 | Pobierz cały dokument cwiczenie nr 26 id 101103 Nieznany .pdf Rozmiar 203,6 KB |
Ćwiczenie 26
Wyznaczanie stężenia roztworu cukru przy
pomocy polarymetru
Uporządkowanie wektora pola elektrycznego w jednej płaszczyźnie
powoduje polaryzację światła. Światło jest spolaryzowane liniowo gdy drgania
wektora pola elektrycznego
we wszystkich falach składowych odbywają się
tylko w jednej płaszczyźnie, w tym samym kierunku.
Niektóre kryształy i ciecze oraz roztwory substancji optycznie czynnych
powodują skręcenie płaszczyzny polaryzacji przechodzącej przez nie wiązki
światła liniowo spolaryzowanego. Wartość kąta skręcenia płaszczyzny
polaryzacji jest proporcjonalna do długości drogi (l) przebytej przez światło w
ośrodku aktywnym.
Mierzenie zmian polaryzacji nazywane jest polary
metrią , a urządzenie
służące do pomiarów polarymetrem.
Polarymetr budowa:
W polarymetrach kołowych mierzy się kąt o jaki (po wprowadzeniu substancji
optycznie czynnej między polaryzator i analizator) należy obrócić analizator,
aby ponownie uzyskać obraz pierwotny, a tym samym kąt [α] o jaki substancja
optycznie czynna skręciła płaszczyznę polaryzacji światła.
Zasada pomiaru skręcenia płaszczyzny światła spolaryzowanego:
Polarymetr składa się z układu dwóch nikoli – polaryzatora (P) i analizatora
(A)
Światło monochromatyczne pada na polaryzator (P). Dla zwiększenia
dokładności pomiarów bezpośrednio za dużym nikolem (P) umieszczone są
dwa półpryzmaty (p
1
) i (p
2
) tak, by ich płaszczyzny polaryzacji różniły się o
niewielki kąt (ok.4°) od płaszczyzny głównej polaryzatora (P), co powoduje, że
dzielą one pole widzenia na trzy części.
Po przejściu przez polaryzator (P) światło przechodzi przez wypełnioną cieczą
rurkę polarymetryczną (), następnie przez roztwór badany trafia do
analizatora (A
) połączonego z tarczą kołową.
| Pobierz cały dokument cwiczenie nr 26 id 101103 Nieznany .pdf Rozmiar 203,6 KB |