„Ekonomika turystyki i

rekreacji”

Ćwiczenia nr 2

1. Turystyka:

- to ogół stosunków i zjawisk

wynikających z podróży i pobytu w
obcych miejscowościach, o ile nie
powstaje z nich trwałe osiedlenie się i o
ile

nie

jest

związane

z

żadną

działalnością zarobkową (W. Hunziker i
K. Krapf).



–       obejmuje ogół czynności osób

podróżujących

w

celach

wypoczynkowych, służbowych i innych i

pozostających poza swoim codziennym

otoczeniem (środowiskiem) nie dłużej

niż przez rok (WTO).

2. Ekonomika turystyki

jako ekonomika

szczegółowa



Ekonomia jest nauką o procesach

gospodarczych

w

sferze

produkcji,

podziału, wymiany i konsumpcji środków

zaspokajania potrzeb ludzkich.



Ekonomiki

szczegółowe,

stosowane,

branżowe – zajmują się poszczególnymi

działami.



Ekonomiki funkcjonalne zajmują się

konkretnymi jednostkami gospodarczymi.



Ekonomika turystyki - jest to nauka
zajmująca

się

badaniem

zjawisk

i

prawidłowości

ekonomicznych

występujących w turystyce, mająca na
celu ustalenie naukowymi metodami
najbardziej efektywnych instrumentów
polityki

turystycznej

i

zarządzania,

zmierzających

do

optymalnego

zaspokojenia

szeroko

rozumianych

potrzeb społecznych związanych z tą
dziedziną.

4. Podstawowe jednostki

statystyczne w turystyce

Podstawowe dobra

turystyczne

– to dobra naturalne i produkty pracy

ludzkiej tworzone pośrednio z myślą o
ruchu

turystycznym.

Nadają

one

kierunek ruchowi turystycznemu oraz
kształtują jego strukturę czasowo-
przestrzenną, a także stanowią główną
siłę przyciągającą turystów.

Naturalne walory

turystyczne:



a)     Litosfery (rzeźba terenu, osobliwości

geologiczne)



b)    Atmosfery (jakość powietrza,

temperatura)



c)     Hydrosfery ( rzeki, potoki, jeziora, morza)



d)    Pokrywy glebowej (pustynie)



e)     Szaty roślinnej (lasy, osobliwości flory)



f)      Świata zwierzęcego (ryby, ptaki,

chronione gatunki fauny)

Antropogeniczne walory

turystyczne (produkty pracy

ludzkiej):

Walory historyczne – miejsca

historyczne, dzieła architektury,

urbanistyki i techniki, zbiory muzealne,

miejsca kultu religijnego

Walory współczesne – interesujące

obiekty przemysłowe i współczesnej

kultury, wielkie budowle, centra

handlowe i ośrodki rozrywki

KOMPLEMENTARNE DOBRA

TURYSTYCZNE



warunkują one wykorzystanie walorów
turystycznych.



to zespół urządzeń oraz instytucji
stanowiący

bazę

materialną

i

organizacyjną rozwoju turystyki.

Usługi turystyczne



– wszystkie społecznie pożyteczne
czynności służące zaspokojeniu potrzeb
turystycznych materialnych (np.
komunikacyjnych, noclegowych) i
niematerialnych (np. kulturalno-
rozrywkowe) człowieka.

Usługi podstawowe



to te usługi, które umożliwiają dojazd,
pobyt i powrót z miejsca czasowego
pobytu. Są one świadczone przez
komplementarne

dobra

i

usługi

turystyczne.

Usługi komplementarne



świadczone są w związku
podstawowymi dobrami turystycznymi
oraz czasem wolnym. Ułatwiają one
dostęp do walorów (przewodnictwo,
kolejki liniowe) raz dostarczają usług,
tzw. „rozrywkowych”.

Cechy usług:



a)     niematerialność i i konieczność integracji

zewnętrznego czynnika



b)    mogą być kierowane na osobę lub przedmiot



c)     jest konsumowany w miejscu wydarzenia



d)    nie można go produkować na zapas ani

magazynować



e)     nie można go transportować



f)      brak możliwości zapoznania się z produktem

przed zakupem



g)     brak przeniesienia prawa własności