Wstań

Czyż nie

cie,

poz -
Je -

na -
mu

je

-

wyjdź -

cie,
my

bra -
na

spot -

cia,

ka

-

w chle

-

nie:

bie

wi -

Te - go,

taj

co
Chrys -

na
te,

drze-
Pa -

wie
nie,

1.

za

nas

ż

y - cie

dał?

2.

al

-

le

-

lu

-

-

-

ja!

1. Kto kiedy widział tak

Gdzieście widzieli ucztę

dziw-

tak

ną

wspa-

u

-

nia

-

cztę,

łą,

w której ludzie zasied

-

w której wzięli udział wraz z Mo -

li

rzem

ze

ry -

Stwór -

ba

-

cą?

cy?

t.: Cyryllonas (IV/V w.)

m.: Q

2. Niechaj zapłonie wam serce,
siedząc przy tym stole, siedzicie pośród ognia,
co bólu nie sprawi tym, w których zamieszka,
lecz tym, co od Niego są daleko.

3. W tym chlebie Pan dokonał tego, za czym tęsknił,
to wypełnił, czego pragnął;
Baranek pożywał Baranka,
Pascha pożywała Paschę.

4. Oto świętość uświęcająca serafinów w niebie,
owoc, po spożyciu którego Adam zapragnął stać się Bogiem.
Oto Kielich, w którym kryje się sąd i miłosierdzie;
bierzcie i pijcie ów Kielich płomienia.

5. Kruszcie jego kości, kosztujcie skrytego pod postaciami,
bo dla zbawienia świata stał się pokarmem.
Niech przystąpią niewolnica i pani,
sługa i król, bo jeden jest Pan bez dzielenia.

6. Niech zajaśnieje w was Wieczernik,
w nim mieszka Słońce wraz ze swymi promieniami.
Niech trwa w Kościele Jego wzniosła pamiątka,
w której Boskości Chrystusa żeśmy kosztowali.

Pieśń Wieczernika