SREDSC


ŚREDNIOWIECZE
ANONIMOWOŚ, DWUJZYCZNOŚ, MORA-
LIZOWANIE, DYDAKTYZM, ALEGORYZM(sk-
łonność do obrazowego przedstawia-
nia zjawisk i pojęć).
-------------------------------
ZABYTKI JZYKA POLSKIEGO
Geograf Bawarski-IXw. nazwy ple-
mion polskich
Dagome index-oddanie państwa pa-
pieżowi przez Mieszka I, 990r (ok)
Kronika (bp. Thietmara)-walki
niemiecko polskie 1000, 1010, 1015,
wymienia Bolesława Chrobrego
Bulla gnieŚnieńska-1136 rok, w
kancelarii papieskiej, 410 wyrazów
polskich
Księga henrykowska-1270r., cyste-
rsi, DAJ, A JA POBRZUSZ, A TY PO-
CZYWAJ
Poezja
Bogurodzica-najstarszy drukowany
tekst polski, otwiera Statut polski
z 1506r Jana śaskiego
Rozmowa Mistrza Polikarpa ze
śmiercią-przejście od wiersza asy-
labicznego do sylabizmu względnego,
rymy nie tylko parzyste (aa, bb)
Skarga umierającego (ok. 1424r).
Cechy testamentu poetyckiego
Legenda o św. Aleksym
O zachowaniu się przy stole (Sło-
ta) oraz Satyra na leniwych chłopów
Proza
Psałterz floriański, tłumaczenia
Księgi psalmów, Biblia królowej Zo-
fii, Kazania świętokrzyskie
(XIII/XIVw), Kazania gnieŚnieńskie
(XVw)
Kronika Galla Anonima-początek
państwa piastowskiego, Wincenty Ka-
dłubek, Jan Długosz Roczniki-korzy-
stał w sposób świadomy z materiałów
o znaczeniu historycznym
---------------------------------
BOGURODZICA-XIV-hymny grecko-bi-
zantyjskie, tłumaczenie Theotokos.
Najstarsza część pieśni składa się
z dwóch zwrotek. Pierwsza skierowa-
na jest do Matki Boskiej z prośbą o
wstawiennictwo u Syna, by zechciał
wysłuchać ludzi.Druga zwrotka,
skierowana jest do Syna Bożego, za-
wiera błagania o "zbożny pobyt" na
ziemi i "rajski przebyt" po śmier-
ci. Pieśń jest Śródłem wiadomości o
słownictwie i formach gramatycznych
ówczesnej polszczyzny. Obok słowa
"Bogurodzica" występują inne archa-
izmy językowe, np. dziela (dla),
bożyc (syn Boży), zbożny (dostat-
ni), sławiena (sławiona), zwolena
(wybrana), jąż (która), jegoż (o
co). Inaczej też wyglądała 2 osoba
l. poj. trybu rozkazującego - zysz-
czy, spuści, raczy. Różnice w gło-
sowni ukazują wyrazy sławiena (dziś
sławiona) i krzciciel (dziś chrzci-
ciel). Wołacz deklinacji żeńskiej
równy był mianownikowi, np. Boguro-
dzica, dziewica, Maryja (dziś po-
wiedzielibyśmy - Bogurodzico, dzie-
wico, Maryjo).
Rymy zewnętrzne i wewnętrzne, bu-
dowa trójdzielne - każde trzy wersy
to zamknięta myśl (oddzielna). Au-
tor próbował się zbliżyć do sylabi-
zmu Archaizmy: szyk przestawny wy-
razów w zdaniu, archizmy fleksyjne,
fonetyczne.
Choć Bogurodzica ma charakter
pieśni religijnej, szybko wyszła
poza mury Kościoła i stała się jak
gdyby hymnem narodowym. Jak twier-
dzą ówczesne świadectwa, śpiewało
ją rycerstwo polskie pod Grunwaldem
i pod Warną (kronika Jana Długo-
sza). Jednocześnie stanowiła nadal
nieodłączną część ważniejszych uro-
czystości kościelnych.
--------------------------------
HAGIOGRAFIA-żywotopisarstwo
PARANTETYCZNY-moralizatorski


Wyszukiwarka