SZKŁA METALICZNE
• Magnetyki konwencjonalne o
budowie krystalicznej: translacyjna
symetria sieci (komórka
elementarna)
• Magnetyki amorficzne – nieporządek
chemiczny i topologiczny: nie
równoznaczne pozycje strukturalne
tego samego atomu
SZKŁA METALICZNE
• Historia:
- Brenner (1950) – otrzymanie
amorficznej warstwy Ni-P metodą
elektrolityczną;
- Pol Duwez (1960) - szkła metaliczne
- D.Fisher, D.E. Koopman (1964) –
otrzymanie amorficznej warstwy Co-P
osadzanej chemicznie – obserwacja p-
ętli histerezy
SZKŁA METALICZNE
• Historia – cd.
- Gubanov A.I.(1960) – praca teoretyczna
w której wykazano, że uporządkowanie
magnetyczne może z powodzeniem
występować również w materiałach
amorficznych
- Koncern Allied Chemical (połowa lat 70-
tych) – produkcja przemysłowa
magnetyków amorficznych
SZKŁA METALICZNE
Historia cd.
- Y. Yoshizawa (1988) – wykazanie że
magnetyczne szkła metaliczne można
wykorzystać jako materiał wyjściowy
dla magnetyków nanokrystalicznych
(FeSiB z domieszkami Cu, Nb
poddano obróbce cieplnej-
nanokrystalizacja FeSi)
SZKŁA METALICZNE
Historia cd.
- J. Poon, G.Shifled (2003): stworzenie
pierwszego stalowego szkła,
składającego się z węgla, żelaza i
manganu (brak zdolności
magnetycznych) – wyprodukowanie
pierwszej niemagnetycznej stali, która
z łatwością może sobie radzić z
radarami
BIOAKTYWNOŚĆ
zdolność powierzchni implantu lub
powłoki na implancie, do
przylegania bezpośrednio do tkanki
miękkiej lub twardej, bez tworzenia
warstwy pośredniej zbudowanej ze
zmodyfikowanej tkanki
BIOAKTYWNOŚĆ
Klasa A
– materiały charakteryzujące się
zdolnością reagowania na poziomie
komórkowym, wywołują proliferację
tkanki kostnej (osteoprodukcja) -
bioszkła;
Klasa B
– materiały te umożliwiają
wzrost tkanki kostnej na swojej
powierzchni (osteokondukcja) –
bioszkła, szkłoceramika,
hydroksyapatyt;
Podstawowy skład chemiczny bioszkieł
CaO – P
2
O
5
– SiO
2
Pierwsze bioszkło (Hench)
Na
2
O – CaO – P
2
O
5
–
SiO
2
Bioglass
45S5: 24,5Na
2
O; 24,5CaO;5SiO
2
; 6P
2
O
5
;
Modyfikacja składu chemicznego dodatkami:
MgO
(3-20% wag),
CaF
2
(0,5-10%wag),
B
2
O
3
(2-15%wag.),
Al
2
O
3
(0,5-33%wag.);
Tworzywa szkłoceramiczne:
Ceravital, Cerabone,
Bioverit
BIOSZKŁA I TWORZYWA
SZKŁOCERAMICZNE
Metody otrzymywania:
-topienie szkieł (proces
wysokotemperaturowy
1500
o
C); kierowana
krystalizacja
-chemiczna synteza z
roztworów metoda zol-żel
(proces
niskotemperaturowy 800
o
C)
S iO
2
C a O
P O
2
5
1 0
9 0
2 0
8 0
3 0
7 0
4 0
6 0
5 0
5 0
5 0
6 0
6 0
4 0
4 0
7 0
7 0
3 0
3 0
8 0
8 0
2 0
2 0
9 0
9 0
1 0
1 0
o b s z a r
s z k lis ty
n ie tw o r z y s ię
s z k ło
r o z p u s z c z a n i e
s z k ła
n ie tw o r z y s ię
H A p
z a k r e s f o r m o w a n i a
H A p - s z k ło to p io n e
f o r m o w a n ie H A p
- s z k ło ż e lo w e
BIOSZKŁA I TWORZYWA
SZKŁOCERAMICZNE
Parametry materiałowe
BIOSZKŁA I TWORZYWA
SZKŁOCERAMICZNE
parametr
szkło
topione
szkło
żelowe
tworzywo
szkłoceramicz
ne
gęstość
2,6 - 2,8
2,5 - 2,8
2,6 - 3,2
powierzchnia
właściwa (BET,
m
2
/g)
1,5 – 3
30 – 250
porowatość
(%obj.)
do 10%
25 – 55%
do 10%;
do
80%
obecność grup
OH
nie
tak
nie/
tak
obj. porów
cm
3
/g
0,001-0,05 0,2-0,5
0,01-0,05;
do
0,7
•
Postać biomateriału:
granulki o uziarnieniu
500 – 800 m.
• Model:
wszczep do kości podudzia królika
;
– ubytek w kształcie łoża o wymiarach: długość
40mm, szerokość 5mm, głębokość 5mm
• Materiał kontrolny:
preparat sporządzony z
naturalnej tkanki kostnej
• Czas implantacji:
3, 6, 12 tygodni
• Ocena rekonstrukcji ubytku
:
Radiologiczna ocena wypełnienia;
Obserwacje SEM i analiza EDAX;
Badania FTIR i XRD;
Histopatologiczna ocena wypełnienia
Testy w warunkach „in
vivo”
odbudowana
kość
w dniu operacji
12
tygodni po operacji
Ocena radiologiczna ubytku kostnego z
biomateriałem
Ocena rekonstrukcji
ubytku