Przebieg badania

Badanie zostało
przeprowadzone przez
Wojciecha Kuleszę i
Andrzeja Nowaka. Badali oni
wpływ synchronizacji
między osobami na ich
wspólne relacje.

Opis badania



W badaniu wzięło udział 80 studentów SWPS



Zadaniem badanych było przeprowadzenie

„drugiej osoby” przez labirynt (symulator
komputerowy)



Badani byli podzieleni na 4 grupy o różnym

stopniu manipulacji zmiennymi



Następnie osoby badane uzupełniały

kwestionariusz poziomu pozytywnego
nastawienia wobec drugiej osoby

Pytanie badawcze

Czy i w jakim stopniu wspólna koordynacja z

drugą osobą wpływa na pozytywne
nastawienie wobec tej osoby?

Hipotezy badawcze

1) Doświadczenie koordynacji z drugą osobą w

aspekcie ściśle związanym z tym czego
dotyczy interakcja wpływa na pozytywne
nastawienie wobec tej osoby.

2) Doświadczenie koordynacji z drugą osobą w

aspekcie ściśle niezwiązanym z tym czego
dotyczy interakcja wpływa słabiej na
pozytywne nastawienie wobec tej osoby.

Określenie obrazu

przestrzeni zmiennych

niezależnych istotnych

dla zmiennej zależnej

Obrazem przestrzeni zmiennej niezależnej

istotnej dla zmiennej zależnej jest koordynacja
ruchu – jest to zmienna niezależna ( x)

 
Pozytywne nastawienie wobec osoby, z którą

jesteśmy w interakcji. - zmienna zależna (y)

Operacjonalizacja

zmiennych

Zmienne niezależne: koordynacja ruchu w
relacji z partnerem
Zmienne zależne: Pozytywne nastawienie
wobec osoby, z którą jesteśmy w interakcji.

Operacjonalizacja
zmiennych c.d.

Manipulacja zmiennymi niezależnymi:
Koordynacja ruchu: zmienna istotna dla

wykonywanego badania, oznacza stopień
koordynacji ruchów komputera z osobą
badaną.

Wartości:



WYSOKA gdy mała zmienna losowa dodana do

pozycji kursora,



NISKA gdy większa zmienna losowa dodana do

pozycji kursora

Operacjonalizacja
zmiennych c.d.

Koordynacja koloru: zmienna nieistotna dla

wykonywanego badania. Stopień koordynacji
zmiany koloru komputera z osobą badaną.



WYSOKA gdy komputer z małym opóźnieniem

reaguje na zmianę koloru uczestnika



NISKA gdy komputer z małym opóźnieniem

reaguje na zmianę koloru uczestnika

Model badawczy



W badaniu został zastosowany model
eksperymentalny.



manipulacja dwiema zmiennymi niezależnymi:
koordynacja ruchu; zmienna istotna dla
wykonywanego badania – oznacza stopień koordynacji
ruchów komputera z osobą badaną. Koordynacja
koloru; zmienna nieistotna dla wykonywanego
badania – oznacza stopień koordynacji zmiany koloru
komputera z osobą badaną.



Pomiar zmiennej zależnej. Wskaźnikiem zmiennej
zależnej był kwestionariusz pozytywnego nastawienia
wobec drugiej osoby

Dobór próby populacji



W badaniach wzięło udział 80 studentów

Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. W tym
60 kobiet i 20 mężczyzn w wieku od 19 do 35
lat.



W wyniku przeprowadzenia kombinacji dwóch

poziomów koordynacji z dwoma rodzajami
koordynacji powstały cztery grupy, po
dwadzieścia osób badanych w każdym
wymiarze.

Weryfikacja hipotez

W celu weryfikacji hipotezy 1

przeprowadzono analizę wariancji, która
wykazała, że wyniki kwestionariusza
istotnie zależą od efektu głównego
koordynacji ruchu. Co oznacza, że
średnia ocena „drugiej osoby” istotnie
zależała od rodzaju koordynacji ruchu.

Weryfikacja hipotez c.d.

W hipotezie 2 koordynacja w aspekcie

nieistotnym dla interakcji nie miała wpływu na
pozytywne nastawienie.

Weryfikacja hipotez c.d.



W warunkach wysokiej koordynacji koloru,

wysoka koordynacja ruchu łączy się z
dłuższym czasem wykonania zadania.
(Wskazuje to na to, że zdanie jest
trudniejsze)



W warunkach niskiej koordynacji koloru, niska

koordynacja ruchu łączy się z dłuższym
czasem wykonania zadania. (Wskazuje to na
to, że zadanie jest łatwiejsze w
warunkach wysokiej koordynacji)

Próba falsyfikacji

Biorąc pod uwagę, ze w badaniu koordynacja

zachodziła w trakcie wykonywania zadania,
pojawia się pytanie czy pozytywne
nastawienie nie jest efektem sprawniejszego
wykonywania zadania w warunku większe
koordynacji. Gdyby tak było, efekt
pozytywnego nastawienia wynikałby z
doświadczenia sukcesu, a nie z lepszej
koordynacji.

Wnioski



Badania potwierdziły hipotezę mówiącą, że

doświadczenie koordynacji w ważnym
aspekcie interakcji ma wpływ na to, jak dwie
osoby postrzegają i oceniają siebie.



Wnioski wynikające z badania mogą mieć

znaczenie w terapiach małżeńskich oraz w
kontaktach międzyludzkich (analiza zachowań
w grupach zadaniowych, planowanie strategii
treningowych).