygina艂u albo egzemplarza utworu na terytorium Europejskiego
Obszaru Gospodarczego wyczerpuje prawo do zezwalania na dalszy obr贸t takim
egzemplarzem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyj膮tkiem jego najmu lub
u偶yczenia.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 52. 1. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie w艂asno艣ci egzemplarza utworu nie
powoduje przej艣cia autorskich praw maj膮tkowych do utworu.

background image

2. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, przej艣cie autorskich praw maj膮tkowych nie powoduje
przeniesienia na nabywc臋 w艂asno艣ci egzemplarza utworu.
3. Nabywca orygina艂u utworu jest obowi膮zany udost臋pni膰 go tw贸rcy w takim zakresie, w
jakim jest to niezb臋dne do wykonywania prawa autorskiego. Nabywca orygina艂u mo偶e jednak
domaga膰 si臋 od tw贸rcy odpowiedniego zabezpieczenia oraz wynagrodzenia za korzystanie.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 53. Umowa o przeniesienie autorskich praw maj膮tkowych wymaga zachowania formy
pisemnej pod rygorem niewa偶no艣ci.
Art. 54. 1. Tw贸rca jest obowi膮zany dostarczy膰 utw贸r w terminie okre艣lonym w umowie, a
je偶eli termin nie zosta艂 oznaczony - niezw艂ocznie po uko艅czeniu utworu.
2. Je偶eli tw贸rca nie dostarczy艂 utworu w przewidzianym terminie, zamawiaj膮cy mo偶e
wyznaczy膰 tw贸rcy odpowiedni dodatkowy termin z zagro偶eniem odst膮pienia od umowy, a po
jego bezskutecznym up艂ywie mo偶e od umowy odst膮pi膰.
Art. 55. 1. Je偶eli zam贸wiony utw贸r ma usterki, zamawiaj膮cy mo偶e wyznaczy膰 tw贸rcy
odpowiedni termin do ich usuni臋cia, a po jego bezskutecznym up艂ywie mo偶e od umowy
odst膮pi膰 lub 偶膮da膰 odpowiedniego obni偶enia um贸wionego wynagrodzenia, chyba 偶e usterki
s膮 wynikiem okoliczno艣ci, za kt贸re tw贸rca nie ponosi odpowiedzialno艣ci. Tw贸rca zachowuje
w ka偶dym razie prawo do otrzymanej cz臋艣ci wynagrodzenia, nie wy偶szej ni偶 25 %
wynagrodzenia umownego.
2. Je偶eli utw贸r ma wady prawne, zamawiaj膮cy mo偶e od umowy odst膮pi膰 i 偶膮da膰 naprawienia
poniesionej szkody.
3. Roszczenia, o kt贸rych mowa w ust. 1, wygasaj膮 z chwil膮 przyj臋cia utworu.
4. Je偶eli zamawiaj膮cy nie zawiadomi tw贸rcy w terminie sze艣ciu miesi臋cy od dostarczenia
utworu o jego przyj臋ciu, nieprzyj臋ciu lub uzale偶nieniu przyj臋cia od dokonania okre艣lonych
zmian w wyznaczonym w tym celu odpowiednim terminie, uwa偶a si臋, 偶e utw贸r zosta艂
przyj臋ty bez zastrze偶e艅. Strony mog膮 okre艣li膰 inny termin.
Art. 56. 1. Tw贸rca mo偶e odst膮pi膰 od umowy lub j膮 wypowiedzie膰 ze wzgl臋du na swoje
istotne interesy tw贸rcze.
2. Je偶eli w ci膮gu dw贸ch lat od odst膮pienia lub wypowiedzenia, o kt贸rym mowa w ust. 1,
tw贸rca zamierza przyst膮pi膰 do korzystania z utworu, ma obowi膮zek zaoferowa膰 to
korzystanie nabywcy lub licencjobiorcy, wyznaczaj膮c mu w tym celu odpowiedni termin.
3. Je偶eli odst膮pienie od umowy lub jej wypowiedzenie nast臋puje po przyj臋ciu utworu,
skuteczno艣膰 odst膮pienia lub wypowiedzenia mo偶e by膰 przez drug膮 stron臋 umowy uzale偶niona
od zabezpieczenia koszt贸w poniesionych przez ni膮 w zwi膮zku z zawart膮 umow膮. Nie mo偶na
jednak 偶膮da膰 zwrotu koszt贸w, gdy zaniechanie rozpowszechniania jest nast臋pstwem
okoliczno艣ci, za kt贸re tw贸rca nie ponosi odpowiedzialno艣ci.
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje si臋 do utwor贸w architektonicznych i architektoniczno-
urbanistycznych, audiowizualnych oraz utwor贸w zam贸wionych w zakresie ich eksploatacji w
utworze audiowizualnym.
Art. 57. 1. Je偶eli nabywca autorskich praw maj膮tkowych lub licencjobiorca, kt贸ry zobowi膮za艂
si臋 do rozpowszechniania utworu, nie przyst膮pi do rozpowszechniania w um贸wionym
terminie, a w jego braku - w ci膮gu dw贸ch lat od przyj臋cia utworu, tw贸rca mo偶e odst膮pi膰 od
umowy lub j膮 wypowiedzie膰 i domaga膰 si臋 naprawienia szkody po bezskutecznym up艂ywie
dodatkowego terminu, nie kr贸tszego ni偶 sze艣膰 miesi臋cy.
2. Je偶eli wskutek okoliczno艣ci, za kt贸re nabywca lub licencjobiorca ponosi odpowiedzialno艣膰,
utw贸r nie zosta艂 udost臋pniony publiczno艣ci, tw贸rca mo偶e si臋 domaga膰, zamiast naprawienia
poniesionej szkody, podw贸jnego wynagrodzenia w stosunku do okre艣lonego w umowie o
rozpowszechnienie utworu, chyba 偶e licencja jest niewy艂膮czna.
3. Przepis贸w ust. 1 i 2 nie stosuje si臋 do utwor贸w architektonicznych i architektoniczno-
urbanistycznych.

background image

Art. 58. Je偶eli publiczne udost臋pnienie utworu nast臋puje w nieodpowiedniej formie albo ze
zmianami, kt贸rym tw贸rca m贸g艂by s艂usznie si臋 sprzeciwi膰, mo偶e on po bezskutecznym
wezwaniu do zaniechania naruszenia odst膮pi膰 od umowy lub j膮 wypowiedzie膰. Tw贸rcy
przys艂uguje prawo do wynagrodzenia okre艣lonego umow膮.
Art. 59. Je偶eli ustawa nie stanowi inaczej, ka偶da ze stron odst臋puj膮c od umowy lub
wypowiadaj膮c j膮 mo偶e 偶膮da膰 od drugiej strony zwrotu wszystkiego, co ta otrzyma艂a z tytu艂u
umowy.
Art. 60. 1. Korzystaj膮cy z utworu jest obowi膮zany umo偶liwi膰 tw贸rcy przed
rozpowszechnieniem utworu przeprowadzenie nadzoru autorskiego. Je偶eli wniesione w
zwi膮zku z nadzorem zmiany w utworze s膮 niezb臋dne i wynikaj膮 z okoliczno艣ci od tw贸rcy
niezale偶nych, koszty ich wprowadzenia obci膮偶aj膮 nabywc臋 autorskich praw maj膮tkowych lub
licencjobiorc臋.
2. Je偶eli tw贸rca nie przeprowadzi nadzoru autorskiego w odpowiednim terminie, uwa偶a si臋,
偶e wyrazi艂 zgod臋 na rozpowszechnianie utworu.
3. Je偶eli ustawa lub umowa nie stanowi膮 inaczej, za wykonanie nadzoru autorskiego nie
przys艂uguje tw贸rcy odr臋bne wynagrodzenie.
4. Tw贸rcy utworu plastycznego przys艂uguje prawo do sprawowania odp艂atnego nadzoru
autorskiego.
5. Sprawowanie nadzoru autorskiego nad utworami architektonicznymi i architektoniczno-
urbanistycznymi reguluj膮 odr臋bne przepisy.
Art. 61. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, nabycie od tw贸rcy egzemplarza projektu
architektonicznego lub architektoniczno-urbanistycznego obejmuje prawo zastosowania go
tylko do jednej budowy.
Art. 62. 1. Tw贸rca mo偶e w zbiorowej publikacji swych utwor贸w umie艣ci膰 utwory, o kt贸rych
publikacj臋 zawar艂 odr臋bn膮 umow臋.
2. Umowa o zbiorowe wydanie utwor贸w nie obejmuje prawa publikacji poszczeg贸lnych
utwor贸w, chyba 偶e postanowiono w niej inaczej.
Art. 63. Je偶eli umowa obejmuje sporz膮dzenie egzemplarzy przeznaczonych do udost臋pnienia
publiczno艣ci, tw贸rcy nale偶膮 si臋 egzemplarze autorskie w liczbie okre艣lonej w umowie.
Art. 64. Umowa zobowi膮zuj膮ca do przeniesienia autorskich praw maj膮tkowych przenosi na
nabywc臋, z chwil膮 przyj臋cia utworu, prawo do wy艂膮cznego korzystania z utworu na
okre艣lonym w umowie polu eksploatacji, chyba 偶e postanowiono w niej inaczej.
Art. 65. W braku wyra藕nego postanowienia o przeniesieniu prawa, uwa偶a si臋, 偶e tw贸rca
udzieli艂 licencji.
Art. 66. 1. Umowa licencyjna uprawnia do korzystania z utworu w okresie pi臋ciu lat na
terytorium pa艅stwa, w kt贸rym licencjobiorca ma swoj膮 siedzib臋, chyba 偶e w umowie
postanowiono inaczej.
2. Po up艂ywie terminu, o kt贸rym mowa w ust. 1, prawo uzyskane na podstawie umowy
licencyjnej wygasa.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 67. 1. Tw贸rca mo偶e udzieli膰 upowa偶nienia do korzystania z utworu na wymienionych w
umowie polach eksploatacji z okre艣leniem zakresu, miejsca i czasu tego korzystania.
2. Je偶eli umowa nie zastrzega wy艂膮czno艣ci korzystania z utworu w okre艣lony spos贸b (licencja
wy艂膮czna), udzielenie licencji nie ogranicza udzielenia przez tw贸rc臋 upowa偶nienia innym
osobom do korzystania z utworu na tym samym polu eksploatacji (licencja niewy艂膮czna).
3. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, licencjobiorca nie mo偶e upowa偶ni膰 innej osoby do
korzystania z utworu w zakresie uzyskanej licencji.
4. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, uprawniony z licencji wy艂膮cznej mo偶e dochodzi膰
roszcze艅 z tytu艂u naruszenia autorskich praw maj膮tkowych, w zakresie obj臋tym umow膮
licencyjn膮.

background image

5. Umowa licencyjna wy艂膮czna wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem
niewa偶no艣ci.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 68. 1. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, a licencji udzielono na czas nieoznaczony,
tw贸rca mo偶e j膮 wypowiedzie膰 z zachowaniem termin贸w umownych, a w ich braku na rok
naprz贸d, na koniec roku kalendarzowego.
2. Licencj臋 udzielon膮 na okres d艂u偶szy ni偶 pi臋膰 lat uwa偶a si臋, po up艂ywie tego terminu, za
udzielon膮 na czas nieoznaczony.

Rozdzia艂 6

Przepisy szczeg贸lne dotycz膮ce utwor贸w audiowizualnych

Art. 69. Wsp贸艂tw贸rcami utworu audiowizualnego s膮 osoby, kt贸re wnios艂y wk艂ad tw贸rczy

w jego powstanie, a w szczeg贸lno艣ci: re偶yser, operator obrazu, tw贸rca adaptacji utworu
literackiego, tw贸rca stworzonych dla utworu audiowizualnego utwor贸w muzycznych lub
s艂owno-muzycznych oraz tw贸rca scenariusza.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 70. 1. Domniemywa si臋, 偶e producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy

umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie ju偶 istniej膮cego utworu wy艂膮czne
prawa maj膮tkowe do eksploatacji tych utwor贸w w ramach utworu audiowizualnego jako
ca艂o艣ci.
2.

(3)

(utraci艂 moc).

2

1

.

(4)

Wsp贸艂tw贸rcy utworu audiowizualnego oraz arty艣ci wykonawcy s膮 uprawnieni do:

1) wynagrodzenia proporcjonalnego do wp艂yw贸w z tytu艂u wy艣wietlania utworu
audiowizualnego w kinach;
2) stosownego wynagrodzenia z tytu艂u najmu egzemplarzy utwor贸w audiowizualnych i ich
publicznego odtwarzania;
3) stosownego wynagrodzenia z tytu艂u nadawania utworu w telewizji lub poprzez inne
艣rodki publicznego udost臋pniania utwor贸w;
4) stosownego wynagrodzenia z tytu艂u reprodukowania utworu audiowizualnego na
egzemplarzu przeznaczonym do w艂asnego u偶ytku osobistego.
3.

(5)

Korzystaj膮cy z utworu audiowizualnego wyp艂aca wynagrodzenie, o kt贸rym mowa w ust.

2

1

, za po艣rednictwem w艂a艣ciwej organizacji zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub

prawami pokrewnymi.
4. Stosowne wynagrodzenie za korzystanie z polskiego utworu audiowizualnego za granic膮
lub zagranicznego utworu audiowizualnego w Rzeczypospolitej Polskiej mo偶e by膰 ustalone
rycza艂towo.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 71. Producent mo偶e bez zgody tw贸rc贸w utworu audiowizualnego dokonywa膰 t艂umacze艅
na r贸偶ne wersje j臋zykowe.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 72. Tw贸rca utworu zam贸wionego do utworu audiowizualnego mo偶e, po up艂ywie pi臋ciu
lat od przyj臋cia zam贸wionego utworu, zezwoli膰 na rozpowszechnianie tego utworu w innym
utworze audiowizualnym, je偶eli w tym terminie nie dosz艂o do rozpowszechnienia utworu
audiowizualnego z jego utworem. Strony mog膮 skr贸ci膰 ten termin.
Art. 73. Prawo do nadzoru autorskiego mo偶e by膰 wykonywane tylko w stosunku do
ostatecznej wersji utworu audiowizualnego.

Rozdzia艂 7

Przepisy szczeg贸lne dotycz膮ce program贸w komputerowych

Art. 74. 1. Programy komputerowe podlegaj膮 ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy

niniejszego rozdzia艂u nie stanowi膮 inaczej.

background image

2. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego
wyra偶enia. Idee i zasady b臋d膮ce podstaw膮 jakiegokolwiek elementu programu
komputerowego, w tym podstaw膮 艂膮czy, nie podlegaj膮 ochronie.
3. Prawa maj膮tkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku
wykonywania obowi膮zk贸w ze stosunku pracy przys艂uguj膮 pracodawcy, o ile umowa nie
stanowi inaczej.
4. Autorskie prawa maj膮tkowe do programu komputerowego, z zastrze偶eniem przepis贸w art.
75 ust. 2 i 3, obejmuj膮 prawo do:
1) trwa艂ego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w ca艂o艣ci lub w
cz臋艣ci jakimikolwiek 艣rodkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w kt贸rym dla
wprowadzania, wy艣wietlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu
komputerowego niezb臋dne jest jego zwielokrotnienie, czynno艣ci te wymagaj膮 zgody
uprawnionego;
2) t艂umaczenia, przystosowywania, zmiany uk艂adu lub jakichkolwiek innych zmian w
programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, kt贸ra tych zmian dokona艂a;
3) rozpowszechniania, w tym u偶yczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego
kopii.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 75. 1. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, czynno艣ci wymienione w art. 74 ust. 4 pkt 1 i

2 nie wymagaj膮 zgody uprawnionego, je偶eli s膮 niezb臋dne do korzystania z programu
komputerowego zgodnie z jego przeznaczeniem, w tym do poprawiania b艂臋d贸w przez osob臋,
kt贸ra legalnie wesz艂a w jego posiadanie.
2. Nie wymaga zezwolenia uprawnionego:
1) sporz膮dzenie kopii zapasowej, je偶eli jest to niezb臋dne do korzystania z programu
komputerowego. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, kopia ta nie mo偶e by膰 u偶ywana
r贸wnocze艣nie z programem komputerowym;
2) obserwowanie, badanie i testowanie funkcjonowania programu komputerowego w celu
poznania jego idei i zasad przez osob臋 posiadaj膮c膮 prawo korzystania z egzemplarza
programu komputerowego, je偶eli, b臋d膮c do tych czynno艣ci upowa偶niona, dokonuje ona tego
w trakcie wprowadzania, wy艣wietlania, stosowania, przekazywania lub przechowywania
programu komputerowego;
3) zwielokrotnianie kodu lub t艂umaczenie jego formy w rozumieniu art. 74 ust. 4 pkt 1 i 2,
je偶eli jest to niezb臋dne do uzyskania informacji koniecznych do osi膮gni臋cia wsp贸艂dzia艂ania
niezale偶nie stworzonego programu komputerowego z innymi programami komputerowymi, o
ile zostan膮 spe艂nione nast臋puj膮ce warunki:

a) czynno艣ci te dokonywane s膮 przez licencjobiorc臋 lub inn膮 osob臋 uprawnion膮 do korzystania z

egzemplarza programu komputerowego b膮d藕 przez inn膮 osob臋 dzia艂aj膮c膮 na ich rzecz,

b) informacje niezb臋dne do osi膮gni臋cia wsp贸艂dzia艂ania nie by艂y uprzednio 艂atwo dost臋pne dla

os贸b, o kt贸rych mowa pod lit. a,

c) czynno艣ci te odnosz膮 si臋 do tych cz臋艣ci oryginalnego programu komputerowego, kt贸re s膮

niezb臋dne do osi膮gni臋cia wsp贸艂dzia艂ania.
3. Informacje, o kt贸rych mowa w ust. 2 pkt 3, nie mog膮 by膰:
1) wykorzystane do innych cel贸w ni偶 osi膮gni臋cie wsp贸艂dzia艂ania niezale偶nie stworzonego
programu komputerowego;
2) przekazane innym osobom, chyba 偶e jest to niezb臋dne do osi膮gni臋cia wsp贸艂dzia艂ania
niezale偶nie stworzonego programu komputerowego;
3) wykorzystane do rozwijania, wytwarzania lub wprowadzania do obrotu programu
komputerowego o istotnie podobnej formie wyra偶enia lub do innych czynno艣ci naruszaj膮cych
prawa autorskie.
Art. 76. Postanowienia um贸w sprzeczne z art. 75 ust. 2 i 3 s膮 niewa偶ne.

background image

Art. 77. Do program贸w komputerowych nie stosuje si臋 przepis贸w art. 16 pkt 3-5, art. 20,

art. 23, art. 23

1

, art. 27, art. 28, art. 30, art. 33

1

-33

5

, art. 49 ust. 2, art. 56, art. 60 i art. 62.

Art. 77

1

. Uprawniony mo偶e domaga膰 si臋 od u偶ytkownika programu komputerowego

zniszczenia posiadanych przez niego 艣rodk贸w technicznych (w tym program贸w
komputerowych), kt贸rych jedynym przeznaczeniem jest u艂atwianie niedozwolonego usuwania
lub obchodzenia technicznych zabezpiecze艅 programu.
Art. 77

2

. Ochrona przyznana bazom danych spe艂niaj膮cym cechy utworu nie obejmuje

program贸w komputerowych u偶ywanych do sporz膮dzenia lub obs艂ugi baz danych dost臋pnych
przy pomocy 艣rodk贸w elektronicznych.

Rozdzia艂 8

Ochrona autorskich praw osobistych

Art. 78. 1. Tw贸rca, kt贸rego autorskie prawa osobiste zosta艂y zagro偶one cudzym

dzia艂aniem, mo偶e 偶膮da膰 zaniechania tego dzia艂ania. W razie dokonanego naruszenia mo偶e
tak偶e 偶膮da膰, aby osoba, kt贸ra dopu艣ci艂a si臋 naruszenia, dope艂ni艂a czynno艣ci potrzebnych do
usuni臋cia jego skutk贸w, w szczeg贸lno艣ci aby z艂o偶y艂a publiczne o艣wiadczenie o odpowiedniej
tre艣ci i formie. Je偶eli naruszenie by艂o zawinione, s膮d mo偶e przyzna膰 tw贸rcy odpowiedni膮
sum臋 pieni臋偶n膮 tytu艂em zado艣膰uczynienia za doznan膮 krzywd臋 lub - na 偶膮danie tw贸rcy -
zobowi膮za膰 sprawc臋, aby ui艣ci艂 odpowiedni膮 sum臋 pieni臋偶n膮 na wskazany przez tw贸rc臋 cel
spo艂eczny.
2. Je偶eli tw贸rca nie wyrazi艂 innej woli, po jego 艣mierci z pow贸dztwem o ochron臋 autorskich
praw osobistych zmar艂ego mo偶e wyst膮pi膰 ma艂偶onek, a w jego braku kolejno: zst臋pni, rodzice,
rodze艅stwo, zst臋pni rodze艅stwa.
3. Je偶eli tw贸rca nie wyrazi艂 innej woli, osoby wymienione w ust. 2 s膮 uprawnione w tej samej
kolejno艣ci do wykonywania autorskich praw osobistych zmar艂ego tw贸rcy.
4. Je偶eli tw贸rca nie wyrazi艂 innej woli, z pow贸dztwem, o kt贸rym mowa w ust. 2, mo偶e
r贸wnie偶 wyst膮pi膰 stowarzyszenie tw贸rc贸w w艂a艣ciwe ze wzgl臋du na rodzaj tw贸rczo艣ci lub
organizacja zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, kt贸ra
zarz膮dza艂a prawami autorskimi zmar艂ego tw贸rcy.

Rozdzia艂 9

Ochrona autorskich praw maj膮tkowych

Art. 79.

(6)

1. Uprawniony, kt贸rego autorskie prawa maj膮tkowe zosta艂y naruszone, mo偶e

偶膮da膰 od osoby, kt贸ra naruszy艂a te prawa:
1) zaniechania naruszania;
2) usuni臋cia skutk贸w naruszenia;
3) naprawienia wyrz膮dzonej szkody:

a) na zasadach og贸lnych albo
b) poprzez zap艂at臋 sumy pieni臋偶nej w wysoko艣ci odpowiadaj膮cej dwukrotno艣ci, a w przypadku

gdy naruszenie jest zawinione - trzykrotno艣ci stosownego wynagrodzenia, kt贸re w chwili jego
dochodzenia by艂oby nale偶ne tytu艂em udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z
utworu;
4) wydania uzyskanych korzy艣ci.
2. Niezale偶nie od roszcze艅, okre艣lonych w ust. 1, uprawniony mo偶e si臋 domaga膰:
1) jednokrotnego albo wielokrotnego og艂oszenia w prasie o艣wiadczenia odpowiedniej tre艣ci
i w odpowiedniej formie lub podania do publicznej wiadomo艣ci cz臋艣ci albo ca艂o艣ci orzeczenia
s膮du wydanego w rozpatrywanej sprawie, w spos贸b i w zakresie okre艣lonym przez s膮d;
2) zap艂aty przez osob臋, kt贸ra naruszy艂a autorskie prawa maj膮tkowe, odpowiedniej sumy
pieni臋偶nej, nie ni偶szej ni偶 dwukrotna wysoko艣膰 uprawdopodobnionych korzy艣ci odniesionych
przez sprawc臋 z dokonanego naruszenia, na rzecz Funduszu, o kt贸rym mowa w art. 111, gdy
naruszenie jest zawinione i zosta艂o dokonane w ramach dzia艂alno艣ci gospodarczej
wykonywanej w cudzym albo we w艂asnym imieniu, cho膰by na cudzy rachunek.

background image

3. S膮d mo偶e nakaza膰 osobie, kt贸ra naruszy艂a autorskie prawa maj膮tkowe, na jej wniosek i za
zgod膮 uprawnionego, w przypadku gdy naruszenie jest niezawinione, zap艂at臋 stosownej sumy
pieni臋偶nej na rzecz uprawnionego, je偶eli zaniechanie naruszania lub usuni臋cie skutk贸w
naruszenia by艂oby dla osoby naruszaj膮cej niewsp贸艂miernie dotkliwe.
4. S膮d, rozstrzygaj膮c o naruszeniu prawa, mo偶e orzec na wniosek uprawnionego o bezprawnie
wytworzonych przedmiotach oraz 艣rodkach i materia艂ach u偶ytych do ich wytworzenia, w
szczeg贸lno艣ci mo偶e orzec o ich wycofaniu z obrotu, przyznaniu uprawnionemu na poczet
nale偶nego odszkodowania lub zniszczeniu. Orzekaj膮c, s膮d uwzgl臋dnia wag臋 naruszenia oraz
interesy os贸b trzecich.
5. Domniemywa si臋, 偶e 艣rodki i materia艂y, o kt贸rych mowa w ust. 4, s膮 w艂asno艣ci膮 osoby,
kt贸ra naruszy艂a autorskie prawa maj膮tkowe.
6. Przepis ust. 1 stosuje si臋 odpowiednio w przypadku usuwania lub obchodzenia
technicznych zabezpiecze艅 przed dost臋pem, zwielokrotnianiem lub rozpowszechnianiem
utworu, je偶eli dzia艂ania te maj膮 na celu bezprawne korzystanie z utworu.
7. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje si臋 odpowiednio w przypadku usuwania lub zmiany bez
upowa偶nienia jakichkolwiek elektronicznych informacji na temat zarz膮dzania prawami
autorskimi lub prawami pokrewnymi, a tak偶e 艣wiadomego rozpowszechniania utwor贸w z
bezprawnie usuni臋tymi lub zmodyfikowanymi takimi informacjami.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 80.

(7)

1. S膮d w艂a艣ciwy do rozpoznania spraw o naruszenie autorskich praw

maj膮tkowych miejsca, w kt贸rym sprawca wykonuje dzia艂alno艣膰 lub w kt贸rym znajduje si臋
jego maj膮tek, tak偶e przed wytoczeniem pow贸dztwa rozpoznaje, nie p贸藕niej ni偶 w terminie 3
dni od dnia z艂o偶enia w s膮dzie, wniosek maj膮cego w tym interes prawny:
1) o zabezpieczenie dowod贸w oraz o zabezpieczenie zwi膮zanych z nimi roszcze艅;
2) o zobowi膮zanie naruszaj膮cego autorskie prawa maj膮tkowe do udzielenia informacji i
udost臋pnienia okre艣lonej przez s膮d dokumentacji maj膮cej znaczenie dla roszcze艅, o kt贸rych
mowa w art. 79 ust. 1;
3) o zobowi膮zanie innej ni偶 naruszaj膮cy osoby do udzielenia informacji, kt贸re maj膮
znaczenie dla roszcze艅, okre艣lonych w art. 79 ust. 1, o pochodzeniu, sieciach dystrybucji,
ilo艣ci i cenie towar贸w lub us艂ug naruszaj膮cych autorskie prawa maj膮tkowe, je偶eli:

a) stwierdzono, 偶e posiada ona towary naruszaj膮ce autorskie prawa maj膮tkowe, lub
b) stwierdzono, 偶e korzysta ona z us艂ug naruszaj膮cych autorskie prawa maj膮tkowe, lub
c) stwierdzono, 偶e 艣wiadczy ona us艂ugi wykorzystywane w dzia艂aniach naruszaj膮cych autorskie

prawa maj膮tkowe, lub

d) zosta艂a przez osob臋 okre艣lon膮 w lit. a, b lub c wskazana jako uczestnicz膮ca w produkcji,

wytwarzaniu lub dystrybucji towar贸w lub 艣wiadczeniu us艂ug naruszaj膮cych autorskie prawa
maj膮tkowe,
a powy偶sze dzia艂ania maj膮 na celu uzyskanie bezpo艣rednio lub po艣rednio zysku lub innej
korzy艣ci ekonomicznej, przy czym nie obejmuje to dzia艂a艅 konsument贸w b臋d膮cych w dobrej
wierze.
2. S膮d, dopuszczaj膮c dow贸d lub rozpoznaj膮c wnioski, o kt贸rych mowa w ust. 1, zapewnia
zachowanie tajemnicy przedsi臋biorcy i innych tajemnic ustawowo chronionych.
3. Od obowi膮zku, o kt贸rym mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, mo偶e uchyli膰 si臋 ten, kto wed艂ug
przepis贸w

Kodeksu post臋powania cywilnego

m贸g艂by jako 艣wiadek odm贸wi膰 zezna艅 lub

odpowiedzi na zadane mu pytanie.
4. W uzasadnionych przypadkach s膮d mo偶e uzale偶ni膰 wydanie postanowienia o
zabezpieczeniu dowod贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 1, od z艂o偶enia kaucji.
5. Za偶alenia na postanowienia s膮du w sprawach, o kt贸rych mowa w ust. 1, s膮d rozpoznaje w
terminie 7 dni.

background image

6. Do zabezpieczenia dowod贸w stosuje si臋 odpowiednio

art. 733

,

art. 742

i

art. 744-746

Kodeksu post臋powania cywilnego.

Rozdzia艂 10

Ochrona wizerunku, adresata korespondencji i tajemnicy 藕r贸de艂 informacji

Art. 81. 1. Rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej.
W braku wyra藕nego zastrze偶enia zezwolenie nie jest wymagane, je偶eli osoba ta otrzyma艂a
um贸wion膮 zap艂at臋 za pozowanie.
2. Zezwolenia nie wymaga rozpowszechnianie wizerunku:
1) osoby powszechnie znanej, je偶eli wizerunek wykonano w zwi膮zku z pe艂nieniem przez
ni膮 funkcji publicznych, w szczeg贸lno艣ci politycznych, spo艂ecznych, zawodowych;
2) osoby stanowi膮cej jedynie szczeg贸艂 ca艂o艣ci takiej jak zgromadzenie, krajobraz,
publiczna impreza.
Art. 82. Je偶eli osoba, do kt贸rej korespondencja jest skierowana, nie wyrazi艂a innej woli,
rozpowszechnianie korespondencji, w okresie dwudziestu lat od jej 艣mierci, wymaga
zezwolenia ma艂偶onka, a w jego braku kolejno zst臋pnych, rodzic贸w lub rodze艅stwa.
Art. 83. Do roszcze艅 w przypadku rozpowszechniania wizerunku osoby na nim
przedstawionej oraz rozpowszechniania korespondencji bez wymaganego zezwolenia osoby,
do kt贸rej zosta艂a skierowana, stosuje si臋 odpowiednio przepis art. 78 ust. 1; roszcze艅 tych nie
mo偶na dochodzi膰 po up艂ywie dwudziestu lat od 艣mierci tych os贸b.
Art. 84. 1. Tw贸rca, a wydawca lub producent na 偶膮danie tw贸rcy maj膮 obowi膮zek zachowania
w tajemnicy 藕r贸de艂 informacji wykorzystanych w utworze oraz nieujawniania zwi膮zanych z
tym dokument贸w.
2. Ujawnienie tajemnicy jest dozwolone za zgod膮 osoby, kt贸ra powierzy艂a tajemnic臋, lub na
podstawie postanowienia w艂a艣ciwego s膮du.

Rozdzia艂 11

Prawa pokrewne

Oddzia艂 1

Prawa do artystycznych wykona艅

Art. 85. 1. Ka偶de artystyczne wykonanie utworu lub dzie艂a sztuki ludowej pozostaje pod

ochron膮 niezale偶nie od jego warto艣ci, przeznaczenia i sposobu wyra偶enia.
2. Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, s膮 w szczeg贸lno艣ci: dzia艂ania aktor贸w,
recytator贸w, dyrygent贸w, instrumentalist贸w, wokalist贸w, tancerzy i mim贸w oraz innych os贸b
w spos贸b tw贸rczy przyczyniaj膮cych si臋 do powstania wykonania.

Art. 86. 1. Arty艣cie wykonawcy przys艂uguje, w granicach okre艣lonych przepisami ustawy,

wy艂膮czne prawo do:
1) ochrony d贸br osobistych, w szczeg贸lno艣ci w zakresie:

a) wskazywania go jako wykonawcy, z wy艂膮czeniem przypadk贸w, gdy pomini臋cie jest

zwyczajowo przyj臋te,

b) decydowania o sposobie oznaczenia wykonawcy, w tym zachowania anonimowo艣ci albo

pos艂u偶enia si臋 pseudonimem,

c) sprzeciwiania si臋 jakimkolwiek wypaczeniom, przeinaczeniom i innym zmianom wykonania,

kt贸re mog艂yby narusza膰 jego dobre imi臋;
2) korzystania z artystycznego wykonania i rozporz膮dzania prawami do niego na
nast臋puj膮cych polach eksploatacji:

a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania - wytwarzania okre艣lon膮 technik膮 egzemplarzy

artystycznego wykonania, w tym zapisu magnetycznego oraz technik膮 cyfrow膮,

b) w zakresie obrotu egzemplarzami, na kt贸rych artystyczne wykonanie utrwalono -

wprowadzania do obrotu, u偶yczania lub najmu egzemplarzy,

c) w zakresie rozpowszechniania artystycznego wykonania w spos贸b inny ni偶 okre艣lony w lit. b)

- nadawania, reemitowania oraz odtwarzania, chyba 偶e s膮 one dokonywane za pomoc膮

background image

wprowadzonego do obrotu egzemplarza, a tak偶e publicznego udost臋pniania utrwalenia
artystycznego wykonania w taki spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂 mie膰 do niego dost臋p w miejscu i w
czasie przez siebie wybranym.
2. Arty艣cie wykonawcy s艂u偶y prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego
wykonania lub za rozporz膮dzanie prawami do takiego wykonania okre艣lone w umowie albo
przyznane w przepisach ustawy.
3. W przypadku nadawania, reemitowania lub odtwarzania artystycznego wykonania za
pomoc膮 wprowadzonego do obrotu egzemplarza, arty艣cie wykonawcy przys艂uguje prawo do
stosownego wynagrodzenia.
Art. 87. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, zawarcie przez artyst臋 wykonawc臋 z producentem
utworu audiowizualnego umowy o wsp贸艂udzia艂 w realizacji utworu audiowizualnego przenosi
na producenta prawa do rozporz膮dzania i korzystania z wykonania, w ramach tego utworu
audiowizualnego, na wszystkich znanych w chwili zawarcia umowy polach eksploatacji.
Art. 88. Prawo artysty wykonawcy nie narusza prawa autorskiego do wykonywanego utworu.

Art. 89. Prawo, o kt贸rym mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2, wygasa z up艂ywem

pi臋膰dziesi臋ciu lat nast臋puj膮cych po roku, w kt贸rym artystyczne wykonanie ustalono. Je偶eli
jednak w tym czasie nast膮pi艂a publikacja utrwalenia tego wykonania lub jego publiczne
odtworzenie, okres ochrony liczy si臋 od tych zdarze艅, a gdy mia艂y miejsce obydwa - od tego z
nich, kt贸re mia艂o miejsce wcze艣niej.

Art. 90. Przepisy ustawy stosuje si臋 do artystycznych wykona艅, kt贸re:

1) dokonane zosta艂y przez obywatela polskiego albo osob臋 zamieszka艂膮 na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub
1

1

)

(8)

dokonane zosta艂y przez obywatela pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej lub

pa艅stw cz艂onkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub
2) zosta艂y ustalone po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
3) zosta艂y opublikowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
4) s膮 chronione na podstawie

um贸w

mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona

wynika z tych um贸w.
Art. 91. Domniemywa si臋, 偶e kierownik zespo艂u jest umocowany do reprezentowania praw
do zespo艂owego artystycznego wykonania. Domniemanie to stosuje si臋 odpowiednio do
cz臋艣ci artystycznego wykonania maj膮cych samodzielne znaczenie.

Art. 92. Do artystycznych wykona艅 stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 8-10, 12, 18, 21,

21

1

, 41-45, 47-49, 52-55, 57-59, 62-68, 71 i 78.

Art. 93. Do prawa do artystycznego wykonania stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 15a

oraz

art. 33

pkt 10 Kodeksu rodzinnego i opieku艅czego.

Oddzia艂 2

Prawa do fonogram贸w i wideogram贸w

Art. 94. 1. Fonogramem jest pierwsze utrwalenie warstwy d藕wi臋kowej wykonania utworu

albo innych zjawisk akustycznych.
2. Wideogramem jest pierwsze utrwalenie sekwencji ruchomych obraz贸w, z d藕wi臋kiem lub
bez, niezale偶nie od tego, czy stanowi ono utw贸r audiowizualny.
3. Domniemywa si臋, 偶e producentem fonogramu lub wideogramu jest osoba, pod kt贸rej
nazwiskiem lub firm膮 (nazw膮) fonogram lub wideogram zosta艂 po raz pierwszy sporz膮dzony.
4. Bez uszczerbku dla praw tw贸rc贸w lub artyst贸w wykonawc贸w, producentowi fonogramu
lub wideogramu przys艂uguje wy艂膮czne prawo do rozporz膮dzania i korzystania z fonogramu
lub wideogramu w zakresie:
1) zwielokrotniania okre艣lon膮 technik膮;
2) wprowadzenia do obrotu;
3) najmu oraz u偶yczania egzemplarzy;

background image

4) publicznego udost臋pniania fonogramu lub wideogramu w taki spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂
mie膰 do niego dost臋p w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
5. W przypadku nadawania, reemitowania lub odtwarzania wprowadzonego do obrotu
fonogramu lub wideogramu, producentowi przys艂uguje prawo do stosownego wynagrodzenia.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 95.

(9)

Prawo, o kt贸rym mowa w art. 94 ust. 4 i 5, wygasa z up艂ywem pi臋膰dziesi臋ciu

lat nast臋puj膮cych po roku, w kt贸rym fonogram lub wideogram zosta艂 sporz膮dzony.
2. Je偶eli w okresie, o kt贸rym mowa w ust. 1, fonogram zosta艂 opublikowany, prawo, o kt贸rym
mowa w art. 94 ust. 4 i 5, wygasa z up艂ywem pi臋膰dziesi臋ciu lat nast臋puj膮cych po roku, w
kt贸rym fonogram zosta艂 opublikowany.
3. Je偶eli w okresie, o kt贸rym mowa w ust. 1, fonogram nie zosta艂 opublikowany i je偶eli w tym
okresie zosta艂 rozpowszechniony, prawo, o kt贸rym mowa w art. 94 ust. 4 i 5, wygasa z
up艂ywem pi臋膰dziesi臋ciu lat nast臋puj膮cych po roku, w kt贸rym fonogram zosta艂
rozpowszechniony.
4. Je偶eli w okresie, o kt贸rym mowa w ust. 1, wideogram zosta艂 opublikowany lub
rozpowszechniony, prawo, o kt贸rym mowa w art. 94 ust. 4 i 5, wygasa z up艂ywem
pi臋膰dziesi臋ciu lat nast臋puj膮cych po roku, w kt贸rym mia艂o miejsce pierwsze z tych zdarze艅.

Art. 95

1

. 1. Do fonogram贸w stosuje si臋 odpowiednio przepis art. 21 ust. 1, chyba 偶e

nadawanie odbywa si臋 na podstawie umowy z uprawnionym.
2. Do fonogram贸w i wideogram贸w stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 21

1

.

Art. 96. Przepisy ustawy stosuje si臋 do fonogram贸w i wideogram贸w:

1) kt贸rych producent ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania lub
siedzib臋, lub
1

1

) kt贸rych producent ma na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego miejsce

zamieszkania lub siedzib臋, lub
2) kt贸re s膮 chronione na podstawie

um贸w

mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich

ochrona wynika z tych um贸w.

Oddzia艂 3

Prawa do nada艅 program贸w

Art. 97. Bez uszczerbku dla praw tw贸rc贸w, artyst贸w wykonawc贸w, producent贸w

fonogram贸w i wideogram贸w, organizacji radiowej lub telewizyjnej przys艂uguje wy艂膮czne
prawo do rozporz膮dzania i korzystania ze swoich nada艅 program贸w w zakresie:
1) utrwalania;
2) zwielokrotniania okre艣lon膮 technik膮;
3) nadawania przez inn膮 organizacj臋 radiow膮 lub telewizyjn膮;
4) reemitowania;
5) wprowadzania do obrotu ich utrwale艅;
6) odtwarzania w miejscach dost臋pnych za op艂at膮 wst臋pu;
7) udost臋pniania ich utrwale艅 w taki spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂 mie膰 do nich dost臋p w
miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
Art. 98. Prawo, o kt贸rym mowa w art. 97, ga艣nie z up艂ywem pi臋膰dziesi臋ciu lat nast臋puj膮cych
po roku pierwszego nadania programu.

Art. 99. Przepisy ustawy stosuje si臋 do nada艅 program贸w:

1) organizacji radiowej i telewizyjnej, kt贸ra ma siedzib臋 na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej lub
2) organizacji radiowej i telewizyjnej, kt贸ra ma siedzib臋 na terytorium Europejskiego
Obszaru Gospodarczego;
3) kt贸re s膮 chronione na podstawie

um贸w

mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich

ochrona wynika z tych um贸w.

Oddzia艂 3

1

background image

Prawa do pierwszych wyda艅 oraz wyda艅 naukowych i krytycznych

Art. 99

1

. Wydawcy, kt贸ry jako pierwszy w spos贸b zgodny z prawem opublikowa艂 lub w

inny spos贸b rozpowszechni艂 utw贸r, kt贸rego czas ochrony ju偶 wygas艂, a jego egzemplarze nie
by艂y jeszcze publicznie udost臋pniane, przys艂uguje wy艂膮czne prawo do rozporz膮dzania tym
utworem i korzystania z niego na wszystkich polach eksploatacji przez okres dwudziestu
pi臋ciu lat od daty pierwszej publikacji lub rozpowszechnienia.

Art. 99

2

. Temu, kto po up艂ywie czasu ochrony prawa autorskiego do utworu przygotowa艂

jego wydanie krytyczne lub naukowe, nieb臋d膮ce utworem, przys艂uguje wy艂膮czne prawo do
rozporz膮dzania takim wydaniem i korzystania z niego w zakresie, o kt贸rym mowa w art. 50
pkt 1 i 2, przez okres trzydziestu lat od daty publikacji.
Art. 99

3

. Przepisy art. 99

1

i art. 99

2

stosuje si臋 odpowiednio do utwor贸w i tekst贸w, kt贸re ze

wzgl臋du na czas ich powstania lub charakter nigdy nie by艂y obj臋te ochron膮 prawa
autorskiego.
Art. 99

4

. Przy wyznaczaniu czasu ochrony, o kt贸rym mowa w art. 99

1

i w art. 99

2

, stosuje si臋

odpowiednio przepisy art. 37 i art. 39.
Art. 99

5

. 1. Przepisy ustawy stosuje si臋 do pierwszych wyda艅:

1) kt贸rych wydawca ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania lub
siedzib臋 lub
2) kt贸rych wydawca ma na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego miejsce
zamieszkania lub siedzib臋, lub
3) kt贸re s膮 chronione na podstawie um贸w mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich
ochrona wynika z tych um贸w.
2. Przepisy ustawy stosuje si臋 do wyda艅 naukowych i krytycznych, kt贸re:
1) zosta艂y dokonane przez obywatela polskiego albo osob臋 zamieszka艂膮 na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub
2) zosta艂y ustalone po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
3) zosta艂y opublikowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
4) s膮 chronione na podstawie um贸w mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona
wynika z tych um贸w.

Oddzia艂 4

Postanowienia wsp贸lne dotycz膮ce praw pokrewnych

Art. 100. Wykonywanie praw do artystycznych wykona艅, fonogram贸w, wideogram贸w,

nada艅 program贸w, a tak偶e pierwszych wyda艅 oraz wyda艅 naukowych i krytycznych, podlega
odpowiednio ograniczeniom wynikaj膮cym z przepis贸w art. 23-35.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 101.

(10)

Do artystycznych wykona艅, fonogram贸w, wideogram贸w, nada艅 program贸w,

pierwszych wyda艅 oraz wyda艅 naukowych i krytycznych stosuje si臋 odpowiednio przepisy
art. 1 ust. 4, art. 6, art. 6

1

, art. 8 ust. 2, art. 22, art. 39, art. 51, art. 79 i art. 80.

Art. 102. 1. Na ka偶dym egzemplarzu fonogramu lub wideogramu umieszcza si臋, poza
oznaczeniami dotycz膮cymi autorstwa i artystycznego wykonawstwa, tytu艂ami utwor贸w oraz
dat膮 sporz膮dzenia, nazwisko lub firm臋 (nazw臋) producenta oraz, w wypadku utrwalenia
nadania, nazw臋 organizacji radiowej lub telewizyjnej.
2. Domniemywa si臋, 偶e egzemplarze niespe艂niaj膮ce wymog贸w okre艣lonych w ust. 1 zosta艂y
sporz膮dzone bezprawnie.

Art. 103. Spory dotycz膮ce praw pokrewnych nale偶膮 do w艂a艣ciwo艣ci s膮d贸w okr臋gowych.

Rozdzia艂 12

Organizacje zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi

Art. 104. 1. Organizacjami zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami
pokrewnymi, zwanymi dalej "organizacjami zbiorowego zarz膮dzania", w rozumieniu ustawy,
s膮 stowarzyszenia zrzeszaj膮ce tw贸rc贸w, artyst贸w wykonawc贸w, producent贸w lub organizacje

background image

radiowe i telewizyjne, kt贸rych statutowym zadaniem jest zbiorowe zarz膮dzanie i ochrona
powierzonych im praw autorskich lub praw pokrewnych oraz wykonywanie uprawnie艅
wynikaj膮cych z ustawy.
2. Do organizacji, o kt贸rych mowa w ust. 1, stosuje si臋

przepisy

prawa o stowarzyszeniach, z

tym 偶e:
1) cz艂onkiem organizacji mo偶e by膰 r贸wnie偶 osoba prawna;
2) podj臋cie przez organizacje dzia艂alno艣ci okre艣lonej w ustawie wymaga zezwolenia
ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
3) nadz贸r nad organizacjami sprawuje minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego.
3. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego udziela
zezwolenia, o kt贸rym mowa w ust. 2 pkt 2, organizacjom daj膮cym r臋kojmi臋 nale偶ytego
zarz膮dzania powierzonymi prawami.
4. W przypadku stwierdzenia naruszenia zakresu udzielonego zezwolenia, minister w艂a艣ciwy
do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wzywa organizacj臋 do usuni臋cia
naruszenia w wyznaczonym terminie z zagro偶eniem cofni臋cia zezwolenia.
5. Zezwolenie, o kt贸rym mowa w ust. 2 pkt 2, mo偶e by膰 cofni臋te, je偶eli organizacja:
1) nie wykonuje nale偶ycie obowi膮zk贸w w zakresie zarz膮dzania powierzonymi jej prawami
autorskimi lub pokrewnymi oraz ich ochrony;
2) narusza przepisy prawa w zakresie udzielonego zezwolenia.
6. Decyzja ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego o
udzieleniu lub o cofni臋ciu zezwolenia na podj臋cie wykonywania przez organizacje
zbiorowego zarz膮dzania uprawnie艅 okre艣lonych w ust. 1 podlega og艂oszeniu w Dzienniku
Urz臋dowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

orzeczenia s膮d贸w

projekty ustaw

Art. 105. 1. Domniemywa si臋, 偶e organizacja zbiorowego zarz膮dzania jest uprawniona do
zarz膮dzania i ochrony w odniesieniu do p贸l eksploatacji obj臋tych zbiorowym zarz膮dzaniem
oraz 偶e ma legitymacj臋 procesow膮 w tym zakresie. Na domniemanie to nie mo偶na si臋
powo艂a膰, gdy do tego samego utworu lub artystycznego wykonania ro艣ci sobie tytu艂 wi臋cej
ni偶 jedna organizacja zbiorowego zarz膮dzania.
2. W zakresie swojej dzia艂alno艣ci organizacja zbiorowego zarz膮dzania mo偶e si臋 domaga膰
udzielenia informacji oraz udost臋pnienia dokument贸w niezb臋dnych do okre艣lenia wysoko艣ci
dochodzonych przez ni膮 wynagrodze艅 i op艂at.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 106. 1. Organizacja zbiorowego zarz膮dzania jest obowi膮zana do jednakowego
traktowania praw swoich cz艂onk贸w oraz innych podmiot贸w przez siebie reprezentowanych w
zakresie zarz膮dzania tymi prawami lub dochodzenia ich ochrony.
2. Organizacja zbiorowego zarz膮dzania nie mo偶e, bez wa偶nych powod贸w, odm贸wi膰 zgody na
korzystanie z utwor贸w lub artystycznych wykona艅 w granicach wykonywanego przez siebie
zarz膮du.
3. Organizacja zbiorowego zarz膮dzania nie mo偶e, bez wa偶nych powod贸w, odm贸wi膰 podj臋cia
zarz膮dzania prawem autorskim lub prawem pokrewnym. Zarz膮dzanie to wykonuje zgodnie ze
swoim statutem.

orzeczenia s膮d贸w

projekty ustaw

Art. 107. Je偶eli na danym polu eksploatacji dzia艂a wi臋cej ni偶 jedna organizacja zbiorowego
zarz膮dzania, organizacj膮 w艂a艣ciw膮 w rozumieniu ustawy jest organizacja, do kt贸rej nale偶y
tw贸rca lub artysta wykonawca, a gdy tw贸rca lub artysta wykonawca nie nale偶y do 偶adnej

background image

organizacji albo nie ujawni艂 swojego autorstwa - organizacja wskazana przez Komisj臋 Prawa
Autorskiego, o kt贸rej mowa w art. 108 ust. 1.

projekty ustaw

Art. 108. 1. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego

powo艂uje Komisj臋 Prawa Autorskiego, zwan膮 dalej "Komisj膮", sk艂adaj膮c膮 si臋 z czterdziestu
arbitr贸w powo艂ywanych w odpowiedniej proporcji spo艣r贸d kandydat贸w, o kt贸rych mowa w
ust. 2.
2. Kandydat贸w na cz艂onk贸w Komisji przedstawiaj膮 organizacje zbiorowego zarz膮dzania,
stowarzyszenia tw贸rc贸w, artyst贸w wykonawc贸w, producent贸w, organizacje zrzeszaj膮ce
podmioty zajmuj膮ce si臋 zawodowo korzystaniem z utwor贸w oraz organizacje radiowe i
telewizyjne, w terminie wyznaczonym przez ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego. Informacj臋 o terminie og艂asza si臋 w drukowanych dziennikach
prasowych.
3.

(11)

(utraci艂 moc).

4. Do post臋powania przed Komisj膮 w sprawach, o kt贸rych mowa w ust. 3, stosuje si臋
odpowiednio przepisy

Kodeksu post臋powania administracyjnego

. Od orzecze艅 Komisji

wydanych w tym trybie s艂u偶y odwo艂anie do ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego.
5. Komisja w sk艂adzie trzyosobowym wyznaczonym z grona arbitr贸w po jednym przez ka偶d膮
ze stron oraz superarbitra wybranego przez tak wyznaczonych arbitr贸w rozstrzyga spory
dotycz膮ce stosowania tabel, o kt贸rych mowa w ust. 3, oraz spory zwi膮zane z zawarciem
umowy, o kt贸rej mowa w art. 21

1

ust. 1. Je偶eli jedna ze stron nie wyznaczy arbitra albo

arbitrzy nie wyznacz膮 superarbitra, zostan膮 oni wyznaczeni przez ministra w艂a艣ciwego do
spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
6. Do post臋powania przed Komisj膮 w sprawach, o kt贸rych mowa w ust. 5, stosuje si臋
odpowiednio przepisy

Kodeksu post臋powania cywilnego

o post臋powaniu przed s膮dem

polubownym.
7. Strona niezadowolona z rozstrzygni臋cia Komisji, o kt贸rym mowa w ust. 5, mo偶e w
terminie 14 dni od dnia dor臋czenia rozstrzygni臋cia wnie艣膰 pow贸dztwo do w艂a艣ciwego s膮du
okr臋gowego.
8. Arbitrom za udzia艂 w posiedzeniach Komisji przys艂uguje wynagrodzenie.
9. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego okre艣la, w drodze
rozporz膮dzenia, szczeg贸艂owe zasady i tryb dzia艂ania Komisji, wysoko艣膰 wynagrodzenia, o
kt贸rym mowa w ust. 8, wysoko艣膰 op艂at za post臋powanie przed Komisj膮 oraz zasady ich
wnoszenia.

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

akty wykonawcze z dziennik贸w resortowych

orzeczenia s膮d贸w

projekty ustaw

Art. 109. Postanowienia umowne mniej korzystne dla tw贸rc贸w, ni偶 wynika艂oby to z tabel, o
kt贸rych mowa w art. 108 ust. 3, s膮 niewa偶ne, a ich miejsce zajmuj膮 odpowiednie
postanowienia tych tabel.

orzeczenia s膮d贸w

projekty ustaw

Art. 110. Wysoko艣膰 wynagrodze艅 dochodzonych w zakresie zbiorowego zarz膮dzania przez
organizacje zbiorowego zarz膮dzania powinna uwzgl臋dnia膰 wysoko艣膰 wp艂yw贸w osi膮ganych z
korzystania z utwor贸w i artystycznych wykona艅, a tak偶e charakter i zakres korzystania z tych
utwor贸w i wykona艅 artystycznych.

akty wykonawcze z dziennik贸w resortowych

projekty ustaw

background image

Rozdzia艂 12

1

Kontrola produkcji no艣nik贸w optycznych

Art. 110

1

. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego sprawuje

kontrol臋 w zakresie produkcji i zwielokrotniania no艣nik贸w optycznych, w szczeg贸lno艣ci w
celu zapewnienia ich zgodno艣ci z udzielonymi przez uprawnionych, na podstawie niniejszej
ustawy, upowa偶nieniami.

projekty ustaw

Art. 110

2

. Przedsi臋biorca prowadz膮cy dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮 w zakresie, o kt贸rym mowa w

art. 110

1

, jest obowi膮zany do stosowania kod贸w indentyfikacyjnych we wszystkich

urz膮dzeniach i ich elementach, podczas procesu produkcji no艣nik贸w optycznych.

projekty ustaw

Art. 110

3

. 1. Przedsi臋biorca prowadz膮cy dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮 w zakresie, o kt贸rym mowa

w art. 110

1

, informuje ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa

narodowego o przedmiocie i zakresie prowadzonej dzia艂alno艣ci w terminie trzydziestu dni od
dnia rozpocz臋cia tej dzia艂alno艣ci.
2. Przedsi臋biorca przekazuje ministrowi w艂a艣ciwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego informacje dotycz膮ce:
1) imienia i nazwiska, miejsca zamieszkania i adresu albo nazwy, siedziby i adresu, os贸b
uprawnionych do jego reprezentowania, a tak偶e miejsca wykonywania dzia艂alno艣ci;
2) posiadanych urz膮dze艅 do produkcji i zwielokrotniania no艣nik贸w optycznych;
3) zastosowanych, we wszystkich urz膮dzeniach i ich elementach, podczas procesu
produkcji, kodach indentyfikacyjnych.
3. Przedsi臋biorca przekazuje, w terminie do dziesi膮tego dnia ka偶dego miesi膮ca, informacje za
okres miesi膮ca poprzedzaj膮cego, dotycz膮ce:
1) zbiorczej wielko艣ci produkcji i jej rodzaju;
2) wykonywania zam贸wie艅 poza miejscem prowadzenia dzia艂alno艣ci;
3) rozporz膮dzenia urz膮dzeniami do produkcji i zwielokrotniania no艣nik贸w optycznych.
4. Pierwsze przekazanie przez przedsi臋biorc臋 informacji, o kt贸rych mowa w ust. 3, nast臋puje
w terminie do dziesi膮tego dnia miesi膮ca nast臋puj膮cego po miesi膮cu przekazania przez
przedsi臋biorc臋 informacji, o kt贸rych mowa w ust. 1, za okres od dnia rozpocz臋cia dzia艂alno艣ci
gospodarczej w zakresie, o kt贸rym mowa w art. 110

1

, nie d艂u偶szy jednak ni偶 dwa poprzednie

miesi膮ce.
5. Przedsi臋biorca niezw艂ocznie informuje ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego o wszelkich zmianach informacji, o kt贸rych mowa w ust. 2.
6. Informacje s膮 sk艂adane na formularzach.
7. Przedsi臋biorca przechowuje dokumentacj臋 stanowi膮c膮 podstaw臋 sporz膮dzenia informacji, o
kt贸rych mowa w ust. 2 i 3, przez okres pi臋ciu lat.

projekty ustaw

Art. 110

4

. 1. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego

prowadzi rejestr informacji, o kt贸rych mowa w art. 110

3

.

2. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego udziela ka偶demu,
kto ma w tym interes prawny, informacji zawartych w rejestrze, gdy zachodzi uzasadnione
podejrzenie naruszenia praw autorskich lub praw pokrewnych, w zakresie niezb臋dnym do
dochodzenia ich ochrony.
3. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego okre艣la, w drodze
rozporz膮dzenia:
1) spos贸b prowadzenia rejestru informacji, tryb przekazywania informacji przez
przedsi臋biorc臋 oraz wzory formularzy,
2) rodzaje kod贸w identyfikacyjnych zgodnych ze standardami mi臋dzynarodowymi w tym
zakresie,

background image

uwzgl臋dniaj膮c konieczno艣膰 zapewnienia przejrzysto艣ci zapisu informacji znajduj膮cych si臋 w
rejestrze oraz nieobci膮偶anie przedsi臋biorcy nadmiernymi utrudnieniami w zakresie
prowadzonej dzia艂alno艣ci.

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

projekty ustaw

Art. 110

5

. 1. W ramach sprawowanej kontroli minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony

dziedzictwa narodowego mo偶e, w ka偶dym czasie, z uwzgl臋dnieniem przepis贸w o swobodzie
dzia艂alno艣ci gospodarczej, zarz膮dzi膰 przeprowadzenie kontroli dzia艂alno艣ci przedsi臋biorcy w
zakresie zgodno艣ci ze stanem faktycznym informacji, o kt贸rych mowa w art. 110

3

.

2. Kontrol臋 przeprowadza kontroler na podstawie pisemnego, imiennego upowa偶nienia
zawieraj膮cego wskazanie przedsi臋biorcy, przedmiotu, zakresu i terminu rozpocz臋cia i
zako艅czenia kontroli oraz dowodu to偶samo艣ci.
3. Przedsi臋biorca udost臋pnia na 偶膮danie kontrolera wszystkie dokumenty i materia艂y
niezb臋dne do przeprowadzenia kontroli.
4. Kontroler ma prawo do:
1) wst臋pu na teren nieruchomo艣ci, do obiektu, lokalu lub ich cz臋艣ci nale偶膮cych do
przedsi臋biorcy prowadz膮cego dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮 w zakresie, o kt贸rym mowa w art.
110

1

;

2) wgl膮du do dokument贸w zwi膮zanych z prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej b臋d膮cej
przedmiotem kontroli, z zachowaniem przepis贸w o ochronie tajemnic ustawowo chronionych;
3) 偶膮dania od pracownik贸w ustnych i pisemnych wyja艣nie艅;
4) zabezpieczania dowod贸w.

projekty ustaw

Art. 110

6

. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli kontroler przedstawia w protokole kontroli.

2. Protok贸艂 kontroli sporz膮dza si臋 w dw贸ch egzemplarzach; jeden egzemplarz otrzymuje
przedsi臋biorca.
3. Protok贸艂 kontroli podpisuj膮 kontroler i przedsi臋biorca.
4. W przypadku odmowy albo niemo偶liwo艣ci podpisania protoko艂u kontroli przez
przedsi臋biorc臋 protok贸艂 podpisuje tylko kontroler, dokonuj膮c w protokole stosownej adnotacji
o tej odmowie albo o przyczynach uniemo偶liwiaj膮cych podpisanie protoko艂u kontroli.

projekty ustaw

Art. 110

7

. 1. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego

sporz膮dza w terminie 30 dni od dnia podpisania protoko艂u kontroli wyst膮pienie pokontrolne,
kt贸re niezw艂ocznie przekazuje przedsi臋biorcy.
2. Przedsi臋biorca, w terminie czternastu dni od dnia otrzymania wyst膮pienia pokontrolnego,
mo偶e zg艂osi膰 na pi艣mie zastrze偶enia do ustale艅 i wniosk贸w zawartych w wyst膮pieniu
pokontrolnym.

projekty ustaw

Rozdzia艂 13

Fundusz Promocji Tw贸rczo艣ci

Art. 111. 1. Tworzy si臋 Fundusz Promocji Tw贸rczo艣ci, zwany dalej "Funduszem".

2. Funduszem dysponuje minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego.
3. Fundusz jest pa艅stwowym funduszem celowym nieposiadaj膮cym osobowo艣ci prawnej.
Art. 111

1

. 1. Podstaw膮 gospodarki finansowej Funduszu jest roczny plan finansowy,

sporz膮dzany na ka偶dy rok bud偶etowy i zatwierdzany przez dysponenta Funduszu.
2. Roczny plan finansowy okre艣la w szczeg贸lno艣ci:
1) przychody i wydatki;
2) stan 艣rodk贸w obrotowych Funduszu na pocz膮tek i koniec roku bud偶etowego;
3) nale偶no艣ci i zobowi膮zania.

background image

3. Sprawozdania bud偶etowe z wykonania rocznego planu finansowego Funduszu sporz膮dza
si臋 w terminach i na zasadach okre艣lonych w odr臋bnych

przepisach

.

Art. 112. Przychodami Funduszu s膮:
1) wp艂ywy okre艣lone w art. 40;
2) wp艂ywy okre艣lone w art. 79 ust. 2;
3) dobrowolne wp艂aty, zapisy i darowizny;
4) inne wp艂ywy.

Art. 113. 艢rodki Funduszu przeznacza si臋 na:

1) stypendia dla tw贸rc贸w;
2) pokrycie w ca艂o艣ci lub w cz臋艣ci koszt贸w wyda艅 utwor贸w o szczeg贸lnym znaczeniu dla
kultury i nauki polskiej oraz wyda艅 dla niewidomych;
3) pomoc socjaln膮 dla tw贸rc贸w.
Art. 113

1

. Do wp艂at, o kt贸rych mowa w art. 40, stosuje si臋 przepisy

dzia艂u III

ustawy z dnia

29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z p贸藕n. zm.

2)

), z

tym 偶e uprawnienia organ贸w podatkowych okre艣lone w tej ustawie przys艂uguj膮 ministrowi
w艂a艣ciwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.

Art. 114. 1. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po

zasi臋gni臋ciu opinii w艂a艣ciwych stowarzysze艅 tw贸rc贸w, powo艂uje komisj臋 opiniuj膮c膮 wnioski
w sprawie dofinansowania wyda艅 utwor贸w o szczeg贸lnym znaczeniu dla kultury i nauki
polskiej, wyda艅 dla niewidomych oraz o przyznanie stypendi贸w i pomocy socjalnej dla
tw贸rc贸w.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego okre艣li, w drodze
rozporz膮dzenia, podmioty uprawnione do wyst臋powania z wnioskiem o przyznanie 艣rodk贸w z
Funduszu oraz wymogi formalne, jakim powinien odpowiada膰 wniosek, uwzgl臋dniaj膮c
konieczno艣膰 w艂a艣ciwej realizacji zada艅 Funduszu.

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

akty wykonawcze z dziennik贸w resortowych

Rozdzia艂 14

Odpowiedzialno艣膰 karna

Art. 115. 1. Kto przyw艂aszcza sobie autorstwo albo wprowadza w b艂膮d co do autorstwa

ca艂o艣ci lub cz臋艣ci cudzego utworu albo artystycznego wykonania,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do lat 3.
2. Tej samej karze podlega, kto rozpowszechnia bez podania nazwiska lub pseudonimu
tw贸rcy cudzy utw贸r w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie
albo publicznie zniekszta艂ca taki utw贸r, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub
nadanie.
3. Kto w celu osi膮gni臋cia korzy艣ci maj膮tkowej w inny spos贸b ni偶 okre艣lony w ust. 1 lub ust. 2
narusza cudze prawa autorskie lub prawa pokrewne okre艣lone w art. 16, art. 17, art. 18, art. 19
ust. 1, art. 19

1

, art. 86, art. 94 ust. 4 lub art. 97, albo nie wykonuje obowi膮zk贸w okre艣lonych w

art. 19

3

ust. 2, art. 20 ust. 1-4, art. 40 ust. 1 lub ust. 2,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do roku.

Art. 116. 1. Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom rozpowszechnia cudzy

utw贸r w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie, fonogram,
wideogram lub nadanie,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do lat 2.
2. Je偶eli sprawca dopuszcza si臋 czynu okre艣lonego w ust. 1 w celu osi膮gni臋cia korzy艣ci
maj膮tkowej,
podlega karze pozbawienia wolno艣ci do lat 3.
3. Je偶eli sprawca uczyni艂 sobie z pope艂niania przest臋pstwa okre艣lonego w ust. 1 sta艂e 藕r贸d艂o
dochodu albo dzia艂alno艣膰 przest臋pn膮, okre艣lon膮 w ust. 1, organizuje lub ni膮 kieruje,

background image

podlega karze pozbawienia wolno艣ci od 6 miesi臋cy do lat 5.
4. Je偶eli sprawca czynu okre艣lonego w ust. 1 dzia艂a nieumy艣lnie,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do roku.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 117. 1. Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom w celu rozpowszechnienia

utrwala lub zwielokrotnia cudzy utw贸r w wersji oryginalnej lub w postaci opracowania,
artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do lat 2.
2. Je偶eli sprawca uczyni艂 sobie z pope艂niania przest臋pstwa okre艣lonego w ust. 1 sta艂e 藕r贸d艂o
dochodu albo dzia艂alno艣膰 przest臋pn膮, okre艣lon膮 w ust. 1, organizuje lub ni膮 kieruje,
podlega karze pozbawienia wolno艣ci do lat 3.

Art. 118. 1. Kto w celu osi膮gni臋cia korzy艣ci maj膮tkowej przedmiot b臋d膮cy no艣nikiem

utworu, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu rozpowszechnianego lub
zwielokrotnionego bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom nabywa lub pomaga w jego
zbyciu albo przedmiot ten przyjmuje lub pomaga w jego ukryciu,
podlega karze pozbawienia wolno艣ci od 3 miesi臋cy do lat 5.
2. Je偶eli sprawca uczyni艂 sobie z pope艂niania przest臋pstwa okre艣lonego w ust. 1 sta艂e 藕r贸d艂o
dochodu albo dzia艂alno艣膰 przest臋pn膮, okre艣lon膮 w ust. 1, organizuje lub ni膮 kieruje,
podlega karze pozbawienia wolno艣ci od roku do lat 5.
3. Je偶eli na podstawie towarzysz膮cych okoliczno艣ci sprawca przest臋pstwa okre艣lonego w ust.
1 lub 2 powinien i mo偶e przypuszcza膰, 偶e przedmiot zosta艂 uzyskany za pomoc膮 czynu
zabronionego,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do lat 2.

Art. 118

1

. 1. Kto wytwarza urz膮dzenia lub ich komponenty przeznaczone do

niedozwolonego usuwania lub obchodzenia skutecznych technicznych zabezpiecze艅 przed
odtwarzaniem, przegrywaniem lub zwielokrotnianiem utwor贸w lub przedmiot贸w praw
pokrewnych albo dokonuje obrotu takimi urz膮dzeniami lub ich komponentami, albo
reklamuje je w celu sprzeda偶y lub najmu,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do lat 3.
2. Kto posiada, przechowuje lub wykorzystuje urz膮dzenia lub ich komponenty, o kt贸rych
mowa w ust. 1,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do roku.

Art. 119. Kto uniemo偶liwia lub utrudnia wykonywanie prawa do kontroli korzystania z

utworu, artystycznego wykonania, fonogramu lub wideogramu albo odmawia udzielenia
informacji przewidzianych w art. 47,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do roku.

Art. 120. (uchylony).
Art. 121. 1. W wypadku skazania za czyn okre艣lony w art. 115, 116, 117, 118 lub 118

1

,

s膮d orzeka przepadek przedmiot贸w pochodz膮cych z przest臋pstwa, chocia偶by nie by艂y
w艂asno艣ci膮 sprawcy.
2. W wypadku skazania za czyn okre艣lony w art. 115, 116, 117 lub 118, s膮d mo偶e orzec
przepadek przedmiot贸w s艂u偶膮cych do pope艂nienia przest臋pstwa, chocia偶by nie by艂y
w艂asno艣ci膮 sprawcy.

Art. 122. 艢ciganie przest臋pstw okre艣lonych w art. 116 ust. 1, 2 i 4, art. 117 ust. 1, art. 118

ust. 1, art. 118

1

oraz art. 119 nast臋puje na wniosek pokrzywdzonego.

Art. 122

1

. W sprawach o przest臋pstwa okre艣lone w art. 115-119 pokrzywdzonym jest r贸wnie偶

w艂a艣ciwa organizacja zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Art. 123. Minister Sprawiedliwo艣ci, w drodze rozporz膮dzenia, mo偶e wyznaczy膰 s膮dy

rejonowe w艂a艣ciwe do rozpoznawania spraw o przest臋pstwa, o kt贸rych mowa w art. 115-119 -
na obszarze w艂a艣ciwo艣ci danego s膮du okr臋gowego.

background image

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

Rozdzia艂 15

Przepisy przej艣ciowe i ko艅cowe

Art. 124. 1. Przepisy ustawy stosuje si臋 do utwor贸w:

1) ustalonych po raz pierwszy po jej wej艣ciu w 偶ycie;
2) do kt贸rych prawa autorskie wed艂ug przepis贸w dotychczasowych nie wygas艂y;
3) do kt贸rych prawa autorskie wed艂ug przepis贸w dotychczasowych wygas艂y, a kt贸re
wed艂ug niniejszej ustawy korzystaj膮 nadal z ochrony, z wy艂膮czeniem okresu mi臋dzy
wyga艣ni臋ciem ochrony wed艂ug ustawy dotychczasowej i wej艣ciem w 偶ycie niniejszej ustawy.
Ustawa nie narusza w艂asno艣ci egzemplarzy utwor贸w rozpowszechnionych przed dniem jej
wej艣cia w 偶ycie.
2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje si臋 do utwor贸w obywateli obcych stale zamieszka艂ych za
granic膮, pod warunkiem wzajemno艣ci.
3. (uchylony).
4. Postanowienia um贸w, zawartych przed dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy, sprzeczne z
przepisami art. 75 ust. 2 i 3 s膮 niewa偶ne.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 125. 1. Przepisy ustawy stosuje si臋 do artystycznych wykona艅:

1) ustalonych po raz pierwszy po jej wej艣ciu w 偶ycie;
2) w zakresie korzystania z nich po jej wej艣ciu w 偶ycie, je偶eli wed艂ug przepis贸w niniejszej
ustawy korzystaj膮 nadal z ochrony.
2. Ustawa nie narusza w艂asno艣ci egzemplarzy, na kt贸rych utrwalono artystyczne wykonanie
przed dniem jej wej艣cia w 偶ycie.

Art. 126. 1. Przepisy ustawy stosuje si臋 do:

1) fonogram贸w i wideogram贸w, kt贸re zosta艂y sporz膮dzone po jej wej艣ciu w 偶ycie;
2) program贸w radiowych i telewizyjnych, kt贸re zosta艂y nadane po jej wej艣ciu w 偶ycie;
3) fonogram贸w i wideogram贸w oraz program贸w radiowych i telewizyjnych, kt贸re wed艂ug
niniejszej ustawy korzystaj膮 nadal z ochrony.
2. Zasady, o kt贸rej mowa w ust. 1 pkt 3, nie stosuje si臋 do korzystania przez szko艂y w celach
dydaktycznych ze sporz膮dzonych przed dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy nada艅, fonogram贸w i
wideogram贸w nieb臋d膮cych filmami fabularnymi oraz spektaklami teatralnymi, a tak偶e do
korzystania z utrwalonych na fonogramach i wideogramach artystycznych wykona艅.
Art. 127. 1. Je偶eli rozpocz臋te przed dniem wej艣cia w 偶ycie niniejszej ustawy korzystanie z
utworu, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu lub programu radiowego albo
telewizyjnego by艂o wed艂ug przepis贸w dotychczasowych dozwolone, natomiast po tej dacie
wymaga zezwolenia, to mo偶e by膰 ono doko艅czone, pod warunkiem 偶e uprawniony otrzyma艂
stosowne wynagrodzenie.
2. Z zastrze偶eniem ust. 3, dokonane przed dniem wej艣cia w 偶ycie niniejszej ustawy czynno艣ci
prawne odnosz膮ce si臋 do prawa autorskiego s膮 skuteczne i podlegaj膮 ocenie wed艂ug
przepis贸w prawa dotychczasowego; odnosi si臋 to r贸wnie偶 do zdarze艅 innych ni偶 czynno艣ci
prawne.
3. Ustaw臋 stosuje si臋 do um贸w d艂ugoterminowych, kt贸re zawarte zosta艂y przed dniem jej
wej艣cia w 偶ycie, w odniesieniu do okresu nast臋puj膮cego po tej dacie oraz do zobowi膮za艅,
kt贸re powsta艂y przed dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy, w odniesieniu do skutk贸w prawnych
zdarze艅 nast臋puj膮cych po tej dacie, nie zwi膮zanych z istot膮 zobowi膮zania.
4. Umowy zawarte przed dniem wej艣cia w 偶ycie niniejszej ustawy nie obejmuj膮 praw
pokrewnych, chyba 偶e strony postanowi艂y inaczej.

orzeczenia s膮d贸w

Art. 127

1

. Prezes Rady Ministr贸w, na wniosek ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i

ochrony dziedzictwa narodowego, w drodze zarz膮dzenia, utworzy zesp贸艂 do spraw

background image

przeciwdzia艂ania naruszeniom prawa autorskiego i praw pokrewnych oraz okre艣li jego sk艂ad,
zadania i tryb dzia艂ania.

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

Art. 128. Traci moc

ustawa

z dnia 10 lipca 1952 r. o prawie autorskim (Dz. U. Nr 34, poz.

234, z 1975 r. Nr 34, poz. 184 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192).

Art. 129. Ustawa wchodzi w 偶ycie po up艂ywie 3 miesi臋cy od dnia og艂oszenia, z wyj膮tkiem

przepisu art. 124 ust. 3, kt贸ry wchodzi w 偶ycie z dniem og艂oszenia.
________

1)

Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdro偶enia nast臋puj膮cych dyrektyw

Wsp贸lnot Europejskich:

1)

dyrektywy

91/250/WE z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej program贸w

komputerowych (Dz. Urz. WE L 122 z 17.05.1991),

2)

dyrektywy

92/100/WE z dnia 19 listopada 1992 r. w sprawie prawa najmu i u偶yczenia oraz

niekt贸rych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie w艂asno艣ci intelektualnej (Dz.
Urz. WE L 346 z 27.11.1992),

3)

dyrektywy

93/83/WE z dnia 27 wrze艣nia 1993 r. w sprawie koordynacji niekt贸rych zasad

dotycz膮cych prawa autorskiego oraz praw pokrewnych stosowanych w odniesieniu do
przekazu satelitarnego oraz retransmisji drog膮 kablow膮 (Dz. Urz. WE L 248 z 06.10.1993),

4)

dyrektywy

93/98/WE z dnia 29 pa藕dziernika 1993 r. w sprawie harmonizacji czasu ochrony

prawa autorskiego i niekt贸rych praw pokrewnych (Dz. Urz. WE L 290 z 24.11.1993),

5)

dyrektywy

96/9/WE z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz. Urz.

WE L 77 z 27.03.1996).
Dane dotycz膮ce og艂oszenia akt贸w prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej
ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolit膮 Polsk膮 cz艂onkostwa w Unii Europejskiej -
dotycz膮 og艂oszenia tych akt贸w w Dzienniku Urz臋dowym Unii Europejskiej - wydanie
specjalne.

2)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej

ustawy

zosta艂y og艂oszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85,

poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
PRAWO AUTORSKIE id 386154 Nieznany
PRAWO AUTORSKIE id 386154 Nieznany
prawo budowlane 7 id 386247 Nieznany
prawo handowe id 388424 Nieznany
prawo pracy 2 id 387699 Nieznany
finanse i prawo finansowe id 17 Nieznany
prawo test 1[1] id 388104 Nieznany
Prawo Budowlane(1) id 386175 Nieznany
materiaLy Prawo pracy id 284270 Nieznany
Prawo miedzynarodowe 2 id 38741 Nieznany
prawo prasowe(1) id 387854 Nieznany
Prawo Spadkowe id 388077 Nieznany
Prawo lowieckie 7 id 386197 Nieznany
Prawo pracy 6 id 387711 Nieznany
Prawo Cywilne 3 id 386287 Nieznany
prawo energetyczne 3 id 386563 Nieznany

wi臋cej podobnych podstron